Er verandert wat in de harten - Politieke preeken UITGAVE VAN DE NATIONAAL-SOCIALISTISCUE BEWEGING. DISTRICT If-ZEELAND Een hondsch bericht Zeeuwscbe babbelaars cz^ ;rs 2e Jaargang, No. 8 Onze ideeën winnen veld, ook in Zeeland Als Europa den strijd tegen het bolsjewisme eens moest opgeven Donderdag 2 Hooimaand 1942 bomaanval. 1 s hadden Maandag .- Maandag en Dins- jilaatsen in ons land pij 36 menschen om Onder deze slacht- ook zes leden der taats in het Westen nsten verrichtten bij bdt. Jffelijke resten van heden overgebracht haardsteden, was er lienkingsbijeenkomst een monument, dat hk leende om herin- I te roepen aan een jdperken van de Ne- Ihedenis. II uur stelde zich fcht der W.A. op, uit lemeenien uit de om- Jitallen bloemstukken astig van vertegen- Beweging, het Riiks- I W-A-, de Nederiand- ^ganisation Todt, de Sht en marine getuig- leleven met de slacht- Igelsche aanvallen. Irezigen bevonden zich lie gewestelijke Beauf- I Rijkscommissaris, en de gemachtigde van eweging, de Fronifüh- tisafion Tödt, de verte den waarnemenden W.A., H. C. van 't laris der provincie, de Is v. h. Roode Kruis, de li, verschillende kring- leging, de gewestelijke lertegenwoordigers van 1 Nederlandschen Land- Iderl, Volksdienst, de paux, e.a. Het laatste appèl, moment was 'het, toer /.A. het stoffelijk over- Jden van het groepshuis fier herdenking droegen, arte vlaggen de baar de nadering van den l.tige trommelslag weer- Duitsche militaire kapel, prlegging der tientallen waaronder een krans hr, van den Beauftragte commissaris, den Front- I Organisation Todt, den leecommandant en den nmandant, riep i de ban- Eijn gevallen kameraden fitste appèl. Een krachtig li mond der talrijke aan- Inannen weerklonk, toen I. aflas van de door den |itaanval uit hun midden eraden. Frederik Tolle- aeester der W.A.,- Jozef htmeester der W.A.; Pie- Iran Boven, konstabel der JJohannes de Back, weer- Leendert Pieter Adriaan weerman der W.A. en leurbaay, weerman der S/uist van den oorlog valt, In, zeide daarop de Front- Itrganisation Todt, Hij her laan, hoezeer deze W.A.- plicht vervuld hebben en offer brachten voor hun ïroot Duitschland dankt U, T. lancommandant Ouwejllng pr aan, welk een .onherstel- hier geleden werd, doch I dit bloedoffer opnieuw zal lot een gelukkige toekomst Plechtig beloofde hij, dat I de toekomst een trouw hel- van de nagelaten gezinnen. Kam. Dekker spreekt. de Leider bracht de Gemach- Dekker daarop een laatste |wees erop, dat deze weer- het veld van ee^ gevallen strijd voor een vrij Neder- Jbrachten het hoogste offer PA. van hen kon vragen. Gi ligen W.A. Qat is de nieuwe llken strijd bereid. Gij heb 1 opdat ons volk zal leven zal niet vergeefs gewees' |ker besloot zijn treffende red€ blgende gedicht Be vanen ter aaz*de zich neigen, zijn strijd en zijn eer was trouw Ode kracht vah zijn leven gegeven jde handen ten groet van rouw, pen nood en dood .jtijgt eeuwig Dietschland |;t bezielt ons in het vuur van den strijc let slot van deze doodenhei jspeelde de militaire kapel „Ic en Kameraden", terwijl de bai Sten vaandelgroet bracht. id der N.S.B. 1942. Onderteekening K 945 Vérschijnt tweemaal per maandXan huis tot huis door geheel Zeeland REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG Abonnement buiten Zeelend Hoofdopsteller Martien Beversluis, Veere f 1.50 per jaar. Het is zeker een verblijdend teeken, dat de laatste weken zich zooveel - Zeeuwen, hetzij jjer brief, hetzij per soonlijk, tot mij en anderen hebben ge wend om inlichtingen, waaruit' een dringende behoefte spreekt naar na dere kennismaking met onze beginse len, ja zelfs de innerlijke drang zich manifesteert om te betuigen dat zij in groote lijnen onze ideëen huldigen. GoedOp bepaalde punten kan men nog niet meegaan, maar al heel gauw blijkt, dat deze punten zeer per soonlijke zaken betreffen. De critiek gaat bij velen meer ovër de gedragin gen van bepaalde personen, de erger nis over het soldateske onzer bewe ging, of wantrouwen jegens onze hou ding tegenover de Kerk en het geloof. Wele geestelijken hebben er niet toe bijgedragen om die antipathieën bij de menschen weg te nemen. Integen deel, het is alsof zij er behagen in scheppen de leeken steeds verder te vervreemden van ons, iets wat zij later grondig 'zullen betreuren, daar óók kerkelijk zeer streng geloovigen ten slotte de één na den ander gaat be grijpen, dat hij bij ons alles behoudt wat hem lief is, maar daarnaast nog iets ontvangt. Éénheid. Laatst zei mij 'een bezoeker„Wat tk zeker benijd en wat ik ook heel mooi vind, is wel dit, dat jelui tqch maar alle gelooven in de Beweging hebt, en desondanks broederlijk vereend blijft. Dit was vroeger' een onmogelijkheid." Zoo is het ook. Bij ons heerscht ge- loofs-vrede en geloofs-eerbied. Wie zondigt tegen deze vrede gaat onver biddelijk uit onze rijen. Bij ons is elk persoonlijk geloof veilig. Immers, wij zullen nimmer iemand daarvan iets willen ontnemen. De streng Orthodoxe, de Calvinist, ae Katholiek, de Modem denkende, de Mysticus, de Geleerde, de Werkman, de Kunstenaar, de_ Amb tenaar, kortom, allen zijn één, één in hun liefde, één in hun trouw, één in hun dienen en strijd en ook één in hun bittere strijd tegen hoon, laster èn .te genwerking. En zij allen erkennen één Leider in dezè Nederlanden, n.i. Mus seri. Dit juist smeedt onverbrekelijke banden. En dienen wij God niet en zijn wij niet op het goede pad indien wij allen bezield zijn of lééren te zijn, met die drang naar wezenlijke eenheid en offergeest voor elkander Wij vreezen dan geen wraak, geen anonieme gemeenheid, geen zwadder, geen geheime priemen en steken, en ook geen nederlaag. Wij weten dat wij winnen. Vast water en vliegend schuim. Een jonge, bezielde wereld strijdt tegen een ondergaand stelsel van cor ruptie, van bevoorrechting, van Ver sleten vormen. Een niet nieuw, maar hernieuwd Godsvertrouwen, vecht om de daden van het Christendom en heeft verachting voor alle valscbheid en fa rizeïsme. Een herboren geest van otter gaat uit onze rijen en stort zich in het vuur en wil met den dood deze idialen" zelfs bezegelen. Een door daden ge louterde geloovige jongelingschap heeft met den duivel, het bolsjewisme, met zijn trouwelooze helpers, Engeland en Amerika, den tellen eindstrijd aange vangen. Wij twijfelen niet meer, wij" weten dat elke dag en elk weermachts- bericht ons ontegenzeggelijk dichter bij dien grooten dcsg der overwinning brengt. - Spijt alle hoonende voorspellingen, hebben vrij -steeds geloofd dat wij door God geholpen zouden worden, omdat wij overtuigd zijn dat wij kampen voor het goede,1 edele en zuivere. Dan zijn de gemeene woorden, die men ons toe voegt als vliegend schuim. Het vaste, veilig siroomende water blijft onbe smet, ook als dit sop er over heen -wordt geblazen. Zij, die bij- ons zullerS" komen, en zij komen dagelijks, züllen bemerken dat het ons ernst, heilige ernst met dit alles is. En die bij ons komen wil, om andere redenen dan om deze groote gedachten te huldigen, die blijve liever bij zijn oude opvattin gen. Wij hebben noodigernstige, goede, nadenkende menschen, en geen avonturiers, geen baantjesjagers, geen utopisten. Wij hebben noodig idialis- ten, maar idealisten die hun idealen ook willen omzetten in,daden, en als het moet jn otters. Wij hebben er niet velen noodig, maar de echten, de ge wetensvollen. Onverbeterlijken naast heldhaftigen. De brieven, die men den hoofdopstel ler van dit blad toezendt, zijn als het ware een graadmeter voor de gezind ten die 'in de bevolking hier leven. Welnu, na een regen van schimp en hoon te hebben opgevangen, na een stortvloed van stompzinnigheden en lafhartige naamlooze insinuaties te hebben verwerkt, blijven nog slechts enkelen van deze uitingen over. Er is een man die bijvoorbeeld de Zeeuw- sche Stroom terugz^idt met „bah" er op. Toen hij wellicht zelf vond dat dit „bah" een critiek inhield op zijn ano nieme kinderachtigheid, veranderde hij dit in „Bach". Misschien eindigt hij in een klagelijk „ach" over zooveel te kort aan fierheid. Er zijn lieden, die er plezier in had den om bijvoorbeeld op te bellen bij tij en^ontij, tot de opsporingsdienst haar controle begon. Er waren er, die de lugubere schande beginnen om onze doode kameraden nog in het graf te belasteren in een taal, die wij te ver achtelijk vinden om hier _^lfs_te het... Iziczlcrrr. -3rVr27 -wclcir -atilcrcffl, CtCïT, WlS JDS?- hagen schept in den dood van ande ren, door den Almachtige zal worden geantwoord. Ja, .wij hebben daarvan ontstellende voorbeelden. Wie met den dood spot, speelt met eigen leven. Wij- weten echter ook, dat zulk soort anonieme misdadigers behooren tot de - kleine onderlaag des volks, want de massa, hoe zij over ons denken moge, veracht deze lieden even hartstochte lijk als wij. Maar veel veelvuldiger zijn de har telijke brieven, ja het aantal buiten- standefs die zichzelf abonneeren op ons blad om het te steiinen. In kleine dorpen tradèn enkele moedigen toe, zij wagen het de publieke meening dap per te trotseeren. Wij respecteeren hen hoogelijk. Het zijn de heldhaftigen. Op een conferentie voor de leden der pers in Zeeland," vernamen wij uit den mond van Kam. de Jonge Baas, die een voordracht hield over het Arbeids- front/ dat duizenden en nogmaals dui zenden in Zeeland toetraden, en dat alle verwachtingen waren overtroffen. Het arbeidende volk begint het te begrijpen. De eenvoudige arbeider, die jaren lang is begoocheld door. belofte en te recht schuw en ongeloovig stond en staat tegenover het nieuwe, ondervindt echter dagelijks, dat die nieuwe Bewe ging dan toch maar ernst maakt met haar beloften. Die ziet dat in arbeiders- lokalen en schdftgelegenheid de ver betering zich snel voltrekt, die gaat ver- staan dat zijn levenspositie eindelijk veilig zal worden, dat zijn oude dag straks onbezorgd zal zijn, dat zijn kin deren meer vreugde en gelegenheid tot ontwikkeling zullen krijgen, dat in ziekte voor hem en zijn gezin zal wor den gezorgd, kortom, dat de hartelooze houdiqg der vroegere democratische Staat der heeren en Joden die maar deed met het volk wat het wilde, uit is, en dat zij plaats maakt .voor respect, zorg, hulp, voorkomendheid. Dat de voorman nu uit naam van allen alle persoonlijke belangen van ieder Vrij zal behartigen, enz. enz. En hij is niet zoo dom, om zich nog langer te laten beetnemen door bonzen en door zelf zorgeloos levende potenta ten en geestelijken, die hun macht zien beperkt tót het zuiver kerkelijke terreiij. Wij zijn daarom overtuigd van onze overwinning, omdat de rede en de daad alle geklets over ons wegvaagt, omdat de practijk onzer daden alle ge- wouwel logenstraft. Onae tegenstan der is op zijn retour, dat staat vast. Moge de angst voor een Engëlsche zege, het'geronk van eenige moord- raids nog velen afhouden van ons, ook deze gaat voorbij. De zon der waarheid breekt door, en 'drijvèn er nevelen -voor haar licht, de wolken zijn al glanzend omrand. Niemand houdt den tijdgeest en de wil van God tegen. Gij allen behoort bij ons, gij die het goedé wilt. Beklaagt gij\ U over leden der N.S.B. die niet het voorbeeld zijn van wat wij voorstaan, welnu, deze leden, gelooft dit, vallen af, daar zij niet het tempo volgen kun nen. Of zij blijven, maar dan moet gij U met ons verheugen dat zij, dank zij onze beweging, verbeteren. Want het Nationaal-Sociallsme verbetert, den mensch, het leert hem dienen, gehoor zamen en gelooven Bs. Stel eens, dat zij hun zin kregen die hopen, dat de dappere jongens uit vrij wel alle landen van Europa aan het Oostfront gedwongen zullen worden den strijd op te geven, wat zou er dan gebeuren in ons werelddeel In Ne derland dus ook 1. Dan zouden de vrouwen verval len tot de praktijken, die de kenner der bolsjewistische wetgeving, Pater Robeys ons beschrijft Vrouwensmart. „Uit haar huiselijk leven overge plaatst in de fabriek, bestookt door de onzedelijkste propaganda, schij nen de vrouwen .tap tot in het ergste tj^jaiaïjcop Het arincioojjcm het -vrije beschiiikingsrecnt- over naar lichaam,heeft haar spoedig doen besluiten tot het recht op vrije vrucht afdrijving. De kwaal schijnt in het begin zoo erg té zijn geweest, dat reeds in 1920 de wetgever ingrijpen moest (18 Nov. 1920):- „Er zijn zooveel ongelukkigen, die zich aan die praktijk overleveren met d^ ergste gevolgen, dat het be voegd gezag besloten heeft, die zaak te regelen. Geen verborgenheid. Geen kwakzalverij. De vruchtafdrij ving zal gratis, in offictëelè hospita- v len, door bevoegde geneesheeren worden verricht." Kinderleed. 2. Dan kregen we den volgênden toestand, zgoals die beschreven wordt in het grootste Sovjetblad, de „Prawda" van 8 Februari 1921 „Ziet in straten van Moskou. Het krioelt er van kinderen. Zij zijn met tienduizenden.* Zij gaan noch naar school, .noch naar clubs. Zon der toezicht overgelaten aan zichzelf brengen ze hun tijd op straat door. Het volstaat te zeggen, dat in zes maanden tijds de commissie van toe zicht op de minderjarigen zich be zig heeft gehouden met 600J] geval len. Maar de dieven maken niet het tiende deel uit van de kinderen, die stelen. -En zoo gaat het niet alleen te Moskou, maar in geheel Rusland." De „Izvesta" van 14 April .1921 schrijft „Van hun prilste jeugd af zijn ze met alle kwalen behept, ze kennen cocaïne, alcohol, prostitutie." Misdaad en ontaarding. 3. Dan zpu ook ten onzent op een gegeven dag een wet uitgevaardigd moeten worden, als die van 7 April 1935 in de Sovjet-Unie.: „De minderjarigen, van twaalf jaar af, die beticht worden van ge welddaden, physieke verminking op dooden, moord of moordpoging, moeten verschijnen 'voor de crimi- neele rechtbank en vallen onder alle straffen, de doodstraf inbegrepen', voorzien door het strafwetboek." „De personen, ervan beticht min derjarigen aangezet te hebben tot die misdaden, of ze er agn te heb ben doe% deelnemen, of die de min derjarigen verplicht hebben zich over te leveren aan speculatie, prostitutie, aan bedelen, enz., moe ten gestraft worden met een gevan genisstraf van ten minste 5 jaar." Wilt gij dit ook hier 7 Zóó zou het gaan in ons land, als de Bolsjewisten wonnen met de hulp van Engeland, Amerika, de voormalige Ne- derlandsche regeering en de huidige saboteurs en geestelijke stokers Ook hier zouden we het genot sma ken van theorieën als van Molodaia Gvardia, die in Juli 1935 het traditio- neele bolsjewistische beginsel in be trekking tot het'sexueele leven uiteen zette. Hij zeide „Er bestaat geen moreel vraag stuk.-Wij zijn maar hoogere dieren. Als dieren moeten we handelen. Eens aan het dierlijk verlangen vol daan, veüaat men het vrouwelijke dier. En de kinderen De - staat moet er maar voor zorgen VoVa. 4 Wilt gij uw vrouw en kind dit gruwel hier besparen Vecht dan óf mee, óf hebt eerbied voor hen die het leven inzetten voor- uw belang. Dominee Simons beleedigt het Duitsche Leger. ■Dominee Simons, Ned. Hep. Predi kant te* St. Laurens, heeft Zondag j.l. zijn uiterste best gedaan om zijn pu bliek niet te stichten, doch te prikkelen en om de Duitsche Weermacht te be- leedigen. "Hij zeide o.m. dit „De productieslag is geen slag om zooveel mogelijk producten te verkrij gen, maar een strijd om wie onze pro- ducteh hier opeten zullen, wij of de vreemdeling". Verder kerinde deze preektijger „Onze boeren kunnen toch niet hard dgt.grqag voedsel te voorzien". Deze schaamtelooze brutaliteit wordt dan nog beweerd pp een toon van al lerzoetste zaligheid en deze gemeene toespelingen worden omrankt met texten uit Joël en andere profeten. Het is alles erg vroom Verder waarschijnlijk omdat me vrouw van de'dominee,niet zoo'n pret tige controleur heeft ontmoet bij haar hamstorreizen -blèrde deze herder tot zijn schapen „Is het geen schande, dat men in z'n eigen land kans loopt een groote boete te krijgen, als men eenige litertjes melk (clandestien Ifè dominee koopen wil Needominee I Het is eer een schande dat gij als bedienaar van het Evangelie het opneemt vóór hen, die langs slinksche wegen het voedsel aan onze volksgenooten ontstolen, en dat nog openlijk durft op te dienen als preek-kost. „Het is te hopen", zoo hitste deze preektijger verder, „dat de controleurs ook niet vergeten, dat zij Nederlanders zijn". M.a.w. controleurs I ik raad U aan mee te saboteeren. Woorden en daden Hebt elkander lief! Een fraaie dommee. Wij vragen op onzen beurt„Is het geen schande, dat deze soort volksbe dervers kalm hun opruiënde taal kun nen spuiën, en dat nog wel Onder den schijn van de verkondiging van Gods Woord?" De heeren beklagen zich er over, en bidden met ondersteboven gedraaide oogleden voor degenen die in gevan genschap zijn-zij beweren dat de Nat. Socialisten onchristelijk zijn. Jawel I Maar zij vergeten, dat niet de Nationaal-Socialisten, doch zij regel matig en op verdekt-gemeene wijze lasteren en aanvallen. De Duitsche bezetting laat iederen dominee en christen vrij, doch zij ver langt alleen, dat men niet de kerk en de leer misbruikt tot een plat soort pro- paganda-podium tegen haar en. haar overtuigingen. Wie desondanks buiten zijn boekje gaat, vraagt om straf, en niemand zal zulk een overtreder dan nog beklagen. Dit is een schande. Deze dominee schijnt te vergeten, dat hij vroeger bid- en dankdagen hield voor de oogst, terwijl de regeering ter zelfder tijd Gods heerlijke gaven ver nietigde. Over deze schande zweeg deze mijn- heer Simons. De ploerterij van een de mocratisch wanbeheer, onder wlér uit plundering wij nu nog zuchten, werd destijds verzwegen. Maar de arbeiders en middenstan- desr zijn dit niet vergeten, en eens komt de tijd, dat zij de rekening presentee ren. „Soldaatje spelen" noemt deze laf aard van Sint Laurer® de heilige inzet van millioenen dappere mannen met hun leven voor de bestrijding van het bolsjewisme En dan nog te weten, dat waren er - geen„soldaatjes", de geheele dominee Simons plus zijn Christelijk standje, omver zou worden geloópen door de onzalige horden van een man, die voor Judas Iskarioth een standbeeld optrok. Het is alles even gemeen als ezel achtig. Maar dominee Simons zqi ge-.' zegd, dat er een tijd aanbreekt, waarin het volk zulke preektijgers met ver achting zal negeeren, omdat zij ln den donkersten tijd getracht hebben Ver deeldheid en haat te zaaien, ^n naam van Christus nog wel. Men schrijft ons Mijnheer! Misschien zijn U ook reeds de ge ruchten bekend, als zouden er honden gévorderd worden, die dan, naar het heet, door de Duitschers in de mijnen velden gejaagd worden, om landmij nen. onschadelijk te maken. Daar de Duitschers tot -dusver overpl doorheen gekomen zijn waar zij Vilden, kan ik echter niet gelooven, dat daar nu opeens honden voor noodig zijn, en dit temeer niet, daar de Duitschers ook echte dierenvrienden zijn. U wilt wellicht vele hondenbezitters gerust stellen, door deze geruchten in Uw veelgelezen blad tegen»te spreken U'bij voorbaat dankend, Mevrouw M. B.-R., M'burg. Het behoeft niet gezegd te worden,' dat er natuurlijk geen sprake is van zulk een maatregel. Dit bericht behoort in de rubriek van „Leune Seute". Misschien is het goed om er de dames en heeren dierenbeschermers zijdelings nog op te wijzen, dat de wet ten ter bescherming der dieren in Duitscljland veel strenger, en ook radi- y caler zijn, dan hier. Alleen om het "feit, dat deze wetten Duitsch zijn, schijnt men er hier echter nog niet aan te willen. Overigens, dat komt alles wel in orde, als zooveel an dere dingen. In elk geval, dit gerucht is een mopje van bjaupie. Afgeluisterd gesprek. Heb je gehoord, buurman, dat Tobroek ingenomen is door de Duit schers? Zou dat wat wezen? Wel neent, mensch, dat is zoo'n klein dorpje ergens aan de kust. Aan wat voor kust dan, buurman Ja, dat weet ik niet ik denk in derf buurt van Hoorn of Alkmaar, in elk geval die kanten uit. O juistNou ja, dat is dan nog ver weg I 's Is nogal schoef weer van daag, hè (Wij kunnen de buurvrouw te Se- rooskerke geruststellenTobroek i3 maar een tikkeltje verder dan Lutje broek, maar in elk geval heeft Chur chill er z'n broek vol van.)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1942 | | pagina 1