1 tic Hi, School en lending. GEMENGDE BERICHTEN. steken. Maar wat wij nu doen door het afkappen van de takken van den booin, ten gevolge waarvan deze dood kwijnt; ware beter gedaan door den boom direct 0111 le hakken want, vraagt de heer van Hees //hoeveel tijd en hoeveel millioen m zal dat. uitternigs- proces kosten Hij epnstaieert dan ook dat het advies van „Een Patriot" in Oct. 187 t gegeven om doortastend op te treden, door de oudervinding is gebleken juist te zijn geweest terwijl dc methode van den lieer Frauseu van de Putte iveen voldoende resultaten gaf. Het Hoofdbestuur van de Verëèniging „Het a&oode ïin'iias'" heeft ineen Zaterdag gehouden vergadering besloten, op nieuw f 10000 beschikbaar te stellen voor de verpleging van zieken en gekwetsten in de Russische en Turksche legers, ieder voor de helft. De rijke schoone bodem van Gelderland is allerwege geroemd. Eene hooge grond, eene drooge lucht, een golvend terrein, groote bossehen, schilderachtige land schappen maken 't tot een aangenaam, gezond en lustig verblijf. In den loop der tijden heeft het steeds een belangrijke plaats ingenomen en ook in onze dagen is dit stonde gewest, niet alleen door zijn schoone natuur, door zijn historie, maar ook door zijn aandeel in den strijd der gemeente, en door 't groole gewicht dat hol in de schaal legt voor 't Chris telijk leven en werken van groote beteekenis. Er is in vele streken van ons land veel beleden en bestre den, veel verdedigd en ontkend, veel getwist en toe gelicht, en ongetwijfeld was al die strijd niet on vruchtbaar, maar beter en doeltreffender zal het wel altijd voor de Goddelijke waarheid blijven, als haar belijde nis maar dadelijk op 't leven en 't werken wordt toegepast. Eh daarin in werkzaamheid bracht Gelderland ruim zijn aandeel aan. De stichtingen van Heldring en van 't Liudenhöut zijn sprekende getuigen van de macht des geloofs en der liefde ook in onze dagen. In 1848 werd het. Asyl Steenkeek, het oudste der Heldring's gestichten geopend en onafgebroken is sinds die dagen gearbeid aan het behoud van soms ver, zeer ver afgedwaalde zie len, zielen van welke eenige vaak vermoeid en afgemat eu afgetobd zijn door de zonde en van andere die de schande willen ontvlieden. Dit geuiigenis der Christelijke liefde werd kort na het Heengaan van hein die het stichtte door de vlammen vernield. En uit die ramp werd op nieuw iets goeds en groots geboren. Vrijdag werd het nieuwe Asyl Sfleeaiüicelk op plechtige .wijze ingewijd. De letters U. V. VV., in den gevel van het gebouw, de drie woorden aanwijzende Uit verlies winst, die in zedelijken zin de levensspreuk van wijlen ds. Heldring Waren, vinden ook in sloffe- lijken zin toepassing. Na den brand van 14 April toch is in plaats van de drie aan elkander verbonden woningen een kapitaal, goed ingericht gebouw verre zen. Terecht werd aan den kapitein-ingenieur G. J. De Jongh, van Amersfoort, als ontwerper van het asyl, bestemd voor 45 asylistenj voor directrice, helpsters en portierster, een woord van hulde gebracht door den hoogleeraar Beets. Laatstgenoemde leidde, in plaats van den heer Josua van Eyk, die door ziekte ver hinderd was, de feestelijke opening. Tal van belang stellenden, directeur, directrices en correspondenten waren opgekomen om er getuige van te zijn. Na in zijne inleiding ds. Heldring en inej.. Voute herdacht te hebben, sprak prol. Beets de nieu.ve di rectrice, iiiej, Johanna Kriiif, in hartelijke bewoordingen toe, met het oog op hare schoone maar moeitevolle taak, eene taak, die hare vele teleurstellingéu met zich bracht, maar zeker ook menige bïijde, hartver sterkende verrassing. De directeur, ds. H. Piers,on, herdacht iu hoe korte mmiulen tijds een nieuw gebouw verrezen was, dank •/.ij de rijke gaven, uil all oorden des lands toege stroomd, dank ook de medewerking van den aannemer. Aan dc (i helpsters eu portierster werd vervolgens door hem namens het Bestuur een geschenk in geld overhandigd. Dr. Cohen Stuart bracht eei: groet uit het Noorden, namens mejuffrouw Thora Esche, en deelde der vergadering mecle, dut Donderdag 1. 1. binnen Kopenhagen het eerste asyl voor Denenmarkeu wis ingewijd, onder de leiding van haar, die verleden jaar een tijdlang op Sicenbeek had vertoefd om deze inrichting te lecen kennen. De heer Heldring Jr. herdacht nog eens de oude plek, waar zijn trouwe vader het fondament had gelegd van het asyl en ver heugde zich met de weemoedige vreugde hoe op dien zelfden grondslag liet nieuwe gebou-w verrezen was. Met liet zingen van Psalm 27 8 werd de plechtig heid besloten. Na afloop hiervan werd een afzonderlijke vergade ring gehouden van dames en vau heeren ter bespre king van het behandelde op het Geneefseh Congres en de belangen van Steenbeek. Omtrent dc laaicpikuissiscïse .Rufeilec-Zaii- lezen wij het volgende iu het Berlijnsche Dagblad' ran G November. Wanneer een der vroegere plantagebezitters uit de zuidelijke staten van Noord-Amerika Zondagmiddag in de gelegenheid geweest was een blik te werpen in de feestzaal van liet nieuwe paleis te Potsdam, dan zou hij zijne oogen niet geloofd hebben. Daar stond eene jonge negerin ia mo l erne kleederdracht. Nog geen 14 jaren geleden moest zij nog al de wreedhe den der slavernij ondervinden, wanneer zij niet genoeg werkte, en nu stond voor haar Duitschlands keizer omgeven door den kroonprins, de kroonprinses met hare kinderen en alle verdere leden der keizerlijke familie eu wenschten haar in hartelijke bewoordingen geluk en zegen op haren verderen levensweg. Zooals bekend is bevindt zich op 'toogenblik in Berlijn een gezelschap negers, bestaande uit II per sonen, 4 heeren en 7 dames, allen door den burger oorlog in Amerika vrijgeworden slaven. Hun doel was in de zangacademie, concerten te geven. De fa milie van den kroonprins, die gisteren Berlijn verliet, zou dus geen gelegenheid hebben, Je eerst morgen beginnende concerten bij te wonen eu liet daarom de zangers uitnoodigen Zondag ten paleize te komen. Hun ontvangst was buitengewoon vriendelijk. Voor ieder der aanwezigen hadden de vorstelijke personen een vriendelijk woord. De kroonprins vroeg aan de dames, ot zij zich nog al gewennen konden aan het ruwere klimaat, en of zij zich liever in Europa dan in Amerika bevonden, terwijl de kroonprinses zich van bare moeder, Koningin Victoria, vertellen liet. Daar werden opeenmaal de vleugel deuren geopend en traden de keizer, prins Frederik Karei, prins Albrecht, de Erfprins van Heiningen met 'zijn bruid, prinses Charlotte en een groot aan tal hooggeplaatste personen binnen. Gelijktijdig weer klonk het- eerste lied, een lied welks diep weemoedi- geu inhoud, het onderdrukte hulpgeschrei uitdrukte van een dienstplichtig en naar vrijheid smachtend volk. Langzaam traden allen nader, en toen de laatste tonen weerklonken hadden, heerschte er eerst een diepe stilte. Toen zeidc de kroonprins „dat is roerend en gaat iemand door merg eu been," terwijl de kroonprinses hun verzocht een tweede soortgelijk lied te zingen. Nadat dit gezongen was volgde een derde lied waarin de blijde gebeurtenis van hunne vrijverklaring geschilderd werd. De kroonprins vroeg een van hunne muziekboeken en zeide dat hij, indien hij er tijd voor kon vinden, ook eenige van die liederen wilde leereu. Toen hij bij den muziek directeur, den heer White kwam, hield de kroonprins die om zijne buitengewone lichaamslengte altijd opzien gebaard had, een oogenblik stil en ging vlak naast hem staan om hunne lengte onderling te vergelijken. Bij die gelegenheid sprak de lieer „White, den wensch uit, den kroonprins eenmaal aan de andere zijde des Oceaans te kunnen begroeten waarop de kroonprins antwoordde „Ik zou wel gaarne willen, maar ben zulk een verbazend slechte zeeman." De keizer liet zich intusschen een verslag geven door Prof. Cravath. Hij merkte het verschil van kleur tusschcn de zangers op. vroeg naar hunne opvoeding eu of zij nu allen reeds christenen waren, en ver heugde er zich over, toen hij hoorde dat als netto opbrengst van hunne corieerteu reeds 600,000 Mark naar Amerika overgezonden was tot het oprichten van hoogescholen voor het zwarte ras. Ook de andere leden der keizerlijke familie gaven op gelijke wijze hunne deelneming te kennen. De kroonprinses liet hare kinderen roepen eu liet hun aan have zwane gasten een hand geven. Oorspronke lijk zouden er slechts drie liederen gezongen worden cn zou het bezoek niet langer dan 10 minuten duren. Doch van drie liederen werden het er zeven en toen de gasten afscheid namen, was er een uur verloopen. Gij hebt in Berlijn nog geen concert gegeven vraagde de kroonprins en op hun ontkennend antwoord zeide hij: „Ik geloof wel dat gij aan het Berlijusch publiek bevallen zult en gij hebt goed gedaan met in de zang-academie te gaan. Bij het heengaan waren allen verrukt. „Mijne moeder" riep de hier boven reeds aangehaalde dame, in tranen wegsmeltende, uit „in dien zij mij nu heden eens zien konde en vroe ger, toen ik van hare zijde weggerukt en verkocht werd." En zij, die dat beroemde woord door onzen keizer op het sla tveld van Sedan uitgesDroken, wel nooit gehoord had, zeide bijna met dezelfde woordeu, terwijl zij aan het verleden van haar volk dacht „Welk eene beschikking, welk een wonderbaar lot De -Java-bode zegt iu haar overzicht o. a. De «Is'ttcugte, die ons nu reeds 5 maanden teistert, houdt aan. Menseh eri dier en plant lijden er zeer onder. De gezondheidstoestand der iulandsche bevolking laat sedert maanden veel te wenscheu over velen sterven aan cholera en pokken, en hoewel die ziekten nog geen bepaald epidemisch karakter dragen, is het toch volgens deskundigen te vreezeu, dat zij, wordt hel weder niet spoedig gunstiger, van kwaadaardiger uatunr zullen worden, en nog veel meer offers zullen eischen. Alles verdort, gras, dat den naam van gras mag dragen, ziet men bijna niet meer, de fraaiste en dichtst begroeide heggen verloonen nog' sleahts dor. e takjes, en vele boomen, grootendeels i ontdaan vau hun schoonen bladerdosch, zijn bedekt met stof en hebben een aschgrauw aanzien. Van de l wegen rijzen dikke stofwolken op, de grachten liggen j voor een deel droog en de putten geven geen water meer. Gelukkig dat de artesische bronnen steeds voortgaan helder water te leveren en dat door de goe de zorgen der llegeering dat water naar verscheiden I wijken der stad is geleid. Wel geeft een groot deel i der inlandsche bevolking alsnog de voorkeur aan het gebruik van het onreine kaliwater, doch het gebruik van artesisch water is onder de Europeesche ingeze tenen vrij algemeen. Voor Curasao cn Bonaire wordt als naar' gewoonte in ons land mild gegeven. Dat de behoefte?' er groot is kan ons een fragment, uit den brief door een Roomsck priester naar hier geschreven leeren. i Hoort slechts Des nachts omtrent één uur was de wind reedsl begonnen hevig op te zetten. Toen ik om vijf urenl kerkwaarts ging, om de H. Mis te lezen, regende het j hard genoeg, om onze parochianen van een tochtje) daarheen af te schrikken. Het hielp niet, dit ik deb H. Mis een half uur later begon, want het weder! nam voortdurend in onstuimigheid toe, zoodat ik mij na het H. Sacrificie huiswaarts spoedde. Om aclitl uren vlogen de pannen, deuren en vensters van mijn huis. Het benedengedeelte was door den stortregen; spoedig in een kolossalen waterbak herschapen, waarin huisraad en kleedingstukken begonnen te drijven. Toen kort daarop het dak begon te kraken, achtte ik mijn leven daar niet meer veilig, liet alles in den; steek en vluchtte naar mijn buurman. Pannen, ven sters, balken vlogen links en rechts langs mijn hoofd, ik zag groote steenen door den wind als vederen op genomen; ik zelf werd eenmaal omver geslagen, doch- kwam 'gelukkig ongedeerd bij mijn buurman. Om tien ure waren reeds vele huizen in onze nabijheid omver gewaaid. Ik dacht niet anders of ons einde was' gekomen. Middelerwijl zag ik eene groote me nigte menschen naar onze kerk snellen. De meesten hadden bijna geen kleederen aan het lijf; de zee was) op het land geslagen, had hunne huizen weggespoeld, zonder hun zelfs den tijd te laten, om een kleeding- stuk te redden. Gij kun1 u een begrip vormen van de kracht van dit vernielend element, wanneer ik u zeg, dat de groote straat van Pietermaai, zeker niet minder dan 20 minuten lang, door de zee geheel is1 weggespoeld; zelfs de fondamenten der huizen zijn; door haar opgenomen, De bewoners dier wijk hebben i alles verloren, niets kunnen redden. De rijkste lieden heb ik dien dag om een droog kleedingstuk "hooren smeeken. Het andere gedeelte der stad, aan de haven, heeft minder geleden. Maar langs het binnenwater is alles verwoest. Op deze hoogte stond het huis van de Lazaristen, waarin de melaatsehen door vier gast huis-nonnen werden verpleegd. Drie dezer liefde- zusiers zijn door de zee medegenomen en verdron ken. Om twee uren werd ik nog bij eene stervende vrouw geroepen, Hoe ik bij haar gekomen en van kaar teruggekomen ben, weet ik nu nog niet; want hoo ren en zien verging onder dien orkaan, die tot vier ure namiddag aanhield en verschrikkelijk heeft huis gehouden. Op dit oogenblik kunnen wij de ramp nog niet overzien, maar zeker is het, dat vele men sehen daarin zijn omgekomen, door de zee weggespoeld en verdronken of onder hunne huizen bedolven. Wij priesters, zijn er met verlies van have en goed afge komen. Ja, de orkaan en de vloed hebben mij zoo arm als Job gemaakt; ik heb moeten leenen om de noodzakelijkste klcederen te koopen. Gelukkig kon ik op krediet ook nog krijgen Ber. tot pred. bij de N. H. G. te Nederhemert i'. Jen Kale Caudidaat. Lunteren •i. M. C. li. SM Candidaat. Willige Laugerak W. Maan Candidaat. Katwijk a/Z A. Koers Hazerswoude. Monnikendam IS. .11. M. lluppard Amstelveen-. Sprang F. F. II. hauls' Eemnes. Veenendaal A. W. L Talma Voorst. Hoden Kijorkerk Bovensmilde. Goes P. Knel Nuuspeet. Souburg P. Duel Nunspeet. Ber. tot pred. bij de C. G. G. te Stadsmusselkanaal J. Wiedcma Zalk. Aang. het ber. tot pred. bij de N. H. G. te Balk J. J. v. d. Weijdc Berg-ambac' Bed. \oor het ber. tot pred. bij de 0. G. G. tt Serooskerke S. do Jager Murmerwoudi. hjftf "i Naar de VI. Gt. met zekerheid verneemt wordl^ 1 in Londen gerepareerde Stoomschip Stad Middelburc 22n verwacht om den 23n in dienst te \vo-7-v gesteld.

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1877 | | pagina 2