GHR1ST1LIJK-11ST0RISCI BLAD. ITalesing. Jhr. J. L. de Jonge, Jhr. mr A. F. deSavornin Loliman. A het zuiden Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vihjdag- wond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen Prijs per drie maanden francof 1,50 Enkele nommers- 0,05 Uitgever: P. O. WIJTMAN, te MIDDELBURl Prijs der Advertentiën: Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 1- regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents. Liefdegaven 10 cents per regel. Wij herinneren onze kiesbevoegde lezers dat de stembus heden (dinsdag) van 9 tot 5 ure is geopend. Om redenen door ons reeds opgegeven noodi- gen wij dringend uit te stemmen in het hoofdkiesdistrict Middelburg: in het hoofdkiesdistrict Goes: Dat niemand der on^en t'huis blijve! Wat zijn de liberalen" uit hun humeur! Het gaat hun niet naar den vleesche. Het valt hun tegen, dat zij 't hoogste woord niet meer kunnen voeren. Een samenloop van omstandigheden maakt dat hun hooggeroerad ministerie in den pekel zit. Allerongedachtst deed de zaak van Pincoffs, zonder dat iemand er iets aan helpen kon, de achting voor de liberale" partij verscheidene percenten dalen. En de splinters van den bodem der schatkist doen al de ministers zeer, nu zjj hun tusschen de nagels zitten. Vroeger gingen hunne zaakjes als van een leien dakje. Eer er eene anti-revolutionaire partij bestond, toen nog slechts enkele geloovigen de oogen begonnen open te gaan, toen sloegen de liberalen" ongehinderd hunne grutjes. De kiezers stemden op den persoon, dien zij in de courant aanbevolen zagen. Op een ander te stemmen zoo zei men zou toch dwaas heid zijn. De eerste notulen van verscheidene anti-re volutionaire kiesvereenigingen zijn nog daar om te bewijzen, dat men slechts schoorvoetend van het door de liberalen" platgetreden pad afweek. Maar nu is het anders! Heel anders. Kiesvereeniging op kiesvereeniging stelde be sliste candidaten tegenover die der liberalen," eerst meer om te getuigen, daarna met hoop op goeden uitslag, later met gewenschte uit komst. »Als paddestoelen" verrezen de anti-revo lutionaire couranten uit den grond, en 't blijkt nu dat zij iets meer dan voorbijgaande ver schijnsels zijn. Zij winnen aan invloed. De vroeger alleen heerschende liberale" pers kan daarover bezwaarlijk haar misnoegen ver bergen. Zij houdt zich groot, maar plaatst al te gretig de overdreven ingezonden verhalen, welke gedienstige correspondenten haar zenden, en betitelen elk, die een anti-revolutionair blad aanbeveelt, ai dadelijk met den naam van colporteur. Hare candidaten zijn altoos rein en blank, en die barer tegenpartij zijn onnoozele halzen. Zij mag in de anti-revolutionaire candidaten met een vergrootglas naar vlekken zoeken, maar wij zouden niets ten nadeele van de liberale heeren mogen zeggen De liberale" pers verwijt ons dat wij op christelijk-historische manier insinueerendat laatste woord wil zeggen op sluwe wijze in blazen. Welnu, wat doet dan de Middelb. Courant als zij tot tweemaal toe een bericht plaatst van politiek, op den preekstoel gebracht door heeren, die op dat gestoelte niet zijn ge klommen? Ware het de begeerte dier sprekers geweest van kerk en preekstoel gebruik te maken, dan zou Ds. Winckel van \s Graven polder in zijn eigen gemeente het eenige buiten de kerk beschikbare lokaal, de dorpsherberg, niet hebben gebruikt. Is de goê-gemeente misleid door uitnoodiging tot eene samenkomst, waarin over de verkie zingen zou gehandeld worden Geloove wie wil, dat zekere Ds. Rijers op maandagmiddag met den he_er Boogaert naar de kerk zou zijn ge gaan, om van een orthodoxen dominé eene preek te hoorenDe houding en het gedrag dier heeren bewees ten overvloede, dat zij zich volstrekt niet bij eene godsdienstoefening waanden. Bovendien vragen wij, als men op een dorp geen meer geschikte plaats weet tot bespreking van de hooge belangen van 't vaderland, dan juist een kerkgebouw, of dan de liberalen" de beleggers der samenkomst (en in geen geval de sprekers) zoo hard mogen vallen, als zij zei ven zoo graag in kerken hunne muziekfeesten houden. In 't fransch roept de Middelb. Courant ons toe: laster maar op, altoos blijft er wat van hangen', omdat wij tegenover den smaad, Jhr. de Jonge aangedaan, een bokje van den heer Bool hebben vermeld. Wij spraken in ronde cijfers van eene schade van nog geen f 1500, die verhonderdvoudigd is, en nu heeft het heele publiek kunnen lezen, dat de schade van onge veer f 1400 gestegen is tot f 142.438,96^. Hoever hadden wij het mis? Fier heeft Jhr. de Jonge voor Zeeland ge weigerd, wat ook naar de meening van den heer Tak van Poortvliet Zeeland niet toekwam.Van den heer Bool zeiden wij dat hij de zaak der f 1400 of f 1500 zoolang aan den sleur moet gehou den hebben, totdat de schade tot ontzettende hoogte gestegen is. Het doet ons pleizier voor den heer Bool, dat hij niet kan geacht worden, de dagvaart verduisterd te hebben, maar het stuk moet dan toch »in 't ongereede" zyn ge raakt op een der onder zijn bestuur staande kantoren. Evenmin zal ook de schadestaat door hen\verdonkeremaand zijn. Wij gelooven 't graag. Maar op een der onder zijn bestuur staande, kantoren, door een zijner ondergeschikte ambte naren is dan toch het allergewichtigste stuk, zooals de Middelb. courant bevestigt, over den wettelijken termijn van 14 dagen opgehouden. Had de Middelb. Courant niet in een aan alle kiezers gezonden nommer de zaak breedvoerig besproken, het groote publiek zou er niet zoo goed achter gekomen zijn, hoeveel er ter directie van financiën te Batavia tusschen kaai en schip kan geraken. Enfin, niet de heer Bool heeft het gedaan, maar een uit het heir- leger van ambtenaren, of een zwarte knecht, of een deurwaarder, 't Is de poes, die de meeste borden breektt Wat wij schreven omtrent het boodschappen doen der soldaten op zondagschijnt de -MiA— delb. Courant niet te willen vatten. In een paar regels noemden wij een der ergsjce dingen, die van den soldaat worden gevorderd. Tal van ministers van oorlog hebben tal van millioenen opgemaakt, en ons land is nog niet verdedigbaar vooral ziet het met de verdedi ging van ons land er slecht uit, omdat ontbreekt wat het minste geld kost, namelijk een flink leger. Men wenscht dat jonge mannen uit de bevoorrechte standen niet meer kunnen worden vrijgekocht van den dienst, 't Is billijk. Maar kon men nu niet al jaren geleden begonnen zijn met het leger flink te maken, door de soldaten fatsoenlijk te behandelen Waarom schrikt men ieder af, zoodat een vader liever zijn laatsten cent zou uitgeven dan zijn zoon laten dienen In >de theorieleert men den soldaat dat vloeken verboden is, en in de praktijk regent het vloeken in de kazerne. Maar de vreeselijkste godslateringen blijven voor rekening van hem, die ze uitbraakt, de milicien leert al gauw den vloekenden officier of onderofficier verachten, en loopt voor zoo'n verachtelijk wezen geen stap vlugger dan voor een fatsoenlijk superieur. Heel anders is het echter met het inkoopen van levensmiddelen op zondag. Daaraan wordt de soldaat gedwongen mee te doen. Zoowel in de kazerne als in 't meest christelijk gezin moet op Zondag het noodige gedaan wor den, maar eetwaren koopen en in zware man den en zakken voortsleepen, is op zondag onnoo- dig. Als men den soldaat tot zoodanigen arbeid dwingt, dan vernedert men hem beneden den

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1879 | | pagina 1