AND
UITGAVE VAM DE NATIONAAL SOCIALISTISCHE BEWEGING.
op vier
DISTRICT14 ZEELAND
2e Jaargang, No. 21
Donderdag 25 Sprokkelmaand 1943
„Het Land van Belofte"
DE LEIDER VAN HET
NEHERLANDSCHE VOLK
Opembare Vergadering te Goes
Maandag 1 Maart a+S.f 's avonds 8 uur
Groote Volksvergadering te Amsterdam
[geïnstrueerd oir,
langskaarïen zoc
p te zijn.
In de voórrangs-
l.e recht te laten
|ndere verzoeken,
sreven vrou-
worden. Als tot
f.V.D.-voorrangs-
en en oijden
zal worden, zal
gemaakt worden,
et lezen van bo-
J den zucht uiten
(hadden eigenlijk
lig behoeven te
het leven behoort
te helpen.
|ijk blijkt, dat het
hopen, dat ieder
|ring zal verbenen
de voorrangs-
Ld, mensen 1
lannes: Ok zo
't er mee. Pier?
In blije gddraoid
1 je m'n nos toch
kende, om te wete
I!
mae, 'k zou zo
pe toch wel vrekt
(voo julder dan aol-
Iwat, dat is aoltied
1 wae a gevochten
f.lappe.
jinters vechte, al is
i sterk, ie loopt toch
f n blauw ooge op.
Ie vee 't ooge van
I idealen zulle toch
(zegge ik je 1
je idialen noemt 1
an binnen en van
iedereen schelden
I op dd Duitsers en
|joi weer spele en zo
ar an verdiene 1
I: nog 'n idiaal
|m d'r toch 'wè
neem dan bevooc-
aeiden op 'n zaed-
|l-Beveland.
Irinsasje in Amerika
■te die mee d'r aollsn
|trikje. Totdat T toe-
oinnenkwam, die t
waa en de strikken
gauw as ze d'r ge-
Dat is zeker id»a-
Isg Pier, kari je m'n
|l bitje Jebak 'k Eb
len en zonder puupe
dalf mens.
net. 'k Eb nog 'en
verlope maende,
ewaest bin en zovee
nie.
puuptabok, voo 'n
't Daar bin jie
('olpe.
F j© dat ok nog 'elpe
I) cerit gekost 'eit is 't
raeg jie tiemael zoo-
ok a net as d'aore,
lik geld verdiene, on-
|n 'elper van de mens-
't toch zeker nie voo
|en voo niks geve en
vinst is noch a waj*
!k zegge.
Koe, 'k wille 't er toch
Is 't iuust.
In mae 's nie zo stom
1 geve I Dan zouë die
I rie zo kunnen komme 1
lieg of nie, 'oor 1
lewannnes:
lerdagavond om 7 urn
Ikameraden in Goes er
en Vaderland aan den
en dit met een steeds
resultaat,
the volkbgenooten, dat
Jbdere vier huisgezinnen
pocht wordt? Weet u,
lltaat is van een colpor-
liog maar goed en wel
lian den gang is? Weet
Iets helpt, al kijkt u lee-
It u de deur hard voor
Bcht, wanneer we bij u
Tij zullen, steeds maar
hen, tot ook U eens wili
ken, wat die N.S.B. nu'
sl
.tig procent van Goes
deren Donderdag met
Wij zullen terug komen
10 procent van de Goes-
lezer is van Volk en
wij zullen dit bereiken,
u zijn er straten, waar
zijn Volk en Vaderland
C. Noom,
Groepsleider Goes.
«fe -
K 945
Verschijnt tweemaal per maand van huis tot huis door geheel Zeeland
Hoofdopsteller Drs. G. Schuerman, Middelburg
REDACTIE KONINGSTRAAT 4, GOES. Abonnement buiten Zeeland f 1,50 per jaar j.
Het yoorspeL
Ongeveer 25 Jaar geleden braken de
raderen van den stoomwals, lawaaiend
in den stormpas van' millioenen Russi
sche militairen, aan stukken op den
onverzettelijken weerstand van den
Duitschen soldaat. Het Czarenrijk stortte
in elkaar en de dreiging van het Rus
sisch imperialisme dier dagen was af
gewend. De Duitsche mensch ademde
op, het conglomeraat der volkeren van
de wijde Russische steppe waarentegen
wachtte een nieuwe beproeving. De
lach der „hyena der menschheidsge-
schiedenis" spookte over het slagveld,
op zoek naar buit ondfer de ineenstor
ting van menschen en rijk en vorst, en
de eeuwig ronddolende parasiteeren de
Jood vond, watohij zochtEen toebe
reiden bodem voor zijn duivelsche
plannen in de van alle ankertouwen
losgeslagen menschenmassa's van het
wijde Rusland. Geen Czaar meer, noch
rijksgrooten, noch regeerders van het
- slag, dat den Jood tot nog toe geweerd
had, stond dezen „menschenmoorder
van 'den beginne" langer in den weg.
Vrij baan kreeg hij in de matelooze
ruimte van het na-oorlogsche Rusland
van 1916, om daar, waar de geweldige
ruimte de stilte verwijdt tot een graf-
zwijgen over goede en kwade daden,
zijn vele slangeneieren ongemerkt uit
te broeden en het zware gif van zijn
corrupte hersenen zijn verdervend werk
te laien beginnen. En waar hij tot nog
toe verfoeid wes getuige de vele
jodenprogroms der Czaren vond zijn
zieke geest thans ingang en legde als
een duivel beslag op het restje gezond
verstand, dat den Russischen analpha-
Jbeet misschien nog gebleven is.
Geboren uit lust tot macht.
Zijn zwangere geest baardë een
Trotzki, een Lenin, een Stalin en ver
wekte een revolutie, welke in theorie
de hoogst denkbare graad van „Vrij
heid, Gelijkheid en Broederschap" in
uitzicht stelde, maar in wezen tot de
meest verfoeilijke „Gebondenheid, in-
gelijkheid en dictatuur" uitgroeide, al
lereerst voor den Russischen boer en
arbeider en intellectueel, straks ook
voor Europa (de oude wenschdroom
van het Russisch imperialisme), ja,
voor de geheele wereld. Want de fi
nanciers van een Trotzki de geld-
joden Schiff en Kahn dè Jood in het
algemeen, ze wareh van meet af niet
tevreden met een binnenlandsche om
wenteling, maar hun programma had
een wijdere strekking. Joodsche hoog
moed is nipt tevreden met „een land
van belofte" op kleine schaal, met een
plaatsje onder den „vijgeboom" der
Russische Steppe. Zijn farizeeërsaard
streeft naar de plaats vooraanjn den
tempel, vlak voor God, ja, als het 'even
kan, daar, waar God troont, op de
plaats der Almacht. Streeft ook, en
juist daarom, naar de plek vooraan in
de leiding over de menschheid, welke
leiding waar zijn heilige boeken,.de
„inzettingen der ouden" naast den Jood
geen andere ruimte laten voor den niet-
Jood dan die, welke de hond inneemt,
die de hand zijns meesters likt, die hem
sloeg immer ontaardt in de over-
heersching der niet-Joden, in het'spelen
van hun dictator, hun kwelgeest, hun
duivel.
Droom der misdaad.
Alzoo was van meetaf het keerpunt
der Bolsjewistische revolutie in Rus
land geen andere dan een geweldige
brandhaard ie vormen binnen de wijde
stille van het Russische zwijgen, om,
wanneer deze vuurhaard op voldoende
hitte gekomen zou zijn, niet naar bin
nen alleen te verbranden en te vernie
tigen, maar ook naar buiten uit te slaan
in den laatenden brand eener wereld
revolutie, en waaraan volkeren en cul
tuur en godsdiensten van andere ma
kelij dan de zijne ten offer moesien
vallen, opdat haar ra, haar cultuur,
haar „godsdienst" als het zgn. van God
uitverkorene er te machtiger en heer
lijker uit te voorschijn komen zou.
Met dit doel alleen kwam destijds de
Bolsjewistische revolutie op het wereld-
tooneel. De spelers waren de boeren
en arbeiders van het domgehouden
Rusland. De regisseur was de Eeuwige
Jood, die zijn spelers tot een ongekende
spelwoede aanzette, en terwijl ze
droomden van sociale rechtvaardigheid
en vrijheid der volken,, eenmaal tot
vervulling zullende komen in het para
dijs der Sovjets, hielpen ze inmiddels
den Jood al vaster en machtiger op het
„groene kussen" en zichzelven een
diepte van nood en ellende in, welke
alleen maar kon gedragen en geduld
worden door een mentaliteit, als welke
de slavenziel van den Rus kenmerkt.
De zegekar naar het „heil".
Intusschen bleef zijn droof van een
paradijs een droom. De werkelijkheid
daarentegen w 3 spijkerhard en ge
speend aan alle besef van sociale
gerechtigheid voor den Russischen
mensch in het algemeen. Onbewust
van het doodelijke gevaar, dat gelegen
is in het feit om Joden meer rechten
te verleenen van het eeuwige zwijgen
in zaken, het eigen staatshuishouden
betreffende, leenden ze het oor aan zijn
opgedirkte sprookjes van recht en ge
rechtigheid voor allen, van gelijkheid
voor allen, vón algemeenen menschen-
min. Ze lieten zich oppooken tot koorts
hitte, op der Joden wensch volvoerden
zij een revolutie, die een weg van bloed
en tranen trok door de volkeren van
Rusland. En over dien bloedweg hok
ken ze de zegekar van den Jood, reden
hem uiteindelijk naar de macht in partij
en Staat. En eenmaal daar, begon eerst
recht de zegening vcm Sem's geslacht.
Een zegening voor den Jood inderdaad,
daar ze elkander den bal toespeelden,
zoodat ze aan de touwtjes kwamen te
trekken in het leger, het economische
leven, het geldwezen, de pers, het cul-
tureele leven.
Moos zegent Moos.
Moos zegende Jozef, en Jozef deed
Moos geenerlei kwaad. Men zegende
zichzelven en zijn rasgenoot en liet de
gek om de wereld vechten. En die
„gek" was allereerst de Rus zelve, en
straks andere handlangers dsr Joden
in schier alle landen der wereld, waar
in ze als evenzoovele idealisten van
het socialisme, en vaak te goeder
trouw, span- en handdiensten verrich
ten op gezag en ten bate van den Jood.
Van dien Jood, die in deze wijd.sche
verbreiding van en ophitsing tot we
reldrevolutie, gediend wordende menig
maal door den niet-Jood, niets meer of
minder met dien niei-Jood voor heeft,
dan hem zijn woestijnvoeten op den
nek te zetten. Van dien' Jood, die in
het wijde achterland van het verre Rus
land, waar het groote zwijgen hangt
over alles wat zijn verdorven geest uit
denkt en werkt, bezig was in een nacht
van lijden, nood en dood te brengen
den boer en den arbeider, den intellec
tueel en den analphabeet, man en
vrouw, moeder en kind. Van dien Jood,
die in zijn hoogmoedige greep naar de
oppermacht, een economisch stelsel
forceerde de beruchte industrialisa
tie van Rusland dat zgn. de Sovjet
republiek de suprematie op de wereld
markten brengen moest en daar
mede ontwrichting en dus rijping voor
de wereldrevolutie van het Bolsjewisme
in andere landen, maar in wezen den
Russischen mensch knevelde en uit
buitte tot en met. Over dit mei veel
fanfares uitgeschetterde vijfjarenplan
van hei Bolsjewisme is reeds genoeg
voorlichting gegeven, zoowel van Na-
tionaal-Socialistische zijde als van an
dere zijde. We doen er in dit verband
het zwijgen teo. Wie er meer over wil
weten leze in dit verband „het leVen
der arbeiders in Sovjet-Rusland", ver
schenen onder no. 44 in de uitgave
„Geloof en Vrijheid", alsmede „Waar-
in het „Schuttershof". Sprekers» De Beauftragte van den
Rijkscommissaris voor Zeeland, de heer W. Münzer, en de
Gemachtigde van den Leider voor Zeeland, kam. Jan Dekker.
om oorlog met< Stalin Beide zeer
populair gehouden werkjes van vroe-
geren en recenten datum moeten o.i.
menschen met gezonde hersenen over
tuigen van den heerschendeh chaos in
het Bolsjewistisch Rusland en van zijn
moedwil om heel Europa, ja heel de
wereld, te bezoeken met zijn paradijs
droom, welke in wezen een hellevaart
der menschheid worden zou.
Vervolg op de derde pagina.
In een groote volksvergadering van duizenden Amsterdamsche mannen
en vrouwen heeft de Beider Zaterdagmiddag 13 Februari op den Dam het
woord gevoerd over cte gebeurtenissen die zich in de laatste weken in ons
land hebben voorgedaan. Deze bijeenkomst, waaraan alle Nalionaal-Socialis-
tische iormaües deelnamen, stond in het teeken van de noodzakelijke eenheid
van het Nederlandsche Volk tegen het dreigende bolsjewistische gevaar.
Mussert, die bij ziip.-.nkomst op den
Dam luide werd toegejuicht, stelde in
het eerste deel van zijn rede vast, dat
er 'lieden zijn, die de schuld van den
oorlogstoestand, van de mobilisatie
van alle werkkrachten, het arbeiden in
Duitschland, de schaarschte, de drei
ging van invasie, de evacuatie en de
huisvesting willen werpen op de Dutt-
schers en de N.S.B. en die verwachten,
dat Engeland zal komen om ze weg te
vagen om het gezellige leven te herstel
len. Tegenover zooveel domheid, wel
ke slechts verachting verdient, stelde
de Leider de waarheidDe strijd op
leven en dood van gansch Europa
Ik doe een beroep op het goedwillende
deel der natie om niet langer afwachtend
te blijven toezien
Masse n,
Nieuwjaarsrede 1943.
Hij, die niets wil offeren voor zijn
beginsel, is beginselloos.
Zijn overtuiging is niet echt.
Goede Nationaal-Socialisten strij
den voor het Volk. Juist nu alles
zoo moeilijk is, is de strijd des te
belangrijker. Strijdt Gij ook mee
voor onze toekomst
tegen het bolsjewisme. Een overwin
ning van Stalin beieekent dat hei bolsje
wisme heerscht van de Japansche zee
toi in het hart van Europa en na enkele
weken, maanden of jaren ook in de
Weststrook Spanje, Frankrijk en de
Nederlanden. Wat dit beteekent werd
•in 1936 geschreven in „De Maasbode":
„Het communisme is steeds zonder
voorbehoud absoluut verwerpelijk. Het
communisme is geen menschelijk,
maar een duivelsch stelsel, is een God-
hatend stelsel, zich richtend, welbewust
rechtstreeks tegen God. Wie het com
munisme in leverfs voorbeeld voor zich
ziet, ziet de hel losgebroken."
Niemand kent den omvang van de
Sovjet-macht die in vijfentwintig jaren
is opgebouwd. De voorloopige misluk
king van het communisme tusschen
1919 en 1933 is te danken aan Musso
lini en Hitier. Sedert 1931 voerde- de
N.S.B. een consequenten strijd tegen
het communisme, dat in Zijn beteekenls
vaak werd onderschat.
Behalve de C.P.N. waren er echter
niet minder dan vier organen, een
Jeugdbond, een Vrouwenbond en ook
negentien mantel-organisaties. De be
strijding van de zijde der regeerders
was slechts schijnbaar. Om hun
ambten en waardigheden, hun geld en
effecten te beschermen tegen waarlijk
socialisme, bestreden zij de N.S.B. In
de oorlogsdagen gingen zij er van door
en lieten het Volk strijdend achter, na
de oorlogsdagen hitsen zij vanuit hun
veilige schuilhoeken het Volk op tot
sabotage en tot sluipmoord. Dat is
driemaal verraad aan ons eigen Volk.
Sluipmoord.
Wat in de laatste dagen geschiedde,
aldus de Leider, was sluipmoord. In
Haarlem op een Duitschen Feldwebel,
waarvoor 10 gijzelaars zijn geëxecu
teerd. Verder sluipmoord op generaal
Seyffardt, op mevrouw Reydon, een
W.A.-man in Haarlem en poging tot
moord op procureur-generaal Feitsma
en op den secretaris-generaal Reydon,
die zwaar gewond isen de daders
zijn nog onbekend.
Als ze niet vanuit Londen gezon
den zijn, zijn ze toch door Londen
daartoe aangezet, door den Oranje
zender, de Nedrelandsch sprekende
joden en him handlanger Gerbrandy.
Is dit Nederlandsch Wij verafschu
wen sluipmoord. Het is het bolsjewis
tische beest dat hier losgebroken is,
eerst N.S.B.-ers vermoorden en dan
anderen.
Mussert herinnerde hier aan den
roofmoord te Rotterdam op een dame
en haar dochter. Stalin maakt vorde
ringen op 3000 kilometers afstand, en
als gevolg daarvan beginnen hier de
moorden. Zij, die nu juichen, zouden
een maand na den intocht der bolsje
wieken dood zijn, ol in Siberië om
komen.
Gijzelaars.
Er zal gevraagd worden, zoo ging
Mussert voort waarom er na deze
moorden geen vijftig of honderd gij
zelaars zijn doodgeschoten. Dat is
niet geschied, omdat generaal Seyf
fardt in zijn laatste levensuren en ik
daarna voor hen zijn ingesprongen.
Wij hebben dit nog weten te voor
komen. Hoè lang nog
Ik ben voor hen ingesprongen, omdat
deze gijzelaars wèl tegenstanders zijn, 1
maar omdat ik niet geloof dat sluip
moord op hun programma heeft ge
staan. Ik geloof ook niet dat uit hun
kringen de sluipmoordenaars komen.
De bandieten zijn bolsjewisten of hun
handlangers. Het Nederlandsche Volk
zelf moet ze vinden en uitleveren. De
eer van de Nederlandsche politie is er
mede gemoeid. Ik zeg dit niet, omdat
wij bang zijn voor dit tuig. Ik heb er
nog geen straatje .voor omgeloopen.
Maar wij allen, N.S.B.-ers en niei-N.S.B.-
ers moeten ons mooie vaderland ervoor
bewaren dat het een land wordt van
moord en doodslag.
Grijp de ellendelingen, vernietig ze
en veracht de aanstokers in Londen.
Als het doorgaat met sluipmoorden,
komi er een oogenblik, aldus de Leider,
waarop in Den Haag niet meer naar
mij geluisterd zal worden. Dan geef ik
voor het leven van de gijzelaars geen
cent meer 1
Bewapening der N.S.B.
Aan mijn verzoek de N.S.B. te be
wapenen wordt met spoed gevolg
gegeven. De N.S.B. wordt bewapend
in duizenden mannen, o.m. in de
hulppolitie en in de nieuw op te
richten landwacht. De verhaaltjes
over een bijltjesdag moeten nu maar
eens uit zijn. De heeren van de bijl
tjes moeten begrijpen, dat als zij met
alle geweld ruzie willen hebben,
onze revolvers eerder zullen schieten
dan zij hun bijltjes kunnen opheffen.
Wij, Nat.-Socialisien, voelen echter
onze verantwoordelijkheid tegenover
het geheele volk. Wij willen geen land
van moord en doodslag maar een volk,
vereenigd in het besef dat iedere directe
of indirecte ondersteuning van de
bolsjewieken, verraad is aan Europa,
verraad aan eigen volk. x
Studenten.
Komende tot het oppakken van hon-'
derden studenten door de Sicherheits-
polizei, zeide de Leider, dat terwijl tien
duizenden Duitsche en andere studen
ten aan het frènt staan en Europa met
hun leven beschermen, hier studenten
denken ongestoord te kunnen partijkie
zen tegen de bezettende^ macht. Het
geheele universitaire leven wordt hier-
door bedreigd.
Ik heb gisteren gedaan gekregen,
dat bona-fide studenten, die zich be
hoorlijk aan hun studie wijden en
geen streken uithalen in den rug van
het front, hun studies zullen kunnen
voortzetten. Zuivering is echter noo-
dig van de ophitsers en saboteurs,
om onze Hoogescholen en Universi
teiten in stand te houden, hetgeen
'van groot belang is voor ons Volk,
juist in dezen tijd.
Nu zooveel tienduizeAden behoorlijke
flinke arbeiders hun gezinnen moeten
verlaten om in Duitschland te werken,
zie ik niet in, dat jonge kerels van 20
tot 26 jaar, die den geheelen godgan-
schen dag niets te doen hebben dan
hun vaders geld opmaken, hier zouden
blijven rondlummelen en ophitsen tegen
het Nationaal-SociCrlisme. Die gaan
óók in Duitschland werken en dat zal
hun goed doen I
Men moet de zaak ook eens van
Duitschen kant bezien. Zij beschermen
Europa, zij bloeden er voor. Hun
jongens vallen aan het front en kunnen
niet studeeren. Zij zijn als bezeilende
macht hier zoo grootmoedig de Univer
siteiten niet te sluiten. Op ons rust dan
de plicht ervoor zorg te dragen dat de
slechte elementen daar verdwijnen. De
bona-fide studenten, de hoogleeraren,
zij moeten er zelf voor zorgen, zoo
noodig helpen wij een handje I
In het laatste deel van zijn toespraak
zette Mussert uiteen, dat het onze taak
is, hier t'e helpen de orde en rust te
verzekeren, mede te helpen in fabrie
ken en werkplaatsen, hier en in Duitsch
land, de oorlogslasten zoo bereidwillig
mogelijk te dragen en mede te helpen
aan het front.
Hulde brengend aan het Legioen,
dat voor de tweede, maal eervol is ver-
U begrijpt niet, wat de N.S.B. wil
Dat is niet vreemd. Maar als Gij
enkele geschriften van Mussert
hebt gelezen, dan weet Gij het.
Schrijf evenKoningstraat 4 te
Goes, en U ontvangt een eerlijke
voorlichting.
meld, herdacht de Leider 300 N.S.K.K.
mannen, van Nederlandschen stam die
mede in Stalingrad zijn gevallen. De
keus tusschen soldaat of slaaf geldt
ook nu nog. Het is de eer van iederen
man tegen het bolsjewisme te strijden.
Het is de eer van het geheele volk de
misdadigers uit te roeien, opdat, niet
het geheele volk de dupe wordt van
de misdaden der sluipmoordenaars.
Laten wij ons, aldus besloot de
Leider, als volkgenooten vinden in
ons Godsvertrouwen, onze liefde voor
Volk en Vaderland en onzen eerbied
voor den Arbeid,, en ais Neder
landsch Volk een eenheid vormen
tegen het menschonteerende bolsje
wisme. Europa zal leven, ons Neder
land zal herrijzen. Dood aan de
bolsjewieken t
uit H.N.D.
