De wolven, Herodes en Kaïn!
Er zijn nog rechters in Middelburg
Overpeinzingen rond Kerstmis en Oud Jaar
Gedachten van
Aïjaon uut 't Peeëland
vet de
vast
gege>
bl oven
pding is
te slo
|1?
Irenscht®
Idle over
Irvolgens
|et is ai
de ge-
bijver-
|3 veider
gegeven
Inzen ge
ilen. Dit
niet ai-
pok ver-
Velen
bngeveer
I het niet,
omdat
here oor-
ren. Tal
Fzo© door
Tijdens de
lelburg in
I gegevens
lamenst^lt,
Imtwoord
niets an-
stamüist
eren 1
die farl-
i beijveren
sche volk
te gooien,
Mussolini
Siberische
tenminste
rede over
Genève"
Den Hang.
I den samerP
I narde heb-
l;chreven in
li vorm, de
Ize vorm is
Irderaan en
weer een
Idsbekenden
[er, aan den
nhjst is dus
|Teeks man
die onzen
wij refcht-
Stamboom.
de stam-
Jis van broe-
Ponze ouders
Jnder afsiam-
riei ooms en
I v v/ma -v-ctdoiX
I (broeders en
lalsmede met
en nichten,
liten) enz. Het
lenstellen van
Isibbekundige
|iut. Het ver
evens is nu
|werk, zoodat
er te verza-
reeks' noodig
tis verzameld
nelingen van
rit men een
|naamdragers
fkomsiig van
|onze stann-a-
afstammeiin-
I, die uit doch-
fzen geslachis-
1 'Worr -n daar-
J
Inoom is reeds
Ven het wilde
pienscMappelij-
Ondanks de
1st woord voor
Ift het zich ge-
pn betere voor-
ht vinden dan
naiuur is hei
wig vojrm- 'e
om is het s/m-
vernieuw,' id„
jrdend en oprii-
|aderen en iv.-ij-
af sterven a
de wortel ge-
Daarom zien
ilammoeder bij
rr de sibbe op-
siam, die heel
r boven loopen
leine, krachtige
net verdere ver
at tenslotte aan
loem gevonden
ider. die hei ge-
moei behoeden,
|erbonden is.
de stamboom
jpen. Zooals in
'oom zijn sappen
len grond trekt,
oppen van een
Is (stamouders)
mgste spruit aan
'h het is d er-
wel èens y or-
|ongsie geneioue
Op schild es
■n data in, des-
rapenschilden en
r zoover bekend
oudst bekend®
acht in' zijn oor-
lus zonder latere
neld worden,
voor ons bijzon-
chen, cultureelen
zin. M. A. A.
Wij zijn weer gekomen in de dagen
"van Wodan's jacht, dé dagen waarin
onze voorouders meenden de wolven
te zien voorbijrukken in beangstigende
drommen langs den ontstelden en ha-
gelzwaren hemel. Wh gelooven daar
niet meer aan. Het christendom heeft
deze voorstelling gewijzigd in een- He-
ro.óes- of Kaïns-jacht, waarbij de le
gende ging, dat in den lijd rondom
Kerstmis Herodes, voortgejaagd door
de stem van zijn slecht geweten, we
gens den moord op Bethlehem's e>n-
noozele kinderen, nog steeds door de
vertoornde lucht vluchtte om redding
van zijn verlorene ziel. Oi het was
Kaïn, die zijn broedermoord niet ver
geten kon en geen rust kon vinden in
t heelal. Zijn geest waar Je nog sieeds
roria.
De moderne Kaïn
„Ik ben zat"
De ééne z.g.n. heidensche en de an
dere z.gn.. christelijke legende, ze zijn
beiden fantastisch en lugube.1 Het is
het bewijs, dat vroeger, in oer-oude tij»
den, zoowel als later, de mensch in de
geweldige natuur de stem van het Op
perwezen vernam en daaraan uitdrdk-
king gaf. Maar ook dat hij de straf
vreesde voor zijn hier /op aarde ver
richte euveldaden.
l,og heden razen de wolven.
Wij kunnen om deze voorstellingen
glimlachen; wij kunnen beweren, dat
- wij yèr boven deze dwaze opvattingen
staan, maar er is niemand, of hij hoort
de booze wolven van zijn eigen slechte
hartstochten en haat-gedachten bij tij
den ook door het eigen hart razen.
Vooral ia deze dagen, nu een hel is
losgebroken van elkaar woedend be
strijdende' gedaohten-werelden, die te
gen elkaar botsen en elkaar beje ?n,
verneemt de mensch, die nog ryè re-
heel is afgestompt, de stemmen van
zijn binnenste en tracht die te real me
ren of terug te dringen.
Ook thans vliegen de wolven van
vraatzucht en moordlust voorbij. Men
ziet hen gaan,in de geweldige vluchten
de r Amerikaansche vliegtuigen, die hun
vurige'ademstooten als 't ware langs
den hemel nalaten. Men; hoort hen ra
zen in de Rtissische steppen, hongerig
en bloeddorstig, nog niet verzadigd
van hun bloedorgie te Katyn, maar
nog altijd belust óm de volkeren
Vvan Europa te vermeesteren en uit te.
roeien.
Nog huilen de wolven in de beurzen
van Londen en New York, om hun geld
honger te stillen ten koste van millioe-
nen en millloenen. Nog altijd heerscht
het kapitalisme en zal in zijn laatsten
verbeten strijd tegen de vreedzame vol
keren nog honderdduizenden voor zich
uitjagen, den vuur-dood tegemoet.
Nog altijd regeeren de joden.
Nog heden leeft Herodes.
Ja 1 en Herodes leeii nog heden ten
dage. Hij werpt zijn brandend sulier
en fosfor op kinder-tehuizen, hij steekt
zijn fakkel in eeuwenoude kathedralen
en knakt de geweldige torens. Hij leefi,
deze demon, deze duivelsche gigant en
is weer opgestaan om zijn pek en zwa
vel neer te Taien regenen op woonwij
ken en tuinen, op boerenhoven en op
visschersschepen en men hoort hem
gelukkig glimlachen van genot in de
hoonende anii-Duitsche lieden, die hier
nog kort en lijdelijk met verrukte ge
zichten zijn demonische gemeenheid
volgen en bewonderen. Herodes leeft
nog' in hef hart der misdadige zwart
handelaars, die de hongerige kinderen
het brood ontstelen en die azen op
eigen zekerheid, ten koste van anderer
ondergang. Wij zien dezfen Herodes
dagelijks in de gemeene tronies der
schuifelende schijnheiligen, die met
mooipraten) nog den moord op hon
derdduizenden vergoelijken.
En Kaïn zién wij vereerd worden.
En Kaïn, de broeder-moordenaar
Een jaar ging voorbij, waarin hij sloop
achter hagen en wallen en uit de duis
ternis loerende, rijn mede-burger neer
schoot. Wij zagen hem aan het werk
in de heide bij Zuidlaren, ap de stille
wegen van Drenteja, in de stille ge
heiligde zalen van het ziekenhuis trad
hij binnen en stiet zijn broeder het mes
in het hart. Wij zagen hem op den
drempel staan in den huilenden avond
en plotseling zijn pistool afvuren en
met groote spiongen onderduiken in de
duivelsche duisternis. Kaïn leeft, maar
hij wtirdt vereerd, door christenen en
christen-voorgangers. Men vergeeft
hem zijn misdaden, men verzwijgt op
de kansels zijn ploertige daden, men
bezoedelt het geweten met de vergoe
lijking zijner misdaden.
Predikanten wekken op om in de
bedehuizen met grooten getale te ko
men, mactr inplaats dat rij met den
vinger dezen Kaïn en dezen Herodes
aanwijzen, hitsen rij de wolven der
hartstocht aan en roepen het oordeel
Gods over rich.
Er was'eens een herder.
Er was laatst 'n gereformeerd herder.''
Hij zeide, dat hij de wolven van Rus
land, den Herodes van het bolsjewisme
wel vreesde, maar dat hij als antwoord
op hun aantocht slechts dit woord wist
wentel uw weg op den Heere". Alsof
2ij0 die dit wreed bolsjewisme bestrij
den, hun weg niet op den Heer willen
wentelen I I Alsof niet de bestrijding
van bosjewisme en kapitalisme juist
beteekende, dat men de stem der liefde
en gerechtigheid vólde volgen.
Deze herder zeide niet; ie wapen
te'gen deze zonde, te w-Open tegen dit
wfereld- en God-onteerend monster
Neen, hij vluchtte weg in hulpeloos ge
stamel en niets-zeggende woorden en
Was derhalve mede schuldig'aan het
verscheuren der kudde.-JEn .deze her
der. zelf omringd van de aqnsi&rmehc^
wolven van het bolsjewisme, probeer
de nog mpt dolksfooten der verdacht
making zijn dappere- verdedigers in'
den rug neer'te veÏÏen. Want deze heM
der beseft niet, dat hij straks zelf zal
verscheurd worden en dat hij nog al
leen in staat is rijn kudde voor te gaan,
omdat enkele onzer beste zonen hun
bloed storten, hun leven geven, voor
hèml Voor hem!
Op zulk een moment wordt de her
der de Herodes en de Kaïn en. hij zal
zich later, God geve het, misschien af
vragen of hij niei verre van God en
Christus af was, toen hij rijn kudde
de wolven tegemoet leidde en hen niet
eenmaal waarschuwde voor hei drei
gende onheil.
„De tijd verstaat geen Jok".
Maar, zoo zeide eens Huijgens, „de
tijd verstaat geen jok". In den leugen
wordt niets bestendigd. Eenmaal, valt
het kaf door den wan en het zuivere
meel blijft over.
Eens en wij, die voor het recht en
de liefde strijden, hebben daarom ge
duld en kunnen den bitteren hoon over
ons laten gaan eens treedt het on
verbiddelijk gericht voor ons en vraagt
rekenschap. Dit zcu de dag rijn, op
aarde, als zij die Europa verdedig
den, de anderen rekenschap zullen vra
gen. Wat deed gij en waar waart gij,
toen opze makkers vielen? Het jaar,
de tijd vliegt heen, over enkele dagen
passeeren wij de eindstreep. De tijd
wischt veler namen en zal ons aller
namen wegwisschen, als de wind de
teekenen in het stof. Maar de moed
De wonders bin de waereld nog nie
uut. Dat zè'k zoo dikkels, en zoo noe
en dan zie je dan, dat 't wezelek zoo
fs ók.
Noe siaen ze bievoorbeeld, sind eeni-
gen tied al, het buulen van 't gxaen toe.
't Is toch wezelek te erg om d'r over
te schrieven.
In den tegenwoordigen tied, noe 't
brood gerantsoeneerd is en de meeste
menschen mit d'r rantsoentje toe motte
komme, noe laete ze toe, dat de meu-
lenaers buule.
Oevee kostelek voedsel gaet er nie
verlore op die meniere.
De zelfverzurgers kriege noe per ;aer
62 x 2 kg plus 25 kg telerspremle. dat
ie dus 129 kg.
As ze die oeveeleld laete maele en
dan bievoorbeeld uut laete buule op
80 percent, dan kun ze gemiddeld 2,8
kg brood per weke en per persoön laete
bakke.
Dat kom dus neer op 4 onsen per
dag.
Noe gloöf ik nie, dat *n boer, die zelf
z'n graen teelt, daer genochi an eit en
dat ze vast en zeker nog wwat meer
Sraen ïcu d'r e l je c we.
As ze nie laete.buule ebbe ze. geèn
gewichtsverlies van 20 en soms nog
wel vari meer percent. Want daer 2ulle
d'r wel vreze, die nog verder dan 20
percent laete uutbuulè.
En weet je, wat nest dat verlies ök
zoo erg is, 't ekken is van den dam.
Iedere meulenaer mag 'n buul an 't
werk ebbe. J' oef nie te vraegen wat
daer 't gevolg van Is. Ze buule d'r op
los, dat 't 'n meraekel is. Veel graen
oor op die meniere an de normale dis
tributie onttrokke en vor zwarte priezen
kan iedereèn wit brood ete. En de
zemels gaen weg vor beèstevoer.
De autoriteiten, die dat toelaete en
daer nie tegen optrèje, die wekke toch
zeker vermoedens, dat ze willens en
wetens de voedselvoorziening sabot-
teere.
De buulen van de molenaers motte
allemael verzegeld oore. Nog beter
was 't as.ze wegg'aeld wiere, dan pas
bi je zeker, dat ze nie meer gebruukt
oore.
Mar schienbaer vinde ze geèn an-
leiding om in te griepen. Ze moste de
veraniwoordeleke man, want daer mot
er toch eèn uuteindelek verantwoorde-
lek vor weze, tegeliek mit alle buulen
opruume.
As ze van oègerctnd d'r nie toe over-
aaen em deisalte&a lette plekken in '1
en de eer en de iiouw blijlt en geen
wind der tijden blaast de namen onder
van onze beste broeders, die tegen de
Herodes-benden strijdend neerzonken.
Zij zullen gegrift zijn in den eeuwigen
steen en onze kinderen zullen hen ken
nen. De. tijd, het jaar ging voorbij, een
bitter, bitter jaar, een bloed-jaar, een
jaar vol verraad en joodsche bar-
baarschheid. Duitschland en zijn ver
bondenen zullen dii jaar als één der
zwaarste eens herdenken.-
Een nieuw jaar komt. Wij weten niet
wat de Nomen onder den levens-esch
zien weerspiegeld in het water der toe
komst. Maar dit is zeker, dat. het lot
zich zal keeren en dat Engeland en zijn
volk-het zal bejammeren, dat het den
jood en.den Kaïn toeliet in rijn land
eri het zal dit jaar, dit komend getijde,
Zich berouwen over de gruweldaden
die zijn moordende vliegeniers verricht
ten.
Ik denk aan een vers, dat één onzer
Nederlandsche dichters schreef op een
Oudejaars-avond. En hoe wonderlijk
is het. van toepassing
Vriendenwij moeten danken de jaren
die besloten zijn.
Zij hebben ons geleerd en hun kerven
zijn gesneden in ons gebeente.
Dank I
Wij vreten waarom de bleeke hoofden
der verslagenen zijn gevallen
als witte sneeuwvlokken irt den nacht.
Dank I
De sr.eeuw daalt weer als een doods
hemd over.de wereld.
V/ij weten, dat het bloed nog heet is,
waarvan de velden zijn gedrenkt.
Dank
De lichte vensiers der kerken hebben
onze oogen niet verblind,
want ons'hart is grooter dan de ruimte
hunner schepen.
Dank
Wij mochten niet nemen het vleesch
en het bloed van Christus.
Want de christenen hebben ons vleesch
gegeten en onze tranen gedronken.
Dank
Hoor naar de uren, die om onze hooi
den vallen als een krans primul»
veris.
Dank I
Vriendenwij zijn uitgegaan in den
nacht.
Maar de morgen zal uit onze handen
opbloeien als een tuil van witte
violen.
-Dank 1
Wij moeten afklimmen ip de aarde om
er goud te gr; en.
En daarom hebben wij de s.erren aan
den lichten hemel kunnen zien.
Dank
In de diepten hebben wij de ijzeren
sleutels gevonden,
die geroest waren van het bloed onzer
vaderen.
Dank
De sneeuw is om onze schouders ge
vallen tot eed zinnebeeld.
Want wij zijn de wiite pilaren, waarop
onze kinderen zullen bouwen.
Dank
Luister naar de uren, die wegrijden als
heksen in den nacht I
De radio-inlevering.
De inlevering van radiotoestellen heeft vele Nederlanders teleurgesteld.
Een radiotoestel is een bezit dat men niet gaarne mist. Velen vreesden in
Mei 1940 dat de toestellen zouden worden ingenomen, maar het gebeurde
gelukkig niet. De Duitsche bezetting wilde de Nederlanders in dezen moei
lijken tijd deze ontspanning gaarne gurmen.
Doch wat geschiedde Ieder weet heide Engelsche radio werd al3
wapen tegen Duitschland gebruikt en vele Nederlanders luisterden naar de
moois verhalen (die ieder jaar preoies heizelfde resultaat opleverden
en gaven daardoor de bezetting eigenlijk een wenkzoudi U onze radio niet
afnemen, want wij gebruiken ze in den strijd tegen Duitschland.
De goeden met de kwaden.
Zooals steeds, moeten oo^ hier weer
vele goeden met de kwaden lijden.
Menschen die nimmer naar de ophit-
serij hadden geluisterd, moesten hun
toestel inleveren. Door de bemiddeling
der N.S.B. kon een klein aantal toe
stellen worden behouden, doch het
was slechts een gering deel.
De inlevering.
Ieder moest op een bepaalden tijd
en een bepaalde plaats de radio
inleveren. Toch was er een aantal
dwazen, die zulks niet deden. Hun
VREDE. OP AARDE
JLECNTS \NOORDEN 'asEN DAAD.
NAASTEN L /ETDE
VEnOUtSTERÖ DOOR NAA Tc
bedriefsleven uut te sniejen, waer zulle
m'n dan terecht komme.
As m'n d'r volgens die menschen,
die zooiets toelaete, zoo rooskleurig
voorstaen mit onze graenpositie, dat er
mar lustig op los gebuuld kan oore,
dan kun z' ök wel es 'n extra rantsoen
brood geve, net as ze noe mit olie,
stroop en suukerwerk gedaen ebbe.
Mit Kerstmis of Ouwejaere zou zoo'n
extra rantsoentje brood best welkom
weze.
Mit den olie, de siroop en 't suuker-
werk, dat is anders toch-wel 'n mee
vallertje, ee.
De suukerpeeën bin dit jaer ök goed
gewist, mooie opbriengsten en 'n oog
gehalte, dus daer kem wel es 'n keer
tje wai af.
Mit 't zaed Is 't ök zoo, dat is over 't
algeméén ök goed gewist, dus laete
m'n der noe allemael ök es goed mee
weze.
As ze noe wat extra brood geve oi
meel, dan kan mit Ouwejaere iedereèn
oliekoeken- bakke. -
Je zul zegge, die is nie gauw tevree,
mar in verband mit wat 'k^ iervoor ge
schreven ebbe, zou ik 't eèn of 't an
dere wille.
't Buulen me; klaer weze of as dat
nie opouwt, èlj pr.dere burgers es 'n
voordeeltje. Geen eenzijdige bevoor-
deèling, zooas noe 't geval is.
De .textieldistributie, da's ök spul te
genwoordig, ee. Dat ze 't es 'n poosje
stil legge, om alles weer es op te ne
men, dat kan 'k begriepe, mar zooas
ze 'i noe gedaen ebbe, neèje, daer
kan 'k m'n eige nie mee vereènige.
'n Groot mensch kan z'n eige d'r
wel deur slaen, mar ie mot es mit kleine
kinders zitte en dan die menschen, die
'n kleintje verwachte.
Zoo mar ineens alle vergunningen
ingetrokke en nieuw aanvraege gae
nog riie, wanl de betreffende circulaire
is nog nie ontvangen.
D'r zit er zeker eèn op te broeien
en die mot er zeker drie weken op zitte,
voor d'r wat uut komt.
De distributie isop velerlei gebied
echt. zoo'n apparaat, dat z'n eige an-
past bie de bekende-meniere van wer
ken van die overeidsorgaenen, daer
ze van zegge,,d' Aegsche meulerts
draoie Tangzaem."
De distributiemeule draoi mit schok
ken, zoo noe en dan staet ze zelfs stil.
't Is t' oopen, dat de textiel)?westie,
toch zeker vor de kleine kinders, ge
regeld oord in den tied, die verloopt
sind a 'k dit schrieve en dat 't ge-
plaets oord
ARIAON.
schóón zij dat verplicht waren. Hun
vaderlandsliefde was gelijk aan hun
moedde Duitschers zouden spoedig
verslagen zijn, en dan had men zijn
radio nog. -
Nu kwam er eenige maanden later
een bepaling dat, behalve andere straf
fen, ook het «huisraad in beslag geno
men zou worden. -De moed zonk en
alleen in Middelburg en Goes werden
nog 200 -toestellen ingeleverd.
De balie of te wel de rechtbank.
De bevelen der Overheid moeten
door ieder worden uitgevoerd, en 'toch
zeker allereerst door diegenen, die
recht spreken over anderen. Wij weten
toch nog goed uit de democraiischen
tijd der werkeloosheid; hoe fel een
officier van justitie kon zijn tegen een
werkelooze die iets gestolen had 1 En
welk een opvoedende kracht moest er
soms niet uitgaan van een vonnis van
de rechtbank of den kantonrechter.
De „heeren".
Er zijn gewone burgers, zooals ar
beiders, middenstanders en andere
volks%enooten en „heeren". Deze „hee
ren" der democratie zijn zoo democra
tisch, dat zij zich vér boven het volk
verheven achten.
Wanneer nu ieder zijn radiotoestel
op een bepaalde plaats moet inleveren,
misbruiken de heeren van de recht
bank hei politie-bureau. Zij leveren
niet in op de plaats waar anderen dit'
doen, maar beschouwen de politie
blijkbaar als een apparaat voor hun
privé gebruik. Zoo kwamen dan op
het- politiebureau te Middelburg de ra
diotoestellen terecht van Mr. J. H. T,
Bloemert, rechtervan Mr. N. J. Hoek
stra, officier van justitie en van Mr,
J. C. v. d. Minne, subs, officier v. jus
titie.
.Als de politie zichzelf gerespecteerd
had, zou ze de apparaten eenvoudig
hebben geweigerd en de „heeren" vef-
wezen hebben naar de aangewezen
plaats.
Jan met de pet kon in de rij slaan,
Voor de „heeren" z .gde de politie.
Zou door menschen die de wet zoo uit
leggen, de eerbied voor het recht erop
vooruitgaan
De grapjassen.
En er was nog een „bepaling" aan
de inlevering verbonden. De „heeren"
wilden een ontvangstbewijs, macS;
niet geieekend door een N.S.B.-ambte-
naar I
Dat de politie van zulk een wensch
kennis nam, is zéér bedenkelijk. Maar
in ieder geval werd aan de „heeren"
per post netjes een ontvangstbewijs
toegezonden, geteekend door een .der
beambten.die juist N.S.B.-ei was.'
Zuinig e se.
Goed bewaren heeren, dat formulier.
Als U het eens kwijt was, zou dit voor
U ../onaangename gevolgen kunnen
hebben.
Maar we vertrouwen dat U he. zult
bewaren als uw oogappel.
De slimme kantonr' hfer.
Niet alleen de Rechtbank brengt per
sonen naar voren die bijzondere opvat
tingen hebben. De kantonrechte;, Mr.
Moolenburgh, is ook niet voor de pees
Uit het onderstaande zou men haa.st
denken, dat hij „cum laude" gediplo
meerd was van -koning Sa! ns'
school.
Zooals ieder weet, werden de radio
toestellen verbeurd verklaard, en moes
ten zij op een nader, bepaalden t in
geleverd worden.
Mr. Moolenburgh dee;de-den b- .ef
fenden ambtenaar der Gemeente m -de,
dat hij zijn radiotoestel niet kon bren
gen, omreden dort.... door. de eb-
beurdverklaring het toestel niet meer
zijn eigqndom was, en hij er du niet
-meer aan mocht komen
Iemand die zoo precies de bepalin
gen der bezettende macht wil uitvoe
ren, mag niet in het vergeetboek ge
raken. Blijkbaar wilde hij zichzelf in
het zonnetje zetten, wat wij hem gaarne
gunnend
De moraal.
Aan ieder burger geven wij dezen
raadprobeer als gewoon mensch
niet te doen wat een r rch'er mag doen.
Wanter zijn nog reel ters m
Middelburg.
