Van binnen sterker worden
UITGAVE VAIM DE NATIONAALSOCIALISTISCHE BEWEGING.
DISTRICT 2LZEELAND
jdl
le Jaargang, No. 20
Donderdag 18 Wintermaand i94l
Al het andere zal dan volgen l
Aan den Leader.
Twee fronten -
Bij het 10-jarig bestaan.
Alles sal rech kom
Worteltje boven!
Verschijnt»tweemaal per maand van huis lot huis door geheel Zeeland
REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG Abonnement buiten Zeeland
Hoofdopsteller Martien Beversluis, Veere f 1.50 per jaar.
oen
eg j
aal
bij-
oor
ont
ian
a k-
gst
•ijs
den
ge-
ïad
zen
en-
rax
L00
roe-
im-
gde
ang
uur-
en
Die
[eze
nje-
che
aan
den
op
f.O.-
zoo,
erd 1
Zorgt
op-
weer
wam
eden
WOS
vo-
kon
>men.
prijs-
zelfs.
<mst.
okele
sllige
ie ge-
voor
de
en de
ïoofd-
burg.
rg zal
in het
de
er het
en en
)e be
un op
judige
sterk
waar-
voorts,
is be-
am.ska
rerheu-
jreid i3
burg te
gebied
voor da
in hun
3 voor-
en dan
iemand
ke werk
keeren-
een on-
ien toon
s. In dat
nen. De
.lerminst,
eid door
Dn gaan.
idat zijn
■was.
rel geen
zich ge-
hij be-
k-er zich
den aam-
?n wordt
ek.
re school
iplakbiljet
1, van re-
ie schuur
straatvuil
■orden de
liet te veel
eugd.
ndomvan
dat. wij onzen strijd niet voor meis strij
den. Als de angst, waarmee de ploer
terige zenders ons volk regelmatig ver
vullen, afvalt en men durft zeggen wat
men denkt, dan is de geldbende gauw
in hun-donkere holen weggeslipt.
W.orteltje boven, d.w.z. do duisteie
wortel van het kwade zal worden op
gegraven en wij Zullen haar bloot
leggen voor ieders oogen. Radicaal 1
Heb moed, uitgebuit werkend volk
van Zeeland, de vergelding komt dich
terbij. Langzaam maar zeker -winnen
wij en zal het Natienaal Socialisme, tot
zegen van U, de wereld veroveren
Heb vast vertrouwen in ons Ge
scheld, gelieg en geleuier kunnen niet
verhinderen, noch de woordei>van eer.
gevlucht worteltje door de radio, dat
Duitschland wint en Engeland verliest
en de vrede en orde en welvaart in
Europa zal komen.
Geduld ook, jelui, Winterhulp-sabo
teurs, binnenvetters en brassers, even
geduld, onthoudt het goed: peetje bo
ven I
Lotsverbondenheid.
Toen ik eenige dagen geleden een
kameraadschapsavond medemaakte te
Goes, waar de Duitsche N.S.D.A.P.-
leden en de Nederlandsche leden der
N.S.B. elkaar ontmoetten en toen op
één oogenblik allen hetzelfde lied zon
gen, voelde ik een diepe ontroering in
mij opwellen.
En op dat oogenblik benijdde ik
mijne kameraden bijna, omdat velen
hunner tezamen het zware lot in de
gevangenis der Mei-dagen hadden
meegemaakt en het gelukkig (of was
het het ongelukkige) toeval verhinderd
had, dat ik ook naar het beruchte slot
te Ellewoutsdijk was vervoerd.
Lotsverbondenheid is geen woord al
leen, het is een zóó wonderlijk en
schoon iets, dat men daarover niet veel
kan spreken en schrijven. Tezamen het
zelfde verdriet, dezelfde angst, droefev
nis, maar ook vreugde te beleven, is
een gave van den hemel I Het legt
banden tusschen menschen, die vaak
hechter zijn dan familiebanden. Deze
lotsverbondenheid in tijden van vervol
ging en onrecht, bTacht de Duitsche en
Nederlandsche Nationaal Socialisten,
voor altijd en onafscheidelijk tezamen.
Onze Districtsleider heeft op dien avond
terecM daarop gewezen.
Dichter bij elkaar.
En er was nog ie is, wat mij dien
avond heëft getroffen en dat ishet
bemerken dat wij leden der N.S.B., on
danks de verschillen, die er wel eens
opgedoken zijn en weggestreden wer
den, steeds dichter bij elkaar komen.
Dit is een wonderlijk schoone ervaring,
maar eigenlijk is het niet zoo verwon
derlijk. Wij, kleine groep nog, wij door
velen bespuwden en gehoonden, wij,
die voor het grootste deel door onze
vroegere vrienden vergeten of verloo
chend werden, wij, die zelfs door onze
eigen familie werden uitgestooten,
waar zullen wij ons het meest gelukkig
voelen Bij elkander
Als wij in den trein stappen, stapt
menigeen in een andere coupé, als
hadden wij een besmettelijke ziekte
als wij in een café komen, zwijgen de
Besprekken als waren wij gevaarlijke
wildvreemden; als wij zelfs ter kerke
gaan, zien wij de haat uit de oogen
onzer stad- of dorpsgenooten loeren.
Maar als wij dan samen zijn op en
kele uren, in zulke bijeenkomsten, dan
Is de vreugde dubbel groot, dan is de
warmte inniger, dan is er geluk in ons
hart, waarvan niemand zich misschien
een voorstelling kan maken. Dan, ja
dan is er datgene, waarover wij zoo
Ijdel vaak spreken: kameraadschap.
Dan ervaren wij het prdchtige gevoel,
dat alle rang, alle stand, alles wat ons
te veel scheidde en gescheiden houdt
In dit leven, weg valt. De scheidsmuren
brokkelen af en het is ons of wij lichter
en zuiverder ademen kunnen.
Een ontmoeting.
Laatst ontmoette ik een oudere dame,
die geen lid onzer beweging was en
nog steeds niet is. „Ochl" zei ze, „ik
ben misschien te oud om dit nieuwe
allemaal nog te begrijpen, en mee te
maken, maar toch voel ik intuïtief dat
u het. beste voor hebt."
Toen vertelde zij van haar zoon en
schoonzoon, die in de Mei-dagen wa
ren opgesloten en mishandeld en die
nog eiken dag de verbittering en klein-
geestigheid der buren moesten mee
maken.
„Toen ik mijn dochter voor het eerst
terugzag," zei zij, „en ik bekeek haar
sterk vermagerd en scherp geworden
gezicht, heb ik voor het eerst de men
schen rondom mij gehaat I Ik dacht er
aan, dat mijn kinderen toch alleen
maar het beste hadden gewild en wil
den, al begreep ik dat zelve nog niet
zoo, en waarom moesten zij juist daar
om het bitterste doormaken en nog er
varen? Ik voelde mij tegen een zóó
domme massale en zinlooze haat mach-
Op 14 December 1931 hebt Gij de
N.S.B. opgericht.
Gij waart een der eersten die inzag
dat ons volk een nieuwe richting moest
kiezen, wilde het in de toekomst een
plaats in de rij der volken kunnen in
nemen.
Uw strijd is hard en zwaar geweest
niets heeft men U bespaard Uit Uw
hooge ambt heeft men U ontzet, men
heeft alle middelen van overheids en
kerkelijke terreur op uw volgelingen
toegepasteen 15-tal van uw kame
raden werden vermoord.
Gij hebt altijd den juisten koers ge
houden - 10 jaar lang. Terwijl alle
politieke partijen bij iedere verkiezing
met een ander „passend" program
kwamen, hebt Gij de beweging 10 jaar
geleid volgens de vaste beginselen, in
Uw program uiteengezet.
Vrede, oorlog, verkiezing, devaluatie,
of wat er zich ook heeft voorgedaan,
steeds was er één brandende liefde
die U den juisten weg deed vinden
Uw onmetelijke liefde voor Volk en
Vaderland. Daarom gaat het Neder
landsche Volk onder Uw leiding een
schoone toekomst tegemoet.
Nationaal-Socialisme in de volle be-
teekenis van het woord in Nederland
op te bouwen tot heil van ieder wer
ker, dat is de taak die op Uw schou
ders rust. En daardoor zal Nederland
een belangrijke plaats in het nieuwe
Europa innemen.
Uw offer is groot geweestUw lei
ding was onmisbaar. Zonder U had
Nederland geen toekomst meer.
God geve U zijn zegen.
Leider, wij volgen U.
Hou Zee
Jan Dekker.
teloos, maar ik troostte mij met de ge
dachte, dat zij zelve daar overheen za
gen en dat zij doordrongen waren van
de zekerheid góéd te doen, zooals zij
deden. Welnu, dan heb ik vrede 1"
Sjn wij nog klein in
getal
Onze Nationaal Socialistische Bewe
ging in Zeeland is nog klein I Gij hebt
gelijk, gij lezers, die smalend over het
getal onzer medestanders spreekt.
Maar toch is onze beweging groot.
Deze grootheid, deze kracht kent gij
niet, omdat gij nog niet beseft, waarin
deze sterkte bestaat. Adolf Hitler en
ook de Leider hier en die in de andere
landen, zij zijn allen met enkelen be
gonnen, maar uit deze kern van trou
we vrienden van elkaar, is het groote,
het geweldige opgegroeid, zwaar, maar
zeker.
En wonnen zij niet
overal
Ik las dezer dagen het boek van
Hann. Kremer „Gottes Rune", een ro
man, waarin de strijd der eerste S.A.-
groepen in Duitschland zoo geweldig
grootsch en ontroerend wordt beschre
ven. Ik las .daarin, hoe vaak een groep
van 20 of 24 leden een stad van 60.000
vijandige burgers doortrok, zingende en
met 22 of 18 terugkeerde. Geregeld
vielen er dooden. Maar het ging hun
als de aanhangers van alle grooten der
aarde, zij stierven, maar stierven niét,
daar naast hen anderen opstonden en
de vaan uit hun machtelooze armen
weer optilden en nog feller en beziel-
der verder droegen. Zóó nu vallen -ve
len in dezen oorlog eiken dag.
Zeker, wij zijn nog Weinig in getal,
een handjevol mannen, een handjevol
vrouwen, maar elke week komt er weer
.één en weer één tot ons, en langzaam
maar zeker groeit ons leger, groeit onze
familie.
En wie eenmaal binnen is gekomen,
hij kan ons niet meer verlaten, wan
neer hij beseft waarom het gaat, wér
kelijk gaat.
Dan zijn onze leuzen geen leuzen
alleen meer voor hem of haar, maar
doeleinden die heilig, zijn en schoon en
goed voor allen 1
i - Sterker worden.
Als men bij ons is gekomen, voelt
men dat juist dit kleine getal, waarin
spanning leeft, (waar het gevoel leeft
wij winnen of sterven letterlijk -
winnen moét, en bezielend is.
Wij hebben gaarne toename van le
den, maar noodzakelijk fs het niet voor
deze overwinning. Noodig is slechts dit,
dat wij tezamen, wij, kleine groep, man
voor man, vrouw voor vrouw, waarlijke
kameraden zijn en blijven op leven en
dood. Waardevol is alleen de trouw,
de trouw aan den Leider en aan elkan
der, de trouw aan ons volk en aan
ons land. Ons land is schoon, ons
volk is goed. Vergist u niet; gij die
dagelijks getergd of gemeden wordt,
ik zeg het u en het is de waarheid:
ons volk is goed. Hij die U nu fanatiek
bestrijdt en die het meent, als hij u als
de pest beschouwt, hij is misschien be
ter dan gij, dan ik, dan wij. Maar hij
zal later bij ons zijn, zoo waar als ik
dit hier schrijf. Hij heeft nog bloed in
de aderen, ons aller bloed, hetzelfde I
Zie hen aan, de vele gezichten onzer
eenvoudige arbeiders en boeren, ik zeg
u, dat zij, nu nog vreemd aan ons, later
ons vertrouwd zullen zijn, als gezichten
van kameraden. In deze zekerheid
werd ik Nationaal Socialist, en in deze
zekerheid zal ik het tot mijn einde
blijven. f
Hoe winnen wij?
Hoé wij hen winnen Er is- maar één
paroolSterker worden, d.w.z. inner-
lijk, een voor een en tezamen. Sterker
worden, dit is: meer begrip krijgen
waarom het gaat en ons egoïsme er
eerst onder vechten, opdat wij in staat
Hoe men zich de strijd
primitief voorstelt.
zijn tot dienen en opofferen en tot
leiden.
Het Nationaal Socialisme is geen dic
tatuur, bedenk dit altijd, doch leiding
geven; geen zinloos heroïsme, maar
liefde en heldhaftigheidgeen mee-
marcheeren op stomme maten, maar
voortgaan in den grooten maatslag van
den tijd, tot alle volkeren daarin wan
delen zullen. Sterker worden, dat is
onder elkaar alle Reinheid bannen,
breken met de eigenwijsheid en zelf
zucht, die wij meenamen uit een ver
gaan en afgedaan tijdperk, zichzelf be
kennen, dat men hog zooveel moet lee-
ren, maar voor alles c'leeren. .Sterker
worden, d. i. zedelijk grooter worden,
eerlijker, breeder en meer dienende.
Wij groeien I Zeker 1 Verblijdt u
daarover eiken dag, maar vóór alles,
onze beweging moet van binnen door
en door gezond en betrouwbaar en ka
meraadschappelijk zijn. Eerst dan kan
zij, naar buiten tredende, die kracht
uitoefenen, die onweerstaanbaar is.
Zullen wij het elkaar nogmaals krach
tig beloven? Voorwaarts dan en als
wij hier of elders een kameraad ont
moeten, te midden van een damp van
hoon en laster, denk dan aan de woor
den, die ik met een variant aanhaal
Gij en ik tezamen,
wat willen wij nog meer?
Wat men hier ook berame,
al balt het al tezamen,
ons vaandel 'zakt niet meer
Bs.
Dezer dagen schreef het Nationale
Dagblad een hoofdartikel over een rede
van de voormalige Koningin, gehouden
voor de Engèlsche radio. Wij zijn van
den inhoud dezer betreurenswaardige
hetz-rede op de hoogte. Wat ons vooral
uitermate ergerde, was wel dit, dat de
z.g.n. vertroostingen van, ons volk ein
digden 'met de spreuk van Paul Kruger
„alles sal rech kom".
Wij herinneren er aan, dat deze ko
ningin zelf eens den prachtigen moed
heeft gehad, den dapperen Kruger te
halen met een kruiser uit Afrika. De
wereld heeft deze daad terecht bewon
derd. Ook wij hebben dit een fiere, echt
Nederlandsche daad gevonden.
Over de 27000 in concentratiekampen
vermoorde Nederlandsche vrouwen en
kinderen heen, spreekt de voormalige
vorstin de woorden uit als troost, nota
bene, die bedoeld waren door Kruger
tegen de Engelschen l Dit is het top
punt wel.
Overigens, inderdaad, alles sal rech
kom. Rech sal kom de hetze tegen de
N.S.B., dè plagerijen en sabotage^,
waartoe een Oranje-telg ophitst (o, ver-
gane glorie van een eens zoo roemrijk
en door ons vereerd geslacht I). Rech
sal kom de onderdrukking van boeren
en arbeiders onder een slecht en ver-
joodscht bewind. Rech sal kom, dat,
Engelsche moordenaars hun tol zullen
betalen voor de uitplunderingen en roo-
verijen, tegen vele volkeren bedreven.
Rech sal kom, dat de boeren als vrije
Germanen weer van Engelsche over-
heersching zullen worden bevrijd.
Zoo helpe ons God l
En hoe men zelf strijdt
Er zijn lieden die tegenwoordig in-
plóats .van „oranje-boven" worteltje
boven zeggen. Het klinkt aardig en he1'
is symbolisch. De heereri die zoo iets
zeggen, zullen wel bemerken, dat dat
gene waarmee ze nog geworteld zitten
in hun oude gemakkelijke kapitalisti
sche bestaan, naar beven zal komen.
Worteltje boven I JawelWacht
maar, mijne heeren I
Dezer dagen vertelde ons iemand,
dat hii met het inzamelen van gelden
voor de Winterhulp de meest erbarme
lijke ervaringen had opgedaan. Treu
rig en treurig. De arbeiders zijn de
eenigen die geven, de rijke boeren en
brassers hier, laten de lijst ongetee-
kend voorbij gaan. Hij liet mij de lijst
zien. Drie kwartjes op 30 welgestelden
en rijken I
Een gezin met 9 kinderen, met f 14.-
loon per week, dat bij vergissing werd
bezocht, offerde nog een dubbeltje.
Als de heeren rijkaards dit eeri's in
verhouding offerden, was iedereen zon
der zorgen.
Maar wij onthouden
de gierigen.
Echter, we hebben thans controle op
deze ^gierige binnenvetters, die liever
een arm huisgezin van gebrek tegen
de muren zien opspringen, dan iets te
offeren. Wij kennen de gezapige geld-
patriotten bij name en bij belasting
biljet I Zij kunnen zich het vroegere
valsche invullen niet meer permittee-
ren. De zwendel is uit en wij verne
men, dat straks naar dien aanslag elk
zijn deel aan de Winterhulp zal moe
ten offeren. En dat is maar goed ook
en eerlijk. Het recht neemt eindelijk
zijn
Over worteltjes ge
sproken.
Een t.b.c. besurijdster in één onzer
groote steden zeide eens bitter: Wat
wij in 10 jaren voor de patiënten heb
ben opgebouwd en hersteld, heeft Co-
lijn door zijn uithongering en loonsver
lagingen in één'jaar kapot gemaakt.
En zoo is het. Hét gebeurde, zoo ver
telde deze verpleegster, dat wij over
dag de wagens met tomaten naar den
mestput zagen rijden. U weet, dat lever
traan en tomaten het voedsel voor t.b.c.
patiënten zijn. De arme verzwakte kin
deren van ons dierbaar land, waarover
nu zoo akelig gekreund wordt, moesten
inplaats van met vruchten, met een ge
schrapt worteltje naar school gaan.
Worteltje boven! was toen de leuze
der joodsche en kapitalistische demo
craten en volksvrienden.
De arbeiders gaan
het begrijpen.
Gelukkig dat het arme volk aan aller
lei verbeteringen begint in te zien, dat
wij het goede voor-hebben, allereerst
met den minderen man, den werker,
den uitgezogen pauper en de ontrech
ten. "Dit verheugt ons en de brieven
die wij elke week ontvangen, bewijzen