Verdelgt het beest uit Moscou
Uit Lathers laatste preek
Dt Soi&id-dddee djdi dmt djn tand!
Stalin's handen druipen van bloed!
Vergadert II
geen aardsche schatten
De afwachtenden
14 JULI 1941
Thans is het de
ure des gevaars
Uit de berichten, die wij ontvingen van
het Oostelijk front blijkt, hoe niets ont
ziende, hoe beestachtig de Sowjet
machthebbers zich gedragen tegenover
de bevolking van het eigen land, zoo
wel als tegenover gevangen genomen
vijanden.
Een beschrijving van al de gruwelen,
die in deze enkele weken door de
Duitsche troepen zijn waargenomen,
zou menig lezer slapelooze nachten
bezorgen. Wij kunnen ons dat eenigs-
zins voorstellen. Alleen in de stad
Lemberg vond men kelders met ver
moorde burgers, waarin een voet
hoog bloed-stond, en waar de vermink
te lichamen en lichaamsdeelen lagen
opgestapeld. Men had zich niet ont
zien ook vrouwen en kinderen, ja zelfs
zuigelingen, koelbloedig af te maken.
Pe groote moordenaar
Een Aziatisch despoot, zelfs voor zijn
vrienden gevaarlijk. Er is een foto van
dien levenslustigen excellentie, kame
raad Karachan, ambassadeur te An
kara, het type van den klassieken Don
Juan met zijn prachtigen baard. Er is
tusschen hem en Stalin een vrouwen
kwestie geweest. December 1937 ge
fusilleerd
En zou de generaal Schmidt nog niet
in leven zijn, indien hij den dictator
niet zwaar in zijn ijdelheid had ge
kwetst in tijden toen beide heel jong
waren Schmidt is sedert 1936 „ver
dwenen"
Het is eenzaam geworden om den
moordenaar van het Kremlin. Zijn po
litieke medewerkers van de eerste re
volutiedagen en van de jaren van
geworven. Ook onze eigen officieren
meldden zich. Zij zullen onze mannen,
samen met de verbonden legers, aan
voeren op dezen kruistocht en God
geve hun wijsheid en kracht tot over
winnen.
Hitier, het genie van deze eeuw,
wien wij het danken moeten, als het
bolsjewisme verslagen wordt, Hitler is
het, die thans waakt over U, over mij,
over onze kinderen.
Het Duitsche zwaard zal hier beslis
sen over dood of leven van ons volk,
in naam van alle menschélijkheid en
beschaving en in naam van het Chris
tendom. De Hoofdopsteller.
Vanuit Moskou gaan. de draden
van de derde internationale naar
alle deelen van de wereld, om hei
wereldbolsjewisme doelbewust te
leiden naar de overwinning op alle
volkeren der aarde.
Mussert's rede, 12—5—'36.
de hèiügheid van het huwelijk, de in
tegriteit van ons gezin, mei ons geheele
bestaan als Nederlandsch volk en met
den arbeidseer.
Wanneer de Sowjet-leger-K winnen,
komt de Terreur de poorten binnen.
Geen toeschouwers blijven.
Zij zien niei in, die sullige volksge-
nooten, dat we in een geweldigen tijd
leven, waarin we niet als toeschouwers
kunnen blijven staan kijken naai de
enorme worsetling tusschen- den wil tot
een nieuwe, menschwaardige Euro-
peesche ordening en den wil om het
menschonteerend bolsjewisme in den
chaos te doen zegevieren, dat het beest
in den mensch loslaat op den mensch
zelf.
Wie kan nu nog toeschouwer blijven,
alsof het een soort kijkspel betreft, een
soort voetbalmatch Wie voelt nu niei
Luther over de Joden.
joden veraienaen als Godslaste
raars behandeld te worden, zoodai wij
ze bij ons niet zouden kunnen dulden
en lijdenHun meesters zouden hen
niet mogen aanhouden, maar wegdrij
venZou ik ze bij mij dulden, zij, cie
mijn Heer Christus bekladden, belaste
ren en vervloeken, zou ik deelachtig
worden aan vreemde zonden."
Dat is toch wel tamelijk raaxaal ge
zegd. Doch het opmerkelijkste is toch
wel, dat Maarten Luther 't een „zonde"
noemt de Joden te dulden en te verdra
gen en hiermede brengt hij het vraagt
stuk over naar het terrein van de
ethiek. Scherper kon het probleem niet
gesteld worden. Hij ziet derhalve de
bescherming of ook maar het onge
moeid laten der Joden niet slechts al3
een sociaal, doch als een ethisch, gees
telijk kwaad.
Denkt om de eeuwige
Voor het echter zoover is, zal er
menig offer gebracht moeten worden
ook hier te lande. Maar wat beteeke-
nen beperkingen en ongemakken, ver
geleken bij den strijd, die de Duitsche
soldaat strijdt voor het behoud van de
Europeesche waarden, dus ook voor
de Nederlandsche, welke zoo nauw
verbonden zijn met die uit de overige
deelen van het continent?
Laat althans een superieure Neder
landsche onverschilligheid tegenover
een eventueel voedsel- en kolentekort
onze bijdrage zijn in deze gigantische
worsteling.
En laat ons zeker in de komende
weken elkander niet vervelen mei jere
miades over ketels, vogelkooien en
aschbakken van koper, die moeten
worden ingeleverd (overigens lijkt deze
inlevering ops een bijzonder goed mid
del om duizenden huiskamers te be
vrijden van al die monsterlijkheden,
die de ontwikkeling van den goeden
smaak zoo lang hebben tegengehou
den) en men spare elkander cqmmu-
niqué's over de heldhaftige wijze,
waarop men kandelaars, gongen etc.,
verborgen denkt te houden.
Aldus schrijft De Waag. We willen
er nog dit aan toevoegen. Het is beter
eenigen onzer aardsche schatten op te
offeren, dan later de meest waarde
volle, de geestelijke waarden te moe
ten prijsgeven. Opdat gij deze der
halve behouden kunt, offer dan de
aardsche, waarvan gij immers letterlijk
leert, dat mot en roest hen verteren
zullen
De Waag scirrijit:
Voor zek're Nederlanders valt op het
oogenblik niets anders te doen, dan
te luisteren naar de Engelsche radio
en daarna volmaakt tevreden in hun
stoel achterover te zitten, zeker alé zij
meenen te mogen zijn, van de Engel
sche eindoverwinning.
Men kan voor een dergelijke houding
slechts verachting hebben en in zoo
ver zij voortkomt uit geestelijke luiheid
en uit onwil om zijn positie te bepalen
op een oogenblik, dat van ieder
mensch wordt gevraagd het zijne te
doen om onze hoogste goederen te
redden.
Evenzoo kan men slechts verachting
hebben voor degene, die, eerst onder
het aanroepen van Gods Naam, en in
het prettige gevoel tot de fatsoenlijkste
lieden van Europa te behooren, nooit
wilden overgaan tot de diplomatieke
erkenning der Sovjet-Republieken, en
thans verklaren Rusland als bondge
noot te hebben aanvaard.
Een dergelijke verklaring is tegelij
kertijd van hetzelfde komieke gehalte
als de thans circuleerende mededee-
ling, dat er in de Russische kerken zoo
ijverig gebeden wordt.
Aan Oom PauL
Oom Paul, ons hoor jou stem nie meer
Ons sien Transvaal nie weer so as weleer 1
lou beeld staan ongesien daar in Pretoria
Daar is gin stiyd meer vir een Boers Suid-Afrika.
Oom Paul, ek weet, jou oë sou gaan skrei,
As jy één keer kon sien jou land in hier die ty' j
Dis konsentrasieïaërs en britse Boerehaat,
Dis dood en wanhoop, wat nou oor die Unie gaat.
Dis broedermoord en skande op een laag gebod.
Oom Paul, wees jy die voorspraak vir Transvaal
by God I
Wees jy as lank geleên, die Leider in die nood.
Dan word, as in jou tyd, Suid-Afrika weer groot 1
Dan ry die Boer weer oor die wyë velde
As vrye man, as seun van stoere helde.
Dan waai die Vierkleur oor Suid-Afrika,
En bloeme dek jou bééld, daar," in Pretoria
H. A. Jobs Jr.
De moderne Herodes.
Inderdaad, wij weten geen betere
betiteling voor Stalin, als de moderne
Herodes, de man van de moord op de
kinderen van Betlehem. In een voort
durende vrees voor de terugtrekkende
Sowjets, met hun duivelsche commis
sarissen, hun wilde soldaten-vrouwen
en hun razend geworden Gepeoe-funo-
tionarissen, vlucht de bevolking in
bosschen en valleien, tusschen koren
velden en. in de struiken, schiet zich-
zelve voor het hoofd of vecht op leven
en dood met haar kwellende en sadisti
sche soldaten.
Ook uw lot?
Men kan zich zooiets nauwelijks
voorstellen. Denkt U in: vijftienhon
derd burgers, neergezet op rijen van
acht dik en daarop een ratelend ma
chine-geweer. Stelt U dat voor,
Zeeuwen, op één der kaden van uw
stad, op uw marktr of in uw kerken 1
Gij meent misschien, dat Rusland
zoo vèr is, en dat dit hier toch niet zou
gebeuren Gij wauwelt mee met en
kele ezelachtige lieden uit uw stadje,
die noch van Communisme, noch van
Nationaal-Socialisme, noch van eenig
isme begrip hebben. Deze maken U
wijs, dat Engeland toch wint en dit
/verhoeden zal
Ach arme Ja, ja En deze zelfde
Jongelui verheugen zich op de blijde
„bijltjesdag" als de N.S.B.-ers zullen
worden afgemaakt en op den dag als
„de messen gereed liggen". Maar ach,
als de Russen winnen, zijn de Engel-
schen, als in Mei 1940, hier niet en
dan gaat de N.S.B.-er zoowel als de
Unieman er aan, dan gaat iedereen
over een kling, die geen Communist,
geen Godloochenaar, geen blind aan
hanger van deze bloedleer is. Weest
daarvan overtuigd I
Een lange, droeve
doodenlïjst
Er is een zeer merkwaardig boek
verschenen van den ex-zaakgelastigde,
hoofd van het Sowjet-gezantschap te
Athene, Alexander Barmine. Deze ge
zant werd zelve vervolgd en vluchtte
bijtijds. Sinds 1918 heeft deze Barmine
in de Sowjet-Unie gearbeid en weet
wat sindsdien gebeurd is, beier dan
wie ook.
Te goedertrouw heeft deze Barmine
gemeend, dat hij mee arbeidde aan
een grootsche opbouw van zijn land.
Het vijfjarenplan liet dit aanvankelijk
denken en de arbeiders zelve waren,
vol moed en vol hoop. Wij citeeren
De generaals weggemaaid.
Men bedenke dat deze menschen
de generaals indien niet geëxecu
teerd, thans nog in de kracht van hun
leven zouden zijn. Daar was bijvoor
beeld generaal Dimitri Schmidt, een
goede midden dertiger toen hij om hei
leven kwam.
De lijst is lang. Daar is de begaafde
generaal Alsknis, chef van de lucht
vloot. Aan hem dankte Rusland de
ontwikkeling van zijn luchtwapen,
maar gevreesd moet worden, dat zijn
verdwijnen een onherstelbaren slag
beteekent. Tegelijk met hem heeft
Stalin de beste luchtvaart-ingenieurs
doen executeeren, daaronder de uitvin
der Toupolef.
Maar vooral de executie van Maar
schalk Toukhatchevsky was voor Bar
mine een donderslag. Toukhatchevs
ky De eerste chef van de eerste ijze
ren garde der Sovjets, de overwinnaar
van generaal Koltchak, de organisator
van den marsch op Warschau
Snel daarop volgde het fusileeren
van zijn dappere, intelligente wapen
broeders, officieren, in geestdrift en
doortastendheid te evenaren aan de
jonge Fransche generaals van de repu
bliek van 1793" Ouborévitch, de re-
organisator, schepper van de gemotori
seerde Iegerafdeelingen, overwinnaar
van generaal Denikine en van de Wit-
russen in het Verre Oosten
Generaal Iakir, de beroemde chef
van de 44ste divisie, generaal Eyde-
man, zoovele anderen
Over Stalin zelve zegt Barmine het
volgende
macht na de jaren van worsteling, zij
zijn niet meer. Maar ook zij, die aan
het hoofd van de roode legers de geest
drift, de doortastendheid van de jonge
Russische revolutie tegenover een
vijandige buitenwereld vertegenwoor
digen, zij zijn allen ten grave gedaald.
En ook de laatste dagen van die revo
lutie zelf een van de grootste jood-
sche misdaden der twintigste eeuw
zijn geteld.
En met dezen bloedhond
verbindt zich Wilhelmina
Indien wij dit lezen, en dan tevens
vernemen, dat ex-koningin Wilhelmina
ons heeft aangeraden de zijde der
Communisten te kiezen hier in Neder
land, dan vervult droefheid en verbijs
tering ons hart. Dan jaagt dus een
vorstin, die de Sowjet nooit erkende,
omdat haar eigen familielid, de Tsaar,
destijds door de Lenin- en'Stalin-bende
vermoord is en omdat zij met een
godloos bewind niets wilde van doen
hebben, ons nu in de armen ^an dezen
bloeddorstigen Aziaat I En dat nog
wel terwijl zij zelve ons volk niet kan
beschutten, daar zij elders verblijft
OMen moet wel totaal blind zijn,
indien men nu niet ziet hoe grenzeloos
onverantwoordelijk dezen raad voor
haar wel is. Of zou het de regeering
zijn ginds, die tot zulk een onverstan
dige keuze haar inspireerde Wij
weten het niet.
Ons volk weigert.
Maar ons Nederlandsche Volk wei
gert dezen raad te aanvaarden.
Duizenden geven zich op voor het
vrijwilligers-legioen. Zelfs uit de rijen
der marechaussee's zijn al 600 mannen
Vrijwilligers vóór!
Zoo langzamerhand zal het wel
zelfs tot de tragen van geest door
dringen, dat „er wat gaande is". Aan
het woord „oorlog" raakt men ook
gewend en velen voelen er zich zoetje-
aan in thuis of 't zoo hoortBovendien
wat kunnen wij, Nederlanders,
anders doen dan óns schikken in het
lot, dat ons ongevraagd en ook onge-
"wenscht (ja, ja, zéér ongewifhschtop
den hals viel
Tal van volksgenooten hebben nog
niet verder leeren zien dan tot aan de-
grenzen van ons kleine land. Wat zich
daarbuiten afspeelt, interesseert hen
niet, of maar zeer matig. Zij zijn' niet
snugger genoeg om in te zien, dat een
geestesbeweging zich niet aan grenzen
stoort en dat Nederland.óók bij
Europa hoort
Zij zien niet in om een voorbeeld
te noemen dat het bolsjewisme, het
verderfelijkste systeem, dat maar denk
baar is, óók een gevaar is voor ons
land en dat Duitschland dus
bezig is, ook voor ónsde kas
tanjes uit het vuur te halen
Zij zien niet in om er even verder
op door ie gaan dat ook voor ons
land tal van ideële waarden, ja, heel
ons volksbestaan gevaar loopt en dat,
indien het rtationaal-socialisme in moe
rassen van West-Rusland, in de gruwe
lijk onderdrukte Baltische staten, in het
land der afschuwelijk vervolgde Roe-
thenen en Armeniërs, zou moeten capi-
tueelën, het dan ook radicaal gedaan
is met onze vrijheid van godsdienst,
zijn handen jeuken om er méé op te
slaan en om zij aan zij met de Duit
sche strijdmakkers alles in te zeti^n
om die chaotische, bolsjewistische terro
risten-bende in het Kremlin onschade
lijk te maken
De grenzen van onze volkscultuur,
die wij met hand en tand hebben te
verdedigen, liggen nu aan het Ooster
front. Wie Nederlander is, wien ons
volksbestaan ter harte gaat, wien ons
geestelijk en cultureel leven lief is,
doei mee I Wie voor een gelijkberech
tigde positie van Nederland in hfet
nieuwe Europa wil opkomen, zette niet
alleen een grooten mond op, maar
zoeke zijn plaats op naast de kamera
den, die ver van huis en haard, hun
leven inzetten voor de redding van
onze beschavingonze - beschaving I
Dat hebben al die mannen begrepen,
die zich aanmeldden bij den „Vrijwil-
ligersbond Nederland" (Stadhouders-
laan 132, 's-Gravenhage).
N.S.B.-ers willen toonen, dat zij ook
nu weer vooraanstaan en door nie
mand wenschen geslagen te worden in
strijdlust en edelmoedigheid en opof
feringsgezindheid.
Het gaat per saldo om Europa, dus
ook om ons land te redden van den
ondergang, te bewaren voor bolsjewis
tische terreur, vernietiging der persoon
lijkheid, en voor de alleronmensche-
lijkste G.Peoe-practijken. Het gaat om
de instandhouding van ons volksleven,
onzen godsdienst, onze gezinsvorming,
onzen arbeidseer.
Vrijwilligers vóór Bij „Vrijwilli-
gersbond Nederland", Stadhouderslaan
132, 's-Gravenhage.
Kameraden en Volksgenooten kent
uw plicht