DE LEIDER VERJAART rteer De Leider gaat ons voor Mededèeling van den Leider aan de leden der Beweging* UITGAVE VAN DE NATION AAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING. DISTRICT 14 ZEELAND 11 Mei 1894 - 11 Mei 1943 f I! 3e Jaargang, No* 5 Gemeenschapszin en offerbereidheid Donderdag 13 Bloeimaand 1943 lpoueeren mat rek komt, dan hij niet tot da s met redenea- actn ons voor- sven. In wsrke- ;denen. Is pen igeri niet opge-. n verstandig er iar dien voorbij en propagandist men praten, cm rarfijn uit te"dsg- dat ik mét VoVa melijk duidel -k -gumenten ken met het. vólle eerlegd kunnen set ik niet, want hts een voorbij - in de kleeren en e. Onder mscr- bij de vrijheid e Volk op den imeerde hij „Wij lijop Neêrlan- .3 stelde mij da ïeid noemde, als ngen werden in Werken, of ik het wij gedwonge n men, enz. enz.. Hij dwang en neg ik dat vrijheid t lapog tijd, dat ik 'et nazien, de man als over- maarte vroeg, enken, dat menig- zetten tijger z.u t ik moét eerlijk oogenblik moest VoVa's stond te enken op het ba te conc^ntreeren. en, na zoo'n uiting enken", wel eens rat, poetsen, rauden antvoordde middellijk, dat hij onder kop. lij bleef staan, en Ld om zijn'geleerd- bellen. -chisn zou uw be- zijn geweestbe- jganger weinig tijd ns nagedacht over n „verplichten" en mij toch een man wij iemand tot iets gen wij hem een d, die van goeden dien plicht willen zal er een eer in te vervullen. Van pas worden gespro- and zijn plicht ver en had ik mijn voor enken gebracht. Hij „Het ligt er maar noemt 1" Het is onze plicht ons gezingehoor- ouders Ls de plicht ehoorzaamheid aan licht van een Volk. een Volk aan dat hem niet tegen te en Leider zijn, maar j zou worden uitge ven onderwijzer, die- en gelden. Wat onze Leider bepalen. Zijn een plicht. Een vrij n hij, die zijn plicht en vrij Volk Is alleen n eigen Leider uit en eeft, maar een Leider t zijn, die gevlucht is de vrijheid zelf niet pnger kreeg even ge laar wat tegen in te ij zweeg. Zou hij soms /er die arbeiders, die noeten gaan werken dié nooit medelijden en had, nu medelijden bmdat hun nu werk en Het is onze plicht te ns gezin, ook al moet den vreemde worden wanneer wij onzen kuanen 'wij tot het ver worden gedwongen en e van dwang. jn mond open en hij emt het plicht, ik neem wang en nog eens 1 zijn vaak paarlen voor, aar ja, een zwijn doet voor als een 'geleerde. 'de K. Uit „De "Werker"., ■J.S.B. Opderteekenlnq K 945 Verschijnt tweemaal per maand van huis tot huis door geheel Zeeland Hoofdopsteller Drs. G. Schuerman, Middelburg REDACTIE KONINGSTRAAT 4, GOES. Abonnement buiten Zeeland 1,50 per jaar In een tijd, dat zoo velen losgeslagen zijn van hun anker en dat een groot deel van ons Volk zware beproevingen ondergaat, is het te verstaan, dat ook de goed-willende Nederlanders nog niet allen begrijpen, wat Musseri bij den voortduur tracht te doen om dat gene voor ons Volk te bereiken, wat onder de huidig© omstandigheden te bereiken is. Reeds in 1931 is hij begonnen ons Volk te waarschuwen voor de gevaren, die het bedreigde door de ontwape nende leuzen, de verdeeldheid in 53 partijen, de weigering om een vloot ■voor Indië te bouwen, het toelaten van communisten als Kamerlid, enz..enz,. De tijd ging verder en hij waar schuwde in 1935, toen Nederland als eerste de boycot tegen Italië afkóndig- de en zich daardoor voor altijd ver bond met de partijen, die vijandig stonden tegen Italië en het met haar verbonden Duitschland. Nadat de Nederlandsche regeeriag zichzelf in veiligheid stelde, toen er voor het volk gevaar dreigde, was hét wéér Mussert, flie het Volk tot bezin ning riep. De krijgsgevangenen werden vrijge laten, de Universiteiten heropend en alles had zoo veel beter kunnen zijn, wanneer men niet had geluisterd naar de inblazingen door de Engelsche Radio en naar de Oranje-preeken van de pastoors en dommees, die meenen dit zelf straffeloos te kunnen doen en anderen er voor te laten opdraaien. Daardoor kwamen steeds meer las ten op ons Volk te liggen en lijkt de toekomst soms duister en moeilijk. En ondanks dit gelooven wij, dat Nederland, wanneer het bolsjewisme is verslagen, weer een toekomst zal hebben, niet met de bolsjewieken te zamen, zooals Engeland en onze vroe- dtere regeering propageeren, of beter gezegd ónder het bolsjewisme. Neen, in een nieuw.herboren Europa. Een Nederland, dat zich wêer een taak bewust wordt, en dan is er maar één man in ons Volk, die dit in moeilijken tijd leiding kan geven, ook al laat het Nederlandsche Volk zich ophitsen door een jood, die 3 keer per dag voor den Engelschen zender spreekt, of door dominees en pastoors, die twee maal per Zondag voor het Oranjehuis bid den,. maar als geestelijken zelf niet ge- interneerd worden, zooals de andere militairen. Een man, die door zijn grobte kennis de jongste Hoofd-Ingenieur was van Nederland, die in 1914 zich als vrij williger, dus ware vaderlander, aan meldde voor het Nederlandsche leger, een mqn, die alles heelt opgeofferd voor het Volk, dat hij boven alles lief heeft, is Mussert. - En 11 Mei zal eens gevierd worden als de rationale feestdag, uit dank baarheid voor' wat hij voor ons Volk heeft gedaan. Vriend en vijand erkennen de hooge karakter-eigenschappen en de groote kennis van Mussert, ieder eerlijk tegen stander erkent zijn groote onbaatzuch tigheid, zijn oprechtheid, zij» eenvoud en zijn trouw en wanneer ons Volk dan evenals in 1672, toen het in ootlog was met Frankrijk, Engeland, Munster en Keulen, redeloos, reddeloos, en' rade loos scheen, en er toch ook uitkomst kwam, totdat het Volk zelf de hand aan den ploeg sloeg, zal er thans. wanneer Mussert gespaard blijft, een nieuwe toekomst komen voor ons Volk, waarin brood zal zijn voor ieder, die werken wil en gerechtigheid voor ieder, die dit zoekt. Dan zal onze afrijd voor Volk en Va derland niet- tevergeefs geweest zijn. Dan zullen wij, wanneer wij onze taak eenmaal overgeven aan een geslacht dat na ons komt, het hoofd rustig kyn- nen nperleggèh, wetend onze plicht te hebben gedaan. En hij, die bij dit alles voorging, die ons steeds tot grooter plichtsbesef aan spoorde, die ons allen bezielde, is de Leider. Namens alle Zeeuy/sche kameraden wensch ik heih de kracht, om in zijn nieuwe levensjaar - den weg te gaan, dien hij moet gaan in het belang van ons geheele Volk. JAN DEKKER. Kapitalist tegen arbeider. Altijd heelt er strijd bestaótn tusschen kapitalist en arbeider. Steeds zijn hun bdlangen met elkaar in botsing geko men. Nimmer gingen zij schouder aan schouder. De kapitalist toch zag in den arbei der slechts een uitbuitings-object en trachtte steeds tegen betaling van een zoo laag mogelijk loon een zoo groot mogelijke aij^ids-prestatie geleverd te krijgen. De arbeider evenwel streed voor een geestelijk en materieel funda ment voor zijn. bestaan en vroeg om eerbied voor zijn arbeid. - Het -materieele fundament is bij den kapitalist Wel aanwezig. Hoe ontstel lend groot is echter zijn gebrek aan ge meenschapszin. Hij, kapitalist, is. toch heelemaal niet gebonden aan zijn land. De arbeider evenwel is tengevolge van zijn materieele armoede buiten zijn land een verschoppeling. Voor den arbeider is het natuurlijke levensverband de volksgemeenschap. In dienst hiervan stelt hij zijn arbeids kracht. Want dit is toch het kenmerk van de grootheid van den Ariër, dat hij bereid is om' al zijn capaciteiten in dienst van de gemeenschap te stellen, steeds de belangen van de gemeen schap voor oogen te houden, altijd zich afvragend, of de gemeenschap er mede gediend is. Wanneer men arbeid verricht, moet dit niet in de eerste plaats gezien wor den ter behartiging van eigen belan gen, doch slechts als noodzakelijkheid tot instandhouding van de gemeen schap. Het profijt van den arbeid krijgt, de enkeling weer via het algemeen be lang teruér. Een kapitalist kent geen gemeen schapszin. Hij kent slechts één doel zoo vlug mogelijk rijker te worden. Hieraan maakt hij alles ondergeschikt. ,Ter bereiking'hiervan wordt geen mid del ongebruikt gelaten. E n of er nu het economisch leven door wordt ontwricht, of dat er geheele volksklassen door verpauperen, lept hem Siberisch koud. Hij - droomt van" geld en hongert naar geld, want geld is macht! En deze Joodsch-kapitalistische ge dachte bleef helaas niet alleen het be zit van geldmagnaten. Het geheele volk leerde slechts, den ken in geld. En wat is toch dit slijk der aarde? Een stof, die niet gebonden is aan een volk of staat, doch Steeds afvloeit naar die plaatsen der aarde, waar 't meeste rendement verkregen wordt. Welk een onnoemelijk leed, welk een namelooze ellende heeft het kapitalis tische stelsel over de wereld gebracht 1 Welk een schrijnende tegenstellingen .zijn er door geschapen. Hoeveel kloven zijn er door geslagen! Klassen-strijd en klassan-waan zijn er uit voortgekomen. Stakingen zijn er het gevolg van gewëest. Nimmer werd de gemeenschap hier beter door, altijd werd hiermede het algemeen belang geschaad. Steeds was een verminde ring der productie er het gevolg van. Kapitaal moet er zijn, maar dan q> slechts ten dienste, van het volk en niet omgekeerd. Stefeds zal dit dienstbaar gemaakt moeten worden aan de ge meenschap. - En dit toch .werd zoo weinig gedaan. Of het nu in een sale vcm een bank, of in een oude kous onder de kachel plaat werd gestopt, steeds zat slechts één gedachte voorvergaar geld, want geld is machiVOveral werd ge leefd volgens de spreuk van Wall- street: maak geld, mijn zoon, zoo mo gelijk op eervolle wijze, maar maak geld 1 En of hiermede epn gezond econo misch leven geschapen werd, of dat hierdoor de fundamenten ondergraven werden, werd niet gevraqgd. Slechts werd geleefd volgens de liberale ge dachte ieder voor zich en God voor ons allen De geschiedenis heeft al wel bewe zen, wat meer waarde voor een volk heeft; het goud van de stervende De mocratie, of de arbeid van het Natio naal Socialisme Schooner voorbeeld hiervoor is er niet,# dan het uit het niets herrezen Duitschland. Een land, dat door een juiste organisatie van zijn arbeids kracht een macht heeft opgebouwd en een economie heeft geschapen, die in enge samenwerking met elkaar niet al leen zitti bestaan verzekeren, doch te vens zijn doodsvijand het Bolsje wisme verpletteren. Immers, een volk is zoo rijk, als het arbeid weet te organiseeren. Democratisch wanbeleid. Ook wij 'hebben den tijd gekend, dat .500.000 werkloozen en hun gezinnen moreel en materieel ten gronde gingen. Ook wij hebben den tijd gekend, dat kostbaar volksvoedsel bij enorme hoe veelheden op den me^thoopri werden gesmeten of werden doorgedraaid. Ook wij hebben margarine gegeten, terwijl de roomboter voor een krats naar Engeland ging. Wat hebben die toenmalige plichtvergeten staatsman-- dilettanten onze gemeenschap ontzag lijk benadeeld en bestolen. Arm volk, dat onder zoo'n juk gebukt is gegaan. Nimmer hebben onze regeeringen gestreefd naar een hechte volks-een- heid, hetgeen ook niet mogelijk was. Jmmers, zij waren slechts speelbal in hptnden van Engeland en Frankrijk, die op hun beurt in wezen sleafcits door het internationale beurs-jodendom- werden geregeerd. Jaar in jaar uit is onze eenheid onder mijnd. Jaar in jaar uit werden tucht en eenheid in ons leger ondergrn Schotjesgeest werd aangekweekt. - Overal wérd de splijtzwam ingedreven, opdat ons volk in zijn bestanddeelen zou worden opgelost en ten prooi zou vallen aan het Jodendom. En wanneer dan de sterke man Co- lijn zijn stem verhief en riep„sluit de gelederen", dan. was dat niet om ons volk tot één blok samen te smeden, doch uitsluitend om alle reactionaire krachten tegen het aanstormende Na tionaal Socialisme te wapen te roepen. Mussert heeft gewaarschuwd. Want het was een levenskwestie leiding -geven aanspraak te mogen makenl Mussert heeft steeds bewezen het wereld-gebeuren juist .te zien. Hij slechts weet waarheen ons volk ge leid moet worden. In zijn handen is Neerland^s toekomst «veilig I Offerzin. En wanneer hij van ons, Nationaal Socialisten, offers vraagt, doet hij dat in de overtuiging, dat deze voor het welzijn van ons_volk gebracht moeten worden. Want wanneer er iets groots opge bouwd moet worden, zullen hiervoor steeds offers gebracht moeten worden, omdat er altijd machten zullen zijn, die zulks trachten te verhinderen. In dit licht moet- ook de oorlog wor den bezifen. Wil ons volk stand kun nen houden tegen de cultuur-vernieti gende horden uit het Oosten, dan zal het hiervoor offers hebben te brengen. Het zal weer tot een offerbereidheid moeten komen, waarin het zoo prüchtig door den front-soldaat wordf voorge gaan. Hij, front-soldaat, strijdt daar in het Oosten, gedragen door de idee, gedre ven door zijn ideaaleen hecht en eensgezind Europa, waarin vrede en sociale rechtvaardigheid zalTieerschen. Hiervoor moet hij offers brengen, want ngg nimmer is er iets groots en schoons in 'Re wereld tot stand gekomenr-of alle duivelsche machten hebben er zich te- ge'- gekeerd. Wanneer de geest van den front soldaat in ons volk gevaren zal zijn, dan heeft het den weg naar zijn her rijzenis betreden. Dan zullen alle volks- 'verterende machten op zijn eenheid te pletter loopén. Dan zullen de geslachten die na ons komen, dit volk dankbaar zijn, dat het in het historisch uur zijn trouw aan Mussert heelt geschonken. Goes. H. J. B. voor dezen volks-misleider, die sprak „ga maar "rustig slapen", terwijl juist groote waakzaamheid geboden was om tegen Mussert ten strijde te trekken, omdat Mussert het was, en niemand anders in Nederland, die er voor waar schuwde, dat het schip van Staat door vader Colijn in het moeras werd ge stuurd I Wat heeft deze petroleum-geldmag- naat gebazeld over: eendracht maakt macht, terwijl hij in werkelijkheid niets anders deed dan verdeeldheid zaaien en schotjesgeest kweeken, van de anti revolutionaire pingpong-ciub af, tot de Christelijk Gereformeerde geitenfokver- eeniging toe I Tegen dit op zelfmoord gelijkend „staatsbeleid" is Mussert ten strijde ge trokken met een fanatisme, dat slechts hem bezielt, die zijn volk onzegbaar lief heeftN Hij is rich bewust, dat alleen een krachtig, eensgezind volk rijn rechten in de'wereld zal kunnen verdedigen. Daarom heeft hij- dit volk gewekt, op dat het zich zou Ijgrvïnden en zich zou bezinnen op de grootheid van dezen tijd. Want wanneer ons volk het gebeu ren van thans aan zich voorbij zou laten-gaan zonder positief stelling'te nemen, dan zou 't hiermede niet 's we relds loop tegenhouden, doch slechts zijn eigen voortbestaan onmogelijk maken Dit is de onvergankelijke verdienste van Mussert, dat hij ons vólk tijdig zijn Waarschuwende'.stem heeft laten, hoo- ren en het steeds den juisten weg heeft gewezen en op dien weg steeds is voor gegaan. Maar hiermede ziin tevens veroor deeld zij, die, hoewel zij er de macht toe hadden om .juist te handelen, ons volk hebben blind gemaakt en mis leid Gij, heeren democraten, zijt niet meer noodig i Nederland zal herrijzen zon der U Dank zij Mussert Zij, die in het beslissende uur hope loos hebben gefaald, hebben hiermede het recht verspeeld nog eenmaal op 1. Kei in krijgsgevangenschap terugvoeren van do leden van de voormalige Nederlandsche weermacht, is een militaire maatregel, waarvan ik uit de Bekendmaking van den Wehrmachisbefehlshaber heb kennis genomen. Beschouwingen daarover kan Ik op dit oogenblik niet geven. 2. De ^afkondiging van het standrecht is een politiemaatregel, die helaas noodig was, omdat er volksgenooten zijn, die gehoor geven aan de ge- wetenlooze ophitsingen uit Londen tot het plegen van verzet, welk verzet volkomen nutteloos is en alleen Nederlandsch bloed kost Ik verwijs naar mijn radiorede van 1 Mei, waarin ik dringend heb verzocht het gezonde verstand te gebruiken en dwaasheden achterwege te laten. 3. Zoolang de uitzonderingstoestand duurt, worden door de N.S.B. geen open bare of besloten vergaderingen gehouden, noch wordt in formatie ge marcheerd. 4. De interne werkzaamheden, met inbegrip van de bijeenkomsten van de functionarissen, benevens de colportage:, gaan gewoon door. Werkt aan de inwendige versterking der Beweging. Gij hebt daar nu de gelegen heid voor. 5. Het standpunt der N.S.ê. en de weg, dien de Beweging gaat, blijven onveranderd. De uitschakeling van lederen buiten-Europeeschén invloed en de vernietiging van -hei bolsjewisme rijn en blijven de voorwaarden, die noodzakelijk zijn voor het voortbestaan van Europa. Daarop dienen in de eerste plaats al onze handelingen gericht te rijn. V O 6. De eenheid en de solidariteit der Beweging, de vastbeslotenheid en recht schapenheid der leden, benevens de trouw aan mij, zijn en blijven, de voorwaarden voor de wederopstanding van ons Volk. Ik reken daarop onvoorwaardelijk. De ervaringen sinds 1937 hebben bewezen, dat ik daarop aan kan. 7. Ook onder moeilijke omstandigheden, zooals nu, kunnen wij gezamenlijk, schouder aan schouder staande, in vast vertrouwen de toekomst tegemoet zien. Ons uitgangspunt is juist, de weg dien wij gaan is de eenig mogelijke, het doel, zal worden bereikt, en eens zal ons geheele volk dit inzien en ons erkentelijk zijn. HOU ZEE l MUSSERT.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1943 | | pagina 1