HET ZUIDEN,
Nieuwe Goesche Courant,
Christelijk-historisch blad voor Zeeland
1881.
Zaterdag- 4 Juni.
N°. 759.
Eene Rede voor liet Volk.
FJSUILLIÜTQIsr.
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag-
vond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
P^ijs per drie maandetf francof 1,50.
Enkele nomraers - 0,05.
UITGAVE VAN
P. G. WIJ TH A N, te Middelburg
en
Wed. A. C. DE JONGE, te Goes.
Prijs der Advertentiën:
Per regel 10 ets.; Familie-berichten van 16
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 6 cents per regel.
In deze dagen is er voor ieder, die den naam
van Christen draagt, bijzondere aanleiding om
eene voor eene groote schare uitgesproken rede
nog eens na te lezen en te overdenken. Eene
rede, welker uitgangspunt was het nadrukkelijk
•afwijzen van een onverdiend verwijt, en welker
slotwoord tegelijk eene vriendelijke noodiging
en eene krasse beschuldiging was.
Zeven weken was het geleden dat de mach
tigen besloten, dat het nu onherroepelijk uit
moest zijn met de volksbeweging, die juist acht
weken geleden zich langs wegen en straten, ja
tot in den tempel uitte in luid hosanna; en
onder het volk was het bericht verbreid, dat
het lijk van den opzien barenden profeet gesto
en verduisterd was.
In al die zeven weken had het groote publiek
ook niets meer van de zaak vernomen. Wat er
omging in een kring van een groote vijfhon
derd menschen uit het geheele land, onder
welke slechts weinig aanzienlijken warenwat
eene reden was tot diep nadenken en onverge
telijke verwondering voor vele stillen in de
heilige stad, die met verschijningen van ont
slapen vromen waren begunstigd dat alles bleef
Zonder invloed op den loop der dagelijksche
dingen, en de machthebbers, wier listig overleg
huns ondanks tot een stormachtigen volks
oploop voor het rechthuis aanleiding had gegeven,
konden zich meer en meer tevreden gevoelen
over de kalme stemming des volks. Een luister
rijk Pinksterfeest, in den zijne voltooiing nade
renden tempel gevierd, zou een nieuwe zegepraal
zijn voor wet en overgeleverde inzettingen.
Hethoor, Israëlde Heere onze God is een
éénig Heere! zou met nadruk worden herhaald
voor hen, die hadden geloofd dat die God iemand
naast zich op den troon zou dulden, en de glans
Van Aaron's opvolger zou de scheur in het
Voorhangsel doen vergeten.
Verslag der Prov. Unievergadéring, gehouden te
Delft op 21 April jl.
Slot.
Vijfde stelling, Heilig den strijd
Ja, M. H. laat ons den strijd heiligen
Laat ons bij de tegenstanders het goede aan hunne
zijde, erkennen. Velen weten onze bedoeling niet,
velen begrijpen ons niet. Ik wil u eene geschiedenis
ïnededeelen, die in Engeland voorviel. Zeker rijke
Lord stond bekend als een vijand van Jezus on zijne
leer. Zijne onderhoorige boeren waren meest ahen
door de leer besmet. Zoo nu en dan kwam een lee-
raar, Palme geheeten, prediken en hitste, zoo meende
de Lord, het volk tegen hun heer op. Op een morgen zou
Palme weer komen, maar hij zou het beletten, hij
Welk eene stille voldoening voor de tempel-
wacht, nu statig geposteerd aan poort en voor
hof, daar in vrome houding ook hen te zien
binnentreden, die den lastigen rabbi vergezelden,
toen hij de tafelen der wisselaars en de zitstoelen
der kooplieden omkeerdeZou geen enkel tem
pelwachter toen zijn ambtgenoot hebben toege
fluisterd: 't is uit met hen?
Maar daar werden de discipelen in de stad
Jeruzalem, in den tempel zeiven, aangedaan
met kracht uit de hoogte. Daar was niet de
herinnering aan de vestiging der Israëlitische
gemeente het hoofdmoment van den dag.
Daar werd niet enkel herdacht hoe een bevrijd
slavenvolk in de afzondering der woestijn
tot erfgenaam van der vaderen belofte werd
verklaard, en tevens afgezonderd van alle
andere volkeren der aarde. Daar bleek het
hoe de ure was gekomen, dat noch te Jeru
zalem, noch elders de vaste plaats der aanbid
ding zou zijn, maar dat de belofte allen ge
roepenen toekomt, ook onder degenen die daar
verre zijn.
Waar bij de onmiskenbare betooning van
bovenaardsche tusschenkomstvan goddelijke
kracht, godvruchtige mannen uit alle landen der
bekende wereld van groote werken Gods spra
ken, daar schreven spotters, bepaald tegen beter
weten in, het hun mishagende aan eene ver
achtelijke oorzaak toe, in hunne domheid het
onmogelijke waarschijnlijker achtende dan het
geen zy hoorden en zagen.
De afwijzing der spottende misduiding van
het onloochenbaar feit was slechts het uitgangs
punt der redevoering, die, vervulde geloofsver-
wachting der godsmannen van den ouden dag
als met den vinger aanwijzende, de uitspraken
der Schrift in rechtstreekscb verband bracht
met het feit van den dag, met de zaak, die
op dat oogenblik aller gemoederen bezighield.
Men moge ook toen gezegd hebbendeze rede
is eene wonderlijke vermenging van hetgeen
zou de vergadering uit elkaar jagen, en den leeraar
laten gevangen nemenIn overdenking zijnde, hoe
het 't best aan te leggen, zit de Lord aan zijn
venster en tuurt naar buiten. De regen viel strooms-
gewijze neder, de wind woei hevig, 't was een woeste
dag. Daar ziet hij een man loopen, zonder regenscherm,
die doornat zijn weg vervolgt. „Roep die man even
binnen", zegt de Lord tot zijn bediende, dan kan hij
wat schuilen, laat hem maar in mijne kamer komen."
De vreemdeling komt binnen en na eenige woorden
met den Lord gewisseld te hebben, vroeg de Lord
hem //Wat is uw beroep „Ik ben zielenvanger"
zeide de vreemdeling, 't Woord zielenvanger schijnt
in het Engelsch eenigszins synoniem te zijn met
dievenvanger, ten minste de Lord vatte het in de
laatste beteekenis op. O" zeide de Lord, dan komt
ge juist van pas, dan kunt gij mij morgen helpen,
want dan moet ik een booswicht vangen l De dag
was, is en verwacht wordt, van schriftverklaring
en gebeurtenissen van den dag, van godsdienst en
beoordeeling van de daden der overheid, het
kwam toen voor omtrent drie duizend zielen vast
te staan dat Jezus de Nazarener, door de joden
gevangen genomen, en door de handen der on-
rechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood,
door God gemaakt is tot Heer en Christus.
Blijmoedig getuigen van Jezus' opstanding
tegenover de ofhciëele leugen van overheid en
omgekochte wachters, zou nu de gewillig aan
vaarde taak worden, niet van elf, niet van vijfhon
derd, maar van drieduizend, welhaast van vijf
duizend besliste geloovigen daarenboven.
Het doel der rede, welker korte inhoud vol
gens de ons bewaarde en veel meer andere
niet opgeteekende woorden deze waswordt
behouden van dit verkeerd geslacht, het doel
der rede was niet méér te verwijten dan hoog
noodig, niet krasser te beschuldigen dan on
vermijdelijk was, om het besef eener nationale
schuld levendig te doen ontwaken. Verkeerd
moest het geslacht genoemd worden, dat deels
tot profetenmoord kon medewerken, deels dien
moord kon toelaten. Verkeerd moest het ge
slacht heeten, dat doof gebleven was voor de
woorden en blind voor de werken van den
Christus. Het wordt behouden was en bleef de
hoofdzaak; is en blijft die nog.
En hoe werd dat wordt behouden opgevat
Als een zich onderscheiden vanniet als een
zich onttrekken aan dit verkeerd geslacht.
Zij, die behouden werden, bewogen zich ver
der in de wereld, dan wel ooit hun voornemen
was.
De spreker zelf zette zijn arbeid ter behou
denis voort aan de »sehoone poort" des tem*
pels, en te Cesarea-aan-de-Zee, in het huis van
een Romeinschen hoofdman. Een vermoedelijk
hoorder was het middel om de boodschap des-
heils mede te geven met een hoveling uitv
Moorenland.Anderen hunner vervulden methunn^
loopt ten einde. De volgende dag breekt aan. 't Weder
is opgehelderd. De Lord begeeft zich met den dieven
vanger naar de bestemde plaats. Velen zijn: daar reeds
tegenwoordig een wagen zou den dienst van preek
stoel doen, maar een leeraar of voorganger bemerkt
men niet. Het volk wacht, de Lord wacht, de dieven
vanger wacht, doch niemand verschijnt. Eindelijk zegt
de vreemdeling tot den Lord Kom, mijnheer, er is
hier zooveel volk, spreekt gij maar een woordje
Ik zegt de Lord, wel man, daar heb ik geen verstand
van, maar als gij wilt, doe gij het dan Gaarne
zeide de vreemdeling. Hij beklimt den wagen, en eer
hij begint, verzoekt hij het volk met hem God om
een zegen te vragen. Hij bidt en houdt daarna eeu
krachtige toespraak, het volk aanmanende tot gebed
om vergeving der zonden en bekeering des harten,.
De Lord hangt aan de lippen des sprekersnu en.
dan blonk er zelfs een traan in zijn oog. De spreker
