Uit Kerk en School. nooit lezen, die het zelfs niet kennen als zij het zien." Ons is gevraagd of dit niet te reel gezegd was of dat honderdduizenden niet aanmer kelijk moest ingekrompen en dus deze circu laire niet als te overspannen moest aange merkt worden Ons antwoord kan kort zijn In genoemde circulaires is niet overdreven. Integendeel is er zelfbeheersching begeerd en betoond. De ontzettende nood dezer gewesten zou nog geheel anders te teekenen zijn, in dien niet de meest mogelijke soberheid ten deze ware betracht. Maar die honderdduizenden dan Welnu Joden en Belydenisloozen nu eens buiten re kening latend, willen wij (ook op de onge- loovige naamprotestanten eens niet achtend noch de Roomsche van Rome afwijkenden) alleen eens de cijfers der laatste volkstelling ten aanzien der Roomschen in aanmerking nemen. Dan zijn er in Limburg 255721 Roomschen en in Noord-Brabant 509628 te zamen alzoo 765349 zielen. Is dan 7 a 8 maal honderdduizend zielen te hoog berekend En indien niet te hoog, is dit dan geen ernstige roepstem voor de Gereformeerde be lijders Een vraag. Naar wij vernemen, bestaat er gevaar, dat de naam gereformeerd" voor onze militairen misverstand zal bewerken. Ons is gezegd, dat ook de leden van het Genootschap onder dien naam (hoe zeer dan ook abusievelijk) bekend staan. Wie licht ons eens in Is inderdaad verkieslijk, dat onze militairen niet opgeven »gereformeerd", maar: >behoorende tot de Gereformeerde Kerken F. Samensmelting. Hoe hebben wij God te danken, waar wij zoo telkens mogen hooren, dat hier of daar wederom twee Gereformeerde Kerken zijn saamgesmolten en er zoo weer eene plaats meer is, waar A en B als teekenen van ker kelijke onderscheiding niet meer behoeven ge noemd te worden. Op die plaatsen is dan de Yereeniging eerst geheel voldongen. Eéne kerk onder éénen kerkeraad. Zóó be hoort het te zijn en alle Gereformeerden heb ben het zóó te zoeken. Het verwonderde ons dan ook wel eens, dat de zaak der samensmelting in onze groo- tere steden niet meer opschoot. Het kwam ons voor, dat in die grootere kerken waar men al de predikanten zoo hoog noodig heeft, ja, waar men op den duur veel meer predi kanten zal moeten hebben, dan de gezamen lijke predikanten der twee Gereformeerde kerken, zal de> Gemeente ooit goed bediend worden, dat aan de samensmelting maar weinig in den weg kan staan. Maar die op dorpen wonen, kunnen de toe standen in groote steden wel eens niet goed kennen en het vermoeden dat in groote ker ken eigenaardige bezwaren zijn, die het werk een weinig ophouden, doet ons ten slotte rustig wachten. Temeer als wij zien hoe toch, zooals bijv. in 's Gravenhage, met kracht de samensmelting wordt gezocht. Ontegenzeggelijk zal het komen tot ineen- smelting het moeilijkst zijn op die kleinere dorpen waar bij de twee Gereformeerde ker ken twee predikanten zij a en waar men het ten slotte toch met één predikant af zou kunnen. Maar als nu eens op zulke plaatsen een der beide predikanten heengaat naar elders is dan de zaak niet klaar Nog niet altijd. Het kan toch voorkomen, zooals te Zaam- slag, dat wanneer de predikant van A heen gaat, de kerkeraad meent op nieuw te moe ten beroepenen zulks natuurlijk in het be sef, dat het belang der kerk het eischt. Het kan voorkomen, zooals te Serooskerke, dat wanneer de predikant van B heengaat, de kerkeraad zal meenen op nieuw te moe ten beroepenen ook hier om dezelfde reden als te Zaamslag. En wanneer nu de Kerkeraad van zulk eene dorpskerk de zaak goed heeft overwo gen en meent, dat samensmelting op dit oogenblik nog niet kandan is, naar wij het inzien, niets in te brengen tegen het opnieuw beroepen. Mits maar nooit de samensmelting uit het oog worde verloren en zij de begeerde zaak blijft, niet voor eene verre toekomst, maar zoo maar eenigszins mogelijk, voor de naaste toekomst. Mag nu op zulk eene plaats, wanneer eene der beide Kerken het noodig oordeelt eerst wederom een eigen Bedienaar des Woords te hebben om daarna de samensmelting te zoeken, de andere Kerk zich hierover gevoe lig betoonen, als zou deze beroeping een niet achten zijn van haar of haar ambtsdragers of een ingewikkelde verklaring, dat de sa mensmelting eigenlijk niet begeerd wordt Ons komt het voor, dat dit nooit mag. Zóó toch zou de eene Kerk de andere in hare vrijheid belemmeren. Samensmelting moet gezocht worden. Dit staat vast. Maar als de eene Kerk zegt: het kan nu en de andere zegt: het kan nu nog nietdan mag de eerste zich niet de gekrenkte gevoelen, als de tweede bij haar meening blijft staan en naar die meening handelt. Laten wij toch goed bedenken, dat samen smelting eene zaak is, waarover beide Kerken hebben te beslissen en niet de eene alleen. Alleen dit moet vaststaan, dat geen Kerke raad de zaak der samensmelting mag uitstel len zonder wel overtuigd te zijn dat het be lang der Kerk op het oogenblik dat uitstel eischt. En inmiddels houde men de corresponden tie te beter aan, waar het met de samensmel ting nog niet kan. Alles kan nu eenmaal niet in eens komen. Er zal geduld moeten geoefend worden. Maar in getrouwheid blijve men elkaar zoeken elkaar steunen elkaar dienen. Is het dan nu de tijd nog niet, de tijd zal ons van onzen God op zulke plaatsen ook nog eenmaal gegeven worden. En dan zal het gemakkelijk loopen. Mits men zich nu niet gekrenkt betoone, waar zulks niet mag. Mits men eikaars vrijheid niet aanrande. Mits men elkaar blijve zoeken en dienen. Alleen in dezen weg, komt hét ons voor, dat men de samensmelting in de toekomst uiet voor lange jaren onmogelijk zal maken. En de samensmelting voor de toekomst niet te bemoeilijken, is ook een eisch van de dit jaar tot stand gekomen vereeniging der Gereformeerde Kerken. Uit het Genootschap. Bij de Genootschapsafdeeling te Apeldoorn staan twee predikanten, die een zestal jaren geleden, in de dagen van het bekende con flict te Amsterdam, naar de hoofdstad des lands optrokken om voor het verdrukte volk op te treden. Aan de geschorste broeders baden zij kracht toe om pal te staan tegen de onheilige ver menging, welke de Besturen wilden door dry ven, door de inschrijving te gelasten van jongelieden, die den Christus verloochenden. Die dagen waren goede dagen voor die predikanten. Ja die dagen waren goede dagen voor velen. Honderden van Kerken zonden brieven met betuigingen van sympathie aan den verdruk ten Kerkeraad en eiken Zondag werd in de samenkomsten dier Kerken om kracht ge smeekt voor de broeders, die het Woord handhaafden tegen de Besturen en de wereld buiten de Kerk zochten te houden. Ds. Malcomesius trok op om in de localen de vervolgde broeders te gaan troosten. Ds. Kraayenbelt klaagde een bittere klacht tegen de vervolgers der broederen. Ds. Dijkstra van Hoogeveen gordde zich aan om in de Hoo- geveensche courant dien geduchten kerkvorst dr. Vos te weerstaan. Er was een algemeen besef, dat de onhei lige vermenging moest worden gestuitdat de Kerk Kerk moest zijn en de wereld in haar niet mocht heerschen. En maakte dan de wereld zich op om door de Besturen de getrouwe broeders te vervolgen,.dan zou men met die broeders optrekken, hen steunen en, moest het, straks ook hun lijden deelen. Zoo was het zes jaar geleden. En nu Waar zijn toch zoovele van de Kerken, die toen sympathie betuigden Ach haar stem wordt nooit meer gehoord om te ge tuigen tegen de ellende, waaronder zij gebo gen liggen. Waar is ds. Kraayenbelt Terecht geko men by de afdeeling van hot Genootschap te Rotterdam. Waar is ds. Malcomesius In het gezel schap van dr. Hoedemaker strijdende tegen de Gereformeerde Kerken, in dienst van een nevelachtig, onbegrepen en onbegrijpelijke methode van reformatie. Waar is ds. Dijkstra? Op de paden der antinomianen, uren ver weg van hen, die voor de Kerk naast eene gereformeerde be lijdenis ook om een gereformeerd leven vragen. En de beide predikanten te Apeldoorn Onlangs werd het nieuwe kerkgebouw van de Genootschapsafdeeling te Apeldoorn inge- wijd". Onder de genoodigden tot die plechtigheid was ook het Bestuur van den Protestanten bond. Dat wil zeggen, het Bestuur eener Ver eeniging, die zich ten doel stelt het geloof in den Christus uit de harten van het volk uit te roeien, door het doen optreden van predikanten, die den Christus loochenen. Dit bestuur werd uitgenoodigd door den Kerkeraad, waarin bedoelde twee gerefor meerde predikanten zitting hebben. Onder protest dier predikanten Wie kan het gelooven Alzoo publieke gemeenschap met hen, die den Christus verwerpen en die op kerkelijk terrein niet te zeer kunnen worden weerstaan. Snelle afloop In 1836 roepen broeders staat palwilt de gemeenschap met de ongeloovigen nooit. In 1893, eene officieele uitnoodiging aan het bestuur eener afdeeling van den Protes tantenbond om als bestuur van die afdeeling den dienst des Woords bij te wonen. Zóó bereiden gereformeerde predikanten den dag voor, waarop wij straks de afdeelingen van het Genootschap en de Hervormde Ver- eenigingen der toekomst arm in arm zien wandelen. W. Beroepen te Oostwolde E. Zwiers te An- jum. Te Vreeswijk Z. Hoek, cand. te Rot terdam. Te Giessen Nieuwkerk H. Buitenhuis te Sleeuwyk. Te Berlicum W. H. Oosten te Middelburg. Te Alblasserdam J. M. Mulder te Aalten. Aangenomen naar Biezelinge door I. Con tant te Alkmaar. Bedanktvoor Franeker door W. Renkema te Rijnsburg. Voor Harlingen (B) door H. J. Reuijl te Overtoom N.Amstel. Voor Meliskerke door H. Buitenhuis te Sleeuwijk. Voor Ber licum door W. H. Oosten te Middelburg. Viertal te Serooskerke op Walcheren (B) G. H. van Kasteel te 's Gravenhage, J. C. van Schelven te Dieren, P. Segboer te Zwart sluis en D. C. P. Sluijter te Vianen. Het Militair tehuis te Kampen. Aan het einde van het jaar is het voor ons Tehuis meestal noodig, den Christenen in den lande even te herinneren, dat wij er zijn en hunne hulp behoeven. Dit moest nu wel niet noodig zijn, doch het is niet anders. Voor een Tehuis dat eigenlijk voor het gansche land dienst doet, mogen wij wel wat steun hebben. Nu, wij kregen dien tot hiertoe wel, als wij er slecht om vroegen, en daarom komen wij weder tot U, met goede hope.

Krantenbank Zeeland

Zuider Kerkbode, Weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken in Zeeland, Noord-Brabant en Limburg. | 1892 | | pagina 3