Uifi Kerk en School.
Een vriendelijk verzoek aan onze Diaconiën.
INGEZONDEN STUKKEN.
de met hun medewerking gekozenen niet
zullen medewerken aan de vervolging der
»doleerenden." Een eisch, waardoor dus ge
noemde vervolging zelfs nog niet eens ver
traagd zou zijn. Maar ondragelijk is het
denkbeeld, de Gereformeerden niet te vervol
gen, ook zelfs al heeft men hen noodig. Men
weigert dus dan blijve nog liever Tiel mo
dern Toch is men zeer verbaasd, dat de
Gereformeerden nu niet medewerken
Slechts enkele, licht te vermenigvuldigen
voorbeelden, noemden wij. Wie maakten nu
dit samengaan onmogelijk Wij, die eerst
samenwerking zochten en na altijd terugge-
stooten te zijnalthans nog een in der
minne uiteengaan (modus vivendi) wilden
voorbereiden Of zij, die ons eerst vele ja
ren beschimpten en uitsloten, toen ons ver
trapten, toen ons verwierpen, toen ons ver
volgden en beroofden, en nu met schilderachtig
fraai treurgewaad klagen over de verbreking
der samenwerking, zoo het heeten moet, door
onze schuld
En wat dit zoogenaamd eerst liever eens
getrouw zjjn" betreft Wat anders dan een
in hun zin getrouw zijn, was de aanvang der
schorsing van Ds. Barger in Driebergen en
Ds. van Kasteel in Kollum, en den geheelen
Kerkeraad van Amsterdam, waar de vraag
eenvoudig liep over toelating van ongeloovi-
gen aan het Avondmaalop elke plaats in
eenen anderen vormof het Conflict van
schrijver dezes met de sabbathschennende
Kerkvoogdij van Hien en Dodewaard ot de
moeielijkheid van den inschrijving van onge-
loovigen weigerenden Kerkeraad van Tholen?
En hoevele voorbeelden konden aan deze en
kele worden toegevoegdWaarlijk, wèl is
gebleken, dat bij eerst liever eens getrouw
zijn" geen andere weg is, dan of bij volhar
den in plichtsbetrachting uitkomen op den
niet begeerden maar onvermijdelijken, door
God geboden, weg der dole antie, of een na
langer of korter verweer moedeloos en sma
delijk bukken voor de zonde en aan haar
medeplichtig worden. De enkele namen Ach-
lum en Sliedrecht zeggen in deze reeds genoeg.
F.
Dat het Ned. Herv. Kerkgenootschap,
waarin na moet gisten wat gist in de wereld,
schijn noch schaduw heeft van eene belijdj-
niskerk is duidelijk.
Dat het geen volkskerk is, is ook duide
lijk. Immers noch de Roomschen, noch de
Lutherschen, noch de Chr. Gereformeerden,
noch de Ned. Gereformeerden, noch zoovele
anderen behooren tot dit Genootschap.
Nog niet de helft van ons volk behoort er
toe. Hoe zou het dan uoAfcskerk kunnen zijn?
Maar van synodale zijde spreekt men toch
gaarne van de volkskerk".
Dat is te begrijpen, want het woord volks
kerk is een indrukwekkend woord, dat veler
oogen verblindt. Daarby als er geen indruk
wekkende daden zijn, heeft men toch altijd
gaarne indrukwekkende woorden.
Toch wil het in deze volkskerk" met het
Tolk niet.
Althans in een der laatste nummers van
»de Gereformeerde Kerk" lezen wij het vol
gende
Een tweeduizendtal leden der Hervormde Kerk te
Amsterdam heeft aan die Kerk zijn scheidsbrief ge
zonden naar aanleiding van den hoofdelijken om
slag. Zoolang het niets kostte wilde men eventueel
de voorrechten blijven genieten. Da's niet christelijk.
Tweeduizend leden gingen heen, omdat zij
geen hoofdelijken omslag willen betalen.
Hoevelen behalve deze twee duizend, zou
den ditmaal betaald hebben, maar met veel
tegenzin en een volgende maal
Een volgend jaar gaan ook zij henen, den
hoofdelijken omslag moede. En zoo zal het
gaan in al de afdeelingen vau het Genoot
schap, als er hoofdelijke omslag geëischt
wordt.
Och het indrukwekkend cijfer, dat bij de
laatste volkstelling het aantal leden van het
Ned. Herv. Kerkgenootschap opgaf, is in
waarheid zoo indrukwekkend niet. Duizenden
bij duizenden toch zitten aan die volkskerk"
vast met een band zoo zwak, dat hij onder
het gewicht van een stuivertje breekt.
Amsterdam bewijst het. De leden loopen
weg, zoodra de »volkskerk" hun iets zou
moeten kosten.
Het Genootschap mag dan wel voorzichtig
zijn.
Wil het volkskerk" zijn, vraagt het niet
naar geloovigenmaar naar het volkdan
vooral geen hoofdelijke omslag.
Laat men het volk in deze ^volkskerk"
met rust vraagt men het om geen geld,
dan zal waarschijnlijk het cijfer bij de eerst
volgende volkstelling nog veel indrukwekken
der zijn. Van alles gaat dan toch mee. Maar
als de volkskerk het volk iets moet kosten,
dan wordt zij afgebroken dan slinkt het cij-
fer, want duizenden gaan dan henen. En geen
eventueel te genieten voorrechten" zullen
blijken in staat te zijn die duizenden in de
gekrompen volkskerk" terug te brengen.
Buitengewone collecten voor eeredienst of
armen in eigen kring moesten nooit voorko
men. De buitengewone collecten toch getui
gen tegen de gewone collecten. Meestal be
wijzen zij, dat de gemeente óf de noodige
offervaardigheid nog mist, öf dat zij niet
rondziet welke de behoeften zijn. Dit laatste
ook is veeltijds oorzaak van de buitengewone
collecten.
Velen letten bijv. in het afzonderen hunner
gaven voor de armen, niet op het groot ver
schil tusschen zomer en winter. Zij vragen
nietzijn onder onze armen ook kranken,
voor welken de geneesmiddelen moeten be
kostigd worden Zij rekenen bij den eere
dienst niet met percenten en aflossingen. En,
zóó terwijl men niet nadenkt, maar Zondag aan
Zondag dezelfde gaven voor eeredienst en
armen afzondert, roept men de te korten in
het leven.
Maar zoo mag het toch in Gereformeerde
Kerken niet gevonden worden. Daar behoort
men goed rond te zien. Daar behoort men
des Zondags nooit in het bedehuis te komen,
zonder dat men tehuis wel overlegd heeft,
welke bijzondere nooden er zijn zonder dat
men nauwgezet zijn gaven heeft bepaald
zooveel voor den eeredienst, zooveel voor de
armen.
Het werktuigelijk offeren van hetzelfde en
het geven op goed geluk afzijn zonden, met
welke de Kerken hebben te breken. Wat
om 's Heeren wil en in 's Heeren dienst ge
offerd wordt, moet waarlijk eene wel overdachte
offerande zijn.
En wordt zij dat meer, dan zal de gewone
collecte voldoende zijn. De buitengewone,
die tegen ons getuigt, die ons aanklaagt,
komt dan niet meer voor.
Doe de Heere dien tijd voor Zijne Kerken
spoedig komen. W.
Ned. Geref. Kerken.
Beroepen te Oostwold A. L. Ruijs cand. aan
de V. U. te MeppelP. D. de Groot te Rin-
sumageestte Apeldoorn F. W. J. Wolf te
Axelte St. Anna Parochie H. J. Allaart te
Deventerte Voorthuizen M. J. Bouinan te
Amersfoortte Schoonrewoerd R. Looman
(Chr. Geret.) te Herwijnen te Heinenoord R.
Heideina te Nieuwveente Arnhem (3e m.)
Dr. L. H. Wagenaar te Leeuwardente
Arnemniden F. W. Sluijter te Heegte
Tienhoven E. Eisma te Bennekom.
Aangenomen naar Voorthuizen M. J. Bouman
te Amersfoort.
Bedankt voor Arnhem door J. H. Feringa
te Klundertvoor Oostwold-Oldambt door
W. Breukelaar te Leek.
(Chr. Geref. Kerk.)
Beroepen te Duurswoude en Donkerbroek
B. F. V. Maas cand. te Haarlemte Euime-
lenkamp C. B. Bavinck te Hazerswoudete
Monster W. de Jonge te de Lier; te Minnertsga
J. Sluijs te Uithuizermede te Dinteloord R.
Eowan te Her wijnen te Scheveningen L. v.d.
Valk te Delftte Oudega G. Sybesma te
Veenwonsterwalte Weesp J. v. Haeringen
te Werkendam.
Bedankt voor Oldekerk door W. de Jong
te Dalfsenvoor Emmelenkamp door C. B.
Bavinck te Hazerswoude.
Nu de winter ten einde is en de nooden
der armen in de verschillende gemeenten min
der dringend worden, vestigen wij de aan
dacht der Ned. Geref. en Chr. Geref. diaco
niën vriendelijk, op de circulaire haar ten
vorigen jare toegezonden, inhoudende eene
verantwoording van ontvangene collecten en
een verzoek, ook dit jaar weer in de verga
deringen der geloovigen, de nooden der arme
idioten te gedenken.
Als een ellendige tot Jezus de handen uit
breidde, kon hij van hulpe en redding over
tuigd zijn. En als ellendigen tot de diaconiën
van Jezus' Kerk komen, mogen zij verwachten,
dat zij zich niet van hen zullen afwenden.
Welnu dan, wij leggen onze ellendigen,
neen, de ellendigen des Heeren, in Zijnen
Naam voor uwe voeten neder. Zegt het uwe
Kerkeraden, zegt het der gemeente, hoe groot
hunnen nood is, en verblijdt ons met de bly
ken dat 's Heeren Loo door u niet wordt ver
geten
Ds. J. C. VAN SCHELVEN,
Voorz.} Dieren.
F. KORTLANG,
DirecteurErmelo,
By het Hoofdbestuur der Nederl. Geref.
Zendingsvereeniging is dezer dagen het
treurig bericht ontvangen, dat de heer J.
Wilhelm, oudste Zendeling dier Vereeniging,
den 3en Maart 11. te Poerworedjo (Java) is
overleden.
Tjerkwerd. Ook hier is het tot reformatie
gekomen. Op 1 April werd het Synodale juk
afgeworpen en weer geldigheid verleend aan
de Kerkenordening van 161819, van welk
besluit kennis is gegeven aan de regeering.
Buiten verantwoordelijkheid der redactie.
Middelburg, April 1892.
Waarde Vriend
Gij vraagt mijne gedachten over de be
kendmaking, welke op het z. g. n. »kerkbriefje"
van de vorige week voorkomt, »n. 1." dat
de kerkeraad der Herv. Gem. met algemeene
stemmen een besluit, in het jaar J 880 geno
men, heeft te niet gedaanen nieuwelings
heeft besloten om de leden door de Predi
kanten Koch en Sibmacher Zijnen toen door
hen aangenomen en bevestigdin het lidmaten
boek der Nederl. Herv. Gemeente te Middel
burg in te schrijven."
Dit is de zakelijke mededeeling, en dit
heeft uwe verontwaardiging gaande gemaakt,
zooals ik uit uw schrijven heb opgemerkt.
In de Heilige Schrift leest men »die vuil
is dat hij nog vuil worde." De handelingen
en besluiten van dien z. g n. kerkeraad
vallen onder genoemde uitspraak van het
Woord der waarheid, en hoe nu ook de
Genootschapsmannen inet de Synodale dienst
knechten deze handeling ook zullen pogen goed
te praten, het blijft eene groote ergernis.
Tot dusverre wisten zij de onkundige leden
te sussen, vooral met het in hun oog aller
gewichtigst argument, dat men tegen de z. g. n.
modernen overstond, en dat deze partij spoe
dig zou uitsterven enz. en nu schroomen zij
niet om algemeen bekend te maken, dat hun
geheele college, alle leden te zamen, volko
men eenstemmig zijn met de loochenaars van
den Heere Jezus en van de heilsweldaden, die
Hij voor zijne Kerk heeft aangebracht, en
dat wel in deze dagen, waarin zelfs op het
ofi&cieele kerkbriefje de lijdensteksten nog in
opvolging werdeu gepubliceerd.
Geen eerlijk gemoed kan verstaan wat zulke
loochenaars daarvan kunnen maken.
Doch dit nu daar gelaten, dan is toch m. i.
zulk een besluit en handeling beneden alle
