Dietsch,
Christendom
UITGAVE VAN DE NATION AAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING
DISTRICT 14 ZEELAND
Beauftragter Münzer herdacht een gevallen kameraad»
inzing
dus Germaansch
en Nationaal-Socialisme.
Donderdag S Wijnmaand 1942
Het kader der Zeeuwsche N.S.B. bijeen om zich te sterken
aan het voorbeeld van den Oostfrontstrijder Dr. Sommer.
Diens indrukwekkende commentaar op IflUSSCtils HoCtti ftösi-»
2e Jaargang» No» 13
i
A
Verschijnt tweemaal per maand ven huis tot huis door geheel Zeeland
Hoofdopsteller Drs. G. Schuerman, Middelburg
REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG. Abonnement buiten Zeeland f 1,50 per jaar
de jongens, da
idgeplakte ha-
en andere broes,
1, den ganschen
en neer de hoofd-
cen, hangen tegen
straat door.
i oogen zijn moe-,
ieelen avond het-
achten. Zij wach-
op Vader of Moe
huis moeten zijn.
schoenen, zij ver-
erslijten hun vrije
niet wat zij moe
st leege handen,
zij tof Engeland
0
Fier in hun blau-
d d'oor dezelfde
s stadje. Waar-
ichting en in ver-
bewust hun j on
een doel. Te wer-
and.
un wekelijkschen
en aan sport, sta-
seken uithoudings-
;ich 'sterk en hun
htig. Zij zien een
ideaal. Zij willen
1 worden, sterk in
en Land. Zij wil-
leven, strijden en
terven. Zij voelen
tren, dat hun leven
entergangetje, een
en aanpakken in
imen, moed om te
door het leven te
Ook zij zullen
d komt, maar.
0
beide soorten. Ik
twijfelachtige bij
bet ware enthou-
en.
1 de laatsten.
OPMERKER.
Drieven/
ai worden steeds
htingen en ge-
welke het be-
erlandsche Volk
ichter aandacht
anonieme brie
die ook mogen
erlijk strijdt voor
ten er ook open-
pen komen,
efschrijvers wor-
ïimmer gepubli-
van den Leider,
DEKKER.
MAKING
der Beweging
:je uitgegeven, waar
der Beweging, als-
i en Gilden zijn op-
boekje, van handig
endien een negental
irop beknopt en - dui-
eedingren uitrusting
len betrekking heb-
vermeld zijn. Dit
prijs slechts ƒ0.25
door \elk lid aan-
materiaalbeheerder.
Administrateurs
Strijdfonds
iteld als Controleurs o/L
foord,
•Vlaanderen,
roote, Noordweg B 53b,
lburg.
n,
nan, p/a. pension Lanse,
roes.
meraden-controleurs zijn
itieve bescheiden, zegels,
oomede tot het verstrek-
tingen, aanwijzingen enz
Iministratie en financiën
U zich dus direct to
rrépecteur o/L.
dafd. Financiën en adm
ïtröle P.O.
B.
Dnderteekening t
zoovele, dat noch de Nederlandsche,
noch de Duitsche mensch het thans
reeds in zich kan verwerken, wal
het wil zeggen, dat er hier in Europa
plotseling „plaats" is, dat er ook in
de verste toekomst geen werkloos
heid en gebrek aan ruimte zullen
bestaan.
Hier ook in Zeeland hebben de
Zeeuwsche nationaal-socialisten tot
taak het volk te doen ontwaken voor
de groote revolutionnaire gedachte,
die ons, Germanen, thans allen be-
heerscht. Zoo goed als wii, Duit-
schers, kimt gij Germaansch denken.
Het prachtige Noordras, dat hier
leeft, is daarvoor een waarborg.
Met een gloedvolle peroratie, waar
bij de spreker zich voorstelde, dat hier
in de nevels van de lage landen langs
den Rijn de Siegfriedsage moet ont
staan zijn, besloot kameraad Münzer
onder hartelijk applaus zijn rede met
een krachtig Hou Zee
In een dankwoord herinnerde de
Gemachtigde van den Leider der
N.S.B. in Zeeland, kameraad lan Dek
ker, aan zijn laatste ontmoeting met
dr. Sommer. Dat was dit voorjaar te
Utrecht. Kameraad Sommer klopte'
hem onverwachts op den schouder met
de mededeeling, dat hij een toege
zegde rede voor de leden van de
Zeeuwsche N.S.B. niet kon komen hou
den. „Nee, ik ga den Zomerveldtocht
in Rusland meemaken. Maar van den
winter kom ik terug en dan spreek ik
in Goes", zeide Sommer. Zoo vol harts
tochtelijken wil was deze strijder steeds.
Er klonk daarna een oprecht Sieg
Heil en een diep gemeend Hou Zee tot
slot van deze bijeenkomst. „De besten
worden ons ontnomen", zei er een uit
een overkropt gemoed in het voorbij
gaan bij het verlaten der zaal. „Maar
het is om Germanje te doen leven".
In „De Waag" geeft Goedhuys een
verhelderende beschouwing over den
zin van het woord „Dietsch" zooals dit
in deri volkschen strijd der laatste tien
tallen jaren in gebruik is gekomen. Hij
geeft ook aan hoe het mogelijk is ge
weest dat dit woord „Dietsch" sinds
eenigen tijd in discrediet dreigde te
geraken, doordat het door sommige
lieden (die er veelal nooit iets van wil-
clen weten 1) plotseling werd aange
grepen als een strijdkreet in den zin
van anti-Duitsch. Aan de conclusie
van het artikel is het volgende ont
leend
„Gelijk de Dietsche beter de Ne
derlandsche eenheid Holland en
Vlaanderen overkoepelt, zoo overkoe
pelt de Groot-Germaansche eenheid dit
Dietsche geheel.
Of die volksche eenheid Nederland-
Vlaanderen ooit verwezenlijkt zal wor
den Het antwoord moet luiden dat
ligt in onze eigen handen. Want juist
dit-is het grootsche in de Germaansche
politiek van den Führer, dat binnen het
Germaansche kader, alled wat vol
doende levenskracht bezit, zich ook
levensrecht verwerven kan. En te twij
felen aan de mogelijkheid, dat Holland
en Vlaanderen beiden den gemeen-
schappelijken,. natuurlijken en diepen
volkschen grondslag van hup wezen
zullen hervinden, beteekent gebrek aan
geloof en vertrouwen in de eigen
volkskracht Maar één ding staat vast
die grondslag kan niet gevonden wor-
-den door zich af te sluiten, zich af te
dammen naar Hollandschen 19de-
eeuwschen aard van den wereld
stroom, maar door zich met volledige
overgave aan de Germaansche tcfSk
te geven. Niet uit de overweging dat
„Duitschland nu de macht heeft en men
dus met Duitschland moet samenwer
ken", maar uit het diep doorleefde be
sef, dat het thans gaat om een Ger-
maanschen herwordingsstrijd, die bo-
ven-Nederlandsch, evengoed als bo-
ven-Duitsch.is, Eerste taak van beide
volksdeelen is thans, met alle krachten
en mogelijkheden bouwen aan de
Groot-Germaansche eenheideerste
taak is thans niet het concretiseeren
van een eenheid, die eerst nog dieper
beleefd moet worden en die eeïst in
de uitoefening van de Germaansche
taak gevonden zal worden, omdat eerst
dan Holland en Vlaanderen op één
vlak zullen zün gebracht
Er waren er die vonden, dat de Be
weging eigenlijk Christelijke-Nationaal-
Soclalistische Beweging zou moeten
heeten en wij hebben ze gekend, dia
vonden dat de Beweging radicaal zou
moeten stelling nemen tegen eiken
vorm van Christendom, schreef kame
raad Lindeman vorige week in „Volk
en Vaderland".
Alleen de Leider geeft den pas en
de richting aan, schreef hij evenwel
als onderkop van zijn artikel „Geeste
lijke tucht", waaruit we het bovenstaan
de citeerden.
Hoe de Leider de richting aangeeft
ten aanzien van de verhouding Chris-
tendom-Nationaal-Socialisme heeft het
Nationale Dagblad nog eens duidelijk
uiteen gezet in zijn nummer van 26
September j.l. Op kernachtige wijze
schreef het blad
Wij betreden niet het terrein van
den godsdienst, want de Leider heeft
ettelijke malen betoogd, dat ons volk
een Christelijk volk Is en dat wij.
Nationaal-Socialisten geen kerkher
vormers noch godsdienstleeraars zijn.
Maar wij stellen er eveneens prijs
op zeer nadrukkelijk te beweren, dat
er tusschen het Christendom en het
Nationaal-Socialisme geen tegenstel
ling bestaat.
Het wezensmerk van 't Nationaal-
Socialisme is juist de zuivere. Chris
telijke opvatting, die uitgaat van het
groote gebod der naastenliefde en
de erkenning van Gods schepping,
waar door menschelijke wetten en
ordeningen geen inbreuk op toelaat
baar is.
Oafe maar eens een veel aange
vochten beginsel te noemenGod
heeft de volken en rassen geschapen
zooals Hij het gewild heeft, anders
waren ze er niet en het is onchriste
lijk de rassen én volken te willen
ontkennen, men zou er Gods eigen
schepping mee ontkennen.
Het principieele in het Nationaal-
Socialisme, de verbondenheid en ge
bondenheid der volken en het zuiver
houden der rassen is werken in de
rechte lijn der Goddelijke ordening.
Als men dus beweert„de Christe
lijke wereldbeschouwing kent geen
andere wereldbeschouwing naast
zich", dan heeft men alleen gelijk
als men tegenover de christelijke we
reldbeschouwing een andere stelt,
doch als men de Christelijke wereld
beschouwing toepast in het maat
schappelijke leven der volken, zooals
het Nationaal-Socialisme doet, dan
brengt men geen andere wereldbe
schouwing. maar past men de Chris
telijke wereldbeschouwing in de
practijk toe.
Deze beschouwing in het Nationale
Dagblad wilden wij nog eens speciaal
onder de aandacht brengen van de
betweters, die we helaas nog zoovelen
vinden in ons gewest. Ook de Leider
-en hij alleen heeft op dit zoo hoogst
belangrijke terrein te beslissen -wil
niet, dat wij strijden tegen het Chris
tendom, omdat wij een Christelijk volk
zijn. Onze strijd geldt slechts het uit
roeien van het politieke „Christendom".
Als ergens de haat een wel zeer ern
stige misvorming van de liefde is, dan
is dat zeker toch wel in het „Christen
dom", dat onverzoenlijkheid predikt
ten aanzien van het Nationaal-Socia
lisme, dat juist een levenshouding wil,
die zuiver Christelijk is.
De vrees, dat Noord-Nederland en
Vlaanderen uiteen zullen groeien of
geen krachten meer voor den opbouw
van hun eigen eenheid zullen over
houden, is kleinhartig. Wie zoo denkt,
kent niet de werkelijke kracht van ons
volk indien het maar bereid ware
zonder voorbehoud tot de bron van zijn
wezen te gaan en houdt geen reke
ning met de nieuwe krachten die ons
uit het Germaansche geheel zullen toe-
stroomen.
De omstandigheden hebben ertoe
geleid, dat na den oorlog door af
werende krachten een tegenstelling is
ontstaan tusschen „Dietsch" en „Ger
maansch". De vraag die het zal
velen met stomme verbazing slaan
tegenwoordig gehoord wordt„Dietsch
of Germaansch is onecht, onbestaan
baar, ja, misdadig jegens de toekomst
van ons volk.
Het antwoord kan niet anders zijn
dan ..Dietsch dus Germaansch I"
bleven. Daardoor moet Engeland er
kennen, dat wij thans niet alleen de
beste weermacht ter wereld hebben,
maar ook de beste Heimat, het beste
thuisfront. Hitier begreep, dat iedere
volksgenoot onontbeerlijk is voor de
verwezenlijking van het nationaal-so-
cialisme.
Beauftragter Münzer stelde deze ge
dachten van den Führer ten voorbeeld
om daaruit te leeren, hoe ook de N.S.B.
in Zeeland de haar opgelegde taak
dient te vervullen,
Een ontroerend oogenblik was het
toen hij daarop in herinnering bracht,
dat zijn kameraad, dr. Sommer, tot
voor kort nog Beauftragter des Reichs-
kommissars in de provincie Utrecht,,
enkele weken geleden gevallen is
aan het Oostfront,
Verscheidene Zeeuwsche leden, van
de N.S.B. hebben dr. Sommer eveneens
gekend, de een door persoonlijke ont
moeting op bijeenkomsten met de
N.S.D.A.P., de ander doordat hij diens
geestdriftige en diepgaande beschou
wingen las in tijdschiften, brochures oi
dagbladen. Dr. Sommer was ondanks
zijn jeugdigen leeftijd een historicus
van groot formaat ,een wijsgeer en fijn
zinnig man. Ook bij menigeen onder
zijn Duitsche kameraden heeft hij een
juist en helder begrip gebracht om
trent den aard van den Nederlander.
Onze vervreemding van
het Oosten.
De heer Münzer herinnerde er aan,
op welke voortreffelijke wijze dr. Som
mer die geestelijke vervreemding van
eeuwen lang in het Nederlandsche volk
ten opzichte van het Oosten belicht
heeft, doordat Nederland steeds meer-
op het Westen georiënteerd werd. Was
het niet zoo, aldus spr., dal gij in Kal-
denkirchen over de grens kwaamt om
een goedkoope vacantie in Duitschland
te genieten, maar zonder innerlijke be
leving van datgene, wat U als -Ger
maan binden moest Nochtans heb
ik mij hier in Zeeland nimmer een
vreemde gevoeld, omdat ik hier men-
schen van gelijken bloede gevonden
heb. Er zijn geen twee culturen een
Nederlandsche en een Duitsche. Er
bestaat slechts één' Germaansche'cul
tuur, heeft de voorzitter van de Neder-
landsch-Duitsche Cultuurgemeenschap,
de heer Van Maasdijk 'dezer dagen
terecht te Middelburg betoogd! De Pruis
werd daarom in caricatuur en spotblad
'onmogelijk gemaakt in de Nederlan
den, omdat hij in de oogen van het
internationale kapitalisme een gevaar
voor het materialisme beteekende.
Pruisendom beteekent echtertrouw,
discipline, bereidheid om alles te
geven, ernstige tucht en hartstochtelij
ken wil. Alles, zoo schreef dr. Sommer,
wat het Westen deze Pruisen voor de
voeten wierp, waren slechts uiterlijk
heden, waar men aanstoot aan nam.
De innerlijke waarden miskende men.
Ook irt Pruisen werd trouw onder na-
tionaal-socialistische leiding pas weer
tot een levend begrip, toen de leiders
het voorbeeld gaven, ook daar ging
zij verloren, toen de leidende mannen
haar verrieden. De witte ridders met
het zwarte kruis zijn voor ons ook thans
nog een sprekend voorbeeld, de onver
mengdheid van hun kleuren was als
een symbool, waarin zij hun wil. tot
uitdrukking brachten. Pruisendom be
teekent trouw. Daarom werd de
Führer, die- in de Oostmark geboren
is, de grootste Pruis.
Oolc gij, Zeeuwsche Nationaal-So
cialisten kent dat begrip trouw aan
de Beweging, trouw aan den Leider
en daarmede trouw aan den Führer.
Als er een Duitsch vriendelijke tot
ons komt, die begint met af te geven
op de N.S.B.. dien erkennen wij niet
als nationaal-socialist. Den Leider
hebt ge onvoorwaardelijk te volgen,
anders pleegt ge verraad aan den
Leider en aan den Führer.
Een overweldigend applaus klonk
toen de Beauftragter dit deel van zijn
„De Führer sorak met op
rechte,. eenvoudige moorden
tol zijn volk en werd begrepen."
rede besloot mei er op te wijzen,
dat ook de Zeenwsche nationaal-
socialisten de v.-Jiv.'dea var. den ar
beider-dichter Lersch kunnen nazeg
gen
Wer auf die Preusische Fhane
schwörl
Hat nichts mehr was ihm selbst
gehort.
In zijn rede bracht kameraad Mün
zer ook in-herinnering, hoe Mussert er
na tien jaar tijd toe kwam in Berlijn
den Führer trouw tot in den dood te
beloven.
De koers blijft Oost.
Op de bekende massavergadering
van zijn trouwste medestrijders, d.d. 14
December 1941 te Utrecht verkondigde
Mussert daarop met nadruk De koers
was Oost, zij is Oost en zij blijft Oost
Deze gedachte teekende spr. als den
grooten opstand, de groote rebellie van
Mussert tegen wat de Nederlandsche
leidende mannen van voorheen .niet
wilden.
Hij citeerde daarop de woorden vcm
dr. Sommer daarin ligt de verklaring
van een zich onttrekken aan vreemde
geestelijke invloeden die eeuwen lang
hebben gewerkt, en het zoeken van
een innig contact met een rijk, waarin
geest en kracht samengaan en dat in
raskundig opzicht ten nauwste met
Nederland verwant is. Daarin ligt de
revolutie besloten, die het nationaal-
socialisme in dit land ten uitvoer heeft
gelegd.
Ook voor de Duitsche nationaal-so
cialisten geldt nu en in de toekomst
„Koers Oost". Ook Duitschersmogen
hier geen handbreed wijken. Het geldt
voor hen als een wet, sinds de Führer
in „Mein Kampf" dit doel vastlegde.
Immers de Führer trok uit de Duitsche,
geschiedenis met feilloos volksch in
stinct deze gevolgtrekking, toen hij zijn
politiek testament verkondigde, dat in
dezen eisch zijn hoogtepunt vindt. Wat
eeuwen lang, ja zelfs duizenden jaren"
lang instinctief al diegenen vervulde,
die de voorvaderen waren van de
Duitsche volksgemeenschap, dat wordt
thans in volledig en klaar .bewustzijn
voor alle komende generaties vastge
legd
Toen Mussert nogmaals bevestig
de „koers Oost" was dit niets nieuws
meer in een Beweging, waarvan
reeds 10.000 man in dienst van de
Duitsche weermacht stonden en door
welke aan het Oostfront vrijwillig
offers gebracht waren. Daarmee had
de N.S.B. zich al reeds aangesloten
bij het groote front van alle natio
naal-socialisten, bij de kameraad
schap van de strijders voor het oer
oude en eeuwig nieuwe doel van
het Germanendomden strijd om
't nieuwe land in het Oosten nieuwe
arbeidsmogelijkheden te scheppen.
Dezer dagen kwam het kader? der
N.S.B. in Zeeland bijeen in het Schut
tershof te Goes, om daar een rede te
«janhooren van den Beauftragten des
Reichskommissars in Zeeland, kame
raad Münzer, welke indrukwekkende
rede velen nog lang in herinnering
zal blijven.
In de fraai met Duitsche en Neder
landsche partijvlaggen versierde zaal,
waarin het geheele Zeeuwsche kader
der N.S.B. in uniform verschenen was,
bracht de Gemachtigde van den Leider
der N.S.B. in Zeeland, kameraad Jan
Dekker, op de eerste plaats in herinne
ring, dat drie Zeeuwsche strijders van
ons heengingen. De kameraden Clarisse
uit Schoondijke en Van Be veren uit
Zierikzee vielen aan het Oostfront, ter
wijl ook een der oudste strijders der
Beweging, kameraadHiller uit Sluis,
ons ontvallen is.
Staande en met gestrekten arm her-
dacht.het Zeeuwsche kader der N.S.B.
deze dooden, terwijl in de zaal een
plechtig orgelspel weerklonk.
Nadat een tweetal sprekers enkele
'nterne aangelegenheden hadden be-
liandeld begon de heer Münzer zijn
/ede met er op te wijzen, dat Hitier
als zevende lid van de Duitsche Arbei
derspartij op 24 Februari 1920 zijn eer-
gte volksbijeenkomst hield te München.
Drie-kwart der aanwezigen, meeren-
deels communisten en sociaal-democra
ten, waren aanvankelijk tegen hem ge
keerd. Op het einde der bijeenkomst
had hij een vuur weten te ontsteken
in de harten zijner toehoorders, dat
allen practisch reeds gewonnen waren
voor zijn ideeën. Vanuit München ver
spreidde zich daarna de nationaal-so-
„Den Leider hebt ge onvoor
waardelijk te volgen, anders
pleegt ge verraad aan den
Leider en aan den Führer."
clalistische gedachte over Beieren, ver
volgens over geheel Duitschland. Hit-
Ier won het Duitsche volk, doordat hij
compromisloos vasthield aan zijn geni
ale partijprogram, dat geheel afge
stemd was op het Duitsche volk. Zou
hij zulks niet gedaan hebben, dan was
de idee van het nationaal-socialisme
theorie gebleven en nooit practijk ge
worden.
Ook de N.S.B. moet zich richten op
de ziel van het Nederlandsche volk.
De Führer sprak" met oprechte, eenvou
dige woorden tot zijn volk en werd be
grepen. Ons denken en óns voelen
bracht hij onder woorden en telkens
opnieuw waren wij, Duitschers, daar
door getroffen. Hij proefde de psyche
van het Duitsche volk. In dit volk lag
zijn geloof, dit Duitsche volk schonk hij
zijn rijke leven. Hitier begreep hoe zijn
volk slechts leven kon door de harmo
nische werking van alle volksgenooten.
De N.S.D.A-P. maakte hij tot de ver
wekker van al deze levensnoodzake
lijkheden. Wel zorgde Hitier ervoor,
dat partij en volk steeds verbonden
K 945