CIIISIILUI-IISIIIISII «LID.
.V. 445,
Donderdag" 22 Mei.
j
Middelburg, 21 Mei 1879.
HET ZUIPEN,
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
Prijs per drie maanden francof 1»50
Enkele nouimers,
I?. CSSr.
Uitgever
WIJTMAN,
MIDDELBUR(Ï.
Peijs der Advertentiën:
Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 1-
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 10 cents per regel.
-6
Als men zoo, terwijl door verschillende ingan
gen de schare het kerkgebouw binnentreedt,
den blik laat rondweiden, en zich verheugt dat
zoovele vrienden en bekenden, en zoovele anderen
daarenboven, in dichte reien plaatsnemen tot
het aanhooren der evangelie-verkondiging, tot
het instemmen met gebed en lofzang, dan wordt
die vreugde niet zelden door andere gedachten
weder getemperd.
Over de drijfveeren der kerkgangers, over
de werking des Evangelies in hunne harten,
over hun geestelijk leven laten wij alleen den
Kenner der harten oordeelen, maar over de
vruchten, die zij dragen in het openbaar maat
schappelijk leven, mogen wij onze gedachten
hebben, en die gedachten ook wel eens uit
spreken.
Om van eene volstrekt niet gesorteerde ver
zameling vergelijkenderwijze eene beschrijving
te geven, zei men oudtijdsnet als de menschen,
die naar de kerk gaan. Maar die uitdrukking
is nu niet meer gepast, want de kerkgangers
zijn wel degelijk gesorteerd; zij schiften en
ziften zich zei ven zoodanig, dat de naam des
voorgangers alleen ons reeds bijna zeker doet
vermoeden, wie er zooal onder zijn gehoor zul
len zijn.
Ter plaatse, waar wij ter kerk gaan, kunnen
wij dus verwachten eene schare te vinden, in
hoofdzaak althans, van gelijkgezinden, van rijken
en armen, ouden eu jongen, geleerden en onge-
leerden, die in den Bijbel Gods Woord, in het
Evangelie eenekracb' Gods tot zaligheid erken
nen, en, zoover zij hun ouderdom hebben,
prijsstelten op eene prediking paar de Schrift,
want anders zouden zij, zonder zich voor de
wereld te schamen, neen, om door haar geëerd
te worden, liever naar eene der kroegen van
boogeren of lageren rang gaan.
Welnu, van die kerkgangers zou men ver
wachten dat zij aliens hoorende naar de ver
maningen der predikers, hun licht zouden laten
schijnen voor de menschen, opdat die hunne
goede werken zouden zien (niet om te pronken
maar huns ondanks) en hunnen Vader in den
hemel verheerlijken.
Er zijn er die dat doen.
Maar alle?
Maar heel veel
Wanneer men tusschen zondagmiddag en
zaterdagavond dezelfde personen gadeslaat, die
pas naast of kortbij elkander zaten, en weldra
weder in hetzelfde bedehuis zullen samenkomen,
dan zou men van de meesten niet gelooven dat
zij ook maar iets gemeen zouden hebben, laat
staan een gemeenschappelijk geloof in den zelf
den Heiland, dat hen gemeenschappelijke ver
plichtingen oplegt.
Natuurlijk wischt het gemeenschappelijk ge
loof het verschil tusschen stand en bekwaam
heid niet uitnatuurlijk geeft de verplichting,
om denzeltden last te helpen torschen, nog niet
aan allen dezelfde draagkracht, maar de vraag
is, of er iets te ontdekken is, dat eenigzins op
eene gewenschte eenheid, op eene krachtige
samenwerking gelijkt.
Het antwqprd is maar al te ontkennend.
Op kerkelijk gebied woedt een felle strijd, en
slechts enkelen stellen zich in de bres om den
aanstormenden vijand het hoofd te bieden, slechts
weinigen geven zich de moeite om na te sporen,
waar en hoe de vijand aan het doorgraven en
ondermijnen is.
De groote schare, die zich zoo gaarne hoort
toespreken met de namenbelangstellenden,
voorstanders, vrienden, broeders, de groote
schare zet een droef gezicht als een harer voor
vechters de nederlaag lijdt, zij juicht als een der
haren zegeviert, of ook maar een goeden zet
doet, maar zij vergeet dat zij zelve er eigenlijk
niet is om toe te kijken, maar om een werk
dadig aandeel te nemen aan den strijd.
Als een stijve noordwester de golven op onze
dijken afzendt, mag een vreemdeling zich ver
maken met den aanblik van het woedend ele
ment en van de met spade en kruiwagen aan
rukkende manschap. Natuurlijk kiest hij niet
de party van het water. Als echter zijne land
hoeve achter den gebeukten dijk lag, zou hij
geen toeschouwer blij ven, zou hij den kamp niet
interessant" vinden, maar er zooveel belang
in stellen, dat hij zich met bijzonderheden be
moeide en handen uit de mouw stak.
Toch slaan vele belanghebbenden den kerke-
lijken strijd slechts gade, als waren zij maar
vreemdelingen, die niets anders in veiligheid
hebben te stellen dan eigen huid.
En zoo is ook de houding van velen tegenover
den strijd op maatschappelijk en politiek gebied.
Voor een spat slijk op hun broek zijn velen
zóó bang, dat zij er niet om geven of hun land
weldra zal onderloopèn, neen, dat ze niet eens
denken aan de mogelijkheid dat hunne bezit
ting te loor gaat.
Daarom laten zij 't werk voor de gewilligen.
Naast de kerk, die zich maar al te weinig
met het godsdienstig en maatschappelijk leven
harer leden bemoeit, staan er een aantal ver-
eenigingen, elke met eeuige bestuursleden, die
eens of meermalen 's jaars de andere leden uit
den dommel moeten wekken, al ware het maar
om te voorzien in de regelmatig wederkeerende
aftreding der bestuurders, want meewerken schijnt
nu eenmaal geen leden werk (haast schreven we
leekenwerk) te zijn.
Hoe komt men aan bestuurders?
Die haalt men uit het bosch met echte hout
hakkers zorgeloosheid. De mooiste van de eerste
drie of vier boo men wordt maar gebruikt voor
timmerhout, en aan bijplanten denkt niemand.
Is 't wonder dat er eindelijk gebrek korat
aan hout? En alle hout is nog geen timmerhout.
Enkelen zaaien nog watmisschien zelfs veel
voor hun doen.
Maar wat is bijv. in de N. H. Gemeente t?
Middelburg een kleine honderd gulden maande
lijks, tot onderhoud neeu, wacht eens,
tot stichting eener christelijke school voor on-
en minvermogenden?
En als dan 't zaad opkomt, wie bekommert
er zich dan verder over of de boompjes krom
of recht groeien?
Zooals men er aan gewoon is, dat bijna overal
in Zeeland de boomen van der ieurrd a^ian
scheef staan, door de werking van den zeeW^H
zoo ziet men er niets verkeerds in, dat'B J
opkomend geslacht onder ons 't niet eens pro
beert om den rechten weg te gaan, en zich te
onderscheiden van de wereld. Wie zich rechtop
wil houden, hij trekt de aandacht alleen omdat
hij buiten de lijn staat.
En zoo moet er nagenoeg altoos met krom
hout getimmerd worden.
Wie bekommert zich om de jongelingschap 1
Hoeveel ouders moedigen hunne kinderen aan
tot degelijke studie, die nog iets anders en
hoogers bedoelt dan geld verdienen, dan voor
uitkomen in de wereld, in de ivereld?
Hoe steunen geloovigen," hoe steunen chrisi
telijk gezinde, orthodoxe preeken hoorende mede
burgers elkander en elkanders arbeid?
Ivan men daarbij aan krachtsinspaiining den
ken, anders dan bij wijze van vromen wensch i
Nu zijn er enkelen, die zich voor de eej
hunner kerk, voor de eer hunner partij over
spannen. Ware er eene gewenschte algemeen»
krachtsinspanningalle posten zouden bezet zijn
en de tegenpartij zou overal een gesloten gelic
van vastberaden mannen tegenover zich zien,
Art. 1 der Kanalenwet is gisteren door de Tweed
Kamer verworpen, nadat ook nog eeist het amende
ment Sandberg (weglating van het Valleikanaal) wa
verworpen met 41 tegen 37 stemmen.
Art. 1 viel met 40 tegen 39 stemmen.
Tegen de heertn Verheijen, v. Stolk, v. Osenbrji
Bastert, Bichon, Wintgens, De Jong, Mackav,
v. d. Linden, l)e Bieberstein, Dijckmeester,
Hoeven, Teding van Berkhout, v. d. Schrieck,lS
Aseh, Blussé, v. Baar, Borret, v, Nispen, Arnoi,4;
Lambrechts, Luyben, van Naamen, De Jonge, v.
lai; wa
