ZUIDEN, CIIRISTELIJk-RISTORISCn BLAD. Zaterdag' 16 Augustus. lerli, School en Sending, .V. 481. Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag avond ten 8 are, behalve op Christelijke feestdagen Prijs per drie 'maanden francof lj50 Enkele no miners- 0,05 Uitgever: G. WIJTMAN, te MIDDELBUR( Prijs der Advertentiën: Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 1 regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents. Liefdegaven 10 cents per regel. Middelburg, 15 Augustus 1879. In de eerstvolgende vergadering van den gemeen teraad van Vlissingen zal een voorstel van dr. Cal- lenfels worden behandeld, bedoelende, ten einde van regeeringswege het misbruik van sterken drank tegen te gaan, te besluiten tot het vaststellen eener veror dening tot beperking van tapperijen binnen die gemeente. Het comité voor het volkspetitionnement te Mid delburg heeft, met het oog op de vele offers die dit jaar, voor de uitbreiding der school in de Gravenstraat en voor de stichting der Christelijke school voor on- en minvermogenden, reeds zijn gebracht, besloten, de collecte van 17 Augustus dit jaar niet te doen plaats hebben. Een inzender in de Vlissingsche Courant schrijft het volgende, voor onze strandbewoners niet zonder belang „Het is /an algemeene bekendheid dat onze stran den in den schoousten tijd van het jaar door legi oenen zoogenaamde kwallen, of zooals het in ons dialect luidt, „gallen", bezocht worden. Van deze lieve diertjes, die een plaag zijn roor de badgasten, blijven na elk tij een menigte achter op het strand, die daar de lucht met hunne geuren bezwangeren en een vies gezicht opleveren. Aan zeer velen i9 het on bekend welke waarde die walgelijke schepselen ver tegenwoordigen. Behalve dat zij een uitstekende mest opleveren, verschaften zij uitmuntende, zuivere visch - lijm van veel waarde. En daar nu de zee voor onze kust zoo rijk is aan kwallen, zou het de moeite rij kelijk loonen voor diegenen onzer visschers, die zich wilden toeleggen op de kwallenvangst en bovendien de zee voor een aanmerkelijk deel bevrijd worden van deze voor de baders zoo geduchte beestjes. „Een tweede bron van vertier zou kunnen gevon den worden in den afval van den visch, waarvan men de waarde als messtof voor landen en tuinen in Hol land zoo goed kent. Een aanzienlijk bedrag aan geld gaat jaarlijks verloren doordien de visscbers den afval van den visch eenvoudig over boord gooien. Mij is verzekerd, dat men in Holland den afval goed be taalt." De jongste berichten betreffende de vorming van een kabinet van Lynden luiden ongunstig. De heer van Lynden schijnt in de laatste dagen op bezwaren ge stuit te zijn, die aanleiding hebben gegeven tot het gerucht dat het mandaat door hem was nedergelegd. Het Haagsche Dagblad van heden noemt dit gerucht voorbarig. Een zeer naïven brief heeft de vijftienjarige kajuits jongen aan boord van de Willem BarentsK. Mantel, aan zijne ouders geschreven. Hij deelt de bekende zaken mede, en vertelt wat hij leert en eet en dat hij het goed op het schip heeft. In dien brief lezen wij ook de volgende regels ;>Allen zijn heel goed voor mij en slaan mij nooit." w....Het bevalt mij hier best, omdat ik hier geen slaag krijg eo ook om het beste eten, maar op een ander schip krijgt men soms meer slaag dan eten." Uit die herhaalde verzekering van den knaap zou men moeten afleiden, dat het aan boord van onze Nederlandsche schepen gewoonte is, dat volwassen sterke mannen kinderen mishandelen, kinderen die voor hun vak worden opgeleid. Dat van overheidswege geslagen wordt, was officieel bekend en dat er voor dit slaan zelfs verdedigers in de Volksvertegenwoordiging optraden, weet men ook. Die voorstanders van de lijfstraffen kunnen nu in die eenvoudige woorden van een kind leeren, wat zij met al hunne ervaring en wijsgeerige beschouwingen maar niet te weten zijn gekomen, dat de Hollandscke sche peling niet houdt van geslagen te worden. Arnhcour.) Op de algemeene vergadering der Maatschappij tot Nut van 7 Algemeen werd een voorstel van het depar tement Leeuwarden aangenomen, tot het organiseeren van een algemeen petitionnement aan de regeering, tot het nemen van maatregelen ter beteugeling van het misbruik van sterken drank. In October zal te 's Hage een vergelijkend onder zoek plaats hebben van personen, die wenschen te dingeu naar de betrekking van klerk bij den Rijks telegraaf. Belanghebbenden vinden de voorwaarden in de Staats-Ct. no. 187. Een jury te Londen heeft door het lot iemand ter dood veroordeeld. Dit gerucht, later bevestigd, maakt heel wat beweging. Noch voor de rechters noch voor den veroordeelde kan men eenige sympathie hebben. Uit dit beruchte rechtsgeding, dat een kijkje geeft in het leven der Engdsche hoogere standen, spreekt zooveel licht zinnigheid en zooveel bestaliteit, als men nauwelijks mogelijk zou achten. De veroordeelde stond voor dit feit terecht. De aanklacht luidde moord, waarop de doodstraf staat; de verdediger trachtte aan te toonen dat bij deze Jaad slechts sprake kon zijn van een in diift en beschonken toestand gepleegden manslag. Nadat de pleidooien waren afgeloopen, trokken de twaalf juryleden zich als gewoonlijk in een afzonder lijk vertrek terug, om over het vonnis, moord of doodslag, te beraadslagen. Zij kwamen na korten tijd in de gerechtszaal terug en gaven als hun eenparig oordeel te kenuen, dat de man zich aan moord had schuldig gemaakt. De doodstraf werd daarop over den gedaagden uitgesproken. Wht lekte echter uit? Toen de leden der jury hoofd voor hootd in de jurykaraer door hun voorzitter ondervraagd werdeD, wat hun oordeel was, bleek dat zes het gepleegde misdrijf als moord, en zes het als doodslaan beschouw den. Men kon het niet eens worden, en het gevolg had moeten zijn dat zij den rechter hiervan hadden kennis gegeven deze zou dan de jury ontbonden en een nieuwe jury geroepen hebben om te beslissen. Wat deden echter deze twaalf mannen, die geroe pen waren over het leven van een medemensch uit spraak te doen, en die gezworen hadden dit volgens hunne innigste overtuiging te doen Zij besloten, thans volkomen eenparig, dat bij lc een nieuwe voorzitter zou worden gekozen, en in hij behoorde tot de zes, die meenden, dat de best digde een moord gepleegd had, de zes anderen bij dat oordeel zouden aansluiten, of omgekeerd.- lot besliste, en de beschuldigde werd met de si de9 doods getroffen. Eu wie was de veroordeelde en welk was zijn drijf? „Op den 12den Juli werd een jongman, G< Main waring, de zoon van een algemeen geacht geeste uit de Engelsche Staatskerk, aan wiens opvoeding g kosten waren gespaard, te DeC^é^gehouder door dronkenschap gevaarlijk voor óich .zefl^j anderen. Toen men hem poogde te vatten, hij een revolver voor den dag en schoot dien den politieagent Moss. Eer hij ontwapend w(t kon, loste hij nog drie andere schoten en verwc' ook den agent Price. Beide gewonden werden' het hospitaal gebracht, waar Moss daags daarna', leed. Mainwaring had de laatste dagen in eene he:, met cene publieke vrouw doorgebracht. Op der van den moord had hij met deze vrouw in zeeiY ten tijd een flesch brandewijn geledigd. Hierna m, beiden plaats in een open rijtuig en reden nat*-; huis, waar de vrouw tehuis behoorde. Na hier poos getoefd te hebben, wilden zij verder ri maar de waardin weigerde toe te laten, dat een m uit haar huis zich zoo deerlijk beschonken in openbaar vertoonde. Hierop haalde Mainwaring revolver voor den dag, zoo werkelijk besloten ha dooden, dat zij aan beiden den aftocht vrij liet. ging het aan 't rijden, op zoo woeste wijs, da politie in het algemeen belang moest tusschenbe treden." De handelwijze der jury laat zich niet ven genmaar, zegt de heer van Scheltema ter treft niet het feit, dat in een christenland onschuldig man, die zijn plicht doet, zoo maar keloos wordt neergeschoten door een dronken -T van goeden huize, de gansche maatschappij-^ schande Wijst het niet op een laag peil van X lijkheid, dat zulk een paar zonder schaamte of stoot langs den openbaren weg rijden kan De d straf aan den misdadiger voltrokken, wisclit die c bare en algemeene sehande niet uit. Dieven, ii kers, moordenaars zijn door geene wet te keereu, de drankholen, die overal dezelfde armoede, mis deling, doodslag en moord kweeken, zijn door de te beperken en te weeren. De meerderheid der b king, de wetgevende macht, de regeering in christelijke landen wil, steunt"bekroont en eert ders van het helsche vochten daarom zij maatschappij en de haar besturende machten schuldig" aan het gedrag van Mainwaring en #m6de sprakelijk" voor het vergoten bloed van verslag als Moss, die zonder noodzaak vallen, omdat de dl lust en zijue voordeelen liooger worden gesteld het lijden en het bloed van onschuldigen. Bedankt voor het beroep tot predikant bij

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1879 | | pagina 1