Totale Oor Hoe bestaat het? Bedrijvetu LIJST 1 (G.A. e. a.) v LOST 1 (G. L ANKER e. a.) aft vkcoot „De Frontzorg Zeeland VERDRAAGZAAMHEID HET TEGENDEEL HOE ENGELAND OORLOG VOERT HERVORMDEN! LIJST 1, gs»©ep Gu A» Anker e. v. TÉ VERDRAAGZAAM - LAUWHEID EN - OÉWERSGiOLLBGHEBD KAMERAAD, L sluiting van Ia welke groep viert de Leider zija verjaardag '1 Het is bittere ernst. Voor zoover het nog niet door .allen mocht verstaan zijn, heeft de procla matie van den Führer over den totalen, oorlog het Duitsche volk er in zijn ge heel aan herinnerd, dat het in fel be wogen dagen leeft. In dagen, waarin het meer dan ooit moet doordrongen zijn van den bitteren ernst, welke een worsteling, waarin het gaat om het zijn of niet-zijn van een volk, nu een maal met zich medebrengt. En werkelijk niet minder dan dit staat op het spel bij den strijd in het Oosten van Europa. Wanneer het Stalin en zijn horden van barbaren gelukken mocht om den levenden dam van den Duitschen en met hem verbonden soldaat te door breken, zoo zou een zee van menschen, die zijn opgevoed in de leer van Lenin en Stalin, en dus groot zijn geworden bij het begrip van„Godsdienst is opium voor het volk", die zijn opge groeid onder cultuurloosheid, en in ver dorvenheid, zedeloosheid en verdierlij- king vijf-en-twintig jaar geleefd hebben, uitgolven over Duitschland, het oudste cultuurland van Europa. Ze zouden daar huishouden op een wijze, zooals ze het gedaan hebben een kwart «euw lang in Rusland zelf, de bakermat der Roode Revolutie. Ze zouden het heilige en gewijde omvormen en in dienst van den duivel stellen. Ze zouden de gees telijkheid in al hare schakeeringen ver volgen, kwellen en folteren, ten- doode toe, aan vrouwen hun schendende handen slaan, en de ziel van het kind vermoorcen. Vrijheid van godsdienst zou verdwijnen, en evenzeer de Yrij- heid van den mensch. De intellectueel en ieder, die in eenigen vorm den schijn had het middelmatige te boven te komen, zouden worden uitgesneden. De boer zou van zijn hoeve, de midden stand uit zijn onderscheidene bedrijven verjaagd worden, en opgeslokt in het kleurlooze collectivisme. De werkende mensch zqu geklonken worden in den keten der moderne slavernij, den. staat in alles dienstbaar, een speelbal in de hand van machten, die sterker waren dan hij, eon toonbeeld van ellende en honger, een nummer in de eenige fa briek de staat. De fiere geest van den vrijheid- Iievenden Germaan zou den nek moe ten krommen onder den. voet der Joden. Juda zou heerschen in Duitschland. Het volk; .h-eigene, de cultuur van den eigen scheppenden geest, zijn gods dienstige levensbeschouwing zou- ten óffer moeten op het altaar in den tem pel der Judaeërs. Dit en niets anders zou de vrucht zijn van een doorbraak der horden van Stalin naar het Westen, naar het land van -Aclolf Hitier, naar het land ook van den Nederlandschen mensch. Op zoek naar voedsel en roof. Dan zou bewaarheid worden de meening van een Churchill, die in een, bevlieging van waarheidslievendheid den 11 en April 1919'zeide „De bolsje wistische armeeën marcheeren voor voedsel en roof en op haar weg bevin den zich slechts kleine, zwakke staten en naties, die door den oorlog uitgeput en geschokt zijn. Wanneer Duitschland het slachtoffer wordt van deze bolsje wistische pest, tengevolge van de inter nationale zwakte of tengevolge van een werkelijke invasie, wordt het in stukken gereten." Want ook Churchill's verdere" mee ning, uitgesproken bij den eersten win- terveldtocht der Sovjet-Unie tegen Finland was waar en blijft waar. Hij zeide toen „Vele illusies over Sovjet- Rusland zijn in deze paar weken van feilen strijd in het Noorden in rook ver vlogen. Iedereen kan zien, hoe hei Communisme de ziel van een volk yer- pesi en vernietigt, hoe hei de ziel in vredesiijd verdorven en hongeria en in oorlogstijd erbarmelijk maakt. De sla vernij van hei bolsjewisme is erger dan cle dood." Welnu, wat Churchill en zijn vele, vele aanhangers in eigen land en daar buiien, tot o aangrijpend getuige- 1 nis van onwaarachtigheid en men- schendienstde predikanten en .geestelijken in eigen vaderland toe, vergeten willen zijn, dat zijn wij, Natio- naal-Socialisten niet vergeten. En juist daarin worden menschen als Adolf Hitler, Mussolini, en in. eigen land_: Anton Mussert, zoo onzegbaar groot. Ze slaan daar machtig en sterk in de zware branding van dezen ge weldigen üjd. Ze staan daar als een levend getuigenis van waarachtigheid en trouw. Ze staan daar als de Leiders van hun volk. Van het volk dat ze liefhebben en bewaren willen, niet t laatst ook voor de schrikwekkende rampen, welke zouden voortvloeien uit een doorbraak van het Beestmensch der steppe haar het Westen. Bloed en Bodem. Deze inbraak in de wereld van het Avondland, willen ze keeren, het kost wat het kost. Dit is hun wil, de wil van het Natio- naal-Socialisme. De wil van dat socia lisme, TJat de uit- en afbouw voorstaat van het eigen volk, het eigen ras, de De kameraden en volksgenooten die wederom hun steentje bijdroegen aan Frontzorg, worden langs dezen weg bedankt voor hun zendingen. Frontzorg zet haar actie voort. U blijft toch medewerken? eigen cultuur. Dat werken en strijden wil, zco-noodig ten doode toe, in den zin der gedachten Gods met het eigen volk, ziende het eigen volk. het eigen ras als een- Gcdsgedachte. Dat zich verweert tegen de afbraakidee van het Socialisme der Internationale Wereld revolutie. Dat zich diametraal stelt tegenover het Bolsjewistisch Socialisme," dat werkt en strijdt en ookten doode toe in den geest van Anti christ, van verpersoonlijkten Duivel, die de gedachten Gods met volkeren en rassen miskent. Ze maken wil tot een volkerenbrij, opdat ze vergeten zullen dat ze een Godsgedachte zijn en te gereeder zullen ontgroeien aan hun natuurlijke gebondenheden aan bloed en bodem, met al de gevolgen van dien. Om dit gevaar te keeren, het welk zich in dezen winter geweldiger dan ooit aandiende, waren daar de proclamatie van den Führer, de veror deningen van den Rijkscommissaris voor de bezette Nederlandsche gebie den, de redevoeringen van Mussert en anderen, in tal van plaatsen van ons land. Altemaaléén stem, één geluid, één bevel: den totalen oorlog! Weet dat zeggen wil? Dit I dat het uit is met den strijd In het Oosten, en welke gericht is tegen de bolsjewiseering van het Westen, te zien, alléén maar als een kamp tus- schen de armeeën van Sovjet-Rusland en van Duitschland en de met dit land verbonden volkeren. Dat het uit is, aan zijn volk brengen ln alle bereid heid, beseffende wat er op het spel staat. Wie zich aan deze bereidheid tot het offer voor zijn volk zou onttrek ken. zou zich vergrijpen aan hei eigen lichaam en zondigen tegen God. Hij zou zich zeiven buiten het leven van zijn volk stellen, voor en onder zijn volk tot een doode worden, en in dit gestorven zijn meedragen, tot vóór God, het schandemerk van den volksverra der. Wie daarentegen steeds, en .zeker in dagen van gevaar voor het volk, bereid is tot elk offer, zoo iemand kan misschien en ondanks zijn offer ten doode toe te vallen komen, maar hij valt dan tenminste te midden van zijn volk, en ook zijn sterven nog kan het volk. tot winst zijn, en oorzaak zijn dat het volk blijft. Uit zulk een offerbereid heid kiemt de waarheid op van het woord, dat den doode zijn werken zullen navolgen tot in eeuwigheid toe/ en daar voor God als een „aureool van offer-uit-liefde" om de slapen zullen liggen. „Verbocbn Toegang Volksgenooten, wat voor het Duit sche volk geldt, dat geldt in even sterke mate voor ons volk. De strijd van het Duitsche volk is onze strijd, want zijn vijand is ook onze vijand. Het pro gramma van Stalin is niet af met het herstel der oude grenzen, ook niet met mogelijke bolsjewiseering der Duitsche landen, maar met de verbreiding der Roode Revolutie over heel Europa, over heel de wereld. Ook Nederland zou den dans niet ontspringen. Een bordje met „Verboden Toegang" aan zijn grenzen, geteekend door Churchill en Roosevelt, zou niet helpen. Een papieren profest is geeny stand en moedwil gelelde handlangers van dit Bolsjewisme. De üjd dringt Zij die uit onwetendheid of onver schilligheid aan den zelfkant van de wereldgeschiedenis willen blijven staan zullen we leiden en overtuigen, do al te hardleerschen een beetje helpen, 1 zoodat het wat vlugger gaat doordrin gen. Want de tijd dringt. De lente komt en in het voorjaar- en zomer-offensief moeten harde, zoo mógelijk doodende slagen worden toegebracht aan" het Bolsjewisme. N Tenslotte kunnen allen, hoewel als volk maar matig politiek geschoold, be grijpen, dat in deze worsteling Duitsch land niet voor eigen belangen alleen kampt, maar ook voor de veiligstelling van het geheele vasteland van Europa, en daarmee van Nederland. Deswege mag Nederland niet vol staan met een 16000 vrijwilligers aan het Oostfront te hebben, die een ver dwaasde meerderheid van" ons volk bovendien nog O, schande I ver guist en den dood toewenscht, maar heeft iedere Nederlandsche man en vrouw een steentje bij-te dragen, öp te brengen het offer, dat noodig is, uit bereidheid, land en volk, Nederland en Europa te dienen uit zijn strijdkracht of zijn arbeidsinzet. Volk van Nederland, DOET UW PLICHT Hou-Zee I Waarborgen de Orthodoxen U ook Zij zeggen wellicht van ja, doch de feiten in vrijwel alle orthodoxe gemeenten be wijzen lijnreeht De leiding regeert vrijwel sleedj zeer onver draagzaam. Verdraagzame orthodoxen stemmen dus mede op Andere lijst doorstreepen I radicaal, met de gedachte van de thuisfronters, dat zij niet alles op alles zouden behoeven te zetten, en over de narigheden van den 'oorlog heen nog in voldoende mate zouden kunnen genieten van de geneugten des levens. Dai het uii is, radicaal, met het nog zoo'n beetje den toeschouwer te spelen en zorgeloos te leven aan den zelfkant der wereldgeschiedenis. Dat geldt voor en na de proclamatie van den Füh er wel allereerst vcor het Duitsche volk zelf. De komenae maan den, zóo noodig jaren, zullen binnen dit volk alle kracht en energie mobili- seeren, opdat het front versterkt en van. alles wat het zal kunnen noodig hebben in zijn geweldigen afweer vafi en aan vallen tegen dat vervaarlijke monster uit het Oosten, voorzien worde. Daar toe zal niets en niemand mogen ontzien worden. Een ieder is hier, als deel van het volk er mede verantwoordelijk voor, dat men als volk niet verloren ga. Een ieder, die zich in dezen zou ont trekken aan het achterstellen van het eigen belang bij dat van het volk, zou schuldig staan tegenover dat volk en tegenover God, die aan elk volk zijn bepaalden stijl gaf, en die niet wil dat deze verbijzondering in volkschen stijl ten offer valle aan den moedwil van geesten, in wier doelstellingen, uit een tegen God irigaanden wil ontstaan, geenerlei plaats is voor nationaal be sef. Uit dezen Godswil met het volk volgt voor een ieder, die er toe behoort, dat hij en zij, vrijwillig, uit plichtsbesef, alle kracht en inspanning zich getroos ten, welke noodig kunnen zijn om het volk als geheel te helpen behouden voor neergang en vernietiging. Wie in dezen zijn plicht verstaat, zal, o zeker, een offer te brengen, ontberingen te lijden hebben van- allerlei aard, maar zichzelven ziende als deel van het volk en iegelijk inziende in den wil Gods met dat volk en dus met hem en 'haar, zal Iedere volksgenoot zijn offer op het altaar der liefde voor en gebondenheid gelijkwaardig wapen tegenover een „hamer en sikkel". Daar hoort nog wat meer toe. Velen onder ons volk den ken daar anders over, de geestelijkheid .voorop, O, volk van Nederland, beseft toch wat in dezen geweldigen tijd voor U en Uw nakroost op het spel staat. Luistert naar de stem van Uw hart en Leat U niet verblinden door groepsbe- langén Denkt aan het belang van Uw ge meente in zijn geheel. Brengt Üw stem uil op: Stemt zoovee! mogglijk in de morgenuren. J, De Vrijzinnigen zijn dikwijls Dit gaat dan te ver en wordt Laten ditmaal ook de lauwe Vrijzinnigen tijdig ontwaken en tenminste helpen de rechten van hun actieve geestverwanten veilig te stellen. Stemt allen Hopenlijk heeft de geschiedenis den laatsten tijd toch IETS geleerd. Wat zegt U, lezer, advertenties uit een courant van 1935 of 1937? Mis geraden hoorDit zijn advertenties uit de Zierikzeesche Nieuwsbode van Maandag 29 Maart 1943. Ja, wij Hervormden gaan den groo- ten verkiezingsstrijd van vroeger eens kleintjes overdoen. Er-zijn altijd nog wel van die heele kleine redacties, die gaarne hun, kolommen daarvoor be schikbaar stellen. Ja, en wat zegt u van dat fijne zinne- verloochent Uw bloed niet. Brengt het Uwen geestelijken leidslieden bij, dat gij, niet zooals zij, gekneveld ligt in banden van materialisme en politieke machtswellust, maar dat gij open oogen hebt voor de nood van Uw volk, voor de dreiging van het gevaar eener bolsjewiseering en dat gij dit gevaar wilt helpen keeren en den nood onder Uw volk lenigen wilt. Dat dit van U verwacht wordt, weet ge uit de veror- deningen van den Rijkscommissaris, en uit de redevoeringen van Mussert en anderen. Wat daaruit tot U kwam is geen dwingelandij, maar .allereerst 'n wekroep U te bezinnen op Uw plichts besef in dagen van ernst en gevaar, ook voor Nederland, opdat ge Uzelf den eisch der plichtsbetrachting zult gaan stellen en eigener beweging het offer brengt in dienst van Uw volk. Velen Nederlanders valt het moeilijk de noodzaak'der genomen en te nemen maatregelen Ln te zien. Deels uit on wetendheid en onverschilligheid, deels ook uit botweg verzet en opzettelijk on verstand. De laatsten zullen te pletter loopen op den ijzeren wil van het Natïonaal- Socïalisme, dat geen compromis wil met het Bolsjewisme en in dagen van spannenden ernst allerminst eenige concessie doen kan aan door onver tje„Hopenlijk heeft de geschiedenis den laatsten tijd toch iets geleerd"? Dat gaat er in als zoete koek, zoo iets levert stemmen öp, dat1 slaat op dien nieuwen tijd met zijn kerkvervolging, ziet u. Ja, men moet toch wat doen om stemmetjes te winnen, nietwaar? f Wat zegt u, als er kerkvervolging was, dan mochten we vast geen ver- kiezinkje spelen? Weten we wel, meneer, maar als de domme kiezers-massa het nu maar slikt, dat is per slot van rekening het voornaamste. Maar nu in erpst I e Is het niet diep treurig, dat zelfs in dezen tijd nog strijd in de kerk -wordt gevoerd? Begrijpt men nu nog# steeds niets .van den strijd, die daar in het Oosten gevoerd wordt? Neen, zij begrijpen nog steeds niet het offer, dat daar door 500.000 jonge kerels gebracht is, ook voor hen. Ja, lezer, ook voor hen, die nu cou ranten vol kladden, om een zeteltje te winnen. O, gij sukkeltjes, hoe zult U zich schamen, wanneer eens uw oogen open gaan, want eens zullen zij open gaan, al lijkt het wel of er plakband over geplakt is. C. N. Vele fcrievon ontvang^ik van kam®- raden en ooi: van volksgenooten ov&f dit onderwerp, mei h9t verzoek, voof hen in de bres ie willen springen. Voorop dient echter gesteld te wor den, dat dit oen Verordening is, op gelegd door de bezettende macht, met he! oog op don totalen oorlog. Hieruit volgt dus 'in de eerste plaats, dat v/ij hierop feitelijk geën invloed hebben en in de tweede plaats, dat wij hierin moeten medewerken. Dit neemt natuurlijk niet^weg, dat steeds de mogelijkheid bestaat, dat onrechtvaardigheden begaan zouden kunnen worden. Meenen kameraden, dat eer. eVen- tueele sluiting van hun bedri t onrechtvaardigheid zou zijn, c er- zoek ik hen, dit den Groepsle. .rer.- baar te willen maken, 'die op ;.'jn beurt mij dan weer bericht. Mocht mij dan blijken, dat de be trokken kameraad zich terecht be klaagt, zoo zal ik gaarne probeeren, bij de betrokken instanties voor hem te pleiten. Ik maak er echter nu reeds op op merkzaam, dat de mogelijkheden niet groot zijn, daar, zooals reeds gezegd, de Verordening door de Duitsche in stanties in het leven is geroepen en dus ook zij er uiteindelijk over te be slissen zullen hebben. Mochten er ook volksgenooten zijn, die meenen onze hulp te moeten inroe1 pen, zoo dienen zij denzelfden weg volgen. Waar de N.S.B. immers de dra ster is van den politieken wil van h geheele Nederlandsche volk, zbl zij ook op economisch gebied voor het ge heele Nederlandsche volk in de bres springen. >Had het Nederlandsche volk in 1937 naar Mussert geluisterd, en zich niet in slaap laten wiegen door radio-praat jes van Colijn, dan hadden zich waar schijnlijk nu al deze moeilijkheden niet voorgedaan. Dit is voor de N.S.B. echter geen reden om niet op te komen voor ge rechtvaardigde klachten van iederen volksgenoot. Den nadruk leg ik er echter nog maals op, zich vooral niet al te groote voorstellingen te maken van de in deze gevallen eventueel te bereiken resul taten. G. A1 b e r t s,. Districtsvertegenwoordiger Economisch Front. De voorraad loten raaktuitgeput. Haast U, als U nog niet één of meer boekjes" a f 1.elk inhoudende tien loten, heeft gekocht. U kent het doel der verloting Den Leider op zijn verjaardag een' bedrgg aan te bieden, ter versteviging van het Gezins- en Jeugdzorg-fonds. Door het koopen van deze loten steunt U dus een mooi sociaal werk. Plaats deze loten bij Uwe huisgenno- ien, vrienden en kennissen. Voor een dergelijk doel is een ieder loereid een offer te brengen. WIE WAAGT, DIE WINT. Trekking 3 Mei a.s. De meest bekende Zeeuwscnp sage is wel die van de Meerminnen. Elk Zeeuwsch kind krijgt het verhac' van z'n ouders te hooren. Op vele «verschillende wijzen wordt het verhaal gedaan, mede door het feit, dat heel wat streken en zelfs dor pen hun eigen Meermin-legende heb ben. Op Schouwen wordt verteld, dat de visschers wan Westen-Schouwen mach tig rijk, hoogmoedig en wreed waren. Die wreedheid kwam hen duur te staan, toen zij de door hen gevangen meermin niei terug.wierpen in het wa ter, doch haar op het droge brachten, waar zij een jammerlijken dood stierf. De meerman, die dit alles vanuit zee zag, ontstak vanzelfsprekend in woede en sprak zijn vloek over Schou wen uit. Schouwen, Schouwen, 't Zal je berquwen, Dat je genomen hebt mijn vrouwe, 'i Rijke Schouwen zal vergaan, Alleen de toren blijft bestaan. De haven verzandde en de visschers werden straat-arm. De toren van Westen-Schouwen werd in 1846 afgebroken. De sage werd daarna overgedragen op den plompen toren van het ver dronken- Kóudekerke, eveneens bij Burgh-Haamstede. Doch, zooals reeds gezegd, op an dere .plaatsen in het Zeeuwsche land bestaat deze sage ook, o.a. te Bath, getuige het vers: Batsland zal vergaan En de toren in 't water blijven staan. Of: Namen, Namen zal vergaan, Maar de toren zal blijven staan. Namen, Namen 't zal U rouwen, Dat ge gestolen hebt mijn vrouwe. Het dorp Namen is vergaan in den vloed van 1717. Zoo hebben de springvloeden en da „verdronken landen" in Zeeland aan de bevolking steeds stof gegevens voor hun sagen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1943 | | pagina 2