fillRIST! LIJ HISTORISCH BLAD. v. iaa. Donderdag 6 September. ANTIEK HET ZUIDEN Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag- xvond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen. Prijs per drie maanden francof 2, Enkele nommers- 0>07 Uitgever: ALBERT WEDDING, te MIDDBLBURl 4. Prijs der Advkrtentiën: Per regel 15 ets.; Familie-berichten van regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents. Liefdegaven 10 cents per regel. 1-6 Welk oene droevige ontnuchtering veroor zaakte, enkele weken geleden, het bericht dat :1e verzameling schilderijen toebehoorende aan le familie van Loon te Amsterdam weldra ons verlaten zou. Hoewel de meeste dagbladen dat het niet opging voor een land met zoo dringende en talrijke behoeften als onze, op te bieden tegen den Cresus van tijd, hoewel allen erkenden dat de som li millioen de prijs waar deze bezitting het eigendom werd van len vermogenden baron Rotschild te Parijs, voor eene zaak van weelde door ons land betaald worden toch, ondanks deze was het niettemin duidelijk dat over 't algemeen met leedwezen die schat ten zag vertrekken naar het Babel onzer f rijteen wonder, men koopt en verzamelt liever neerdere oudheden. Het bezitten vau oudheden reldt in onze dagen als bewijs van goeden imaak, het is voor velen een modezaak. Wat tulpenhandel eens was, schijnt nu veldra het oudheid-koopen te zullen worden, men geen ruïnes heeft bouwt men ze, als nen geene antieke meubelen, erfstukken der 'amilie heeft, koopt men ze van anderen. Het gezegde dat de kunstenaar eerst na ;ijn dood gevierd wordt geldt bovenal voor de der 15de en 16de eeuw in onze Toch, ook deze zaak is vatbaar van twee ijden bezien te worden. Hij, wiens wenschen icli eenigszins verder uitstrekken dan totiets geeft" ziet in die producten der kunst den rbeid en het leven onzer vaderen. Hy, die ns land en volk bemint zal met geen onver- chillig oog de schatten van ons Trippen- of fauritshuis voorbijgaan. De Schuttersmaaltijd n de Nachtwacht, de Anatomische les en de van Potter beRooren tot onze geschiede- is. Ary Scheffer en Ruysdael, van de Velde n Jan Steen nemen eene plaats in naast onze rijheids-helden en dichters, zij behöoren tot en zijne geschiedenis. En die steeneu monumenten van kunst, die edenkteekenen van het geloof en de hope nzer vaderen, zij zijn ons niet minder een etuigenis van Neêrlands grootheid en lijden. stond ooit op het Binnenhof te 's Hage, ie daar niet gevoelde meer Nederlander te zijn ooitwie bezocht ooit de kerken te Delft Gouda zonder dat het gezicht op dat die kunstwerken indrukken achterliet t ook Dordt of Loevenstein zonder dat. herinneringen aan het verleden voor een oogen- blik elke andere gedachte verdrongen. We zou den op die wijze kunnen voortgaan maar waartoe? Wij willen slechts even doen zien dat de lust voor het oude nog wel wat anders waard is dan een voornaam glimlachen of een verach telijk schouderophalen. Die oude gedenkteekenen hetzij dan in steen of op doek behouden wij gaarne, want zij hebben ons veel fe zeggen. Zij spreken uit de dagen toen er weinig andere hulpmiddelen waren om zich tot aan het verre nageslacht, bekend te maken. Die ruïne is een graiteeken waaronder een geslacht rust, dat j wij niet kenden en dat ons niet kende, maar dat toch in deze bouwvallen een gedenkteeken van zijn doortocht heeft achtergelaten, dat ons iets van zijn bestaan vermelden kan. Die schilderij, dwingt u niet enkel om de uit voering bewondering af, neen veeleer omdat zich daarop het openhaar en huiselijk leven onzer vaderen afspiegelt. Op de verschillende trappen van hare ontwikkeling heeft de mensch- heid gedenkteekenen opgericht waardoor wij kunnen opgewekt worden om stil te staan en om te zien. En als we stilstaan en om zien tot datgene wat voor ons was dan ontwaren wij de on zichtbare macht, de geest van wien gezegd is gij hoort zijn gelui f maai gij weet niet van waar hij komt of waar hij henen gaat Te midden van - de in puin gestorte ridderhallen, waar de struik in de nissen groeit kunnen we leeren dat er een Geest is, een God, die niet terug maar voort doet gaan. We herinneren- ons daar dat de volkeren geleid zijn op onbe kende wegen om te voldoen aan het bevel Vermenigvuldigt u en bevolkt de aarde'. Of het een Abram is die uit ür der Chaldeën optrekt naar het land dat God hem wijzen zalof het patriarchen zijn, die naar Egypte trekken of Israëlieten door zee en woestijn naar Kanaan gaandeof tallooze horden van den Ural nederdalende om Europa te overstroomen, dan wel kruisvaarders die Jeruzalem willen ver overen, of Europeanen die de nieuwe wereld gaan bevolken, gij ziet in alle dezen de on zichtbare macht die naar het bekende gezegde van een oud kerkvader gegeven heeft wat Hij beval. Die gedenkteeken hebben ons iets te zeggen en daarom, eerbiedwaardig zijn de mouumeuten van weleer Middelburg, 5 September 1877. Bij kon. besluit van 3 Sept. is bepaald, dat de te genwoordige vergadering van de Staèesa-GeH€B»<i.iI zal worden gesloten op Zaterdag 15 September 1877, des namiddags ten twee ure. De Minister van Bin- nenlandsche Zaken i3 gemachtigd om zich, op het be paalde tijdstip, te begeven in de vergadering der Sta- ten-Generaal, ten einde in vereenigde zitting der der beide Kemers de vergadering in naam des Konings te sluiten. Heden middag is ons het antwoord der regeering op het afdeelingsverslag der Tweede Kamer betreffende het wetsontwerp op liet lager onderwijs terhancl gekomen. Wij stellen ons voor in een vol gend noinmer daaromtrent een en ander in 't midden ie brengen, onder voorwaarde evenwel dat het zoo kort mogelijk zal geschieden, opdat wij en onze lezers bij die eeuwige kwestie niet alle geur en fleur zouden verliezen. In de zitting van den gemeenteraad vaa Middelburg van gisteren, werd de gemeenterekening over 1876 goedgekeurd en de gemeentebegrooting voor 1878 overgelegd, bedragende in ontvang en uitgaaf f 274,092,11. Medegedeeld werd dat de ver pachting van grenden in den Mortierepolder op 20 September zal plaats hebben, en besloten werd 20 centiaren grond, gelegen bij de voormalige Koepoort a f 1,per centiare af te staan. De herkozen leden werden geïnstalleerd en alle aftredende leden der vaste comraissiën herbenoemd. Iu hoofdzaak bevestigde gisteren de Goesche Cou rant Je inededeeling betreffende de Oaidc kast iu ons nomiuer van Vrijdag gedaan. De kast is wer kelijk door het gemeentebestuur voor f 600 verkocht, evenwel niet aan den heer Boasberg te Amsterdam, maar aan den heer Prins, hofleverancier aldaar. De kast schijnt later in handen van eerstgenoemde t3 zijn overgegaan die over den verkoop onderhandeld of reeds verkocht heeft.. De kast is verkocht zonder dat het publiek of zelfs den archivaris er iets van wist, en de Goesche cou rant meent dat deze kast als deel vati ameublement van het oude schuttersgilde op het stadhuis bewaard werd, tegen bewijs dat het op nader overeentekomen tijd zal teruggegeven worden, in elk geval de f 600 zullen geen verbetering brengeu in den financieelen toestand, maar onopgemerkt in de dagelijksche uit gaven verdwijnen en daarom, betreurt de Goesche courant den verkoop. Er gaat bijna geen jaar voorbij, in het tijdvak dat we thans beleven, waarin niet een driehonderdste ge denkdag gevierd wordt. De inneming van den Briel en de victorie van Alkmaar hebben we gehad, de pacificatie van Gent en de stichting der Leidsche hoogeschool vierden we. De Uaiae van Utrecht is thans aan de beurt. Dezen gedenkdag zal daarvoor staan ons de namen der aauzienlijke Neder landers borg, die tie taak op zich namen eene voor- loopige comm'ssie te vormen, op waardige wijze gevierd worden. De Unie van Utrecht is wel waardig herdacht te worden. Meer dan twee eeuwen bleef deze Unie de historische grondwet van het Gemecnebest. Vroegere verdragen, z. a. de pacificatie van Gent, de eerste en tweede Unie van Brussel hadden hare kracht verlorennieuwe verdeeldheden stonden te komen, reeds dreigde de overeenkomst van Atrecht den grond te leggen voor een nieuw verbond dat Spanjes gebied uitbreiden zou, toen graaf Jan van'Nassau het plan eener nieuwe vereeniging ontwierp, die voor landen tijd de band van eenheid legde. De Unie werd ge- teekend door den Graaf, Holland, Zeeland, Utrecht de Groningsche Ommelanden en de Ridderschap van Gelderland, en behelsde eene nadere vereeniging ten eeuwigen dage als waren zij ééne provincie, tot on- derlingen bijstand met lijf, goed en bloed tegen alle

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1877 | | pagina 1