Een der mannen, die zicli met levensgevaar uit het
brandende gebouw gered hebben, is aan de gevolgen
overleden.
De muren van de verbrande fabriek zijn met
over de gracht gespannen touwen omvergehaald.
Van het IJsnommer van Eigen Haard zal een af
zonderlijke uitgaaf voor 50 ets. verschijnen ten voor-
deele der noodlijdenden door den Watersnood in
Noord-Brabant en Gelderland.
Dit blad, ongeveer 24 bladzijden groot kwarto for
maat, zal rijk geïllustreerd zijn met platen van Ch.
Böchussen, P. A. Schipperus, G. H. Breitner e a.,
portretten van beroemde schaatsenrijders, afbeeldingen
van sleden enz. enz., en voorts bevatten bijdragen van
onderscheidene onzer meest gevierde schrijvers, o. a.
van Nicolaas Beets, J. J. L. ten Kate, J. J. Cremer,
Q. Honigh, W. P. Wolters, Jo. de Vries, D. van der
Keilen Jr., Waling Dijkstra en anderen.
Te Vreeswijk ontdekten de dijkwachters J. Val
kenburg en J. Drie, iets dat bijna aan het ongeloof
lijke grensde' namelijk een man, staande op een ijs
schots, met een vlaggetje in de hand, gekleed met
regenjas en kastorenhoed op. leunende op een stok,
met uitgestrekte armen, de vingers eenigszins krom
gebogenN' dat men van ten der steenovens tot
tweemaal had hooren schieten, vermoedelijk om een
teeken te geven, dat hulp in de nabijheid was,
liet men den man verder aan zijn lot overy Eindelijk
dreef hij naar de Bosschewaard, doch geen schuit in
de nabijheid hebbende, moest men geduldig wachten,
want of men al riep, men bekwam ook hier geen
antwoord. Nu daeht men het geluk te hebben den
man te kunnen redden. Hij naderde al langzaam, tot
zoover, dat men de ijsschots naar zich toe kon halen,
wilde hem er afhelpen en zag toeneen aan-
gekleede pop, de grootte van een man, gekleed
als boven is beschreven. Boven aan het vlag
getje was als adres geplaatstAan den heer Pincoffs.
„Met vriendelijk verzoek dat UE. hem niet zal vast
houden ter bevordering van de reis." Op het vlaggetje
stond met geschilderde letters„Pincoffs" Culenborg.
Na hier eenigen tijd vertoefd te hebben en door
vele ingezetenen te zijn bezocht, heeft men hem de
reis laten vervolgen, met verzoek hem ook niet op te
houden, opdat hij spoedig Botterdam moge be
reiken.
't Is aardig bedacht door de Kuilenburgers, 't heeft
veler lachlust opgewekt.
„De Vuchterstraatte 's Bosch levert bij overstroo
mingen steeds een alleraardigst schouwspel. De geheele
straat, bestaande bijna uitsluitend uit winkels, licht
diep onder water. De neringen staan stil, maar toch j
is het op de brecde straat druk, bijna woelig. Yele
groote vaartuigen varen onophoudelijk af en aan in
bakken en op vlotten steken honderdeu over; terwijl
de jeugd en de jongelingschap op stelten bij scharen
het water ingaan. Ondertusschen maakt de post, die
de brieven in een zakje op de bovenverdiepingen aan
reikt, zijn rcete in een sjees en gaan zware karren
stadsdienst door het water, om behoeftigen en wie
wil gratis op de bestemmingsplaats te brengen. Voor
het water staan den geheelen dag honderden nieuws
gierigen de drukte gade te slaan. Dat er soms ge
lachen wordt, als een onhandig schipper in 't water
terecht komt of een steltenlooper een nat pak haalt,
is te begrijpen.
„Geheel anders is het in de achterbuurten, als de
Oude Bogert; Beurzenshoek enz., waar armen en werk
lieden wonen.
„Daar is het eenzaam en somber. Dc bevolking,
die anders meer op straat dan in huis leeft, is naar
bovenkamertjes en zolders verdreven. Daar liggen ou
den van dagen, zieken, zwakke vrouwen en kleine
kinderen in enge ruimten bijeen, zonder frisch water,
zonder behoorlijke luchtverversching. Daar moet men
des morgens wachten, tot de liefdadigheid het voed
sel voor zoo vele grage magen brengt. Nu, daaraan
ontbreekt het gelukkig nietgroote karren met broo-
den en ander voedsel rijden den geheelen dag naar de
afgelegen buurten. Maar toch, het is daar somber, stil,
ongezond, in een woord, akelig.
„De werkman is thans zonder werk, maar velen
maken groote verdiensten juist door het water. Wie
zijn rug gebruikt om menschen te dragen, wie een
handwagen of voertuigje bezit om over te zetten,
maakt dagelijks bijna een weekloon. Ongelukkig gaat
echter een groot deel der winst bij velen als Schie
dammer door de keel.
BUITENLAND
Vooral uit de houding die het Engelsche be
stuur tegen de koppige Hollandsche boeren, die maar
niet willen gelooven in het profijt der annexatie, aan
neemt kan men duidelijk opmaken dat de toestand
aan de Kaap gespannen is.
Tegen de leiders der beweging, Petrorius en Paul
Kriiger is bevel tot inhechtenisneming gegeven. Het
streven van Engeland is duidelijk. Het zal de Kaap
gaan als Afghanistan. Men zal spoedig gelegenheid
vinden de Transvaal te behandelen als een weerspan
nig en daarna onderworpen land.
Alle bladen, ook de Engelsche, deelen den tekst
mede van de besluiten, die in de groote bijeenkomst
der Transvalers genomen werden. Zij komen neer op
het volgende verlangen
Dat de vice-president onverwijld optrede als Staats
president dat terstond, overeenkomstig de Grondwet,
de Volksraad bijeengeroepen worde; dat het Nationale
Comité zoo spoedig mogelijk de noodige stappen neme
tot het terugerlangen der Transvaalsche onafhanke
lijkheid en dat zoo spoedig mogelijk het Transvaal
sche Gouvernement hersteld worde, overeenkomstig de
Grondwet. De derde en vierde resolutie luidden „Wij
verklaren dat wij ons nooit onderwerpen zullen aan
het Britsche Gouvernement, en dat wij voortgaan na
drukkelijk te protesteeren tegen alle Engelsche pro
clamaties. Wij verlangen niets dan onze onafhankelijk
heid, en verklaren plechtig bereid te zijn ons bloed
en leven daarvoor te willen opofferen."
Het Turksche ministerie heeft aan de buitenland-
sche hoven doen verkondigen dat het gaarne in vrede
wil blijven leven met de mogendheden, en daarom
aan den Bijbelvertalenden priester gratie heeft ves
teend.
Hij had geen gratie noodig, zegt de Engelsche ge
zant, de man misdeed niets. Herroep uw vonnis als
onrechtvaardig, of.P
©MIE MAABDWSaKSS
van de maand Januari bevatten belangrijke opstePen.
We zouden gaarne, indien slechts onze ruimte het toe
liet, een overzicht leveren van Boissevain's opstel in
de Gids, en van Ons huisgezin bedreigdin de stem
men voor Waarheid en Vrede.
Daar hot laatste ons allen bijzonder interesseert
laten we hier een klein deel van dat opstel volgen.
Nadat de gevaren zijn aangewezen voortvloeiende uit
het modern, begrip van „huisgezin" vervolgt de
schrijver aldus
Ik wil u wijzen op eenige gevaren, welke
ook die gezinnen bedreigen, waar de bijbel in eere
is. Gedurig treft het ons, dat kinderen van ernstige
ouders, en een naam dragende bij al wat Jezus Chris
tus belijdt, geliefd openlijk en beslist aan de zijde
zich scharen van de vijanden van het Evangelie naar
de Schrift. Hoe komt dat toch? Er zijn toch zoo
veel beloften voor onze kinderen; wij lieten hun toe
reiken het zegel des verbonds, dat God ook met hen
wou oprichten: wij hebben voor hen gebeden en
toqh, hoe ver dwalen zij af; hoe nadrukkelijk ver
werpen zij het zachte juk van den HeilandIk weet
het, de godzaligheid is geen erfgoedmaar tot den
stokbewaarder werd toch gezegden gij zult zalig
worden, gij en uw huis. Ziehier het gezin als een
geheel. Het staat en valt met zijn hoofd. Er is één
kracht, die alles leidt en bestiert. Het komt mij voor,
dat wij dit al te veel missen. Ook in de meeste
christelijke gezinnen is al te zeer het individualisme
doorgedrongen. Het christelijk leven heeft een te wei
nig vasten vorm aangenomen. Vele discipelen van den
Heer hebben het evangelie gehoord, zijn tot bekee
ring gekomen door de prediking van een vreemdeling;
het was niet de kerk, die hun het brood des levens
reikte het was niet in den moederlijken schoot eener
levende gemeente, dat zij werden gevoed en gesterkt.
Op zich zelf sionden zij. Dat hoe zullen wij het
noemen? dat onhistorische, dat onsamenhangende
in den weg, waarlangs zij wandelden, spiegelt zich
ook af in hun opvatting van het geestelijk leven. Men
vereenigde zich hoogstens tot een kleinen kring,
waarin wel veel genoten werd maar de gemeen
schap werd niets tastbaars, nam geen vasten vorm aan
en vervloeide daardoor al te gemakkelijk. Vele chris
tenen in ons vaderland zingen bijna uitsluitend uit-
heemsche geestelijke liederenvoor de oudere is de
opperzangmeester Malan, voor de jongere is het San-
key. Op de kinderen heeft dat onhistorische karakter
van 't geestelijk leven den indruk gemaakt, alsof het
iets bijzonders was, iets dat samenhing met bloot-in-
dividueele eigenaardigheden en omstandigheden. Het
plantte zich niet voort. De Béveil had één geslacht
verwektmaar het ging er mee als met gewassen, die
in een vreemde aarde wel bloeien maar geen nieuwe
generatie voortbrengen.
Daar kwam nog iets bij. Het christendom van vele
discipelen des Heeren heeft iets uithuizigs. De inwen
dige zending, waaraan men zoo ijverig meewerkt,
maakte overvloedig in het oprichten van tallooze c.o-
mité's, vereenigingen, kringen, kransen. Wie is geen lid,
geen bestuurder van een of ander En zoo komt
het, dat vele vaders en moeders 's avonds niet thuis
zijn en in het midden van hun eigen kroost, maar
collecteeren voor verwaarloosde kinderen van anderen,
of ijverig naaien voor de arme weezen. Menigeen zal
in den oordeelsdag den Heer wef V-
Heer, zijn wij geen lid van Dorcas geweest,
wij geeu ijverig voorstander van meer dan één-
telijke zaak? Maar de Heer zal vragen: waar lp
de kinderen, die Ik u gegeven had Gelooft gij n. j
dat wij hier wijzen op een bron van veel kwaad rl
Wordt het familie-leven niet bedreigd, lijdt het althans
geen schade door al dat bezig zijn met anderen Ge
lijken wij niet vaak op den man, die voor zijn ven- -
ster gezeten nauwkeurig ziet wat er gebeurt, op den
wef, naar niet opmerkt, wat in zijn eigen woning
plaats grijpt En ziet hier een zaak, waardoor het
familie-leven ernstig schade lijdt
Ik moet u op een ander gevaar wijzen. Zoo even.
spraken wij van het individualisme than5 moéten
wij het formalisme vermelden. Het is naar het ons
voorkomt, een groote zegen, als de kinderen door den
invloed, het voorbeeld, het gebed der ouders ais met
zachten drang worden ingeleid in de gemeente; maar
de ouders mogen niet vergeten, dat de Geest blaast
waarheen Hij wil. Wat menschen behaagt, die God
heeft gevoerd langs een moeielijken weg, door veel
strijd en twijfel dat is niej abijd welgevallig aan
anderen, die den Heer, gelijk Timotheus, van hun
jonkheid aan hebben gezocht en liefgehad. Kinderen
hebben gaarne eigen glas en bord welnu hun moet
ook de vrijheid gegund wordeu om het water en het
brood des levens zich te zien toegediend in een vorm,
die het meest aan hun behoefte voldceL Vele vaders
en moeders vergeten, dat zij jong zijn geweest. Een
huisvrouw vertelde mij eens, dat zij 's avonds de leer
redenen van Smytegeld voorlas, maar dat de kinderen
er niet bij stil wilden zitten. Die kinderen waren als
bijzonder woelig allen menschen bekend maar zij
behoefden dat niet te wezen, om minder geboeid te
worden door een voorlezing, waarvan het min verstan-
iige ieder in het oog moet vallen.
We moeten het evangelie overzetten niet alleen in
het Soendaneesch maar ook in het Nederlandseh
van deze onze negentiende eenw. En dat evangelie
zal dan blijken nog iets anders te bevatten dan het
raakt niet en smaakt niet. Helaas, vele kinderen uit
christelijke gezinnen hunkeren naar het oogenblik,
waarop zij de ouderlijke woning verlaten zullen. Dan
gaan zij naar den schouwburg, naar concerten, naar
danspartijen, dan breekt het jaar der vrijlating aan.
Weinio-e dingen op de wereld zijn treuriger dan zulk
zich afwenden van het huis, waar men een vader en
een moeder achterlaat. Het is niet altijd de schuld
van de ouders, dat zulke gedachten varen in het hart
hunner kinderen. Er is een macht der zienlijke din-
hener is een stroom, die velen meesleept, en men 1
moet wel vast staan om niet te wo:den weggerukt.
Maar heerscht niet in menig gezin veel meer de wet
dan het evangelie? Zijn soms de .vermaningen niet e
te vele, en vergeet men niet te vaak, dat al wat lief- 0
lijk is en welluidt moet worden bedacht? Is de Zon-
dag een feestdag, die met blijdschap als de eersteling
der dagen elke Veek wordt begroet, of de langste der j
zeven dagen, naar welks einde men telkens verlangt?
Worden onze christelijke feesten met opgewektheid 'J
gevierd, zoodat hun beteekenis, zoodat de feiten, welke
zij in herinnering brengen, spreken tot het hart onzer
kinderen Hebben wij eenigen zin voor familiefeesten
Verbindt, wat wij u bidden, aan het woord feest niet j
de gedachte van kostbare maaltijden en prachtige ge- j':
schenken, maar een leest moet de uitdrukking zijn
al is het door een kleinigheid van een bijzonder 1
sterk gevoel van liefde en dankbaarheid. God is ten
allen tijde een zon en schildmaar de kinderen I.
moeten het gevoelen, dat zij ook in huis, in hun
ouders een zon hebben, die koestert en vervroolijkt,
en een schild dat hen beveiligt. De ouders moeten niet
tusschen de zon en hun kinderen in gaan staan, j
en het kroost moet niet, teiwijl hei van het schild L
niets ontdekt, des te meer ervaren van de roede. if
Men kan het eerlijk meenen en toch zich vergissen,
men kan het goede willen en toch veel goeds beder-
ven. Jezus Christus moet in het huisgezin den toon
aangeven, en dan heerscht er geen onnatuurlijkheid,
geen^dwang, geen onreinheid. Hij heeft een hart voor
allen en voor alles, wat een memchelijk hart vervul- j
len mag. En al heeft hij op aarde geen eigen gezin j
gevormd hij was een middelpunt van liefde, van ui
vriendschap, van toewijding, zoodat overal waar hij
kwam, de vreugde verhoogd, en het leven geheiligd
werd.
Hij wil iels brengen in onze woning, ook al is zij 1
niet ruim, dat den jongeling reinigt terwijl het hem
adelt, en de jonge dochter een blik geeft op het
leven, die voor ijdelbeid en voor stroefheid bewaart.
Denkt u het gezin van Luther, waar zooveel gebeden
en gestreden werd, en toch alles blijdschap ademde
en vrede. Denkt aan hetgeen gij zoudt kunnen doen i
en wezen, vaders en moeders, zonen en dochteren iil
Laat uw christendom gemeend, laat het een leven zij»?
Een gezin zij het uwe met den bijbel! Maar de'" V»
niet zeggen met een halven bijbel, of met een- _j£
beheksten, maar met den bijbel in zijn veelzj. *.anrP
in zijn onbekrompen toepassing op heel het
schen- en fatnilie-leven.
