Nieuwe Goesche Courant,
Chris tel ijk-historisch blad voor Zeeland.
Een Schot te loevert.
lam
Dinsdag 23 November.
A0. 077.
HET ZUIDEN,
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
Prijs per drie maanden francof 1,50.
Enkele nomruers- 0,05.
Uitgever:
G. WIJTMAN,
te
MIDDELBURG.
Prijs der Advkrtentiën:
Per regel 10 ets.; Familie-berichten van 10
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 6 cents per regel.
GEMEENTE-BESTUUR.
Aanvang en sluiting «lei* Graan- en
Botermarkt.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van GOES
brengen ter openbare kennis, dat zij op verzoek van
eenige graanhandelaren en in overleg met de Com
missie voor de graanmarkt eene wijziging hebben ge
bracht in de tijdstippen van aanvang en sluiting der
Graanmarkt en ter uitvoering van artikel 3 alinea 2
der verordening tot regeling der Boter- en Graan
markt, hebben bepaald, dat beginnende den 6 December
1880 de «jvaaiiuiarlf fc zal aanvangen des voor
•m.icldas'.'s te Half elf Tire, en gesloten zal zijn
des middags te half een ure, terwijl
de botermarkt van af dien dag zal gehouden
worden aan de Politiewacht van des
voormiddags lialf* twaalf tot des
miadags een ure.
Zullende de aanvang en sluiting door het kleppen
der kleine stadhuisklok worden aangekondigd.
Goes, den 15 November 18S0.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. G DE WITT HAMER.
De Secretaris,
HART MAN.
Ofschoon De Standaard dezer dagen aan inge
zonden stukken van Ds. Schelteina en Jhr. Lob
man de eereplaats op de eerste bladzijde gaf,
meenen wij, om niemand te kwetsen, wiens stuk
later dan maar naar de derde bladzijde zou ver
wezen worden, het ingezondene van Dr. Schot op
de gewone plaats in ons blad te moeten opnemen.
Wij verzoeken onze lezers er kennis van te
nemen eer zij verder gaan.
Een ander vrij uitvoerig ingezonden stuk van
Ds. Scheltema moeten wij uit plaatsgebrek tot
het volgend nummer laten liggen; de zaak, waar
over ZEerw. schrijft, staat ook niet in recht-
streeksch verband met hetgeen Dr. Schot ons
noopt te schrijven.
Ontleent De Standaard zyne beelden gaarne
aan het militaire leven, en wappert hij gaarne
boven kampen, batterijen, slaglinie, hulptroepen,
reserve enz.; woelen volgens Mr. Yeegens de
groote stroomingen van 't algemeen stemrecht
gaarne onder de dijken van 't pays légalen kwel
len zij op de hoogte van Yan Houten reeds door
in den polder; men vergunne ons nu en dan
eens tusschen vrienden en vijanden, tusschen ban
ken en eilanden door te zeilen.
't Kan zijn dat wij door de drukking van den
tegenwoordig heerschenden wind, wat veel schij
nen over te hellen naar de zijde, waar de wind niet
van daan kojnt. 't Heeft zoolang gestormd uit den
modernen enliberalen" hoek, dat nu wel eens
een frissche luchtstroom van tegenovergestelde
zijde den dampkring in evenwicht mag bren
gen, maar wij moeten ons er toch voor wach
ten naar den kant onzer sympathieën slagzijde
te krygen.Hetrecht door zee" behoeft niet alleen
van beteekenis te zijn voor den te volgen koers.
Gevoelen wij aan de eene zijde den rechtmati-
gen -invloed van den geest en de behoeften des
tijds, aan de andere zijde mogen en moeten de
leer en de zeden onzer vaderen hare vooral niet
minder rechtmatige invloeden doen gelden.
Maar de geest des tijds kan te veel eischen.
En ook in naam der vaderen kan ons te veel
worden gevraagd, te veel worden opgelegd.
Juist nu we, zonder onzen koers uit het oog
te verliezen, volgens zijne meening wat te veel
overheliea, krijgen we al dadelijk van Dr. Schot,
die 't voordeel van den wind heeft, tegen de meer
blootkomende loefzijde een schot ter waar
schuwing.
Wat is 't geval
In vele Hollandsche jbladen is de lof verkon
digd der heli-ring er s.
Daar wordt van 't admiraalschip der christe
lijke partij op eens een signaal gegeven om door
den wind te gaan, en op eens ziet men alle
christelyke bladen en blaadjes over den anderen
boeg liggen.
De bell-ringers hebben 't bedorven
Het hoofdbezwaar van Dr Schot - tweemaal
spreekt hij het uit is, dat wij :t sein van De
Standaard niet gehoorzaamd hebben.
Met veel liefde en belangstelling luisteren wij
naar De Standaard', met levendige belangstel
ling zullen wij kennis nemen van de reeks ar
tikelen, waarin hij het volksvermaak iprinci-
piëel" zal bepreken, en bij voorbaat gelooven
wij dat onze opvatting van de zijne niet veel
verschillen zal. Maar zie, De Standaard na te
praten, eerbiedig te zwijgen tot hij gesproken
heeft, dat zon de eer en de vrijheid der pers,
onzer christelijke pers te na komen.
Er staat in paragraaf 317 van Ons Program
»Er moet een pers zijn, niet om te woelen in
eigen ingewand, maar om eendrachtelijk den
tegenstander af te slaan en het eigen bolwerk
te sterken. Op die pers moet sluiten een net
van kiesvereenigingen, die, locaal en autonoom,
nochtans één zijn in program en doel
Daar is dus alleen sprake van éénheid in 't
verkiezingswerk, en volgt er verder nog meer,
om krachtig op éénheid en contact met politieke
leiders aan te dringen, toch wordt ook daar
de autonomie (zelfstandigheid) der locale (plaat
selijke) pers bepaald erkend.
In heel de pers gaat eene uitdrukking van
den heer van 't Lindenhout rond, waarin hij zou
verklaren van de koddige zangers liever niet ge
diend te zijn. Waar heeft den heer van'tL. dit
gezegd Waar haalt Dr. Schot het woord potsen
makers van daan
»Een schelm, die er wat afdoet," zegt het
spreekwoord.
Laat ons Het Oosten zelf hooren
Over het algemeen hebben wij vernomen dat hun
spel zeer veel genoegen heeft gegeven. Op de meeste
plaatsen was men opgetogen over de schoone muziek,
die zij door hunne klokken wisten te voorschijn te
brengen. Hunne komische zangen hadden wij liever
bij hun schoone muziek niet gehoord. De klokken
spelers echter gebruiken deze zangen in Engeland
meest bij kinderfeesten en volgsvergaderingen, die
vooral ten doel hebben jonge menschen te trekken,
en van verkeerde plaatsen af te houden. Zij doen dit
vooral in verband met de vereeniging tot geheele ont
houding, waartoe dit muziekgezelschap behoort. Ook
is het zeer noodzakelijk voor hun spel, dat zij nu en
dan zingen, daar het onmogelijk is, om bij de be
handeling der klokken, waarvan sommigen zeer zwaar
zijn, (de zwaarste zelfs 6 K.G.) altijd te blijven door
spelen hun rust is de zang. De heer Ducan S. Mil
ler deelde ons echter mede, dat zij in Engeland ook
dikwerf ernstige liederen zongen, zooals van Sankey
en Philips, waarvan hij ons een programma liet zien.
De heer Duncan S.Miller en zijne vrienden hebben be
tuigd dat zij in Nederland met zeer veel genot geweest
zijn, en de heer Miller heeft ons opgedragen om alle
vrienden, die hem en zijn gezelschap zoo vriendelijk
hebben ontvangen en voortgeholpen, hartelijk dank
te zeggen, en mede te deelen dat zij hoogst voldaan
naar Engeland zijn teruggekeerd.
Het verblijdt ons dat wij door middel van de Engel-
sche klokkenspelers in siaat zijn geweest aan 6000
kindereu, waaronder zeer veel weezen, behoorende tot
de verschillende kerkgenootschappen, hun aangenaam
klokkenspel te doen hooren. De blijdschap van de
kinderen was dan ook overal groot. Op Neerbosch,
waar de klokkenspelers Donderdag een groot gedeelte
van den dag hebben doorgebracht, hebben zij in de
school voor de kinderen eene uitvoering gegeven, en
nog enkele extra-stukjes voor de weezen ten gehoore
gebracht. Onze weezen zijn nog opgetogen over het
geen zij van de Engelsche klokkenspelers hebben ge
zien en gehoord. De laatste uitvoering, die zij in ons
land gegeven hebben, was Vrijdagvoormiddag te Nij
megen, waar zij gespeeld hebben voor de kinderen
der Zondagsscholen, voor de leerlingen van de Chr,
school op den Klokkenberg, van de Diaconieschool
en voor een groot gedeelte der Protestantsche en
Roomsck-Katholieke weezen.
Wij zeggen de vrienden dank, op welke wijze zij
dan ook in deze zaak in het belang van onze weezen
werkzaam waren. Verschillend is het oordeel over deze
mannen, doch dit kunnen wij onzen vrienden tot ge
ruststelling mededeelen, dat hoe meer wij deze Engel
sche vrienden leerden kennen, hoe meer vertrouwen
zij ons hebben ingeboezemd. De heer Ducan S. Miller
en zijne echtgenoote behooren tot de gemeente van Ds,
Spurgeon te Londen. Zijn vrouw is secretaresse van
de groote vrouwen- of zustervereenigingdie arbeidt
onder de armen in alle wijken van Londen. Twee
van deze klokkenspelers zijn Zondagsehoolonderwijzers,
Op Zondag wordt dooT hen niets gedaan. Het door
hunne uitvoeringen saamgebrachte geld, na aftrek van
reis- en verblijfkosten, hebben zij geheel aan de Wees
inrichting geschonken.
Wat hebben de bell-ringers ten geboore ge*
bracht?
Het Oosten geve wederom bet antwoord.
De voordracht bestond uit een tiental met zorg ge
kozen muziekstukken, zeer geschikt om bet talent der
