Totale Oor
Hoe bestaat het?
Bedrijvetu
LIJST 1 (G.A.
e. a.)
v LOST 1 (G. L ANKER e. a.)
aft vkcoot
„De
Frontzorg Zeeland
VERDRAAGZAAMHEID
HET TEGENDEEL
HOE ENGELAND OORLOG VOERT
HERVORMDEN!
LIJST 1,
gs»©ep Gu A» Anker e. v.
TÉ VERDRAAGZAAM
- LAUWHEID EN -
OÉWERSGiOLLBGHEBD
KAMERAAD,
L sluiting van
Ia welke groep viert de
Leider zija verjaardag '1
Het is bittere ernst.
Voor zoover het nog niet door .allen
mocht verstaan zijn, heeft de procla
matie van den Führer over den totalen,
oorlog het Duitsche volk er in zijn ge
heel aan herinnerd, dat het in fel be
wogen dagen leeft. In dagen, waarin
het meer dan ooit moet doordrongen
zijn van den bitteren ernst, welke een
worsteling, waarin het gaat om het
zijn of niet-zijn van een volk, nu een
maal met zich medebrengt.
En werkelijk niet minder dan dit
staat op het spel bij den strijd in het
Oosten van Europa.
Wanneer het Stalin en zijn horden
van barbaren gelukken mocht om den
levenden dam van den Duitschen en
met hem verbonden soldaat te door
breken, zoo zou een zee van menschen,
die zijn opgevoed in de leer van Lenin
en Stalin, en dus groot zijn geworden
bij het begrip van„Godsdienst is
opium voor het volk", die zijn opge
groeid onder cultuurloosheid, en in ver
dorvenheid, zedeloosheid en verdierlij-
king vijf-en-twintig jaar geleefd hebben,
uitgolven over Duitschland, het oudste
cultuurland van Europa. Ze zouden
daar huishouden op een wijze, zooals
ze het gedaan hebben een kwart «euw
lang in Rusland zelf, de bakermat der
Roode Revolutie. Ze zouden het heilige
en gewijde omvormen en in dienst van
den duivel stellen. Ze zouden de gees
telijkheid in al hare schakeeringen ver
volgen, kwellen en folteren, ten- doode
toe, aan vrouwen hun schendende
handen slaan, en de ziel van het kind
vermoorcen. Vrijheid van godsdienst
zou verdwijnen, en evenzeer de Yrij-
heid van den mensch. De intellectueel
en ieder, die in eenigen vorm den
schijn had het middelmatige te boven
te komen, zouden worden uitgesneden.
De boer zou van zijn hoeve, de midden
stand uit zijn onderscheidene bedrijven
verjaagd worden, en opgeslokt in het
kleurlooze collectivisme. De werkende
mensch zqu geklonken worden in den
keten der moderne slavernij, den. staat
in alles dienstbaar, een speelbal in de
hand van machten, die sterker waren
dan hij, eon toonbeeld van ellende en
honger, een nummer in de eenige fa
briek de staat.
De fiere geest van den vrijheid-
Iievenden Germaan zou den nek moe
ten krommen onder den. voet der Joden.
Juda zou heerschen in Duitschland. Het
volk; .h-eigene, de cultuur van den
eigen scheppenden geest, zijn gods
dienstige levensbeschouwing zou- ten
óffer moeten op het altaar in den tem
pel der Judaeërs. Dit en niets anders
zou de vrucht zijn van een doorbraak
der horden van Stalin naar het Westen,
naar het land van -Aclolf Hitier, naar
het land ook van den Nederlandschen
mensch.
Op zoek naar voedsel en roof.
Dan zou bewaarheid worden de
meening van een Churchill, die in een,
bevlieging van waarheidslievendheid
den 11 en April 1919'zeide „De bolsje
wistische armeeën marcheeren voor
voedsel en roof en op haar weg bevin
den zich slechts kleine, zwakke staten
en naties, die door den oorlog uitgeput
en geschokt zijn. Wanneer Duitschland
het slachtoffer wordt van deze bolsje
wistische pest, tengevolge van de inter
nationale zwakte of tengevolge van een
werkelijke invasie, wordt het in stukken
gereten."
Want ook Churchill's verdere" mee
ning, uitgesproken bij den eersten win-
terveldtocht der Sovjet-Unie tegen
Finland was waar en blijft waar. Hij
zeide toen „Vele illusies over Sovjet-
Rusland zijn in deze paar weken van
feilen strijd in het Noorden in rook ver
vlogen. Iedereen kan zien, hoe hei
Communisme de ziel van een volk yer-
pesi en vernietigt, hoe hei de ziel in
vredesiijd verdorven en hongeria en in
oorlogstijd erbarmelijk maakt. De sla
vernij van hei bolsjewisme is erger
dan cle dood."
Welnu, wat Churchill en zijn vele,
vele aanhangers in eigen land en daar
buiien, tot o aangrijpend getuige-
1 nis van onwaarachtigheid en men-
schendienstde predikanten en
.geestelijken in eigen vaderland toe,
vergeten willen zijn, dat zijn wij, Natio-
naal-Socialisten niet vergeten.
En juist daarin worden menschen als
Adolf Hitler, Mussolini, en in. eigen
land_: Anton Mussert, zoo onzegbaar
groot. Ze slaan daar machtig en sterk
in de zware branding van dezen ge
weldigen üjd. Ze staan daar als een
levend getuigenis van waarachtigheid
en trouw. Ze staan daar als de Leiders
van hun volk. Van het volk dat ze
liefhebben en bewaren willen, niet
t laatst ook voor de schrikwekkende
rampen, welke zouden voortvloeien uit
een doorbraak van het Beestmensch
der steppe haar het Westen.
Bloed en Bodem.
Deze inbraak in de wereld van het
Avondland, willen ze keeren, het kost
wat het kost.
Dit is hun wil, de wil van het Natio-
naal-Socialisme. De wil van dat socia
lisme, TJat de uit- en afbouw voorstaat
van het eigen volk, het eigen ras, de
De kameraden en volksgenooten die
wederom hun steentje bijdroegen aan
Frontzorg, worden langs dezen weg
bedankt voor hun zendingen.
Frontzorg zet haar actie voort.
U blijft toch medewerken?
eigen cultuur. Dat werken en strijden
wil, zco-noodig ten doode toe, in den
zin der gedachten Gods met het eigen
volk, ziende het eigen volk. het eigen
ras als een- Gcdsgedachte. Dat zich
verweert tegen de afbraakidee van het
Socialisme der Internationale Wereld
revolutie. Dat zich diametraal stelt
tegenover het Bolsjewistisch Socialisme,"
dat werkt en strijdt en ookten
doode toe in den geest van Anti
christ, van verpersoonlijkten Duivel,
die de gedachten Gods met volkeren
en rassen miskent. Ze maken wil tot
een volkerenbrij, opdat ze vergeten
zullen dat ze een Godsgedachte zijn en
te gereeder zullen ontgroeien aan hun
natuurlijke gebondenheden aan bloed
en bodem, met al de gevolgen van
dien. Om dit gevaar te keeren, het
welk zich in dezen winter geweldiger
dan ooit aandiende, waren daar de
proclamatie van den Führer, de veror
deningen van den Rijkscommissaris
voor de bezette Nederlandsche gebie
den, de redevoeringen van Mussert en
anderen, in tal van plaatsen van ons
land. Altemaaléén stem, één geluid,
één bevel: den totalen oorlog!
Weet dat zeggen wil?
Dit I dat het uit is met den strijd In
het Oosten, en welke gericht is tegen
de bolsjewiseering van het Westen, te
zien, alléén maar als een kamp tus-
schen de armeeën van Sovjet-Rusland
en van Duitschland en de met dit land
verbonden volkeren. Dat het uit is,
aan zijn volk brengen ln alle bereid
heid, beseffende wat er op het spel
staat. Wie zich aan deze bereidheid
tot het offer voor zijn volk zou onttrek
ken. zou zich vergrijpen aan hei eigen
lichaam en zondigen tegen God. Hij
zou zich zeiven buiten het leven van
zijn volk stellen, voor en onder zijn
volk tot een doode worden, en in dit
gestorven zijn meedragen, tot vóór God,
het schandemerk van den volksverra
der. Wie daarentegen steeds, en .zeker
in dagen van gevaar voor het volk,
bereid is tot elk offer, zoo iemand kan
misschien en ondanks zijn offer ten
doode toe te vallen komen, maar hij
valt dan tenminste te midden van zijn
volk, en ook zijn sterven nog kan het
volk. tot winst zijn, en oorzaak zijn dat
het volk blijft. Uit zulk een offerbereid
heid kiemt de waarheid op van het
woord, dat den doode zijn werken
zullen navolgen tot in eeuwigheid toe/
en daar voor God als een „aureool van
offer-uit-liefde" om de slapen zullen
liggen.
„Verbocbn Toegang
Volksgenooten, wat voor het Duit
sche volk geldt, dat geldt in even sterke
mate voor ons volk. De strijd van het
Duitsche volk is onze strijd, want zijn
vijand is ook onze vijand. Het pro
gramma van Stalin is niet af met het
herstel der oude grenzen, ook niet met
mogelijke bolsjewiseering der Duitsche
landen, maar met de verbreiding der
Roode Revolutie over heel Europa, over
heel de wereld.
Ook Nederland zou den dans niet
ontspringen. Een bordje met „Verboden
Toegang" aan zijn grenzen, geteekend
door Churchill en Roosevelt, zou niet
helpen. Een papieren profest is geeny
stand en moedwil gelelde handlangers
van dit Bolsjewisme.
De üjd dringt
Zij die uit onwetendheid of onver
schilligheid aan den zelfkant van de
wereldgeschiedenis willen blijven staan
zullen we leiden en overtuigen, do al
te hardleerschen een beetje helpen,
1 zoodat het wat vlugger gaat doordrin
gen. Want de tijd dringt. De lente komt
en in het voorjaar- en zomer-offensief
moeten harde, zoo mógelijk doodende
slagen worden toegebracht aan" het
Bolsjewisme. N
Tenslotte kunnen allen, hoewel als
volk maar matig politiek geschoold, be
grijpen, dat in deze worsteling Duitsch
land niet voor eigen belangen alleen
kampt, maar ook voor de veiligstelling
van het geheele vasteland van Europa,
en daarmee van Nederland.
Deswege mag Nederland niet vol
staan met een 16000 vrijwilligers aan
het Oostfront te hebben, die een ver
dwaasde meerderheid van" ons volk
bovendien nog O, schande I ver
guist en den dood toewenscht, maar
heeft iedere Nederlandsche man en
vrouw een steentje bij-te dragen, öp te
brengen het offer, dat noodig is, uit
bereidheid, land en volk, Nederland en
Europa te dienen uit zijn strijdkracht of
zijn arbeidsinzet.
Volk van Nederland, DOET UW
PLICHT
Hou-Zee I
Waarborgen de Orthodoxen U ook
Zij zeggen wellicht van ja, doch de feiten
in vrijwel alle orthodoxe gemeenten be
wijzen lijnreeht
De leiding regeert vrijwel sleedj zeer onver
draagzaam. Verdraagzame orthodoxen
stemmen dus mede op
Andere lijst doorstreepen I
radicaal, met de gedachte van de
thuisfronters, dat zij niet alles op alles
zouden behoeven te zetten, en over
de narigheden van den 'oorlog heen
nog in voldoende mate zouden kunnen
genieten van de geneugten des levens.
Dai het uii is, radicaal, met het nog
zoo'n beetje den toeschouwer te spelen
en zorgeloos te leven aan den zelfkant
der wereldgeschiedenis.
Dat geldt voor en na de proclamatie
van den Füh er wel allereerst vcor het
Duitsche volk zelf. De komenae maan
den, zóo noodig jaren, zullen binnen
dit volk alle kracht en energie mobili-
seeren, opdat het front versterkt en van.
alles wat het zal kunnen noodig hebben
in zijn geweldigen afweer vafi en aan
vallen tegen dat vervaarlijke monster
uit het Oosten, voorzien worde. Daar
toe zal niets en niemand mogen ontzien
worden. Een ieder is hier, als deel
van het volk er mede verantwoordelijk
voor, dat men als volk niet verloren ga.
Een ieder, die zich in dezen zou ont
trekken aan het achterstellen van het
eigen belang bij dat van het volk, zou
schuldig staan tegenover dat volk en
tegenover God, die aan elk volk zijn
bepaalden stijl gaf, en die niet wil dat
deze verbijzondering in volkschen stijl
ten offer valle aan den moedwil van
geesten, in wier doelstellingen, uit een
tegen God irigaanden wil ontstaan,
geenerlei plaats is voor nationaal be
sef. Uit dezen Godswil met het volk
volgt voor een ieder, die er toe behoort,
dat hij en zij, vrijwillig, uit plichtsbesef,
alle kracht en inspanning zich getroos
ten, welke noodig kunnen zijn om het
volk als geheel te helpen behouden
voor neergang en vernietiging. Wie in
dezen zijn plicht verstaat, zal, o zeker,
een offer te brengen, ontberingen te
lijden hebben van- allerlei aard, maar
zichzelven ziende als deel van het volk
en iegelijk inziende in den wil Gods
met dat volk en dus met hem en 'haar,
zal Iedere volksgenoot zijn offer op het
altaar der liefde voor en gebondenheid
gelijkwaardig wapen tegenover een
„hamer en sikkel". Daar hoort nog wat
meer toe. Velen onder ons volk den
ken daar anders over, de geestelijkheid
.voorop, O, volk van Nederland, beseft
toch wat in dezen geweldigen tijd voor
U en Uw nakroost op het spel staat.
Luistert naar de stem van Uw hart en
Leat U niet verblinden door groepsbe-
langén Denkt aan het belang van Uw ge
meente in zijn geheel.
Brengt Üw stem uil op:
Stemt zoovee! mogglijk in de morgenuren.
J,
De Vrijzinnigen zijn dikwijls
Dit gaat dan te ver en wordt
Laten ditmaal ook de lauwe Vrijzinnigen
tijdig ontwaken en tenminste helpen de
rechten van hun actieve geestverwanten
veilig te stellen. Stemt allen
Hopenlijk heeft de geschiedenis den
laatsten tijd toch IETS geleerd.
Wat zegt U, lezer, advertenties uit
een courant van 1935 of 1937? Mis
geraden hoorDit zijn advertenties
uit de Zierikzeesche Nieuwsbode van
Maandag 29 Maart 1943.
Ja, wij Hervormden gaan den groo-
ten verkiezingsstrijd van vroeger eens
kleintjes overdoen. Er-zijn altijd nog
wel van die heele kleine redacties, die
gaarne hun, kolommen daarvoor be
schikbaar stellen.
Ja, en wat zegt u van dat fijne zinne-
verloochent Uw bloed niet. Brengt het
Uwen geestelijken leidslieden bij, dat
gij, niet zooals zij, gekneveld ligt in
banden van materialisme en politieke
machtswellust, maar dat gij open
oogen hebt voor de nood van Uw volk,
voor de dreiging van het gevaar eener
bolsjewiseering en dat gij dit gevaar
wilt helpen keeren en den nood onder
Uw volk lenigen wilt. Dat dit van U
verwacht wordt, weet ge uit de veror-
deningen van den Rijkscommissaris, en
uit de redevoeringen van Mussert en
anderen. Wat daaruit tot U kwam is
geen dwingelandij, maar .allereerst 'n
wekroep U te bezinnen op Uw plichts
besef in dagen van ernst en gevaar,
ook voor Nederland, opdat ge Uzelf
den eisch der plichtsbetrachting zult
gaan stellen en eigener beweging het
offer brengt in dienst van Uw volk.
Velen Nederlanders valt het moeilijk
de noodzaak'der genomen en te nemen
maatregelen Ln te zien. Deels uit on
wetendheid en onverschilligheid, deels
ook uit botweg verzet en opzettelijk on
verstand.
De laatsten zullen te pletter loopen
op den ijzeren wil van het Natïonaal-
Socïalisme, dat geen compromis wil
met het Bolsjewisme en in dagen van
spannenden ernst allerminst eenige
concessie doen kan aan door onver
tje„Hopenlijk heeft de geschiedenis
den laatsten tijd toch iets geleerd"?
Dat gaat er in als zoete koek, zoo iets
levert stemmen öp, dat1 slaat op dien
nieuwen tijd met zijn kerkvervolging,
ziet u.
Ja, men moet toch wat doen om
stemmetjes te winnen, nietwaar?
f Wat zegt u, als er kerkvervolging
was, dan mochten we vast geen ver-
kiezinkje spelen?
Weten we wel, meneer, maar als de
domme kiezers-massa het nu maar
slikt, dat is per slot van rekening het
voornaamste.
Maar nu in erpst I e
Is het niet diep treurig, dat zelfs in
dezen tijd nog strijd in de kerk -wordt
gevoerd? Begrijpt men nu nog# steeds
niets .van den strijd, die daar in het
Oosten gevoerd wordt?
Neen, zij begrijpen nog steeds niet
het offer, dat daar door 500.000 jonge
kerels gebracht is, ook voor hen.
Ja, lezer, ook voor hen, die nu cou
ranten vol kladden, om een zeteltje te
winnen.
O, gij sukkeltjes, hoe zult U zich
schamen, wanneer eens uw oogen
open gaan, want eens zullen zij open
gaan, al lijkt het wel of er plakband
over geplakt is.
C. N.
Vele fcrievon ontvang^ik van kam®-
raden en ooi: van volksgenooten ov&f
dit onderwerp, mei h9t verzoek, voof
hen in de bres ie willen springen.
Voorop dient echter gesteld te wor
den, dat dit oen Verordening is, op
gelegd door de bezettende macht, met
he! oog op don totalen oorlog.
Hieruit volgt dus 'in de eerste plaats,
dat v/ij hierop feitelijk geën invloed
hebben en in de tweede plaats, dat
wij hierin moeten medewerken.
Dit neemt natuurlijk niet^weg, dat
steeds de mogelijkheid bestaat, dat
onrechtvaardigheden begaan zouden
kunnen worden.
Meenen kameraden, dat eer. eVen-
tueele sluiting van hun bedri t
onrechtvaardigheid zou zijn, c er-
zoek ik hen, dit den Groepsle. .rer.-
baar te willen maken, 'die op ;.'jn beurt
mij dan weer bericht.
Mocht mij dan blijken, dat de be
trokken kameraad zich terecht be
klaagt, zoo zal ik gaarne probeeren,
bij de betrokken instanties voor hem
te pleiten.
Ik maak er echter nu reeds op op
merkzaam, dat de mogelijkheden niet
groot zijn, daar, zooals reeds gezegd,
de Verordening door de Duitsche in
stanties in het leven is geroepen en
dus ook zij er uiteindelijk over te be
slissen zullen hebben.
Mochten er ook volksgenooten zijn,
die meenen onze hulp te moeten inroe1
pen, zoo dienen zij denzelfden weg
volgen.
Waar de N.S.B. immers de dra
ster is van den politieken wil van h
geheele Nederlandsche volk, zbl zij
ook op economisch gebied voor het ge
heele Nederlandsche volk in de bres
springen.
>Had het Nederlandsche volk in 1937
naar Mussert geluisterd, en zich niet
in slaap laten wiegen door radio-praat
jes van Colijn, dan hadden zich waar
schijnlijk nu al deze moeilijkheden niet
voorgedaan.
Dit is voor de N.S.B. echter geen
reden om niet op te komen voor ge
rechtvaardigde klachten van iederen
volksgenoot.
Den nadruk leg ik er echter nog
maals op, zich vooral niet al te groote
voorstellingen te maken van de in deze
gevallen eventueel te bereiken resul
taten.
G. A1 b e r t s,.
Districtsvertegenwoordiger
Economisch Front.
De voorraad loten raaktuitgeput.
Haast U, als U nog niet één of meer
boekjes" a f 1.elk inhoudende tien
loten, heeft gekocht.
U kent het doel der verloting Den
Leider op zijn verjaardag een' bedrgg
aan te bieden, ter versteviging van het
Gezins- en Jeugdzorg-fonds.
Door het koopen van deze loten
steunt U dus een mooi sociaal werk.
Plaats deze loten bij Uwe huisgenno-
ien, vrienden en kennissen.
Voor een dergelijk doel is een ieder
loereid een offer te brengen.
WIE WAAGT, DIE WINT.
Trekking 3 Mei a.s.
De meest bekende Zeeuwscnp sage
is wel die van de Meerminnen.
Elk Zeeuwsch kind krijgt het verhac'
van z'n ouders te hooren.
Op vele «verschillende wijzen wordt
het verhaal gedaan, mede door het
feit, dat heel wat streken en zelfs dor
pen hun eigen Meermin-legende heb
ben.
Op Schouwen wordt verteld, dat de
visschers wan Westen-Schouwen mach
tig rijk, hoogmoedig en wreed waren.
Die wreedheid kwam hen duur te
staan, toen zij de door hen gevangen
meermin niei terug.wierpen in het wa
ter, doch haar op het droge brachten,
waar zij een jammerlijken dood stierf.
De meerman, die dit alles vanuit
zee zag, ontstak vanzelfsprekend in
woede en sprak zijn vloek over Schou
wen uit.
Schouwen, Schouwen,
't Zal je berquwen,
Dat je genomen hebt mijn vrouwe,
'i Rijke Schouwen zal vergaan,
Alleen de toren blijft bestaan.
De haven verzandde en de visschers
werden straat-arm.
De toren van Westen-Schouwen werd
in 1846 afgebroken.
De sage werd daarna overgedragen
op den plompen toren van het ver
dronken- Kóudekerke, eveneens bij
Burgh-Haamstede.
Doch, zooals reeds gezegd, op an
dere .plaatsen in het Zeeuwsche land
bestaat deze sage ook, o.a. te Bath,
getuige het vers:
Batsland zal vergaan
En de toren in 't water blijven
staan.
Of:
Namen, Namen zal vergaan,
Maar de toren zal blijven staan.
Namen, Namen 't zal U rouwen,
Dat ge gestolen hebt mijn vrouwe.
Het dorp Namen is vergaan in den
vloed van 1717.
Zoo hebben de springvloeden en da
„verdronken landen" in Zeeland aan
de bevolking steeds stof gegevens voor
hun sagen.