Nieuwe Goesche Courant, C h r is tel ij k - h is lor is c h blad voor Zeeland 1^882. Donderdag 9 Februari. X°. 86-i. HET ZUIDEN, Verschijnt eiken \1aavdag, Woemsdag en Vrijdag avond tend are, behalve op Christelijke feestdagen Prijs pe- drie maasdes francof 1,50. Enkele notnmers- 0,05. UITGAVK VAN P. 0. W1JTUAS, le Middelbnig id. A. C. J 0 G Ele Goes. Prijs der Advertentiën: Per regel 10 ets.; Familie-berichten van 1—6 regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents. Liefdegaven 6 cents per regel. Agent voor Dordrecht en Omstreken: de lieer H. J. KOEBRTJGGE. DE JODENKWESTIE. ii. Verdraagzaamheid ia een mooi woord. Hij, die het eerst dit woord uitspreekt, heeft dadelijk de harten gewonnen, en dus veel voor. De verdraagzaamheid is niet zelden een kleed, dat men zichzelven maakt en aantrekt. De mantel •der liefde is bestemd om afgedaan en over de naaktheid der gebreken van anderen geworpen te worden, het kleed der verdraagzaamheid wordt zelden weggeschonken, men draagt het soms erg versleten, vol schiften en gaten, en dan blgkt het niet zelden dat er iets geheel anders onder zit. Wij herinneren 't ons nog levendig, hoe èn het staatkundig èn het kerkelijk liberalisme met het nieuw gewaad der verdraagzaamheid optrad. Emancipatie (vrijverklaring) der Joden hier,hunne gelijkstelling met anderen daar, was aan de orde van den dag. Men deed recht, waar men er ooren voor had, en onrecht, waar men er doof voor bleef. D:t zij als onze overtuiging vooropgezet. Wat wij in ons vorig artikel in eenige staaltjes van joodschen volkstrots mededeelden, ontwik kelde zich echter dermate onder het kleed dei- verdraagzaamheid, dat vooral het heirleger jood- sche dagbladschrijvers onverdraagzaam bij uit nemendheid en alzoo onverdragelijk werd. In Duitschland had en heeft men daar veel last van, en daarom zag Ds. Stöcker zich ge drongen der joodsche pers de vermaning toe te Toepen wees wat verdraagzamer. Hunne vijanden vinden in den Talmud met zijne verachting van vreemde volken, met zijn haat en onbillijkheid jegens anderen, gereede aanleiding om de Joden van onverdraagzaamheid te beschuldigen. Ds. Stöcker wil echter de hedendaagsche Joden niet verantwoordelijk stellen voor hetgeen hunne rabbijnen eeuwen geleden geschreven hebben. Al houden de strenge Joden nog tegenwoordig den Talmud voor even onfeil baar als de Wet, al verklaren zij dat de heele Talmud, met zijne wraakzuchtige uitdrukkingen, hun heilig is, toch heeft door het samenwonen, door voortdurenden omgang mpt Christenen de haat in de synagoge plaats gemaakt voor zachter gezindheid jegens anderen. Eene joodsche synode i besloot zelfs, (lat in de te veranderen gebeden l alle verbitterende en wraakgierige uitdrukkingen I zouden vermeden worden. De joodsche dagblad- m pers heeft echter den haat niet afgelegd, 'i Zijn wel niet enkel Joden, d:e in de Duitsclie bladen schrijven, er werken ook genoeg gedoopten aan ®meae, die er hun werk van maken hunne kerk te beschimpen. Het is echter zeker dat de ergste Berlijner bladen, die 't geheele Duitsch land door gelezen worden, in joodsche handen zijn, en dat onder de schrijvers daarvan de Joden verre de overhand hebben. Het springt zeer duideljk in het oog dat godsdienstige geschillen der Joden nauwlijk in die bladen vermeld worden, dat de steilste onder hen heerschende begrippen nooit worden afgekeurd, en dat wat tegen de Joden wordt geschreven nooit wordt aaugehaald. Het orthodoxe jodendom wordt nooit aangevallen, het moge de neutrale school verwerpen, en de ongehuwd samenwo nenden met den ban bedreigen, geen libe raal" blad stoot er zich aan. Wordt echter iets dergeljks uit christelijke kringeu verno men, dan valt heel de courantenwereld er over uit. De christelijke kerken worden gedurig ge minacht, de synagoge wordt onder stilzwijgende conditie door de liberale" dagbladschrijvers in bescherming genomen. Men toone ons zoo zegt uitdagend Ds. Stöcker in de li berale" bladen ook maar een enkel artikel, dat den verzoendag of de talmudvereeuiging zoo onwaardig behandelt, als het Berlijner Dagblad met onzen boet- en bededag spot, en de jood sche pers de predikanten-vergaderingen uit maakt. Waar ergens in de christelyke of con servatieve 1) bladen ontmoet men zulke onhebbelijkheden Waar wordt van onze zijde met een joodsch feest, met joodsche spijs- en remigingswetten gespot De scherpe, kwetsende, spottende toon, die wij bijv. in Uilenspiegel, en in van Oijen's Week blad vinden, zijn staaltjes van de schrijfwijze, door Duitsche Joden in de mode gebracht, en door hunne geloofs- of ongeloofsgenooten her waarts overgevoerd. De Joden zijn en blijven onder alle volkeren eene afzonderlijke natie. Dit kan niet anders. Maar zij behoeven hun haat tegen Christus niet te doen gevoelen aan de christenen, die hun gastvrijheid verleenen en verdraagzaamheid be- toonen. Dit valt nu meer dan ergens elders te Berlijn in het oog. Daar wonen 45.000 Joden. Dat is zooveel als in heel Eugrlaud, of in heel Frankrijk. Deze joodsche macht keert zich tegen de belangen der echte Duitschers. Deze macht maakt zich meester van den geldhandel, van de drukpers, van het hooger onderwijs. De armste Joden sparen geen moeite eu kosten om hunne kinderen in staat te stellen zich er boven op te werken. Dit laatsteis in hen te prijzen, 1) gelijk aan odzc anti-revolutionaire. maar 't is een gevaar voor het verdraagzame volk, welks denkbeelden door Joden allengs meer worden beheerscht, welks rijkdom allengs meer in hunne handen valt. Het zal nu ieder begrijpelijk voorkomen waarom Ds. Stöcker zich zoo bijzonder met de jodenkwestie bezig houdt. Hij ziet, blijft het zoo voortgaan, zijn volk in de toekomst geheel verjoodsckt. Hij wil dat de Joden aan het handwerk deel nemen, dat zij in 't maatschap pelijke zich als Duitschers gedragen, en zegt tot hen plaatst u naast onsniet tegenover ons. Vroeger dacht men dat de gelijkstelling der Joden met de overige burgers genen aauleiding zou geven om zich als deze aan allerlei werkzaam heden te wijden. Nu zijn zij gelijk voor de wet, maar minder dan ooit stellen zij zich met anderen gelijk. Meer dan ooit kiezen zij de vakken, in welke met weinig moeite veel te verdienen is. Ambachtslui worden zij niet, fabrieken trekken hen niet bijzonder aan, op zee vaart er geen enkele, of 't zou als scheepsdocter moeten zijn. Wat zij aan de fabriekanten menigmaal geleerd hebben, is de toepassing van de spreuk goed koop en slecht. Overal waar te speculeeren valt, zijn zij bij de hand. Het oprichten van maatschappijen, de handel in aandeelen, het omzetten van kapitaal is naar hun hart, en de scheeve verhouding tusschen kapitaal en arbeid is voor geen gering deel aan hen te wijten 't is niet buiten hunne schuld, dat dikwerf de arbeider te weinig, de kapitalist te veel krijgt. Wel is waar hebben zij er voor gezorgd, dat zij ook de hand hebben in de sociaal-demo cratie, Marx en Lassalle zijn van joodschen stam, en zelfs zijn er Joden onder de nihi listen. Toch blijft de onder de Joden heerschende zucht *ot geldzaken een groot gevaar, en een joodsch blad beeft daar zelfs op gewezen, als aauleidende oorzaak van den bestaanden joden haat. Vele vervolgingen, die de Joden in de mid deleeuwen te lijden hadden zoo erkent de Algemeene Courant des Jodendomsontstonden doordat vorsten, edelen en burgers diep bij Joden in schalden zaten, en de al te hooge rekening wilden vereffenen door eenvoudig de Joden uit te roeien of te verjagen. Het blad erkent verder dat, indien de Joden zich de lessen der geschiedenis ten nutte maakten, en zich toelegden op handenarbeid en op soliden handel, zij zich zouden vrij waren tegen den wassenden stroom van den jodenhaat. Van zulk een baat getuigt niet de openlijk uitgesproken wensch van Ds. stöcker als hij

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1882 | | pagina 1