Uit Kerk en School. werd verstaan. Niet, zooals thans bij zoo velen in zwang is. als kan men het Avondmaal eenvoudig nalaten. Als kan de inzetting niets anders beteekenen dan een raad, een wensch om toch ook eens ten Avondmaal te komen. Neen in hun onverzwakte beteekenis worden de woorden der inzetting opgevat. Het gebod Luk. XXII, 19 doet dat tot Mijne gedachtenis wordt in deze Avondmaalspraktijk, weer in beoefening gebracht. Het wordt niet eigen willig veranderd. Juist blijkt uit die Avond maalspraktijk der vaderen, dat men het aan dorst, naar den eisch des Verbonds, in de Kerk das Heeren te leven. En zullen de Kerken Christi in deze dagen steeds meer en meer zich naar den eisch des Woords aanstellen, dan zal ook het sacra ment des H, Avondmaals in gloed en in beteekenis winnnn. En in de avondmaals praktijk, in het eeren van het sacrament, zal weer openbaar worden, den drang der zielen, om ook, wat deze dingen aanbelangt, zich aan te stellen, naar het Woord. Westerbeek v. Eerten •Vooral in dezen tijd, waarin in zoo vele Kerken Geloofsbelijdenis en Avondmaalsbe- diening is, mogen deze woorden van Acronius en van onzen ambtgenoot Westerbeek van Eerten wel ernstig en biddend overwogen worden. De Heere geve Zijn zegen er toe. Feringa.. voor God. Wanneer b. v. de grootouders, de broeders en zusters bij het sterven hunner kinderen, van hun broeder of van hunne zuster zich, met betrekking tot de kinderen, die ze nalieten, de naasten hadden gevoeld en deze weezen bij zich ingenomen, ze zelve opgevoed en verzorgd en niet naar Neerbosch gezonden hadden, dan voorzeker zou het aantal der verzorgden in genoemde inrichting, het ver bazende getal van duizend niet bereikt hebben. Wanneer de heer Van 'tLinaenhout de verwaarloosdenaangezien ze geen weezen zijn en dus in zijne inrichting niet thuis be- hooren, ook niet had opgenomen, in elk geval daar niet had opgenomen, dan zou dientengevolge het cijfer der verpleegden aanmerkelijk beneden de duizend gebleven zijn. Wanneer de Kerkeraden, zonder onder scheid, hunne o. i. aangewezene roeping om trent de weezen, die de Heere hun gaf, goed begrepen hadden, zoo zouden er geen te Neerbosch zijn besteed, en, als gevolg daar van, zou het cijfer nog kleiner zijn geworden. Ja, al is het ook, dat de familie uitgestor ven is of in der waarheid de verpleging der nagelatenen niet op zich kan nemen, dan gaat het nog niet aan, ze naar eene inrich ting te zenden. Immers, we zeiden het reeds: de nagelaten weezen zijn en behooren tot de schatten der kerk en de Vader der weezen geeft ze aan de lidmaten, die saam de plaat selijke Kerk van onzen Heere Jezus Christus uitmaken. Dezen moeten hen dan beschouwen Buskenstraat, eene vergadering gehouden om tot de oprichting van een »Ring Walcheren" voor de Geref. Jongel. Vereenigingen te komen. Vertegenwoordigd waren de Jongel. Vereeni- ging van Middelburg, Viissingen, Koudekerke, Souburg en Serooskerke. Daar dhr. Ie Cointre niet tijdig genoeg tegenwoordig kon zijn, moest zijn referaat over „Ringformatie" onbehandeld blijven. Na een korte bespreking waarin op het nuttige en noodige van een Ring was gewezen, werd besloten tot de oprichting van een »Ring Walcheren". In het voorloopig bestuur wer den gekozen dhrn. K. Greveling en W. Stroo te Viissingen A. v. Dijk en A. J. Goote te Middelburg en W. de Wolf te Ritthem. INGEZONDEN STUKKEN. Viissingen, 15 Maart 1894. Hooggeachte Redactie In de Standaard van 27 Februari jl. kwam o. a. een artikel voor met het opschrift Onze miliciens." De titel van dit stukske trok mijne aandacht, maar meer nog dan die titel, hield mij de inhoud daarvan bezig. Dat stuk in zyn geheel hieronder te laten volgen, zoude te veel plaatsruimte kosten. Wij willen er slechts enkele zinsneden uit aanhalen en zullen aan de hand daarvan trachten eenige wenken te geven. Het eerste, waarop wij uwe geëerde aan dacht willen vestigen, is wel deze uitdrukking Dat menig Godvreeezend vader en moeder tegen dien soldatentijd opzien, is te begrijpen." Hunne vooringenomenheid wordt niet zoo- zeer veroorzaakt door wat men wel eens zegt van de slechte kazerneering, van de vermoeiende diensten, de strenge discipline; •neen daaraan geven ze hun jongens ge- willig over. Maar het kazerneleven is het, »wat hun bezorgd maakt. Want daaraan is •nog weinig of niets verbeterd. We herin neren slechts aan het getuigenis, dat we eenige maanden geleden uit het Handels blad overnamen, waarin er over werd ge- klaagd, dat de militairen van den vroegen morgen tot den laten avond werden uitge vloekt. Wat in den laatsten tijd uit de •kazernes openbaar werd, strekt alsmede niet »om de vrees, waarvan wij spraken te ver hinderen neen, in geen enkel opzicht •kwam er nog verbetering daar, waar die door christen ouders zoo hoog noodig werd •geacht." Naar aanleiding dezer mededeelingen wil len we 2 vragen stellen le Stemmen God- vreezende ouders in met hetgeen wat hier de Standaard zegt? 2e. Bestaat bij die ouders, welke hunne zonen als miliciens aan het Leger voor een tijd lang moeten afstaan, vreeze Op de eerste vraag valt weinig anders te zeggen dan volmondig toe te stemmen. Wan neer men de Couranten leest, kan men daar uit van tijd tot tijd zien, hoe gevaarlijk onze kazerne's zijn. Zoo gevaarlijk, dat »de jeug- dige miliciens, die te midden van het ka zerneleven geworpen, gevaar loopen naar »ziel en lichaam schipbreuk te lijden.' (Stand Steramen Christen ouders in met het feit dat het kazerneleven gevaarlijk voor hunne zoons is, (1) niet alleen omdat de Standaard en andere bladen dit bewerenmaar ook omdat de geschiedenis van den dag het ons heeft gezegd. Hoe vele jongelingen, die als hope van het huisgezin vertrokken, en bij terugkeer oor zaak van wanhoop van vader en moeder waren. Kent gij ze niet, die jongelingen, die in dienst geleerd hebben te vloeken en, be koord door hit drukke stadsleven, in de ar men van kroeg- en bordeelhouders terecht kwamen Wij kennen ze wel, en weten van enkelen, dat zij in nog veel treuriger omstandigheden hun militaire loopbaan ein digden. Stel u de zaak toch eenvoudig voor. Wat dunkt u hoe zal u zoon het maken, die plotseling uit het landelijk, stil, eenvou- (1) Wij cursiveeren. Weezenverpleging. Laurentius was in de vervolging der Chris tenen onder Valerianus om Christus' wil door een stadhouder gevangen genomen. Deze stadhouder nu, gehoord hebbende van de kerkelijke schatten der Christenen, was daar naar begeerig geworden en verlangde, dat Laurentius ze hem zou brengen. Deze ver klaarde zich bereid en werd vrijgelaten, ten einde de begeerde schatten te gaan halen. Spoedig zag men den jeugdigen held terug- keeren, gevolgd door armen, kreupelen en lammen. •Ziedaar onze schatten", zeide hij. Deze woorden vielen niet in goede aarde bij den stadhouder, hij nam het als hoon op, werd boos en liet Laurentius roosteren. In weerwil van deze ontzettende marteling stierf hij met blijdschap in den Heere. De kinderen nu, die onder Gods voorzienig bestuur hunne ouders hebben moeten missen «n dientengevolge beroofd zijn van huis en onderhoud, terwijl ze geen familieleden heb ben, die voor hen kunnen of willen zorgen, zijn voorzeker de meest hulpbehoevenden en de armsten onder de armen. En toch volgens Laurentius behooren zij ontegenzeg gelijk tot de schatten der Christenen. Kunnen familieleden hen verzorgen en ver plegen, dan zijn zij de Christenen, aan wie de Vader der Weezen deze schatten gaf. Daarom is het dan ook hunne roeping voor Godze zijn het om 's Heeren wil verschul digd aan hunne afgestorvene bloedverwanten en aan de kinderen, die ze achterlieten. Nog eens. Kunnen de familieleden de verzorging op zich nemen, dan zijn ze uit piëteit voor de overledenen verplicht de taak der afgestor venen over te nemen, dat wil niet zeggen de nagelaten kinderen te besteden of in een weeshuis te plaatsen, maar ze zelf te verzor gen en op te voeden. Men ontdoet zich wel eens wat te gemak kelijk van hetgeen, krachtens bloedverwant schap, roeping en plicht is. Er zijn broeders en zusters, die elkander, ja, er zijn zelfs kinderen, die hunne ouders, wan neer ze arm zijn geworden, al te gemakkelijk en te gereedèlijk aan de diaconie, d. i. aan andere Christenen ter verzorging en ter verpleging overgeven. Dat noodeloos overgeven aan de diaconie, dat doen leven uit de beurs van andere Christenen, dat zonder oorzaak over laten van onze roeping aan anderen, is zonde als de kinderen, die Hij hun saam gegeven heeft en in gemeenschap met elkander moe ten zij ze verzorgen en opvoeden. De kerkeraad, door de lidmaten en alzoo door God verkoren om de gemeenschappelijke belangen der kerk voor te staan en te be hartigen, is in de eerste plaats aangewezen en geroepen, om voor deze weezen zorg te dragen. Maar hoe Dit is de vraag, waarop we de volgende maal ons antwoord hopen te geven. Middelburg, 29 Maart. A. Littooij. Berc9psn. Te Marrun J. Dekker te Oldeboorn; Te Groningen (A) H. J. Kouwenhoven te Voor-^ schoten; Te Waddings veen T. de Jager te Opeinde-Nijega. Te Oostburg P. M. Oud cand. Te Bellingwolde H. F. Hoeksema te Zeven huizen. Te Loosduinen D. Ringnalda te Ylst. Aangenomen naar Vrijhoeve-Capelle door W. Bosch te Andijk. Bedankt voor Harlingen door J. J. Berends te St. Anna Parochie; voor Nieuwendam door Ds. Dijk te Loosdrecht. Voor Axel door J. Gommer te Grijpskerke. Voor Breda door R. K. Brouwer te Makkurn. Voor Alblasserdam (B) door S. Oudkerk te Zalk. Voor Enschedé (A) door R. J. v. d. Veen te Bols ward. Gaarne vestigen wij de aandacht onzer le zers op het ook hierachter aangekondigde, werk door den uitgever Joh. de Liefde, geti teld: Gekeurd en GelouterdHet leven lijden en sterven der martelaren, aan Neerlands Volk verhaald, door W. Andringa en J. Verhage Jz. Wij kunnen de lezing van dit werk ten zeerste aanbevelen. Wanneer wij toch bij vernieuwing herin nerd worden hoe deze martelaren als trouwe helden met hun Heiland in de gevangenis en in den dood gingen, en hun goed en leven om Zijnentwil gewillig opofferden, heeft dit veel tot ons te zeggen. Wat is er bij ons veeltijds een lauwheid, een koelheid, voor den dienst des Heeren en dat nog wel zonder vervolging en lijden. Zegene de Heere de lezing aan veler harten. Het werk uitgegeven in gr. 8o afl. ziet er netjes uit en bevat prachtige zwarte platen. Omtrent de voorwaarden van uitgave leze men de aankondiging. Viissingen. Op uitnoodiging van de Geref. Jongel. Ver. »Soli Deo Gloria" werd alhier Dinsdagmiddag, in het Kerkgebouw Coosje

Krantenbank Zeeland

Zuider Kerkbode, Weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken in Zeeland, Noord-Brabant en Limburg. | 1894 | | pagina 3