BUITENLAND.
HANDELSBERICHTEN.
Sich eindelijk aan generaal Lamorcière gewonnen
geven en gaf zich over op voorwaarde, dat het hem
vrij zou staan te Alexandrie of St. Jean d'Acre te
gaan leven. De generaal beloofde, maar de Regeering
van Loui9 Philippi hield zich niet aan die belofte en
interneerde Abdel-Kader achtereenvolgens in ver
schillende fransche vestingen. Ook de Republiek van
1848 durfde hem niet vrijlaten. Eerst Napoleon gaf
hem de vrijheid weer tegen de aflegging van een
eed, dat hij nimmermeer de wapenen tegen Frankrijk
zou dragen. Abd-el-Kader leefde sedert rustig in
verschillende steden van het Oosten, het laatst in
Damascus, en hield zich met godsdienstig-wijsgeerigen
arbeid bezig, waarvan de resultaten zijn neergelegd in
een werk, dat uit het Arabisch vertaald en uitge
geven is. V
Menigmaal wordt, vooral in de staatkundige wereld
niet alleen aan dadeu ot woorden maar bovenal aan
personen de hoogste beteekenis gehecht. Zoo is er nu
feeds langen tijd over getwist of de Russische Czaar
op zijn reis naar Cannes in het Zuiden van Frankrijk
waar de keizerin zich bevindt, ook Berlijn zal aan
doen. Uit het al of niet bezoeken van Berlijn door
den Czaar zoekt men op te sporen welke invloed het
sluiten van het Dnitsch-Oostenrijksch verdrag, op de
vriendschap van den Czaar met keizer Wilhem heeft
gehad.
De Czaar heeft de uitnoodiging niet aangenomen
maar heden of morgen zal de Russische kroonprins
te Berlijn aankomen, waar men hem waarschijnlijk
gelijk nu te Weenen met buitengewone onderscheiding
zal behandelen, en alzoo een pleister leggen op de
rersch geslagen wonde.
Een ander persoon, omtrent wien in den laatsten
tijd nog al wat geruchten liepen, is graaf Schoewa-
loff, Russisch gezant te Londen. De laatste strubbel
tusschea Engeland en Turkije, in verband met
het Russisch-gezinde ministerie in Konstantinopel
9chijnt aanleiding te hebben gegeven tot het ontslag
Vragen van bovengenoemden diplomaat. Het ontslag
is hem verleend, zonder dat men eigenlijk de oorzaak
tot deze aanvrage kent.
Geruchten van allerlei aard vinlen overvloedig
voedsel door een onverwacht bezoek van Lord Duffe-
rin, Engelsch gezant te Petersburg aan Londen. Deze
gezant had een onderhoud met Lord Beaconsfield en
vertrok daarna weder. Of de twee buren in Azië oneens
zijn.
Admiraal Hornby met zijn eskader bij Malta lig
gende heeft bevel gegeven dat alles zal gereed zijn
om binnen 4 dagen oostwaarts te steven. Een nieuwe
bedreiging wrarschijnlijk om Turkije tot hervormin
gen te bewegen.
Door de val van den Belgischen Israëliet Philip—
part is opnieuw de vraag ontstaan of van regeerings-
wege niets te doen is tegen het grove beursspel van
onze dagen.
De Pruisische Minister van openbare werken no°mde
de beurs „een gifboom, die over het leven der natie
zijn schaduw werpt." Hem zijn wortelen te ontnemen
en zijn takken te kappen, achtte hij een verdienste der
Regeering.
Een liberaal Frausch blad uit zich in de volgende
bewoordingen
wDe beurs is tegenwoordig slechts voor 't kleinste
deel het natuurlijk en zegenrijk werktuig, tot regeling
van geld en credietwezen. Zij is langzamerhand een
afgrijselijke speelhel geworden, waar de slechte be-
standdrelen de goede beheerschen. Juist de Republiek
in Frankrijk, die zich zoo gaarne den vooruitgang iu
den vorm van maatschapij en staat noemt, die zooveel
burgelijke deugden beeft te bezitten, heeft de meeste
reden den Augistal te reinigen. Doch daarvan ge
schiedt niets. Staatsmannen van beteekenis bevorderen
soms het streven der „Beursrepublikeinen." De terug
werking van dit alles op de Republiek kan niet
uitblijven."
Fragmenten uit de Buitenlandsche
Zending.
Cldna.
III.
Vrees voor den dood is een in het oogvallende
trek in het gansche leven van den Chinees. De ge
dachte aan deD dood zoekt hij op alle mogelijke wijzen
te onderdrukken nimmer zal de Chinees van sterven
spreken, maar toch spreekt er ook in zijn hart eene
stem //het is den meusch gezet eenmaal te sterven
en daarna het oordeel." Om evenwel die moeilijke
klip te ontwijken, (nl. de gedachte aan sterven)
geeft hij zich aan genietingen over, die het li
chaam ontzenuwen. Nadert eenmaal de koning
der verschrikking, de vijand van hen, die God als
hun koning nooit hebben erkend, dan hoort men
de gruwelijkste verwenschingen, de hartverscheurend-
ste jammerklachten aan zoekt men troost bij anderen,
maar in plaats van //troost", zweeft er een honende
glimlach om de lippen, ziet men trotsch neer op
zula. een, die met den dood ligt te worstelen, en met
verachting wijst men hem op hetgeen hij gedurende
zijn leven ten uitvoer gebracht heeft. Geen wonder,
dat zulk een sterfbed verschrikkelijk iuoet zijn.
Veeltijds worden den stervenden een drank aange
boden, die bereid is uit allerlei kruiden en waaraan
eene genezende kracht wordt toeschreven. Deze drauk
is echter zeer verderfelijk, en een vroegtijdige dood
is daarvan het gevolg. Dit onsterfelijk vocht was
bekend gemaakt door Laokioendie in Chit a
eene nieuwe „secte" wilde stichten, waarvan de
voorschriften op eene geheel andere leest geschoeid
waren, dan die van Confucius. Deze nieuwe leer komt
eigenlijk alleen hierop neer, dat de leeraars als kluize
naars leefden in bergspelonken, ontoegankelijke rotsen,
ondoordringbare wouden, en zich daar bezighielden
met tooverij. Daardoor komt het dan ook, dat
in die dichte wouden en diepe bergkloven bet
geloof aan tooverij nu nog bewaard blijft, terwijl
in het overige deel des lands een nieuwe godsdienst
aangenomen is.
Volgelingen en aanhangers van Laolcioen worden er
nog altijd aangetroffen, maar meest in de afgelegene
deelen de3 lands; dus daar, waar zendelingen het evan
gelie nog niet gepredikt hebben. Somtijds bezoeken
afgod3ndienaar3 de steden, oui kon het zijn, an
deren tot hun godsdienst over te halen. Tot. heden
toe zijn zij een gevreesde macht, daar toch het 3e
deel der bevolking of 150 millioen inwoners die leer
omhelzen.
Nog hebben we geen enkel woord gerept over het
Boeddhisme. De godsdienst van Boeddha, (naar ziju
naam //Boeddhisme" geheeteu,) heeft ook in China
een grooten opgang gemaakt.
Omtrent 800 j. Chr. werd Boeddha in Indie ge
boren. Het volksgeloof dat in Indië door de Brah-
minen onderdrukt was, werd door hem weder op het
tapijt gebracht. Vau hem kan dus n.et gezegd worden
dat hij een anderen godsdienst in het leveu heeft geroe
pen. Hevigen tegenstand ondervond hij vau de zijde der
Brahminen, zelfs zoo, dat zij verdreven werden. Over den
Himalaija gejaagd, begaven zij zich naar Tibet-, waarvan
het gevolg was, dat kort Da Christus geboorte dit
„nieuwe geloof" in China bekend werd, de keizers
en de grooten des lands waren er in verschillende
tijden aanhangers van. Door hen zijn tal van kloos
ters opgericht, eene menigte monniken zuigen het
land uit, en door hunne legenden eu overltveringen
misleiden ze het volk.
In hunne talrijke, kolossale, prachtige tempels hoort
men een voortdurend gemompel der bidder den op
alle boeken der straten in de steden, ziet men een
troepje raonnikken voor den kost zingen, en weder
op andere plaatsen beloven ze eenvoudige zielen den
hemel of bedreigen ze met de hel, al naar mate ze
begrijpen, cp de eene of andere wijze, hunne beurzen
te kunnen vullen. Om van de talrijkheid dezer 9ecte
eenig denkbeeld te geven, is het genoeg te zeggen
dat er tot hun priesterstand ongeveer twee millioen
personen behooreu.
De geschiedenis der zending in China kan gevoe
gelijk in drie tijdperken verdeeld worden. Het eerste
tijdperk begint in bet midden der 16e eeuw mi t de
aankomst van een vromen en ijverigeu Jezuït, Frans
Kavier in China; het tweede vangt aan in het be
gin der 19e eeuw, toen een Nederlandsche zendeling,
Karei Güzlong, verder waagde door te dringen ia het
uitgestrekte rijk, terwijl 10 jaren later de chineesche
zending zich meer en meer begiut uit te breiden, en
duizenden bij duizenden, door de kracht van het
Woord Gods en de welsprekenheid van met talent
begaafde mannen, tot bekeering worden gebracht. Met
het derde decennium onzer eeuw begint het derde
maar ook het gewichtigste tijdperk der christelijke
Zending in China.
Reeds in de 7e eeuw had de Nestoriaansche kerk
uit de bergen van Kurdistan evangelieboden naar
het verre China afgezonden, die met ijver bezield
waren voor de zaak van den koning der koningen.
Toen in 1552 Frans Kavier op de kust van China
landde, was er geen spoor meer te vinden van
eenigen vroegeren arbeid. Geen wonder dan ook,
dat er geen bewijs van geloofsmoed meer te
vinden was. Met hoeveel volharding Kavier
ook begon te arbeiden en hoeveel lijden hij
te doorslaan had, ook hem was het niet gegeven
vruchten van zijn werk te plukken. Waardige opvol
gers, uitstekende geleerden, mannen die aan een
groote mate van zelfbeheersching eene veelomvattende
kennis paarden volgden hem wel is waar, maar ook van
hunnen arbeid is weinig overgebleven, dat de moeite
waard is, te vermelden. Onder die allen waren er, die in
weerwil van alle hindernissen, tot aan de hoofdstad Peking
doordrongen, het keizerlijk hof binnentraden, en Jaar
het levende zaad br\i
gansche schaar vau zenuC_
binnen, die allen iu de school vt»
vormd. Dat het krachtdadige helpe.»
uiet van hen zeggen, want zij verkondigd?
dienst, die met liet zuivere Woord van Gc_n
was. Bij den kiezer verwierven zij een gri
vloed, daar hij hen aanzag als bekwame IL™.
die den staat heil en zegeu aanbrengen, en bei
ving zoudeu verspreiden, waar zij werkzaam wan
Reeds in 1610 waren er in eene eukele pro*
30 christenkerken opgericht. Maar juist dëze voors
was het, die nadeelig werkte. De vroegere b
geest, die de zendelingen bezielde en hen tot
aanspoorde, week nu geheel. Duizenden vielen m
eu keerden tot hun oud geloof terug. In Eu
dacht men, dat er overwinning op het heidei
behaald werd, de Rooiusche kerk vierde mis op
maar ieder die het bekeeringswerk van nabij zieï
kreeg er een afschuw van en bestempelde hst me
naam van een „goochelspel". Het werd dus hoog
dat er aan dit misbruik (beter was het „bedrieg
te noemen) paal en perk werd gesteld; wan
eerste christenkerken waren allen te niet ge
hadden zich vereenzelvigd met het heiden
Toen nu de keizer Kanghe stierf, de gunsteling
zendelingen, verminderde hun getal even spoed#
het was toegenomen. Nog op dezeu tijd/^l
Roorasche priesters heimelijk het middenrij bi
en worden op behoedzame wijze tot in het har
lands gebracht, waar nog altijd Roomscbe geme
gevonden worden, die, hoe wel meer dan ha
Heidendom verzonken, vrij talrijk zijn in ledenta
waartoe wel gerust 60 tot 100,000 zielen geit
kunnen worden.
CORRESPONDEN TIE.
In het ingezonden stuk in ons vorig nummer i
„van een man die zich ziju mau niet schaamt"
copie stond „die zich zijn naam niet schaam
De Middelburgsche Courant van heden teekeri
eene dergelijke ervaring het volgende aan
Dergelijke vergissingen behooren tot zwaarste
zen, die een dagbladschrijver te dragen heeft,
uur van iederen dag heeft hij te waken tegel
eigen iuattenties of vergissingen. Elk woord di
verkeerd, of ook maar onduidelijk schrijft, stelt
bloot aan klachten en beschuldigingen. En beef
die kwade kans genoeg overwonnen!, schrijft, Vij
eene redelijke nauwkeurigheid en
dan vaart vaak een booze demon in ck °vingèï
den zetter en doet hem 't eene woord voor *t a
zetten.
Graanmarkten enz.
Middelburg, 13 Nov. De aanvoer was hede!
ruim, en werd een en ander tot ongeveer vorige p
grootendeels verkocht.
Jarige Tarwe niet getoond.
Nieuwe Ter we laat in kwaliteit en gewicht i
veel te wenschen over, en is daardoor weinig ge;
waardoor dezelve weder 25 a 50 ets. lager te
was, de beste van f10.tot f 10.25, mindere f!
19.50.
Rogge weinig gevraagd en tot f7.75 aangebodi
Winter Gerst was in puike soort tot f 7.— gi
plaatsen.
Zomer Gerst met ruimen aanvoer en levendige
f6.betaald, atwijkende soorten niet begeerd, j
Haver f 4.a f 4.50.
Witte Boonen weinig geveild en dringend gevi
voor puike kwaliteit, die echter zeldzaam voo:
werd f 17.50 a f 17.75 betaald, dat 25 ets. duurc
voorts f 16.a f 17.naar deugd.
Bruine Boonen onveranderd, van f 17.tot
gekocht, mindere f 15.a f 16.
Paarde Boonen 25 ets. hooger tot f 8.25 betaa
aanbieding daarvan blijft zeer klein, en de vra
gemeen. -
Tuinboonen f 7.50 a f 8.
Groene Kookerwten zeer gezocht en in puike
weder grif f 14.betaald, voor f 12.a f 13.—
kwaliteit.
Winter koolzaad zonder handel.
Zoraerzaad a fll.— te bekomen.
Canax-iezaad a f12te koop.
Versche boter fl.10 a f 1.20; eieren per 100
t 6.
