Er verandert wat in de harten
- Politieke preeken
UITGAVE VAN DE NATIONAAL-SOCIALISTISCUE BEWEGING.
DISTRICT If-ZEELAND
Een hondsch bericht
Zeeuwscbe babbelaars
cz^
;rs
2e Jaargang, No. 8
Onze ideeën winnen veld, ook in Zeeland
Als Europa den strijd
tegen het bolsjewisme
eens moest opgeven
Donderdag 2 Hooimaand 1942
bomaanval.
1 s hadden Maandag
.- Maandag en Dins-
jilaatsen in ons land
pij 36 menschen om
Onder deze slacht-
ook zes leden der
taats in het Westen
nsten verrichtten bij
bdt.
Jffelijke resten van
heden overgebracht
haardsteden, was er
lienkingsbijeenkomst
een monument, dat
hk leende om herin-
I te roepen aan een
jdperken van de Ne-
Ihedenis.
II uur stelde zich
fcht der W.A. op, uit
lemeenien uit de om-
Jitallen bloemstukken
astig van vertegen-
Beweging, het Riiks-
I W-A-, de Nederiand-
^ganisation Todt, de
Sht en marine getuig-
leleven met de slacht-
Igelsche aanvallen.
Irezigen bevonden zich
lie gewestelijke Beauf-
I Rijkscommissaris, en
de gemachtigde van
eweging, de Fronifüh-
tisafion Tödt, de verte
den waarnemenden
W.A., H. C. van 't
laris der provincie, de
Is v. h. Roode Kruis, de
li, verschillende kring-
leging, de gewestelijke
lertegenwoordigers van
1 Nederlandschen Land-
Iderl, Volksdienst, de
paux, e.a.
Het laatste appèl,
moment was 'het, toer
/.A. het stoffelijk over-
Jden van het groepshuis
fier herdenking droegen,
arte vlaggen de baar
de nadering van den
l.tige trommelslag weer-
Duitsche militaire kapel,
prlegging der tientallen
waaronder een krans
hr, van den Beauftragte
commissaris, den Front-
I Organisation Todt, den
leecommandant en den
nmandant, riep i de ban-
Eijn gevallen kameraden
fitste appèl. Een krachtig
li mond der talrijke aan-
Inannen weerklonk, toen
I. aflas van de door den
|itaanval uit hun midden
eraden. Frederik Tolle-
aeester der W.A.,- Jozef
htmeester der W.A.; Pie-
Iran Boven, konstabel der
JJohannes de Back, weer-
Leendert Pieter Adriaan
weerman der W.A. en
leurbaay, weerman der
S/uist van den oorlog valt,
In, zeide daarop de Front-
Itrganisation Todt, Hij her
laan, hoezeer deze W.A.-
plicht vervuld hebben en
offer brachten voor hun
ïroot Duitschland dankt U,
T.
lancommandant Ouwejllng
pr aan, welk een .onherstel-
hier geleden werd, doch
I dit bloedoffer opnieuw zal
lot een gelukkige toekomst
Plechtig beloofde hij, dat
I de toekomst een trouw hel-
van de nagelaten gezinnen.
Kam. Dekker spreekt.
de Leider bracht de Gemach-
Dekker daarop een laatste
|wees erop, dat deze weer-
het veld van ee^ gevallen
strijd voor een vrij Neder-
Jbrachten het hoogste offer
PA. van hen kon vragen. Gi
ligen W.A. Qat is de nieuwe
llken strijd bereid. Gij heb
1 opdat ons volk zal leven
zal niet vergeefs gewees'
|ker besloot zijn treffende red€
blgende gedicht
Be vanen ter aaz*de zich neigen,
zijn strijd en zijn eer was trouw
Ode kracht vah zijn leven gegeven
jde handen ten groet van rouw,
pen nood en dood .jtijgt eeuwig
Dietschland
|;t bezielt ons in het vuur van den
strijc
let slot van deze doodenhei
jspeelde de militaire kapel „Ic
en Kameraden", terwijl de bai
Sten vaandelgroet bracht.
id der N.S.B.
1942. Onderteekening
K 945
Vérschijnt tweemaal per maandXan huis tot huis door geheel Zeeland
REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG Abonnement buiten Zeelend
Hoofdopsteller Martien Beversluis, Veere f 1.50 per jaar.
Het is zeker een verblijdend teeken,
dat de laatste weken zich zooveel -
Zeeuwen, hetzij jjer brief, hetzij per
soonlijk, tot mij en anderen hebben ge
wend om inlichtingen, waaruit' een
dringende behoefte spreekt naar na
dere kennismaking met onze beginse
len, ja zelfs de innerlijke drang
zich manifesteert om te betuigen dat zij
in groote lijnen onze ideëen huldigen.
GoedOp bepaalde punten kan
men nog niet meegaan, maar al heel
gauw blijkt, dat deze punten zeer per
soonlijke zaken betreffen. De critiek
gaat bij velen meer ovër de gedragin
gen van bepaalde personen, de erger
nis over het soldateske onzer bewe
ging, of wantrouwen jegens onze hou
ding tegenover de Kerk en het geloof.
Wele geestelijken hebben er niet toe
bijgedragen om die antipathieën bij
de menschen weg te nemen. Integen
deel, het is alsof zij er behagen in
scheppen de leeken steeds verder te
vervreemden van ons, iets wat zij later
grondig 'zullen betreuren, daar óók
kerkelijk zeer streng geloovigen ten
slotte de één na den ander gaat be
grijpen, dat hij bij ons alles behoudt
wat hem lief is, maar daarnaast nog
iets ontvangt.
Éénheid.
Laatst zei mij 'een bezoeker„Wat
tk zeker benijd en wat ik ook heel mooi
vind, is wel dit, dat jelui tqch maar
alle gelooven in de Beweging hebt, en
desondanks broederlijk vereend blijft.
Dit was vroeger' een onmogelijkheid."
Zoo is het ook. Bij ons heerscht ge-
loofs-vrede en geloofs-eerbied. Wie
zondigt tegen deze vrede gaat onver
biddelijk uit onze rijen. Bij ons is elk
persoonlijk geloof veilig. Immers, wij
zullen nimmer iemand daarvan iets
willen ontnemen. De streng Orthodoxe,
de Calvinist, ae Katholiek, de Modem
denkende, de Mysticus, de Geleerde,
de Werkman, de Kunstenaar, de_ Amb
tenaar, kortom, allen zijn één, één in
hun liefde, één in hun trouw, één in
hun dienen en strijd en ook één in hun
bittere strijd tegen hoon, laster èn .te
genwerking. En zij allen erkennen één
Leider in dezè Nederlanden, n.i. Mus
seri.
Dit juist smeedt onverbrekelijke
banden.
En dienen wij God niet en zijn wij
niet op het goede pad indien wij allen
bezield zijn of lééren te zijn, met die
drang naar wezenlijke eenheid en
offergeest voor elkander
Wij vreezen dan geen wraak, geen
anonieme gemeenheid, geen zwadder,
geen geheime priemen en steken, en
ook geen nederlaag. Wij weten dat
wij winnen.
Vast water en vliegend schuim.
Een jonge, bezielde wereld strijdt
tegen een ondergaand stelsel van cor
ruptie, van bevoorrechting, van Ver
sleten vormen. Een niet nieuw, maar
hernieuwd Godsvertrouwen, vecht om
de daden van het Christendom en heeft
verachting voor alle valscbheid en fa
rizeïsme. Een herboren geest van otter
gaat uit onze rijen en stort zich in het
vuur en wil met den dood deze idialen"
zelfs bezegelen. Een door daden ge
louterde geloovige jongelingschap heeft
met den duivel, het bolsjewisme, met
zijn trouwelooze helpers, Engeland en
Amerika, den tellen eindstrijd aange
vangen. Wij twijfelen niet meer, wij"
weten dat elke dag en elk weermachts-
bericht ons ontegenzeggelijk dichter bij
dien grooten dcsg der overwinning
brengt. -
Spijt alle hoonende voorspellingen,
hebben vrij -steeds geloofd dat wij door
God geholpen zouden worden, omdat
wij overtuigd zijn dat wij kampen voor
het goede,1 edele en zuivere. Dan zijn
de gemeene woorden, die men ons toe
voegt als vliegend schuim. Het vaste,
veilig siroomende water blijft onbe
smet, ook als dit sop er over heen
-wordt geblazen. Zij, die bij- ons zullerS"
komen, en zij komen dagelijks, züllen
bemerken dat het ons ernst, heilige
ernst met dit alles is. En die bij ons
komen wil, om andere redenen dan
om deze groote gedachten te huldigen,
die blijve liever bij zijn oude opvattin
gen. Wij hebben noodigernstige,
goede, nadenkende menschen, en geen
avonturiers, geen baantjesjagers, geen
utopisten. Wij hebben noodig idialis-
ten, maar idealisten die hun idealen
ook willen omzetten in,daden, en als
het moet jn otters. Wij hebben er niet
velen noodig, maar de echten, de ge
wetensvollen.
Onverbeterlijken naast heldhaftigen.
De brieven, die men den hoofdopstel
ler van dit blad toezendt, zijn als het
ware een graadmeter voor de gezind
ten die 'in de bevolking hier leven.
Welnu, na een regen van schimp en
hoon te hebben opgevangen, na een
stortvloed van stompzinnigheden en
lafhartige naamlooze insinuaties te
hebben verwerkt, blijven nog slechts
enkelen van deze uitingen over. Er is
een man die bijvoorbeeld de Zeeuw-
sche Stroom terugz^idt met „bah" er
op. Toen hij wellicht zelf vond dat dit
„bah" een critiek inhield op zijn ano
nieme kinderachtigheid, veranderde
hij dit in „Bach". Misschien eindigt hij
in een klagelijk „ach" over zooveel
te kort aan fierheid.
Er zijn lieden, die er plezier in had
den om bijvoorbeeld op te bellen bij
tij en^ontij, tot de opsporingsdienst haar
controle begon. Er waren er, die de
lugubere schande beginnen om onze
doode kameraden nog in het graf te
belasteren in een taal, die wij te ver
achtelijk vinden om hier _^lfs_te het...
Iziczlcrrr. -3rVr27 -wclcir -atilcrcffl, CtCïT, WlS JDS?-
hagen schept in den dood van ande
ren, door den Almachtige zal worden
geantwoord. Ja, .wij hebben daarvan
ontstellende voorbeelden. Wie met den
dood spot, speelt met eigen leven.
Wij- weten echter ook, dat zulk soort
anonieme misdadigers behooren tot de -
kleine onderlaag des volks, want de
massa, hoe zij over ons denken moge,
veracht deze lieden even hartstochte
lijk als wij.
Maar veel veelvuldiger zijn de har
telijke brieven, ja het aantal buiten-
standefs die zichzelf abonneeren op
ons blad om het te steiinen. In kleine
dorpen tradèn enkele moedigen toe, zij
wagen het de publieke meening dap
per te trotseeren. Wij respecteeren hen
hoogelijk. Het zijn de heldhaftigen.
Op een conferentie voor de leden der
pers in Zeeland," vernamen wij uit den
mond van Kam. de Jonge Baas, die
een voordracht hield over het Arbeids-
front/ dat duizenden en nogmaals dui
zenden in Zeeland toetraden, en dat
alle verwachtingen waren overtroffen.
Het arbeidende volk begint het
te begrijpen.
De eenvoudige arbeider, die jaren
lang is begoocheld door. belofte en te
recht schuw en ongeloovig stond en
staat tegenover het nieuwe, ondervindt
echter dagelijks, dat die nieuwe Bewe
ging dan toch maar ernst maakt met
haar beloften. Die ziet dat in arbeiders-
lokalen en schdftgelegenheid de ver
betering zich snel voltrekt, die gaat ver-
staan dat zijn levenspositie eindelijk
veilig zal worden, dat zijn oude dag
straks onbezorgd zal zijn, dat zijn kin
deren meer vreugde en gelegenheid
tot ontwikkeling zullen krijgen, dat in
ziekte voor hem en zijn gezin zal wor
den gezorgd, kortom, dat de hartelooze
houdiqg der vroegere democratische
Staat der heeren en Joden die maar
deed met het volk wat het wilde, uit
is, en dat zij plaats maakt .voor respect,
zorg, hulp, voorkomendheid. Dat de
voorman nu uit naam van allen alle
persoonlijke belangen van ieder Vrij
zal behartigen, enz. enz.
En hij is niet zoo dom, om zich nog
langer te laten beetnemen door bonzen
en door zelf zorgeloos levende potenta
ten en geestelijken, die hun macht zien
beperkt tót het zuiver kerkelijke terreiij.
Wij zijn daarom overtuigd van onze
overwinning, omdat de rede en de
daad alle geklets over ons wegvaagt,
omdat de practijk onzer daden alle ge-
wouwel logenstraft. Onae tegenstan
der is op zijn retour, dat staat vast.
Moge de angst voor een Engëlsche
zege, het'geronk van eenige moord-
raids nog velen afhouden van ons,
ook deze gaat voorbij.
De zon der waarheid breekt door,
en 'drijvèn er nevelen -voor haar licht,
de wolken zijn al glanzend omrand.
Niemand houdt den tijdgeest en de wil
van God tegen. Gij allen behoort bij
ons, gij die het goedé wilt. Beklaagt
gij\ U over leden der N.S.B. die niet het
voorbeeld zijn van wat wij voorstaan,
welnu, deze leden, gelooft dit, vallen
af, daar zij niet het tempo volgen kun
nen. Of zij blijven, maar dan moet gij
U met ons verheugen dat zij, dank zij
onze beweging, verbeteren. Want het
Nationaal-Sociallsme verbetert, den
mensch, het leert hem dienen, gehoor
zamen en gelooven Bs.
Stel eens, dat zij hun zin kregen die
hopen, dat de dappere jongens uit vrij
wel alle landen van Europa aan het
Oostfront gedwongen zullen worden
den strijd op te geven, wat zou er dan
gebeuren in ons werelddeel In Ne
derland dus ook
1. Dan zouden de vrouwen verval
len tot de praktijken, die de kenner
der bolsjewistische wetgeving, Pater
Robeys ons beschrijft
Vrouwensmart.
„Uit haar huiselijk leven overge
plaatst in de fabriek, bestookt door
de onzedelijkste propaganda, schij
nen de vrouwen .tap tot in het ergste
tj^jaiaïjcop Het arincioojjcm
het -vrije beschiiikingsrecnt- over naar
lichaam,heeft haar spoedig doen
besluiten tot het recht op vrije vrucht
afdrijving. De kwaal schijnt in het
begin zoo erg té zijn geweest, dat
reeds in 1920 de wetgever ingrijpen
moest (18 Nov. 1920):-
„Er zijn zooveel ongelukkigen, die
zich aan die praktijk overleveren
met d^ ergste gevolgen, dat het be
voegd gezag besloten heeft, die zaak
te regelen. Geen verborgenheid.
Geen kwakzalverij. De vruchtafdrij
ving zal gratis, in offictëelè hospita-
v len, door bevoegde geneesheeren
worden verricht."
Kinderleed.
2. Dan kregen we den volgênden
toestand, zgoals die beschreven wordt
in het grootste Sovjetblad, de „Prawda"
van 8 Februari 1921
„Ziet in straten van Moskou.
Het krioelt er van kinderen. Zij zijn
met tienduizenden.* Zij gaan noch
naar school, .noch naar clubs. Zon
der toezicht overgelaten aan zichzelf
brengen ze hun tijd op straat door.
Het volstaat te zeggen, dat in zes
maanden tijds de commissie van toe
zicht op de minderjarigen zich be
zig heeft gehouden met 600J] geval
len. Maar de dieven maken niet het
tiende deel uit van de kinderen, die
stelen. -En zoo gaat het niet alleen
te Moskou, maar in geheel Rusland."
De „Izvesta" van 14 April .1921
schrijft
„Van hun prilste jeugd af zijn ze
met alle kwalen behept, ze kennen
cocaïne, alcohol, prostitutie."
Misdaad en ontaarding.
3. Dan zpu ook ten onzent op een
gegeven dag een wet uitgevaardigd
moeten worden, als die van 7 April
1935 in de Sovjet-Unie.:
„De minderjarigen, van twaalf
jaar af, die beticht worden van ge
welddaden, physieke verminking
op dooden, moord of moordpoging,
moeten verschijnen 'voor de crimi-
neele rechtbank en vallen onder alle
straffen, de doodstraf inbegrepen',
voorzien door het strafwetboek."
„De personen, ervan beticht min
derjarigen aangezet te hebben tot
die misdaden, of ze er agn te heb
ben doe% deelnemen, of die de min
derjarigen verplicht hebben zich
over te leveren aan speculatie,
prostitutie, aan bedelen, enz., moe
ten gestraft worden met een gevan
genisstraf van ten minste 5 jaar."
Wilt gij dit ook hier 7
Zóó zou het gaan in ons land, als de
Bolsjewisten wonnen met de hulp van
Engeland, Amerika, de voormalige Ne-
derlandsche regeering en de huidige
saboteurs en geestelijke stokers
Ook hier zouden we het genot sma
ken van theorieën als van Molodaia
Gvardia, die in Juli 1935 het traditio-
neele bolsjewistische beginsel in be
trekking tot het'sexueele leven uiteen
zette. Hij zeide
„Er bestaat geen moreel vraag
stuk.-Wij zijn maar hoogere dieren.
Als dieren moeten we handelen.
Eens aan het dierlijk verlangen vol
daan, veüaat men het vrouwelijke
dier. En de kinderen De - staat
moet er maar voor zorgen
VoVa.
4
Wilt gij uw vrouw en kind dit gruwel
hier besparen
Vecht dan óf mee, óf hebt eerbied
voor hen die het leven inzetten voor-
uw belang.
Dominee Simons beleedigt
het Duitsche Leger.
■Dominee Simons, Ned. Hep. Predi
kant te* St. Laurens, heeft Zondag j.l.
zijn uiterste best gedaan om zijn pu
bliek niet te stichten, doch te prikkelen
en om de Duitsche Weermacht te be-
leedigen.
"Hij zeide o.m. dit
„De productieslag is geen slag om
zooveel mogelijk producten te verkrij
gen, maar een strijd om wie onze pro-
ducteh hier opeten zullen, wij of de
vreemdeling".
Verder kerinde deze preektijger
„Onze boeren kunnen toch niet hard
dgt.grqag
voedsel te voorzien".
Deze schaamtelooze brutaliteit wordt
dan nog beweerd pp een toon van al
lerzoetste zaligheid en deze gemeene
toespelingen worden omrankt met
texten uit Joël en andere profeten.
Het is alles erg vroom
Verder waarschijnlijk omdat me
vrouw van de'dominee,niet zoo'n pret
tige controleur heeft ontmoet bij haar
hamstorreizen -blèrde deze herder
tot zijn schapen
„Is het geen schande, dat men in z'n
eigen land kans loopt een groote boete
te krijgen, als men eenige litertjes melk
(clandestien Ifè dominee koopen
wil
Needominee I Het is eer een
schande dat gij als bedienaar van het
Evangelie het opneemt vóór hen, die
langs slinksche wegen het voedsel
aan onze volksgenooten ontstolen, en
dat nog openlijk durft op te dienen als
preek-kost.
„Het is te hopen", zoo hitste deze
preektijger verder, „dat de controleurs
ook niet vergeten, dat zij Nederlanders
zijn". M.a.w. controleurs I ik raad U
aan mee te saboteeren.
Woorden en daden
Hebt elkander lief!
Een fraaie dommee.
Wij vragen op onzen beurt„Is het
geen schande, dat deze soort volksbe
dervers kalm hun opruiënde taal kun
nen spuiën, en dat nog wel Onder den
schijn van de verkondiging van Gods
Woord?"
De heeren beklagen zich er over, en
bidden met ondersteboven gedraaide
oogleden voor degenen die in gevan
genschap zijn-zij beweren dat de Nat.
Socialisten onchristelijk zijn.
Jawel I Maar zij vergeten, dat niet
de Nationaal-Socialisten, doch zij regel
matig en op verdekt-gemeene wijze
lasteren en aanvallen.
De Duitsche bezetting laat iederen
dominee en christen vrij, doch zij ver
langt alleen, dat men niet de kerk en
de leer misbruikt tot een plat soort pro-
paganda-podium tegen haar en. haar
overtuigingen.
Wie desondanks buiten zijn boekje
gaat, vraagt om straf, en niemand zal
zulk een overtreder dan nog beklagen.
Dit is een schande.
Deze dominee schijnt te vergeten, dat
hij vroeger bid- en dankdagen hield
voor de oogst, terwijl de regeering ter
zelfder tijd Gods heerlijke gaven ver
nietigde.
Over deze schande zweeg deze mijn-
heer Simons. De ploerterij van een de
mocratisch wanbeheer, onder wlér uit
plundering wij nu nog zuchten, werd
destijds verzwegen.
Maar de arbeiders en middenstan-
desr zijn dit niet vergeten, en eens komt
de tijd, dat zij de rekening presentee
ren.
„Soldaatje spelen" noemt deze laf
aard van Sint Laurer® de heilige inzet
van millioenen dappere mannen met
hun leven voor de bestrijding van het
bolsjewisme
En dan nog te weten, dat waren er -
geen„soldaatjes", de geheele dominee
Simons plus zijn Christelijk standje,
omver zou worden geloópen door de
onzalige horden van een man, die voor
Judas Iskarioth een standbeeld optrok.
Het is alles even gemeen als ezel
achtig. Maar dominee Simons zqi ge-.'
zegd, dat er een tijd aanbreekt, waarin
het volk zulke preektijgers met ver
achting zal negeeren, omdat zij ln den
donkersten tijd getracht hebben Ver
deeldheid en haat te zaaien, ^n naam
van Christus nog wel.
Men schrijft ons
Mijnheer!
Misschien zijn U ook reeds de ge
ruchten bekend, als zouden er honden
gévorderd worden, die dan, naar het
heet, door de Duitschers in de mijnen
velden gejaagd worden, om landmij
nen. onschadelijk te maken.
Daar de Duitschers tot -dusver overpl
doorheen gekomen zijn waar zij Vilden,
kan ik echter niet gelooven, dat daar
nu opeens honden voor noodig zijn,
en dit temeer niet, daar de Duitschers
ook echte dierenvrienden zijn.
U wilt wellicht vele hondenbezitters
gerust stellen, door deze geruchten in
Uw veelgelezen blad tegen»te spreken
U'bij voorbaat dankend,
Mevrouw M. B.-R., M'burg.
Het behoeft niet gezegd te worden,'
dat er natuurlijk geen sprake is van
zulk een maatregel. Dit bericht behoort
in de rubriek van „Leune Seute".
Misschien is het goed om er de
dames en heeren dierenbeschermers
zijdelings nog op te wijzen, dat de wet
ten ter bescherming der dieren in
Duitscljland veel strenger, en ook radi- y
caler zijn, dan hier.
Alleen om het "feit, dat deze wetten
Duitsch zijn, schijnt men er hier echter
nog niet aan te willen. Overigens, dat
komt alles wel in orde, als zooveel an
dere dingen. In elk geval, dit gerucht
is een mopje van bjaupie.
Afgeluisterd gesprek.
Heb je gehoord, buurman, dat
Tobroek ingenomen is door de Duit
schers? Zou dat wat wezen?
Wel neent, mensch, dat is zoo'n
klein dorpje ergens aan de kust.
Aan wat voor kust dan, buurman
Ja, dat weet ik niet ik denk
in derf buurt van Hoorn of Alkmaar, in
elk geval die kanten uit.
O juistNou ja, dat is dan nog
ver weg I 's Is nogal schoef weer van
daag, hè
(Wij kunnen de buurvrouw te Se-
rooskerke geruststellenTobroek i3
maar een tikkeltje verder dan Lutje
broek, maar in elk geval heeft Chur
chill er z'n broek vol van.)