hi*
1-,
f i Kr -
GEMENGDE BERICHTEN.
1 L\J-KJ0-
öPskg|
blofll
rhartH
ods. niet op elk gebied weer
zoolang men het recht van anders-
miskent en bij niets anders zweert dan
de he/ O ^er Meerderheid;'zoolang het egoïsme
wa'C zoowel als der lagere standen, de ounul
de Zondagsontheiliging en welke andere na-
.eiiyE® zonden er meer zijn mogen,ontzien worden;
*0^ lung men, in plaats van zeit de handen uit de
v:uw testeken, in alles bij de Regeering hulp zoekt 1
welke zijn de beginselen die de Protestantsche
D^soordbrabanter wenscht in 'tlicht te stellen?
Niet slechts om te protesteeren tegen gewetens
dwang óp welk gebied ook. Maar tevens cm te
verklaren dat wij evenals zij naar wier protest de
Protestanten genoemd zijn tegenover elke dwaling
Gods Woord wenschen te plaatsen.
Op dat Woord bouwen wij. Wat daarmede strijdt
verwerpen wij.
Velen meenen dat Gods Woord binnen den huise-
lijken kring beperkt moet blijven, en daar buiten
geen gezag heeft.
Wij niet alzoo. Wat in het huisgezin richtsnoer
is, behoort daar buiten niet te worden verloochend.
Scheiding tusschen publiek en privaat leven is een
voudig onmogelijk. Dat eerbied voor Gods woord
ook in het publiek leven gepaard kan gaan met
volkomen erkenning van het recht van hen die Gods
Woord nog Diet kennen, zal, hopen wij, overtuigend
worden aangetoond.
Door zelf-kritiek kan de anti-revolutionaire partij
xj wacht.
*eble>7 bestand worden tegen de taak die haar vroeg of laat
v* Aan die kritiek wenscht het blad mede te
werken, en ook dit behoort tot hare taak
Onder de idealen der liberalen van vroegeren tijd
behoorde ook waardeering van andersdenkenden en
publiciteit. Die idealen wenschen wij weer in eere
te brengen, en, omdat wij op vasteren bodem staan
dan de liberalen, in eere te houden. Onpartijdigheid
zal ons streven zijn. .Niet in dien zin, alsof onze
beoordeeling der feiten niet bepaald zou worden
door onze levensbeschouwing en ons geloof. Van
zulk eene onpartijdigheid droomt slechts de opper
vlakkige neutralist. Maar nooit zal, hopen wij het
doel dat wij beoogen, ons weerhouden de waarheid
te zeggen, of eigen schuld te belijden, als daartoe
aanleiding bestaat.
^^oUecte voor de school met den Bijbel heeft
1 j-f 33,070.3672 opgebracht in 300 gemeenten. De
Standaard juicht zeer over die opbrengst, vooral //in
qü( !sen zeer slechten tijd." De ondervinding heeft ge-
'•^aaileerd, dat het houden van de collecte in de kerk de
/u,TiSei?Pbrengst *ri ^en renel meer dan de helft dalen doet
mder wat ze gemeenlijk aan de huizen oplevert.
iTuli Onlangs deelden we mede dat bij de regeering
ioncessie-aanvrage tot het leggen van een tramway in
Z&^ZeemcscJg-Vlaanderen was ingekomen. Het blijkt nu
J lat. deze aanvrage zonder eenig uitgewerkt plan is
cgezonden, zoodat de regeering niet bij machte is
laaraan te voldoen.
■fe In plaats van wijlen W. Jobse, wethouder der ge-
aeente MeUskerJce is als zoodanig gekozen de heer
32
fac. de Keijzer.
M
1 20
J'
Te Amsterdam vergadert dezer dagen het Iriternati-
naal medisch congres. 400 a 500 geneeskundige!? uit
verschillende landen van Europa zijn opgekomen, om
.e zittingen bij te wonen.
I
la"
noo~
Zo
ye.-
■fc; w
Jri-
Onder de vele Vereenigingen onzer dagen zijn er na-
uurlijk ook niet weinige die, na korten tijd eenige be
ding gemaakt te hebben, verdwijnen. Na enkele jaren
worstelingen lijden sterven ze onbetreurd. Tot deze
■t behoort ook de Vereen'ujing voor lijkverbranding
hield dezer dagen haar vierde algemeene vergade-
.g te Utrecht. Slechts 20'leden waren tegenwoordig.
%et aantal leden der vereeniging was het laatste jaar ge-
'.onken van 1300 tot 900. Hoe zullen we aan dien toe-
tand van achteruitgang een einde maken, dat was de
'f roote vraag door de vergadering te beantwoorden.
lene afdeeliug wilde tot een geringe contributie be-
unstigers op nemen, het Hoofdbestuur wilde in
fRo/ocrd- of Zuid-Holland, Utrecht of Gelderland een
wpimenschen oven oprichten
Ber
Hel voorstel om naast leden ook begunstigers aan
werven werd verworpen, eu het Hoofdbesiutir ge-
I ^.Piachtigd om te onderzoeken of het Mogelijk blijken
gr.(Ü hier of daar een oven te stichten.
Vla
L Bie De directie der Rotterdamsche Bank heeft een ver-
11 Goeag uitgebracht. Uit het verslag van commissarissen
i ,sH de mededeeling opgenomen, dat de bank zware ver-
li' Ar^zen heeft geleden (f 849.715.00), en dat de moge-
jj-^kheid bestaat, dat nog meer oilers moeten worden
i ebracht, doch dat men met gerustheid e;i vertrouwen
e toekomst kan te gemoet gaan.
vol ongehoorde misdaden. Tot de opwekkende of
stichtelijke lectuur zou deze rubriek evenwel niet
behooren. En dat het roeping is aan den hartstocht voor
publieke schandalen voedsel te onthouden is onze
overtuiging. Toch mag vooral de dagbladschrijver
niet doen als de struisvogels, die bij naderend gevaar
het hoofd verbergeu. Hij, in de eerste plaats, behoort
op de teekenen des tijds te letten.
Van daar ook dat we ditmaal buiten de rubriek
,zGemengde berichten" melding maken van een paar
der treurigste misdaden van de laatste dagen. We
doen dit vooral omdat éene oorzaak bijna voor alle
misdaden is op te geven, d. i. sterke drank. Het eene
slachtoffer volgt het andere, schier geen dag zonder
jeneverrampen.
Zou er dan toch waarlijk met eenigen goeden wil
geen middel zijn om, was het dan maar eenigszins,
die ramp te beteugelen? Ziehier alweder de jenever-
kroniek der laatste twee dagen:
Te Lloogeveen in Drenthe, leefde een vader van
I vijf kinderen, het jongste slechts eenige weken oud,
hij was een man in de kracht des levens, had zieh
als naar gewoonte, ook vrijdag weder aan sterken
te buiten gegaan, stortte in het kanaal en verdronk
jammerlijk.
Zaterdag waren ie Kampen honderden meusehen op
de been. Allen richten hunne schreden naar de Veene-
straat, waar vrijdag avond of nacht een vrouw op
afgrijselijke wijze was mishandeld. Het slachtoffer over
leed korten tijd na de mishandeling, en de moorde
naar, ten welgesteld man, boet in de gevangenis
zijn misdaad waartoe drankmisbruik ook hem bracht.
Het zou den journalist in deze dagen al zeer wei-
g moeite kosten om een rubriek samen te stellen
jsdtool mt lending.
Gisteren hield ds. van Koetsveld zijn intreerede
als predikant der N. H. G. te Oostkappelle.
We zijn verplicht heden melding te maken van
een schrijven door de Synode der Ned. Herv. kerk
aan de leden van dat kerkgenootschap gericht. Het
schrijven is te uitvoerig om in 't geheel opgenomen
te worden. Het volgende overzicht zal o. i. vrij wel
den geest van 't geheel kenmerken
In dat schrijven wordt uiteengezet, dat, wanneer voedsel
gegeven wordt aan den geest van verzet tegen wettig
ingevoerde kerkelijke verordeningen, er een regeering-
loosheid zou ontstaan, die op niets anders dan op eene
ontbinding der kerk zou uitloopeu. Wel beroepen
zich sommigen, om deze ongehoorzaamneid te recht
vaardigen, op den strijd, die er in eenige bepalingen
bestaan zou met een voorschrift van het algemeen
reglement, voorbijziende, dat ieder op wettige wijze
daarin verandering kan vragen, maar nooit zijne op
vatting als de eenige ware kan verklaren. Anderen
beroepen zich op de stem van hun geweten, die het
verzet zou eischen. //Maar zij zien voorbij, dat, hoe
eerwaardig de stem van een door Gods geest verlicht
geweten bij een Luther was, zich ook de misdadige
Wederdoopers tegen Luther beriepen op hun geweten;
zij zien voorbij, dat er in al de achttien eeuwen van
het bestaan der kerk velen zijn geweest, die, zich op
die stein verlatende, tot jammerlijke dwalingen en
dwaasheden zijn vervallen. Deze stem alleen en
onvoorwaardelijk volgen is dus: de deur openen, niet
alleen voor al wat goed en loffelijk is, maar ook voor
allerlei dwaas en verkeerd bedrijf, en voor eeue regee-
ringloosheid, waarvan het einde geen ander zou zijn
dan de ondergang der kerk. Immers, eene vereeni
ging van onderscheidene personen tot een geheel is
niet mogelijk, waar elk van zijn eigen inzicht en van
't geen hij de stem zijns gewetens noemt, niets wil
laten vallen, om zieh met anderen te verdragen."
De Synode meent, na eene uitvoerige uiteenzetting
van den strijd over art. 38 en 39 Reglement Gods
dienstonderwijs en de aanleiding daartoe, hare gedachte
te moeien uitdrukken, dat over het maken van bepalin
gen in de reglementen in de laatste jaren zoo veel
moeite is ontstaan, alsof daarvan het heil der kefk
alleen of voornamelijk afhing. Zeer waarde broe
ders! (zoo heet het) Wij schromen niet te ver
klaren, dat in deze zaak onze kerk op een gevaar
lijken dwaalweg is gebracht, en naar een letterdienst
geleid, die, wierd zij* niet tegengegaan, den geest en
liet leven in onze kerk zou dooden. Wij bidden u:
verlaat de oude paden niet, volgt liet voorbeeld van
onze vrome eu vroede voorouders voor drie eeuwen
iu hunne wijze van handelen gegeven.
Zij bepaalden niet, hoe er gedoopt, avondmaal ge
vierd; predikanten, ouderlingen en diakenen bevestigd
of het huwelijk ingezegend moest worden. Zij lieten
ook de zaak, waarover wij nu handelen, de regeling
van de aanneming tot lidmaten, aan eiken predikant
geruft over. En zij voeren er wel bij.
Eene der treurigste uitwerkingen van het hangen
aan de letter is dit, dat de onderlinge liefde er zoo
zeer door verkoelt en h,et vertrouwen zoo zeer wordt
geschokt, en eenigen zich daarom van de anderen
willen scheiden. Water en vuur, zeggen zij, is niet
te vereenigen. Wij moeten elk onzen weg gaan.
Waarde Broeders! Laat u door zulke woorden niet
verstrikken. Er is niet de minste reden, om van een
te .gaan, terwijl wij als broeders konden samen wonen.
Wij moeten broederlijk samen blijven werken. Dit is
mogelijk, fn menigen kerkeraad, in menig klassikaal
bestuur, in menig provinciaal kerkbestuur, iu de sy
node zelve bovenal, heerscht, bij alle verschil in dog
matische richting, een broederlijke geest. Men spreekt
er zich vrij uit over de zeer uiteenloopende zienswij
zen, die men heeft, en drukt elkander toch de broe
derhand. Men werkt op praclisch gebied voor nood
lijdende kerken en personen, voor armen, weduwen
en weezen, voor bestrijding der dronkenschap, voor
de viering ran den Zondag, voor zondagscholen, voor
catechisaticn, voor huwelijksinzegening en velerlei
andere belangen vriendelijk te zamen. Men bidt er
ootmoedig en geloovig gezamenlijk Gods zegen af op
ons werk en dankt God innig, als er iets goeds lot
stand gekomen kan zijn.
//Deze samenwerking en samenleving van menschen
van allerlei richting draagt rijke vrucht. Er blijft
daardoor leven en geest en kracht bij allen. Van
elkander gescheiden, zouden velen nog erger over
drijven, hier geheel loszinnig worden, daar geheel
verstijven. Wij kunnen elkander uiet missen dan met
groote schade voor de goede zaak. En voor die goede
zaak is nog zoo veel te doen Onmetelijk uitgebreid
ligt het arbeidsveld der liefde voor ons open.
L a ii (11) o u iv.
Te Schoocdijke zal een tentoonstelling van
tuinvruchten, ooft en bloemen plaats hebben onder
de volgende voorwaarden
1. De tentoonstelling wordt gehouden te Schoondijke
in de bovenzaal van het Logement 's Lands Welvaren,
bewoond door de Wed. C. A. Haartsen, van zaterdag
27 tot maandag 29 September 1879.
2. Geene inzendingen worden aangenomen dan vari
inwoners uit het kanton Oostburg.
De mededinging naar de prijzen is opengesteld voor
allen, 't zij zij lid der maatschappij zijn of niet.
3. Inzenders gelieven zich aan te melden uiterlijk
tot 21 September a. met opgave, zooveel mogelijk van
hetgeen zij voornemens zijn in te zendeu.
Alle voorwerpen ter mededinging moeten ingezonden
zijn vóór des vrijdags 26 Sept. namiddags 4 uur, en
mogen niet teruggehaald worden voor dinsdag 30 Sept.
Indien de inzenders zeiven niet liever zulks doen
zorgt het bestuur voor schoteltjes of borden om het
ooft daarin te plaatsen.
Aan de Kölnische Zeitung wordt uit Londen
geschreven, dat men in Engeland dag en nacht in
de weer was om den oogst van het veld te halen. Op
alle akkers werd bij maanlicht het koren gemaaid
en aan schoven gebonden en zelfs zondag werd het
werk niet gestaakt; zoodoende is er nog veel behou
den, wat verloren geacht was. Toch zal de oogst
slechts een vierde deel van de gewone opbrengst
opleveren. Wanneer, zoo leest men de graan- en brood
prijzen, niettegenstaande dat, laag blijven, dan is dit
zonder twijfel te dankeu aan de zekerheid, dat het
buitenland met zijn overvloed voldoende zal bijsprin
gen. In de eerste plaats Amerika, dat zich in een rijken
oogst mag verheugen.
Een vijftal jongens van de werf te Vlissingen
die hun werk maakten van het berooven der tuinen
op het dok aldaar, werden door de politie op de daad
betrapt.
Te Axel schijnt een waarzegster te wonen. Zij
werd zoo zegt men geraadpleegd over de tegen-.
