Nieuwe Goesche Courant,
Christelijk-historisch blad voor Zeeland.
Donderdag 3 Augustus.
BINNENLAND.
14182.
N°. 037.
ET ZUIDEN.
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 nre, behalve op Christelijke feestdagen
Prijs pe* drie maanden francof 1,50.
Enkele nommers- 0,05.
UITGAVE VAN
P- G. WIJ TI Aft, (e Middelhui»
en
Red. A. C. DE JONGE, le Goes.
Goes. Bij de verkiezing voor twee leden van
den Gemeenteraad zijn uitgebracht voor het witte
stembriefje 294 stemmen. Gekozen is de heerL. G.
Kakebeeke (lib.) met 150 stemmende heer H.
de Wilde (ant.) verkreeg 116 stemmen.
Op verschillende personen waren nog 20 stem
men uitgebracht, terwijl 8 blanco briefjes waren
ingeleverd.
Rood stembriefje. 293 stemmen.
Gekozen de heer C. Risseeuw (lib.) met 148
stemmen de heer J. Donner (ant.) verkreeg 122
stemmen.
13 stemmen op verschillende personen en 10
briefjes waren blanco.
De liberalen hebben dus gezegevierd, niettegen
staande de meerderheid der kiezers ook die aan deze
verkiezing hebben deelgenomen, in de wandeling
zoo gaarne antirevolutionair heetenmaar zooals
thans blijkt bij eene gelegenheid als deze, deels
lafhartig genoeg zijn geweest om beginselloos te
handelen.
Middelburg. Mr. P. C. 't Hooft, lid van de
Tweede Kamer voor het district Middelburg, bracht
de vorige week in ons midden door. Hij bezocht
Walcheren's steden en dorpen, enkele publieke ge
bouwen in Middelburg, Vlissingen en Veere, op
enkele dorpen openbare eir bijzondere scholen en
gaf aan een aantal bewoners van onze stad en
omstreken gelegenheid tot kennismaking. Het doet
ons genoegen te kunnen mededeelen dat naar het
algemeen oordeel eene kennismaking met mr. 't Hooft
ten volle de gunstige gedachten wettigt tijdens zijne
verkiezing door '«Nederland en Oranje" opgewekt.
Mi*, 't Hooft doet zich kennen als een begaafd, wel
sprekend man, bezield mefidealen, die zich hoofdzake
lijk concentreeren in het opwekken onzer natie tot
^/-handelen, in een krachtig vertrouwen op parti
culier initiatief. - -
Naar we vernemen zal Mr't Hooft binnen weinige
dagen opnieuw een bezoek aan Vlissingen brengen
om dan tegelijk ook het voormalig 4de district te
bezoeken, teneinde zich daar meer met de mate-
rieele behoeften der bevolking vertrouwd te maken,
in loco naar het tramplan enz. te informeeren.
De grooto waarde die men daar aan dit bezoek
hecht moge afgeleid worden uit het feit dat giste
ren een extra-noramer van het Weekblad is ver
schenen, expresselijk om te melden dat mr. 't Hooft
nog niet te Groede was geweest, zooals abusivelijk
gemeld was.
Bij vonnis van het gerechtshof te 's Gravenhage
is P. A. Janssen, geschorst directeur der gevangenis
te Middelburg schuldig verklaard aan vervalsching
van den staat betreffende het verstrekken van reis
geld aan eene ontslagen gevangene, door niet-ver
ding van hare uitgaanskas doch vrijgesproken
Prijs der Advertentiën:
Per regel 10 ets.; Familie-beriehten van 1 6
regel» ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 6 cents per regel.
van de sub. B te laste gelegde feiten, als niet
voldoende bewezen, en veroordeeld tot een halfjaar
cellulaire gevangenisstraf en twee geldboeten elk
van f 50.
Wij ontvingen van ds. J. Post te Goes de vol
gende regelen, die zeker door onze vrienden met
belangstelling zullen gelezen worden
Wiesbaden, 31 Juli '82.
»Toen wij Donderdag 11. des avonds hier aan
kwamen en in het hotel »de MéesaaVonzen intrek
namen kon ik waarlijk niet vermoeden dat ik in
dat hotel weldra bij een sterfbed zou staan, en wel
bij het sterfbed van een der mees.t bekende en
vereerde mannen uit Nederland, een «groote in
Israël."
De treurmare is reeds door het Vaderland ver
spreid en zeker ook reeds tot u gekomen en met
aandoening vernomen dat professor J. J. van Oos
terzee in den vreemde onverwacht is overleden.
De Heer nam hem hier tot zich, en daar ik het
aandoenlijk voorrecht heb gehad bij zijn sterfbed
te mogen staan, meen ik dat het voor de vele
vrienden en vereerders van den ontslapene in Zee
land niet onbelangrijk en onwelkom zal zijn als ik
iets van dat onverwacht heengaan mededeel.
In bovengenoemd hotel aangekomen vernam ik
al spoedig dat ook professor van Oosterzee met
zijne echtgenoote hier logeerde. Den volgenden dag
mocht ik hem spreken. Het was een paar jaren
geleden dat ik hem had gezien. Hoe trof mij zijn
lijdend gelaat en de verandering die zijn vroeger
zoo krachtige gestalte had ondergaan
Zaterdag 22 Juli was hij van Neuenahr her
waarts gekomen om op raad van den geneesheer
dier badplaats hier de baden te gebruiken, en aan
vankelijk voelde hij zich iets beter. Hij sloeg mij
welhaast voor met hem naar buiten te gaan, en
op een der banken van de allée wat te praten.
Zwaar leunende op mijnen arm bereikten wij de
begeerde plaats en met innig medelijden bemerkte
ik hoe moeilijk en sleepend zijn gang was. Trou
wens in de twee laatste jaren was het gaan hem
moeilijk gevallen. Maar eenmaal gezeten bleek het
dat, mocht zijn lichaam lijdend zijn, zijn geest even
helder was en zijn hart warm klopte als van ouds.
Op zijne gewone heldere, welsprekende wijze sprak
hij met opgewektheid en warmte o. a. over de
lezingen door professor Kuenen in Engeland ge
houden en voorts over de dingen van het Konink
rijk Gods.
Een uur was welhaast voorbij gevlogen. Toen
leidde ik hem terug naar ons hotel. "Wie kon den
ken dat het zijn laatste wandeling was geweest
De nacht was onrustig. Naar gewoonte zou
's morgens ten 7 ure het bad worden genomen,
maar de badmeester meende dat eerst de genees
heer, die hem behandelde, moest worden geraad
pleegd. Deze vond den toestand hoogst zorgwek
kend. Kort daarop viel de jlijder in een be.
nauwdheid en verloor hij het Bewustzijn. Dit is
niet teruggekeerd. Met mijne echtgenoote stond ik
bij het bed van den stervende. Zijne hand lag rus
tig in die van zijne geliefde gade, en bleef daar
rusten. Geleden werd er op het sterfbed nagenoeg
niet, maar wie spreekt het lijden uit van haar, die
wist dat zij binnen weinige uren weduwe zou zijn
en zoo onuitsprekelijk veel verloren zou hebben
van de moeder, die den geliefden vader zag heen
geen zonder dat één der kinderen in de nabijheid
was.
Te 91/; ure sloeg de stervende de oogen, die tot
nog toe gesloten waren geweest, naar boven. Eenige
oogenblikken staarde hij omhoog, als zag hij daar
iets heerlijks.
Toen sloten de oogleden zich langzaam.
De geliefde was heengegaan en met hem zooveel
Tegen middernacht ging ik naast een zijner
zonen, die ijlings overgekomen was, achter den lijk
wagen. Het stoffelijk overschot dat in het hotel niet
kon blijven, werd naar het groote lijkenhuis van
het kerkhof gebracht. We kwamen langs de bank,
waar ik den vorigen avond met den nu ontslapene
een onvergetelijke ure had doorgebracht. Nu geleidde
ik hem naar het kerkhof. Wat er omging in mijne
ziel, en welke schriftwoorden daar weerklonken, kan
ieder licht gevoelen en gissen. Droevig was het ons
maar donker niet
Van morgen nog is het stoffelijk overschot uit
het lijkenhuis naar het station gebracht om naar
den Vaderlandsclien grond te worden vervoerd. Niet
op het liefelijk kerkhof van Wiesbaden, niet in
den vreemde mag hij rusten die voor Neêrlands
volk zoo veel is geweest. Dicht bij de zijnen, onder
het volk, waar hij heeft geleefd, gearbeid, gepre
dikt, ten zegen is geweest, moet zijn laatste rust
plaats zijn. Nederland heeft recht op het stoffelijk
overschot van zijnen van Oosterzee.
Het is hier de plaats niet om zelfs met een enkel
woord aan te stippen, wat van Oosterzee voor de
wetenschap, voor de Kerk, voor het Koninkrijk
Gods is geweest. ZijD levensbericht zal niet uitblij
ven. Dit alleen wil ik nog vermelden, dat hij heeft
gewerkt zoolang het dag voor hem was. In zijn
lijdenden toestand gaf hij het onderwerp aan, waar
over hij zou spreken bij de opening zijner acade
mische lessen, en dicteerde hij de punten, die hjj
later hoopte uit te werken. Ook dicteerde hij nog
een enkel stuk van een werk, dat wel haast in druk
zal verschijnen, helaas niet afgewerkt, en dat tot
titel zal hebben >uit mijn troostbijbel." Zoo iemand
dan blijft van Oosterzee spreken nadat hij gestor
ven is."
Zijne weduwe is heden vertrokken. Haar gebeden
dat de Heer »het badwater mocht zegenen" ter ge
nezing zijn niet verhoord. De Heer nam den dierbaren
echtgenoot weg. Maar zij weet Wie hem heeft weg
genomen en tot zich genomen. Met die troostvolle
gerustheid is zij heengegaan.
Ik dank mijn God, die het zoo heeft beschikt
dat ik bij het sterfbed heb mogen staan van hem
