CHKISTILUI-H1ST0RISCH BLAD.
Hoe {eereo d3 kifidareul
.V. 430.
Donderdag 17 April.
il 1879.
HET ZUIDEN
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag-
vond ten S ure, behalve op Christelijke feestdagen
Prijs per drie maanden francof 1,50
Enkele nommers- 0,05
Uitgever:
G. W IJ T M A N,
TE
MIDDELBURG.
Prijs der Advertentiën:
Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 1-
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 10 cents per regel.
't Is jammer dat de bladen onzer richting
nog niet genoeg verspreid en gelezen worden;
nog onlangs kon men aan 't Station Beurs
te Rotterdam van den luidkeels vele bladen
'aanbiedenden jongen geen Standaard en geen
Sprokkelaar koopen, en 't is te vreezen, dat
zelfs vele onzer geestverwanten niet eens het
eerstgenoemd blad lezen. Zij moeten eens zien
beet te krijgen het nummer van 11 April,
want daarin schrijft Ds. Pierson van Zetten,
onder den titel Moderne Wijsheid, een zeer
belangrijk artikel .over onderwijs, 't Is veel te
groot om door ons te worden overgenomen, of naar
verdienste te worden besproken. Wij willen
het ook niet napraten, en vertrouwen dat onze
lezers het zelf zullen onder de oogen krijgen.
Kort en goed komt de redeneering van Ds.
Pitrson, die zelf aan 't hoofd staat eener oplei-
dingschool voor onderwijzeressen, neder op het
gebrekkige in het onderwijs, waardoor de kin
deren te veel leeren lezen, te weinig leeren hen
nen en ziente weinig leeren verstaan wat zij
lezen, te weinig in aanraking komen met de
natuur. Helder toont schrijver aan, dat de Bijbel
voor het volk is, wat klassieke letterkunde is
voor de geleerde, namelijk een onmisbaar ver-
eischte tot vorming van kennis en smaak.
Meermalen is aan de medewerkers van ons
blad verweten, dat zij slechts dilettanten, schrij
vers uit liefhebberij ziju. Men kan-hun boven
dien verwijten, dat zij op 't gebied van onder
wijs ook alweer slechts lief hebbers zijn, namelijk
in zooverre zij aan de zondagschool werkzaam
ziju. Tocb kan de zondagschoolonderwijzer, die
zijn eenvoudig gezond verstand gebruikt, al
spoedig opmerken dat liet onderwijs, vooral op
de lagere staatsschool, door de meeste zijner
leerlingen bezocht, verre van voldoende is. Niet
veel opmerkingsgave is er noodig, om te weten
te komen, dat de kinderen van 9, 10 ja 11 jaar
nog niet lezen, nog niet ve/tellen, ja, nog niet
spreken kunnen. Het onderwijs gaat op de
»meesterschool" grootendeels over de hoofden
der kinderen heen.
Natuurlijk blijkt het dat kinderen, die niet
vroeg te huis en op de zondagschool met den
Bjbel bekend zijn gemaakt, volstrekt niet
familjaar zijn met de Bjbelsche geschiedver
halen, maar wat erger is, de zondagschoolon
derwijzer vindt bij de kinderen nauwelijks grond
om op voort te bouwen. Laat hij iets eenvou
digs, 't spreekt vanzelf zonder moeielijke namen,
voorlezen, dan is dat lezen uiterst machinaal,
vaak hortend en stootend. Op de vraag: ver
staat- gij hetgeen gij leest? is het antwoord,
als er een komt, doorgaans ontkennend, 't Kost
heel wat moeite om de kinderen den zin van
eenvoudige versjes te doen vatten, en het blijkt
meestal dat zij volstrekt niet geleerd hebben het
gehoorde in eigen woorden over te vertellen.
Het is van den zondagschoolonderwijzer,
niet te vergen, dat hij in één uurtje per week
zal aanvullen, wat het kind aan bijbelkennis
te kort komt, en ook niet dat hij het kind zal
leeren lezen en verstaan, hooren en overver
tellen, nadenken eer het spreekt. De school
meester heeft daartoe het kind veel langer en
geregelder onder zijne leiding.
Gelukkig het kind van meer ontwikkelde
ouders, die het, lang voordat het letters kent,
in prentenboeken en geïllustreerde tijdschriften
leeren kijken, en al spelende een aanschouwe
lijk onderwijs geven, dat het kiüd van den
arme, door gebrek aan tijd en ontwikkeling
zijner ouders missen moet, en, helaas, ook op
de school niet ontvangt,
Juist het onderwijs der kinderen van min-
gegoeden moet er op berekend zijn, dat zij te
voren weinig verstandelijke leiding hadden, en
er nadien niet veel meer zullen genieten. Met
recht hekelt dan ook Ds. Pierson de bepaling
in de wet, die slechts spreekt van lager onder
wijs, zonder dat er eenig onderscheid wordt
gemaakt tusschen dat onderwijs, voorbereidend
tot liooger, of op zich zelf compleet.
In N.Amerika maakt men, veel meer dan hier
te lande, gebruik van vrouwelijke hulp hij het
onderwijs. Die onderwijzeressen, niet uit den
huiselijken kring gerukt door langdurige en
langdradige voorbereidende studie, en bestemd
om na eenige jaren dienst, naar landsgebruik,
weder door het huwelijk tot dien kring weder
te keeren, die onderwijzeressen kunnen beter
met kinderen omgaan, hen beter opvoedend
voor hun volgend leven onderrichten, dan de
zeergeleerde jongeheertjes, die steeds voortleeren
om hooger te klimmen op de ladder der exa
mens, en in de vijf of zes schooljaren van
het arbeiderskind eeu stukwerk leveren, dat
nooit, als - hij hen, in tweemaal zooveel vol
gende jaren zal worden voltooid.
Het verkeerde dat de staatsscholen hier te
lande aankleeft, is ook een nadeel van onze
christelijke, omdat de staat voor de onderwij
zers van beide een en dezelfde voorbereiding
vordert. Gemis aan vrijheid dwingt de aanko
mende onderwijzers der vrije school, om het
zelfde pad te betreden als hunnen ambtgen oo-
ten der staatsschool. Het ware te wenschen
dat er minder werk van uitgebreide kennis dan
van doelmatige vorming van onderwijzend en
schoolgaand personeel werd gemaakt.
Yan duizende woorden en namén hebben de
kinderen geen begrip, 't Is een nnoffentoer'
om hen aan 't verstand te brengen wat eei
gebergte is, zij hebben wel dijken, niet een
allen duinen gezien.
Vraagt men bijv. wat is eten? dan luid
het antwoord niet: iets in den mond steken
kauwen en inslikken, maar: eten? dat's da
je eet.
Geen wonder is 't zulk een antwoord vai
kinderen te ontvangen, die reeds bij de lees
tafel duidelijkheidshalve hooren van uijen
en niets anders afgebeeld zien dan juun","
bij hun spel reeds opdreunen: ei bazzin in d<
Mei, zonder dat iemand ze leert zingen :'t was ij
de Mei.
Waarlijk, Ds. Pierson heeft het zoover niet
mis, als hij de dorpsjeugd gelukkig roemt, di$
reeds als vanzelf boomen, planten, bloemen,
vruchten en dieren leert kennen, waarvan hef
'kind uit de groote steden weinig begrip heeft,
Omgekeerd echter vliegt er veel de aaudachtvai
het kind uit de stad voorbij, dat aan den jTm^ül
dorpeling lang, of altoos geheel onbekend za
blijven. Hoeveel kinderen ziju er echter niet
die weinig zien en heel weinig leeren opmerken'
't Is een waar genot met kinderen preutel
kijkende of wandelende te keuvelen over'allerlei
maar zondagschool houden met kinderen, di<
die gewoon zijn aan nietbegrijpen, aan niet-
antwoorden, aan nietnadenken, dat is een<
strafexercitie.
Vele ouders zijn of te onkundig, ofte vee
door zorgen gedrukt, om naar eisch mede t<
werken aan de verstandelijke ontwikkeling hun
ner kinderen. Yan alle zijden is samenwerking
noodig, om aan het gebrekkige, voor de toe
komst althans, een einde te maken. Bijbelse!
onderwijs is daartoe al bijzonder geschikt. Gods
Woord spreekt de taal, die voor het hart bei
best verstaanbaar is, en het breugt de kinder
vrienden op het a propos van meer belangrijk*
wereldsche zaken, dan menigeen vermoedt, di<
nooit beproefd heeft er met kinderen over ti
spieken.
Middelburg-
De Eerste Kamer heeft gisferea^-void hare werk
zaamheden hervat.
Ingekomen zijn verschillende regeer'ngsbescheidei
en al de ontwerpen, door de Tweede Kamer in har
jongste bijeenkomst aangenomen. Die ontwerpen zijl
naar de nieuw getrokken afdeelingen verzonden.
Volgens het Handelsblad verwacht men, gedurend
het aanslaand verblijf van Z. M. den Koning t
Amsterdam, de benoeming van Z. K. W. prins Alexafi
der tot stedehouder vau Luxemburg.
De Nieuwe kerk te Amsterdam, wordt naar mei
aan het Vaderland schrijft, voor de aanstaan^
