Uit Kerk en School.
worsteld.
Een ander deel, dat onder dat juk was
achtergebleven, werd echter geprikkeld in zijn
nieren èn door het Woord èn den Geest des
Heeren èn door het exempel der broederen
de taaie veerkracht van het Gereformeerd
belijden bleek vooral na 1867 en zoo voor
spoedig was de kamp voor de eere van Chris
tus in Zijn kerk, dat in 1885 bij het drei
gend conflict de Haagsche hiërarchie alhier
een kerkeraad tegenover zich vond, die be
houdens eene minderheid, pal stond voor het
Woord en den wil van zijn Koning.
Toen kwam de ure voor de reformatie der
kerkde beslissing over de vraagwelk
woord meer te gehoorzamen, dat der synode
of dat des Heeren en daarmee saamhangend
de beslissing over deze andere vraagof nog
langer een stel reglementen van menschelijke
willekeur herkomstig de kerk zoude regeeren,
dan of de kerk zou leven naar wat in Gods
Woord wordt aangegeven en de regelen van
ouds in overeenstemming met dat Woord
bepaald.
In die reformatie had een ieder zijn roe
ping de dienaren des Woords om voorop
te gaan en door hun exempel de zwakken
te bezielen met moed de ouderlingen om
met alle kracht te steunen en de handen der
dienaren te sterkende diakenen om de
armen met goeden moed op den rijken hoo-
gepriester te bezielen maar ook ieder geloo-
vige om met hen die in de verschillende
diensten stonden, desnoods zonder dezen, ook
naar hun ambt te handelen, om hun kerk
vrij te maken van allen ongeoorloofden band.
Tot vervulling dier taak behoorde geeste
lijke moed en heilige bezieling, immers was
aan allen kant bezwaar en gevaar; niemand
kon bepalen, hoe de Heere leiden zouzeker
was alleen, dat een diepe scheur, een wijde
breuk van voortgaan het gevolg zou zijn.
Zou wat dusver aan gebouwen en uit fond
sen voor den dienst der kerk en der barm
hartigheid beschikbaar was, beschikbaar blij
ven Of zouden nieuwe inrichtingen en mid
delen moeten verschaft Het eerste was
bijna nog bezwaarlijker dan het tweede; en
toch, vooraf mocht geen keuze gedaan aan
's Heeren wil zich overgeven, was roeping
en eisch.
En nu was 't de vraag, wie zich dier roe
ping bewust zouden toonenvandaar de vraag
aan de geloovigen gesteld, om zich dienaan
gaande te verklaren.
De duizenden antwoordden aanstondsde
honderden volgden en jaren achtereen kwa
men voor en na nog dezen en genen met hun
verklaringen aandragenvoor het uitstel dier
laatsten was bij sommigen aanleiding ge
weest soms eene aanleiding waarover zij
moesten bestraftsoms eene aanleiding uit
onkunde of verkeerde voorlichting eenigszins
verschoonbaar.
Maar op den langen duur veranderden deze
toetredingen van karaktertwee groepen
vormden zich onderscheiden van elkander, be
wust of onbewust had elk voor zich eene
keuze gedaannaast hen die met de banier
van Gods Woord in 't midden, als kerk
wenschten te leven, stonden zij die met den
reglementenbundel tot accoord van gemeen
schap als onderdeel van het Genootschap zich
constitueerden.
Daartoe moest het komenhet oogenblik
moest aanbreken, waarop dat onderscheid als
voldoende vaststaande kon worden geconsta
teerd van dat oogenblik af was de formule
medegaan met de reformatie der kerk onbruik
baar geworden, tenzij men aan klanken han
gen bleet.
Door die overtuiging geleid had de kerke
raad reeds vroeger wijziging aangebracht in
de manier, waarop gehandeld werd met de
zulken, die zich bij hem aandienden om de
gemeenschap der Kerk te genietenmaar
dusver had hij nog geaarzeld ook met die
formule te breken.
Naar de overweging des voorstellers heeft
evenwel de kerkeraad geoordeeld, dat nu na
acht jaren genoegzaam gebleken was, wie al
en wie niet de diensten der bedienaren des
Woords, der ouderlingen en der diakenen had
erkenden wie hen had verworpen om tot
een ander genootschap over te gaan.
Daarom besloot hij niet meer van een me
degaan met de reformatie maar van een zich
aansluiten bij de kerk te spreken.
Op die jaren terugziende danken wij onzen
God, dat Hij zoo rijken zegen ons schonk
dat Hij onder Zijn volk zoovele verwakkerde
om voor de eer Zijns Naams te staanook
dat Hij in dien weg het pad weer ontsloot,
waarin lang gescheiden broeders en zusters
weer tot eenheid des kerkelyken levens kwamen.
Met schaamte zal misschien hier en daar
in de binnenkamer moeten beleden persoon
lijke schuld over een woord of een daad,
waardoor althans eene verontschuldiging aan
de hand werd gedaan aan een onwillige om
met ons het pad der reformatie te betreden.
En al wordt de formule medegaan met de
reformatie der kerk als zinledig geworden nu
losgelaten, de bede verstomme daarom niet
in ons hart en op onze lippenbreng, Heere
al uw gevangenen weder
Van Schelven.
Natuurlijk heeft dit artikel onze hartelijke
sympathie. Geen opleggen van dwangmaar
ook geen ophouden met drang En de bede
aan het einde worde steeds meer de dagelijk-
sche verzuchting onzer ontkomen honderd
duizenden Fehinqa.
De theologische school te Kampen.
De verledene week zijn er ten behoeve
van de theologische school der Gereformeerde
Kerken zeer belangrijke vergaderingen ge
houden.
Woensdag kwam eerst het curatorium
saam, regelde en bepaalde de vakken, waarin
de Docent, die in de plaats van wijlen Do
cent de Cock zou benoemd worden, zal moe
ten doceeren.
De praktische vakkende predikkunde,
met hetgeen daarbij behoort, de symboliek
en liturgiek werden daarvoor bepaald. De
Synode der Gereformeerde Kerken, onlangs
te Dordrecht gehouden, had op voorstel van
het curatorium der School besloten, dat by
onverhoopte vacature voor de theologische
vakken eene benoeming zou mogen plaats
hebben; daarbij bepaalde zij, dat in dat ge
val aan het curatorium en de docenten, ge
deputeerden door de Synode zouden worden
toegevoegd, en wel uit iedere provincie één.
Daarvoor werden op voorstel van de afge
vaardigden der provinciën benoemd voor
Groningen ds. Nederhoedvoor Friesland
ds. Ploos v. Amstelvoor Drenthe ds. Don-
nervoor Overysel ds. Hesselsvóór Gel
derland dr. Franssenvoor Utrecht dr. Kuy-
pervoor Noord-Holland ds. van Schelven
voor Zuid-Holland ds. Biesterveldvoor
Noord-Brabant ds. Feringaen voor Zeeland
ds. Bouma.
Deze broederen nu vergaderden donder
dag met de Docenten en Curatoren ter be
noeming van een Docent in de even genoemde
theologische vakken. Tot Voorzitter werd
gekozen ds. Doorn. Deze nu heette de
broederen welkom, sprak een woord over het
sterven van docent de Cock, over de le
dige plaats daardoor ontstaan, over de op
dracht vanwege de Synode ons gegeven en
over de benoeming, die dientengevolge thans
moest plaats hebbendaarna smeekte hij den
Heere dat Hij ons den man aanwijzen zou
die Hy hier in de plaats van de Cock, die
Hij tot zich nam, ons geven wilde.
Daarop werd een grostal, toen een twaalf
tal, daarna een zestal, eindelijk een drietal
gemaakt, waaruit ten slotte ds. Biesterveld
bedienaar des Goddelijken Woords te Rotter
dam, verkoren werd.
De Heere neige zijn hart om deze zoo
gewichtige benoeming aan te nemen en Hij
stelle hem vele jaren tot een rijken zegen
voor de theologische School en alzoo voor
de Gereformeerde Kerken
Op de Synode was door het curatorium
der theologische School, in overleg met de
Docenten ook gevraagd om een huis, staande
naast onze gebouwen, die sinds jaren voor
de opleiding dienst deden, te mogen aankoo-
pen en te mogen inrichten. Voor beide gaf
de Synode hare toestemming. Het gebouw
werd aangekocht toen nog de Synode zitting
had, en in de vergadering die Woensdag
plaats had, werd door de curatoren in over
leg met de Docenten besloten, om overwijld
tot eene flinke, degelijke verbouwing over te
gaan. In het najaar zal dus, zoo de Heere
wil, geen gehuurd hulpgebouw, zooals nu,
meer noodig zijn, maar al de colleges zullen
dan in de eigen gebouwen der kerken kun
nen gegeven worden.
Volgens consent mede door de Synode ge
geven, wordt door het curatorium nog altijd
verlangend uitgezien naar een Docent in de
oude talen, als plaatsvervanger van den heer
Reinink, die naar Afrika vertrok.
Het hoopt weldra de benoeming te kunnen
doen.
Naar een Docent in de nieuwe letteren
zal het misschien nog wel eenigen tijd moe
ten wachten.
Maar de Heere regeert, en Hij kan ons de
de mannen verwekken en geven. Ons gebed
zij voor de opleiding van de bedienaren des
Woords èn te Kampen èn te Amsterdam.
Littooij.
Beroepen te Haarlem (B) A. Brouwer te
Amsterdam (A), te Harlingen, J. J. Berends
te St. Anna Parochie, te Enschedé, E. J. v. d.
Veen te Bolsward, te Nieuwendam, J. Dijk
te Oud Loosdrecht. Te Groningen J. H.
Feringa te Klundert. Te Nykerk op de Ve-
luwe J. Hoekstra te Kollum. Te Alblasser-
dam (B) S. Oudkerk te Zalk.
Bedankt voor Delfshaven, door W. Mulder
te Maassluis, voor Oude Pekela door P.
Veenhuizen te Workum, voor 's Gravenmoer
door J. W. Gunst te Rhoon.
Ds. J. D. v. d. Velden te Middelburg en
Ds. J. H. Feringa te Klundert komen voor
op het drietal naar de kerk van Groningen (B).
Borsele. 4 Maart '94. Heden was het voor
de leden der Geref. Kerk te Borsele een ge
wichtige en blijde dag. Was kort na den
uitgang in 1834 alhier een bloeiende gemeente,
nu reeds tal van jaren was zij als onder de
asch bedolven en werden de leden alhier
woonachtig, gerekend te behooren bij de
Kerk te Nieuwdorp.
Thans mochten wij niet alleen weer samen
in ons kerkgebouw vergaderen, maar werd
van wege de classis Goes door den WelEerw.
Heer Ds. W. Kapteyn, de Kerkeraad alhier
bevestigd in zijn ambt.
Stelle de Heere dit vernieuwde uitspruit
sel tot een zegen voor deze omgeving en
doe Hij het groeien tot eere zijns Naams.
INGEZONDEN STUKKEN.
(Buiten verantwoording der Redactie.)
De Eerwaarde Kerkeraad der
Gereformeerde Kerk van
A. B. of C.
Het zal omtrent 30 jaren geleden zijn, dat
schrijver dezes zeer opgenomen met eene
rede, gehouden in zekere kerk, het gebouw
verliet en met een oud vriend sprak over
het gehoorde.
Die vriend kon de gehoorde waarheid wel
toestemmen, doch hij »miste de verantwoor
delijkheid van het schepsel, en ofschoon ge
durig bleek, dat men onder het volk des
Heeren nog wel wist, hoe het behoorde,
helaas»het geloof door de liefde werkende
werd gemist" en niet merkbaar betreurd",
hij zag alzoo niet veel heil in het optreden
van allerlei voorgangers in betrekking tot
den welstand der Kerk.
Ik wensch niet op te halen, wat sedert
op kerkelijk gebied plaats haddoch de op
merking van dien vriend kwam mij voor den
geest toen daarna eenerzijds gedurig allerlei
plannen werden beraamd en anderzijds het
