DE LEIDER
VERJAART
rteer
De Leider gaat ons voor
Mededèeling van den Leider
aan de leden der Beweging*
UITGAVE VAN DE NATION AAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING.
DISTRICT 14 ZEELAND
11 Mei 1894 -
11 Mei 1943
f
I!
3e Jaargang, No* 5
Gemeenschapszin en offerbereidheid
Donderdag 13 Bloeimaand 1943
lpoueeren mat
rek komt, dan
hij niet tot da
s met redenea-
actn ons voor-
sven. In wsrke-
;denen. Is pen
igeri niet opge-.
n verstandig er
iar dien voorbij
en propagandist
men praten, cm
rarfijn uit te"dsg-
dat ik mét VoVa
melijk duidel -k
-gumenten ken
met het. vólle
eerlegd kunnen
set ik niet, want
hts een voorbij -
in de kleeren en
e. Onder mscr-
bij de vrijheid
e Volk op den
imeerde hij „Wij
lijop Neêrlan- .3
stelde mij da
ïeid noemde, als
ngen werden in
Werken, of ik het
wij gedwonge n
men, enz. enz.. Hij
dwang en neg
ik dat vrijheid
t lapog tijd, dat ik
'et nazien,
de man als over-
maarte vroeg,
enken, dat menig-
zetten tijger z.u
t ik moét eerlijk
oogenblik moest
VoVa's stond te
enken op het ba
te conc^ntreeren.
en, na zoo'n uiting
enken", wel eens
rat, poetsen,
rauden antvoordde
middellijk, dat hij
onder kop.
lij bleef staan, en
Ld om zijn'geleerd-
bellen.
-chisn zou uw be-
zijn geweestbe-
jganger weinig tijd
ns nagedacht over
n „verplichten" en
mij toch een man
wij iemand tot iets
gen wij hem een
d, die van goeden
dien plicht willen
zal er een eer in
te vervullen. Van
pas worden gespro-
and zijn plicht ver
en had ik mijn voor
enken gebracht. Hij
„Het ligt er maar
noemt 1"
Het is onze plicht
ons gezingehoor-
ouders Ls de plicht
ehoorzaamheid aan
licht van een Volk.
een Volk aan dat
hem niet tegen te
en Leider zijn, maar
j zou worden uitge
ven onderwijzer, die-
en gelden. Wat onze
Leider bepalen. Zijn
een plicht. Een vrij
n hij, die zijn plicht
en vrij Volk Is alleen
n eigen Leider uit en
eeft, maar een Leider
t zijn, die gevlucht is
de vrijheid zelf niet
pnger kreeg even ge
laar wat tegen in te
ij zweeg. Zou hij soms
/er die arbeiders, die
noeten gaan werken
dié nooit medelijden
en had, nu medelijden
bmdat hun nu werk
en
Het is onze plicht te
ns gezin, ook al moet
den vreemde worden
wanneer wij onzen
kuanen 'wij tot het ver
worden gedwongen en
e van dwang.
jn mond open en hij
emt het plicht, ik neem
wang en nog eens
1
zijn vaak paarlen voor,
aar ja, een zwijn doet
voor als een 'geleerde.
'de K. Uit „De "Werker".,
■J.S.B.
Opderteekenlnq
K 945
Verschijnt tweemaal per maand van huis tot huis door geheel Zeeland
Hoofdopsteller Drs. G. Schuerman, Middelburg
REDACTIE KONINGSTRAAT 4, GOES. Abonnement buiten Zeeland 1,50 per jaar
In een tijd, dat zoo velen losgeslagen
zijn van hun anker en dat een groot
deel van ons Volk zware beproevingen
ondergaat, is het te verstaan, dat ook
de goed-willende Nederlanders nog
niet allen begrijpen, wat Musseri bij
den voortduur tracht te doen om dat
gene voor ons Volk te bereiken, wat
onder de huidig© omstandigheden te
bereiken is.
Reeds in 1931 is hij begonnen ons
Volk te waarschuwen voor de gevaren,
die het bedreigde door de ontwape
nende leuzen, de verdeeldheid in 53
partijen, de weigering om een vloot
■voor Indië te bouwen, het toelaten van
communisten als Kamerlid, enz..enz,.
De tijd ging verder en hij waar
schuwde in 1935, toen Nederland als
eerste de boycot tegen Italië afkóndig-
de en zich daardoor voor altijd ver
bond met de partijen, die vijandig
stonden tegen Italië en het met haar
verbonden Duitschland.
Nadat de Nederlandsche regeeriag
zichzelf in veiligheid stelde, toen er
voor het volk gevaar dreigde, was hét
wéér Mussert, flie het Volk tot bezin
ning riep.
De krijgsgevangenen werden vrijge
laten, de Universiteiten heropend en
alles had zoo veel beter kunnen zijn,
wanneer men niet had geluisterd naar
de inblazingen door de Engelsche
Radio en naar de Oranje-preeken van
de pastoors en dommees, die meenen
dit zelf straffeloos te kunnen doen en
anderen er voor te laten opdraaien.
Daardoor kwamen steeds meer las
ten op ons Volk te liggen en lijkt de
toekomst soms duister en moeilijk.
En ondanks dit gelooven wij, dat
Nederland, wanneer het bolsjewisme
is verslagen, weer een toekomst zal
hebben, niet met de bolsjewieken te
zamen, zooals Engeland en onze vroe-
dtere regeering propageeren, of beter
gezegd ónder het bolsjewisme.
Neen, in een nieuw.herboren Europa.
Een Nederland, dat zich wêer een taak
bewust wordt, en dan is er maar één
man in ons Volk, die dit in moeilijken
tijd leiding kan geven, ook al laat het
Nederlandsche Volk zich ophitsen door
een jood, die 3 keer per dag voor den
Engelschen zender spreekt, of door
dominees en pastoors, die twee maal
per Zondag voor het Oranjehuis bid
den,. maar als geestelijken zelf niet ge-
interneerd worden, zooals de andere
militairen.
Een man, die door zijn grobte kennis
de jongste Hoofd-Ingenieur was van
Nederland, die in 1914 zich als vrij
williger, dus ware vaderlander, aan
meldde voor het Nederlandsche leger,
een mqn, die alles heelt opgeofferd
voor het Volk, dat hij boven alles lief
heeft, is Mussert.
- En 11 Mei zal eens gevierd worden
als de rationale feestdag, uit dank
baarheid voor' wat hij voor ons Volk
heeft gedaan.
Vriend en vijand erkennen de hooge
karakter-eigenschappen en de groote
kennis van Mussert, ieder eerlijk tegen
stander erkent zijn groote onbaatzuch
tigheid, zijn oprechtheid, zij» eenvoud
en zijn trouw en wanneer ons Volk dan
evenals in 1672, toen het in ootlog was
met Frankrijk, Engeland, Munster en
Keulen, redeloos, reddeloos, en' rade
loos scheen, en er toch ook uitkomst
kwam, totdat het Volk zelf de hand
aan den ploeg sloeg, zal er thans.
wanneer Mussert gespaard blijft, een
nieuwe toekomst komen voor ons Volk,
waarin brood zal zijn voor ieder, die
werken wil en gerechtigheid voor ieder,
die dit zoekt.
Dan zal onze afrijd voor Volk en Va
derland niet- tevergeefs geweest zijn.
Dan zullen wij, wanneer wij onze taak
eenmaal overgeven aan een geslacht
dat na ons komt, het hoofd rustig kyn-
nen nperleggèh, wetend onze plicht te
hebben gedaan.
En hij, die bij dit alles voorging, die
ons steeds tot grooter plichtsbesef aan
spoorde, die ons allen bezielde, is de
Leider.
Namens alle Zeeuy/sche kameraden
wensch ik heih de kracht, om in zijn
nieuwe levensjaar - den weg te gaan,
dien hij moet gaan in het belang van
ons geheele Volk.
JAN DEKKER.
Kapitalist tegen arbeider.
Altijd heelt er strijd bestaótn tusschen
kapitalist en arbeider. Steeds zijn hun
bdlangen met elkaar in botsing geko
men. Nimmer gingen zij schouder aan
schouder.
De kapitalist toch zag in den arbei
der slechts een uitbuitings-object en
trachtte steeds tegen betaling van een
zoo laag mogelijk loon een zoo groot
mogelijke aij^ids-prestatie geleverd te
krijgen. De arbeider evenwel streed
voor een geestelijk en materieel funda
ment voor zijn. bestaan en vroeg om
eerbied voor zijn arbeid. -
Het -materieele fundament is bij den
kapitalist Wel aanwezig. Hoe ontstel
lend groot is echter zijn gebrek aan ge
meenschapszin. Hij, kapitalist, is. toch
heelemaal niet gebonden aan zijn land.
De arbeider evenwel is tengevolge van
zijn materieele armoede buiten zijn
land een verschoppeling.
Voor den arbeider is het natuurlijke
levensverband de volksgemeenschap.
In dienst hiervan stelt hij zijn arbeids
kracht. Want dit is toch het kenmerk
van de grootheid van den Ariër, dat
hij bereid is om' al zijn capaciteiten in
dienst van de gemeenschap te stellen,
steeds de belangen van de gemeen
schap voor oogen te houden, altijd zich
afvragend, of de gemeenschap er mede
gediend is.
Wanneer men arbeid verricht, moet
dit niet in de eerste plaats gezien wor
den ter behartiging van eigen belan
gen, doch slechts als noodzakelijkheid
tot instandhouding van de gemeen
schap. Het profijt van den arbeid krijgt,
de enkeling weer via het algemeen be
lang teruér.
Een kapitalist kent geen gemeen
schapszin. Hij kent slechts één doel
zoo vlug mogelijk rijker te worden.
Hieraan maakt hij alles ondergeschikt.
,Ter bereiking'hiervan wordt geen mid
del ongebruikt gelaten. E n of er nu het
economisch leven door wordt ontwricht,
of dat er geheele volksklassen door
verpauperen, lept hem Siberisch koud.
Hij - droomt van" geld en hongert naar
geld, want geld is macht!
En deze Joodsch-kapitalistische ge
dachte bleef helaas niet alleen het be
zit van geldmagnaten.
Het geheele volk leerde slechts, den
ken in geld.
En wat is toch dit slijk der aarde?
Een stof, die niet gebonden is aan een
volk of staat, doch Steeds afvloeit naar
die plaatsen der aarde, waar 't meeste
rendement verkregen wordt.
Welk een onnoemelijk leed, welk een
namelooze ellende heeft het kapitalis
tische stelsel over de wereld gebracht 1
Welk een schrijnende tegenstellingen
.zijn er door geschapen. Hoeveel kloven
zijn er door geslagen!
Klassen-strijd en klassan-waan zijn
er uit voortgekomen. Stakingen zijn er
het gevolg van gewëest. Nimmer werd
de gemeenschap hier beter door, altijd
werd hiermede het algemeen belang
geschaad. Steeds was een verminde
ring der productie er het gevolg van.
Kapitaal moet er zijn, maar dan
q>
slechts ten dienste, van het volk en niet
omgekeerd. Stefeds zal dit dienstbaar
gemaakt moeten worden aan de ge
meenschap. -
En dit toch .werd zoo weinig gedaan.
Of het nu in een sale vcm een bank,
of in een oude kous onder de kachel
plaat werd gestopt, steeds zat slechts
één gedachte voorvergaar geld,
want geld is machiVOveral werd ge
leefd volgens de spreuk van Wall-
street: maak geld, mijn zoon, zoo mo
gelijk op eervolle wijze, maar maak
geld 1
En of hiermede epn gezond econo
misch leven geschapen werd, of dat
hierdoor de fundamenten ondergraven
werden, werd niet gevraqgd. Slechts
werd geleefd volgens de liberale ge
dachte ieder voor zich en God voor
ons allen
De geschiedenis heeft al wel bewe
zen, wat meer waarde voor een volk
heeft; het goud van de stervende De
mocratie, of de arbeid van het Natio
naal Socialisme
Schooner voorbeeld hiervoor is er
niet,# dan het uit het niets herrezen
Duitschland. Een land, dat door een
juiste organisatie van zijn arbeids
kracht een macht heeft opgebouwd en
een economie heeft geschapen, die in
enge samenwerking met elkaar niet al
leen zitti bestaan verzekeren, doch te
vens zijn doodsvijand het Bolsje
wisme verpletteren.
Immers, een volk is zoo rijk, als het
arbeid weet te organiseeren.
Democratisch wanbeleid.
Ook wij 'hebben den tijd gekend, dat
.500.000 werkloozen en hun gezinnen
moreel en materieel ten gronde gingen.
Ook wij hebben den tijd gekend, dat
kostbaar volksvoedsel bij enorme hoe
veelheden op den me^thoopri werden
gesmeten of werden doorgedraaid.
Ook wij hebben margarine gegeten,
terwijl de roomboter voor een krats
naar Engeland ging. Wat hebben die
toenmalige plichtvergeten staatsman--
dilettanten onze gemeenschap ontzag
lijk benadeeld en bestolen. Arm volk,
dat onder zoo'n juk gebukt is gegaan.
Nimmer hebben onze regeeringen
gestreefd naar een hechte volks-een-
heid, hetgeen ook niet mogelijk was.
Jmmers, zij waren slechts speelbal in
hptnden van Engeland en Frankrijk, die
op hun beurt in wezen sleafcits door het
internationale beurs-jodendom- werden
geregeerd.
Jaar in jaar uit is onze eenheid onder
mijnd. Jaar in jaar uit werden tucht
en eenheid in ons leger ondergrn
Schotjesgeest werd aangekweekt. -
Overal wérd de splijtzwam ingedreven,
opdat ons volk in zijn bestanddeelen
zou worden opgelost en ten prooi zou
vallen aan het Jodendom.
En wanneer dan de sterke man Co-
lijn zijn stem verhief en riep„sluit de
gelederen", dan. was dat niet om ons
volk tot één blok samen te smeden,
doch uitsluitend om alle reactionaire
krachten tegen het aanstormende Na
tionaal Socialisme te wapen te roepen.
Mussert heeft gewaarschuwd.
Want het was een levenskwestie
leiding -geven aanspraak te mogen
makenl
Mussert heeft steeds bewezen het
wereld-gebeuren juist .te zien. Hij
slechts weet waarheen ons volk ge
leid moet worden. In zijn handen
is Neerland^s toekomst «veilig I
Offerzin.
En wanneer hij van ons, Nationaal
Socialisten, offers vraagt, doet hij dat
in de overtuiging, dat deze voor het
welzijn van ons_volk gebracht moeten
worden.
Want wanneer er iets groots opge
bouwd moet worden, zullen hiervoor
steeds offers gebracht moeten worden,
omdat er altijd machten zullen zijn, die
zulks trachten te verhinderen.
In dit licht moet- ook de oorlog wor
den bezifen. Wil ons volk stand kun
nen houden tegen de cultuur-vernieti
gende horden uit het Oosten, dan zal
het hiervoor offers hebben te brengen.
Het zal weer tot een offerbereidheid
moeten komen, waarin het zoo prüchtig
door den front-soldaat wordf voorge
gaan.
Hij, front-soldaat, strijdt daar in het
Oosten, gedragen door de idee, gedre
ven door zijn ideaaleen hecht en
eensgezind Europa, waarin vrede en
sociale rechtvaardigheid zalTieerschen.
Hiervoor moet hij offers brengen, want
ngg nimmer is er iets groots en schoons
in 'Re wereld tot stand gekomenr-of alle
duivelsche machten hebben er zich te-
ge'- gekeerd.
Wanneer de geest van den front
soldaat in ons volk gevaren zal zijn,
dan heeft het den weg naar zijn her
rijzenis betreden. Dan zullen alle volks-
'verterende machten op zijn eenheid te
pletter loopén.
Dan zullen de geslachten die na ons
komen, dit volk dankbaar zijn, dat het
in het historisch uur zijn trouw aan
Mussert heelt geschonken.
Goes. H. J. B.
voor dezen volks-misleider, die sprak
„ga maar "rustig slapen", terwijl juist
groote waakzaamheid geboden was
om tegen Mussert ten strijde te trekken,
omdat Mussert het was, en niemand
anders in Nederland, die er voor waar
schuwde, dat het schip van Staat door
vader Colijn in het moeras werd ge
stuurd I
Wat heeft deze petroleum-geldmag-
naat gebazeld over: eendracht maakt
macht, terwijl hij in werkelijkheid niets
anders deed dan verdeeldheid zaaien
en schotjesgeest kweeken, van de anti
revolutionaire pingpong-ciub af, tot de
Christelijk Gereformeerde geitenfokver-
eeniging toe I
Tegen dit op zelfmoord gelijkend
„staatsbeleid" is Mussert ten strijde ge
trokken met een fanatisme, dat slechts
hem bezielt, die zijn volk onzegbaar
lief heeftN
Hij is rich bewust, dat alleen een
krachtig, eensgezind volk rijn rechten
in de'wereld zal kunnen verdedigen.
Daarom heeft hij- dit volk gewekt, op
dat het zich zou Ijgrvïnden en zich zou
bezinnen op de grootheid van dezen
tijd.
Want wanneer ons volk het gebeu
ren van thans aan zich voorbij zou
laten-gaan zonder positief stelling'te
nemen, dan zou 't hiermede niet 's we
relds loop tegenhouden, doch slechts
zijn eigen voortbestaan onmogelijk
maken
Dit is de onvergankelijke verdienste
van Mussert, dat hij ons vólk tijdig zijn
Waarschuwende'.stem heeft laten, hoo-
ren en het steeds den juisten weg heeft
gewezen en op dien weg steeds is voor
gegaan.
Maar hiermede ziin tevens veroor
deeld zij, die, hoewel zij er de macht
toe hadden om .juist te handelen, ons
volk hebben blind gemaakt en mis
leid
Gij, heeren democraten, zijt niet meer
noodig i Nederland zal herrijzen zon
der U Dank zij Mussert
Zij, die in het beslissende uur hope
loos hebben gefaald, hebben hiermede
het recht verspeeld nog eenmaal op
1. Kei in krijgsgevangenschap terugvoeren van do leden van de voormalige
Nederlandsche weermacht, is een militaire maatregel, waarvan ik uit de
Bekendmaking van den Wehrmachisbefehlshaber heb kennis genomen.
Beschouwingen daarover kan Ik op dit oogenblik niet geven.
2. De ^afkondiging van het standrecht is een politiemaatregel, die helaas
noodig was, omdat er volksgenooten zijn, die gehoor geven aan de ge-
wetenlooze ophitsingen uit Londen tot het plegen van verzet, welk verzet
volkomen nutteloos is en alleen Nederlandsch bloed kost Ik verwijs naar
mijn radiorede van 1 Mei, waarin ik dringend heb verzocht het gezonde
verstand te gebruiken en dwaasheden achterwege te laten.
3. Zoolang de uitzonderingstoestand duurt, worden door de N.S.B. geen open
bare of besloten vergaderingen gehouden, noch wordt in formatie ge
marcheerd.
4. De interne werkzaamheden, met inbegrip van de bijeenkomsten van de
functionarissen, benevens de colportage:, gaan gewoon door. Werkt aan
de inwendige versterking der Beweging. Gij hebt daar nu de gelegen
heid voor.
5. Het standpunt der N.S.ê. en de weg, dien de Beweging gaat, blijven
onveranderd. De uitschakeling van lederen buiten-Europeeschén invloed
en de vernietiging van -hei bolsjewisme rijn en blijven de voorwaarden,
die noodzakelijk zijn voor het voortbestaan van Europa. Daarop dienen
in de eerste plaats al onze handelingen gericht te rijn.
V O
6. De eenheid en de solidariteit der Beweging, de vastbeslotenheid en recht
schapenheid der leden, benevens de trouw aan mij, zijn en blijven, de
voorwaarden voor de wederopstanding van ons Volk. Ik reken daarop
onvoorwaardelijk. De ervaringen sinds 1937 hebben bewezen, dat ik
daarop aan kan.
7. Ook onder moeilijke omstandigheden, zooals nu, kunnen wij gezamenlijk,
schouder aan schouder staande, in vast vertrouwen de toekomst tegemoet
zien. Ons uitgangspunt is juist, de weg dien wij gaan is de eenig mogelijke,
het doel, zal worden bereikt, en eens zal ons geheele volk dit inzien en
ons erkentelijk zijn.
HOU ZEE l
MUSSERT.