Van binnen sterker worden UITGAVE VAIM DE NATIONAALSOCIALISTISCHE BEWEGING. DISTRICT 2LZEELAND jdl le Jaargang, No. 20 Donderdag 18 Wintermaand i94l Al het andere zal dan volgen l Aan den Leader. Twee fronten - Bij het 10-jarig bestaan. Alles sal rech kom Worteltje boven! Verschijnt»tweemaal per maand van huis lot huis door geheel Zeeland REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG Abonnement buiten Zeeland Hoofdopsteller Martien Beversluis, Veere f 1.50 per jaar. oen eg j aal bij- oor ont ian a k- gst •ijs den ge- ïad zen en- rax L00 roe- im- gde ang uur- en Die [eze nje- che aan den op f.O.- zoo, erd 1 Zorgt op- weer wam eden WOS vo- kon >men. prijs- zelfs. <mst. okele sllige ie ge- voor de en de ïoofd- burg. rg zal in het de er het en en )e be un op judige sterk waar- voorts, is be- am.ska rerheu- jreid i3 burg te gebied voor da in hun 3 voor- en dan iemand ke werk keeren- een on- ien toon s. In dat nen. De .lerminst, eid door Dn gaan. idat zijn ■was. rel geen zich ge- hij be- k-er zich den aam- ?n wordt ek. re school iplakbiljet 1, van re- ie schuur straatvuil ■orden de liet te veel eugd. ndomvan dat. wij onzen strijd niet voor meis strij den. Als de angst, waarmee de ploer terige zenders ons volk regelmatig ver vullen, afvalt en men durft zeggen wat men denkt, dan is de geldbende gauw in hun-donkere holen weggeslipt. W.orteltje boven, d.w.z. do duisteie wortel van het kwade zal worden op gegraven en wij Zullen haar bloot leggen voor ieders oogen. Radicaal 1 Heb moed, uitgebuit werkend volk van Zeeland, de vergelding komt dich terbij. Langzaam maar zeker -winnen wij en zal het Natienaal Socialisme, tot zegen van U, de wereld veroveren Heb vast vertrouwen in ons Ge scheld, gelieg en geleuier kunnen niet verhinderen, noch de woordei>van eer. gevlucht worteltje door de radio, dat Duitschland wint en Engeland verliest en de vrede en orde en welvaart in Europa zal komen. Geduld ook, jelui, Winterhulp-sabo teurs, binnenvetters en brassers, even geduld, onthoudt het goed: peetje bo ven I Lotsverbondenheid. Toen ik eenige dagen geleden een kameraadschapsavond medemaakte te Goes, waar de Duitsche N.S.D.A.P.- leden en de Nederlandsche leden der N.S.B. elkaar ontmoetten en toen op één oogenblik allen hetzelfde lied zon gen, voelde ik een diepe ontroering in mij opwellen. En op dat oogenblik benijdde ik mijne kameraden bijna, omdat velen hunner tezamen het zware lot in de gevangenis der Mei-dagen hadden meegemaakt en het gelukkig (of was het het ongelukkige) toeval verhinderd had, dat ik ook naar het beruchte slot te Ellewoutsdijk was vervoerd. Lotsverbondenheid is geen woord al leen, het is een zóó wonderlijk en schoon iets, dat men daarover niet veel kan spreken en schrijven. Tezamen het zelfde verdriet, dezelfde angst, droefev nis, maar ook vreugde te beleven, is een gave van den hemel I Het legt banden tusschen menschen, die vaak hechter zijn dan familiebanden. Deze lotsverbondenheid in tijden van vervol ging en onrecht, bTacht de Duitsche en Nederlandsche Nationaal Socialisten, voor altijd en onafscheidelijk tezamen. Onze Districtsleider heeft op dien avond terecM daarop gewezen. Dichter bij elkaar. En er was nog ie is, wat mij dien avond heëft getroffen en dat ishet bemerken dat wij leden der N.S.B., on danks de verschillen, die er wel eens opgedoken zijn en weggestreden wer den, steeds dichter bij elkaar komen. Dit is een wonderlijk schoone ervaring, maar eigenlijk is het niet zoo verwon derlijk. Wij, kleine groep nog, wij door velen bespuwden en gehoonden, wij, die voor het grootste deel door onze vroegere vrienden vergeten of verloo chend werden, wij, die zelfs door onze eigen familie werden uitgestooten, waar zullen wij ons het meest gelukkig voelen Bij elkander Als wij in den trein stappen, stapt menigeen in een andere coupé, als hadden wij een besmettelijke ziekte als wij in een café komen, zwijgen de Besprekken als waren wij gevaarlijke wildvreemden; als wij zelfs ter kerke gaan, zien wij de haat uit de oogen onzer stad- of dorpsgenooten loeren. Maar als wij dan samen zijn op en kele uren, in zulke bijeenkomsten, dan Is de vreugde dubbel groot, dan is de warmte inniger, dan is er geluk in ons hart, waarvan niemand zich misschien een voorstelling kan maken. Dan, ja dan is er datgene, waarover wij zoo Ijdel vaak spreken: kameraadschap. Dan ervaren wij het prdchtige gevoel, dat alle rang, alle stand, alles wat ons te veel scheidde en gescheiden houdt In dit leven, weg valt. De scheidsmuren brokkelen af en het is ons of wij lichter en zuiverder ademen kunnen. Een ontmoeting. Laatst ontmoette ik een oudere dame, die geen lid onzer beweging was en nog steeds niet is. „Ochl" zei ze, „ik ben misschien te oud om dit nieuwe allemaal nog te begrijpen, en mee te maken, maar toch voel ik intuïtief dat u het. beste voor hebt." Toen vertelde zij van haar zoon en schoonzoon, die in de Mei-dagen wa ren opgesloten en mishandeld en die nog eiken dag de verbittering en klein- geestigheid der buren moesten mee maken. „Toen ik mijn dochter voor het eerst terugzag," zei zij, „en ik bekeek haar sterk vermagerd en scherp geworden gezicht, heb ik voor het eerst de men schen rondom mij gehaat I Ik dacht er aan, dat mijn kinderen toch alleen maar het beste hadden gewild en wil den, al begreep ik dat zelve nog niet zoo, en waarom moesten zij juist daar om het bitterste doormaken en nog er varen? Ik voelde mij tegen een zóó domme massale en zinlooze haat mach- Op 14 December 1931 hebt Gij de N.S.B. opgericht. Gij waart een der eersten die inzag dat ons volk een nieuwe richting moest kiezen, wilde het in de toekomst een plaats in de rij der volken kunnen in nemen. Uw strijd is hard en zwaar geweest niets heeft men U bespaard Uit Uw hooge ambt heeft men U ontzet, men heeft alle middelen van overheids en kerkelijke terreur op uw volgelingen toegepasteen 15-tal van uw kame raden werden vermoord. Gij hebt altijd den juisten koers ge houden - 10 jaar lang. Terwijl alle politieke partijen bij iedere verkiezing met een ander „passend" program kwamen, hebt Gij de beweging 10 jaar geleid volgens de vaste beginselen, in Uw program uiteengezet. Vrede, oorlog, verkiezing, devaluatie, of wat er zich ook heeft voorgedaan, steeds was er één brandende liefde die U den juisten weg deed vinden Uw onmetelijke liefde voor Volk en Vaderland. Daarom gaat het Neder landsche Volk onder Uw leiding een schoone toekomst tegemoet. Nationaal-Socialisme in de volle be- teekenis van het woord in Nederland op te bouwen tot heil van ieder wer ker, dat is de taak die op Uw schou ders rust. En daardoor zal Nederland een belangrijke plaats in het nieuwe Europa innemen. Uw offer is groot geweestUw lei ding was onmisbaar. Zonder U had Nederland geen toekomst meer. God geve U zijn zegen. Leider, wij volgen U. Hou Zee Jan Dekker. teloos, maar ik troostte mij met de ge dachte, dat zij zelve daar overheen za gen en dat zij doordrongen waren van de zekerheid góéd te doen, zooals zij deden. Welnu, dan heb ik vrede 1" Sjn wij nog klein in getal Onze Nationaal Socialistische Bewe ging in Zeeland is nog klein I Gij hebt gelijk, gij lezers, die smalend over het getal onzer medestanders spreekt. Maar toch is onze beweging groot. Deze grootheid, deze kracht kent gij niet, omdat gij nog niet beseft, waarin deze sterkte bestaat. Adolf Hitler en ook de Leider hier en die in de andere landen, zij zijn allen met enkelen be gonnen, maar uit deze kern van trou we vrienden van elkaar, is het groote, het geweldige opgegroeid, zwaar, maar zeker. En wonnen zij niet overal Ik las dezer dagen het boek van Hann. Kremer „Gottes Rune", een ro man, waarin de strijd der eerste S.A.- groepen in Duitschland zoo geweldig grootsch en ontroerend wordt beschre ven. Ik las .daarin, hoe vaak een groep van 20 of 24 leden een stad van 60.000 vijandige burgers doortrok, zingende en met 22 of 18 terugkeerde. Geregeld vielen er dooden. Maar het ging hun als de aanhangers van alle grooten der aarde, zij stierven, maar stierven niét, daar naast hen anderen opstonden en de vaan uit hun machtelooze armen weer optilden en nog feller en beziel- der verder droegen. Zóó nu vallen -ve len in dezen oorlog eiken dag. Zeker, wij zijn nog Weinig in getal, een handjevol mannen, een handjevol vrouwen, maar elke week komt er weer .één en weer één tot ons, en langzaam maar zeker groeit ons leger, groeit onze familie. En wie eenmaal binnen is gekomen, hij kan ons niet meer verlaten, wan neer hij beseft waarom het gaat, wér kelijk gaat. Dan zijn onze leuzen geen leuzen alleen meer voor hem of haar, maar doeleinden die heilig, zijn en schoon en goed voor allen 1 i - Sterker worden. Als men bij ons is gekomen, voelt men dat juist dit kleine getal, waarin spanning leeft, (waar het gevoel leeft wij winnen of sterven letterlijk - winnen moét, en bezielend is. Wij hebben gaarne toename van le den, maar noodzakelijk fs het niet voor deze overwinning. Noodig is slechts dit, dat wij tezamen, wij, kleine groep, man voor man, vrouw voor vrouw, waarlijke kameraden zijn en blijven op leven en dood. Waardevol is alleen de trouw, de trouw aan den Leider en aan elkan der, de trouw aan ons volk en aan ons land. Ons land is schoon, ons volk is goed. Vergist u niet; gij die dagelijks getergd of gemeden wordt, ik zeg het u en het is de waarheid: ons volk is goed. Hij die U nu fanatiek bestrijdt en die het meent, als hij u als de pest beschouwt, hij is misschien be ter dan gij, dan ik, dan wij. Maar hij zal later bij ons zijn, zoo waar als ik dit hier schrijf. Hij heeft nog bloed in de aderen, ons aller bloed, hetzelfde I Zie hen aan, de vele gezichten onzer eenvoudige arbeiders en boeren, ik zeg u, dat zij, nu nog vreemd aan ons, later ons vertrouwd zullen zijn, als gezichten van kameraden. In deze zekerheid werd ik Nationaal Socialist, en in deze zekerheid zal ik het tot mijn einde blijven. f Hoe winnen wij? Hoé wij hen winnen Er is- maar één paroolSterker worden, d.w.z. inner- lijk, een voor een en tezamen. Sterker worden, dit is: meer begrip krijgen waarom het gaat en ons egoïsme er eerst onder vechten, opdat wij in staat Hoe men zich de strijd primitief voorstelt. zijn tot dienen en opofferen en tot leiden. Het Nationaal Socialisme is geen dic tatuur, bedenk dit altijd, doch leiding geven; geen zinloos heroïsme, maar liefde en heldhaftigheidgeen mee- marcheeren op stomme maten, maar voortgaan in den grooten maatslag van den tijd, tot alle volkeren daarin wan delen zullen. Sterker worden, dat is onder elkaar alle Reinheid bannen, breken met de eigenwijsheid en zelf zucht, die wij meenamen uit een ver gaan en afgedaan tijdperk, zichzelf be kennen, dat men hog zooveel moet lee- ren, maar voor alles c'leeren. .Sterker worden, d. i. zedelijk grooter worden, eerlijker, breeder en meer dienende. Wij groeien I Zeker 1 Verblijdt u daarover eiken dag, maar vóór alles, onze beweging moet van binnen door en door gezond en betrouwbaar en ka meraadschappelijk zijn. Eerst dan kan zij, naar buiten tredende, die kracht uitoefenen, die onweerstaanbaar is. Zullen wij het elkaar nogmaals krach tig beloven? Voorwaarts dan en als wij hier of elders een kameraad ont moeten, te midden van een damp van hoon en laster, denk dan aan de woor den, die ik met een variant aanhaal Gij en ik tezamen, wat willen wij nog meer? Wat men hier ook berame, al balt het al tezamen, ons vaandel 'zakt niet meer Bs. Dezer dagen schreef het Nationale Dagblad een hoofdartikel over een rede van de voormalige Koningin, gehouden voor de Engèlsche radio. Wij zijn van den inhoud dezer betreurenswaardige hetz-rede op de hoogte. Wat ons vooral uitermate ergerde, was wel dit, dat de z.g.n. vertroostingen van, ons volk ein digden 'met de spreuk van Paul Kruger „alles sal rech kom". Wij herinneren er aan, dat deze ko ningin zelf eens den prachtigen moed heeft gehad, den dapperen Kruger te halen met een kruiser uit Afrika. De wereld heeft deze daad terecht bewon derd. Ook wij hebben dit een fiere, echt Nederlandsche daad gevonden. Over de 27000 in concentratiekampen vermoorde Nederlandsche vrouwen en kinderen heen, spreekt de voormalige vorstin de woorden uit als troost, nota bene, die bedoeld waren door Kruger tegen de Engelschen l Dit is het top punt wel. Overigens, inderdaad, alles sal rech kom. Rech sal kom de hetze tegen de N.S.B., dè plagerijen en sabotage^, waartoe een Oranje-telg ophitst (o, ver- gane glorie van een eens zoo roemrijk en door ons vereerd geslacht I). Rech sal kom de onderdrukking van boeren en arbeiders onder een slecht en ver- joodscht bewind. Rech sal kom, dat, Engelsche moordenaars hun tol zullen betalen voor de uitplunderingen en roo- verijen, tegen vele volkeren bedreven. Rech sal kom, dat de boeren als vrije Germanen weer van Engelsche over- heersching zullen worden bevrijd. Zoo helpe ons God l En hoe men zelf strijdt Er zijn lieden die tegenwoordig in- plóats .van „oranje-boven" worteltje boven zeggen. Het klinkt aardig en he1' is symbolisch. De heereri die zoo iets zeggen, zullen wel bemerken, dat dat gene waarmee ze nog geworteld zitten in hun oude gemakkelijke kapitalisti sche bestaan, naar beven zal komen. Worteltje boven I JawelWacht maar, mijne heeren I Dezer dagen vertelde ons iemand, dat hii met het inzamelen van gelden voor de Winterhulp de meest erbarme lijke ervaringen had opgedaan. Treu rig en treurig. De arbeiders zijn de eenigen die geven, de rijke boeren en brassers hier, laten de lijst ongetee- kend voorbij gaan. Hij liet mij de lijst zien. Drie kwartjes op 30 welgestelden en rijken I Een gezin met 9 kinderen, met f 14.- loon per week, dat bij vergissing werd bezocht, offerde nog een dubbeltje. Als de heeren rijkaards dit eeri's in verhouding offerden, was iedereen zon der zorgen. Maar wij onthouden de gierigen. Echter, we hebben thans controle op deze ^gierige binnenvetters, die liever een arm huisgezin van gebrek tegen de muren zien opspringen, dan iets te offeren. Wij kennen de gezapige geld- patriotten bij name en bij belasting biljet I Zij kunnen zich het vroegere valsche invullen niet meer permittee- ren. De zwendel is uit en wij verne men, dat straks naar dien aanslag elk zijn deel aan de Winterhulp zal moe ten offeren. En dat is maar goed ook en eerlijk. Het recht neemt eindelijk zijn Over worteltjes ge sproken. Een t.b.c. besurijdster in één onzer groote steden zeide eens bitter: Wat wij in 10 jaren voor de patiënten heb ben opgebouwd en hersteld, heeft Co- lijn door zijn uithongering en loonsver lagingen in één'jaar kapot gemaakt. En zoo is het. Hét gebeurde, zoo ver telde deze verpleegster, dat wij over dag de wagens met tomaten naar den mestput zagen rijden. U weet, dat lever traan en tomaten het voedsel voor t.b.c. patiënten zijn. De arme verzwakte kin deren van ons dierbaar land, waarover nu zoo akelig gekreund wordt, moesten inplaats van met vruchten, met een ge schrapt worteltje naar school gaan. Worteltje boven! was toen de leuze der joodsche en kapitalistische demo craten en volksvrienden. De arbeiders gaan het begrijpen. Gelukkig dat het arme volk aan aller lei verbeteringen begint in te zien, dat wij het goede voor-hebben, allereerst met den minderen man, den werker, den uitgezogen pauper en de ontrech ten. "Dit verheugt ons en de brieven die wij elke week ontvangen, bewijzen

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1941 | | pagina 1