Voorwaarts, Christenstrijders Weg met de Christenhonden f Bombardement van Rome Wat zijn we toch vrij, hè? Jsa fazant Gheteouwe" of k>k? Jeugdstorm Frontzorg is eereplicht Zij prediken liefde, maar zij koesteren haat. Zangleiders |gs, be ond [ikzee, i:cn Zierikzet liden en- t« I to. Molema ::h bij c:a lilden. lie kinderen de .diepe was ver- [toiems rich gelid; ken I bewustzijn kunstmatige Ipast. keer- bk bier. la zij uit Jers te ver- plunderden ovirfcies en I-prijzen bin- l:t waren de T opgesto:l J een moord- tschers hier- leeds geant- Ndat, bij her- J opgetreden. |>k de dupe? j.Degenen die lang en daar- ook. De t zij doen. |_|j doen. Een a sterk Eu- welvarend litschland is godlooze en ellende; Jieid voorbij. J lang er een |ijne, waarin wij zullen I wankeimoe- II iets anders Ie deference [tegentroeven J zeker zullen de laatste laiet onder in I end - zult op- lisschien duikt lien ook moét I happen. Dan liitzien. Want [je gezeten en i |ers, zij weten |ade zullen zij izende zaaien. nog niet leker, de over- strijden voor moordenaars, dien wij dan I? nent twijfelen. Ivieren, gewis |als de wanne' echt door en bad ons zoo ;erder dan een en we voelen gaan met het en loomheid n fit. ten in het water is. zoüt twee inrichtin- gele school en igen kan water duiken, men zich weer school, is altijd \ls je «Jaar lid ui ging je mee- enteschool, kon e belastingbiljet „was je niets", deftige schooi t Ned. Arbeids- die het water die ook het uren van- open en de tarieven iereen daarvan 'an de „deftige" iwemmen in de r de gemeente met meerderen stelpende drukte is plotseling niet iets waren., dat hét stands- ii is sinds lange nat. Er is weer wegloopers be- iap, waaruit zij en in hun „def- als ieder ander fan de volksge- >ok alleen maar ggeloopen, omdat ^an den" nieuwen iet willen mede dat ook Middel- /ordt bestuurd en 1 zij wel. hooi" hebben ge wen tijd nu \*r- i zijn, omdat de »k gelaten wordt, cht. Zij, van den :h over, dat „def eat blijkens dit dwijnt, en omdat volksgemeenschap en in'dit opzicht), stervelingen zijn hooi meedoen mei 3, verheugen zl<J vordt er even o( Opmerker. Voelt U daarvoor De huichelachtige geallieerden hebben een strijdlied, dat zij bij iedere gelegenheid zingen of doen zingen. De beginregel luidt.„Voor waarts Christenstrijders 1" Daardoor wil de geallieerde leiding haar leger een soort Leger des Heils-cachet geven, dat haar overigens wel heel slecht f>ast. Immer$, wie bij voorkeur zijn bommen, werpt op kerken, heilige plaatsen, kerkhoven, Icinder- en ziekenhuizen, basilieken en scholen, kan zich bezwaarlijk een leger van Christenstrijders noemen. Hét is dan ook alles allein maar geschreeuw en reclame. -In wezen wordt geen moment ge dacht aan Christus en Zijn leer. Integendeel, <Je achtergrond beteekent juist de vernietiging daarvan. Immers de jood, die met zijn kapitalistische invloeden de draden in handen heeft van dit luguber spel, de jood, die in Amerika er, Enge land en Rusland de lakens uitdeelt, heeft geen ander doel, dan de Christenhonden uit te loeien en later zijn koninkrijk te vestigen. Het is erg moeilijk om de groote massa, die van politiek geen benul heeft en die alleen maar denkt aan eigen vooTdepl of behoud; dit te doen begrijpen. Men sou daarvoor allereerst moeten beginnen met het geven van de een voudigste geschiedenisles. Wanneer men de menschep® styk voor stuk tens zou vragen, of zij er voor voelen om dpor een nieuw soort David geregeerd te wordèn, of zij er voor voelen zouden hun kerken te veranderen in synagogen en bioscopen, of zij genegen waren om hun kinderen te leeren dat zij, volgens de Talmud, dè hortden gelijk zijn, «n alleen de gedaante van menschen hebben, opdat de jood niet door een hond bedient be hoeft te worden, en dat „elke Christenmoeder een hoer" is, ik vennoed dat zij wel het ant woord zouden weten te geven. En toch is het zoo. En toch is het zoo. Toch leert de jood, dat de niet-jood beleedigdgetrapt, misbruikt en gedood kan worden, daar hij voor Jahwe's aangezicht „onwelgevallig" is. Want dè jood- sche God, Jahwe, lees goed, heeft plezier in het jagen der niet-joden door gloeiende tichel ovens en net verbrijzelen van kinderen der niet-joden tegen de rotsen. Deze wraakgedachte nu, is bezig in dezen oorlog waarheid te worden. Immers, nu werpen de misleide jodendiena- ren en slaven bij voorkeur op kerken hun bran dend sulfer neer en jagen vrouwen en kinderen~- door de gloeiende ovens der straten. Nu verpletteren zij kinderen en hebben een welbehagen in hun gekreun. De joodsche Wraak is bezig zich te koeiep en nog wel door de handen van bun eigen vijanden. Want geen jood waagt zich in vijandelijk gebied, uit vrees voor den dood. Hij jaagt daarom zijn helpers in het vuur en heeft er een dulvëlsch plezier in, dat de niet-joden elkander vernietigen. Wie werpen de bommen? Wanneer het volk eens wist wie de nbrand en brisantbommen op woonwijken en scholen neergooien 1 In de meeste gevallen zijn het jonge Amerikanen, negers en Canadeezen. Het zijn lieden uit een land, dat geen cultuur heeft, dat slechts blokkendoozen van huizen kent, vlerkante stapels steen, zonder £pnige schoon- c heid en zonder geschiedenis. De Amerikaan haat de cultuur van het Avondland en het Iaat hem steenkoud of een Keulsche Dom, door de eeuwen vereerd 'en met groote liefde gebouwd, of een basiliek van Can Lorenzo, waar de heerlijkste kunst tot ontplooiing kwam, in asch en puin ondergaan. Wat kan het een Amerikaan of een neger schelen, of hier kerjeen neerstorten op blanke Kinderen, of hier vrouwen brandend in hét water springen? Weineen 1 Hij gooit zijn rfioordbommen uit, draalt om, steekt een siga ret op en wordt, thuisgekomen-nog opgenomen als eerelid der vrijmetselaarsloge. Hij wordt begroet met het lied; „Voor waarts, Christenstrijders 1" terwijl achter hem Vrouwen snikken bij hun vermoorde kinderen en verminkten bloeden tusschen de heiligen beelden. En toch zijn er menschen die na Parijs, Keulen, Amsterdam en Rome grijnzend van plezier zegden„zoo moet het komen". Het is vaak gebeurd dat zulke brute, vet- dwaasde en volkomen verjoodschte individuen zelve allerellendigst om^et leven kwamen door een volgend bombardement. Want wie hoopt Dp den dood van een ander, valt dikwijls zelve als slachtoffer. Er is éen hoogere gerechtig heid en door deze gerechtigheid 2al ook de strijd worden beslist. De voorspellers, de stumpers. Er zijn lieden, die heden jmet voorspellin gen rondloopen, die op korten termijn zullen worden vervuld. Wij kennen hen allen. Het zijn meest on- <5, ontwikkelde blaaskaken, die van strategie,-van i politiek, van geschiedenis en cultuur geen greintje verstand ^hebben. Het waren eertijds de lieden die op België, Frankrijk, Griekenland en Joegoslavië wedden met hoogroode koppen, ihans zijn het de Sicilianen, de heeren die in elk klein gelukje van de geallieerden reeds de nlgeheele ineenstorting van Duitschland zien. De stumpersNogmaals zullen zij bedrogen uitkomen. Ja, zelfs dan, als zij de overwïn- ning meenen voor de deur te zien. Want zij begrijpen niets van Adolf Hitler en Mussert, niets van de onoverwinnelijke kracht van het Nationaal-Socialisme en van Duitschland. en ook niets van de demonie van de godlooze Sbvj^t-Unie. Zij wauwelen zij krijschen, handenwrijvend, „nu gaat ie ér an". Inderdaad, „nü gaat ie d'r an". Na eeuwen ellende en uitbuiting gaat de jood er aan. Nu is n mensch opgestaan, Adolf Hitler, die gehaat ook van hen die hem bet meest moesten lief hebben, dit Avondland beschermt vcor de toomloze wraakzucht tier joden, en de on voorstelbare machtshonger der kapitalisten. Nu gaat ie d'r an. Nu gaat ie d r an, deze demon en kwelgeest der m ischheid, die eeuwen lang intrigeerde om z: h tenslotte heer en meester te maken van co onontbeerlijke levensbronnen en de niet-joden daarvan uit te sluiten. Nu voltrekt zich de iaatste strijd tusschen Christenheid en jodendoió, tusschen liefdeleer en moordlust, tusschen menschelijkbeid en grof egoïsme. Nog leven wij in de groote verwarring, die ten slotte zal eindigen in de groote zuivering. Want nu nog loopen honderdduizenden ver wilderd te hoop en gissen en raden en praten en weten niet wat zij moeten hopen erf ge- Iooven. Het grootsche wereldgebeuren gaat over en kngs hen heen. Onkundig geblevén en ver" keerd ingelicht, dwalen zij rond of zoeken troost in de godsdienst. Maar vele voorgan gers zijn even verward en zij -geven geen troost, maar hitsen hen meer öp en maken de gejaagde harten niet kalmer. Zóó stormt het in duizenden hoofden en met groote Vreeze ziet men de toekomst tege moet, die zich zwart schijnt af te teekenen. Als/zij eens wisten. Indien zij' eens wisten, dat zich hier een groot gericht voltrekt,' een gericht over een wereld die leefde van geldzucht en egoïsme, een gericht -over den Farizeër en den Judas, een gericht over de Mammon en de vele vlech- ters der doornenkroon. Zij zouden rustiger worden en gelooven, waarlijk gelooven in de onverbiddelijke ondergang dergenen, die deze bloedorgie hebben uitgelokt, Churchill, Roose velt, Stalin en boven hen de jood. Zij zouden met rustige zekerheid de over winning van Duitschland, van het jonge, ver nieuwde Europa tegemoet zien, en wie weet, zelve ook medewerken om deze naderbij te brengen. Het begint- er waarlijk, al op te gelijken, dat de voorspellingen van den Middeleeuwschen beroemden stefrekimdige, Nostradamus, die ook het einde van deze botsing heeft voorzegd in zijn „centuries" zal uitkomen, n.l. „dat Enge land zal ondergaan en de Aegeïsche Zee rood van bloed zal zijn". Wij houden niet van voorspellingen, wij zien liever de nuchtere werkelijkheid. Deze spreekt voldoende voor daad heeft haar tot draagster van het nationale geweten in Nederland doen worden," zegt de schrijver. „De Nationale Jeugdstorm, dat is het Vader land", zeggen de stormers nu, niet met woor den? maar metterdaad. Ik weet niet, hoeveel kameraden uit de stormersvendels reeds als vrij willigers in het Oosten gevallen zjngetallen zijn hier ook geen maatstaf." De journalist vertelt dan van een stormer, dien hij twee jaar terug leerde kennen, en die kort geleden sneu velde* voor Leningrad. „Als jongen had hij in zijn geboortedorp den Jeugdstorm opgericht, toen hij 16J^ jaar oud was meldde hij zich vrij willig bij hèt Legioen. Men wilde hem terug sturen, omdat hij nog zoo jong was. Hij ging niet terug, maar stormde mee naar Leningrad. Het IJzeren Kruis en het Sturmabzeichen zijn bewijzen genoeg voor de dapperheid van dezen Stormer, die, nog geen 20 jaar oud, viel tot eer van zijn Volk Na dan de meening weerlegd te hebben, als zouden deze frontstrijders slechts avonturiers 2ijn, wijst de Duitsche correspondent op de ver bondenheid van de Jeugdstormers in het Vader land met him kameraden aan het front. „Op een groote Jetigdstormbetooging spraken de jongens onlangs, trotsch op de soldateske daad van.hun makkers, de woorden: In onver brekelijke trouw, als vast aaneengesloten ge meenschap, beloven \yij, waar en hoe dan ook, deel te nemen aan den strijd tegen het bolsje wisme.' Ieder bevel en iedere opdracht zullen wij vervullen 1" Hij, die de gedachten van allen met deze woorden uitsprak, stond zelf in den winter 1941-1942 als vrijwilliger aan het front, en 2ijn toehoorders zijn voor een groot deel hun belofte reeds nagekomen.; een grooté boeken- inzameling voor de arbeiders in het buitenland werd gehouden, "éelè jongens oefenden zich ge durende vier weken in de Weersportkampen der Germ'aansche Jeugd, en honderden jongens en meisjes bereiden zich in den Landdienst vrij willig voor om als komend nieuw boerenge slacht oude Nederlandsche tradities voort te ~V__SV'- l/ROEGER U/AS ONS VOLK EEN VOLK VAN &OGREN EN ZEE VAARDERS A/O 2'JM WJ EEN VOLK VAAL WAARZEGGER?, coR^DSJretcon. zich om te zien hoe de jood en zijn trawanten zich te pletter loopen, ondanks tijdelijke suc cessen en ondanks hun Christelijke strijdkreet „Onward Christiaij soldiers". En toch En toch,' tóch, ondanks de geweldige pro paganda die de geallieerden maken, -zijn er steeds meerderen, die beginnen in te zien, dat Duitschland voor een goede zaak strijdende, zal overwinnen. Zij leven ©ogenschijnlijk nog in het andere kamp, temidden van hetzers. Maar in hun hart twijfelen zij reeds of geven ons gelijk. Men zal eerst na de ineenstorting van den vijand bemerken, hoevelen onze mee ning waren toegedaan en in stilte op onze zege hoopten. Zij (-.zwijgen nog, zij knikken maar eens of zij zuchtenen zij hebben een grenze- looze minachting voor al het gekrakeel en gelieg der nog weinige fanatieke Engeland- minnaars. Zij wachten hun tijd af, hun positie belet hun helaas stellingname. Maar eens komen zij bij ons. Zij weten dat wij niet dreigen met strop en bijltjes, maar alleen de verbetering en de opbouw-dezer wereld voor oogen hebben. In het wereldgebeuren komt teekening, mis schien staan wij voor de grootste eindslagen die ooit beleefd zijp. Maar één ding is zeker „Duitschland wint", want op het koppelslot van eiken soldaat staat gegrift „God met ons". En zoo Is het, met God, den jFührer en den Leider winnen wij. 1 DE GESPIKKELDE VEUGEL. Een Duitsche stem over den De „Deutsche Ukraine Zeitung", Luzk, be vatte onlangs een artikel van haar correspon dent Gert Fröhner, getiteld„De Jeugdstor- mersj een ontmoeting met Nederlands nieuwe Jeugd", waarin de schrijver vertelt, hoe hij twee jaar geleden in aanraking kwammet een aantal jonge Jeugdstormkaderleden, die hem in hun kameraadschappelijken kring opnamen. Qe Jeugdstorm zocht toen nog naar vorm en uit drukking van zijn geloof, naar mogelijkheden voor de dienstuitoefening, strijdend nog tegen talrijke tegenstanders. Het wès niet meer als een kleine -kern, echter bezield met den vasten wil, stoottroep van het nationaal socialisme te worden, ondanks de onzekerheid van den poli- tieken toestand. „Nu,-twee jaar later, treedt dezelfde groep naar voren met den ongeduldigen uitroep" Schakel ons in! Een ontwikkeling in twee ja ren voorwaar, die geen twijfel meer overlaat omtrent de zekere toekomst van den Jeugd storm. Geen wetten en geen staatshulp hebben dezt organisatie laten opbloeien, alleen de" eigen zetten in het nieuwe Europa." „Deze jeugd haar strijd aan het front en in het vaderland bewijst het is geworden tot een stormtroep der Nederlandsche toekomst. Er is geen tijd, om er veel over te pratenthans moet gehandeld worden. Een jeugd is opge staan, die- bereid is, haar geheele volk omhoog te trekken m het geloof en in de daad." Aan de woorden van dezen Duitschen jour nalist behoeven wij niets toe te voegen. De Jeugdstorm bewijst in dezen tijd, te zijn „de jeugd en de toekomst van ons geliefde land". Er was laatst iemand bij me op bezoek, uit het kamp der pro-Engelschen. De man kwam mij een gunst 'Vlagen, en hij moest dus_ nood gedwongen in het huis van „den verdachte" eenigen tijd verblijf hóuden. Toen" de Z2?ak, waarvoor hij kwam, tot zijn genoegen was opgelost, praatte,p wij nog wat na. Bij die gelegenheid vroeg ik hem, wat wel zijn hoofdbezwaar was tegen het Nationaal- Socialisme. „Mijnheer", zei hij, „dat zal ik U eens gauw zeggen. Ik houd niet van dwang, .van dicta tuur, zal ik maar zeggen. Het Nederlandsche Volk houdt van de vrijheid. Wij hebben voor de geloofsvrijheid zelfs 80 jaar gevochten." Ik knikte respectvol. Terwijl hij dit zei, zag ik hem nieuwsgierig naar buiten kijken. Bij zijn weggaan zag ik hem voorzichtig naar alle kanten gluren, of niémand hem zag. Ik begon luid te lachen. „Waarom lacht U vroeg hij. „Oipadt je zoon wezel bent, vriend, en ofor dat je zoo van de vrijheid houdt en de dwang zoo haat." Hij keek me verwonderd aapr> „Hoe dat zoo?" „Nou^zooeven hield je zoo van de vrijheid, en nu ben je zelf bang van de dwang en dicta tuur van je eigen vrienden Een mooi v prin cipe houd je er op na." Hij rweeg en glipte haastig weg. Ik dacht even over de dagen der inquisitie, En deze heeren praten over dic-ta-tuur 1 Zij oefenen die zelve op elkaar en anderen uit als nooit' een Nationaal-Socialist Zoomen zou. Leve de vrijheid hoor I B. V# In het Oosten, waar de roodc hel brandt, staan de soldaten der Germaansche volken en vormen een muur, om het dreigende gevaar der sovje^horden te keeren. Onder deze strijders staan ook duizenden van ons Volk, die met groot idealisme bezield zich inzetten voor de vrijheid van Europa en van ons Vadérland. Ook voor U 1 Wanneer eens een oogenblik de strijd minder hevig is, keeren zij terug »in hun stellingen en bunkers en vragen dan het eerst naar nieuws uit het Vaderland. Want zij, die duizenden kilometers van. ons verwijderd op post staan, verlangen juist het meest naar eenig teek en van leven uit hun geboorteland. Frontzorg heeft de taak op zich genomen, daarvoor te zorgen en gij moet zooveel als in uw vermogen ligt, daarbij uw steun verleenen. Stort op Giro 491616, toi.v. den Districts vertegenwoordiger Frontzorg te Goes, -opdat deze organisatie aan het ieder en dag toene mende aantal vrijwilligers brieven, kranten en pakketten zal kunnen sturen. Ontvangen door bemiddeling van kamske M. v. d. Weel-Boon te Sti. Annaland, een bedrag van f20.'-'. Er zi,n lieden, die, wanneer'zij critiek uit oefenen op het Nationaal-Socialisme, dat zij gemeenlijk niet kennen of begrijpen, met na- ~druk zeggen dat zij voor „vrijheid" zijn, die wij beknotten zouden. Vrijheid in denken èn handelenMooi I Nu is het hoogst leerzaam te bemerken, dat, wanneer het er op aankomt deze vrijheidsge dachte te bewijeen, deze zelfde heeren een onverdrageliike dictatuur uitoefenen. Zelf oefe nen deze critici een dwang uit op andersden kenden, die ongeveer doet denken aan de in quisitie Een klein voorbeeld Door een onderwijzer op de school te St. Jansteen werd aan de kinderen gevraagd wiens vader zijn radiotoestel had ingeleverd enwie niet. Een jongen stak zijn vinger niet op en diens vader werd deswege dan ook stipt in den namiddag bezocht door mijnheer pastoor. Op deze wijze probeert de onverdraagzame, vrijheidslievende clerus er achter te* komen, wie sympathiseert -met de „nieuwe orde". Op zichzelf genomen is deze actie, die de kinderen allee^v maar betrekt in politiek, een geniepige, onridderlijke manier van strijd, ten tweede heeft het niets te maken met de Chris telijke liefdeleer, en ten derde beteekent het, dat deze priester al heel weinig verstaat van het begrip geloofsvrijheid. Trouwens, .de geschiedenis der kerken is gë- teekend met vervolging, bloed, martelingen en brandstapel. Laten bijv. de Calvijnaanhangers eens even denken aan de duizenden, die destijds te Genève zijn omgebracht, alleen m&ar, Bmdat zij niet beleden wat de voorganger beleed. Indien er over vrijhèidsberooving gesproken wordt,laat men dan vooral van dien kant de mond dicht houden. Het is al fraai genoeg geweest en alles wel héél ver van de leer\der verdraagzaarabeN. naastenliefde en vergeving verwüderd. Dr. Elias sprak te Antwerpeny over de taak der Zuid-Nederlaijders. Op 11 Juli, ter gelegenheid van de Gulden sporenslag-herdenking, hee.'1 de Leider van het Ylaamsch Nationaal Verbond, Dr. H. J. Elias, in den Dierentuin te Antwerpen voor een dui zendkoppige menigte het woord,^.gevoerd over de positie dei'1 Zuid-Nederlandsche NatioAaal Socialisten in deze tijden van oorlog. Nadat Dr. Elias uitvoerig op de befceekenis van de huidige krijgshandelingen had gewezen, waarbij hij getuigde van de fierheid en het op timisme waarmede zijn kameraden zijn bezield, sprak hij over den slag der Gulden Sporen. „De partijen, toen zij vóór den oorlog merkten, dat 11 Juli groeide tot een machtig betoog van het Zuid-Nederlandsche volk, hebben gepoogd er de hand op te leggen en den geest ervan te richten naar de belangenvan hun partijengroe- pen. Daarboven staat de zin van ons "tot offer bereid zijn, die vervat is in de kernspreuk van vandaag„Den Vaderlant ghetrouwe". Bereid zijn de gemeenschap watirtoe mt% behoort te dienen met alle offers, bereid zijh, zboals< des tijds de Klauwaerts bereid stonden tegeri de Leliaerts, die hun vaderland wilden vërkoopen, bereid zijn, omdat 11 Juli 1302 dé dag was, die d.e toekomst heeft gevrijwaard." Fel hekelde de Leider van het V.N.V. de zatte bourgeoisie, die ook in Vlaanderen en. Wallonië juicht, wanneer door vazallen van het bolsjewiekendom politieke sluipmoorden, maar óók plunderingen van den oogst worden be- - dreven. „Wij stellen, ook niet uit tot na den oorlog, om voor ons nationaal bestaan te vechten", aldus Dr. Elias. In Europa, in het nieuwe Europa van morgen, is de grond van het delta gebied der Nederlanden oiiê heilig. Want hier is een strijd gestreden, waaruit een volk is ont staan, door de historische en geopolitische ont wikkeling, door de geboorte van een eigen Ger maansche taal en van een eigen Nederlandsche cultuur, door het bewustzijn van samenhoorig- heid dezer landen, door ons eigen volkswezen, dat wij hebben te behouden, te bevestigen en te verstevigen. Van dit nationaal BewusÉzijoris onze Beweging in Zuid-Nederland de draag ster". Plaatselijke Cursussen voor Om den zang in de Beweging meer en meer Ingang te doen vinden, hebben wij dringend be hoefte aan zangleiders (sters). Te dien einde zullen er te Amsterdam, Haar lem en Den Haag cursusgen worden gegeven op Woensdag- en Donderdagavond van 19.30 tot 21.30 uur, gedurende twee maanden, aanvan gende 15 September a.s. Doel is Het vormen en bekwamen van zanglelders (sters) voor alle formaties ep neven-organisa ties der Beweging en hen, die reeds als zang- leiders (sters) werkzaam zijn, in de gelegenheid te stellen de in de practijk opgedane kennis verder te- ontwikkelen en aan te vullèn. Vereischten éijn t Muzikale kennis, vermogen om leiding te ge ven en liefde en ijver voor het ideaal. Onderricht wordt gegeven in directie (theo rie en practijkvolksmuziek in het algemeen en het strijd-, politiek- en volkslied in het bij zonder, alsmede kennis van den liederenbundel, literatuur en repertoire. - Verschillende leidende figuren in de Bewe ging zullen tijdens dezen cursus voordrachten houden, die in het kader passen. Kosten zijn aan den cursus niet verbonden. Aanmeldingen zoo sppedig mogelijk, doch uiterlijk vóór 4 September a.s. aan den Dienst Muziek van de Hoofdafdeeling Vorming, Malie baan 41, Utrecht. \Aan de Roomsch-Katholieken van Zeeland. Er was eep tijd, dat de vrijheid van den Paus in gevaar was. Rome werd bedreigd. Een oproep van den H. Vacer was vol doende om duizenden mannén te; hulp te doen snellen, om met de wapenen in den hand het leven en de vrijheid van Hem, die hen xoo dierbaar was, te verdedigen. Duizenden moeders en jonge dochters brach ten hun offer, hun man, zoon of verloofde ver trok, om wellicht nimmer meèr terug te keeren. Doch ztj brachterfvdit offer in het vuur hunner liefde tegenover den- Paus. Het. waren de wel bekende Zouavcr, zij streden als leeuwen, vielen als helden, of kra men terug, geacht door vriend en vijand, om hun betoonde moed en dapperheid. De Paus verloor echter zijn vrijheid. Er ^/as een tijdt dat wederom het leven en de vrijheid van den paus in gevaar was. Hèt Communisme dreigde in Italië alles te vernietigen. Plannen betreffende het Vaticaan waren reeds gemaakt. Met angst en beven zagen wij, Katholieken^ dit gevaar grooter worden. Duizenden priesters en nonnen waren reedd vermoord door dit stelsel. Wij hielden bid dagen, op scholen, in kerken, ja overal waar mogelijk, werden wij op dit groote gevaar attent gemaakt. Als er bidstonden waren, stroomden de ge- loovigen in drommen naar de kerken. Het ging om ons dierbaar geloof, om den Paus van Rome. Ons gebed werd verhoord. Er stond een man op in Italië. Zijn naam is Mussolini. Hij wist het gevaar te keeren, niet alleen voor zijn land en volk, maar ook voor de geheele Roomsch-Katholieke wereld, ja, hij gaf zelfs den Paus zijn vrijheid weer. Roomsch-Katholieken, zijt gijdat vergeten Er was een tijd, dat ons land werd bedreigd. Het Communisme, dat reeds in ons land zijn kop opstak, stond aan de grenzen op het oogen-. blik te wachten om zich van ons land meester temaken. Er werd overwogen onze grens in staat van verdediging "te brengen. Vanwege de schand daden, werden onze kerken dag en nacht door vrijwilligers bewaaktte goed waren wij ons bewust van het dreigend gevaar. Er werden betoogingen, gehouden tegen het Communisme. De ICatholieke-Actie ontstond.- Er stond een man op in Duitschland, zijn" naairf is Adolf Hitler. Hij wist niet alleen het gevaar voor zijn volk en vaderland te bedwin gen, maar ook voor ons Nederland. Roomsch-Katholieken, zijt gij dat vergeten Er was een tijd, dat in Spanje het Commu nisme tijdelijk zegevierde. Het land, dat voor ons, Katholieken,- een bijzondere beteekenis heeft. Hef bracht '.voor ons de meeste geloofshelden voort. In onze lectuur en geschiedenis heeft Spanje allea tijde een voornamen rol gespeeld. Duizenden priesters werden afgeslacht:, non nen verkracht en voor het levenonteerd. Het was daar een strijd op leven en dood. Wij denken aan de helden van het Alcazar. *Er stond een man op, een held, zijn naam is Franco. Duizenden jonge Duitséhers en Ita lianen snélden hem ter hulp, zij wisten door hun heldendom het addergebroed uit te roeien en Spanje te redden voor den ondergang. Roomsch-Katholieken, zijt gij dat vergetefl? Er was een tijd, kapelaan Thuyn, dat gij een Jeugdstormer dreigde met weigering -van de H.H. Sacramenten als hij Jeugdstormer bleef. Mijn vuritj betoog, waarin ik toen reeds wees op de gebeurtenissen en gevaren, welke wij thans beleven, bereikte, dat U dat dreigement niet ten uitvoer durfde brengen. Gij hebt echter langs een anderen weg uw haat bekoeld. Deze Jeugdstormer echter, luisterde niet naar U, doch staat thans als jonge held, met het ge weer in de knuisten aan het Oostfront en offert desnoods zijn jong leven vbor uw geloof. Hij liet zijn moeder en alles wat hém dier baar was achter, terwille van zijn God, Volk en Vaderland. Wat doet ^gij thans, Roomsch-Katholiek priester Thans wordt Rome, de heilige stad, gebom bardeerd. Duizenden onzer kerken zijn reeds vernield, duizenden cr.chuldige slachtoffers vielen ten prooi aan de Conftnunistische lucht- piraten. Duizenden priesters en nonnen weraca ep wreede wijze uit elkaar gerukt, door de bommen waaraan ook uw gewezen koningin het hare bijdraagt. N De Russische, Engelsche en Amerikaansche Communisten bedreigen het leven van uw Paus. Hij wordt bedreigd. Zijn protest klinkt over de gansche. wereld. Alles wat ons dier baar is, wordt vernietigd. Roomsch-Katholieken, thans is uw en mijn dag gekomen. Toont nu wat gij waard zijt. Duizenden Roomsch-Katholieken strijden met hun overige kameraden, voor het behoud van hét Christendom en 'voor alles wat toch ook voor U dierbaar moet zijn. Bisschoppen van Nederland, Gij die zoo gaarne Uw misleidende brieven van de kansels laat voorlezen. Gij, R.K.-Priesters, Gij, die zoo gaarne de geloovigen tegen ons ophief, laat nu Uw vlammend protëst hooren. Mannen van de Katholieke-Actie, waar bli/ft \ij ÖU Duizenden mannen staan aan de fronten en "geven hun kostbaar leven. Duizenden mannen en vrouwen staan aan het thuisfront en strijden dag in dag uit met woord en daad. Kunt gij, achterblijvers, dan niets anders meer dan roddelen, lasteren en "broodroof toe passen Thans vragen wij U rtfèt opgeheven hoofd Roomsch-Katholieken, er is gevaar, wat doet 8>i' Wij, Nationaal-Socialisten, strijden ">or, trouw tot in den dood. H. "Voorlichtend en leidinggevend In Nailonarfl-Socialistischen zirt kanalleen Het Nationale Dag blad voor U «ijn. Geeft ~V nog vandaag op als abonné Van m Oude Qracht 172-170, Utrecht De krant, die Uw voorkeur verdicntl

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1943 | | pagina 3