Öostfront-nieuws
Onze Familienamen
Het WiflteMperk
in Zeeland
Waan' OBI staat de Duitsche arbeider wel
achter Hitier
Öe da
Aan onze aan het Oostfront strijdende Kameraden
Het afscheid van
Kringleider Stoetzer.
Onderwijzers
Wie behooren tot
het Rechtsfront?
Gouden Kalf
Ditmaal richten wij ons niet alleen
tot allen van het thuisfront, maar wen
den wij ons in de eerste plaats tot U,
die als dappere soldaten van den
Führer en trouwe volgelingen van on
zen Leider in het verre Rusland uwen
harden soldatenplicht vervult.
Onze gedachten waren bij U, toen
gij in den afgeloopen winter de wacht
betrok bij de stellingen aan het Ilmen-
meer, rondom Leningrad, bij Rostof, of
waar gij U ook mocht, bevinden zij
zijn weer bij U nu gij zegevierend den
Kaukasus intrekt eri steeds verder in
Rusland doordringt.
Wij willen ook denken aan hen, die
fn de rijen van het N.S.K.K. of bij de
Nachrichtentroepen medehelpen den
gemeenschappelijken vijand te ver
slaan. Evenzeer aan )de mannen, die
huis en haard, vrouw en kinderen ver
lieten, om de vruchtbare Russische
aarde te. bebouwen en zoodoende voor
de voedselvoorziening van het nieuwe
Europa zorg te dragen. Zij zijn even
goed pioniers en frontsoldaten.
Wij hebben gehoord van uwe dap
perheid en voorbeeldigen moed, wij
hebben gelezen hoe gij, 'mannen van
de SS en het Legioen in de Dritsche
legerberichten met eer© genoemd werd,
en wij zijn trotsch op U geweést. Een
volk dat dergelijke .soldaten kan voort
brengen heeft zijn bestaansrecht be
wezen en wij weten, ^at, als straks de
vredesklokken over Europa znllep lui
den, uw houding de beslissende maat
staf zal zijn, Waarnaar ons land beoor
deeld-zal worden.
Zeker, velen van ons volk begrijpen
dit nog niet of willen het niet begrijpen,
maar ait'doet aan het feit niets af.
Alle verblinden die zich thans nog
aan de keuzeGermaansch Naf.-Soc.
of Aziatisch Bolsjewisme willen ont
trekken, of denken dat er nog een an
dere weg bestaat voor ons land, zullen
eens kleur moeten bekennen en hun
houding dienen te herzien. Dan zullen
zij ook begrijpen waarvoor gij hen ge
spaard hebt, door, tezamen met de
Germaansche strijders uit do andere
landen van Europa, het duivelsche
monster, dat Bolsjewisme heet, vernie
tigend te verslaan.
Wij van het thuisfront zijn er ons
van bewust, dat al datgene, waaraan
wijthafis mogen bouwen, slechts mo
gelijk was en is door uw inzet. Het is
ons duidelijk, dpt gij en gij alleen de-
waarborg zijt, dat onze revolutie tot in
haar uiterste consequentie doorgevoerd
zal worden.
Gij zult niet dulden, dat sommige
zich als Nat.-Socialisten voordoende
individuën, die op den, keper be
schouwd slechts burgerlijke reactionai
ren blijken te zijn en slechts Nat.-Socia-
lisme voorwenden om zich hooger op
té trekken aan het politieke koord, ons
volk nog langer bedriegen en ons in
wezen goede volk op een dwaalweg
brengen.
Onze Leider staat er borg voor, dat
onze gemeenschappelijke idealen ver
werkelijkt zullen worden, al of niet met
goedviijden dezer heeren.
Het spreekt vanzelf, dat er tus-
schen U en het thuisfront een hechte
en onverbreekbare band dient te be
staan. Daarom heeft de Opstelraad
van ons blad gemeend om regelma
tig een rubriek „Oostfront-Nieuws" te
plaatsen, opdat wij gezamenlijk con
tact met elkaar zullen houden.
Wij vertrouwen dan ook, dat gij
ons regelmatig van uw belevenissen
in kennis zult stéllen, zoodat wij deze
eventueel kunnen publiceeren. En
gij zult veel te schrijven hebben, om
dat het soldatenleven vol afwisseling
is. Gij zult wellicht momenten heb
ben dat er behoefte bestaat om uw
hart voor uw kameraden uit te stor
ten.
Enkelen uwer kameraden hebben
ons reeds geschreven, maar wij weten'
dat er nog meerdere Zeeuwen zijn aan
het Oostfront, hetzij als soldaat, hetzij
als boer, wien de „Zeeuwsche Stroom"
na aan het hart' ligt.
Voor ons kan en zal dit alles een
aansporing zijn om vol te houden, om
hier onze plicht te doen. Dus, kamera
den, wij hebben elkaar begrepen, wij
zullen ons volk laten zien, dat er tus-
schen Oostfront en Thuisfront een
""hechte band bestaat, die nimmer ver
broken kan worden.
Trots vervult onze harten om IT, die
vrijwillig de grootste offers gebracht
hebt.
Wij hopen spoedig iets van U te ver
nemen.
Het Thuisfront groet U met ten krach
tig „Hou Zee" V.
Van alle richtingen uit Oost Z.-Vlaanderen
waren de werkende leden der Beweging naar
Terneuzen gekomen om afscheid te nemen van
hun Kringleider, kameraad Stoetzer.
De afscheidsbijeenkomst werd gehouden in
de zaal van het Kringhuls. Voor deze gelegen
heid was de zaal op eenvoudige maar stijlvolle
wijze versierd.
Nadat allen hadden plaatsgenomen, betraden
precies 8 uur de Gemachtigde van den Leider,
kameraad Dekker, die voor deze gelegenheid
naar Terneuzen was gekomen, vergezeld van
den Kringleider, de zaal.
Na het zingen van „De Zwarte Soldaten"
opende kameraad Hamelirik, de onder-kringlei
der, de bijeenkomst met. een korte toespraak.
Hij wees er op, dat nu kam. Stoetzer Z.
Vlaanderen gaat verlaten, de krjrig voortaan
de 'steun en de krachten vhn hem zal moeten
missen. Wij, zoo vervolgde kam. Hamelink,
wij zien onzen Kringleider niet graag vertrek
ken, wij missen niet graag een goeden kame
raad, maar de Leider heeft bepaald da{ kam.
Stoetzer op een belangrijker post de Beweging
zal moeten dienen. Vervolgens spoorde hij de
kameraden aan om allen hun uiterste best te
doen en eendrachtig samen te werken en nog
harder voor de Beweging të strijden dan tot
nu xtoe gedaan*werd. Dat is onze plicht, zei
hij, de kameraden aan de fronten rekenen op
ons. Vervolgens richtte hij het woord tot ka
meraad Stoetzer; wenschte hem veel succes in
zijn nieuwe werkkring en sprak de hoöp uit,
dat kam. Stoetzer, daar waar mogelijk,altijd
de belangen* van de Zeeuwsch-Vlamingen zal
blijven behartigen. Namens alle kameraden en
kameraadskes van den Kring bood h.'j daarna
kam. Stoetzer als aandenken aan zijn strijd^
makkers v*n beneden de Schelde een mooie
vulpen nan. Met een driewerf Hou Zee voor
de- r -heldenden Kringleider, besloot kam. Ha-'
me';nk z^jn'toespraak. Hierna nam kam. Stoet
zer het woord.
Aercerst sprak hij zijn dank uit voor het
rx ;ïe en practische geschenk. Sprekende over
c'::i t--;d, welke hij in Zeeuwsch-Vlaanderen
cewerkt heeft, gaf hij te kennen, dat hij hier
graag was. Hij had *de Zeeuwsch-Vlamingen
Leren kennen als eerlijke menschen, prettig in
een omnang en rondborstig. Nooit, 'zoo zeide
h'j, zal ik den tijd, dien ik in Zeeuwsch-Vlaan-
r :?n heb doorgebracht, vergeten. Hij beloofde
1. r neg eens een bezoek aan dezen Kring te
zimen brengen. Den Gemachtigde van den
Leider bracht hij dank voor-de verleende hulp
en samenwerking en voor het in hem gestelde
vretrouwen.
Daarna sprak de Gemachtigde van den Leider.
Ook kameraad Dekker zag kam. Stoetzer niet
graag uit Zeeland vertrekken en had getracht
hém voor het district Zeeland te kunnen be
houden. Maar de Leider had een andere taak
voor hem. Vervolgens gaf kam. Dekker een
uiteenzetting van de reorganisatie van het Dis
trict en legde, er den nadruk op, dat deze tijde
lijk zou zijn. Hij wees er verder op, dat het
de plicht7 is van alle kameraden en kameraads-
kes om hun uiterste best te doen voor hun
Volk en Vaderland. Als.we zien met welk een
moed en wilskracht onze kameraden aan het
Oostfront strijden voor de toekomst van Neder
land en welke offers door die kameraden ge
bracht moeten worden, dan mag voor ons hier
aan het thuisfront geen enkel offer te groot
geacht worden.
Hij twijfelde er niet aan, dat in de toekomst
de Kring Zeeuwsch-Vlaanderen 'nog meer zal
uitbreiden.
Verder wees kam. Dekker er op, dat het
noodzakelijk is ook de jeugd in Nationaal-
Socialistischen geest op te voeden. Daarom is
het noodig, dat alle jongens en meisjes lid
worden van den Jeugdstorm., Niet alleen de
kinderen van de leden, die zijn vanzelf sprekend
lid van den Jeugdstorm, maar de jeugd in het
algemeen moet opgewakkerd worden, en vooral
de ouders moeten er toe gebracht worden om
hun kinderen inplaats van langs de straten te
laten slenteren, te laten genieten van het mooie
werk dat de Jeugdstorm voor onze jeugd doet.
Ook*de N.S.V.O. had de aandacht van kam.
Dekker. Hij wekte alle kameraadskes op, lid
te worden en hun krachten te geven voor het
mooie en verdienstelijke werk, dat door de
N.S.V.O. verricht wordt.
De Gemachtigde besloot zijn toespraak met
kameraad Stoetzer het beste voor zijn verdere
leven te wenschen.
Met het zingen van het 6de couplet van het
Wilhelmus werd het officieele^ gedeelte van
deze bijeenkomst gesloten. Daarna werd de
vergadering voortgezet in kameraadschappelijk
samen zijn. Het orkestje speelde onze strijdlie
deren, die door* de aanwezigen allen uit volle
borst wérden meegezongen.
H.
Oproep aan
Onderwijzers en Onderwijzeres
sen, welles lid zijn der N.S.B. of
sympathiseeren met de Nationaal-
Socialistische gedachte, worden
verzocht, aan mij hun personalia
in te zenden, voor zoo ver zij er
prijs op stellen een andere stand
plaats, al dan niet in Zeeland, te v
krijgen.
De Gemachtigde van den
Leider in Zeeland,
JAN DEKKER,
Brieven adresseeren
Koningstr. 4, Goes.
Aanvragen voor uitkeering
Reeds zijn de buurtschappen der
Winterhulp Nederland in Zeeland
wederom hun jaatlijksche werkzaam
heden begonnendezen keer voor de
uitkeeringen in het kader van het
seizoen 19421943.
De buurtschapshoofden moesten voor
de tweede helft van de maand Sept.
bij het Provinciaal Bureau .te Middel
burg een opgave indienen van het aantal
volksgenooten, dat naar de meening
van de buurtschapshoofden voor een
Winteihulpuitkeering in aanmerking
komt. Aan de hand van het opgegeven
aantal personen, zal men de grootte
der uitkeeringen in de onderscheidene
Zeeuwsche gemeenten althans bij be
nadering kannen vaststellen.
De Winterhulp in onze provincie
zal evenals het vorige jaar wederom in
een groot aantal gezinnen of bij alleen
staande volksgenooten den stoffelijken
nood leenigen, niet door middel van
een schriele bedeeling, doch door te
zorgen dat inderdaad een ruime ver
lichting gebracht wordt.
De Winterhulp zal daar om zoo te
zeggen in het aanstaande jaargetijde
niet alleen de kaas op de boterham
brengen, maar ook de suiker in de koffie
en al bestaan de giften uit waardebonnen
voor levensmiddelen, verwarming en
kleeding, op deze wijze komt in de
gezinnen ook wat geld vrij voor de
genoegens die iederen volksgenoot toe
komen. Immers komt op deze wijze ook
de mogelijkheid, als het er af kan, voor
een kaartje in de bioscoop en eén glaasje
bier op den Zondag. Als dit alles op
gepaste wijze gebeurt misgunnen we de
volksgenoote die de hulpverleening van
de W. H. N. ondervindt zelfs niet een
mooie permanent in heur haar, Zooveel
is wel zeker, dat Zeeland met zijn rijken
bodem doch voor een goed deel vrij
arme bevolking, dit jaar het werk van
de Winterhulp eens te meer zal ervaren
als een zegenrijken arbeid voor het Volk
door het Volk, omdat geleerd .door de
ervaring een nog betere regeling der
uitkeeringen verkregen is als in vooraf
gaande jaren.
Wij willen er ook nog op
wijzen, dat thans reeds ge
legenheid bestaat om bij de
blokhoofden en de buurtschaps
hoofden aanvragen om uitkee
ring in te dienen.
Deze aanvragen 'worden dan
zoo snel mogelijk door de
plaatselijke medewerkers onder
zocht. Komt men in aanmerking
voor een uitkeering dan wordt
men op een lijst geplaatst. De
termijn voor het indienen der
aanvragen sluit voor de eerste
uitkeering op 23 September.
Zoo bleef van den schooner droom
uit het jaar 1918 niets over. Ook de
parlementaire démocratie had den ar
beider geen voordeel opgebracht. De
leiders, vooral die der vakvereenigin-
gen,' waren zich de leemte, welke ont
staan was, wel bewust. Men besloot
zich een nieuw doel te stellen, een
nieuw ideaal op te bouwen, een nieuw
geloof in het leven fe roepen. 'En men
vond de bedrijfsdemocratie uit, die dan
een der wegen zou zijn, welke tot ver
wezenlijking van het socialisme zouden
voeren.
Al was men dan ook niet ln staat
het socialisme 'te verwezenlijken, dan
zou toch op zijn minst genomen, naast
de parlementaire democratie, d.w.z. het
rechf van medezeggingsschap in de
leiding van den staat, ook de bedrijfs-
democratie, het recht van medezeg
gingschap in de leiding van het be
drijfsleven treden. Langzamerhand zou
dan, eventueel tengevolge van het
regelmatig doordringen in het bedrijfs
leven, i.ch nog datgene bereikt worden,
wat men in 1918 niet met één slag had
kunnen winnen, n.l. de socialisatie van
het bedrijfsleven. Men kon nu, aan de
hand van de vroegere, vóór den we
reldoorlog geldende theorieën van het
Revisionisme, spreken van een „groei
end socialisme".
Eq was er in werkelijkheid nu niet
-veel, dat in dit opzicht positief te waar
deeren vief
Reels overtuigd van de twijfelach
tige waarde derparlementaire demo
cratie, werd in 1920 de bedrïjfsraden-
wet afgekondigd, welke de bedrijfs-
democratie moest verwezenlijken. De
arbeider verkreeg door deze wet het
recht van medezeggingschap in de
leiding van het bedrijf. Hij kon door
middel van zijn vertrouwensmannen
bij het aannemen en ontslaan van ar
beiders zijn meening doen gelden. Hij
kon invloed uitoefenen bij het bepalen
der loonen, en op de arbeidsregeling
in het bedrijf. Hij kon nu de nieuwe
arbeidswet, welke^eveneens in den tijd
na den oorlog tot stand was gekomen,
heipén toepassen. Hij was zich ervan
bewust, dat de ondernemer niet meer
zooals vroeger heer en meester in
eigen huis was en dat deze nu niet
meer kon doen en laten, zooals hem
dat paste. "En dat wilde'heel wat zeg
gen. Want het verhoogde en versterkte
het zelfrespect van den arbeider. Men
moet namelijk niet uit het oog verlie
zen, dat de Duitsche arbeider den strijd
Tot het Rechtsfront behooren
Afd. A. Réchterlijl Macht (rechters
en iedereen, die werkt op de recht
bank, zooals griffiebediende, enz.).
Afd. B. Politie (iedereen die met de
politie te maken heeft, bijv. typistes
bij politie-instanties, enz.).
Afd. C. Advocaten en personeel.
Afd. D. Notarissen en personeel.
- Afd. E. Belastingconsulentenen per
soneel.
Afd. F. Accountants en personeel.
Onmiskenbare schakel in de keten der
onderzoekingen betreffende verleden,
aard en samenstelling^ van ons Zeeuw
sche volk»
Alhoewel onze familienamen pas in den Fran-
schen tijd, bij de invoering van den Burgerlijken
Stand, een staatsrechterlijk karakter gekregen
hebben, zijn de familienamen als zoodanig reeds
veel ouder.
Omsrteeks het jaar 1000 komen de eerste
sporen hiervan voor. De adel gaf uiteraard hier
het voorbeeld en geleidelijk aan volgden de
burgers hun voorbeeld, om zich naar den ge
meenschappelijken stamvader te noemen.
Tot ongeveer .1450 is er in de erfelijkheid
van familienamen niet de minste regelmaat te
bespeuren. Het kwam zelfs nog veel voor, dat
zoons van denzelfden vader zich met verschil
lende namen noemden, terwijl anderen volston
den met het patronimicum (voornaam van den
stamvader)
Ook kwam het nog"" veel voor, dat kinderen
zich naar de moeder noemden, vooral wanneer
deze van voornamer geslacht was of wanneer
de vader nog geen familienaam aangenomen
had.
Eerst in den loop van de 17e eeuw werd
de gewoonte om vaste erfelijke familienamen
aan te nemen in Holland en Zeeland algemeen
gebruikelijk.
En bij decreet van Keizer Napoleon, d.d. 18
Augustus 1811, wefden de ingezetenen van
Holland, die toen nog geen familienaam voer
den, aangezegd om binnen de termijn van één
jaar er een aan te nemen. Dat aan dit decreet
niet algemeèn gevolg werd gegeven, blijkt uit
een Koninklijk Besluit d.d. 8 November 1825,
waarin staat, dat het in sommige gedeelten des
Rijks nog steeds plaats vindt om geen eigenlijken
geslachtsnaam te voeren, maar integendeel ver
anderlijke bijnamen tedragen en deze telkens,
bij verandering van woonplaats, met andere
namen, die ontleend zijn, te verwisselen.
-Dit is blijkbaar'voldoende geweest, want van
latere besluiten is geen sprake -meer geweest.
Wie meer over de geschiedenis van de Ne-
derlandsche wetgeving op de namen wil weten,
verwijs ik naar het boekje „pe strijd om de
geslachtsnamen" van A. Vrieze (Uitgave N.V.
Samson, Alphen aan den Rijn).
Op een betrekkelijk gering aantal na zijn
alle Nederlandschè familienamen terug t£ bren
gen tot 4 hoofdgroepen, en wel
1. Patronymica (vadersnamen)
2. Namen ontleend-aan aardrijkskundige plaat
sen, huisnamen en namen ontleend aan ge-
velsteenen, uithangborden, enz.;
3. Namen ontleend aan ambachten en bedrij
ven, enz.;
4. Namen van allerlei oorsprong (lichamelijke
en geestelijke eigenschappen, planten, die-
^ren, enz.).
1, Patronymica.
Deze zijn de oudste van onze geslachtsnamen.
Niets" lag toch meer voor de hand, dan dat
de zoon zijn verwantschap met zijn vader in
zijn naam deed uitkomen. De eenvoudigste
manier om aan te duiden, wiens vader iemand
was, bestond in de bijvoeging van „zoon", ach-
^ter_den naam van den vader.
Bijvoorbeeld. Klaas Janszoon, hetwelk in het
spraakgebruik langzamerhand vervormde tot
Klaas Jansen of Janse.
De volledige vorm komt nog in enkele fa
milienamen voor, zooalsHuissoon, Pierson,
Neeteson, enz.
Van dubbele namen zijn bijvoorbeeld afge
leidKoppejans (van Ja-cop Jan), Coppoolse
V(van Cop Pool), Koppenol (van Ja-cop Nol).
In Friesland vindt men daarentegen de uit
gangen -inga en -ma, hetwelk eveneens betee-
kent zoon van. Bijvoorbeeld Jelleraa (zoon van
Jelle), Roukema (zoon van Rouke), Aukinga
(zoon van Auke), Douwenga - (z. v. Douwe),
enzoovoorts.
En in de_Saksische streken van ons land
(Twente en. .Drenthe) de uitgang -ink. Bijvoor
beeld Hesselink (zoon van Hessel), Ebbink
(zoon van Ebbe), enz.
Talloos zijn echter de vele namen, afkomstig
van voornamen, welke vervormd zijn of heden
niet meer bestaan. Hieronder enkele voorbeel
den uit de vele namen
Boele, Bole, Bol(Boelens, Boolen, - Boole-
man, Bolle,"Bols*
Boon, Bonte(Bctone, Boonsma, Bons,
Bontink, Bontkes)
Buddo, Butte, Fotte(Budding, Buttinga, Bot-
tema)
Domis(Domisse, Dommisse)
Faas(Faasse)
Kolijn, Kool
-Meeus
Wisse
(Kolijn, Colijn, Cool, Ko-
le, Kooien)
(Meeuwse, Meeuwisse)
(Wisse, Wissing, Wis-
sink)
In de eeuwen na de Hervorming stelden vele
intellectueelen er prijs op, hun naam eén ge
fleerd aandoende klank te geven, door hun naam
'een'Grieksche of Latijnsche uitgang te geven.
De Grieksche uitgang vindt men in namen
alsHermanides, Paulides, Mensonides, enz.
De Latijnsche uitgang inHajenius (van Hajo)#
Jansonius, Koppius (van Kop is-Ja-cop).
H. M. STOPPELENBURG,
(wordt vervolgd.)
nooit uitsluitend om de verbetering van
zijn materiëele positie voerde, doch on
tegenzeggelijk ook altijd daarom, op
dat rpen hem als mensch en persoon
lijkheid meer dan tot nog toe het geval
was, zou respecteeren en waardeeren»
Deze bedrijfsradenwet bracht hem in
derdaad een stap verder in deze rich
ting. De vakvereenigingen deden daar
om ook alles'om de positie van de be
drijf sraden te verstevigen.
Een op groote schaal opgerichte be
drijf scur sus moest de leden van d?n
bedrijfsraad vertrouwd maken met a7"e
wettelijke bepalingen en hen op dg
hoogte stellen van alles, wat zij bij de
uitoefening van hun ambt moesten
weten. Deze bedrijfsraden hebben dan
ook hun positie in den regel niet mis
bruikt, vooral waar zij bij langere uit
oefening van hun functie meer en meer
inzicht kregen in den gang van zaken
van het bedrijfsleven en den automati-
schen samenhang van bepaalde instel
lingen erkenden.
Aan de eigenlijke leiding van het
bedrijf namen zij evenwel geen deel en
ook de poging de bedrijfsraden bij de
kapitalistische ondernemingen, door 't
afvaardigen van een gevolmachtigde,
meer tot hun recht te doen komen, was
geen succes. Het was den enkelen ar
beider, die tenslotte weinig op de
hoogte was van-den economischen sa
menhang van het groote bedrijfsleven,
niet mogelijk om ook maar eenigen in
vloed op de te nemen besluiten uit te
oefenen.
Zoo bleef de bedrijfsraad voor de
groote massa toch slechts een onvol
komen instelling. Doch men nam het
voot hem op, aangezien de lfiders
deze instelling als een schrede, op den
weg naar het socialisme voorstelde^
en omdat zij ook inderdaad den arbei
der in het bedrijf een zekere moreele
houvast gaf.
Men had b.v. óok de groote arbei
dersbond opgericht, die door middel
van haar kapitaal in een reeks van
bedrijven de macht in handen had,
daar was de „Volksfürsorge", de groot
ste van allé door de vakvereenigingen
opgerichte verzekeringsmaatschappij en
en tenslotte had men nog de machtige
organisatie der coöperatieve verbruiks-
vereenigingen, welke een eigen pro
ductie-apparaat hG[d opgericht en die
in de vervaardiging van zekere ver-
bruiksgoederen zich onafhankelijk van
den particulieren, kapitalistischen han
del had weten te maken.
Weliswaar begreep ook hier de
groote massa niet altijd direct de "on
middellijke waarde en het directe nut
dezer instellingen, want de arbeiders-
bank betaalde geen hoogere rente dan
de overige banken of de gemeentelijke
spaarbanken, en de waren in de coöpe
ratieve verbruiksvereenigingen waren
niet beter, ook niet goedkooper dan bij
de kleinhandelaren. De werktijden en
de arbeidsvoorwaarden jn de arbei-
dersbedrijven waren in werkelijkheid
ook niet gunstiger dan in overeenkom
stige particuliere ondernemingen. En
de hooge salarissen van de leidende
employé's zetten veel kwaad -bloed.
Doch men ondersteunde al deze instel
lingen, zooveel men kon, omdat men
steeds weer te- hooren kreeg, dat zij
alle bouwsteenen waren, waaruit het
nieuwe socialistische rijk zou worden
opgebouwd. (wordt vervolgd.)
om het
Gelijk weleer, in Mozes' dagen,
reeds Meyer aan Cohen' kwam vragen
hoe 't met het goud van Aron ging
en iedereen z'n allegaartje,
(de beugeltasch van tante Saartje
en menig ander kostbaar ding)
van meer of minder hooge waarde,
ill eenen zak bijeen vergaarde
en deze op de schouder hing
van Sam, die tusschen schafttijd even
de spullen aan den man zou geven,
die alles bijelkaar- ontving,
om van die schitterende zaken
*t beruchte Gouden Kalf te maken,
waarna men er tpe overging,
met heel de uitgelaten schare
als gekken, en als halve garen*
tes dansen ïn een groote kring,
die door die heele_ troep malloten
rondom hun Afgod was gesloten
Zóó dansen ook in onze. dagen
degeen' die vette jassen dragen
(van d' uitverkoop bij Oome Jan)
met hen, die ^zeggen: Heere-Heere,
en ondanks dat, toch nimmer leeren
dat ook de tijd verand'ren kan..^.
Zoo dansen gladde advocaten,
gearmd met hen die steeds vergaten
dat -t zwoegeh van de „Kleine Man"
niet enkel is voor den Hebreeër,
of voor den puffende O-W-er,
maar dat de man van „Onderjan" -
ook recht heeft op z'n middagprakkie,
en -op 'n goed cónfectiepakkie,
en dat hij óók iets eischen kan....
Zoo dansen dommen en geleerden,
Ozo-ers en geraffineerden,
de heele trieste rataplan,
de harlekijnen en piassen,
ze dragen op hun zwarte jassen
het teeken van de Ku-Klux-Klan
Ze dansen op hun platte zolen
(Baas Roosevelt heeft het bevolen),
en Churchill geeft het tempo an
Pas op, .gij goudbeluste bende,
degene die gij steeds miskende
heeft eenmaal reeds de. Tempelzaal
gereinigd van de numtbesnoeiers,
en andere vaiuta-knoeiens
er uit gerammeldallemaal-
J. v. d. B.
