een soort van verbazing en ontzetting het denkende
brein.
Immers bij den aanblik eener luisterrijke sterren
hemel is het of de kinderen der menschen veel van
hun kleingeestig, betweterig en doodelijk ongeloof
verliezen en zich schikken als om aan te hooren
hoe de hemelen vertellen de eere Gods, en het uit
spansel Zijner handen werk. Hoe dag aan dag over-
vloediglijk spraak uitstort, en hoe de nacht aan de
nacht wetenschap toont.
Hoe waar en hoe begrijpelijk is het dan ook wat
hier op volgt«Geen spraak en geen woorden zijn
er waar hunne stemme niet wordt gehoord.»
En wie zal in menschelijke taal wedergeven wat
ons die stemme verkondigt
Het is niet uit te spreken!
De indrukken die een gevoelige ziel bij den aan.
blik der sterrenhemel ontvangt, wie zal ze weergeven?
Allerlei schoone gezegden van dichters en red en aar ss
die ons daarbij soms voor den geest komen, hoe
weinig kunnen ze weergeven de gewaarwordingen
onzer ziele.
Ieder woord, iedere volzin die wij daarover willen
uitbrengen, schijnt als met machteloosheid geslagen
eer een ontwijding van ons gevoel te worden, dan
een welsprekende tolk.
Geen wonder. De blik in de diepten der hemelen,
in de meetelooze ruimte, heeft iets dat ontzet. De
blik op de reeds duizenden jaren lang stralende
lichtpunten in den eindeloozen oceaan der hemelen
is welsprekender heraut van de Grootheid Gods dan
het scherpste vernuft.
Die blik leert den vermetelsten mensch zijn on
begrijpelijke nietigheid, en bij het licht des Evan
gelies, de wonderbare liefde Gods.
Elk mensch, die de couranten leest, vraagt zich
teil» en male af bij het inzien van het kamerverslag,
wat er van ons landje worden moet. Twee partijen,
evenwicht met elkaar makende, die elke poging om
vooruittegaan, belemmeren. Is er sprake om de
kiestabel te veranderen en de kamer voltallig te
'maken, staking van stemmen. Worden er pogingen
aangewend, om het land uit dien verwarden toestand
te redden, aanstonds worden ze tegengewerkt en
verijdeld. De machine zit vast, kan haast niet
meer werken. En dan wordt de verantwoordelijk
heid voor dien chaos van weerszijden op elkander
geworpen. De liberale partij, een oude matrone,
die met den ouderdom ook minder van verandering
wil weten en, knorrig en grommig, stijf op haar
stuk blijft staan, zoodra een ander hare toegeeflijk
heid inroept, de liberale partij heeft zich thans voor
genomen dien toestand zooveel mogelijk te bestendigen.
Zij heeft, door tegen de kiestabel te stemmen en
Lohmans voorstel te verwerpen getoond, dat zij dien
weg op niet wil; nu heeft zij ook gezegd, dat ze op
haar stuk zal blijven staan, wat art. 194 betreft.
Wij wisten reeds, dat de liberale partij weinig
rechtsgevoel bezit, wij wisten, dat ze er gebruik
van maakt, dat er bij den rechter geen recht voor
eene volkspartij bestaat, maar dat ze «als eene rots
zou staan ter bescherming van art. 194,» dachten
wij niet. Onverklaarbaar is het echter niet. De
Loge heeft het gewild en nu wil de liberale partij
het ook.
Recht voor anderen wil ze niet erkennen. De
kostelijke staatsschool, waar Koning Jezus wordt
geweerd, waar het materialisme als god gehuldigd
wordt, waardoor honderden en duizenden, armen en
rijken bedeeld worden, de kostelijke Staatsschool
moet blijven, wat ze is, een middel tot verwereld
lijking van het volk, waardoor het ongeloof, de
zorgeloosheid en de revolutie worden aangekweekt.
En de bijzondere school? Die mag blijven bestaan;
men zal haar geen kwaad doenalleen zal de liberale
partij voor haar jieveling goed blijven zorgen; ieder
weet, wat dit $n de
wE-- en, en het einde Ters vao, 't. bijzonder onder-
.tabel met éene stem meerderheid r-
O -,a biiift de Kamer onvoltallig,
eren zijn. 1 T ^hman
6
3s?
moeten blijven betalen, het baat hun niets, het
onrecht moet blijven bestaan. De liberalen rekenen
er blijkbaar op, dat ze met anti-revolutionairen te
doen hebben; dat de klagers menschen zijn, wier
hoofdbeginsel tegen de revolutie gekant is. Indien
ons volk op de wijze der socialisten ging handelen,
zouden ze wel in hun schulp kruipen, ze zouden
dadelijk een toontje lager aanslaan, gelijk ze dat
reeds deden op het stuk \an het kiesrecht.
Maar des te onheiliger spel spelen ze, nu bedaarde,
rustige menschen om hun recht vragen nu hunne
medeburgers, die toch ook hunne verplichtingen
jegens den staat vervullen, even trouw, misschien
wel trouwer dan zij zeiven, gelijkstelling vragen van
alle Nederlanders, geen gelijkstelling voer de grond
wet, maar in de practijk. De liberalen zijn het,
die de grondwetsherziening tegenhouden, zij zijn
het, die wat het kiesrecht betreft, een groot, een
zeer groot deel, ja, bijna al het volk voor onmondig
verklarenzij zijn het, die ons heerlijke dagen
voorgespiegeld hebben, waarvan tot dusver niets te
bespeuren is, zij hebben al de politieke ellende op
hunne verantwoording.
Dat zij er van ontslagen willen, blijktmaar
daarmede zijn ze er niet van af. Wij weten maar
al te goed, dat zij zonder het volk goed te kennen,
tegen den geest van duizenden Nederlanders ge
handeld hebbendat zij hun inzicht aan die duizenden
als het ware opgedrongen hebben. Wij weten, dat
ze, met den mond voor verdraagzaamheid strijdende,
met de grootste onverdraagzaamheid andersdenkenden
hebben behandeld. Wij weten, dat ze, erger dan
eenig kerkelijk lichaam, proselieten voor hunne ver
derfelijke leerstellingen heeft trachten te maken;
en, indien God niet o /er Zijn oude Neerland gewaakt
had, zou heel het land, naar hunne pogingen te
rekenen, hun gezind zijn geweest. Zij zijn dus
verantwoordelijk voor den droeven toestand van heden.
Zij moeten toegeven, niet wij.
Buitenland.
Laten we ditmaal met een herstelling van ver
keerde opgaaf beginnen. We hadden de vorige
week gezegd dat de conservatieven bij de verkiezing
in Engeland in de meerderheid waren gekomen.
Het tegendeel blijkt echter. De stand der par
tijen in het Lagerhuis zal bijna op die in ons land
gelijken. De conservatieven met de Parnellisten zullen
vermoedelijk enkele stemmen in de minderheid blij
ven en de liberalen eenige stemmen meerderheid
hebben. De juiste cijfers zijn nog onbekend. Men
verwacht nu weder een Kabinet Gladstone, met den
grijzen Staatsman aan 't hoofd.
In de Balkan-Staten blijft de toestand hoogst ver
ward. Servie wil als een speler die verloren heeft,
wel gaarne door de wapenen zijn verlies inhalen,
maar dat zou Oostenrijk minder gaarne zien, want
indien Servie opr.ieuw verlies leed dan zou Oostenrijk
een geschikt bolwerk tegen Russischen invloed der
ven. En de Sultan, hoe weinig gevreesd ook, z„u
eindelijk zich ook wel eens kunnen geroepenachten
om ten eigen profijte iets te doen.
"Voor 't- oogenblik rust het zwaard ia het Oosten.
Gemengd Nieuws.
Uit Vlissingen schrijft men aan de MidcL Gt:
In de voor enkele dagen te Keulen gehouden alge-
rneene vergadering van aandeelhouders der Badische
schroefstoombootmaatschappij, die te Mannheim haren
zetel heeft, werd besloten het kapitaal der maat
schappij te vergrooten. Tengevolge daarvan werd
mede besloten tot den aanbouw van. een rivier-zee
stoomboot en drie rivierbooten voor den Rijn.
De rivier-zeestoomboot zal op de werf der konink
lijke maatschappij De Schelde, te Vlissingen, worden
vervaardigd.
De thans reeds bestaande zeestoomboot, Industrie
geheeten, heeft sedert 16 Mei jl. zestien reizen van
Keulen naar Londen volbracht en had meestal een
volle lading. Gedurende dien tijd zat het schip slechts
eens te Nijmegen aan den grond; de ondiepte aldaar
wordt weggeruimd.
De vaart is thans om de 10 dagen, doch zal om
de 5 dagen geschieden, als de nieuwe boot in 't be-
.mn van 't volgende jaar in de vaart zal zijn gebracht.
t"ïü*de
v, troepen t^f
in»ëèr zy uuïi^cbuiauv. uit dej
lijnen van Keulen naar Hamburg, Hull en Havre
het leven te roepen.
Zaterdag avond te ongeveer 9 uur is inbraa
gepleegd op het Waterlooplein Ao. 19 te Amsterdan
gepaard met diefstal. Men heeft zich vermoedelij
met een valschen- sleutel toegang tot het huis wete.
te verschaffen, en door binnenbraak zich meeste
gemaakt van ongeveer f400 aan geld en eeni£
gouden en zilveren voorwerpen.
- De vroeger reeds beschreven monumentale fo
tein op het Binnenhof te 's-Hage is thans voo"
ontdaan van het omhulsel dat haar, term,
laatste hand aan hare voltooiing en opsiering w
gelegd, aan de blikken der voorbijgangers onttrc
Het kunststuk van smeedwerk is thans op kwist.
wijze verguld. Het beeld van den Roomsch-koni
pry kt zelfs geheel in verguldsel. De rond de foute
aangebrachte wapens zijn afwisselend zwart ennx
geschilderd op vergulde wapenschilden. De n
vergulde deelen van het fraaie geheel zijn donke
bruin gekleurd.
Boer Krelis was «bar slim»dat zei hij ter
minste zelf. «Zie je, wouw!» dus sprak hij, «il
heb gemerkt dat de roodbonte koei ziek is, wan
vreten doet ze haast heel niet meer en ze kijk
zoo lodderig as 'k weet niet wat.
«Ik zal morgen den veearts laten kommen]
maar ik zal dan meteen eens kijken of die ook er
verstand van heeft.» De veearts kwam. Waar-
is de zieke?» vroeg hij. «Zoek 'm d'r maar uit]
m'nheer!» lachte de leepe boer.
Er stonden 14 stuks; de bekwame veearts begonj
stuk voor stuk te onderzoeken, de roodbonte stond;
achteraan, in het warmste hoekje van den stal q
ze was de laatste dus, die onderzocht werd, en
«potdorie! m'nheer heett gelijk!» Later tot z'nj
vrouw «de vent is net zoo slim as ik!» Hoej
vreemd echter keek boer Krelis op z'n slimmer
neustoen hij op de rekening van den arts li
behalve de onkosten voor de roodbonte, ook nc i
genoteerd zag:
13 koeien onderzocht, f5 per stuk, f65.
Ingezonden.
Mijnheer de Redacteur
In het "Weekblad voor Zeeuwsch laanderen's Wes-l
telij k deel, van 7 December, leest men het volgenc I
bericht
«Oostburg. In deze gemeente bezitten wij eene
bijbelschool met een kleinbeetje leerlingen; om dat
aantal te vermeerderen, wenden de voorstanders' allerlei
pogingen aan, soms niet van de fraaiste.
Eene behoeftige vrouw woont in een huisje van'
zoo'n voorstander eno gruwelzendt hare
kinderen (lees kind) naar de openbare school.
Maandag 1.1. moest zij eens bij haar huisbaa;
komen en den volgenden dag reeds kwam zij bi
het hoofd der openbare school om de bewijzen var
vaccinatie van hare kinderen. Dat is nu eene var!
de vele toepassingen van de leer der anti-revolutionair!
heeren, dat men de menschen niet mag dwingen
Adres aan hun geschreeuw over vaccinedwang.
Hierop volgen nog eenige ontboezemingen ove
«de broodkorf» die aan duidelijkheid veel te wenscher
overlaten, en u doen vragenIs de corresponden
niet in staat zijne gedachten behoorlijk uit te druk
ken? of is hij met dit deel zijns betoogs verlege1
geweest en begon hij zich te schamen over hetgee
hij ter neder schreef?
Mocht dit bericht op- mij betrekking hebben, da
is d. toedracht van dit verhaal een grove leugei
voortgekomen uit het kwaaddenkend brein van g
noemden correspondent.
Zeker, Dinsdag 1 December (niet Maandag) is eer
weduwe bij ondergeteekende geweestdoch de
woont niet in zijn huisje, maar in hare eigen wonin
Niet was ze geroepen, maar onverwacht kwam
uit eigen bewegiüg ondergeteekende spreken, na
aanleiding van vooruitgang in haren ünanciëelefi t<
stend. Daarna over hare kinderen sprekende, j i
zij my te kennen, dat haar jongste een me
van 11 jaar dat thans nog school ging, reeds
jaar lang in 'tzelfde leesboek gezeten had eng?
met haar buurmeisje naar de Cnr. school zoro'
indien de kosten niet zoo hoog waren.
Ik antwoorde, dat. indien alleen de koste
terughielden, dit voor haar geen beletsel b
te wezen, waarop de vrouw dadelijk hernat-
blijft ze er niet langer en komt ree-A van
de Chr. school. Ziedaar mijnheetelen, indiei
naakte waarheid.
De raad, dien
I ir'v
I vpl«v";t-~aiie-vvfl£&