Önze houding in de laatste ronde
nrTrnrnjjiTTrrrmalf
HET GERMAAN SCHE ZWA ARD
BESCHERMT ONZEN HAARD
DE ZELFVOLDANE
GOESSCHENAAÏ?
Jöden en Jodangenooten.
De tijd, dat Chamberlain met zijn
parapluie Europa afreisde om het begin
van den oorlog nog eenigen tijd te ver
schuiven, ligt ver achter ons. En wan
neer hij dan met een vredesduif in de
eene' éh een tasch vol ooriogsindustrie-
aandeeïen in de andere hand van de
eene conferentie naar de andere reisde,
dan was de wereld vol van de meer
dan aandoenlijke vredesfrasenwaar-
medeJUbion bij monde van dezen man
de wereld vervulde.
De lucht trilde van de warme be
woordingen, welke vanuit Engeland
continentwaarts woeien. En dat in een
tijd, dat er koortsachtig in de diplo
matieke smidse werd gewerkt aan de
keten, welke Duitschland voor de
tweede maal en thans voor goed in
de boeien zou moeten slaan.
Dit werk werd verricht docr het
steeds in een kunstmafigen nevel ge
hulde wereldjoderrdom, dai door mid
del van Jesuïtisme eh Vrijmetselarij, het.
pet van intriges en kuiperijen om
Duitschland heen spon.
Dat was nog steeds de tijd, waarin
het woord het zwaard overstemde.
Toch kon het vele malen herhaalde
vredesaanbod van Adolf Hitler geen
succes hebben, omdat achter Engeland
en Frankrijk de mateloos hitsende
macht van het wereldjodendom staat,
dat nu eenmaal ter verkrijging van de
door haar gedroomde wereldmacht 'n
wereldbrand van noode heeft. Alleen
•wanneer'de niet-joodsche volkeren in
voortdurenden onderlingen s'rijd ver-
Bloeden, is het slechts voor het Joden
dom op den duur mogelijk een greep
naar de wereldmacht te doen.
Wanneer we dus weten, welke dui-
velsche machten in de wereld aan de
iouwtjes trekken en hetzij een ooriog
of een crisis kunstmatig kunnen doen
pntstaan, al naar gelang het in de
Jodenkraam te pas komt, dan zou het
toch niet mogelijk moeten zijn, dat vol
keren, die er in ieder opzicht belang bij
nebben naast en met elkaar in vrede
ie leven, elkaar op leven en dood be
strijden. En waar dit nu wel het geval
is, moeten er dus middelen aangewend
zijn die de ware bedoelingen van de
oorlogsdrijvers hebben verbloemd.
Moos grijnst.
Want wanneer iedere Fransche sol
daat geweten had, dat hij den doqd in
de oogen ging zien ten behoeve van
een stinkende kliek cynisch wreede,
internationale beuisjoden, dan had er
geen druppel bloed gevloeid 1 Maar
daarom moest dan ook tevoren een
mateloze hetzcampagne, die gepaard
ging met een onafgebroken stroom van
leugens op de massa's neerdalen,-ten
einde deze in een oarlogsroes en in
een sfeer van haat jegens Duitschland
te brengen.
De achter ons liggende jaren hebben
maar al te goed bewezen, welk een
verschrikkelijke uitwerking deze ver
pestende volksvoorlic}iiing en het sme
rig geknoei vcmgedegenereerde staats
mansdilettanten voor de wereld heeft
gehad 1
De wereld brandt aan alle kanten en
Juda grijnst I
l^aar deze grijns zal wegtrekken op
dit gelaat en overgaan in een blik vol
doodsangst! Want thans naderen we
snel het hoogtepunt in de grootste wor
steling aller tijden, welke eindigen zal
met de vernietiging vpö die machten,
welke deze hebben ontketend 1
Het recht zcd zegevieren.
Want er,zou geen recht meer 'in de
wereld zijn, wanneer in deze heroïsche
worsteling het volk zou ondergaan, dat
vecht voor zijn plaats onder de zon
en dat het alleen door Engeland wordt
ontzegd omdat dit het nu eenmaal tot
„behoud van het evenwicht van krach-
ten" in Europa niet kan dulden dat op
het vaste land van Europa een krach
tige mogendheid ontstaat. De oorlog
veen thans zoowel als de vorige wereld
oorlog zijn worstelingen om het behoud
en zoo mogelijk uitbreiding van macht.
Dit geldt zoowel voor de internationale
als voor de nationale politiek. Wij,
Nationaal-Sooialisten, weten zeer goed,
dat elke weerstand die wij op onzen
weg ter verovering van de ziel van
ons volk ondervinden, gevoed wordt
en georganiseerd is door kapitalistische
machten, die zich rijk gestolen hebben
aan de gemeenschap en nu, uit angst
voor de afrekening, het volksche ont
waken trachten tegen te houden
En omdat wij dat weten is er geen
nationaal-socialist die er ook maar é,ên
oogenblik over denkt om zijn strijd op
te geven. Omdat wij weien, dat'voor
een verheven ideaal gestreden wordt
vreezen wij niets en niemand. Seen
recht geaard nationaal-socialist zal ooit
versagen, omdat hij het bewustzijn in
zich draagt zich deel te weten van
de laatste gebundelde revolutionnaire
kracht van zijn volk in dezen tijd, die
tot historische taak heeft dei) zworen
strijd voer de verheffing vcm zijn volk
te voeren. Wij, naiionacd-socialisten,
weien dat er na ons geen macht zou
opstaan om een Wereldbeschouwing uit
te dragen, die aan ons volk zijn toe
komst kan verzekeren. Daarom putten
wij uit ons verantwoordelijkheidsgevoel
en liefde tegenover de natie steeds de
kracht, onversaagd voorwaarts te gaan
op den eenigen weg welke ihajis nog
gegaan kan wonden, de weg van hst
nafionaal-soeiahsme. Het feit, cfcft het
kapitalistiseh-jodendom in zijn aanvals-
en atweerstrijd tegen hot naüonaal-
«NtaSkmè z:;'.i toevl heat moeien
nemen ici teneur, moord en chodslag,
bewijst de zwakte van hun argumenten.
Immers, wanneer rtien de onjuistheid
van het nationaal-socicdisme wil aan-
toonen, dient dit te geschieden met
steekhoudende argumenten. Maar juist
het gebruik van geweld verraad het
gebrek hieraan en geeft men er tevens
mee te kennen, dat de leer reeds zoo
ver in de ziel van een volk is doorge
drongen, dat deze slechts met geweld
kan worden geremd en bestreden.
Onderscheidt goed en kwaad I
Ons volk is, als product van zijn
politieke opvoeding, helaas niet in
staat het wereldgebeuren als geheel
juist te zien. Murw gemaakt door mis
leidend, slechts kapitalistische belan
gen najagend krantengedaas, is het de
massa onmogelijk scherp waarheid
van leugen te onderscheiden. Het staat
als geheel tengevolge van d© Engel-
sche ziekte te zwak op haar politieke
beènen om te blijven staan bij de aan
stormende leugengolven vanuit Enge
land.
.geland heeft onder grooten druk van
Moskou een stap moeten doen, welke
zijn dood verhaaBt Verdeeld was
het Imperium reeds, stervend is het
thans en behoeft straks slechts begra
ven te worden 1
Engeland vindt thans soldaten tegen
over zich', die vechten met een verbeten
haat jegens hen, die fosfor smeten op
vrouwen en kinderen. Hier vecht de
soldaat die door zijn onvergankelijk
heldendom doet herinneren aan Stalin
grad. Stalingrad en Cherbourg, beiden
gevallen, maar al liggen de verliesdata
ver uit elkaar, toch geven beider on
dergang hetzelfde beeld van onvergan
kelijk heldendom.
Deze fosforstroom heeft niet de Duit-
sche harten gebroken, doch alleen de
haat er dieper in gebrand Hoe name
loos veel leed is daarginds in stilte ge-,
dragen. Thans vindt dit zijn ontlading
in een strijd welke met den dood van
Engeland eindigt I En of nu Cherbourg
is gevallen of dat er nog meer steden
zullen vallen, zal niets veranderen aan
ons vertrouwen dat Duitschland dezen
oorlog wint I Ons vertrouwen in Adol!
Hitier is onbegrensd. Wanneer hij zegt
„Duitsch volk, wees gerust, wat er ook
gebeuren mag, we zullen het de baas
worden", dan valt hieronder ook de
wereld is, die, voor wat betreft het ter-
roriseeren van de burgerbevolking,
zwaar boter op het hbofd heeft, dan is
het toch wel;Engeland
MAAR ENGELAND ZAL STERVEN
EN DUITSCHLAND ZAL LEVEl^l
WAMT DE GERECHTIGHEID NEEMT
ZIJN LOOP
Daarom zijn en blijven wij naiionacd-
socialisten, met de steppe. Jen in
—aantocht solidair met D schjand.
Slechts met een dergelijke hou _'ing zijn
wij verantwoord tegenover de genera
ties ciie na ons komen en eeren wij
onze voorouders. Altijd zullen wij het
dankbare gevoel behouden bij de
keuze tusschen Europa en de dood aan
de zijde van Europa te hebben gestaan..
Het werelddeel, waarin wij, menschen
van het cultuurscheppend Noordras,
geroepen zijn, leiding te geven.
Met trots en dankbaarheid zullen
onze kinderen steeds gedenken zich
zonen en dochteren te weten van hen,
die strijders' waren voor de redding
van Europa in een tijd, dat het in de
grootste worsteling aller tijden zich
bevond op het dieptepunt van zijn be-'
staan. H.J.B.
'MET Cürt/VOAt/fflE AT EEG? EE JbvSBT'l/AT/S ZE6EV/E/?T f ZO/.CEN
OP CON/7L/A//S'ESA/ G-PHEEL POPOPA /N 0EZ/T AfW/V,... ATAAf?
VOO/? ZO t>P /S/EE>E/?LAHE>SCHE OPENS 0\SEPSC//J?//PEA/t LA TEAS
bjo
ZO Z/CH GEW/tL/G ONTLO/Z.'ENf
SCHENEN PA/ SO/GNEE/?EN.
ZO LATEN Z/C/S„f/PEOEN* EN
THE/C/CEN ATS HEGRCM ONS
LA A/O J3/NNEN9
Of7 TE BEWEZEN DAT ZO GEE AS
GOOL OOZ SA/ Z'Jf/ SCHAPEEN ZO
Z/CH BS/S BUGEL AAN o
/SET AT ALLEEN
ZrN PAA/ 'PAS 2.0LLEN Z'J OA'S
HELE EN HEOEEHEN 9 IA/AT HEL/5 CH
IASEL ZAL- NEEtSAL-i-EN P
a/AA/? ZOO ^ANNGft Z?AT O/E PON NE NAT/O NA Air
SOC/AC/TTEA/ PAT N/ET- GEG HOPEN, EN VAN P/E OHAUE &OL SSE tv /S"
TEN ALLEPN NA AN SLECHTE O/NOEN PENATEN a E~OES
Waarom trappen onze tegenstanders
nu wel in deze leugens, en niet wij
Ja, waarom Dit alles is gelegen in
het verschil in geesteshouding. Wij,
nationaal-socialisten, hebben nooit ge
loofd in invasiedata, aangegeven door
Churchill. Wij konden er oók niet aan
gelooven, omdat de logica zegt, dat,
wil hij het verrassend element in de
onderneming niet verliezen, er nimmer
tevoren gegevens hieromtrent bekend
kunnen worden gemaakt. Toch hebben
talloozen hun iaatste thee gereed gezet
om na de blijde inkomste bij het ont
bijt den bevrijders uit de Nieuwe
Wereld met „Murder Incorporated" op
hun rug geschreven, hiervan een geu
rig kopje'aan te bieden. Zoo is de in
vasie dan gekomen. Maar niet op één
van de data door Churchill aangege
ven
Invasie.
De laatste gang van Engeland.
En ook deze wandeling naar Parijs
zal een ander verloop hebben, dan zoo
velen meenen te moeten hoopen. We
derom zal dit het rijker worden van een
ervaring en hei armer worden van een
illusie voor velen tengevolge hebben.
- Z-oo dreunt dan nu, na lang zwijgen,
het geschut aan hgt tavasisfro&t En-
overwinning op het- invasiefront 1 Wan
neer hij zegt ,,de heeren "kunnen het
gelooven,of niet, het uur der vergelding
komt", dan moest de vergelding komen
en is dan ook gekomen, en hoe I
Vergelding.
De V 1 vliegt. Storingsvuur is aan
den gang, vemietigingsvuur volgt en
daarmede het einde van den oorlog in
het Westen. - f
Duizendvoudig zal vergolden worden
al dat leed, dat over een volk is ge
komen dat bouwde aan zijn heerlijke
socialistische gemeenschap. De boe
merang die Engeland heeft geworpen,
keert zich thans 1 Elke Duitsche man
en vrouw weet, waar het thans om
gaat. Na bijna jaren oorlog staat het
Rijk achter zijn Führer in onwankel-
baren trouw. Geen fosforbom heeft dit
volk kapot kunnen maken en zoo zal
het blijven. Het is nu de beurt aan het
Engelsehe volk om te bewijzen, dat het
dezelfde taaiheid bezit. Wanneer, nu
Engeland den storm oogst, welke het
als wind gezaaid heett, zich tot den
Paus wendt, dan geeft het voor de zoo-
veelste maal in dezen oorlog Weer eens
een enorm staaltje van brutaliteit weg.
Want, wanneer er één staat in de
Engelsehe oorlogvoering
De strijd van Engeland tegen vrou
wen en kinderen is niet van dezen
oorlog.
De geheele wereld is met afgrijzen
vervuld geweest over de wreede wijze
waarop,in den Boerenoorlog vrouwen
en kinderen in de concentratiekampen
werden omgebracht
Het aantal slachtoffers, dat in de ge
hate concentratiekampen om het leven
kwam bedroeg een veelvoud van het
aantal strijders, dat door de oorlogs
handelingen sneuvelden of invalide
werden.'
Bijna 28.000 vrouwen en kinderen
werden vermoord, terwijl ruim 6.000
actieve strijders gedood of invalide
werden.
Deze cijfers spreken voor zioh zelt,
zoodat verder commentaar overbodig
is 1
Het Muziekstuk.
Iets koopen is tegenwoordig niet zoo
eenvoudig, jnaar dat het aanschaffen
Van een eenvgudig muziekstukje zoo
veel moeite -filet zich meebrengt, heb
ik toch nooit geweten.
Toen ik in de hoofdstraat van Goe3
liep en een muziekwinkel binnenging,
had ik goede hoop, het gevraagde
direct te kunnen krijgen. Een onge
veer ,60-jarige man van„groot ior-
maat", kwam mij direct betuigen, dat
het bedoelde stuk niet voorradig was.
Gevoegelijk zou de zaak hiermede be
ëindigd kunnen zijn, maar toen kw n
het gesprek los
„Ja, Mevrouw", zei de man, „vroeger
heb ik altijd veel geld verdiend en
nu gaat het ook nog wel met muaiek-
stukken, maar wat U zoekt, heb ik
niet. Er komt wel een betere "tijd, als
de Motten maar eens kapot zijna,
die moeten zij volledig uitroeien, er
mag er geen één overblijver en daar
zal ik graag zelf een hdrnd'e aan hel
pen",
HiL wond zich zeer op, het bloed
steeg naar zijn hoofd en hij liep blauw
aan. Ik vreesde voor 's -mans gezond
heid.
Maar verder ging het gesprek.
Die arme Dik Trom.
„Weet U wel, Mevrouw", zoo ver
volgde de moordlustige, „dat bij mijn
buurman, den boekharideladr, Dik
Trom niet meer verkocht mag wor
den
Neen, ik wist het niet, vertelde ik
hem.
„Ik zal het U zeggen. In dit boek
komt een verhaal voor, dat Dik Trom
vocht met een Duitschen jongen en
Dik won het. Dat kunnen de Motten
niet hebben en daarom mag het boek
niet" meer verkochf worden. Zsgt U
nou zelf, Mevrouw, is dat nou niet
flauw?"
Ik weet, dat deze mfm stond te
liegen dat het gedrukt stond, want
ieder, die het boek van Dik Trom kent,
weet, dat een dergelijke geschiedenis
in het jongensboek niet voorkomt.
De Engelschen.
„Maarrrrdonderde de stem van
den gewe'dige weer over zijn muziek
stukken heen, en -hij liep opnieuw
blauw aan, „maanrr Mevrouw, de
Engelschen zitten al in Normandië en
waar zij zijn, daar blijven zij, die gaan
nooit meer weg, nóóit meer. En ze
komen hier ook, weest U er maar ge
rust op". -
Ik lief hem wat razen en dacht het
mijne over Engelschen, die ergens
kwamen- en dan niet meer terug gin
gen, en ik vroeg hem alleen, of hij dan
niet bang was, dat, evenals in Italië,
met de Engelschen het Communisme
zou komen. Maar ook daarvoor was
de dappere niet bang en wederom
kreet hij .over zijn muziekriieen.„Neen
Mevrouw, het Communisme is niet zoo
erg, het is precies hetzelfde als het
Nationaal-Socialisme, daar is heele-
maal geen verschil in."
En toen dacht ik, dat de man hier
toch geen een kerk gesloten vond en
de dominees en pastoors toch rustig
kopden preeken, - dat 'ondanks de
groote papierschaarschte zelfs de kerk
bodes nog mochte i -verschijnen, en ik
vroeg den man„U is zeker geen
Christen, want dan zoudt U zoo toch
niet spreken
Gereformeerd 1 1
De geweldige heft zich op', lijkt nog
grooter en nog iets zwaarderzijn
borst steekt hij minstens 10 cm. voor
uit, hij kijkt mij doordringend aan en
zegt,Ik. ik geen Christen Me
vrouw, ik ben Gereformeerd
Het was mij te veel en ik ging weg
en door mijn gedachten flitsten nog de
woorden „altijd veel geld verdiend en
niet bang voor het Communisme, Ge
reformeerd" 'en ik wierp nog even een
blik op zijn muziek, muziek met de
titels'„Heb je wel eens in het donker
gekust", „Kan de liefde zonde zijn?"
en „Voor één naoht vol zaligheid geef
ik alles weg". En weer dacht ikGe
reformeerd, Communisme, geld ver
dienen
De Brief.
En toen ik thuis kwam, las ik een
brief- van mijn zoon en hij schrijft-:
„Moeder, wees niet ongerust in mij,
wij doen 'alles om den vijand van
Europa te weerhouden. Wij Jrotseeren
koude, modder en alle gevaar, maar
wij doen het, omdat wij weten, dat wij
'voor ons Land en ons Volk alles moe
ten over hebben, omdat wij weten dat,
als de Communisten winnen, ook jullie
dan niet meer in Nederland zullen
kunnen leven en dat alles, wat ons
lief en dierbaar is, door het Commu
nisme zal worden vertrapt. Dan zaj,
juist als hier in Rusland, geen kerk
meer bestaan en geen dominee meer
preeken."
Dezen brief las ik, toen ik thuis
kv/am, een brief van mijn zoon, die
juist een jaar aan het Oostfront staat.
Hij, en de man van dé muziekstuk
ken, belden Nederlanders.
Wie zou de beste Vaderlander zijn
