CHRISTELIJR-RISTORISGH BLAD.
n vaatjes
.V. 635).
lionderdag- 26 Augustus.
ia«i>. -
HET ZUIDEN
Verschijnteiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
Prijs per drib maanden francof 1,50.
Enkele hommers- 0,05.
P.
Uitgever
W IJ T M A. IN
MIDDELBURG-,
Pans der Advertentien:
Per regel 15 ets.; Familie-beriehten van 16
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 10 cents per regel.
Middelburg, 25 Augustus 1880.
Be 299te jaardag van Z. K. H. Prins Alexander,
onzen Kroonprins, wordt heden op officieële wijze her
dacht.
Op officieële wijze dat wil zeggen, dat bijna
niemand onverplicht de vlag uithangt, op den jaardag
van onzen toekomstigen Vorst, die meent een groot
deel zijns levens in den vreemde te moeten doorbrengen
en tot heden toe geen deel neemt aan ons volksleven.
Bat spoedig naar het oordeel van den Prins de tijd
gekomen moge zijn, door hem in een openbaar schrij
ven als de tijd genoemd, waarin liij het voorbeeld van
wijlen Prins Hendrik hoopt te volgen, want de liefde
kan op den duur niet van eene zijde komen.
Vli99ingen, 25 Aug. Bezer dagen kwam hier bin
nen het stoomschip Hanovervan New-York. Het ont
scheepte daar eenig vee, bestemd voor andere plaatsenden
vertrok daarna naar Bremen. Van het bedoelde vee,
64 ossen en 400 varkens, zijn op reis 17 varkens
gestorven de ossen werden alle levend overgebracht.
Naar we vernemen zijn belanghebbenden over den
uitslag dezer zending zeer tevreden. Ondanks het bui
tengewoon stormachtige weder is het cijfer der gestor
vene of geslachte dieren zeer klein te noemen, en wat
niet minder van belang te achten is, de dieren zagen er
allen welgedaan uit. Sommige proeven op deze wijze
genomen mislukten, het vee kwam spoedig tot het
weigeren van voedsel en werd als geraamten ontscheept.
Bitmaal was het geheel anders, het ging van den
„bak" in den waggon.]
Middelburg, 25 Ang. Het bezoek door den
ngent der Nederlandsche Zondagschool Vereeniging,
den heer G. P. Pruit Jr., aan Middelburg gebracht,
heeft ten gevolge gehad de oprichting eener afdeeling
van genoemde vereeniging. Eerstdaags zal de nieuwe
afdeeling zich een bestuur kiezen.
Naar men aan de Middelb. Cour. mededeelt is door
eenige ingezetenen der gemeente van Oostburg het
plan gevormd, om, indien dit bij anderen instemming
vindt, de gewichtige dagen van 22 en 31 October
1830 dit jaar feestelijk te herdenken.
Op die dagen toch, is door de samenwerking van
eenige weinige militairen, krachtig gesteund door de
burgerij, van welke laatste nog eenigen in leven
zijn, die er een werkzaam deel aannamen de aan
val van een troep Waalsche en Vlaamsche muitelingen
afgeslagen, wier doel niets minder scheen te zijn dan
Oostburg totaal te verbranden, en de inwoners die
hun in handen vielen, om te brengen.
Een 50 jarig herdenkingsfeest dezer voor Oostburg
in het bijzonder, maar voor het gansche kanton in
het algemeen, gewichtige gebeurtenis, heeft, naar men
vermeent, alle recht van bestaan.
Ware toch het booze opzet der aanvallers gelukt,
dan zou daardoor ongetwijfeld een wrok tegen de
naburen aan de overzijde der grenzen zijn ontstaan,
die een tijdsverloop van 50 jaren niet zou hebben
uitgewischt.
Thans integendeel, mogen wij ons verheugen in
een gemeenschappelijk verkeer, ook op handelsgebied,
met onze Belgische naburen, op den meest vriend-
schappelyken voet.
Be bekende hof-nieawtjes-schrijver, tevens Haagsche
correspondent der N. Gr. Cour. weet eenige bijzon
derheden uit het leven in het koninklijk paleis op
deze wijze te verhalen
/,Men zou niet gelooven, hoe weinig omslag het
gewichtige feit, met zooveel belangstelling verbeid, tot
hiertoe in het paleis heeft gegeven. Tot heden wan
delden de koning en de koningin nog geregeld, elk
met een zonnescherm in de hand, in den tuin. Tusschen
half een en een uur gingen zij in de laatste weken
geregeld daarheen en bleven er dan tot ruim twee,
soms tot drie uur. Alleen door die voortdurende aan
wezigheid in het paleis en door eene kleine vermeer
dering van personeel met mejuffrouw Besier aan
't hoofd bemerkt men er, dat men in een buiten
gewonen toestand verkeert. Be baker was tot nog toe
alleen 's nachts in het paleis, 't is een bekwame vroed
vrouw, mej. Schmidt, die dicht in de nabijheid van
het paleis wonende, zich ook bij dag gereed moet
houden om elk oogenblik op haar postte kunnen zijn.
/Chirurgijn Hoek bezoekt H. M. dagelijks twee
malen, 's morgens en 's avonds laat. Be min is nog
niet in 't paleiszij zal, zoodra er ernstig reden is
om spoedig de bevalling te verwachten, uit haar
woonplaats, Voorburg, worden gehaald. Baartoe staat
's nachts een tweespan gereed, evenals het rijtuig voor
den accoucheur en een voor den minister van justitie
die onmiddelijk na de geboorte van het vorstelijk
kind een acte moet opmaken en wien het prinsje of
prinsesje onmiddelijk wordt vertoond."
„Onze kroonprins is op weg naar Zwitserland, ten
einde zijn verjaardag, den 25sten dezer, in hooger
sferen, nl. op den 8650 meter hoogen Bigi door te
brengen. Uit het feit, dat de prins zijn jaardag op
den hoogen berg wil gaan doorbrengen, schijnt te
mogen worden opgemaakt, dat de prins zijne somber
heid nog niet heeft verloren, ook al blijkt uit den
aankoop van een der schoonste aqarellen op onze ten
toonstelling der Hollandsche teekenmaatschappij, dat
de prins toch ook nog voor andere dingen oog heeft.
Be tijding dat de heer Pruijs van der Hoeven zich
zelf in Atjeh overbodig acht, wordt gelogenstraft door
de tijding, dat hij en generaal van der Heijden naar
Batavia zijn vertrokken om den gouverneur-generaal
voorstellen te doen tot regeling van Atjehsche aan
gelegenheden.
Onder de weinig opgemerkte berichten der laatste
dagen komen ook deze voor
Andermaal is verleden Zaterdag een soldaat van het
4e regiment infanterie, te Haarlem in garnizoen, wegens
voortdurend wangedrag met een briefje van ontslag
uit den dienst verwijderd en buiten de gemeente ge
bracht.
Te Grave is een tamboer wegens wangedrag voor
het front der troepen uit de gelederen verwijderd.
Bij het herhaaldelijk vernemen van deze feiten
in den laatsten tijd iedere week vraagt men zich
af of de moraliteit dan bij ons leger zoo diep gezon
ken is, dat zoovelen zelfs voor soldaat niet meer
deugen.
Laat ons echter billijk oordeel en,
In vredestijd hebben de militairen weinig te doenzij
vervelen zich en de verveling is des duivels oorkussen.
Een jong man, die als het er op aankomt een dapper en
flink soldaat zou wezen, weet in de jaren dat nietf
van hem gevorderd wordt dan de eentoonige, werk
tuigelijke garnizoensdienst, met zijn tijd geen raad. Uit
baloorigheid begaat hij soms allerlei overtredingen tegen
de krijgstuchtde eene heeft de andere ten gevolge
en eindelijk wordt hij uit de gelederen verwijderd.
Misschien komt er nog wel een andere beweeg
grond bij. Het zou althans de vraag kunnen zijn of
de weggejaagden het er niet op toegelegd hebben om
langs dezen gemakkelijken en helaas blijkbaar meer
en meer gebruikelijken weg, van den dienst, die hun
tegenstaat, ontslagen te worden
Er zijn vele voorbeelden, dat behoeftigen, om een
underkomen en voedsel te vinden, een diefstal begaan,
en niet zelden leest men van kolonisten dat zij brand-»
brieven schrijven, alleen met het doel om naar een
tuchthuis te worden gezonden, waar zij het meer naar
hun zin liebhen dan in de strafkolonie.
Een dergelijk motief ligt mogelijk ten grond aan
de wandaden, die door de meesten van die vele
weggejaagden bedreven zijn. Toen het eenmaal gebleken
was dat men langs dien weg den dienst kon verlaten,
zij het dan ook op alles behalve eervolle wijze, hebben
anderen het voorbeeld gevolgd. Naarmate het getal
weggejaagden grooter wordt, verdwijnt het karakter
van schande. Als reeds vier, vijf, zes anderen wegge-»
jaagd zijn, laat men zich ook wegjagen, want die
schande raakt vergeten, en zal door de betrekkingen
en bekenden van den ontslagene zoo erg niet worden
geteld, nu hij toch ook maar deed wat anderen even
eens deden. Bovendien zullen zij de reden in aan
merking nemen, die hem tot zijne daden leidde
weerzin in den dienst.
Ook in Buitschland bestaat bij velen die weerzin,
maar daar heeft hij een ander gevolg. In de duitschc
bladen heeft men in den laatsten tijd meermalen het
bericht gelezen van zelfmoord door weerzin in derf* dienst
ontstaan, tot dat uiterste radicale middel neemt de
Hollander zijn toevlucht niet en sommigen, zooals uit
het bericht schijnt te blijken, grijpen een ander middel
aan, waarbij zij echter iets verliezen wat een goed sol
daat hooger dan zijn leven stellen moetde eer.
Het kan wezen dat de redenen nog minder mooi
zijn, nl. dat werkelijk de weggejaagden niet zoozeer
uit afkeer van den militairen stand dan wel uit wezen
lijke verdorvenheid zich de schande van het wegjagen
berokkenen. Maar dan ontstaat de vraag of het niet
een gevaar is voor de maatschappij, zulke p^-N i
eenvoudig weg te zenden P Zij die onder
krijgstucht niet willen deugen, zullen nu.*««iMA
brave, werkzame burgers der maat?
is het dan wel voldoende dat men STMEEL enz.,
een „rood paspoort" te geven en doe prijzen.
buiten de grenzen van de gemeent
waar zij, van nu af, ongestoord
bot kunnen vieren
Ook dan, wanneer de eerste 011 Eerste
en weerzin in den dienst tot het wangec
dat gevaar voor de maatschappij niet t L £i 1> 1
Wie weken en maanden zich schnld i». MAAS,
allerlei wandaden, wordt niet plotselrte Ncordstmat.
deugdzaam man. Ook slecht gedrag w
en met gewoonten breekt men zoo spoed
