IJH1ST0RIMH BL A 128. Zaterdag- 28 April. 1877. erscliijnt eiken Maandag, Woensdag en Vuudag- >nd ten 8 ure, behalve op Christelijke feestdagen. Prijs per dkie maanden franco2, Enkele nommers0,0? Uitgever: ALBERT WEDOLNÖ, te MIDDELBURG. Prijs der Advertentiën: Per regel 15 ets.; Familie-berichten van 16 -regels ƒ1,Iedere regel meer 15 cents. Liefdegaven 10 cents per regel. I VROEG SLUITEN. Er behoort heel wat toe om eene lang en ingewortelde gewoonte te veranderen. Nie- and wil gaarne bekennen iets uit sleur of te doen in dezen tijd van handelen t overtuiging en beginsel, maar toch zal ieder inkelier wel willen toegeven, dat zijn laat erken alleen 't gevolg is van eene gewoonte, te machtig. Onlaugs hoorden wij wel Rotterdammer bluffend zeggen: bij ons erkt men veel langer dan in Amsterdam, kom ik 's avonds niet ver van twaal- m van 't kantoor", wjj gelooven evenwel iet dat allen, die wellicht lang moeten werken oor huishuur of belasting, zich op dien zoo- ijver zullen beroemen, eerder geloo- wij dat overspannen en overwerkte bedien en klerken, zoowel als patroons, onder eene roeve noodzakelijkheid zuchten. Maar wij zouden, volgens belofte, over elders mgewende pogingen en verkregen resultaten In 1800 was de grootste winkel in Londen garen- en- bandwinkel met zestien bedien Daarna werden vele winkels uitgebreid nieuwe gesticht, waarin van twintig tot ijf en twintig personen werkzaam waren; in 825 was er één winkel met honderd vijftig Genoeg om elkander af te lossen? Toen reeds teekenden tal van bedienden een met de zeer bescheiden vraag: neer durfden zij niet hopen) om des zomers m 10 des winters om 9 uren de manufac- ïurwinkels te doen sluiten. In 1838 trokkeu de klachten der bedienden kleinere winkels zoo zeer de aandacht, dat een aantal samenkomsten werden gehouden Exeter Hall om in 't openbaar over de lak te spreken. Het was toen nog de tijd jelen ovt het Parlement zich met werkuren id, het ge en ging toen nog zoo gemakkelijk onie^ medelijden van 't publiek op te te ner;u geweten wakker te schudden. „In het di 00r Ret publiek te winnen was er en verbetering te verwachten. Er 3rd, in 1842, eene Vereeniging voor vervroegde ïuiting opgericht. Patroons, bedienden, 't pil lek moesten het eens wordende vereeniging Ide het middel zijn om ze samen te bren- De zaak moest op verschillende wijze ien voorgesteld, hetzelfde liedje telkens op worden gezongen, in redevoeringen, in in groote plakbiljetten en in strooibiljetten. Er werd een kruis- het laat sluiten gepredikt, jkeldochters gaven hunne shil lings, welgezinde en verlichte handelaars hunne sovereigns, en welwillende aanzienlijken stijfden de kas der jonge opkomende vereeniging. Yan den kansel werd, zonder onderscheid van kerkgenootschap, de lotsverbetering bepleit van lien, die tot bovenmatigen arbeid werden genoodzaakt. De pers hielp dikwijls en krachtig mede, en stap voor stap vorderde de vereening op den ingeslagen weg. Het is een zware strijd geweest, want wet ten kunnen veranderd worden als hooggeplaat- sten voor het plan worden gewonnen, maar in gewoonten kan slechts verandering worden gebracht door den wil des volks. In de voornaamste wijken van Londen is de werktijd in magazijnen met 4 uren, in win kels met 8 a 4 uren per dag ingekort. In het afgeloopen jaar begonnen weder 62 han delaars hunne winkels vroeg te sluiten: de meesten zomer en winter 0111 7 uren, enkelen 's zomers om 8 's winters om 7 uren, anderen weder een half uur vroeger. Om zulk een doel te bereiken moesten bijv. in ééne wijk negentig bezoeken door leden der vereeniging worden afgelegd, 20.000 strooibil jetten in één jaar worden verspreid in vijf wijken, 500 groote biljetten worden aangeplakt, en aan ontelbare dames worden verzocht zich tot regel te stellen: na zeven uren niets meer te koopen. Het jaarverslag der Vereeniging voor ver vroegde Sluiting vermeldt als aanwinst in 187576 105 firma's die op Zaterdag middag vroeg sluiten, de grooste helft om 2 uren, de andere om 1 uur, de meeste van deze sluiten op andere dagen om 5 en 6 uren. Is er een groot onderscheid tusschen de vroegere en tegenwoordige uren van sluiten, nog grooter onderscheid is er op te merken tusschen de winkelbedienden' van den ouden en dezen tijd. Velen van hen maken zich den vrijen tijd ten nutte om zich te onderrichten eene verstandelijke en zedelijke verbetering dei- bediende]! is, naar het oordeel van vele winke liers, het ge volg van vroeg sluiten. Dit gunstig oordeel spreekt zich niet alleen in woorden uit. Op de lijst van hen, die jaarlijks meer dan 10 shillings bijdragen komen 212 namen voor, de meeste vertegenwoordigende eene contributie van 1 pond sterling, maar ook verscheidene van 2 en 3 zelfs 5 pond. Ons bestek verbiedt te vermelden wat in konderde winkels door de gezamenlijke bedienden is bijeengebracht. De vereeniging ontving in het laatste jaar In 1856 preekte de Eerw. W. P. Tiddy over ,Ben ik mijns broeders hoeder?" en gaf die preek ten j voordeele der vereeniging uit. 1050 pond sterling, en gaf bijna even zooveel uit. Vele winkeliers in Nederland, die eigen heer en meester heeten te zijn, hebben niet zooveel vrijheid en levensgenot als menige knecht in Londen Middelburg, den 27 April 1877. In de jl. Woensdag gehouden zitting van den gemecBitei'itatf van Middelburg werd tot lid van het burgerlijk armbestuur (vacature ontstaan door het overlijden van den heer D. Jeras) benoemd de heer M. C. Jeras. Aan den heer B. A. Fokker werd uit stel tot bouwen verleend op een terrein der gemeente op de Loskade, en onderhands een stukje grond ver kocht. Van den heer A. W. Teding van Berkhout, te Utrecht is een adres ingekomen, houdende aanbie ding om het terrein van het voormalige gasthuis in den Langen Delft kosteloos aan de gemeente over te geven om daarop eene straat aante leggen, adressant zal ze alsdan aan weerszijden van winkelhuizen doen voorzien, en verklaart zich tevens bereid eene vrij aanzienlijke som in de kosten van aanleg bij te dragen; op dit adres zullen B. en W. later adviseren. Mededeeling wordt gedaan dat het proces der gemeente contra Jcronimus aan de gemeente op f 777,30 te staan komt. Het voorstel van den heer B. A. Fokker, tot inkorting van den duur der kermis, werd verworpen, vooral om dat de kermis feitelijk eene week duurt,- daar de perste week gebruikt wordt tot het opslaan van tenten enz. De heer Fokker deed uitkomen dat hij niet bedoeld heeft dat men de week voor den aan vang geen kramen of tenten zou mogen opslaan, daar om heeft hij een amendement voorgesteld, om daarvan te doen blijken en dit bezwaar van burgemeester en wethouders alzoo weg te nemen. De heer Snijders verklaarde dat hij zich over liet algemeen zeer goed kon vereenigen met de motieven van burgemeester en wethouders tegen het voorstel van den heer Fokker aangevoerd doch hij maakle van deze gelegenheid gebruik om, zonder daarom een voorstander van de Zondagswet te zijn, den wensch uit te spreken, dat in hel gemeentebestuur wat minder vrijgevigheid zal worden betoond in het toelaten van vermakelijkheden op Zondagen, zooals velocipedes, bals tot laat in den nacht enz., waardoor onzedelijkheden bevorderd wordt. Hij wenscht die mindere vrijgevigheid, opdat het althans niet altoos kermis zij. De voorzitter is, evenals de lieer Snijders, van mee ning dat de aanneming van het voorstel van den heer Fokker in de zaak zelve weinig verandering, en zeker geen verbetering zou brengen. Ook zouden daardoor moeilijkheden ontstaan met het oog op de kermissen van Vlissingen, Leiden, Utrecht, Rotter dam enz. Al wordt de eerste kermisweek afgeschaft zal er toch niet minder 1 sbandigheid zijn, daar van de eerste week schier door niemand gebruikt wordt gemaakt dan alleen de schoolkinderen van de carous- sels, een genot dat, zeker wel niemand hun misgun nen zal. Straatmuziek wordt ook eerst in de tweede helft der eerste week toegelaten. De geheele kermis onderscheidt zich hier door bedaardheid. De eeni°-e eenigszins drukke dagen zijn 'Donderdag en Zaterdag- der tweede week, maar ook die drukte, vroeger meest al door bewoners van het platteland veroorzaakt, is al veel verminderd. Trouwens ook de vroegere ver maarde plattelandskermissen, bijv. te Domburo- en te Westkappelle, beteekenen weinig meer en schijnen al len aan een vliegende tering te zullen sterven. In antwoord op den wensch, door den lieer Snijders geuit, merkt de voorzitter op dat het, niet meer tot den plicht van een gemeentebestuur kau geacht wor-

Krantenbank Zeeland

Het Zuiden, Christelijk-historisch blad | 1877 | | pagina 1