C H RIS T1L !J K-HIS T O R1S CII BLAD.
X". 388.
Dinsdag 7 Januari.
Het Militair Tehuis,
HET EUH>EN,
Ver schijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen
Prijs per drie maanden francof 1,50
Enkele no miners- 0,05
Uitgever
Gr. WIJTMAN,
TE
MIDDELBURG.
Prijs der Advertentiën:
Per repel 15 ets.; Familie-berichten van^
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 10 cents per regel.
3
dat men te Middelburg wil stichten, ondervindt
tegenwerking. Dat was te verwachten. De of
ficieren hebben met de beste bedoelingen er
voor gezorgd, dat er in de kazerne eene ont
spanningstaal is ingericht, en 't is niet vreemd
dat heeren, wier wil wet is, dat heeren, die op
geenerlei gebied aan concurrentie gewend zijn,
het al heel onaangenaam vinden, wanneer zich
een mededinger opdoet. Waren zij maar koop
lui, of doctors, of advocaten, of dominés, of
kamerleden, zij zouden geleerd hebben, dat er
tnenschen zijn, die 't meenen evengoed, of beter
te weten dan zij, maar voor zij het tot mini
ster van oorlog gebracht hebben, weten zij
van geen tegenspraak of concurrentie.
Het is waar dat de zaal, thans in de kazerne
ingericht, frisch, helder en doelmatig is het
is waar dat er gezorgd wordt voor gepaste
spelen, die wij niet veroordeelen kunnen. (Wie
alle spel nalaat, omdat hij zich met iets beters
kan bezighouden, moet niet vergeten dat er een
tijd was, dat zijne levensopvatting ook niet zoo
ernstig was als thans.) Maar toch, bij al het
goede, dat men er tracht te brengen, de ka
zerne blijft kazerne, en de kazernegeest is een
ellendige geest.
-Het begrip van mannelijkheid, dat men den
goldaat inprent, is al heel nauw verwant aan
vuwheid en onverschilligheid, en ondanks alle
verbod is het maar al te waar, dat in de kazer
ne »de vloeken rollen als erwten".
Juist het strenge toezicht," waarop de keer
V. T. zich in de Middelb. Courant n° 293 be
roept, maakt het verblijf in de uitspanningszaal
iliet aangenamer. De soldaat is er niet vrijen
dat mag hij toch buiten de diensturen wel zijn.
Hij is toch niet met lijf en ziel aan den dienst
Verkocht? Als hij ook in zijne uren van uit
spanning onder streng toezicht van zijne hoogeren
Staat, en elke handeling, die den opzichter niet
bevalt, tot rapport en tot handelen naar be
vind van zaken" dat is al spoedig tot
Straf aanleiding geeft, dan is het met het
genot gauw uit. Zijn er soldaten naar harte
lust met eenig spel bezig, en willen hoogeren
in rang zich hetzelfde genoegen verschaffen,
dan zijn er allerlei voorwendsels te vinden om
de jongens te verwijderen, »als kinderen om
een boodschap."
Wij willen gelooven dat vele officieren, die
Zelf den soldatenstand gekozen hebben, er zich
geheel in vinden kunnen, maar de loteling is
geen soldaat uit vrije keus, en daarenboven
llebben officieren heel veel vrijen tijd, dien zij
Ook 't huis of in de sociëteit in volle vrijheid
doorbrengen.
Doet het ons genoegen, dat de heer V. T.
de godsdienstkwestie er buiten laat, al wil hij
godsdienstige vorming tot kerk(gebouw) en
catechisatiekaraer beperken, een ander tegen
spreker, die zich »oud milicien" noemt, heeft
eenige hatelijkheden te zeggen aan 't adres van
de predikanten, onderteekenaars der circulaire.
»Nu zij geen school met den Bijbel kunnen
krijgen zegt hij onder anderen trachten
zij een koffijhuis met den Bijbel op te richten."
Het is bekend dat militairen geen trouwe
kerkbezoekers zijn. Yelen willen van de kerk
niets weten, anderen durven er uit menschen-
vrees (vrees bij een militairniet heengaan.
Maar daartegenover staat het feit, dat twee
en zestig officieren lid zijn van den Militairen
Bond. Bij den ongeloovigen geest, die tegen
woordig onder de hoogere burgerstanden niet
het minst heersckt, is het een verblijdend ver
schijnseldat nog zooveel officieren toonen hart
te hebben voor Christelijke inrichtingen ten
dienste van den soldaat.
Die twee en zestig officieren weten ook wat
er in de kazerne te koop is, en zij steunen
met woord en daad pogingen, als thans te
Middelburg worden aangewend door de heeren
Nonhebei, Roozemeijer en Rijnders.
Zegt dat niets?
Het Militair Tehuis, dat wij hopen te Mid
delburg te zien verrijzen, is niet uitsluitend eene
Middelburgsche zaak.
Middelburgscke lotelingen kunnen, als zij in
hunne stad moeten dienen, zoo dikwijls moge
lijk naar huis.
Juist de van elders komende soldaten hebben
het meest behoefte aan een toevluchtsoord, aan
vriendelijke ontvangst, aan verademing na de
tallooze kommando's en vloeken, die zij hebben
aangehoord.
Waar moeten de jongens, de jongens uit chris
telijke gezinnen blij ven, die lange winteravonden
die lange zondagen, als de mooie zaal in de
kazerne vol zit met manschappen, die daar nu
wel niets uitvoerendat strafbaar is volgens de
regels der kazerne, maar toch geen aangenaam
gezelschap voor hen zijn?
Zegt ons, ouders, broeders, zusters, verwan
ten en vrienden, zegt ons, zoudt gij ze niet
gaarne zien in een gezellig vertrek, in een
goed gezelschap, dat hun zooveel mogelijk het
te huis vergoedt?
Welnu, stoort u niet aan al de redeneerin
gen van den heer Y. T., die de mooie zaal
voor de uwen niet beter kari maken dan zij
is, en 't gezelschap moet laten zooals het is.
Stoort u niet aan oude miliciens", die bang
zijn voor predikatiën. Stoort u niet aan moderne
en liberale" heeren, die per advertentie i
klaren, dat de zaal in de kazerne voldoencj
Ontvangt de circulaire voor het n-i
Tehuis met welwillendheid, en zendt kein.j
ze ophaalt, niet ledig heen.
Moge het goede tegenstand en onver3ch
heid ontmoeten, dan toch niet bij u\
heel ongeij
van iemand,^
Nog van andere zijde
tegenspraak gekomen. Niet
de zaak bestrijdtmaar die geen vrede heefk
de personendie haar hebben opgevat.
Een inzender, S., in de Bazuin vindt
niet goed, dat drie predikanten der N. H. J
zich de oprichting van het Militair Tehuis hel
aangetrokken, zonder de Chr. Gereforme™
er in te kennen, d
Moet daarom iets goeds, waarvan ook ,r
der C. G. Kerk kunnen gebruik makes
waarbij zeker, naar onze meening, hunne n
werking wordt gewaardeerd, als eene par "tfll
worden beschouwd
Ook vindt de heer S. het vreemdj|
blad, »het welk gemeenschappelijk worlt;
geven en bearbeid, bij ^gelegenheid,
deze zaak besprak en aanbeval, nu ooiM
zooals onlangs, toen het eene commissi
Kampen gold, dat esklusieve karakter be. 1
en veroordeeld heeft."
Ons antwoord op deze aangehaalde zins'
kan heel in voudig zijn.
Wij hebben er zelfs niet aan gedacht,
de heeren Non hebei, Roozemeijer en Ryr
zich de zorg voor het Tehuis op den
haalden, dat daar iemand anders eenigzins
loersch op zou kunnen zijn. De active
kende) leden der Ckristelijk-kistorische
hebben zooveel te doen, dat zij zelfs blij m<
zijn, als zij eens niet geroepen worden om
nieuwe zaak op het getouw te zetten. In
hart zeiden wij WelEerw. Heeren, gaat ge
uwen gang.
Naar onze gewoonte steunen wij elke g
zaak, die ons onder de aandacht komt, ej
een vriendelijken wenk heel gaarne ooi
goede dingen, die wij wellicht zouden voo
zien. 1
Wij vonden in der tijd de commissie
Chr. Geref. professoren niet de aangew
mannen voor een Nationaal huldeblijk,
zagen in, dat onze roomsche en liberale 1
genooten met hen niet zouden willen
werken, maar wij zien niet in, dat de j
van de drie genoemde predikanten. geen
borg genoeg zouden opleveren bij de sti
van een Christelijk Militair Tehuis,
Ieder, die ons blad kent, zal er w
overtuigd zijn, dat wij ons in de ver
