Wijl
\fcm Mi itawuke,
Installatie
Wat kan er een
volk gebeuren
wiens jeugd van alles afziet
om haar
groote idealen te dienen*
Men Huwelijksieesi
Na drie jaar
Di<
van Str eekboerenleider
Dieieman als burge
meester van Zaamslag.
Het
-Nederlandsche
Arbeidsfront
ADOLF HITLER.
Nederlandsche
Volksdienst
BEROEPSKADER
voor den Jeugdstorm*
van kameraden te Hoofdplaat.
3e Jaarg
Van
SS3S2
Donderdag 20 Bloeimaand was voor
Zaamslag 'een bijzondere dag.
Des middags om twaalf uur werd de
Bieuwe burgemeester, kameraad H.
ileteman uit Hoek, geïnstalleerd als
burgemeester.
De raadzaal van het Gemeentehuis
was op waardige en fraaie wijze ver
sierd, zoodat direct bij den aanvang
Yan de plechtigheid de aanwezigen
doordrongen werden van het feit, dat
hier een bijeenkomst was van TTatio-
èaal-Socialisten.
Nadat door den Onderkringleider
«enige welkomstwoorden waren uitge
sproken, las de gemeente-secretaris 't
benoemingsbesluit voor, waarna door
[en waarnemend burgemeester eenige
uartelijke1 woorden ioi den nieuwbe-
poemden burgervader werden gespro
ten en de ambtsketen werd overhan-
Igd.
De Burgemeester.
Kameraad Dieieman sprak zijn dank
uit aan den Rijkscommissaris en den
Leider van het Nederlandsche Volk,
yóor het in hem gestelde vertrouwen.
Hij wees er op, dat hij zich als Natio-
naal-Soclalist in de eerste plaats Zal
laten leiden door het Leidend Beginsel
van de Nationaal-Socialistische Bewe
ging.
„Ik wil mijn taal^ als burgemeester
aanvaarden, door éérlijk en oprecht te
handelen, zonder aanzien des persoons
zonder haat of antipathie. Ik geef
de verzekering, dat ik alle de. vrien
denhand wil rijken, en wie meent mijn
vriend nog niet te zijn, kan dit nog
worden.
Hét is voor velen een moeilijken tijd,
maar juist daarom moeten wij ons door
saamhoórigheid verbonden weten en
moet er een hechte bcnjd tusschen ons
komen.
Het is in 1943 niet meer zooals voor-
Reen, dat een landbouwer zijn arbeider
kan ontslaan als het hem goeddunkt,
en dat een arbeider kan vertrekken,
als hij daartoe lust heeft.
Wij moeten terug naar de gebonden
heid aan bloed en bodem, zoowel Van
de zijde der arbeiders als van de zijde
der boeren.
Door de oorlogsomstandigheden wordt
thans veel geremd, maar laten wij
hopen, dat de verbonden legers der
Europeesche Volken, met aan het hootd
Duitschland, spoedig de eindoverwin
ning zujlen behalen."
Referent Korte spreekt.
Deze zegt o.a., dat het Nationaal-So-
plalisme met den grondslag „Algemeen
belang gaat vóór persoonlijk belang"
van lederen werkelijken Nationaal-So-
Ckdist, die op een of andere wijze een
gemeenschap leidt, verwacht, dat hij
deze gedachte tot richtsnoer van zijn
»lgen optreden neemt.
Hij heeft door zijn houding, door zijn
werk te bewijzen, dat hij van alle men-
schen der aan hem toevertrouwde ge
meenschap, niet meer verlangt, dan
datgene, dat hij zelf gereid is te geven.
Zooals pok eenmaal Frederik de
Groote verklaarde „Ik ben de eersie
dienaar van den staat" moet ook heden
elke burgemeester handelen. Op dit
oogenblik strijdt Duitschland en zijn
bondgenooien, en ook duizenden Ne
derlanders hooren daarbij, den strijd
voor de vrijheid van Europa.
Indien iedereen dit thans nog niet be
grijpt, zal het toch zoover komen, dat
eens deze personen met eerbied en
dankbaarheid diegenen gedenken, die
de toekomst van Europa met hun leven
veilig stelden.
Na deze woorden sprak de Gemach
tigde van den Leider, kameraad Jan
Dekker.
De Gemachtigde.
Spreker wijst er op, dat- hier onmid
dellijk de indruk wordt gevestigd, dat
'n Landstand bijeenkomst plaats heeft.
Dit is ook goed, want elke plechtig
heid in Zeeland en elke bijeenkomst
van ons Zeeuwen kan niet anders zijn
dan een uiting van onze verbonden
heid aan, bloed en bodem.
Gij zijt wel geen vakburgemeester,
doch als boer en Streekboerenleider,
zal het U niet zwaar vallen, de moei
lijkheden van de landbouwers en land
arbeiders te begrijpen. Gij hebt immers
deze mcfcilijkheden alle zelf meege
maakt. Verder staat Gij hier als calvi
nist onder de calvinisten.
Indien gij, kameraad Dieieman, de
drie Bronnen van het Nederlandsche
Nat.-Socialisme iot richtsnoer neemt,
dan kan het niet anders, of gij zult
slagen met Uw werk.
Deze drie Bronnen zijn: het Gods
vertrouwen, de Liefde voor Volk en
Vaderland en Eerbied voor den Arbeid.
De Boerenleider voor Zeeland.
Kameraad W. F. van Gorsel zegt, dat
het vanzelf spreekt, dat het hem als
Boerenleider voor Zeeland verheugt,
Verantwoordelijk voor den inhoud de hoofd
opsteller Drs, G. Schuerman te Middelburg.
Uitgever: District 14, Zeeland v, d. Nat>Soc.
Beweging. x Verschijnt tweemaal per maand.
Abonnementen buiten Zeeland f 1.50 per jaar.
P.V. 189-4 '23. Gratis verspreiding.
dat één van zijn medewerkers belast
wordt met een leidinggevende functie
in het bestuursapparaat. Hij wenscht
verder de inwoners van Zaamslag ge
luk pief dezd benoeming, want beter
had men het niet kunnen doen, dan 'n
boer te benoemen als burgemefester
van een boerenbevolking.
„Het zal U dan ook gelukken het
vertrouwen te winnen van de bevol
king en alle denkbeeldige kloven tus
schen U en de inwoners tg overbrug
gen. Ik zeg met opzet „denkbeeldige"
kloven, omdat ik ervan overtuigd ben,
dat er dikwijls heelemaal geen sprake
is van een kloof.
Wij willen meestal precies hetzelfde,
maar zij, die tegenover ons meenen te
staan, hebben zich vaak over de toe
komst nog geen vast denkbeeld ge
vormd. Scherpe maatregelen, die
tegenwoordig genomen worden in ver
band met de totale oorlogvoering, wor
den vaak verward met hetgeen wij na
streven.
Wi)*als oud-strijders voor het Natio-
naal-Socialisme hebben dan ook een
grooten voorsprong op de rest vgn de'
bevolking, omdat wij ons steeds kun
nen vastklampen aan onze idealen, die
we door dezen oorlog slechts verstoord
zien, maar die wij daarom niet hebben
opgegeven. "N
De groepsleider van de groep Axel
bood hierna een groote foto vgn den
Leider aan, met het verzoek deze foto
een waardige -plaats te geven in de
werkkamer van den burgemeester.
Na een druk bezochte receptie werd
gezamenlijk gegeten, waarna boeren
dansen werden opgevoerd door de
Zeeuwsche landjeugd.
Het is^thans een jaar geleden, dat bij
Decreet van den Rijkscommissaris hei
Nederlandsche Arbeidsfront werd op
gericht en kameraad Woudenberg tot
leider hiervan werd benoemd.
Het is thans nog te vroeg, om deze
historische gebeurtenis in het juiste
licht te bezien. Wel kan worden ge
zegd, dat het Nederlandsche Arbeids
front volkomen is geslaagd en in een
behoefte heeft voorzien. Ontkend kan
>niet worden, dat de weerstanden in het
afgeloopen jaar geweldig zijn geweest.
Tegenwerking van alle kanten en rich
tingen, van officieele en onofficieele
zijde, van allerlei machthebbers,
maar ook, en dit is juist het ergste,
van de werkers zelf. Zij, die vroeger
felle strijders tegen het kapitalisme
waren, geheele dagen riepen en sprc»
ken over eenheid, weten thans niets
beters te doen dan hand- en span
diensten aan het kapitalisme te be
wijzen. Totaal verblind zijn zij en van
haat Vervuld tegen de thans bestaan
de toestand, haat welke hun sléchtste
raadgever is. Waar men vroeger
zonder succes jaren voor heeft gestreefd
op sociaal en economisch gebied, is
thans onder het bereik der werkers ge
komen. Maatregelen, die thans in een
jaar tijd zijn genomen, waar vroeger
Jaren voor gestreden moest worden
zonder kans op verwerkelijking. Toch
verlangt men wonderen en wil niet
begrijpen, dat voor de totale oorlog ook
wij ons tal van beperkingen op moeten
leggen. Beperkingen, die voor velen
een offer zijn, doch waarvan het nood
zakelijk is, dat zij worden gebracht.
Aan den anderen kant verguizing van
het werk zelfs nog door broodroof van
functionarissen en geweldige geeste
lijke terreur. En toch, ondanks al deze
moeilijkheden GROEI, niet alleen in
ledental, maar ook op andere wijze.
Als wij ons tot Zeeland beperken en
wij zien, dat wij in Mei 1941 geheel
van den grond af moesten gaan bou
wen en dat wij thans over een corps
van onbezoldigde functionarissen be
schikken, welke de 400 benadert. Dat
zij dag in, dag uit in hun vrije tijd in
de weer zijn, om het lang niet gemak
kelijke werk uit te voeren. Dat, wij
thans beschikken, na een simpele 5
maanden .hieraan te hebben gewerkt,
over reeds 300 sociale voormannen in
de bedrijven. Dat deae sociale boor
mannen een taak hebben zoo gróót,
dat deze nog niet geheel is te overzien.
Dat met het systeem van afdeelingen
met eigen besturen geheel is gebroken
en hiervoor in de plaats is gekomen
een plaatselijke leiding met medewer
kers, dan zal een ieder begrijpen wat
een werk is verzei.
Wij hebben het vertrouwen der be
volking kunnen winnen en dit geeft een
zeer groote steun aan het werk.
De oorzaken waarom men niet toe
treedt, zijn vele, eendeels geestelijke
terreur, anderzijds om politieke réde
nen, maar ook, en dit is het grootste
deel, men neemt een afwachtende
houding aan ten opzichte van den al-
loop van den oorlog.
Nog zeer velen zien in het Neder
landsche Arbeidsfront eën voortzetting
der oude vakbeweging. Niets is echter
minder waar. Het Nederlandsche Ar
beidsfront is geen vakbeweging, maar
een gemeenschapsorgamsötie, die wel
de stoffelijke belangen harer leden be
hartigt, doch, en dit in tegenstelling met'
vroeger, hier niet het zwaartepunt legt,
dit ligt in de geestelijke opvoeding der
leden en hun huisgenooten.
Het Nederlandsche Arbeidsfront be
hartigt ook niet de belangen eener
klasse, maar de belangen voor de ge
heele gemeenschap op sociaal-econo
misch en op allerlei ander terrein. Het
kent te ellen opzichte geen klassen,
maar keht alleen de Nederlandsche
werkers.
Moeilijke tijden maken wij allen mee.
Op economisch gebiedgebonden
heid der Ioonen, tewerkstelling in
Duitschland, die echter vólgens onze
zinnen, niet meevalt,
Willen wij echter een nieuwe toe
komst, een nieuwe maatschappij'bou
wen, dan is het noodig, dat deze revor
lutie doorzet. In de geschiedenis is
nog nooit een revolutie gewonnen zon
der offers en ook deze revolutie zal
nog zware offers van de geheele Ne
derlandsche bevolking imhaar geheel
vragen. Velen zien dezen tijd nog als
voorbijgaand en weten nog niet, dat dit
de doodstrijd is van het kapitalisme.
Hij, die denkt, dat dit gaat zonder of
fers, vergist zich deerlijk en zal dan
ook eerstdaags hardhandig tot de wer
kelijkheid komen.
Wij bouwen rustig door aan ons
apparaat onder de bezielende leiding
van den Arbeidsfrontleidér Wouden
berg, alle weerstanden brekend, des
noods hard als het moet, stap voor
stap, ook wel eens een oogenblik terug,
want de reactie is nog zeer sterk, doch
later weer twee stappen voorwaarts,
en levende in de vaste overtuiging,
dat wat thans gebouwd wordt, zijn
vruchten zal afwerpen voor de geheele
Nederlandsche gemeenschap.
Velen staan thans nog apn den kant,
afwachtend hoe de-oorlog zal afloopen
en nemen geen deel aan het werk om"
zeer verschillende motieven. Ook deze
zullen wij echter voor de idee winnen.
Een idee zoo groot, dat velen
haar thans niet kunnen overzien, geen
idee van beloften en nog eens beloften
als jaren is geweest,, maar stellend
daden, die ontspruiten aan de kracht
der werkers zelve. Sociale rechtvaar
digheid en bestaanszekerheid voor al
len, die werken willen en werken
kunnen.
Zoo staan wij na 'één jaar Neder-
landsch Arbeidsfront. Vele problemen
vragen ook thans nog om oplossing,
vele moeilijkheden en tegenstanden
zijn niet te overzien, doch voor hen die
gelooven in de eindoverwinning van
het socialisme, bestaat geen twijfel aan,
het succes, dat ook voor dit werk komt.
Zoo willen wij gezameajijk stichten
een socialistische maatschappij, waar
in ieder plichten zal hebben, hard zal
moeten worden gewerkt, waarbij Wij
ons eigen ik nog menig keer zullen
moeten verharden, doch waar een
waarachtig socialisme zal bestaan, niet
voor een groep of klasse, maar tot heil-
van de geheele Nederlandsche bevol
king.
De Provinciale Frontleider van
het Nederl. Arbeidsfront,
H. C. de Jonge Baas.
1 tot 6 uur weer naar tiet land. Wan
neer vader dan later thuis komt, moet
moeder het eten op tafel hebben staan.
Is moeder dan klaar? Neen, want
dan heeft Jan z'n broek gescheurd,
zusje heeft een gat in haar kous, er
moet genaaid en gestopt worden en
bovendien moet moeder zorgen, dat de
verschooning voor de Zaterdagsche
beurt klaar ligt.
Er zijn in het gezin wel honderd en
één dingen te doen.
En lezers, zoo gaat het jaar in jaar
uit, week in week uit," dag in dag uit.
Wat een sleur, wat een zorgen en dat
alles vaak gepaard met vele ontberin
gen op allerhand gebied.
Mussert sprak voor bijna tien Jaren
Er moet een Nationaal-Socia-
listisch-Fascistisch West- en Midden-
Europa komen, dat een stevigen
dam vormt tegen het communisme,
anders worden wij onder den voet
geloopen door het bolsjewisme.
Het gaat om de Europeesche cultuur.
MUSSERT
op 2 Dec. 1934 te Groningen.
En daarom moeten die moeders er
eens uit, eens echt uit het gewone leven
van eiken dag, eens uit de beslomme-
ringen van het allèdaagsche. En er
zijn er zoo honderden, neen duizenden
moeders, ook in onze provincie, in de
steden, maar ook op het platteland.
Het is de Nederlandsche Volksdienst
die al die moeders wil verzorgen en
een rustig verblijf in een onzer Moeder
tehuizen aanbiedt.
Niet om, zooals ten onrechte wel eens
gezegd wordt, vetgemest te worden, om
zoodoende met een geweldige ge
wichtstoename weer naar huis terug te
keeren. Neen, zoo is het niet. In onze
tehuizen moet er, evenals overal elders,
gewoekerd worden met de levensmid
delenbonnen.
Niet een gewichtstoename is in de
eersie plaats van belang, maar de
lichamelijke en geestelijke sterking, die
de moeders in de Moedertehuizen ver
krijgen door -rust, regelmatige dagin-
deeling, lichaamsbeweging, gemeen
schapszin enz.
De moeders moeten weg uit de dage-
Iijksche sleur en in een sfeer geplaatst
worden, die haar weer geheel voor de
taak die zij in het gezin te vervullen
hébben, geschikt maakt.
Wij hooren reeds zeggenalles goed
en wel, maar wie verzorgt het gezin
waarvan de moeder uitgezonden
wordt
Ook hierin voorziet de Nederlandsche
Volksdienst.
In een gezin waar een dochter of een
ander familielid de taak van de moeder
niet kan overnemen, wordt voor reke
ning van den N.V.D. een gezinsverzorg
ster ingezet, die in den ruimsten zin
des woords de taak 'van de huismoeder
1
Ditmaal zullen wij iets dieper ingaan
op de Moederuitzendingen van den
Nederlandsche Volksdienst. Wij zullen
maar direct met de deur in huis vallen
en U de vraag voorleggen
„Zijn de uitzendingen voor moeders
wel noodzakelijk?"
Uw antwoord kunnen wij niet ver
nemen, maar wij Veronderstellen, dat
een deel der lezers hierop spontaan
bevestigend antwoordt en, wij kunnen
het wel direct zeggen, deze hebben
gelijk.
Een ander deel zal wellicht zeggen
Ja, voor moeders van gezinnen uit
onze provincie, dus van het platteland,
achten wij dit overbodig.
Een ander deel zal zeg,gen, wij
achten het heelemaal niet noodig.
Hen zouden wij willen toeroepen,
lees vooral goed, mogelijk dat U tot 'n
geheel andere conclusie komt.
Ge komt wellicht uit een groot ^fe-
zin, waarvan vader landarbeider was.
Hij moest van den vroegen morgen tot
den laten avond Avoegen vöor een
karig weekloon. Moeder had het voor-
al hét eerste tiental jaren na hun
trouwen druk, maar had bovenal veel
zorgen.
léderen dag hetzelfdehaasïig de
kinderen helpen om ze - tijdig naar
school tè kunnen zenden, dan vlug de
allerkleinste helpen en bij een buur
vrouw gebracht, om dan naar het veld
te gaan teneinde bij een boer nog wat
te verdienen om zoodoende met' het
kleine loon van vader het hoofd boven^.
water te houden.
Om elf uur weer vlug naar huis,
gauw wat eten klaar gemaakt en' van
overneemt.
Zeeuwsche moeders, indien gij voelt
rust noodig te hebben, wendt U dan
vol vertrouwen tot het buurtschaps-
hoofd in Uw woonplaats of rechtstreeks
tot 't Provinciaal Kantoor van den Ne
derlandsche Volksdienst, Singelstr. 15,
Middelburg.
Een volgende maal zullen wij U iets
vertellen over onze Kinderuitzendingen.
Zorgt mede voor een sterk en gezond
Nederlandsch Volk.
Wordt lid
van den Nederlandschen^alksdienst
Naar wij vernemen is het Stafkwar
tier van den Nationale Jeugdstorm
bezig met de voorbereidingen voor een
'tweeden leergang voor mannelijk be
roepskader.
De deelnemers van den eersten cur
sus, die in Ommen werd gehouden,
zijn in het geheele "land in het Jeugd-
stormwerk ingeschakeld. Thans zal
wederom een aantal jongemannen van
18 tot 25 jaar lichamelijk en geestelijk
5 maanden lang worden gevormd tot
Nationaal-Socialistische jeugdleiders.
„Jeugd moet door de jeugd geleid
worden" [is het beginsel van de Natio
naal-Socialistische opvoeding. Daarom
wacht op dit terrein den'jongen, ster
ken Nederlander een belangrijke taak.
Wanneer binnenkort nadere .glege-
vens zullen worden bekendgemaakt,
zal zeer zeker een kern van vaderland-
sche jongens bereid worden gevonden,
om dezen verantwoordelijken post' fe
gaan bekleeden 1
Zaterdag 22 Mei vierden, onze kame
raden Fr. d9 Krijger (starnboeknumm vi
49.187) en M Kae krijger-Naprt (stb.
nummer 49.188) liün Gouden Huwelijks
feest. Beide kameraden zijn nog zeei
kras en verheugen zich in een goe:°
gezondheid. Grootvader De Krijgei
werkt nog regelmatig en is ondanks
zijn 75 jaren nog sterk als een jonge
man.
Des morgens was Groepsleider Bur
gemeesier De Moor van Breskens met
enkele kameraden 4h het blijde gezin,
om de gelukwenschen der .Groep over
ie brengen. Meer dan 8 jaren hebben
deze oudjes hun trouw aan de Be we
ging bewezen en werden daarvoor zejfs
gebroodroofd.
Des middags bracht de Gemachtigde
6 van den Leider, kam. Jan Dekker met
zijn vrouw een bezoek te Hoofdplaat,
en bood zijn hartelijke gelukwensen er.
aan, waarbij hij de hoop uitsprak, dal
de kameraden op hun levensavond de
vervulling van "datgene waarvoor zij
gestreden hadden, nog zullen mogen
beleven.
Negen kinderen hebben onze kame
raden nog in levende meeste ge
huwd, sommigen zelfs met een groot
gezin.
„Hoeveel kleinkinderen heeft U- wel"
vroegen wij aan Kamske De Krijger.
„Dat kan ik zoo niet ineens zeggen,
daar zou ik ,eens voor moeten gaan
rekenen."
Verder betreurde onze gouden bruid
het, dat „zij geen goede fietsbanden
meer had", want anders zou ze graag
nog eens wat fietsenin de buurt.
Een der zoons, kam. Fr. De Krijger,
wist nog mede te deelen,üat hi'j het
oudste lid in West-Zeeuwsch-Vlaande-
ren was. Ook hem was: de broodroof
niet bespaard gebleven.'
Tallooze fraaie bloemstukken ver
sierden het aardige huisje, waaraan -
dank zij den nieuwen tijd - de laatste
drie jaar zooveel was verbeterd.
i
„Wij hebben vóór drie jaar, na de
ineenstorting van het regiem, conse
quent de samenwerking, met het Natio-
naal-SocialisJische Duitschland aange
pakt, en blijven daaraan* trouw.
De oorlog die Puitschlan# voert, is
een oorlog der revolutie, mét als inzet
het leven. Daarom is deze oorlog ook
de onze", schrijft kameraad A. Deck-
myn in het blad van de Zuid-Neder-
landsche Nationaal-Socialisten.
„Wij w^ten dat deze houding ons
door velen, ook door vroegere kamera
den, wordt ten kwade geduid. Door
enkelen die mild zijn, worden wij aan
gezien als te excuseeren naïevelingen,
die'geen gevaren zien door de mees
ten echter worden wij versleten voor
verraders en misdadige opportunisten.
Deze beoordeelingen, zij wezen mild
of scherp, kunnen ons echter niet be
ïnvloeden. Wij zijn wat wij zijn uit ons
wezen, en wij zijn dat met heel ons
wezen, hoe de conjunctuur en de om
standigheden zich ook voordoen. Jaren
vroeger, jaren vooraleer een Duitsche
soldaat hier een voet had gezet, waren
wij Dietschers, Germanen en Nationaal-
Socialisten. Dat zijn wij nog steeds, en
er is in de wereld niets, dat" ons daarin
zal veranderen. Wij waren dat en wij
zullen dat blijven, omdat wij dat zijn.
Als Dietschers voor wie de eenheid
van ons volk geen vage historische
herinnering is, maar in wie deze een
heid brandt als eene wezensnoodzake-
ltjkheid, weten wij dat ons volk in de
natuurlijke orde, boven alles gaat, en
dat wij dus voor dat volk alles moeten
veil hebben, alles. Wij weten daarbij
ook, dat de harmonie van ons wezen,
dat het herwinnen van onze volksche
eenheid, nooit een hinderpaal kan zijn,
het weze gelijk de welke, om opèn te
bloeien in de groot-Germaansche ge
meenschap, opdat trouw aan 't wezen
ook trouw veronderstelt aan de wezens-
bron.
Wellicht zou men hier met nut de
geschiedenis kunnen raadplegen om
vast te stellen, dat de Germaansche
volkeren slechts dan hun Germaan
sche wezensbron verloochenden, wan
neer zij eerst het bewustzijn^van hun
eigen volksche wezen hadden verlorep.
Als Germanen weten wij ons der
halve met de andere Germaansche vol
keren verbonden. Deze verbondenheid
dient stevig"* en daarom organisch t9
worden uitgedrukt en bevestigd, met in
achtneming van de persoonlijkheid^der
deeluitmakende volkeren. Dit is geen
reserve, geen bange terughoudendheid
of kleinheids-geliefhebber, maar van
zelfsprekende eerbied voor het leven.
Wie voor dit leven geen eerbied heeft,
wie dit leven ontkent, ontkent ook zijne
mogelijkheden en ontkent ook zijne be
kroning. w
Met het bewustzijn van ons Duitsche
wezen en de bezinning over onze Gei
maansche wezensbron, is ons socialis
me onverbreekbaar verbonden. Al
dus zijn wij volledig, aldus' zijn.wij
nationaal-socialisten. Alles samen
bouwt eene niet te deelen eenheid, een
niet te scheiden geheel.
Dietsch-Germaansche nationaal-ggci-
alisten waren wij vóór 10 Mei 1940.
Dietsch-Germaansche nationaal-socia
listen zijn wij thans meer dan ooit.
Wij weten dat de oorlog der revolu
tie, die Duitschland voert, ook onze re
volutie heeft bespoedigd. Wij mogen
echter nooit vergeten, dat het doorvoe
ren dezer revolutie ons werk is. Het is
dezelfde taak die wij vóór den oorlog
hadden aangevat, en1 die wij moeten
volbrengen, het koste wat het wil. Dat
is onze Dietsche en Germaansche
plicht
Leven i
In een tijd,
jroedt, namel
wordt, stroom!
oude wereld c
opkomt, is hel
fijd te realise
gebeurt. Wan 'j
geneigd" zich (I
stigheden te la f
wat door zijp
in .overwegen
aan het wei|
tijd.
Thans woe
Joderidom hs
verkrijging vd
een matélooz|
niei tot het
stookt en hits|
jood, opdat
tranen zullen
Joodsche volk
nen zullen
hunne voetenl
Daarom is cl
senoorlog. Nd
de Europeesc
van het Jode|
dat zij, in
bloedvreemde
zullen voortlel
zeden en cultl
(Wanneer n
hetgeen onze
werken hebb
men zich ged[
met Inzet va
vernietiging
men het als
vaderland
over te geveri
hebben. Wa
zijn eigen op
alle hebben
wel het insto
den van het
door schepp|
cultuur.
En aangezi
gebrek aan
houding noot
slechts vemie
deze met der