Nieuwe Goesche Courant,
C h r is f e l ij k - h is tor is c h hi ad voor Zeeland.
i«8i.
Zaterdag 16 April.
N°. 739.
STILLE ZATERDAG.
BINNENLAND.
HET ZUIDEN.
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
PMjs per drie maanden franco1,50.
Enkele nommers0,05.
UITGAVE VAN
P. G. WIJ TM AIV, le Middelburg
en
Wed. A. C. DE JONGE, te Goes.
Prijs der Advertentiën:
Per regel 10 ets.; Familie-berichten van 1 6
sgels ƒ1,—Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 6 cents, per regel.
Maandag, 2den Paaschiag zal geen
nomner van dit blad verschijnen.
Stille zaterdag, een dag van sombere stilte,
op welken wij verwijlen bij vele diep bedroef
den en grievend teleurgestelden.
Zij hadden nu 't woord wel leeren verstaan
de Zoon des menschen zal overgeleverd worden
in de handen der menschen, en zij zullen hem
dooden, maar zij verstonden nog dat woord
niet en gedood zijnde, zal hij ten derden dage
We der on staan.
Dag van sombere stilte voor hen, in wier
ooren nog de droevig verwijtende bede klonk
kunt gij dan niet één uur met. mij waken en
ook het ruwekruis hemzooals dat door
hondc.den werd uitgeschreeuwd dag van som
bere stilte vooral voor hem, van wien ook mag
gezegd worden dat hij, bitterlijk weenende,
op dien dag geene plaats des berouws vond,
hoewel hij die met tranen zocht.
Dag van sombere stilte, die eerste dag in
des discipels huis, voor die in de ziel getroffen
moeder.
Dag van sombere stilte voor hem, die kort
tevoren zeidelaat ons ook gaan, opdat wij
met hem sterven, en voor zoo vele anderen,
mannen en vrouwen, die gehoopt hadden dat
Jezus was degene, die Israël verlossen zou.
Was ook die dag des sabbats gröot, toch
was het geen dag van opgewekte feestviering
voor de duizenden in Jeruzalem, want niet
één hunner kon onwetend zijn van de dingen,
die daarin geschied waren aangaande Jezus den
Nazarener het droevig einde van dien profeet,
krachtig in werken en woorden, hield alle ge-
dachtèn bezig, en leidde het gemoed van de
luisterrijke plechtigheden af, terwijl de welge-
zinden elkander het woord herinnerdenhet
gebeurt niet, dat een profeet gedood wordt
buiten Jeruzalem.
Bij alle zelfvoldoening over de behaalde over
winning op den gehaten Nazarener en op den
gevreesden landvoogd, over den voordeeligen
koop van des pottebakkers akker, was er toch
geen onvermengde blijdschap in de harten der
oversten. Had de aardbeving, die de steenrot
sen scheurde, ook de stad gespaard, het ge
scheurde voorhangsel, van boven tot beneden
het heilige der heiligen open stellende in den
ongedeerden tempel, moest herinneren aan de
hand, die eenmaal in het paleis te Babel on
heilspellende woorden schreef. Het op lucht-
hartigen toon. tot Pilatus gerichtte verzoek om
zegel en wacht, verborg een niet geringe onrust.
Welk een sombere dag voor Pilatus, toen
bij nog eens kon nagaan hoe hij, de rechter,
de plaatsvervanger des keizers, de speelbal was
geweest van sluw overleg en ontembare woede,
nadat Claudia Procula hem verhaald had, wat
zij geleden had in den beangstigenden droom.
Sombere dag van rouw en leed en wroeging,
1851 jaar geleden in het woelige Jeruzalem
Stille zaterdag voor ons.
Die eeuwig gedenkwaardige dag, op welken
Gods Zoon in het stof der aarde rustte, is in
menig opzicht een beeld van onzen tijd.
Niemand, zelfs de Jood niet, loochent het
feit, dat eenmaal Jezus van Nazareth leefde, en
dat hij op verlangen en met bewilliging van
de heerschers in Judea aan het kruis werd ge
dood, maar van Zijn leven is een groot deel
der zich noemende christenheid niet eens be
wust. Voor velen is Hij nog dood en begraven,
en hooggeplaatsten èn minderen beijveren zich
om een zwaren steen op Zijn graf te verzegelen
en te bewaken.
Menigeen herinnert zich hoe in zijne kinds
heid de verhalen van Jezus' leven en lijden en
sterven hem boeiden, maar dat alles behoort
enkel tot de herinnering. Jezus spreekt niet
meer tot hen. 't Verstand leert hen dat het niet
meer kan. Het: weg met hem, het: wij willen
niet dat deze over ons koning zij, heeft in
hunne ooren zoo luid weerklonken, dat ze Hem
verloren hebben, en den weg niet meer weten
om Hem te zoeken en te vinden.
Menige moeder gevoelt iets van het zwaard,
dat door de ziel van Maria ging, als zij ziet
op den zoon, die eenmaal luisterde als zij hem
van den Heiland vertelde, maar nu, nu zich
afwendt van het heilige, en hare blijde ver
wachtingen van weleer grievend teleurstelt.
Menigeen beloofde, en nam zich voor in eenë
aandoenlijke ure, den Heiland in voorspoed en
tegenspoed, in leven en sterven getrouw te
volgen, en doolt nu rond, zonder Hem te vinden,
ongezind in Hem te gelooven zonder aanschou
wen en tasten, en 't is onzeker of hij nr ooit
toe komen zal om te zeggenmijn Heer en
mijn God, of zijn hart ooit brandende in hem
zal zijn, als hem nogmaals de Schrift wordt
geopend.
Nog houdt de groote schare zich nu en dan
met de gedachte aan Jezus bezig, zij dankt
Hem hare hoógdagenmaar de aanspraak, die
Hij op die dagen heeft, hindert haar eeniger-
mate. Meer belangstelling wekt bij bet toene
mend aantal onverschilligen wat kerkbestuurders
doen, dan wat leeraars verkondigenen stille
vromen hebben reden tot ergerenis, als zij 't
moeten aanhooren, dat de gewichtigste dagen
van het kerkjaar, dagen zijn van feilen strijd
over de vraag: wat dunkt u van den Christus,
terwijl de oogen worden afgewend van belofte
en Vervulling beide, worden afgewend van den
Heer, en gevestigd op dezen of genen mensch,
van wien de een zegt: hij is goed, endeand@r:
hij verleidt de schare.
Ook nu behalen de bouwlieden, die den koste-
lijksten steen verwerpen, meer dan één over
winning op 't gebied van kerk en school en
staat, nog redeneeren zij met meer nauwgezet
heid over 't besteden van eenige penningen,
dan over de aanspraken van Gods Gezalfde
op de heerschappij over de harten. Zij mogen
ontrust worden door veel dat er binnen den
kling hunner waarneming gebeurt, door veel
dat wijst op de ij delheid hunner leer, toch zijn
zij blind voor de teekenen der tijden; en hoe-
meer zij ontrust worden, hoemeer zij grijpen
naar den sterken arm der staatsmacht, in plaats
van te vragen naar hetgeen God hun zeggen wil.
Sombere dagen zijn het voor vele hoogge
plaatsten, die, wetende wat recht is, nogtans
door den aan Christus vijandigen geest worden
medegesleept, en hoewel schoorvoetend, er toe
komen, om ten gevalle eener luid schreeuwende
meerderheid Christus te verzaken, en zegel en
wacht aan de leiders dier meerderheid ter be
schikking te geven. Hoe moet het hun te moede
zijn, als zij zich rekenschap geven van hun
partij kiezen tusschen 't hosanna der kleinen,
en het kruis hem der grooten?
In menig opzicht is de dag, op welken Gods
Zoon dood en begraven was, een beeld van
onzen tijd.
Maar herinneren we 't ons, die dag was voor
den boetvaardigen kruiseling de eerste sabbatdag
in 't paradijs, neen, toen was feeds voor hem
de eeuwige sabbat begonnen, de rust, die daar
overblijft voor het volk Gods.
En den volgenden dag, toen 't nog maar
begon te lichten
Het Zuider-Zendingsfeest zal gelijk we reeds vroegér
gemeld hebben, ook dit jaar op den Hondsberghet
buitengoed van Jhr. Van der Feltz te Oisterwijk
plaats hebben.
Vocrloopig is de dag voor dit feest bepaald op
20 Juli.
In de openbare vergadering van den raad der ge
meente Goes op 14 April 1881 werden namededee-
ling van eenige ingekomene stukken de volgende punten
behandeld
I. Een verzoek van mevr. de wed. J. H. Kakebek®
