CHRISTILIJK-lISTORISGII BLAD.
X". 186.
Zaterdag 28 Juli.
1877.
Spoorwegdienst. l)
ZUIDE
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag
avond ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen.
Prijs per drie maanden francoƒ2,
Enkele nommers- 0,07
Uitgever:
ALBERT WEDDING,
te
MIDDELBURG.
Prijs der Advertentiën:
Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 16
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 10 cents per regel.
Het kan onze lezers bekend zijn dat 170 afgevaar
digden van Duitsche spoorwegmaatschappijen de vorige
week te 's Hage ter bespreking van hunne belangen
bijeenkwamen. Op die vergadering waren ook alle
Nederlandsche maatschappijen vertegenwoordigd zoo
dat het daar behandelde ook voor ons van belang zou
kunnen zijn. Wij hebben dan ook met allen ijver
gezocht, om iéts belangrijks omtrent deze vergadering
onzen lezers te kunnen mededeelen, en wat wij ge
vonden hebben komt hierop neer De afgevaardig
den hebben besloten om de gelegenheid, tot het zoe
ken van achtergelaten handbagage, door op alle stati
ons gelijkluidende formulieren op te hangen,
gemakkelijk te maken, en om in de tarieven voor
extratreinen, en de verzending van salon-, zieken- en
bijzondere goederenwagens verandering te brengen.
Dat is, voor zoover ons bekend is, het belangrijkste
wat op deze vergadering besproken is.
Mager resultaat voorwaar
Waren er dan geen andere, geen hoogere belangen
te bespreken Hebben dan de commissarissen en
■öestuurders der spoorwegmaatschappijen slechts de
roeping or>i zooveel mogelijk geld te verdienen eu de
dienst zoo gemakkelijk mogelijk in te richten? Den
de besturen der spoorwegmaatschappijen dan nooit
eens aan het dienstdoend personeel
Waarlijk het zou geen overdaad zijn als in plaats
van aan bagage eens aan onze en hunne medemenschen
gedacht werd, die eene betrekking hebben „aan 't
spoor."
De man die als letterkundige van naam, voor eeni-
ge dagen in Duitschland overleed, Hacklander, schreef
als pendant op „Oom Tom's Negerhut" zijn „Euro-
peesch slavenleven" zeker aan enkelen onzer lezers
bekend. Hadden we zijn pen we zouden u een tafe
reel doen zien, dat meer dan eenig ander u overtui
zou, dat onze hedendaagsche slavernij godsdien
en zedelijk te gronde doet gaan. Voor baauwach-
jrs, machinisten, stokers, conducteurs, stations-be-
imbten, kortom voor het geheele trein-personeel ko
nen er nooit vrije of uitspannings-dagen. Eens om
vier weken hebben ze op hun beurt een zooge-
aamd vrijen Zondng, maar bijna altijd moeten zij in-
pringen voor een zieke of afwezige, en weken gingen
oorbij sinds z'j den laatsten Zondag hadden, die hun
iet van 's morgens 5 ure tot 's avonds 11 ure of
iter in beslag nam.
Het behoeft voorzeker niet dat ieder op zijn beurt
bns een uitstapje naar IJ muiden of een tochtje naar
Ingeland maken kan, zooals de heeren afgevaardigden,
laar zou het zoo onbillijk zijn te verlangen dat al-
lans één dag per week voor den werkman overbleef
zijn kinderen te zien, om het gezellige huiselijke
i te genieten, om eens gerukt te worden uit dat
|chinale werk, en eens den blik hooger te slaan
dit onderwerp niet eens der bespreking waar
op hebben we onwillekeurig gevraagd, na het
van de afgevaardigden van zoovele spoor-
apijen.
■ten uit ,de vrije school" van mr. de Sa-
zullen a. s. week worden voortgezet.
Of zou verandering in den toestand onmogelijk zijn
Zou de Zondag niet kunnen voorbijgaan zonder
dat in ijlende vaart een onafzienbare reeks van extra-
treinen, pleizier-treinen, snel-treinen, gewone treinen
en goederen-treinen door ouze landouwen vliegen
Waarom kan het voorbeeld van Engeland niet worden
gevolgd Kunnen wij niet volstaan met die treinen
die brieven vervoeren te laten rijden Dan kon mensch
en dier rusten naar het gebod. Dan zouden onze
spoorwegmaatschappijen toonen liefde te hebben voor
hunue ondeihoorigen, en ongetwijfeld zou dat gevoel
bij het ambtenaars-personeel door meerdere toewij
ding beloond worden. In elk geval aan duizenden
zou een weldaad worden bewezen en eerbied worden
getoond voor Gods bevel.
Het is in den laatsten tijd van zoovele zijden en
reeds zoo dikwijls betoogd, dat de maatschappij Zon
dags rust behoeft, en wij zullen die betoogen niet
herhalen. Gaat op den rustdag eens zien naar die
opgewonden, joelende scharen mannen, vrouwen en
kinderen, om wier wille het aantal herbergen in de
nabijheid uwer stations wordt vermeerderd en vraag
dan eens: brengen die welvaart? Zij zondigen en doen
zondigen.
In het buitenland wint de tegenstand tegen Zondags-
arbeid meer en meer veld. Zwitserland bepaalde
in eene nieuwe fabriekswet dat alle Zondagsar-
beid verboden is Frankrijk verbiedt alle werk
op Zondag aan minderjarige vrouwen, en aan jon
gens beneden de 16 jaar Engeland wil op Zondag
jongens en meisjes beneden de 18 jaar niet zien wer
ken de Duitsche wet bepaalde dat niemand tot
Zondagsarbeid kan verplicht worden, het bestuur
voor de inwendige zending heeft zich tot den rijks
kanselier en den Bondsraad gewend ten einde op
krachtdadiger bepalingen aan te dringen, ter bescher
ming van den Zondagsrust der arbeiders. Moge Ne
derland niet het laatst komen in dezen strijd voor
een waar en groot volksbelang
Van vriend en vijand moet onze natie het ver
wijt wel eens hooren, dat we zoo gaarne theologisee-
ren, met zooveel voorliefde over diepzinnige vraagstuk
ken kibbelen, en in de dingen van het dagelijksche,
practische leven steeds achteraan komen.
Het zij in dit belang althans zoo niet Laat Aart
Admiraal op zijn wijze, 2) de libeiale pers met de groote
hulpmiddelen die zij ter harer beschikking heeft op
hare wijze, 8) en de christelijke pers ook weder naar de
mate haren krachten dit belang ter sprake brengen,
en als er dan, 't avond of morgen, nog eens eene
vergadering van afgevaardigden van spoorwegmaat
schappijen wordt gehouden, dan zullen we hopen dat
ook Zondagsrust als punt van behandeling op de
agenda zal voorkomen.
De behandeling van een ander belang zochten wij
mede te vergeefs op de besproken vergadering. De
Middelburgsche Courant No. 172 heeft daarop met
zoo treffende juistheid gewezen. Het is de onveilig
heid van bestel- en passagiersgoederen op de Neder
landsche spoortreinen. Ieder die genoodzaakt is veel
2) Stommen over staatkundige en maatschappelijke
vraagstukken No. 4.
3) Nieuwe Ilotterd. van 13 Mei en Midd. Cour. van
15 Mei.
te reizen of vele goederen te verzenden, weet u zijne,
niet altijd aangename, ervaringen, op dat gebied
medetedeelen, en bij onderzoek worden de klagers
steeds afgescheept met een „dat kan hier niet
gebeurd zijn", of een „kunt gij de daders aanwijzen?
Nu het spreekt van zelve dat de belanghebben
den zijne goederen toch niet afhalen of vergezellen
kan. Daar staat men met zijn klachten Zou eene
vergadering van 170 mannen bekend met spoorweg-
beheer en administratie daar geen raad op weten
Zij zouden aan het reizend publiek en aan den han
delsstand een grooten dienst hebben bewezen.
Maarlaten we niet voorbarig zijn. Het
kan zijn dat men ons eene verrassing heeft bereid,
en daarom zeer karig in de mededeeling der besluiten
is geweest.
Middelburg, den 27 Juli 1877.
De gemeenteraad van itSirïdclbiiB'g heeft in eene
Woensdag gehoudene zitting o. a. besloten tot het
rechtens noodzaken van het betalen van het 3e per
ceel der gemeente-visscherij verpacht aan J. de Troije,
en tot het leggen van trottoirs in de korte Noordstraat
(van den hoek lange Noordstraat, tot het Lambreeht-
straatje) en in den Kortendelft (van den Dam tot
de Bellinkstraat.) Tot gemeente archivaris werd be
noemd mr. P. J. van der Feen, en overgelegd werd
de rekening der gemeente over 1876, bedragende in
ontvang f 278,993,59, in uitgaaf L254,429,92'/2, goed
slot f 24,563,66'/2.
Een correspondent uit Vlissiugcii schrijft ons
De eerste helft dezer week was getuige van veel
genot en vreugde. De kinderen van de Zondagschool
te Souburg, die steeds in bloei toeneemt, maakten
1. 1. Maandag een prettig toch tie. In elf wagens ge
zeten, begeleid door hunne onderwijzers en begunstigd
met heerlijk weder, reden zij van Souburg heeu en
bezochten Middelburg, Nieuwland en Arnemuiden.
Het is te begrijpen, dat de vroolijkste stemming
onder hen heerschte. 't Scheen, dat de fraaie streek
nu nog mooier was, dat koeien en paarden, gras en
boomen nu eeu an dor aanzien hadden dan gewoonlijk.
BJij en opgeruimd keerden zij huiswaarts.
Den volgenden dag trokken de jongste kinderen
der Vlissingsche Zondagschool naar een nabijgelegen
weide uit, die welwillend tot speelplaats was afgestaan.
Nu en dan wisselde een toespraak of het uitdeelen
van eene versnapering het spel af. En dat zulk een
leventje den kleinen nog al beviel, was duidelijk te
lezen op al de vroolijke gezichtjes, die men overal
om zich zag.
Grooter was de wandeling, die den volgenden dao-
door de overige kinderen dier zondagschool werd ge
maakt. Toch ging het vroolijk voort en duurde het
niemand te lang. Trommen en vlaggen maakten
het prettig. De kinderen van de Zondagschool te
Koudekerkc voegden er zich nog bij, en nu kwam een
legertje van ongeveer 600 kinderen op de plaats
van bestemming aan. Na eerst een prachtigen tuin
te hebben doorwandeld, kwamen zij op de groole
weide, die in alle opzichten uitmuntend geschikt was
en toebehoorde aan den heer de Bruin van Melis- en
Mariekerke die zoo vriendelijk geweest was om het
jonge volkje toe te staan, op zijn buiten „Der
Boede" te komen stoeien en dartelen, en daardoor
toonde een hart te hebben ook voor d i t werk der
liefde, en te weten dat wij het kleine zoomin als de
kleinen mogen verachten, want „uit den mond der
kinderen hebt zelfs Gij, o Heer U lof toebereid!"
In een grooten kring vleiden zich allen weldra op
