Dietsch, Christendom UITGAVE VAN DE NATION AAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING DISTRICT 14 ZEELAND Beauftragter Münzer herdacht een gevallen kameraad» inzing dus Germaansch en Nationaal-Socialisme. Donderdag S Wijnmaand 1942 Het kader der Zeeuwsche N.S.B. bijeen om zich te sterken aan het voorbeeld van den Oostfrontstrijder Dr. Sommer. Diens indrukwekkende commentaar op IflUSSCtils HoCtti ftösi-» 2e Jaargang» No» 13 i A Verschijnt tweemaal per maand ven huis tot huis door geheel Zeeland Hoofdopsteller Drs. G. Schuerman, Middelburg REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG. Abonnement buiten Zeeland f 1,50 per jaar de jongens, da idgeplakte ha- en andere broes, 1, den ganschen en neer de hoofd- cen, hangen tegen straat door. i oogen zijn moe-, ieelen avond het- achten. Zij wach- op Vader of Moe huis moeten zijn. schoenen, zij ver- erslijten hun vrije niet wat zij moe st leege handen, zij tof Engeland 0 Fier in hun blau- d d'oor dezelfde s stadje. Waar- ichting en in ver- bewust hun j on een doel. Te wer- and. un wekelijkschen en aan sport, sta- seken uithoudings- ;ich 'sterk en hun htig. Zij zien een ideaal. Zij willen 1 worden, sterk in en Land. Zij wil- leven, strijden en terven. Zij voelen tren, dat hun leven entergangetje, een en aanpakken in imen, moed om te door het leven te Ook zij zullen d komt, maar. 0 beide soorten. Ik twijfelachtige bij bet ware enthou- en. 1 de laatsten. OPMERKER. Drieven/ ai worden steeds htingen en ge- welke het be- erlandsche Volk ichter aandacht anonieme brie die ook mogen erlijk strijdt voor ten er ook open- pen komen, efschrijvers wor- ïimmer gepubli- van den Leider, DEKKER. MAKING der Beweging :je uitgegeven, waar der Beweging, als- i en Gilden zijn op- boekje, van handig endien een negental irop beknopt en - dui- eedingren uitrusting len betrekking heb- vermeld zijn. Dit prijs slechts ƒ0.25 door \elk lid aan- materiaalbeheerder. Administrateurs Strijdfonds iteld als Controleurs o/L foord, •Vlaanderen, roote, Noordweg B 53b, lburg. n, nan, p/a. pension Lanse, roes. meraden-controleurs zijn itieve bescheiden, zegels, oomede tot het verstrek- tingen, aanwijzingen enz Iministratie en financiën U zich dus direct to rrépecteur o/L. dafd. Financiën en adm ïtröle P.O. B. Dnderteekening t zoovele, dat noch de Nederlandsche, noch de Duitsche mensch het thans reeds in zich kan verwerken, wal het wil zeggen, dat er hier in Europa plotseling „plaats" is, dat er ook in de verste toekomst geen werkloos heid en gebrek aan ruimte zullen bestaan. Hier ook in Zeeland hebben de Zeeuwsche nationaal-socialisten tot taak het volk te doen ontwaken voor de groote revolutionnaire gedachte, die ons, Germanen, thans allen be- heerscht. Zoo goed als wii, Duit- schers, kimt gij Germaansch denken. Het prachtige Noordras, dat hier leeft, is daarvoor een waarborg. Met een gloedvolle peroratie, waar bij de spreker zich voorstelde, dat hier in de nevels van de lage landen langs den Rijn de Siegfriedsage moet ont staan zijn, besloot kameraad Münzer onder hartelijk applaus zijn rede met een krachtig Hou Zee In een dankwoord herinnerde de Gemachtigde van den Leider der N.S.B. in Zeeland, kameraad lan Dek ker, aan zijn laatste ontmoeting met dr. Sommer. Dat was dit voorjaar te Utrecht. Kameraad Sommer klopte' hem onverwachts op den schouder met de mededeeling, dat hij een toege zegde rede voor de leden van de Zeeuwsche N.S.B. niet kon komen hou den. „Nee, ik ga den Zomerveldtocht in Rusland meemaken. Maar van den winter kom ik terug en dan spreek ik in Goes", zeide Sommer. Zoo vol harts tochtelijken wil was deze strijder steeds. Er klonk daarna een oprecht Sieg Heil en een diep gemeend Hou Zee tot slot van deze bijeenkomst. „De besten worden ons ontnomen", zei er een uit een overkropt gemoed in het voorbij gaan bij het verlaten der zaal. „Maar het is om Germanje te doen leven". In „De Waag" geeft Goedhuys een verhelderende beschouwing over den zin van het woord „Dietsch" zooals dit in deri volkschen strijd der laatste tien tallen jaren in gebruik is gekomen. Hij geeft ook aan hoe het mogelijk is ge weest dat dit woord „Dietsch" sinds eenigen tijd in discrediet dreigde te geraken, doordat het door sommige lieden (die er veelal nooit iets van wil- clen weten 1) plotseling werd aange grepen als een strijdkreet in den zin van anti-Duitsch. Aan de conclusie van het artikel is het volgende ont leend „Gelijk de Dietsche beter de Ne derlandsche eenheid Holland en Vlaanderen overkoepelt, zoo overkoe pelt de Groot-Germaansche eenheid dit Dietsche geheel. Of die volksche eenheid Nederland- Vlaanderen ooit verwezenlijkt zal wor den Het antwoord moet luiden dat ligt in onze eigen handen. Want juist dit-is het grootsche in de Germaansche politiek van den Führer, dat binnen het Germaansche kader, alled wat vol doende levenskracht bezit, zich ook levensrecht verwerven kan. En te twij felen aan de mogelijkheid, dat Holland en Vlaanderen beiden den gemeen- schappelijken,. natuurlijken en diepen volkschen grondslag van hup wezen zullen hervinden, beteekent gebrek aan geloof en vertrouwen in de eigen volkskracht Maar één ding staat vast die grondslag kan niet gevonden wor- -den door zich af te sluiten, zich af te dammen naar Hollandschen 19de- eeuwschen aard van den wereld stroom, maar door zich met volledige overgave aan de Germaansche tcfSk te geven. Niet uit de overweging dat „Duitschland nu de macht heeft en men dus met Duitschland moet samenwer ken", maar uit het diep doorleefde be sef, dat het thans gaat om een Ger- maanschen herwordingsstrijd, die bo- ven-Nederlandsch, evengoed als bo- ven-Duitsch.is, Eerste taak van beide volksdeelen is thans, met alle krachten en mogelijkheden bouwen aan de Groot-Germaansche eenheideerste taak is thans niet het concretiseeren van een eenheid, die eerst nog dieper beleefd moet worden en die eeïst in de uitoefening van de Germaansche taak gevonden zal worden, omdat eerst dan Holland en Vlaanderen op één vlak zullen zün gebracht Er waren er die vonden, dat de Be weging eigenlijk Christelijke-Nationaal- Soclalistische Beweging zou moeten heeten en wij hebben ze gekend, dia vonden dat de Beweging radicaal zou moeten stelling nemen tegen eiken vorm van Christendom, schreef kame raad Lindeman vorige week in „Volk en Vaderland". Alleen de Leider geeft den pas en de richting aan, schreef hij evenwel als onderkop van zijn artikel „Geeste lijke tucht", waaruit we het bovenstaan de citeerden. Hoe de Leider de richting aangeeft ten aanzien van de verhouding Chris- tendom-Nationaal-Socialisme heeft het Nationale Dagblad nog eens duidelijk uiteen gezet in zijn nummer van 26 September j.l. Op kernachtige wijze schreef het blad Wij betreden niet het terrein van den godsdienst, want de Leider heeft ettelijke malen betoogd, dat ons volk een Christelijk volk Is en dat wij. Nationaal-Socialisten geen kerkher vormers noch godsdienstleeraars zijn. Maar wij stellen er eveneens prijs op zeer nadrukkelijk te beweren, dat er tusschen het Christendom en het Nationaal-Socialisme geen tegenstel ling bestaat. Het wezensmerk van 't Nationaal- Socialisme is juist de zuivere. Chris telijke opvatting, die uitgaat van het groote gebod der naastenliefde en de erkenning van Gods schepping, waar door menschelijke wetten en ordeningen geen inbreuk op toelaat baar is. Oafe maar eens een veel aange vochten beginsel te noemenGod heeft de volken en rassen geschapen zooals Hij het gewild heeft, anders waren ze er niet en het is onchriste lijk de rassen én volken te willen ontkennen, men zou er Gods eigen schepping mee ontkennen. Het principieele in het Nationaal- Socialisme, de verbondenheid en ge bondenheid der volken en het zuiver houden der rassen is werken in de rechte lijn der Goddelijke ordening. Als men dus beweert„de Christe lijke wereldbeschouwing kent geen andere wereldbeschouwing naast zich", dan heeft men alleen gelijk als men tegenover de christelijke we reldbeschouwing een andere stelt, doch als men de Christelijke wereld beschouwing toepast in het maat schappelijke leven der volken, zooals het Nationaal-Socialisme doet, dan brengt men geen andere wereldbe schouwing. maar past men de Chris telijke wereldbeschouwing in de practijk toe. Deze beschouwing in het Nationale Dagblad wilden wij nog eens speciaal onder de aandacht brengen van de betweters, die we helaas nog zoovelen vinden in ons gewest. Ook de Leider -en hij alleen heeft op dit zoo hoogst belangrijke terrein te beslissen -wil niet, dat wij strijden tegen het Chris tendom, omdat wij een Christelijk volk zijn. Onze strijd geldt slechts het uit roeien van het politieke „Christendom". Als ergens de haat een wel zeer ern stige misvorming van de liefde is, dan is dat zeker toch wel in het „Christen dom", dat onverzoenlijkheid predikt ten aanzien van het Nationaal-Socia lisme, dat juist een levenshouding wil, die zuiver Christelijk is. De vrees, dat Noord-Nederland en Vlaanderen uiteen zullen groeien of geen krachten meer voor den opbouw van hun eigen eenheid zullen over houden, is kleinhartig. Wie zoo denkt, kent niet de werkelijke kracht van ons volk indien het maar bereid ware zonder voorbehoud tot de bron van zijn wezen te gaan en houdt geen reke ning met de nieuwe krachten die ons uit het Germaansche geheel zullen toe- stroomen. De omstandigheden hebben ertoe geleid, dat na den oorlog door af werende krachten een tegenstelling is ontstaan tusschen „Dietsch" en „Ger maansch". De vraag die het zal velen met stomme verbazing slaan tegenwoordig gehoord wordt„Dietsch of Germaansch is onecht, onbestaan baar, ja, misdadig jegens de toekomst van ons volk. Het antwoord kan niet anders zijn dan ..Dietsch dus Germaansch I" bleven. Daardoor moet Engeland er kennen, dat wij thans niet alleen de beste weermacht ter wereld hebben, maar ook de beste Heimat, het beste thuisfront. Hitier begreep, dat iedere volksgenoot onontbeerlijk is voor de verwezenlijking van het nationaal-so- cialisme. Beauftragter Münzer stelde deze ge dachten van den Führer ten voorbeeld om daaruit te leeren, hoe ook de N.S.B. in Zeeland de haar opgelegde taak dient te vervullen, Een ontroerend oogenblik was het toen hij daarop in herinnering bracht, dat zijn kameraad, dr. Sommer, tot voor kort nog Beauftragter des Reichs- kommissars in de provincie Utrecht,, enkele weken geleden gevallen is aan het Oostfront, Verscheidene Zeeuwsche leden, van de N.S.B. hebben dr. Sommer eveneens gekend, de een door persoonlijke ont moeting op bijeenkomsten met de N.S.D.A.P., de ander doordat hij diens geestdriftige en diepgaande beschou wingen las in tijdschiften, brochures oi dagbladen. Dr. Sommer was ondanks zijn jeugdigen leeftijd een historicus van groot formaat ,een wijsgeer en fijn zinnig man. Ook bij menigeen onder zijn Duitsche kameraden heeft hij een juist en helder begrip gebracht om trent den aard van den Nederlander. Onze vervreemding van het Oosten. De heer Münzer herinnerde er aan, op welke voortreffelijke wijze dr. Som mer die geestelijke vervreemding van eeuwen lang in het Nederlandsche volk ten opzichte van het Oosten belicht heeft, doordat Nederland steeds meer- op het Westen georiënteerd werd. Was het niet zoo, aldus spr., dal gij in Kal- denkirchen over de grens kwaamt om een goedkoope vacantie in Duitschland te genieten, maar zonder innerlijke be leving van datgene, wat U als -Ger maan binden moest Nochtans heb ik mij hier in Zeeland nimmer een vreemde gevoeld, omdat ik hier men- schen van gelijken bloede gevonden heb. Er zijn geen twee culturen een Nederlandsche en een Duitsche. Er bestaat slechts één' Germaansche'cul tuur, heeft de voorzitter van de Neder- landsch-Duitsche Cultuurgemeenschap, de heer Van Maasdijk 'dezer dagen terecht te Middelburg betoogd! De Pruis werd daarom in caricatuur en spotblad 'onmogelijk gemaakt in de Nederlan den, omdat hij in de oogen van het internationale kapitalisme een gevaar voor het materialisme beteekende. Pruisendom beteekent echtertrouw, discipline, bereidheid om alles te geven, ernstige tucht en hartstochtelij ken wil. Alles, zoo schreef dr. Sommer, wat het Westen deze Pruisen voor de voeten wierp, waren slechts uiterlijk heden, waar men aanstoot aan nam. De innerlijke waarden miskende men. Ook irt Pruisen werd trouw onder na- tionaal-socialistische leiding pas weer tot een levend begrip, toen de leiders het voorbeeld gaven, ook daar ging zij verloren, toen de leidende mannen haar verrieden. De witte ridders met het zwarte kruis zijn voor ons ook thans nog een sprekend voorbeeld, de onver mengdheid van hun kleuren was als een symbool, waarin zij hun wil. tot uitdrukking brachten. Pruisendom be teekent trouw. Daarom werd de Führer, die- in de Oostmark geboren is, de grootste Pruis. Oolc gij, Zeeuwsche Nationaal-So cialisten kent dat begrip trouw aan de Beweging, trouw aan den Leider en daarmede trouw aan den Führer. Als er een Duitsch vriendelijke tot ons komt, die begint met af te geven op de N.S.B.. dien erkennen wij niet als nationaal-socialist. Den Leider hebt ge onvoorwaardelijk te volgen, anders pleegt ge verraad aan den Leider en aan den Führer. Een overweldigend applaus klonk toen de Beauftragter dit deel van zijn „De Führer sorak met op rechte,. eenvoudige moorden tol zijn volk en werd begrepen." rede besloot mei er op te wijzen, dat ook de Zeenwsche nationaal- socialisten de v.-Jiv.'dea var. den ar beider-dichter Lersch kunnen nazeg gen Wer auf die Preusische Fhane schwörl Hat nichts mehr was ihm selbst gehort. In zijn rede bracht kameraad Mün zer ook in-herinnering, hoe Mussert er na tien jaar tijd toe kwam in Berlijn den Führer trouw tot in den dood te beloven. De koers blijft Oost. Op de bekende massavergadering van zijn trouwste medestrijders, d.d. 14 December 1941 te Utrecht verkondigde Mussert daarop met nadruk De koers was Oost, zij is Oost en zij blijft Oost Deze gedachte teekende spr. als den grooten opstand, de groote rebellie van Mussert tegen wat de Nederlandsche leidende mannen van voorheen .niet wilden. Hij citeerde daarop de woorden vcm dr. Sommer daarin ligt de verklaring van een zich onttrekken aan vreemde geestelijke invloeden die eeuwen lang hebben gewerkt, en het zoeken van een innig contact met een rijk, waarin geest en kracht samengaan en dat in raskundig opzicht ten nauwste met Nederland verwant is. Daarin ligt de revolutie besloten, die het nationaal- socialisme in dit land ten uitvoer heeft gelegd. Ook voor de Duitsche nationaal-so cialisten geldt nu en in de toekomst „Koers Oost". Ook Duitschersmogen hier geen handbreed wijken. Het geldt voor hen als een wet, sinds de Führer in „Mein Kampf" dit doel vastlegde. Immers de Führer trok uit de Duitsche, geschiedenis met feilloos volksch in stinct deze gevolgtrekking, toen hij zijn politiek testament verkondigde, dat in dezen eisch zijn hoogtepunt vindt. Wat eeuwen lang, ja zelfs duizenden jaren" lang instinctief al diegenen vervulde, die de voorvaderen waren van de Duitsche volksgemeenschap, dat wordt thans in volledig en klaar .bewustzijn voor alle komende generaties vastge legd Toen Mussert nogmaals bevestig de „koers Oost" was dit niets nieuws meer in een Beweging, waarvan reeds 10.000 man in dienst van de Duitsche weermacht stonden en door welke aan het Oostfront vrijwillig offers gebracht waren. Daarmee had de N.S.B. zich al reeds aangesloten bij het groote front van alle natio naal-socialisten, bij de kameraad schap van de strijders voor het oer oude en eeuwig nieuwe doel van het Germanendomden strijd om 't nieuwe land in het Oosten nieuwe arbeidsmogelijkheden te scheppen. Dezer dagen kwam het kader? der N.S.B. in Zeeland bijeen in het Schut tershof te Goes, om daar een rede te «janhooren van den Beauftragten des Reichskommissars in Zeeland, kame raad Münzer, welke indrukwekkende rede velen nog lang in herinnering zal blijven. In de fraai met Duitsche en Neder landsche partijvlaggen versierde zaal, waarin het geheele Zeeuwsche kader der N.S.B. in uniform verschenen was, bracht de Gemachtigde van den Leider der N.S.B. in Zeeland, kameraad Jan Dekker, op de eerste plaats in herinne ring, dat drie Zeeuwsche strijders van ons heengingen. De kameraden Clarisse uit Schoondijke en Van Be veren uit Zierikzee vielen aan het Oostfront, ter wijl ook een der oudste strijders der Beweging, kameraadHiller uit Sluis, ons ontvallen is. Staande en met gestrekten arm her- dacht.het Zeeuwsche kader der N.S.B. deze dooden, terwijl in de zaal een plechtig orgelspel weerklonk. Nadat een tweetal sprekers enkele 'nterne aangelegenheden hadden be- liandeld begon de heer Münzer zijn /ede met er op te wijzen, dat Hitier als zevende lid van de Duitsche Arbei derspartij op 24 Februari 1920 zijn eer- gte volksbijeenkomst hield te München. Drie-kwart der aanwezigen, meeren- deels communisten en sociaal-democra ten, waren aanvankelijk tegen hem ge keerd. Op het einde der bijeenkomst had hij een vuur weten te ontsteken in de harten zijner toehoorders, dat allen practisch reeds gewonnen waren voor zijn ideeën. Vanuit München ver spreidde zich daarna de nationaal-so- „Den Leider hebt ge onvoor waardelijk te volgen, anders pleegt ge verraad aan den Leider en aan den Führer." clalistische gedachte over Beieren, ver volgens over geheel Duitschland. Hit- Ier won het Duitsche volk, doordat hij compromisloos vasthield aan zijn geni ale partijprogram, dat geheel afge stemd was op het Duitsche volk. Zou hij zulks niet gedaan hebben, dan was de idee van het nationaal-socialisme theorie gebleven en nooit practijk ge worden. Ook de N.S.B. moet zich richten op de ziel van het Nederlandsche volk. De Führer sprak" met oprechte, eenvou dige woorden tot zijn volk en werd be grepen. Ons denken en óns voelen bracht hij onder woorden en telkens opnieuw waren wij, Duitschers, daar door getroffen. Hij proefde de psyche van het Duitsche volk. In dit volk lag zijn geloof, dit Duitsche volk schonk hij zijn rijke leven. Hitier begreep hoe zijn volk slechts leven kon door de harmo nische werking van alle volksgenooten. De N.S.D.A-P. maakte hij tot de ver wekker van al deze levensnoodzake lijkheden. Wel zorgde Hitier ervoor, dat partij en volk steeds verbonden K 945

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1942 | | pagina 1