Nieuwe Goesche Courant,
i mi.
Zitèi'dag' 19 Maart.
IV. 727.
Christelijk-historisch blad voor Zeeland.
„Ile personen niet, dc beginselen roei.'
BINNENLAND.
HET ZUIDEN,
Verschijnt élken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
Prfis per drie maanden francof 1,50.
Enkele noramers0,05.
UITGAVE VAN
P. G. WIJT51 AN, te Middelburg
en
Wed. A. C. DE JONGE, le Does.
Peijs der Advertentiën:
Per regel 10 ets.; Familie-berichten van 1—6
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 6 cents per regel.
Herplaatst wegens misstelling.
De beginselen, maar niet de personen moet men
bestrijdentegen de eerste en niet tegen de laatste
moet men te velde trekken, hebben we reeds o zoo
dikwerf hooren zeggen en gelezen.
En schier zoo dikwerf als we dat hoorden of lazen
hebben we onszelf afgevraagd of die meening wel
opgaatof men met dat zeggen geen gevaar loopt om
eenzijdig te worden, of het in de praktijk altijd wel
uitvoerbaar, wel vol te houden is.
Men loopt er, dunkt ons, ten slotte mee vast.
Men zal ondanks zijne eigene schoonklinkende
phrase o, zoo menigmaal anders handelen en moeten
handelen.
Naar onze bescheidene meening ligt ook hier de
waarheid ih het middenen vervalt men ook hier zoo
licht in bet eene of andere niterste, naar stuurboords-
of naar bakboordszijde.
/,Het eene uiterste
Wel, er zijn menschen, die personen uit oorzaak
van het beginsel door hen voorgestaan haten met een
volkomen haat; bf, is het al zoo erg niet, dan toch
trachten te benadeelen op élk gebied; menschen, die
Van personen, die hun beginsel niet zijn toegedaan
niets goeds kunnen hooren of gelooven die letterlijk
alles, dus ook de dingen, de handelingen en verrich
tingen, die met het beginsel niets hebben te maken,
scheef aanzien en daarom verkeerd uitleggen en exploi-
teeren.
Dit nu is verkeerd. Dat moet elk weldenkend mensch
ten zeerste afkeuren. Dat is in strijd met een ander,
met een zeer waar gezegde, met het gezegde„dat
men het goede zélfs in zijn tegeustander moet erken
nen waar hij te waardeeren en te erkennen is, moet
ïnen dat ook mét vreugde en blijdschap doèn.
En, in hetgeen van onzen 'tegenstander komt, niét al
leen nooit iets goeds te kunnen zien, maar zelfs hem te
haten, overal, hetzij publiek of geniepig, tegen te wer
ken, of op eene wijze te bestrijden, waarbij de weerzin
telkens door de kieren gluurt en hij noodwendig veeleer
'duiVélsch dan géWönnèii en overtuigd wordt, dat,
fhijne lezers is in iedereen te Taken, en 't is onge
twijfeld in strijd met het christelijk-historisch belijden.
Immers, dat heeft onze Heer en Heiland nooit
gedaan.
Dat kon Hij niét, wiens leven en leér elkaar vol
komen dékten dat kon Hij niet, Die Ons bevolen
heeft ónze naasten, ja zélfs óhzé vijanden lief te'hébben.
Het tegendeel nu te zieu of te moeten ondervinden
van hetgeen Jezus zegt, dat ons tegenover onze tegen
standers betaamt, kan onzes inziens mede oorzaak zijn
geweest, dat men 'tot het boven afgeschreven gezegde
en alzoo tot het tegenovergestelde uiterste i's gekomen
M. a. w., de zoo even besp'roken onware en onwaar
dige bestrijding van. personen kan anderen tot den
uitroep hebben gebracht„de personen nietmaar de
Met dien uitroep, en aan de hand van die leuze
nu zijn, naar het ons voorkomt, velen in het tegen
overgestelde üitèrste vervallen of, loopen althans gevaar
er in te vallen.
Deze leuze zou, ons bedunkens, eerst dan een zeer
goede zijn en volkomen opgaan, als n. 1. beginselen
en personen volstrekt twee waren en niet één indien
men beginselen kon zien Wérken en heersöhen zonder
personen te aanschouwen, die ze hebben beleden en
voorgestaan of, die ze nóg belijden en ingang trachten
te doen krijgen. In het algemeen gaan de beginselen
dan ook niet vóór de personen maar wel de personen
vóór de beginselen.
De beginselen zweven niet in de lucht, ziften niet
in boomen en planten, zijn niet in de wereld gebracht
door de koeien, ja worden niet gepopulariseerd zelfs
door de apen, van wie, naar wel de Darwinisten heb
ben gezegd, de menschen afstammen.
Denkende en willende wezens sléchts hebben begin
selen en planten beginselen voort.
En als men, na dit te hebben toegestemd, toch blijft
zeggen „wij moeten de beginselen en niet de personen
bestrijden", dan wil men onzes inziens ook scheiden,
wat wel in enkele gevallen, maar niet in het algemeen
te scheiden isdan jaagt men een utopie na, dan
loopt men gevaar voor ziekelijke philantropie, dan
handelt mén anders dan de Heere der Heirscharen
en Zijn ëenige Zoon, Jezus Christus én hunne
gezantén, naar luid der H. Schriften, hebben gedaan.
Deze immers bestreden de personen om hunne ver
keerde beginselen en voor zoover zij verkeerde be
ginselen hadden en in daden belichaamden.
De geheele Schrift is, naar het tenminste ons voor
komt, daar om dit té bewijzen. Op zoo menige blad
zijde toch worden de personen aansprakelijk gesteld,
ter verantwoording geroepen, bestreden, schuldig ver
klaard, of verantwoordelijk gesteld voor die handeling
gen, welke vrucht ziju van één beginsel, hetwelk in
strijd is met de ware leer en het ware leven.
En dat niet slechts, hoezeer in de eerste plaats, de
personen, die zoodanige beginselen allereerst beleden;
maar ook degeneh, die hén 'volgden en ze, lang na
hen, ten uitvoer brachten.
Al wordt de persoon van Jerobeam eerst en meest
genoemd, daarom gaan de zonen, de Achabs, ja zelfs
de uitnemendstë zijner volgelingen nog niet vrij. Ieder
zal zijne eigene ongerechtigheid dragen.
En dat zeggen de heilige mannen Gods hun per
soonlijk, hun onomwonden want het is: neen, niet
„uw beginsel", maar gij hebt Hem smaadheid aange
daan "gij Israel doen zondigen; gij Hém aan het
kruis gehécht en gedöod.
Ziet, door in hét eerstgenoemde uiterste te verval
len wordt men hatelijk en liefdeloos, terwijl men door
aan het laatstgenoemde mank te gaan, ziekelijke phi
lantropie debiteert, allicht dè consciëntie stilt, die alles
behalve gestild moet Worden, en daarenboven gevaar
loopt dat ten slotte de péréoon'lijke vërantwöordë-
Tijkhëid én toerekéDb&arheid Voor Gód (dié in vele
gevallen ook voor de menschen géldt) verzwakt, zoo
niét opgeheven wordt.
Het Engelsche spreekwoord the king can do no
wrong „de koning kan geen onrecht doen," kun
nen wij zelfs alles behalve onvoorwaardelijk Onder
schrijven.,
Ja een koningin en een koning kunnen dat wel
ter dege. Zij behooren zich met oog op het booge
ambt dat zij bekleeden op de hoogte te stellen en te
houden en er alzoo voor te waken, dat in hun naam
niet in strijd met hun eed, met het recht en de vrij
heid gehandeld worde.
Dat men, wanneer zulks onverhoopt ooit gebeurde,
het niet hardop, met den vinger op de plek, dat men
het hun niet publiek mag zeggen, is wat anders en
is in zeer vele opzichten goed.
Immers men kan het toch tot hun bewustzijn doen
toekomen door het hunnen vertegenwoordigers, de
ministers der kroon aan te toonen.
Doch dat mannen als de ministers van Lijnden en Six
zonder te blozen maand in, maand uit, hun vroeger beleden
beginsel over boord zouden mogen werpen en, in de
éerste plaats, behulpzaam zijn om eene wet uit te
voeren, die voor den Christus en zijne belijders kren-
dend is, m. a. w. dat, neen niet hunne beginselen,
maar zij daarmee zouden mógen voortgaan doch dat
wij niet hen, maar slechts hun beginsel zouden mogen
aanvallen, tegenstaan, bestrijden, dat is het wat wij
het Wageningsch Weekblad, indien althans dit de
bedoeling is van hetgeen we in zijn nummer van 18
Februari (2e kolom boven aan) gelezen hebben, niet
kunnen toegéven.
Dat de wijzey waarop wij tegen hen of tegen wien ook
strijd voeren, edelmoedig, humaan, in één woord echt
christelijk moét wezen, stemmen we van ganscher
harte toe. Doch ernstig, herhaaldelijk, in den 'toon
van diep medelijden, met heilige afkeuring en ver
ontwaardiging zoo als we dat in de H. Schrift
vinden mag het hun, hun persoonlijk, gezegd
worden.
Het zeggen, op ovengenoemde wijze, is en blijft
christelijk: maar het doen dat is ontzettend. Zij
voortgaan met 'doen, en wij niet mogen voortgaan met
het hun te zeggen dat gaat niet aan.
Het zal ons aangenaam zijn ten einde in otze
gedachte Over „personen of beginselenbevestigd of
verholpen te worden indien andere Bladen ons schrij
ven der overweging zullen waardig keuren.
GotéS, T8 Maart.
De|raad der gemeentë Goes hield gisteren eene ver
gadering die door 8 leden en de secretaris werd bij
gewoond.
Na lezing en goedkeuring der Notulen van de vorige
vérgaderiüg 'deelde de voorzitter mede dat aan het
Sas bij gedanë peilingen de toestand bevredigend is
dóch eéne bestórting met Vilvoordsche steen noodzake
lijk wordt geacht.
Dat door de tetitoonMMimgs-commissie bij het
landbouwfeest ook eene N/utoonstelling van Schilderijen,
zal gehouden worde./ in dé trouwzaal op het stadhuis
als bij den rahd daartégen geëhe bezwaren bestaan.
Eën'ige ingekomen stukken worden gelezen waar
onder ook Warén de jaarverslagen van de openbare
-gezondheid'scómmissié en der geriaeente-geneesheërèn
over 1880.
Eene aanvrage van de Wed, J. H. C. Kakebeeke
óm grond in erfpacht zal in eene volgende vergadering
béhöindeld worden.
