I. Tromp, die liberaal heet, en waarvaa zijne mede strijders per strooibiljet de beste getuigenissen hebben gegeven. Die getuigenissen hebben den heer H. G. Hammacher de zege niet kunnen bezorgen. Kennelijk hebben de Groedtnaars nog niet genoegzaam ver trouwd op de phrase in het strooibiljet, waarbij de heer Hammacher wordt voorgesteld als een candidaat, die onder de solide borgtocht van verleden en naam" uitstekende hoop zou geven voor de toekomst in den gemeenteraad, bij het voortgaan op den ingëslagen weg. De antirevolutionairen, die tot dusver ouder ge woonte, geen stem in 't kapittel hadden, hebben één harer meest geachte mannen, .de heer A, Risseeuw Pz. in den raad gekregen. De liberalen, voor zoover zij dien naam in hunne onwetendheid en meegaande op den klank, verdienen, hebben weder getoond, hoe wei nig zij het „lieckl voor allen" waardeeren. Het eenige katholieke raadslid, dat in den raad was, is door den toeleg eer uini-clericalen uit den raad gestemd. Dit laatste, in tegenoverstelling van het bericht eens siitnmen anti-clericaals, die zoo maar laDgs zijn neus weg in de Middelb. cour. van Vrijdag beweerde dat de n'et herkiezing van den Heer Geeraert aan de anti-revolutionairen te wijten was. In Gro.ede weet men beter. Door den gemeenteraad van Ter Neuzen is be sloten tot het oprichten eeper tweede openbare school in de kom der gemeente, op den grond, daartoe van het rijk in erfpacht te bekomen, gelegen aan het kanaal nabij de Oostelijke binnensluis. MO.) Het hoofd-coraité der Nederlandsche vereeniging tot h t verleeuen van hulp aan zieke en gewonde krijgslieden in tijd van oorlog verzoekt ongehuwde Nederlandsche geneeskundigen tot het uitoefenen der geuees- en heelkunst bevoegd, die genegen zijn zich belangeloos, voor rekening van het Roode Kruis, beschikbaar te stellen tot het verleenen van hulp aan gekwetsten en zieken der strijdende partijen in Zuid- Afrika, zich schriftelijk aan te melden, met opgaat van (leef'ijd en bevoegdheid. li uit, ^ciioai ut Heitdiiyj, Op verzoek vau den rector der vrije universiteit te Amsterdam, heeft de president-directeur der univer siteit aan eene commissie van advies de vraag in overweging gegeven, of het wenschelijk zou zijn, dat de vereeniging voor hooger onderwijs op gerefor meerden grondslag ook een gelegenheid opende voor voorbereidend onderwijs voor de universiteit. De vereeniging van christelijk nationaal school onderwijs zal dit jaar hare algemeene vergadering houden ie Rotterdam, op Donderdag 9 Juni e. k. Wegens het overlijden van den heer S. F. van Hasselt, is in ziju plaats tijdelijk als secretaris van de aigemeeue synode der Ned. Herv. kerk opgetreden ds. B. A. Overman, pred. te Heinkenszand. hiMtïM «ICHTËN. Uit het Land van Altena meldt men, dat zich déar reeds vele ziekten en ook sterfgevallen voordoen, tengevolge van het doorgestane gedurende den jong- sten watervloed. Z UI D- AFRIKA. Delagoa-baai. Voortduring van de wapenschorsing. Een bericht uit Lissabon, reeds in ons vorig noramer gemeld, dat do Portugesche Cortes na langjarig draleu een verdrag hebben goedgekeurd, waarbij Lorenzo Marquez aan de Delagoa-baai ter beschikking van Engeland wordt gesteld is van groot gewicht. De Delagoa-baai is de beste haven van Zuid- Afrika en het gebied om deze baai sluit den Trans vaal van de zeekust af. Engeland treedt nu in het feitelijk bezit van de geheele oostkust van Zuid-Afrika. In 1833 mpet een Kaffer- of S.wa?i-konipg een landstreek aan de Delagoa baai verkocht hebben aan een eugelsch zeekapitein met name Owep. Daar Qwen engelscli onderdaan was, verklaarde Engeland de Delagoa-bpai voor engelsch. De Portugezen, die sinds den tijd van Vasco de Ga.raa aanspraak op dit landt maakten, protesteerden tegen deze bewering en tot 187.3 toe bleef de kwestie onbeslist. Toen, zoo zegt de Londensche Globe werd een gerucht openbaar, dat Bismarck voor de Duitsche landverhuizers op het Dela- goagebied het oog had ges lagen,en reeds onderhandelde. Dit maakte in Engeland veel sensatie. Daar Portugal niet vrijwillig afstand wilde doen, kwam de zaak in handen van een scheidsgerecht en wel van Thiers Jater vau Mac-M-a;hon.,In 18^75 werd beslist, dat'Por tugal rechtmatig bezitter was van het Dplagao-gebied In 1877 annexeerde Engeland, dat de Délago- baai verloren had en voorzag welk een gewicht die 'haven voor den Transvaal had, deze Republiek. Toen volgde de Zoeloe-oorlog.en de annexatie van Zoeloe- land. In 1879 eindelijk werd met den Portugesohen minister van Buitenlandsche Zaken Corve het verdrag gesloten, dat thans door de portugesche Cortes ig gqedgekeurd en die den Engelschen den kortsten weg naar Pretoria opent. Het Delagoa-gebied wordt westelijk door den Transvaal, oostelijk door de Zee, noordelijk door de rivier Inhambaue eu zuidelijk door Zoeloeland begrensd. De liberale partij in Engeland heeft in de laatste dagen in hare organen en op meetings zich krachtig laten hooren ten gunste van een rechtvaardigen vrede met Transvaal. Dat de Boeren noode oorlog voeren, wordt ten overvloede nogmaals door een correspondent der Daily Neios erkend. Mits ue apnexatie herroepen ivorde ende republiek hersteld, zijn zij tot veel concessiën bereid. De Engelsche regeering heeft verlof gegeven tot verlenging van de wapenschorsing en zal medewerken tot het beDoemen van eene commissie.om de grieven der Trans valers te onderzoeken. Deze tijdingen zijn wel in staat de hoop op vrede eenigszins te verlevendigen. Die hoop wordt versterkt door een Reutertele- gram glit Durban, waarin te verstaan wordt gege ven, dat, zoo de strijd hervat werd, hij zich niet meer tot Transvaal zou bepalen. De bevolking van den Oranje-Vrijstaat meent dat ook haar vrijheid wordt bedreigd door de sterke troepenmacht, die door Engeland naar Zuid-Afrika wordt gezonden: Zij acht het beter, met de Trans valers voor de onafhankelijk heid te strijden, dan te wachten, tot dat ook haar het lot van Transvaal treft. Een internationaal adres, zal gericht worden aan den Engelschen minister Bright, dit adres is reeds door onderscheidene van de meest bekende mannen uit alle landen geteekend. O. a. door II. Taine, Littré, Vic tor Hugo, in Frankrijk; door Laveleye in Belgie; door Maneini in Italië; door de oud-ministers Herbst en Rechtbauer In Oostenrijk; door Bertliold Auerbaeh, Paul Lindau, Lasker, Richter, Forkenbeck, in Duitsch- land. Ook in Amerika en andere landen beijveren alle mannen van naam zich, dit adres te teekenen. Keizer Alexander If. f 13 Maart 188,1. Heden morgen werd de volgende ontzettende tij ding verspreid St. PETEItSItlKG, Zondag 13 Haart, 'foeo Sacdeai tea uear de Bieizei* iu een gesloten rijtuig van de parade l>«j de Iiige- {udeairs-kazcrne terugkeerde en langs bet Catbariaia-kaiiaal reed, werd een boni geworpen onder zijn rijtuig, «lat verbrij zeld werd. De f&eizer stapte er ongedeerd uit, toen een tweede boni werd geworpen, die iieui «Ie beeneu bij liet onderlijf weg- nain Z. 11. werd naar liet Winterpaleis vervoerd. Toen «lij daar ten half ure aankwam was hij reeds overleden. Er ziju meer dan twintig personen ge- woud. Zoo is bet dan eindelijk aan de onvermoeide pogin gen van den helschep bond der Nihilisten gelqkt, den Russischen Csaar, door de hand eens sluipmoordenaars ter dood te brengen. Ruim een jaar geleden, van de ontploffing in het Winterpaleis af en het optreden van Loris Melikoff als dictator scheen de rust hersteld in het uitgestrekte rijk des Czaars, totdat op eenmaal een al te wel beraamd plan, de dorp werpen dqet, die den 63jarigen Russischen Keizer van het leven beeft beroofd. Het veelbewogen leyen vqp den ficjjarjgen Vorst gedurende zijne 26jarige regeering, is algemeen be kend. In groote trekken roepen we het daarom slech s in de herinnering pnzer lezers terug. Rusland stond, bij het optredep van den leden Monarch, in den Krimoorlog (1854—1856) tegenover Turkije, Sardinië, Frankrijk en Engeland. Zes maanden na den dood zijns vaders Nikolaas, zag Alexander den vijand zegevierend de vesting Sebas- topol, schoon niet dan na zware offers, biunentn*kken. Hij moest te Parijs een vrede sluiten, die Rusland geld ep grondgebied kostte, en tot belangrijke inwil ligingen verpliclute (1856). De wouden, de uitputting, door den Krimoorlog veroorzaakt, maakten eeu tijdperk van rust. van „ver ademing", zooals_de leidende staatsman, GortsGhakqff, 't uoemde, dringend noodzakelijk, 's Keizers vredelie vende natuur paste hierbij voortreffelijk. Onmiddellijk werd bqsl.qten, d,e door den oorlog zeer getroffen geld middelen iu beteren staat te brengen, ep vopr den handel, die mee zeer geleden had, al 't mogelijke te doen. Ook andere verbeteringen zouden volgen. Het sluiten van voordeeiige handelstraetaten met de staten van 'Europa was een eerste stap op den te volgen weg. Ruslands uil- en invoerhandel nam er ontzaggelijk door toe. Een uitgebreid spoorwegnet werd ontworpen, dat het verkeer in verbazend groote rijk vergemakkelijkte, en tevens den afvoer van koren enz. op vroeger ongekende wijs besppe.digde. Voor. do nijverheid werd mede veel gedaan; een sterke vermin dering van het leger gaf aan nijverheid cn akkerbouw vele handen weder. Op deze wijs ging Rusland in enkele jaren onmis kenbaar zeer vooruit. In 1861 deed de keizer een nieuwen stap, die hem buiten zijn rijk deed hoogach ten, en daarbinnen onder hen, die er door gehaat werden, zeer bemind maakte. Tot nog toe gold in Rusland namelijk een stelsel, dat in West-Europa reeds eeuwen verdwenen is, dat der Lijfeigenschap. De boeren behoorden tot den grond, en moesten als onvrijen voor den landheer werken. Geen wonder, dat de vermogende, invloedrijke standen zich tegen een verandering in dien toestand verzetten. Doch de keizer voerde zijn wil uit, en de boerenstand werd vrij. De heilrijke gevolgen daarvan blijken reeds thans in de g'rootere voortbrengende kracht des lauds. Ondertusschen bleef het streven Mes keizers tevens onveranderd gericht op de bevordering van de eenheid des rijks, en werd ook de uitbreiding daarvan niet vergeten. Een krachtige poging der Polen, in 1863, om zich vrij te makeD, werd met geweld onderdrukt, en in 1868 dit land administratief met Rusland vereenigd. Bij de demping van dezeu opstand ondervond Rusland krachtigen steun van Pruisen, en hield zich daarom ook onzijdig, toen die staat in 1866 met Oostenrijk in oorlog geraakte. De persoonlijke vriendschap der beheerschers van Prulseu en van Ruslaud (oomen neef) legde hierbij zeker eenig gewicht in de schaal. De uitbreiding des rijks werd gezocht in Azië. waar daaraan niets in den weg stond. In Kaukasië werd, na langen strijd, in 1859 het stamhoofd Schamyl over wonnen en zijn land genomen. Uit Seberië drong Rusland steeds zuidwaarts. Khokanci, Samarkand en andere deelen van Turkestan werden door Rusland h veroverd, dat thans aan drie zijden de Kapische Zee omgeeft. In Khiwa is sinds 1873 Russische invloed overwegend. China stond belangrijke streken af, Japan het eiland Sagiialieu. De kostbare voortbrengselen van vele der veroverde landen waren natuurlijk voor den handel van 't uiterst gewicht. Intusschen was in den binnenlandschen toestand een groote verandering ontstaan. Na den Poolschen opstand ontwikkelde zich iu het Pai slavisme een richting, die voor alles uitbreiding van Rislands macht naar buiten bedoelt. Vereeniging van de talrijke slavenstammen in Zuidoost-Europa, onder leiding van Rusland, is de leus der Panslavistische partij. Haar opkomst staat in nauw verband met de snelle ontwikkeling van Rusland iu de laatste jaren. Velen die den invloed van Westersche besqhaving, weten schap en kennis hadden ondervonden, wenschten die dienstbaar te maken aan Ruslands oppergezag ouder de volken. Hun streven is wel oorzaak, dat Rusland zich waagde aan ondernemingen, die voor het land zelf waarlijk geen voordeel zijn gebleken. De keizer zelf schijnt met dergelijke een richting volstrekt niet ingenomen te zijn geweest. Doch de omstandigheden waren machtiger dan de onbeperkt heerschende Uzaar, wiens omgeving blijkbaar vaak van het Panslavisme mede niet afkeerig was. De jongste oorlog tegen Turkije, die elk nog heugt,- laat zich zoo 't best verklaren. De Panslavisten toch onderhielden reeds lang innige betrekki gen, vooral mtt hun stamgenooten onder Turksche heerschappij. Zoo plaatsen in 1858 de Slaven in het. Turksche Servië een Russischgezinden vorst aan 't bewind, werd tegen den wil der Porte 't vorstendom Rumenië ge sticht, waar een Hohenzollern op den troon kwam, en bleef Montenegro steeds met de Turken in krijg. Een voqrname rol speelde hierbij de gelijkheid van godsdienst, die de Turksche en Russische Slaven verbindt. De Czaar toch is het hoofd der Grieksche Kerk, en men weet, dat ook voor den Krimoorlog Rusland 't beschermheerschap over de Grieksche Christenen in Turkije eischte. In 1870, tijdens den Fiausck-Duitschep oorlog, verklaarde Rusland, van Pruisens oude vriendschap zeker, dat het de bepalingen van den Parijschen vrede in 1856 niet meer al9 bindqnd beschouwde, tiet zou in de Zwarte Zee weer naar goedvinden een oorlogs vloot houden. De Porte kon daaruit begrijpen, dat Rusland in de uitgestelde Oostersche kwestie niet langer lijdelijk bleef. Men weet hoe, na opstand in Bosnië, de gruwelen der Turken in Bulgarije, den Turksch-Ser- vischen krijg, in April 1877 door Rusland aan Turkije den oorlog werd verklaard. Oqk ditmaal schonk Duitschlaud zijn zedelijken steun. Keizer Alexan der trok zelf naar den Douau, maar om weldra ont moedigd door wat hij van zijn leger aanschouwde terug te keeren. Met ontzettënde inspanning, .met- - opoffering van menscbenlevens en groote sommen werd, de krijg voprtgezet, die den zieken m^n .^an den Bosphorus ontwrichtte, zijn rijk ve1.^6^6- Groote voordeelen, Xn de offers evenredig, heeft Ruslaud eehter niet verworven. Engeland, dat sinds, den Krimoorlog naijverig Rpslands gangen bespiedt, waakte daarvoor. Het achte zijn grooten invloed^ te Konstantinopel, zijn handelsweg naar Indie bedreigd, ja Iudie zelf door het voortdringen der Russn tot op

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1881 | | pagina 3