Besprekingen ie! het Zeeuwsche volk De taak van ons volk in dezen tijd ZORG. 3e Jaargang, No. 12 Donderdag 11 Slachtmaand 1943 Een juist inzicht Onze sociale overheid IV OS A/.S.B, AAO I/AM f'j; U WEET ER TV/V \//V/GHED£/V, 17", TOO O.A. ZOA/DER PE |rfowsr WEe/? tVER ZAL {/ESN I ?/fE/f GAA/f/VE Tl<S LVEW EE/VS )vv wees' A/LET -PoWew, \.B.-Hl//S/3E - vermomd ME//SCO h niet allen bewust vail Janisatie, die ten doel [het Vaderland en het In. doel, onze jongens aan J weet, dat zij daar de peten doorstaan om hun reiken. Het komt meer- jeen avondeten krijgen» Inlijven steken. |>ngens, weten voor welk Itrijden voor een nieuw Jan opbouw en niet van 1 voorgaande tijden heb- ptrijden aan de fronten peren. os aan hen. Zendt hen pij kunnen ons er niet zeggen, dat we niets Pjrr smoesjes om er vanaf "can iets m's<*>n, al is het I dragen reeds maanden voor Frontzorg bij. Zij 11. Waar blijven de an- ltijd aanbreken, dat men It men zoo weinig voor peft overgehad. kan alles inschikken. |g, niets is ons té veel. wij ook iets voor onze Pfcen overhebben, wordt er zooal naar het l'rontzorg honderden pak- an dergelijke pakketjes is uit1 pakje shag, 2 I pijp, 1 bloc schrijfpapier, ne tandpasta, enveloppen, I drop, 2 pakjes sigaretten- Ire kleine versnaperingen, feugde worden de pakket- or onze jongens ontvan- F met onze jongens brengt |g dat wij zijn van eenen Igenooten hebben van de ]ïrd hunne kleine bekommer lm, omdat er beseft wordt, lieer nioeten verduren dan In van distributie moeilijk- in het Vaderland. Jpten, doet Uw best. Laat Ik iets voor Frontzorg over met milde hand op post- |6 t.n.v. Distr. Vert, van rte Goes. I trictsvertegenwoordiger van I 'Frontzorg Zeeland. „Dat is zooeven bekend |zei ik oorspronkelijk. Een in één woord een heele nijn „Oh" lagen vele werel- Jze dat bekend maken Nou |praakzame dame. 8.50 per kilo. en wijdde mij aan de visch. |:stelde en verbitterde vrou- Ide de heer R, 1 had ik geen tijd om nauw- Wel weet ik, dat de toorn tong kostte 8.48 per kilo Jeusachtige schol van ƒ4.50. dschminnende man bezit èn I gelijk alle vrouwen, niet de (en in dit vischgevecht, kocht Ik bijna niet dragen kon en We van griezelde. Hij was zoo - l ist nu al, dat ik nooit de kop kunnen afsnijden. Én boter lad ik ook niet, dps zou de ter tafel verschijnen. Het worden voor manlief. Deze bef mij. Maar al die andere fch deze buitensporige visch- orloven kondenDie toch louwentrouw en vrouwenmoed J en nu met leege handen en huis moesten. De dure visch I over voor de beter met het flden. X Is toch een zootje I I dure schol naar huis sleepte, |:r R, op het slagveld achter, I een beleedigde vrouwenkring, ks uit te leggen. „Mevrouw, Inog effe, hij vertelt een ver- Ten buurjongen, die het goed I schol meende en ons naar hqis tijd voor verhaaltjes", zei ik vas boos, ondanks mijn ver- jen en zwaren weg naar huis, if eigenlijk verfoeilijk met die tl. Maar als ik die nu niet ge- ,,'t Is toch een zootje, met die buurjongen kordaat. „Eigenlijk wat aan'doen :zers, er moet wat aan gedaan :ens praten op Sociale Zaken, a niet te duur betaald worde 7 y- K 945 Verschijnt eenmaal per maand ven huis tot huis door geheel Zeeland Redactie i Koningstraat 4, Goes Abonneman! buiten Zeeland f 1,50 per jear Moed. uithoudingsvermogen, standvastigheid zijn noodig. Wanneer continenten tegen elkaar opbotsen in een hevigheid als thans geschiedt, spreekt het vanzelf, dat de landen welke hiervan deel uitmaken, zonder uitzondering hun opgaven, ten aanzien van dezen strijd hebben te vervullen, willen zij niet hun bestaans mogelijkheid volkomen verspelen. Een strijd als deze, stelt de volkeren voor enorme opgaven en laat hen ge bukt gaan onder vele en. zware zorgen. Slechts 'n groote hoeveelheid moed. uithoudingsvermogen en standvastig heid naast een schitterend militair ap paraat maken het mogelijk uit deze geweldige worsteling als overwinnaar naar voren te komen. Aan geen dezer voorwaarden vol deed ons volk toen het dtt tijdsgewricht binnentrad. Om zoo moeilijker is het danook voor haar, door dezen tijd heen te komen. Nationaal-Socialisme, de vaste lijn. In het bijzonder geldt dit, wanneer men de zorgen slechts op zichzelf be kijkt en niet in staat is deze in ruimer verband te zien. In dit geval krijgt men van.het huidige leven een beeld zoo somber en met zoo weinig perspectief, dat er fantasie voor noodig is, om rfog licht in de toekomst te zien. Daarom is het ook slechts aan Nai- Socialisten mogelijk, in deze jaren van strijd een vaste lijn aan te geven. Wat kon het ons volk schelen, dat vóór 1940 de stempelaars bij honderd duizenden, yerpqpperden .en verdemo- raliseerden. Hoe bedroevend weinig was het streven der regeering gericht op het zedelijk en lichamelijk welzijn van ons volk. Slechts liefde voor parasieten. Terwijl aan den eenen kant groote sommen werden uitgegeven voor de verzorging van gedegenereerde wezens en idioten, was er aan den anderen kant practisch nooit geld voor de ver zorging van de groote gezinnen. Ook hier rekenden de Nationaal-Soclalisten het tot hun plicht de helpende hand te bieden. Wanneer uitsluitend Natlo- naal-Socialisten zich uitsloven voor het Winterhulpwerk komt dit, omdat de rest van ons volk wegens een tekort aan gemeenschapsgevoel en een teveel aan angst, den moed mist zich voor dit prachtige socialistische werk in te sphakelen. Dit deel van ons volk loopt liever aan den leiband van pastoor öf dominee en keerde met innerlijke be wogenheid en warme liefde de porte- monnaie om, wanneer het er om ging Joden te helpen, die nooit anders heb ben gedaan dan op de gemeenschap parasiteeren en ons volk uitzuigen tot op het been 1 In plaats van het zich tot plicht rekenen om volksgenooten in den nood bü te springen, liep men warm voor volksvreemde Joden I Doorzie het egoistisch spel l Al de „groote figuren" eener sterven de Democratie, hetzij in dorp of stad, die met hun verkalkte hersens in het wereldgebeuren niet meewillen of kun nen, zullen bemerken, dat zij langzaam maar zeker de macht over de massa zullen verliezen. Deze gedachte brengt bij hen wel een ontzettend gekerm te weeg, maar daarmee kunnen zij het volksinstinct in de massa niet dooden en voorkomen, dat deze zich scharen zal achter Anton Mussert, die nu bijna 12 jaren onvermoeid voorgaat op den eenigen weg waarlangs Nederland nog een lichtende toekomst kan vinden, n.l. die van het .Nationaal-Socialisme 1 Want nu kunnen al die gewichtig doen de heeren-vertegenwoordigers van een zichzelf overlevende gedachtenwereld wel vertwijfelde pogingen in het werk stellen de openbare meening onder controle te houden, toch zgl het feit, dat uiteindelijk hun egoistisch "spel doorzien zal worden, hun het angst zweet op het voorhoofd brengen. De massa zal hen ontglippen en zich ten slotte tegen hen keeren. Want de fe- actionnaire strijd voeren die heeren al leen, omdat zij voelen, dat een zaag, gedreven door een kracht die Nieuwe Tijd heet, bezig is de pooten van hun eens machtige zetels door te zagen. Het gemgsterdom gemobiliseerd. Nu kan men in zijn vertwijfeling nog zoo veel kameraden uit onze rijen wég- schieten, altijd zullen deze plaatsen weer worden ingenomen door anderen, die met een zelfdè Ideaal voor oogen zich voor hun volk Inzetten, maar tevens met een zelfde verbetenheid zich zullen keeren tegen hen, die ophitsen tot moord als laatste poging fot bestrij ding van het historisch aan de orde zijne Nationaal-Socialisme. Want wanneer het gangsterdom van Nederland zich mobiliseert tot uitmoor ding van- het Nationaal-Socialisme, dan zal de Communistische onder wereld aan den lijve ondervinden, dat de harten van Nationaal-Socialisten, naast een warme liefde voor hun volk' tevens een stalen hardheid in zich dragen, die zich in alle felheid keert tegen hen, die met geweld de eenwor ding van ons volk trachten te belem meren. Onverbiddelijk treft voortaan onze af weerkracht hem, die het zwaard tegen ons opneemt. Dan gaat het oog om oog en tand om tand I Een lange reeks moorden heeft plaats gehad. De reactie heeft het mas- - ker laten vdllen. Thans weten wij waar we aan toe zijn. Wij willen ver broedering, maar het Communisme wil moord I Verkeerde geesteshouding. Toch zullen wij cdtijd voorwaarts gaan, want ons plichtsgevoel is sterk en vrees voor den dood kennen wij niet. En hoewel het geheel tot de zor gen van ons volk behoort om al het mogelijke in het werk te stellen de moordenaars en handlangers op te sporen, hoewel het volkomen een dienen van haar eigen belang betreft, wanneer aan deze sluipmoorden een einde komt/.voelt het zich geroepen'om andere zorgen zich aan te trekken,- n.l. het liefdevol verzorgen van onderdui kers, het doorgeven van kettingbrieven, het samenstellen van „zwarte lijsten", het klaarmaken van gerechten voor de ontvangst van de Tommies en zich verder te bemoeien met roddelen tot de tong uit do keel hangt Het zijn al die -zorgen, 'welke het zich aantrekt die met ons volksbelang juist volkomen in strijd zijn. Het denkt steeds echt vaderlandslievend te doen en in wezen werkt het zich tegen. Het zijn alle uitvloeisels van een verkeer de geesteshouding. Daarom kan het niet anders of ons volk moet in deze jaren in de vervulling van zijn plich-' ten te kort schieten. Het is niet in staat zich een beeld te vormen vefti de op gaven welke het te vervullen heeft. Het weet dat het Bolsjewisme voor de deur staat, maar toch trekt hét geen conclusies. Het weet, dat door het Bolsjewisme het Christendom met wor tel en tak zal worden uitgeroeid, gelijk in Ruslan^ is geschied. Toch snelt het niet te wapen. En waarom niet Om dat het door een Jodenpers zoo zwaar onder narcose is gebracht, dat het de helderheid en kracht mist zich een klaar beeld te vormen van de totale verwoesting en uitmoording van ons land en volk welke het gevolg zou zijn van 'n Bolsjewistische overheersching. De geest van ons volk zit zoo volge- stampt met anti-Nationaal-Socialistische phrasen, dat er eenvoudig geen plaats is voor iets nadeeligs ten opzichte van het Bolsjewisme. Scherpe maatregelen zijn genomen. Ons volk heeft geen radiotoestellen meer. Het heeft velen als gijzelaars zien wegvoeren. Weer anderen zijn gefusilleerd. En waarom Het heeft allemaal .zorgen en lasten op zich ge nomen in de gedachte echt-Nederlands te zijn. Het was alles niet ftoodig ge weest wanneer het de heeren deser teurs in Londen, tde kapitalistenkliek en de studentenwereld maaj: niet ont broken had aan een juist inzicht. Maar het moest nu eenmaal komen, want hoe zou zoon stelletje politieke knoei-" ers in Londen ook 'plotseling inzicht kunnen hebben, terwijl het in al de jaren vóór 1940 niets beters heeft kun nen doen dan een leger van 500.000 werkloozen te vormen en te laten cre- peeren. Hoe zou een kapitalistische kliek ook plotseling inzicht kunnen ver- toonen, terwijl deze nimmer een ander doel voor oogen heeft gehad dan uit buiting van de massa. Hoe zou een studentenwereld ook plotseling inzicht kunnen vertoonen wemneer men met geen andere gedachte student is ge worden dan om zelf zoo vlug mogelijk rijk te worden in plaats van zich tegen over de volksgemeenschap verplicht te voelen alle kennis in. dienst hiervan te stellen. Het is toch goed beschouwd zoo duidelijk, dat atles zoo komen moest. De voorwaarden voor 'n suc cesvolle geschiedenisperiode ontbraken ten eenen male. We- leefden nu een maal in een periode waarin de slecht ste elementen domlrtierden. Daarom ls het zoo tragisch, dat de massa nog meebrult met hen, waaraan het al het over ons gekomen leed te danken heeft. Indien niet I Wanneer hier nooiiysoo'n krankzinnig anti-Duitsche politiek was gevoerd, was Nederland nooit bezet geworden. Wan neer de landverraders in Londen aan Japan den oorlog filet hadden ver klaard, was Ned.-Irjöië niet Verloren gegaan. Wanneer ons volk geen ge hoor had gegeven aan inblazingen van een Jóód in Londen, waren onze radio toestellen niet verbeurd verklaard. Wanneer het officierencorps in zijn ge heel correct was geweest tnplaats van woordbreuk te plegen, was ons leger niet wederom in krijgsgevangenschap terug gevoerd. Zoo kan men doorgaan. Ons volk heeft aKejnaal zorgen en lasten op zich geladen door eigen ver keerd handelen en 'donken. Met een droevige anti-Nederlandsche geestes gesteldheid is "het den oorlog ingegaan, waarvan het nog degelijks de wrange vruchten plukt. De Leider gaat ons voor 1 Onder de geschiedenis van Neder land was dan ook absoluut een streep gekomen wanneer er niet een deel in ons volk was, dat de grootheid van den tijd heeft gezien en de consequen ties heeft aanvaard 1 Daarom kan ons volk Anton Mussert niet dankbaar genoeg zijn, dal hij in de jaren, waarin het met ons land sterk bergafwaarts ging. Vich geroepen voel- d» de**- fidjd ci/E-t1 -,o biaien mnt da volksverteerende krachten en het thans te lelden door een tijd, welke in de ge schiedenis zal worden vermeld als 'n periode, waarin ons volk leefde op het dieptepunt van zijn bestaan. En wanneer wij dan zeggen, dat de Beweging de consequenties heeft aan vaard, vindt dit zijn uitdrukking in het feit, dat duizenden en nog eens duizen den opgetrokken zijn naar dat deel van ons continent, waar met de wapens beslist wordt over leven of dood van ons volk 1 Mocht dan nog eens, voor het te laat is, het bewustzijn in ons volk vaardig worden, dat Hendrik Colijn ons be drogen heeft en Anton Mussert ons leiden kan, dat de regeeringskliek vol lafheid wegtrok, ons verradend, naar het Westen en onze beste zonen, vol moed, ons reddend, optrokken naar het- Oosten, cjan kan de tijd nog komen, dat ons volk zijn plichten en zorgen leert kennen zooals ze in 's lands be lang vervuld en gedragen moeten wor den. Dan heeft het zijn kans op een eervolle en schoone toekomst nog niet verspeeld. Wanneer het maar die eigen, zelf standige wijze van denken hervindt om uit al de gebeurtenissen die achter ons liggen de noodige lessen te trekken, dan is al dat leed nog niet vergeefs geleden, maar heeft er toe bijgedragen dat ons Nederlandsche volk weer met beide beenen op den èrond ls komen te staan en het dientengevolge weer kan worden tot hoeksteen van onze Germaansche levensruimte als voortzet ting van een groot verleden en tot vfaarborg van een schoone toekomst. H. J. B. Onderstaand stukje werd ontleend aan het „Mededeelingenblad" in de Classis Zierikzee van de Ned. Herv. Kerk, uitgaande van het Classicaal Bestuur en bestemd voor hen, die tot de Ned. Herv. Kerk behooren in de Gemeenten der Classis. De schrijver van het qrtikel geeft hierin bliik een goed inzichrte bezitten. OosterlancL 11 u. dr Weeda, 3.30 u. geen dienst. Een week van emoties. Eerst met het oog op onze vertrekkende jon gens, die er nog al mee te stellen hadden, dat ze den vaderlandscheu bodem, tijdelijk, met een vreemden gingen verwisselen. Wij kunnen daar best inkomen. Als plattelan ders hangen we aan onzen grond, aan onze bezigheden, aan ons gezin. Of er ook niet eenig voor- daal- xtan .is verbond f®, om eens verder te kijken, iets meer van de wereld te leeren kennen, uit je ge wone doen te zijn Ik geloof het wel, maar je moet er tegen kunnen, en je persoonlijkheid weten te be waren. 'n Veel minder en voor mijn ge- voel smartelijker' emotie brachten de huiszoekingen en opbrengingen in verband met vermoedens van zwarten handel, met name t^p aan zien van het pas gedorschen kool zaad. Het komt mij niet toe, hier een oordeel te vellen. Men moet motievSh en levensomstandigheden daarvoor kennen. Eén ding wil ik wel zeggen ik keur zwarten han del ten sterkste af, omdat er ge- wodhlijk win- en hebzucht achter schuilt. Het is dan niets-anders dan woeker op en uitzuigen van land- genooten. De straf die er op staat, is rechtvaardige straf. Vraag 16. Ik ben niet tegen de maatschappij- vorm die U voorstaat. Ook Dr. Kuyper had veel van dezelfde beginselen in zijn program. Ik ben echter van mee ning dat wij onszelf moeten ztjn, en dat wij niet door Duitschers geregeerd moeten worden. Antwoord. Ik ben het volkomen met den vra gensteller eens en kan hem de verze kering geven, dat ook de Fiihrer van het Duitsche Volk hetzelfde standpunt inneemt. Adolf Hitler heeft als ideaal een vrij Duitsch volk'in een vereenigd Europa van vrije volken, die nimmer meer elkander zullen bevechten. Hij heeft aan den'Leider nadrukkelijk ver zekerd Nederland niet te zullen scha den en niets van Nederland te zullen nemen. Dat wij in den oorlogstijd zware of» fers ihoeten brengen is hard, maar be grijpelijk. Vergeleken bij de bloedof fers van vele volken, hebben wij reden tot dankbaarheid. Als U nu nipt gelooft in de woorden van Hitier, waarom gelooft U dan wel in het bondgenootschap Engeland- Rusland? Weet U niet meer, wat de Nederlandsche regeering vroeger in de Tweede Kamer zei over het sluiten van een bondgenootschap met Rusland En thans heeft zij het toch gedaan. Hoe denkt daarover Weet U niet meer wat de dominees gezegd hebben over Rusland En zoudt U willen dat dit land zou winnen? Hiermede is Enge land op leven en dood' verbonden. Wanneer U en ik beiden voor ons geweten kunnen verantwoorden dat wij alles willen doen voor ons volk, dan zijn wij daardoor reeds kameraden, want zonder dat wij het uitspraken streden wij voor hetzelfde doeleen goede toekomst van ons Volk en ons Vaderland. Ook ik ben' dus van meening, dat wij niet door Duitschers moeten worden geregeerd, maar'zelf onze boontjes zullen moeten doppen. Als dit op het oogenblik zoo is, is dit het gevolg van de verkeerde politiek, die vóór 10 Mei 1940 in Nederland gevoerd' is. Hopelijk ls de oorlog spoedig teneinde en het bolsjewistisch gevaar overwonnen. Vraag 17. Worden de N. S. B.-functionarissen voor hun werk betaald? Wat ver- dienen zij eraan Antwoord. Hoewel het geen gewoonte dat men iedereen vraagt wat hij verdient, wil ik ditmaal een uitzondering maken. Wij doen het werk voor de N.S.B. als werk voor ons Volk en doen het zonder - eenige vergoeding. Wij geven hier voor al onzen vrijen tijd en soms meer tijd dan wij eigenlijk kunnen missen.-' Vrijwel uitsluitend - personen die bijv. een kantoor-functie hebben, genieten hiervoor -hun salaris, dat in hei alge meen iets lager is dan in soortgelijke functies. De N.S.B.-functionaris doet zijn werk alleen omdat hij meent dat hij dit moet doen om zijn Volk en Vaderland In dezen moeilijken tijd te helpen. Om diezelfde overtuiging staan onze vrij willigers aan het Oostfront, Ook zij doen dit niet voor betaling, en wagen, ja offeren zelfs dikwijls hun leven. JAN DEKKER. Er mankeert nog wel eens hei een en ander aan de sociale inzichten onzer democratische burgemeesters. Hebben wij in het vorige nummer de schandelijke toestanden in Arne- muiden aan den kaak gesteld, dit nummer van De Zeeuwsche Stroom bewijst, dat bij den burgemeester van Oosterland de leus „eigenbelang gaat bgven algemeen belang" hoogtij, viert. De lijst zou toch niet volledig zijn, wanneer wij ook niet eens enkele ge vallen van onsociaal optreden van onze democratische burgemeesters pu bliceerden. Wemeldinge. Hier komt het geval nummer één Het betreft de gemeente Wemeldinge, met als burgemeester 'de heer A. C. Willemsen, wiens vader door een voor spoedige oesterteelt eenige malen.mil- llonair is en wiens zoon het in zijn leven aan niets ontbroken heeft. Het gevaar is, dat zulke vadem-zoon tjes nu alles wat een ander verdient,- te veel vinden, en dat zij hun ambte naren zelfs nog minder gaan betalen dan de wet voorschrijft. Men behoeft werkelijk geen wiskundige studie te hebben gedaan, om te weten dat het voor een ambtenaar in dezen tijd ver bazend moeilijk is van zijn klein tracte- ment rond te komen. Wetende hoe reactionnair en hoe rijk eze burgemeester was, hebben .wij tens een onderzoek ingesteld naar cle sociale toestanden op zijn gemunte- huis. De eerste ambtenaar, een gehuwd man, heeft een bruto-salaris van 1300 gulden per jaar. Hiervan gaat nog 8 a 9 procent af en houdt hij dus nog slechts over f22.75 per week. En dan 'moet hij ook steeds ais roerteer voor den dag komen. De tweede ambtenaar kan zoo'n kapitaal heelemaal nfet verdienen en krijgt 900 gulden per jaar, of te wel omgerekend, na aftrek van lasten, f 15.75 per week. Alle goede dingen bestaan in drieën en daarom heeft men den derden amb tenaar den titel van volontair gegeven. Hij verdient 300 gulden per jaar, wat dus overeenkomt met f 5.76 per week, waar nog lasten afgaan. De BewaarschooL De gulheid en de sociale gerechtig heid worden door den burgemeester ook toegepast op de juffrouw der Be- waarschool. Deze moet met een sa laris van 450 gulden per jaar toekomen, of te wel f 8.65 per week. Daar zal men fn dezen tijd ook niet stil van gaan levenMaar als je zelf niet op een klein'beetje hoeft te kijken, kun je je beter van de zorgen van an deren niet te veel aantrekken. Volkomen willekeur. De burgemeester schijnt er een ge noegen in te hebben om armelijk be taalde krachten om zich heen te zien, want op een bijeenkomst van burge meesters en secretarissen van Zuid- Beveland werd indertijd een uniforme regeling ontworpen, waartegen door de Provincie geen bezwaar werd gemaakt en die dan ook bij verschillende ge meenten is ingevoerd. Volgens deze regeling zou de ambtenaar inplaata van 1300, 1700 gulden moeten krijgen; de tweede ambtenaar inplaats van 900, 1100 gulden en de volontair inplaata van 300, 600 gulden. Zonder twijfel zijn deze salarissen nog aan den lagen kant en niet in over eenkomst met de hooge prijzen van dit oogenblik. Maar het is toch van iedéren rechts-- grond ontbloot om zelfs nog ver bene den minimum-salarissen te betalen. Het salaris van de juffrouw der Be waarschool, die bovendien nog kost- winster is voor haar oude moeder, zou tenminste op 900 gulden moeten ge bracht worden. De tijd is voorbij. Wanneer de burgemeesters in Zee land het nog niet weten, dan wordt hun dit nog eens goed onder het oog ge bracht, dat de tijd voorbij is, dat zij willekeurig kunnen beschikken over 't wel en wee van hun ondergeschikten. Wel is waar is door den oorlog de opbouw van een Nationaal-Socialistl- sche gemeenschap niet te bereiken, maar reeds thans beginnen wij om de Nationaal-Socialistische gerechtigheid in te voeren en wanneer een burge meester niet begint in eigen bedrijf order op zaken te stellen, dan is hij niet geschikt om in dezen tijd burgemeester te blijven. ■I

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1943 | | pagina 1