f< IIBIS TIL IJ K-!l IS T 0 RIS CII B I, 1II.
Verschijnt eiken Maandag, Woensdag en Vrijdag-
ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen.
Prijs per drie maanden francof 2,
Enkele nommers- 0,07
Uitgever:
ALBERT WEDDING,
te
MIDDELBUR( 4.
Prijs der Advkrtentiën:
Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 16
regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents.
Liefdegaven 10 cents per regel.
Middelburg, den 23 Juli 1877.
Wekelijkscli overzicht van de
christelijke pers.
meenden terug te moeten komen van ons oorspron-
ijk plan om ditmaal een paar redenen te citeeren van
itenlandsche sprekers op de vergadering der Gere-
meerde kerkgenootschappen te Sdinburg. Jhr. mr,
J. Elout van Soeterwoude hield bij gelegenheid
een middagmaal door den president Murray, tot
afgevaardigden eene toespraak, die we zoowel om
persoon des spreker als om den inhoud Hol-
nd en Schotland, het eerste ter kennis
zer lezers meenen te moeten brengen.
Sedert eeuwen is Schotland met Holland verbonden
or éénzelfde geloof, éénzelfden geloofsstrijd, één-
van God gegeven overwinning. Van Knox'
gen af tot op den huidigen tijd zijn zij wederzijds
or elkanders groote godgeleerden gesticht en ge-
Leiden bood zelen Schotten eene uitnemende
aan. Holland was het toevluchtsoord voor
nne om der godsdienst wille vervolgden. Aan den
>ed en den tucht der Schotsche regimenten was
eiland veel verplicht. Sommigen hunner nakome-
maken nog deel uit ran Neêrland's volk.
wijst hierop, omdat hij twee hunner onder
uitnemende vrienden heett mogen tellen George
vóór eenige jaren gestorven als benoemd Gou-
onzer O.-I. beziningen, (verwant
Irschijnlijk aan den edelen jongen Lord Balfour de
lieigh, wiens zoo beslist Christelijke toespraak op de
kadering allen trof) en Aeneas Mackay, dien de Heer
vorige jaar tot zich nam, met wien spreker gedu-
zestig jaren leefde en werkte in de school, in
in de Staten-Generaal, in den Raad van State,
welk lichaam hij vice-president was, en eindelijk
in zaken van kerk, school en zending. Diens
I, de tegenwoordige Lord Ray, een verdienstelijk
■man, zal gewisselijk in het land zijner voorvade-
eene goede welkomst vinden en goede diensten
bewijzen.
Haar wat niet het minst den band tusschen beide
Hen bevestigde, waren de offers door de Neder-
Hers gebracht om onzen Willem den Derde in
H te stellen aan Groot-Brittanniè de instellingen
^fcrzekeren van vrijheid en orde, onder de vruchten
H|an ook deze vrije bijeenkomst mag worden ge-
Hpü
Breker heeft daarenboven eene bijzondere betrek-
^kop de Vrije Kerk van Schotland. In 1845 heeft
H|door een schrijven hem en zijn dierbare, thans
^Halige vrienden, Capadose en Groen van Prin
ts, in onzen gezamenlijken moeielijken strijd
^Huoedigd en gestrekt. Later had hij het voor-
Hme^ haar mede te werken tot vestiging van
^Hrainarie te Amsterdam onder het bestuur der
uitstekende Da Costa en Schwartz. Hoezeer
^Hd, biedt deze inrichting, onder de leiding
^Hrekers geachten vriend, ds. Van Andel, thans
^kitsche Zendingskerk een liefelijk vereenigings-
^■n voor vele Christenen.
^Has gewis niet de inbeelding van zelfs in het
mede te werken tot stichting en inlichting
^k>r. op gevorderden leeftijd de vereerende
^Hging deed aanuemen. Het was de wensch
nederig getuigenis te mogen afleggen van
^Hkheid, voor alle krachten, ingespannen ter
van en instemming met het voortreffelijk
^Hoproepingde hoop om iets te zien van
^Hte kerk des Heeren kon zijn en kan ver-
^Hom onder zoovele mannen Gods, in wier
Heilige Geest werkt, een zegen voor zijn
^Hverwerven, welke hij, terugkeerende,
^Heelen met de kerk zijner vaderen en
Sedert 1845 is in dat land een en ander gewijzigd.
Aan de afgevaardigden, daartoe zoo bijzonder ge
rechtigd door hun standpunt, hunne godsvrucht en
ondervinding, moeten de mededeelingen omtrent
hunne kerken worden overgelaten.
Spr. wil alleen zeggen, dat de lijn van afscheiding
tusschen licht en duisternis, tusschen waarheid eu
dwaling scherper is getrokken. Dat er in meer dan
een oord dorst is naar hoogere dingen. Dat tenge
volge der vrije kerkelijke verkiezingen (ofschoon, bij
gemis aan verbindende kracht der belijdenis, niet
zonder gevaar) zich in vele gemeenten eene begeerte
naar getrouwe leeraars heeft geopenbaard, wier aantal
ofschoon groot er dan vroeger, nochtans ongenoegzaam
is om aan die begeerte overal te voldoen. Holland
geniet sedert 1845 .meerdere vrijheid, allereerst voor
de oprichting van kerken, waardoor onze broeders
uit de Chr. Gereform. Kerk zich zoo bijzonder heb
ben kunnen ontwikkelen en een schoon voorbeeld ge
ven van geloof en opofferingsgeest. Voorts ter vesti
ging van christelijke scholen, ter oefening van de
zending binnenlands en ter prediking van het Evan
gelie in onze Mohamedaansche koloniën, waar sedert
1862 ook de slavernij is algeschaft. Maar dit alles
legt den geloovigen ook groote plichten op. Spreker
gelooft, dat vervulling daarvan zoude worden bevor
derd, indien het besef der Presbyteriaansche begin
selen levendiger werd.
Nadat God in bet laatst der vorige en het begin
dezer eeuw de schrikkelijke gevolgen had doen onder
vinden van ongeloof en zedeloosheid, heeft het Hem
in genade behaagd den Heiligen Geest op tallooze
plaatsen te doen werken mannen op te wekken ter
aansporing tot het geloof in Christus en tot heilig
making, en de liefde Gods uit te storten in de
harten, zoodat velen gedrongen werden tot arbeid op
elk christelijk gebied eindelijk de eenheid der ge
loovigen, dank ook de pogingen der Evangelische
Alliantie, helder te doen uitkomen.
Maar ouder dat alles heeft een geest van onaf
hankelijkheid zich ontwikkeld, welke het gemeentelijk
leven heeft belemmerd.
En toch de eenheid der geloovigen uit alle deno-
minatiën neemt niet weg het bestaan van iedere
bijzondere kerk, evenmin als het huisgezin met zijne
liefde en plichten door algemeene meusehenmiu
wordt opgeheven, of het vaderlandsch gevoel ver
zwakt wordt door goede internationale verstand
houding.
De terugkeer nu tot het gemeentelijk leven zou
alom, eu ook in Holland, gezegenden invloed kunnen
uitoefenen De nederige pogingen, daartoe aangewend
(ook in de plaats waar spreker woont,) toonen dit.
Nergens is dit gemeenteleven beter te verkrijgen
dan in de Presbyteriaansche instellingen. Deze. veree-
nigd met, «le verwachting van 's Heeren komst,
maakten onder vervolging en lijden de kracht uit en
de vertroosting van de eerste Christengemeenten en
wederom aanvankelijk van de kerken der Reformatie.
Bij trouwe opvolging en meerdere volharding, wel
licht verzwakt door staatsinvloed, door clericalisme en
door de talrijkheid en onverschilligheid der gemeenten
zouden de tegenwoordige toestand minder donker en
schrikverwekkend zijn geworden.
Het op Gods Woord gegronde der Presbyte
riaansche instellingen is op voortreffelijke wijze
op deze vergadering uiteengezet. Spreker heeft zich
daarover verblijd, evenzeer als over eeu in alle
volheid theologisch betoog over den raad Gods
in 's menschen verlossing. Ook spreker vindt in het
verbond der genade zijn vrede en kracht.
De hoofdbeginselen van het Presbyterianisme zullen
wel zijn de vereeniging der geloovigen als decleti
van Christus' lichaam gekenmerkt door eene belijde
nis, welke rekenschap geeft van hnnne hope, en alzoo
schijnende als een licht en werkende als een zuur-
deesem in de wereldvoorts het algemeene priester
schap der geloovigen waardoor alle gaven, met behoud
I van ieders zedelijke vrijheid, tot 's Heeren verheer-
j lijking en ten nutte der Kerk onder de leiding van,
overeenkomstig Gods Woord gekozen, dienaren wor—
den aangewend. Moge deze bijeenkomst 's Heeren
gezegend werktuig" wezen om door duidelijke uiteen-
i zetting en conclusie alomme die hoofdbeginselen ingang
I te doen vinden en daarmede Gods welbebagelijken
Wil te volbrengen, ziende op Jezus bij alles, wat zoo
ernstig dreigt.
Spreker vraagt nog één woord tot de afgevaardig-
den van a'le de Presbyteriaansche kerken te mogen
j richten. Niet met Schotland en Engeland alléén is
Holland verbonden. Door heigeen het gaf of ontving
staat Holland (afgescheiden van den hoogsten band)
in betrekking tot allen tot Italië, tot Frankrijk, tot
I Zwitserland, tot het Noorden, tot de VereeDigde Sta
ten, tof Duitschlaud, aan hetwelk Holland, bij veel
voortreffelijks, voor zijn regeerend Huis van Nassau-
Oranje heeft te danken.
Holland is daarom allen verschuldigd, maar heeft
zeil ook aanspraak op aller aandenken, aller liefde,
aller gebeden, welke het behoeft ter .vervuiling van de
sedert eeuwen ontyangene,schoone roeping. Mag spreker,
als blijk van een ieders instemming, vragen, dat
thans liet vereenigd gebed voor Holland opga?
Uit 's-Hage wordt gemeld, dat Z. itl. de Koning
in de tweede helft van de volgende maand in de re
sidentie wordt verwacht.
Zijn wij wel ingelicht dan staat deze terugkomst
in verband met de openstelling van het Kanaal, wan
neer het ook voor diepgaande schepen bevaarbaar zal
zijn. Z. M. zou dan te IJmuiden komen en eenige
schepen onzer pantservloot zouden uit zee voor Am
sterdam komen. Daarna zou Z. M. naar de Pyre
neeën vertrekken. (H.)
Don Pedro, Keizer van Br.azslic, gebieder over
de eenige monarchie der Nieuwe wereld. Keizer van
een rijk met onmetelijke wouden, talrijke stroomen
en onbeklimbare bergen, is een dier zeldzame vorsten
die met recht aanspraak op den naam van geleerde
mogen maken. Nu onderhoudt de keizer zich eens
met prof. Gunning over de fermentatie der organi
sche sloffen, dan spreekt hij met den beer Roller
over Hebreeuwsche schriften; nu eens vraagt hij bij
zijn eersten tocht door Amsterdam op Thorbeckes
standbeeld wijzende: is dat uwen minister? en dan
weder toont hij vrij wel op de hoogte te zijn van
stoomgemaal en waterwerken.
Als onvermoeid toerist heeft de keizer misschien
zijns gelijke niet. Vrijdag was hij te Amsterdam 14
uren op de been, altijd maar van de eene plaats naar
de andere. Al het, merkwaardige van Arasterdam
werd door hem bezocht en den omtrek deelde mede
in zijne belangstelling. Haarlem, Broek in Waterland,
Haarlemmermeer kregen een bezoek; op dit oogenblik
is de Keizer in Utrecht.
Zonder eenige etikeite wenscht hij overal ontvangen
te worden, de dingen te zien zooals ze zich gewoonlijk
vertoonen, en niet in galatenue dat is don Pedro's
bedoeling. Te Parijs zijnde, had hij boven op omni
bussen de halve stad reeds doorkruist, toen de be
volking hem officieel kwam opwachten. Te Amsterdam
verzocht hij herhaalde malen aan de policie, de toe
gestroomde menigte zich vrij te laten bewegen,
De heer M. van Beugedom, secretaris der gemeente
Sant tPSifiSipr-iSatBu! is ook tot gemeente-ontvanger
benoemd.
Vrijdag jl. stond voor het Gerechtshof te 's Hagc
