een soort van verbazing en ontzetting het denkende brein. Immers bij den aanblik eener luisterrijke sterren hemel is het of de kinderen der menschen veel van hun kleingeestig, betweterig en doodelijk ongeloof verliezen en zich schikken als om aan te hooren hoe de hemelen vertellen de eere Gods, en het uit spansel Zijner handen werk. Hoe dag aan dag over- vloediglijk spraak uitstort, en hoe de nacht aan de nacht wetenschap toont. Hoe waar en hoe begrijpelijk is het dan ook wat hier op volgt«Geen spraak en geen woorden zijn er waar hunne stemme niet wordt gehoord.» En wie zal in menschelijke taal wedergeven wat ons die stemme verkondigt Het is niet uit te spreken! De indrukken die een gevoelige ziel bij den aan. blik der sterrenhemel ontvangt, wie zal ze weergeven? Allerlei schoone gezegden van dichters en red en aar ss die ons daarbij soms voor den geest komen, hoe weinig kunnen ze weergeven de gewaarwordingen onzer ziele. Ieder woord, iedere volzin die wij daarover willen uitbrengen, schijnt als met machteloosheid geslagen eer een ontwijding van ons gevoel te worden, dan een welsprekende tolk. Geen wonder. De blik in de diepten der hemelen, in de meetelooze ruimte, heeft iets dat ontzet. De blik op de reeds duizenden jaren lang stralende lichtpunten in den eindeloozen oceaan der hemelen is welsprekender heraut van de Grootheid Gods dan het scherpste vernuft. Die blik leert den vermetelsten mensch zijn on begrijpelijke nietigheid, en bij het licht des Evan gelies, de wonderbare liefde Gods. Elk mensch, die de couranten leest, vraagt zich teil» en male af bij het inzien van het kamerverslag, wat er van ons landje worden moet. Twee partijen, evenwicht met elkaar makende, die elke poging om vooruittegaan, belemmeren. Is er sprake om de kiestabel te veranderen en de kamer voltallig te 'maken, staking van stemmen. Worden er pogingen aangewend, om het land uit dien verwarden toestand te redden, aanstonds worden ze tegengewerkt en verijdeld. De machine zit vast, kan haast niet meer werken. En dan wordt de verantwoordelijk heid voor dien chaos van weerszijden op elkander geworpen. De liberale partij, een oude matrone, die met den ouderdom ook minder van verandering wil weten en, knorrig en grommig, stijf op haar stuk blijft staan, zoodra een ander hare toegeeflijk heid inroept, de liberale partij heeft zich thans voor genomen dien toestand zooveel mogelijk te bestendigen. Zij heeft, door tegen de kiestabel te stemmen en Lohmans voorstel te verwerpen getoond, dat zij dien weg op niet wil; nu heeft zij ook gezegd, dat ze op haar stuk zal blijven staan, wat art. 194 betreft. Wij wisten reeds, dat de liberale partij weinig rechtsgevoel bezit, wij wisten, dat ze er gebruik van maakt, dat er bij den rechter geen recht voor eene volkspartij bestaat, maar dat ze «als eene rots zou staan ter bescherming van art. 194,» dachten wij niet. Onverklaarbaar is het echter niet. De Loge heeft het gewild en nu wil de liberale partij het ook. Recht voor anderen wil ze niet erkennen. De kostelijke staatsschool, waar Koning Jezus wordt geweerd, waar het materialisme als god gehuldigd wordt, waardoor honderden en duizenden, armen en rijken bedeeld worden, de kostelijke Staatsschool moet blijven, wat ze is, een middel tot verwereld lijking van het volk, waardoor het ongeloof, de zorgeloosheid en de revolutie worden aangekweekt. En de bijzondere school? Die mag blijven bestaan; men zal haar geen kwaad doenalleen zal de liberale partij voor haar jieveling goed blijven zorgen; ieder weet, wat dit $n de wE-- en, en het einde Ters vao, 't. bijzonder onder- .tabel met éene stem meerderheid r- O -,a biiift de Kamer onvoltallig, eren zijn. 1 T ^hman 6 3s? moeten blijven betalen, het baat hun niets, het onrecht moet blijven bestaan. De liberalen rekenen er blijkbaar op, dat ze met anti-revolutionairen te doen hebben; dat de klagers menschen zijn, wier hoofdbeginsel tegen de revolutie gekant is. Indien ons volk op de wijze der socialisten ging handelen, zouden ze wel in hun schulp kruipen, ze zouden dadelijk een toontje lager aanslaan, gelijk ze dat reeds deden op het stuk \an het kiesrecht. Maar des te onheiliger spel spelen ze, nu bedaarde, rustige menschen om hun recht vragen nu hunne medeburgers, die toch ook hunne verplichtingen jegens den staat vervullen, even trouw, misschien wel trouwer dan zij zeiven, gelijkstelling vragen van alle Nederlanders, geen gelijkstelling voer de grond wet, maar in de practijk. De liberalen zijn het, die de grondwetsherziening tegenhouden, zij zijn het, die wat het kiesrecht betreft, een groot, een zeer groot deel, ja, bijna al het volk voor onmondig verklarenzij zijn het, die ons heerlijke dagen voorgespiegeld hebben, waarvan tot dusver niets te bespeuren is, zij hebben al de politieke ellende op hunne verantwoording. Dat zij er van ontslagen willen, blijktmaar daarmede zijn ze er niet van af. Wij weten maar al te goed, dat zij zonder het volk goed te kennen, tegen den geest van duizenden Nederlanders ge handeld hebbendat zij hun inzicht aan die duizenden als het ware opgedrongen hebben. Wij weten, dat ze, met den mond voor verdraagzaamheid strijdende, met de grootste onverdraagzaamheid andersdenkenden hebben behandeld. Wij weten, dat ze, erger dan eenig kerkelijk lichaam, proselieten voor hunne ver derfelijke leerstellingen heeft trachten te maken; en, indien God niet o /er Zijn oude Neerland gewaakt had, zou heel het land, naar hunne pogingen te rekenen, hun gezind zijn geweest. Zij zijn dus verantwoordelijk voor den droeven toestand van heden. Zij moeten toegeven, niet wij. Buitenland. Laten we ditmaal met een herstelling van ver keerde opgaaf beginnen. We hadden de vorige week gezegd dat de conservatieven bij de verkiezing in Engeland in de meerderheid waren gekomen. Het tegendeel blijkt echter. De stand der par tijen in het Lagerhuis zal bijna op die in ons land gelijken. De conservatieven met de Parnellisten zullen vermoedelijk enkele stemmen in de minderheid blij ven en de liberalen eenige stemmen meerderheid hebben. De juiste cijfers zijn nog onbekend. Men verwacht nu weder een Kabinet Gladstone, met den grijzen Staatsman aan 't hoofd. In de Balkan-Staten blijft de toestand hoogst ver ward. Servie wil als een speler die verloren heeft, wel gaarne door de wapenen zijn verlies inhalen, maar dat zou Oostenrijk minder gaarne zien, want indien Servie opr.ieuw verlies leed dan zou Oostenrijk een geschikt bolwerk tegen Russischen invloed der ven. En de Sultan, hoe weinig gevreesd ook, z„u eindelijk zich ook wel eens kunnen geroepenachten om ten eigen profijte iets te doen. "Voor 't- oogenblik rust het zwaard ia het Oosten. Gemengd Nieuws. Uit Vlissingen schrijft men aan de MidcL Gt: In de voor enkele dagen te Keulen gehouden alge- rneene vergadering van aandeelhouders der Badische schroefstoombootmaatschappij, die te Mannheim haren zetel heeft, werd besloten het kapitaal der maat schappij te vergrooten. Tengevolge daarvan werd mede besloten tot den aanbouw van. een rivier-zee stoomboot en drie rivierbooten voor den Rijn. De rivier-zeestoomboot zal op de werf der konink lijke maatschappij De Schelde, te Vlissingen, worden vervaardigd. De thans reeds bestaande zeestoomboot, Industrie geheeten, heeft sedert 16 Mei jl. zestien reizen van Keulen naar Londen volbracht en had meestal een volle lading. Gedurende dien tijd zat het schip slechts eens te Nijmegen aan den grond; de ondiepte aldaar wordt weggeruimd. De vaart is thans om de 10 dagen, doch zal om de 5 dagen geschieden, als de nieuwe boot in 't be- .mn van 't volgende jaar in de vaart zal zijn gebracht. t"ïü*de v, troepen t^f in»ëèr zy uuïi^cbuiauv. uit dej lijnen van Keulen naar Hamburg, Hull en Havre het leven te roepen. Zaterdag avond te ongeveer 9 uur is inbraa gepleegd op het Waterlooplein Ao. 19 te Amsterdan gepaard met diefstal. Men heeft zich vermoedelij met een valschen- sleutel toegang tot het huis wete. te verschaffen, en door binnenbraak zich meeste gemaakt van ongeveer f400 aan geld en eeni£ gouden en zilveren voorwerpen. - De vroeger reeds beschreven monumentale fo tein op het Binnenhof te 's-Hage is thans voo" ontdaan van het omhulsel dat haar, term, laatste hand aan hare voltooiing en opsiering w gelegd, aan de blikken der voorbijgangers onttrc Het kunststuk van smeedwerk is thans op kwist. wijze verguld. Het beeld van den Roomsch-koni pry kt zelfs geheel in verguldsel. De rond de foute aangebrachte wapens zijn afwisselend zwart ennx geschilderd op vergulde wapenschilden. De n vergulde deelen van het fraaie geheel zijn donke bruin gekleurd. Boer Krelis was «bar slim»dat zei hij ter minste zelf. «Zie je, wouw!» dus sprak hij, «il heb gemerkt dat de roodbonte koei ziek is, wan vreten doet ze haast heel niet meer en ze kijk zoo lodderig as 'k weet niet wat. «Ik zal morgen den veearts laten kommen] maar ik zal dan meteen eens kijken of die ook er verstand van heeft.» De veearts kwam. Waar- is de zieke?» vroeg hij. «Zoek 'm d'r maar uit] m'nheer!» lachte de leepe boer. Er stonden 14 stuks; de bekwame veearts begonj stuk voor stuk te onderzoeken, de roodbonte stond; achteraan, in het warmste hoekje van den stal q ze was de laatste dus, die onderzocht werd, en «potdorie! m'nheer heett gelijk!» Later tot z'nj vrouw «de vent is net zoo slim as ik!» Hoej vreemd echter keek boer Krelis op z'n slimmer neustoen hij op de rekening van den arts li behalve de onkosten voor de roodbonte, ook nc i genoteerd zag: 13 koeien onderzocht, f5 per stuk, f65. Ingezonden. Mijnheer de Redacteur In het "Weekblad voor Zeeuwsch laanderen's Wes-l telij k deel, van 7 December, leest men het volgenc I bericht «Oostburg. In deze gemeente bezitten wij eene bijbelschool met een kleinbeetje leerlingen; om dat aantal te vermeerderen, wenden de voorstanders' allerlei pogingen aan, soms niet van de fraaiste. Eene behoeftige vrouw woont in een huisje van' zoo'n voorstander eno gruwelzendt hare kinderen (lees kind) naar de openbare school. Maandag 1.1. moest zij eens bij haar huisbaa; komen en den volgenden dag reeds kwam zij bi het hoofd der openbare school om de bewijzen var vaccinatie van hare kinderen. Dat is nu eene var! de vele toepassingen van de leer der anti-revolutionair! heeren, dat men de menschen niet mag dwingen Adres aan hun geschreeuw over vaccinedwang. Hierop volgen nog eenige ontboezemingen ove «de broodkorf» die aan duidelijkheid veel te wenscher overlaten, en u doen vragenIs de corresponden niet in staat zijne gedachten behoorlijk uit te druk ken? of is hij met dit deel zijns betoogs verlege1 geweest en begon hij zich te schamen over hetgee hij ter neder schreef? Mocht dit bericht op- mij betrekking hebben, da is d. toedracht van dit verhaal een grove leugei voortgekomen uit het kwaaddenkend brein van g noemden correspondent. Zeker, Dinsdag 1 December (niet Maandag) is eer weduwe bij ondergeteekende geweestdoch de woont niet in zijn huisje, maar in hare eigen wonin Niet was ze geroepen, maar onverwacht kwam uit eigen bewegiüg ondergeteekende spreken, na aanleiding van vooruitgang in haren ünanciëelefi t< stend. Daarna over hare kinderen sprekende, j i zij my te kennen, dat haar jongste een me van 11 jaar dat thans nog school ging, reeds jaar lang in 'tzelfde leesboek gezeten had eng? met haar buurmeisje naar de Cnr. school zoro' indien de kosten niet zoo hoog waren. Ik antwoorde, dat. indien alleen de koste terughielden, dit voor haar geen beletsel b te wezen, waarop de vrouw dadelijk hernat- blijft ze er niet langer en komt ree-A van de Chr. school. Ziedaar mijnheetelen, indiei naakte waarheid. De raad, dien I ir'v I vpl«v";t-~aiie-vvfl£&

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1885 | | pagina 2