\i<m hd 2mmuhe Engeland overleeft alle nederlagen,. Mvcdue> de laatste, 1 Se 't verleden lit kt heden! Wethouder te Breskens N.S.V.O. J rem men f. Mifnzer.siijms: W lezers m Tegenstanders, eerlijk blijven a.u.b. Overpeinzing Anonieme brieven/ Tot wethouder te Breskens is be noemd kam. W. J. van den Broecke, tot voor kort groepsleider der Beweging, thans lid van den provincialen raad van discipline. Kam. van den Broecke heeft stam boeknummer 58950 en is lid sedert 1 Juli 1935. Een zijner zoons staat als vrijwilliger bij de' Waffen SS aan het Oostfront. Kam, Werther in Gocsl Ook in Goes heeft kam. Werther in het diensthuis tot de leden van Goes gesproken. De zeer druk bezochte bij eenkomst bracht spr. na zijn rede over Joden, geestelijken en Nationaal-Socia listen een welverdiend applaus. Kringleider Rosier heeft ook hier de leden op hun plicht gewezen en .enkele interne mededeelingen over de wer- kerskem gedaan. Na het zingen van „Mussertman" en het 6de couplet van het Wilhelmus be hoorde deze avond weder tot het ver leden. Doch in menig huisgezin is nage dacht en nagepraat over datgene wat kam. Werther ons had medegedeeld. Dergelijke avonden geven den Natio- naal-Socialist bezieling, strijdgeest 'en strijdlust. C. D. Kam. Werther te Middelburg De Kring Walcheren hield j,l. .Donderdag 'n .enluchtvergadering op den Dam. Vele volksgenooten hadden zich verzameld het Damplein, aangetrokken door de pittige arschliederen welke via de luidspreker tot wijd ti den omtrek werden gehoord. Ten drie ure opende Kringleider Rosier deze bijeenkomst om onmiddellijk het woord te geven B0n den spreker, kam.Werther. Zijn onder werp „Moskou en radio Oranje" werd met lutmmende belangstelling aangehoord. Telkens wanneer de nood het hoogst kwam trad' er in de historie van ons volk steeds weer een redder naar voren. Spreker* herinnerde hier aan een De Ruyter, een Tromp en een Willem je Zwijger, hoe deze zich inzetten voor hun /ölk en hun vaderland wanneer de nood hoog was gestegen. Thans ziten. ons volk, zitten wij allen zoo figp in den put als nauwelijks ernstiger denk- N baar is. Ons vaderland bezet door Duitsch- jand, Ned. Oost-Indië #door Japan, de overige foloniën versjacherd. Het lijkt haast dat er geen hoop op de toekomst meer kan zijn. Maar evenals vroeger, staat ook nu een red der klaar. Ën deze man heet Mussert, die ïihds 1931 zijn stem verhief en nog steeds roept -Aflplk van Nederland, schaart U achter mij". En zijn stem heeft weerklank gevonden in «i§ voBt. Tienduizenden volksgenooten marcheeren in iet leger van Mussert, in de P.O., de W.A., len Jeugdstorm en aden Ned. Arbeidsdienst. Onder deze tienduizenden zitten de beste zonen van ons volk, bezield met een idealisme van de beste soort, vastberadenheid en onver zettelijke wil om te overwinnen blijkên uit hun doen en laten. Welk een diep ingrijpend ver schil met de massa welke nog buiten onze ge lederen staat. Bij hen die somberen blik van het „geen hoop meer. hebben in de toekomst", het zonder ide aal ta moeten stellen. Bij hen geen sprake meer van vastberadenheid en een ijzeren wil, slechts zoo nu^ en dan een sprankje hoop, wanneer het bijvoorbeeld een .oogenblikje licht, zooals bij Dieppe, dat hun vrienden landden. Die hoop is s'echts ij del en de vreugde kort. Na enkele uren reeds is alle hoop vervlogen en zakken ze weer terug in de sleur van eiken dag. Dat is de massa, welke nog geloof hecht aan de verraders van' ons volk, aan hep, welke via d.--7 Oranjezender het volk hier ophitsen, zich zelf veilig wetende, doch anderen in gevaar brengen door aan te sporen tot daden van sa botage. rice is het mogelijk, dat men nog geloof hecht aan -'eze sdiurken en lafaards en is dermate verpest door den'joodsch- pitalistischen eri marxistischen geest, dat men leeds nog gelooft, dat de politieke keuken van l'óór den lOden Mei 1940 weer zal terug- Keeren. Nóg steeds jziet en onderkent men niet, dat de boerenzoon Colijn het hoerendom verloo chende en den adel van het hoerendom ver kocht voor een schotel linzenmoes, in dit ge val voor een mazzeltje in de margarine en zich ook daarmee verrijkte ten koste van den arbeider. Men wil niet zien en bekennen, dat de kerk geworden was tot een bolwerk van de politiek, dat het Evangelie hierdoor verdrongen werd naar de tweede plaats. De kerk was verlaagd tot een instrument van den mammon. De arbeider werd verguisd, de boer verwaar loosd, een leger van werkloozen vijfhonderd duizend was het resultaat. En thans roe£t Mussert: Volk van Neder land, schaart U achter mij, neemt deel aan den strijd voor de wederopstanding van Europa, en daarmee ook van oils vaderland. Den zal er weer zijn arbeid en brood vcor leder die werken wil en werken kan, dan zal een ieder zich door waarachtig Socialisme ge borgen weten in zijn volk. De politieke dominee en pastoor zullen ver dwijnen en plaatsmaken voor hen, die uitslui tend zullen brengen het Evangelie van Christus. muf00 °ns v?'k weer flroot en sterk worden. L.fj eiX straks in de onmetelijke gebieden en rijkdommen van het land der Zwarte Aarde toonen, dat wij ervaring hebben op 't gebied van koloniseeren, - Zoo zullen we daadwerkelijk meehelpen aan den opbouw van het wordende nieuwe Europa en kunnen zijn om met-de woorden van den puhrer te spreken de parel in de kroon der Uerraaansche Staten. Achter Mussert en onder zijn leiding zal ons volk en vaderland de gerechtigde plaats lnne- men in den rij der Germaansche volkeren. De met geestdrift en enthousiasme uitgespro- Verantwoordelijk voor den inhoud De Hoofdopsteller: Drs. G. Schuerman, Mid delburg. Uitgever: District 14, Zeeland van de Nat.-Soc. Beweging. DrukkerPV 1894/23. ken rede had een aandachtig gehoor. N Zonder twijfel zal in veler hart de kiem van den nieuwen tijd gelegd zijn, vroeg of laat zul len de vruchten hiervan gezien worden. Met een kort, kernachtig woord sloot Kring leider Rosier de zeer geslaagde bijeenkomst. Groepsvergadering Na een openlucht-vergadering op den Dam heeft kam. Werther tot de leden op een groepsvergadering ge sproken, welke zeer druk bezocht»was. Op onvergetelijke wijze sprak kam. Werther op bezielende wijze een rede uit over „Joden, geestelijken en Natio- /maal-Socialisten". Wij zagen den Jood voor onze oogen leven, de geldduivel op winst belust, op jacht naar rijkdom en machtOveral was de jood, hij kroop als het ware in een ander vel, om nader tot het volk te komen en dit te beïnvloeden. Ons leven was be- heerscht door den Jood, bij. sport en spel en in den handel. Het bed waarop wij sliepen, 't kopje waaruit wij dronken, de vork waar mede wij- eten, de kleeding waarin wij uitgingen, de jood had er aan verdiend. Aan deze artikelen, aan dit, aan dqrt, aan alles. Reeds is hier de Jood zijn macht ontnomen, doch de joodsche geest onder ons volk gebracht, leeft voort. Wij zullen ook deze geest uit roeien, uitbranden. Doch wij zien ook een verpolitiekte geestelijkheid, pastoor en dominee met politiek, Gods huis misbruiken. Het volk zal weder met zijn ziel in de kerk zuiver tot God moeten kunnen gaan, zonder politiek rumoer vafi> een met haat vervulde geestelijkheid. Doch ook hier zal worden ingegrepen. Geluk kig dat er reeds geestelijken zijn, die ons begrijpen, de waarheid inzien en hun medewerking niet zullen onthou den. De Nationaal-Socialisten zijn geen geloofsvervolgers, doch zij zullen de Kerk die plaats weder geven welke voor Haar is bestemd. Verontwaardiging greep de toehoor ders toen kam. Werther het relaas gaf hoe een pastoor, een moeder, alleen op de wereld met haar kinderen, na het vallen van twee zonen op het verre slagveld in Rusland, van zijn stoep heeft afgejaagd en geestelijke bijstand geweigerd I Wanneer dergelijke „gees telijken" worden aangegrepen is dit geen geloofsvervolging, 'doch geloofs- bescherming. Wij zagen de moeder, ongeschokt in haar geloof, in vertrou wen op God, trouw aan Leider en\Volk, met omhoog geheven hoofd, haar zwo ren weg verder gaan. Welk een kracht kan het Nat.-Socialisme ons geven Uit een dergelijk voorbeeld putten wij de kracht om verder te strijden voor' Volk en Vaderland. Wanneer na een korte pauze en het beantwoorden van enkele vragen door kam. Werther Kringleider Rosier de leden op hun plicht wijst, is de tijd daar dat Groepsleider Bliek met het zingen van het 6de couplet van het Wilhelmus deze avond moet sluiten. Kam. Werther, Uwe woorden hebben bezieling gebracht, de strijd gaat ver der, met Mussert voor Volk 'en Vader land I C. D. r Afdeeling Middelburg, Haar bijzondere taak. Om een taak goed te vervullen moeten we vooraf worden geschoold en döfarom komen de Nationaal-Socialistische vrouwen wekelijks bijeen en bespreken daar verschillende ónder- werpen die nauw samenhangen met het Nat.- Socialisme, zooals volksgezondheid. Het ligt juist op den weg van de vrouw, die voor een gezin staat, daar aandacht aan te besteden. Zij is het, die het eten verzorgt, dus ook ten deele verantwoordelijk is voor de lichamelijke gezondheid van het gezin. Het is op de N.S.V.O. dat er op gewezen wordt hoeveel voedingsstoffen verloren gaan, die bij goede bereiding gemakkelijk behouden konden blijven. Ook is er door de .kameraadskes gefröbeld om te leeren de kinderen thuis bezig te houden. Enkele lezingen zijn er gehouden over liet Germanendom en„Nederland, haar plaats en taak in het nieuwe Europa", door Dr. Felix. Daarnaast is er in het afgeloopen jaar nog heel wat gebreid en ook wel genaaid. ^Maar naast al het practische werken is het noodig, Vooral voor de tegenwoordige vrouw met al haar huishoudelijke zorgen, dat êr wat ont spanning voor haar is. Een enthousiast zang koor, dat onder leiding van kameraad Tam- minga staat, heeft voor 't eerst op een kame raadschapsavond enkele liederen gezongen, wat velen deed besluiten zich ook voor ons zang koor op Je geven. Doch ook de gymnastieksport werd deze af geloopen winter beoefend, zoodat we weer ge sterkt naar geest en lichaam onze dagelijksche zorgen met vernieuwden moed konden aan vatten. Dat de N.S.V.O. in de winterhulpcollecte een belangrijk aandeel, had en in het inzamelen van verschillende dingen, is bekend genoeg. Met nieuwen moed gaan we na enkele vacan- tleweken weer aan 't werk. Frontzorg staat voor de deur. We pakken, allen dezen mooien arbeid aan en hopen op aller medewerking en succesrijke resultaten. Hou Zeef. v. R. L. Groepsleiders en Correspon denten worden dringend verzocht artikelen voor deze rubriek tijdig en regelmatig in te zenden aan C. DEKKER, Redactie „Zeeuwsche Stroom", Postburg 58, Middelburg. KAM. F. A. HILLER OVERLEDEN Zaterdag 19 September bereikte mij de. telegrafische'mededeeling, dat mijn kameraad F. A. Hiller te Sluis, drager van het eeretee- ken „Strijd en Offer", stamboek- nümmer 21709, was overleden. Hij was op zijn eenzame post een der oudste en meest volhar dende strijders voor het Nationaal f* Socialisme. - Jarenlang heeft men hem in zijn bedrijf geboycot en geterrori seerd geen klacht kwam over zijn lippen. Een beroerte sloopte zijn ge zondheid kort voor de oorlog begon. Hij kon zich daarna slechts voetje voor voetje bewe gen. Dit was voor onze toenma lige „Christelijke regeering geen reden hem te ontzien. Hij werd gevangen genomen, zelfs uitgeleverd naar België en Frank rijk. Als een ruïne kwam hij in het Vaderland terug. Democrati sche vrijheid had zijn werk vol bracht. Nu is hij heengegaan. De Lei der zelf heeft hem op zijn ziek bed vorig jaar bezocht en af scheid van hem genomen. Ons past het eerbiedig hulde te brerigen aan dezen pionier van het nieuwe Nederland, daf"hij zelf niet meer beleven mocht. Laat nu de vanen ter aarde zich neigen, sterk was zijn strijd en zijn eer was trouw. De strijd gaat voort. Hou Zee 1 JAN DEKKER. Easn In den strijd voor Leider, Volk en Vaderland; viel op 22 Zomer maand 1942 aan het Oostfront, SS Schütze ANTHONIE LEVINUS CLARISSE, geboren te Schoondijke, 31 Oogst maand 1914. Weerman der W.A. W.A. Nr. 8301. Hij is begraven op het Helden kerkhof te Selo-Gora. Zijn nagedachtenis leeft in onze rijen voort. De Bancommandant 6-III J. C. DEKKER. i /P/7 Buiten verantwoordelijkheid der redactie Wanneer wij, Nationaal-Socialisten, jemand ontmoeten, die hét niet geheel met onze denkbeelden eens is, zetten wij ons, geestelijk althans, onmiddellijk schrap om dezen anti-man van de juistheid van onze denkbeelden te overtuigen Is hef een eerlijk tegenstander, dan wordt op enkele punten meestal wel overeenstemming bereikt, maar, naast eerlijke tegenstanders bestaan er ook nog oneerlijken, en dan is het in vele gevallen niet mogelijk, ook maar oenige overeenstemming te bereiken. Deze categorie immers, welke overi gens grootendeels wordt aangetroffen bij de zgn. intellectueelen, vraagt zich bij een argument onzerzijds niet af, of we misschien toch nog gehjk hebben (hoe ongerijmd dit overigens ook is),' neen, zij trachten op welke manier dan ook, een tegen-argument te vinden, waardoor ze ons van de been kunnen loopen. Dat hierbij de eerlijkheid in het ge drang komt, is althans volgens hen blijkbaar niet zoo heel erg. Hoofdzaak bij hen is, vooral als er anderen aanwezig zijn, dat de juistheid van ons standpunt afbreuk gedaan wordt. De heeren wringen zich hierbij in zoodanige bochten, dat het werkelijk lachwekkend zou zijn, wanneer het feit; dat een overigens eerlijk man zich op politiek terrein tot een dergelijke han delwijze laat verleiden, niet zoo diep treurig was. Een aardig voorval op dit gebied (eigenlijk is het droevig) is 't volgende In een gesprek met een der voren genoemde „intellectueelen" merkte ik op, dat een mensch toch niet voorbe stemd is om alleen voor zichzelf te zor gen, maar dat hij wel degelijk plichten tegenover zijn Volk en Vaderland heeft te vervullen. Het antwoord bestond uit een gewel digen woordenvloed, zooals bij deze heeren gebruikelijk is, maar hét voor naamste kwam hierop neerDijt iemand plichten tegenover zijn Volk en Vaderland te vervullen heeft vond hij volkomen juist. Hij was er zich echter van bewust, dat hij in deze te kort geschoten was, door zich nimmer op eenigerlei wijze met de politiek te bemoeien, maar zich uitsluitend aan de studie te wijden. Zoo op het eerste gezicht leek dit erg veelbelovend, maar ik wist welk vleesch ik in de kuip had, en zoo was het vervolg van deze be kentenis dan ook geen verrassing voor' me. Hij was n.l. van plan zich direct na den oorlog op politiek terrein te be kwamen, om dan zijn steentjel bij te kunnen dragen voor Volk en Vader land. U zult zich natuurlijk afvragen waarom dan niet dadelijk dit goed voornemen omgezet in de daad, want het is toch verkeerd iets uit te stellen- tot morgen, wat we heden kunnèn doen, temeer nog waar het er hier om gaat ons Volk uit den zelf gegraven kuil omhoog te brengen. Ook hierop kwam prompt het ant woord. Zoolang de oorlog en de bezetting duurde was het volgens hem onmoge lijk iets voor ons Volk te doen, en had het dus ook geen'nut zich nu reeds in de politiek te bekwamen. Daar kwam dan nog bij, dat het nu toch onmogelijk was zich een politieke meening te \*>pnen, daar immers alle politieke partijen ontbonden waren. Dat het door de ontwikkeling van het geweldige wereldgebeuren, dat zich thans voltrekt, slechts mogelijk is een keus te doen tusschen Nationaal-Socia- lisme en Communisme, dus tusschen Mussert en Moskou, was hem volko men ontgaan, zoodat hij zich dus voor de onmogelijke taak gesteld zag, een keuze te moeten doen uit één der vele politieke schakeeringen, welke tot het verleden behooren. In werkelijkheid was het natuurlijk heelemaal zijn bedoeling niet, om welke keuze dan ook, te maken, maar zooals zoo velen van zijn soortgenoo- ten, dobri onwetendheid voor te wenden van de verantwoordelijkheid af trach ten te komen en zich reeds bij voorbaat veilig te stellen als-het Nat.-Socialisme onverhoopt toch nog winnen mocht. Nadat ik tevergeefs natuurlijk nog getracht had.dit misverstand uit den weg te ruimen, werd mijn aanbod, hem het programma der N.S.B. te over handigen, zoodat hij alvast met zijn poliffeke scholing kon beginnen vrien delijk afgewezen. Zoo was dan, na een onverkwikke- lijken woordenstrijd, niets bereikt, en eindigde ik' met het voornemen dit soort tegenstanders voortaan in hun sop te laten gaar koken, maar ze des ondanks goed in de gaten te houden. Ze mochten anders straks, wan neer het pleit eenmaal beslecht is, hun huidige onweJendheid, -en de na de beslissing natuurlijk plotseling verkre gen helderziendheid eens gaan gebrui ken om zich een nog betere baan te verschaffen.' M. J. A. Het is altijd toe te juichen, als men zich bezig houdt met de overdenking van hetgeen zich in de historie van Nederland afspeelde, vooral wanneer' het doel is, daaruit lessen te trekken voor het heden. Geen tijdperk is dan rijker aan stof en de vergelijking met het heden meer waard, althans voor wat de wijziging in de magistratuur betreft, dan het tijd vak tusschen 1790 en 1813. Toen ik gedurende de laatste weken in een naburig dorp de oude geschrii- ten nakeek, en in de vergeelde bladen het sierlijk handschrift las van ge slachten die sinds lang niet meer zijn, maakte ik eenige gevolgtrekkingen bij het bestudeererr van dien tijd. Het trok mijn aandacht, dat, na een rumoerige periode, een andere hand het schrijven voortzette, en dat al de magistraatspersonen door anderen wa ren vervangen. Dezelfde moeilijkheden, die ook de huidige tijd kent, deden zich voor een gemeentebode werd ontslagen, demon stranten kregen gevangenisstraf, enz. Na een poosje consolideerde zich de toestand en trots de vele moeilijkheden die nog kwamen, werd het gezag door de nieuwe machthebbers gehandhaafd. Toen kwam 1813, en, zult u zeggen, daarna kwamen de menschen van g vóór 1795 w§er aan het roer.Mis, de mannen die na dien datum gere geerd hebben bleven allen rustig op hun plaats, ia, hun macht werd zelfs nog grooter. Dat lijkt wel een beetje vreemd, maar dat is het toch niet, want het oujie van vóór 1795 was voor goed dood en de menschen, die de ver ouderde ideeën nog aanhingen, waren niet bruikbaar meer. Zoo zal het ook nu weer gaan, trots ,al de hoop die de aanhangers der democratie nog hebben. De nationaal 'socialistische idee verdringt het oude en alle anti's zullen onherroepelijk aan den kant gezet worden, als ze den nieu wen geest blijven weerstreven. Laat elk van deze personen dit eens ernstig overwegen. M. C. v. d. W. Ik Éag ze loopen, de jongens, da jeugd vah Nederlandgeplakte ha ren, gekleurde jas en andere broek, cigaret in de hand, den ganschen avond op en neer, op en neer de hoofd straat van ons stadje. Zij leunen in portieken, hangen tegen muren en kijken dè straat door. naar niets. Want hun. oogen zijn moe- gekeken, door den heelen avond het zelfde te zien. Zij slenterrffe. Zij wachten. Zij wach ten op het uur, waarop Vader of Moe der zeiden dat ?ij thuis moeten zijn. Zij verslijten hun schoenen, zij ver slijten hun tijd, zij verslijten hun vrije uren, want zij weten niet wat zij moe ten aanvangen. Met leege handen, leege zielen, wachteX zij tof Engeland komt. Ik zag ze loopen. Fier in hun blau we hemd,, stappend d'oor dezelfde hoofdstraat van ons stadje. Waar heen? Ook in afwachting en in ver veling Neen. Doelbewusthun jon ge leven heeft reeds een doel. Te wer ken voor het Vaderland. Zij gaan naar hun wekelijkschen avond-dienst. Zij doen aan sport, sta len hun spieren, kweeken uithoudings vermogen, maken zich sterk en hun stap wordt veerkrachtig. Zij zien een leven voor zich, een ideaal. Zij willen mannen en vrouwen worden, sterk in hun liefde voor Volk en Land. Zij wil len straks daarvoor leven, strijden en als het noodig is, sterven. Zij voelen reeds in hu.n jonge jaren, dat hun leven niet mag zijn een 'slentergangetje, een afwachten, maar een aanpakken in alles, wat zij ondernemen, moed om te leven en durf om door het leven te gaan als idealisten. Ook zij zullen wachten tof Engeland komt, maar. paraat. Ik vergeleek die beide soorten. Ik zag het slappe, het twijfelachtige bij de eene groep, en het ware enthou siasme bij de anderen. En ik lield het bij de laatsten. OPMERKER. Aan mijn bureau worden steeds gaarne alle inlichtingen en ge gevens verwacht, welke het be lang van het Nederlcmdsche Volk kunnen dienen. Nimmer wordt echter aandacht geschonken aan anonieme brie ven, hoe goed die ook mogen zijn bedoeld. -. Wanneer men eerlijk strijdt voor een zaak moet men er ook open lijk voor uit durven komen. Namen van briefschrijvers wor den door ons nimmer gepubli ceerd. Gemachtigde van den Leider, JAN DEKKER. BEKENDMAKING Distinctieven der Beweging Hierover is een boekje uitgegeven, waar in de Distinctieven der Beweging, als ook van de Fronten en Gilden zijn op genomen. Dit zeer bruikbare 'boekje, van handig formaat, bevat bovendien een negental bladzijden tekst, waarop beknopt en dui delijk de op de kleeding'en uitrusting onzer geüniformeerden betrekking heb bende voorschriften vermeld zijn. Dit boekje, waarvan de prijs slechts 0.25 bedraagt, wordt dus door >elk lid aan geschaft. De Districtsmateriaalbeheerder. Belangrijk voor Administrateurs en Vert. Strijdfonds Door mij zijn aangesteld als Controleurs o/L voor Kring 59, Zeeland-Noord, Kring 60, Walcheren, Kring 62, Zeeuwsch-Vlaanderen, Kam. W. A. de Groote, Noordweg B 53b, St, Laurens, bij Middelburg. Kring 61, Bevelanden, Kam. H. J. Bongertman, p/a. pension Lanse, v. d. Boutstraat 12, Goes. Uitsluitend deze kameraden-controleurs zijn bevoegd de administratieve bescheiden, zegels, enz. te controleeren, zoomede tot het verstrek ken van nadere inlichtingen, aanwijzingen enz. op het gebied van administratie en financiën Indien noodig, gelieve II zich dus direct to hen te^wenden. De Hoofdinspecteur o/L. v. d. Hoofdafd. Financiën en adm Dienst Controle P.O. Ondergeteekende adres te verzoekt hem (haar) te willen Inschrijven als lid der N.S.B. r* i l -1942. Onderteekening r Op te zenden naar het D Kringhuis van de N.S.B. Koningstraat 4 Goes.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1942 | | pagina 4