Wijl \fcm Mi itawuke, Installatie Wat kan er een volk gebeuren wiens jeugd van alles afziet om haar groote idealen te dienen* Men Huwelijksieesi Na drie jaar Di< van Str eekboerenleider Dieieman als burge meester van Zaamslag. Het -Nederlandsche Arbeidsfront ADOLF HITLER. Nederlandsche Volksdienst BEROEPSKADER voor den Jeugdstorm* van kameraden te Hoofdplaat. 3e Jaarg Van SS3S2 Donderdag 20 Bloeimaand was voor Zaamslag 'een bijzondere dag. Des middags om twaalf uur werd de Bieuwe burgemeester, kameraad H. ileteman uit Hoek, geïnstalleerd als burgemeester. De raadzaal van het Gemeentehuis was op waardige en fraaie wijze ver sierd, zoodat direct bij den aanvang Yan de plechtigheid de aanwezigen doordrongen werden van het feit, dat hier een bijeenkomst was van TTatio- èaal-Socialisten. Nadat door den Onderkringleider «enige welkomstwoorden waren uitge sproken, las de gemeente-secretaris 't benoemingsbesluit voor, waarna door [en waarnemend burgemeester eenige uartelijke1 woorden ioi den nieuwbe- poemden burgervader werden gespro ten en de ambtsketen werd overhan- Igd. De Burgemeester. Kameraad Dieieman sprak zijn dank uit aan den Rijkscommissaris en den Leider van het Nederlandsche Volk, yóor het in hem gestelde vertrouwen. Hij wees er op, dat hij zich als Natio- naal-Soclalist in de eerste plaats Zal laten leiden door het Leidend Beginsel van de Nationaal-Socialistische Bewe ging. „Ik wil mijn taal^ als burgemeester aanvaarden, door éérlijk en oprecht te handelen, zonder aanzien des persoons zonder haat of antipathie. Ik geef de verzekering, dat ik alle de. vrien denhand wil rijken, en wie meent mijn vriend nog niet te zijn, kan dit nog worden. Hét is voor velen een moeilijken tijd, maar juist daarom moeten wij ons door saamhoórigheid verbonden weten en moet er een hechte bcnjd tusschen ons komen. Het is in 1943 niet meer zooals voor- Reen, dat een landbouwer zijn arbeider kan ontslaan als het hem goeddunkt, en dat een arbeider kan vertrekken, als hij daartoe lust heeft. Wij moeten terug naar de gebonden heid aan bloed en bodem, zoowel Van de zijde der arbeiders als van de zijde der boeren. Door de oorlogsomstandigheden wordt thans veel geremd, maar laten wij hopen, dat de verbonden legers der Europeesche Volken, met aan het hootd Duitschland, spoedig de eindoverwin ning zujlen behalen." Referent Korte spreekt. Deze zegt o.a., dat het Nationaal-So- plalisme met den grondslag „Algemeen belang gaat vóór persoonlijk belang" van lederen werkelijken Nationaal-So- Ckdist, die op een of andere wijze een gemeenschap leidt, verwacht, dat hij deze gedachte tot richtsnoer van zijn »lgen optreden neemt. Hij heeft door zijn houding, door zijn werk te bewijzen, dat hij van alle men- schen der aan hem toevertrouwde ge meenschap, niet meer verlangt, dan datgene, dat hij zelf gereid is te geven. Zooals pok eenmaal Frederik de Groote verklaarde „Ik ben de eersie dienaar van den staat" moet ook heden elke burgemeester handelen. Op dit oogenblik strijdt Duitschland en zijn bondgenooien, en ook duizenden Ne derlanders hooren daarbij, den strijd voor de vrijheid van Europa. Indien iedereen dit thans nog niet be grijpt, zal het toch zoover komen, dat eens deze personen met eerbied en dankbaarheid diegenen gedenken, die de toekomst van Europa met hun leven veilig stelden. Na deze woorden sprak de Gemach tigde van den Leider, kameraad Jan Dekker. De Gemachtigde. Spreker wijst er op, dat- hier onmid dellijk de indruk wordt gevestigd, dat 'n Landstand bijeenkomst plaats heeft. Dit is ook goed, want elke plechtig heid in Zeeland en elke bijeenkomst van ons Zeeuwen kan niet anders zijn dan een uiting van onze verbonden heid aan, bloed en bodem. Gij zijt wel geen vakburgemeester, doch als boer en Streekboerenleider, zal het U niet zwaar vallen, de moei lijkheden van de landbouwers en land arbeiders te begrijpen. Gij hebt immers deze mcfcilijkheden alle zelf meege maakt. Verder staat Gij hier als calvi nist onder de calvinisten. Indien gij, kameraad Dieieman, de drie Bronnen van het Nederlandsche Nat.-Socialisme iot richtsnoer neemt, dan kan het niet anders, of gij zult slagen met Uw werk. Deze drie Bronnen zijn: het Gods vertrouwen, de Liefde voor Volk en Vaderland en Eerbied voor den Arbeid. De Boerenleider voor Zeeland. Kameraad W. F. van Gorsel zegt, dat het vanzelf spreekt, dat het hem als Boerenleider voor Zeeland verheugt, Verantwoordelijk voor den inhoud de hoofd opsteller Drs, G. Schuerman te Middelburg. Uitgever: District 14, Zeeland v, d. Nat>Soc. Beweging. x Verschijnt tweemaal per maand. Abonnementen buiten Zeeland f 1.50 per jaar. P.V. 189-4 '23. Gratis verspreiding. dat één van zijn medewerkers belast wordt met een leidinggevende functie in het bestuursapparaat. Hij wenscht verder de inwoners van Zaamslag ge luk pief dezd benoeming, want beter had men het niet kunnen doen, dan 'n boer te benoemen als burgemefester van een boerenbevolking. „Het zal U dan ook gelukken het vertrouwen te winnen van de bevol king en alle denkbeeldige kloven tus schen U en de inwoners tg overbrug gen. Ik zeg met opzet „denkbeeldige" kloven, omdat ik ervan overtuigd ben, dat er dikwijls heelemaal geen sprake is van een kloof. Wij willen meestal precies hetzelfde, maar zij, die tegenover ons meenen te staan, hebben zich vaak over de toe komst nog geen vast denkbeeld ge vormd. Scherpe maatregelen, die tegenwoordig genomen worden in ver band met de totale oorlogvoering, wor den vaak verward met hetgeen wij na streven. Wi)*als oud-strijders voor het Natio- naal-Socialisme hebben dan ook een grooten voorsprong op de rest vgn de' bevolking, omdat wij ons steeds kun nen vastklampen aan onze idealen, die we door dezen oorlog slechts verstoord zien, maar die wij daarom niet hebben opgegeven. "N De groepsleider van de groep Axel bood hierna een groote foto vgn den Leider aan, met het verzoek deze foto een waardige -plaats te geven in de werkkamer van den burgemeester. Na een druk bezochte receptie werd gezamenlijk gegeten, waarna boeren dansen werden opgevoerd door de Zeeuwsche landjeugd. Het is^thans een jaar geleden, dat bij Decreet van den Rijkscommissaris hei Nederlandsche Arbeidsfront werd op gericht en kameraad Woudenberg tot leider hiervan werd benoemd. Het is thans nog te vroeg, om deze historische gebeurtenis in het juiste licht te bezien. Wel kan worden ge zegd, dat het Nederlandsche Arbeids front volkomen is geslaagd en in een behoefte heeft voorzien. Ontkend kan >niet worden, dat de weerstanden in het afgeloopen jaar geweldig zijn geweest. Tegenwerking van alle kanten en rich tingen, van officieele en onofficieele zijde, van allerlei machthebbers, maar ook, en dit is juist het ergste, van de werkers zelf. Zij, die vroeger felle strijders tegen het kapitalisme waren, geheele dagen riepen en sprc» ken over eenheid, weten thans niets beters te doen dan hand- en span diensten aan het kapitalisme te be wijzen. Totaal verblind zijn zij en van haat Vervuld tegen de thans bestaan de toestand, haat welke hun sléchtste raadgever is. Waar men vroeger zonder succes jaren voor heeft gestreefd op sociaal en economisch gebied, is thans onder het bereik der werkers ge komen. Maatregelen, die thans in een jaar tijd zijn genomen, waar vroeger Jaren voor gestreden moest worden zonder kans op verwerkelijking. Toch verlangt men wonderen en wil niet begrijpen, dat voor de totale oorlog ook wij ons tal van beperkingen op moeten leggen. Beperkingen, die voor velen een offer zijn, doch waarvan het nood zakelijk is, dat zij worden gebracht. Aan den anderen kant verguizing van het werk zelfs nog door broodroof van functionarissen en geweldige geeste lijke terreur. En toch, ondanks al deze moeilijkheden GROEI, niet alleen in ledental, maar ook op andere wijze. Als wij ons tot Zeeland beperken en wij zien, dat wij in Mei 1941 geheel van den grond af moesten gaan bou wen en dat wij thans over een corps van onbezoldigde functionarissen be schikken, welke de 400 benadert. Dat zij dag in, dag uit in hun vrije tijd in de weer zijn, om het lang niet gemak kelijke werk uit te voeren. Dat, wij thans beschikken, na een simpele 5 maanden .hieraan te hebben gewerkt, over reeds 300 sociale voormannen in de bedrijven. Dat deae sociale boor mannen een taak hebben zoo gróót, dat deze nog niet geheel is te overzien. Dat met het systeem van afdeelingen met eigen besturen geheel is gebroken en hiervoor in de plaats is gekomen een plaatselijke leiding met medewer kers, dan zal een ieder begrijpen wat een werk is verzei. Wij hebben het vertrouwen der be volking kunnen winnen en dit geeft een zeer groote steun aan het werk. De oorzaken waarom men niet toe treedt, zijn vele, eendeels geestelijke terreur, anderzijds om politieke réde nen, maar ook, en dit is het grootste deel, men neemt een afwachtende houding aan ten opzichte van den al- loop van den oorlog. Nog zeer velen zien in het Neder landsche Arbeidsfront eën voortzetting der oude vakbeweging. Niets is echter minder waar. Het Nederlandsche Ar beidsfront is geen vakbeweging, maar een gemeenschapsorgamsötie, die wel de stoffelijke belangen harer leden be hartigt, doch, en dit in tegenstelling met' vroeger, hier niet het zwaartepunt legt, dit ligt in de geestelijke opvoeding der leden en hun huisgenooten. Het Nederlandsche Arbeidsfront be hartigt ook niet de belangen eener klasse, maar de belangen voor de ge heele gemeenschap op sociaal-econo misch en op allerlei ander terrein. Het kent te ellen opzichte geen klassen, maar keht alleen de Nederlandsche werkers. Moeilijke tijden maken wij allen mee. Op economisch gebiedgebonden heid der Ioonen, tewerkstelling in Duitschland, die echter vólgens onze zinnen, niet meevalt, Willen wij echter een nieuwe toe komst, een nieuwe maatschappij'bou wen, dan is het noodig, dat deze revor lutie doorzet. In de geschiedenis is nog nooit een revolutie gewonnen zon der offers en ook deze revolutie zal nog zware offers van de geheele Ne derlandsche bevolking imhaar geheel vragen. Velen zien dezen tijd nog als voorbijgaand en weten nog niet, dat dit de doodstrijd is van het kapitalisme. Hij, die denkt, dat dit gaat zonder of fers, vergist zich deerlijk en zal dan ook eerstdaags hardhandig tot de wer kelijkheid komen. Wij bouwen rustig door aan ons apparaat onder de bezielende leiding van den Arbeidsfrontleidér Wouden berg, alle weerstanden brekend, des noods hard als het moet, stap voor stap, ook wel eens een oogenblik terug, want de reactie is nog zeer sterk, doch later weer twee stappen voorwaarts, en levende in de vaste overtuiging, dat wat thans gebouwd wordt, zijn vruchten zal afwerpen voor de geheele Nederlandsche gemeenschap. Velen staan thans nog apn den kant, afwachtend hoe de-oorlog zal afloopen en nemen geen deel aan het werk om" zeer verschillende motieven. Ook deze zullen wij echter voor de idee winnen. Een idee zoo groot, dat velen haar thans niet kunnen overzien, geen idee van beloften en nog eens beloften als jaren is geweest,, maar stellend daden, die ontspruiten aan de kracht der werkers zelve. Sociale rechtvaar digheid en bestaanszekerheid voor al len, die werken willen en werken kunnen. Zoo staan wij na 'één jaar Neder- landsch Arbeidsfront. Vele problemen vragen ook thans nog om oplossing, vele moeilijkheden en tegenstanden zijn niet te overzien, doch voor hen die gelooven in de eindoverwinning van het socialisme, bestaat geen twijfel aan, het succes, dat ook voor dit werk komt. Zoo willen wij gezameajijk stichten een socialistische maatschappij, waar in ieder plichten zal hebben, hard zal moeten worden gewerkt, waarbij Wij ons eigen ik nog menig keer zullen moeten verharden, doch waar een waarachtig socialisme zal bestaan, niet voor een groep of klasse, maar tot heil- van de geheele Nederlandsche bevol king. De Provinciale Frontleider van het Nederl. Arbeidsfront, H. C. de Jonge Baas. 1 tot 6 uur weer naar tiet land. Wan neer vader dan later thuis komt, moet moeder het eten op tafel hebben staan. Is moeder dan klaar? Neen, want dan heeft Jan z'n broek gescheurd, zusje heeft een gat in haar kous, er moet genaaid en gestopt worden en bovendien moet moeder zorgen, dat de verschooning voor de Zaterdagsche beurt klaar ligt. Er zijn in het gezin wel honderd en één dingen te doen. En lezers, zoo gaat het jaar in jaar uit, week in week uit," dag in dag uit. Wat een sleur, wat een zorgen en dat alles vaak gepaard met vele ontberin gen op allerhand gebied. Mussert sprak voor bijna tien Jaren Er moet een Nationaal-Socia- listisch-Fascistisch West- en Midden- Europa komen, dat een stevigen dam vormt tegen het communisme, anders worden wij onder den voet geloopen door het bolsjewisme. Het gaat om de Europeesche cultuur. MUSSERT op 2 Dec. 1934 te Groningen. En daarom moeten die moeders er eens uit, eens echt uit het gewone leven van eiken dag, eens uit de beslomme- ringen van het allèdaagsche. En er zijn er zoo honderden, neen duizenden moeders, ook in onze provincie, in de steden, maar ook op het platteland. Het is de Nederlandsche Volksdienst die al die moeders wil verzorgen en een rustig verblijf in een onzer Moeder tehuizen aanbiedt. Niet om, zooals ten onrechte wel eens gezegd wordt, vetgemest te worden, om zoodoende met een geweldige ge wichtstoename weer naar huis terug te keeren. Neen, zoo is het niet. In onze tehuizen moet er, evenals overal elders, gewoekerd worden met de levensmid delenbonnen. Niet een gewichtstoename is in de eersie plaats van belang, maar de lichamelijke en geestelijke sterking, die de moeders in de Moedertehuizen ver krijgen door -rust, regelmatige dagin- deeling, lichaamsbeweging, gemeen schapszin enz. De moeders moeten weg uit de dage- Iijksche sleur en in een sfeer geplaatst worden, die haar weer geheel voor de taak die zij in het gezin te vervullen hébben, geschikt maakt. Wij hooren reeds zeggenalles goed en wel, maar wie verzorgt het gezin waarvan de moeder uitgezonden wordt Ook hierin voorziet de Nederlandsche Volksdienst. In een gezin waar een dochter of een ander familielid de taak van de moeder niet kan overnemen, wordt voor reke ning van den N.V.D. een gezinsverzorg ster ingezet, die in den ruimsten zin des woords de taak 'van de huismoeder 1 Ditmaal zullen wij iets dieper ingaan op de Moederuitzendingen van den Nederlandsche Volksdienst. Wij zullen maar direct met de deur in huis vallen en U de vraag voorleggen „Zijn de uitzendingen voor moeders wel noodzakelijk?" Uw antwoord kunnen wij niet ver nemen, maar wij Veronderstellen, dat een deel der lezers hierop spontaan bevestigend antwoordt en, wij kunnen het wel direct zeggen, deze hebben gelijk. Een ander deel zal wellicht zeggen Ja, voor moeders van gezinnen uit onze provincie, dus van het platteland, achten wij dit overbodig. Een ander deel zal zeg,gen, wij achten het heelemaal niet noodig. Hen zouden wij willen toeroepen, lees vooral goed, mogelijk dat U tot 'n geheel andere conclusie komt. Ge komt wellicht uit een groot ^fe- zin, waarvan vader landarbeider was. Hij moest van den vroegen morgen tot den laten avond Avoegen vöor een karig weekloon. Moeder had het voor- al hét eerste tiental jaren na hun trouwen druk, maar had bovenal veel zorgen. léderen dag hetzelfdehaasïig de kinderen helpen om ze - tijdig naar school tè kunnen zenden, dan vlug de allerkleinste helpen en bij een buur vrouw gebracht, om dan naar het veld te gaan teneinde bij een boer nog wat te verdienen om zoodoende met' het kleine loon van vader het hoofd boven^. water te houden. Om elf uur weer vlug naar huis, gauw wat eten klaar gemaakt en' van overneemt. Zeeuwsche moeders, indien gij voelt rust noodig te hebben, wendt U dan vol vertrouwen tot het buurtschaps- hoofd in Uw woonplaats of rechtstreeks tot 't Provinciaal Kantoor van den Ne derlandsche Volksdienst, Singelstr. 15, Middelburg. Een volgende maal zullen wij U iets vertellen over onze Kinderuitzendingen. Zorgt mede voor een sterk en gezond Nederlandsch Volk. Wordt lid van den Nederlandschen^alksdienst Naar wij vernemen is het Stafkwar tier van den Nationale Jeugdstorm bezig met de voorbereidingen voor een 'tweeden leergang voor mannelijk be roepskader. De deelnemers van den eersten cur sus, die in Ommen werd gehouden, zijn in het geheele "land in het Jeugd- stormwerk ingeschakeld. Thans zal wederom een aantal jongemannen van 18 tot 25 jaar lichamelijk en geestelijk 5 maanden lang worden gevormd tot Nationaal-Socialistische jeugdleiders. „Jeugd moet door de jeugd geleid worden" [is het beginsel van de Natio naal-Socialistische opvoeding. Daarom wacht op dit terrein den'jongen, ster ken Nederlander een belangrijke taak. Wanneer binnenkort nadere .glege- vens zullen worden bekendgemaakt, zal zeer zeker een kern van vaderland- sche jongens bereid worden gevonden, om dezen verantwoordelijken post' fe gaan bekleeden 1 Zaterdag 22 Mei vierden, onze kame raden Fr. d9 Krijger (starnboeknumm vi 49.187) en M Kae krijger-Naprt (stb. nummer 49.188) liün Gouden Huwelijks feest. Beide kameraden zijn nog zeei kras en verheugen zich in een goe:° gezondheid. Grootvader De Krijgei werkt nog regelmatig en is ondanks zijn 75 jaren nog sterk als een jonge man. Des morgens was Groepsleider Bur gemeesier De Moor van Breskens met enkele kameraden 4h het blijde gezin, om de gelukwenschen der .Groep over ie brengen. Meer dan 8 jaren hebben deze oudjes hun trouw aan de Be we ging bewezen en werden daarvoor zejfs gebroodroofd. Des middags bracht de Gemachtigde 6 van den Leider, kam. Jan Dekker met zijn vrouw een bezoek te Hoofdplaat, en bood zijn hartelijke gelukwensen er. aan, waarbij hij de hoop uitsprak, dal de kameraden op hun levensavond de vervulling van "datgene waarvoor zij gestreden hadden, nog zullen mogen beleven. Negen kinderen hebben onze kame raden nog in levende meeste ge huwd, sommigen zelfs met een groot gezin. „Hoeveel kleinkinderen heeft U- wel" vroegen wij aan Kamske De Krijger. „Dat kan ik zoo niet ineens zeggen, daar zou ik ,eens voor moeten gaan rekenen." Verder betreurde onze gouden bruid het, dat „zij geen goede fietsbanden meer had", want anders zou ze graag nog eens wat fietsenin de buurt. Een der zoons, kam. Fr. De Krijger, wist nog mede te deelen,üat hi'j het oudste lid in West-Zeeuwsch-Vlaande- ren was. Ook hem was: de broodroof niet bespaard gebleven.' Tallooze fraaie bloemstukken ver sierden het aardige huisje, waaraan - dank zij den nieuwen tijd - de laatste drie jaar zooveel was verbeterd. i „Wij hebben vóór drie jaar, na de ineenstorting van het regiem, conse quent de samenwerking, met het Natio- naal-SocialisJische Duitschland aange pakt, en blijven daaraan* trouw. De oorlog die Puitschlan# voert, is een oorlog der revolutie, mét als inzet het leven. Daarom is deze oorlog ook de onze", schrijft kameraad A. Deck- myn in het blad van de Zuid-Neder- landsche Nationaal-Socialisten. „Wij w^ten dat deze houding ons door velen, ook door vroegere kamera den, wordt ten kwade geduid. Door enkelen die mild zijn, worden wij aan gezien als te excuseeren naïevelingen, die'geen gevaren zien door de mees ten echter worden wij versleten voor verraders en misdadige opportunisten. Deze beoordeelingen, zij wezen mild of scherp, kunnen ons echter niet be ïnvloeden. Wij zijn wat wij zijn uit ons wezen, en wij zijn dat met heel ons wezen, hoe de conjunctuur en de om standigheden zich ook voordoen. Jaren vroeger, jaren vooraleer een Duitsche soldaat hier een voet had gezet, waren wij Dietschers, Germanen en Nationaal- Socialisten. Dat zijn wij nog steeds, en er is in de wereld niets, dat" ons daarin zal veranderen. Wij waren dat en wij zullen dat blijven, omdat wij dat zijn. Als Dietschers voor wie de eenheid van ons volk geen vage historische herinnering is, maar in wie deze een heid brandt als eene wezensnoodzake- ltjkheid, weten wij dat ons volk in de natuurlijke orde, boven alles gaat, en dat wij dus voor dat volk alles moeten veil hebben, alles. Wij weten daarbij ook, dat de harmonie van ons wezen, dat het herwinnen van onze volksche eenheid, nooit een hinderpaal kan zijn, het weze gelijk de welke, om opèn te bloeien in de groot-Germaansche ge meenschap, opdat trouw aan 't wezen ook trouw veronderstelt aan de wezens- bron. Wellicht zou men hier met nut de geschiedenis kunnen raadplegen om vast te stellen, dat de Germaansche volkeren slechts dan hun Germaan sche wezensbron verloochenden, wan neer zij eerst het bewustzijn^van hun eigen volksche wezen hadden verlorep. Als Germanen weten wij ons der halve met de andere Germaansche vol keren verbonden. Deze verbondenheid dient stevig"* en daarom organisch t9 worden uitgedrukt en bevestigd, met in achtneming van de persoonlijkheid^der deeluitmakende volkeren. Dit is geen reserve, geen bange terughoudendheid of kleinheids-geliefhebber, maar van zelfsprekende eerbied voor het leven. Wie voor dit leven geen eerbied heeft, wie dit leven ontkent, ontkent ook zijne mogelijkheden en ontkent ook zijne be kroning. w Met het bewustzijn van ons Duitsche wezen en de bezinning over onze Gei maansche wezensbron, is ons socialis me onverbreekbaar verbonden. Al dus zijn wij volledig, aldus' zijn.wij nationaal-socialisten. Alles samen bouwt eene niet te deelen eenheid, een niet te scheiden geheel. Dietsch-Germaansche nationaal-ggci- alisten waren wij vóór 10 Mei 1940. Dietsch-Germaansche nationaal-socia listen zijn wij thans meer dan ooit. Wij weten dat de oorlog der revolu tie, die Duitschland voert, ook onze re volutie heeft bespoedigd. Wij mogen echter nooit vergeten, dat het doorvoe ren dezer revolutie ons werk is. Het is dezelfde taak die wij vóór den oorlog hadden aangevat, en1 die wij moeten volbrengen, het koste wat het wil. Dat is onze Dietsche en Germaansche plicht Leven i In een tijd, jroedt, namel wordt, stroom! oude wereld c opkomt, is hel fijd te realise gebeurt. Wan 'j geneigd" zich (I stigheden te la f wat door zijp in .overwegen aan het wei| tijd. Thans woe Joderidom hs verkrijging vd een matélooz| niei tot het stookt en hits| jood, opdat tranen zullen Joodsche volk nen zullen hunne voetenl Daarom is cl senoorlog. Nd de Europeesc van het Jode| dat zij, in bloedvreemde zullen voortlel zeden en cultl (Wanneer n hetgeen onze werken hebb men zich ged[ met Inzet va vernietiging men het als vaderland over te geveri hebben. Wa zijn eigen op alle hebben wel het insto den van het door schepp| cultuur. En aangezi gebrek aan houding noot slechts vemie deze met der

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1943 | | pagina 4