Verdelgt het beest uit Moscou Uit Lathers laatste preek Dt Soi&id-dddee djdi dmt djn tand! Stalin's handen druipen van bloed! Vergadert II geen aardsche schatten De afwachtenden 14 JULI 1941 Thans is het de ure des gevaars Uit de berichten, die wij ontvingen van het Oostelijk front blijkt, hoe niets ont ziende, hoe beestachtig de Sowjet machthebbers zich gedragen tegenover de bevolking van het eigen land, zoo wel als tegenover gevangen genomen vijanden. Een beschrijving van al de gruwelen, die in deze enkele weken door de Duitsche troepen zijn waargenomen, zou menig lezer slapelooze nachten bezorgen. Wij kunnen ons dat eenigs- zins voorstellen. Alleen in de stad Lemberg vond men kelders met ver moorde burgers, waarin een voet hoog bloed-stond, en waar de vermink te lichamen en lichaamsdeelen lagen opgestapeld. Men had zich niet ont zien ook vrouwen en kinderen, ja zelfs zuigelingen, koelbloedig af te maken. Pe groote moordenaar Een Aziatisch despoot, zelfs voor zijn vrienden gevaarlijk. Er is een foto van dien levenslustigen excellentie, kame raad Karachan, ambassadeur te An kara, het type van den klassieken Don Juan met zijn prachtigen baard. Er is tusschen hem en Stalin een vrouwen kwestie geweest. December 1937 ge fusilleerd En zou de generaal Schmidt nog niet in leven zijn, indien hij den dictator niet zwaar in zijn ijdelheid had ge kwetst in tijden toen beide heel jong waren Schmidt is sedert 1936 „ver dwenen" Het is eenzaam geworden om den moordenaar van het Kremlin. Zijn po litieke medewerkers van de eerste re volutiedagen en van de jaren van geworven. Ook onze eigen officieren meldden zich. Zij zullen onze mannen, samen met de verbonden legers, aan voeren op dezen kruistocht en God geve hun wijsheid en kracht tot over winnen. Hitier, het genie van deze eeuw, wien wij het danken moeten, als het bolsjewisme verslagen wordt, Hitler is het, die thans waakt over U, over mij, over onze kinderen. Het Duitsche zwaard zal hier beslis sen over dood of leven van ons volk, in naam van alle menschélijkheid en beschaving en in naam van het Chris tendom. De Hoofdopsteller. Vanuit Moskou gaan. de draden van de derde internationale naar alle deelen van de wereld, om hei wereldbolsjewisme doelbewust te leiden naar de overwinning op alle volkeren der aarde. Mussert's rede, 12—5—'36. de hèiügheid van het huwelijk, de in tegriteit van ons gezin, mei ons geheele bestaan als Nederlandsch volk en met den arbeidseer. Wanneer de Sowjet-leger-K winnen, komt de Terreur de poorten binnen. Geen toeschouwers blijven. Zij zien niei in, die sullige volksge- nooten, dat we in een geweldigen tijd leven, waarin we niet als toeschouwers kunnen blijven staan kijken naai de enorme worsetling tusschen- den wil tot een nieuwe, menschwaardige Euro- peesche ordening en den wil om het menschonteerend bolsjewisme in den chaos te doen zegevieren, dat het beest in den mensch loslaat op den mensch zelf. Wie kan nu nog toeschouwer blijven, alsof het een soort kijkspel betreft, een soort voetbalmatch Wie voelt nu niei Luther over de Joden. joden veraienaen als Godslaste raars behandeld te worden, zoodai wij ze bij ons niet zouden kunnen dulden en lijdenHun meesters zouden hen niet mogen aanhouden, maar wegdrij venZou ik ze bij mij dulden, zij, cie mijn Heer Christus bekladden, belaste ren en vervloeken, zou ik deelachtig worden aan vreemde zonden." Dat is toch wel tamelijk raaxaal ge zegd. Doch het opmerkelijkste is toch wel, dat Maarten Luther 't een „zonde" noemt de Joden te dulden en te verdra gen en hiermede brengt hij het vraagt stuk over naar het terrein van de ethiek. Scherper kon het probleem niet gesteld worden. Hij ziet derhalve de bescherming of ook maar het onge moeid laten der Joden niet slechts al3 een sociaal, doch als een ethisch, gees telijk kwaad. Denkt om de eeuwige Voor het echter zoover is, zal er menig offer gebracht moeten worden ook hier te lande. Maar wat beteeke- nen beperkingen en ongemakken, ver geleken bij den strijd, die de Duitsche soldaat strijdt voor het behoud van de Europeesche waarden, dus ook voor de Nederlandsche, welke zoo nauw verbonden zijn met die uit de overige deelen van het continent? Laat althans een superieure Neder landsche onverschilligheid tegenover een eventueel voedsel- en kolentekort onze bijdrage zijn in deze gigantische worsteling. En laat ons zeker in de komende weken elkander niet vervelen mei jere miades over ketels, vogelkooien en aschbakken van koper, die moeten worden ingeleverd (overigens lijkt deze inlevering ops een bijzonder goed mid del om duizenden huiskamers te be vrijden van al die monsterlijkheden, die de ontwikkeling van den goeden smaak zoo lang hebben tegengehou den) en men spare elkander cqmmu- niqué's over de heldhaftige wijze, waarop men kandelaars, gongen etc., verborgen denkt te houden. Aldus schrijft De Waag. We willen er nog dit aan toevoegen. Het is beter eenigen onzer aardsche schatten op te offeren, dan later de meest waarde volle, de geestelijke waarden te moe ten prijsgeven. Opdat gij deze der halve behouden kunt, offer dan de aardsche, waarvan gij immers letterlijk leert, dat mot en roest hen verteren zullen De Waag scirrijit: Voor zek're Nederlanders valt op het oogenblik niets anders te doen, dan te luisteren naar de Engelsche radio en daarna volmaakt tevreden in hun stoel achterover te zitten, zeker alé zij meenen te mogen zijn, van de Engel sche eindoverwinning. Men kan voor een dergelijke houding slechts verachting hebben en in zoo ver zij voortkomt uit geestelijke luiheid en uit onwil om zijn positie te bepalen op een oogenblik, dat van ieder mensch wordt gevraagd het zijne te doen om onze hoogste goederen te redden. Evenzoo kan men slechts verachting hebben voor degene, die, eerst onder het aanroepen van Gods Naam, en in het prettige gevoel tot de fatsoenlijkste lieden van Europa te behooren, nooit wilden overgaan tot de diplomatieke erkenning der Sovjet-Republieken, en thans verklaren Rusland als bondge noot te hebben aanvaard. Een dergelijke verklaring is tegelij kertijd van hetzelfde komieke gehalte als de thans circuleerende mededee- ling, dat er in de Russische kerken zoo ijverig gebeden wordt. Aan Oom PauL Oom Paul, ons hoor jou stem nie meer Ons sien Transvaal nie weer so as weleer 1 lou beeld staan ongesien daar in Pretoria Daar is gin stiyd meer vir een Boers Suid-Afrika. Oom Paul, ek weet, jou oë sou gaan skrei, As jy één keer kon sien jou land in hier die ty' j Dis konsentrasieïaërs en britse Boerehaat, Dis dood en wanhoop, wat nou oor die Unie gaat. Dis broedermoord en skande op een laag gebod. Oom Paul, wees jy die voorspraak vir Transvaal by God I Wees jy as lank geleên, die Leider in die nood. Dan word, as in jou tyd, Suid-Afrika weer groot 1 Dan ry die Boer weer oor die wyë velde As vrye man, as seun van stoere helde. Dan waai die Vierkleur oor Suid-Afrika, En bloeme dek jou bééld, daar," in Pretoria H. A. Jobs Jr. De moderne Herodes. Inderdaad, wij weten geen betere betiteling voor Stalin, als de moderne Herodes, de man van de moord op de kinderen van Betlehem. In een voort durende vrees voor de terugtrekkende Sowjets, met hun duivelsche commis sarissen, hun wilde soldaten-vrouwen en hun razend geworden Gepeoe-funo- tionarissen, vlucht de bevolking in bosschen en valleien, tusschen koren velden en. in de struiken, schiet zich- zelve voor het hoofd of vecht op leven en dood met haar kwellende en sadisti sche soldaten. Ook uw lot? Men kan zich zooiets nauwelijks voorstellen. Denkt U in: vijftienhon derd burgers, neergezet op rijen van acht dik en daarop een ratelend ma chine-geweer. Stelt U dat voor, Zeeuwen, op één der kaden van uw stad, op uw marktr of in uw kerken 1 Gij meent misschien, dat Rusland zoo vèr is, en dat dit hier toch niet zou gebeuren Gij wauwelt mee met en kele ezelachtige lieden uit uw stadje, die noch van Communisme, noch van Nationaal-Socialisme, noch van eenig isme begrip hebben. Deze maken U wijs, dat Engeland toch wint en dit /verhoeden zal Ach arme Ja, ja En deze zelfde Jongelui verheugen zich op de blijde „bijltjesdag" als de N.S.B.-ers zullen worden afgemaakt en op den dag als „de messen gereed liggen". Maar ach, als de Russen winnen, zijn de Engel- schen, als in Mei 1940, hier niet en dan gaat de N.S.B.-er zoowel als de Unieman er aan, dan gaat iedereen over een kling, die geen Communist, geen Godloochenaar, geen blind aan hanger van deze bloedleer is. Weest daarvan overtuigd I Een lange, droeve doodenlïjst Er is een zeer merkwaardig boek verschenen van den ex-zaakgelastigde, hoofd van het Sowjet-gezantschap te Athene, Alexander Barmine. Deze ge zant werd zelve vervolgd en vluchtte bijtijds. Sinds 1918 heeft deze Barmine in de Sowjet-Unie gearbeid en weet wat sindsdien gebeurd is, beier dan wie ook. Te goedertrouw heeft deze Barmine gemeend, dat hij mee arbeidde aan een grootsche opbouw van zijn land. Het vijfjarenplan liet dit aanvankelijk denken en de arbeiders zelve waren, vol moed en vol hoop. Wij citeeren De generaals weggemaaid. Men bedenke dat deze menschen de generaals indien niet geëxecu teerd, thans nog in de kracht van hun leven zouden zijn. Daar was bijvoor beeld generaal Dimitri Schmidt, een goede midden dertiger toen hij om hei leven kwam. De lijst is lang. Daar is de begaafde generaal Alsknis, chef van de lucht vloot. Aan hem dankte Rusland de ontwikkeling van zijn luchtwapen, maar gevreesd moet worden, dat zijn verdwijnen een onherstelbaren slag beteekent. Tegelijk met hem heeft Stalin de beste luchtvaart-ingenieurs doen executeeren, daaronder de uitvin der Toupolef. Maar vooral de executie van Maar schalk Toukhatchevsky was voor Bar mine een donderslag. Toukhatchevs ky De eerste chef van de eerste ijze ren garde der Sovjets, de overwinnaar van generaal Koltchak, de organisator van den marsch op Warschau Snel daarop volgde het fusileeren van zijn dappere, intelligente wapen broeders, officieren, in geestdrift en doortastendheid te evenaren aan de jonge Fransche generaals van de repu bliek van 1793" Ouborévitch, de re- organisator, schepper van de gemotori seerde Iegerafdeelingen, overwinnaar van generaal Denikine en van de Wit- russen in het Verre Oosten Generaal Iakir, de beroemde chef van de 44ste divisie, generaal Eyde- man, zoovele anderen Over Stalin zelve zegt Barmine het volgende macht na de jaren van worsteling, zij zijn niet meer. Maar ook zij, die aan het hoofd van de roode legers de geest drift, de doortastendheid van de jonge Russische revolutie tegenover een vijandige buitenwereld vertegenwoor digen, zij zijn allen ten grave gedaald. En ook de laatste dagen van die revo lutie zelf een van de grootste jood- sche misdaden der twintigste eeuw zijn geteld. En met dezen bloedhond verbindt zich Wilhelmina Indien wij dit lezen, en dan tevens vernemen, dat ex-koningin Wilhelmina ons heeft aangeraden de zijde der Communisten te kiezen hier in Neder land, dan vervult droefheid en verbijs tering ons hart. Dan jaagt dus een vorstin, die de Sowjet nooit erkende, omdat haar eigen familielid, de Tsaar, destijds door de Lenin- en'Stalin-bende vermoord is en omdat zij met een godloos bewind niets wilde van doen hebben, ons nu in de armen ^an dezen bloeddorstigen Aziaat I En dat nog wel terwijl zij zelve ons volk niet kan beschutten, daar zij elders verblijft OMen moet wel totaal blind zijn, indien men nu niet ziet hoe grenzeloos onverantwoordelijk dezen raad voor haar wel is. Of zou het de regeering zijn ginds, die tot zulk een onverstan dige keuze haar inspireerde Wij weten het niet. Ons volk weigert. Maar ons Nederlandsche Volk wei gert dezen raad te aanvaarden. Duizenden geven zich op voor het vrijwilligers-legioen. Zelfs uit de rijen der marechaussee's zijn al 600 mannen Vrijwilligers vóór! Zoo langzamerhand zal het wel zelfs tot de tragen van geest door dringen, dat „er wat gaande is". Aan het woord „oorlog" raakt men ook gewend en velen voelen er zich zoetje- aan in thuis of 't zoo hoortBovendien wat kunnen wij, Nederlanders, anders doen dan óns schikken in het lot, dat ons ongevraagd en ook onge- "wenscht (ja, ja, zéér ongewifhschtop den hals viel Tal van volksgenooten hebben nog niet verder leeren zien dan tot aan de- grenzen van ons kleine land. Wat zich daarbuiten afspeelt, interesseert hen niet, of maar zeer matig. Zij zijn' niet snugger genoeg om in te zien, dat een geestesbeweging zich niet aan grenzen stoort en dat Nederland.óók bij Europa hoort Zij zien niet in om een voorbeeld te noemen dat het bolsjewisme, het verderfelijkste systeem, dat maar denk baar is, óók een gevaar is voor ons land en dat Duitschland dus bezig is, ook voor ónsde kas tanjes uit het vuur te halen Zij zien niet in om er even verder op door ie gaan dat ook voor ons land tal van ideële waarden, ja, heel ons volksbestaan gevaar loopt en dat, indien het rtationaal-socialisme in moe rassen van West-Rusland, in de gruwe lijk onderdrukte Baltische staten, in het land der afschuwelijk vervolgde Roe- thenen en Armeniërs, zou moeten capi- tueelën, het dan ook radicaal gedaan is met onze vrijheid van godsdienst, zijn handen jeuken om er méé op te slaan en om zij aan zij met de Duit sche strijdmakkers alles in te zeti^n om die chaotische, bolsjewistische terro risten-bende in het Kremlin onschade lijk te maken De grenzen van onze volkscultuur, die wij met hand en tand hebben te verdedigen, liggen nu aan het Ooster front. Wie Nederlander is, wien ons volksbestaan ter harte gaat, wien ons geestelijk en cultureel leven lief is, doei mee I Wie voor een gelijkberech tigde positie van Nederland in hfet nieuwe Europa wil opkomen, zette niet alleen een grooten mond op, maar zoeke zijn plaats op naast de kamera den, die ver van huis en haard, hun leven inzetten voor de redding van onze beschavingonze - beschaving I Dat hebben al die mannen begrepen, die zich aanmeldden bij den „Vrijwil- ligersbond Nederland" (Stadhouders- laan 132, 's-Gravenhage). N.S.B.-ers willen toonen, dat zij ook nu weer vooraanstaan en door nie mand wenschen geslagen te worden in strijdlust en edelmoedigheid en opof feringsgezindheid. Het gaat per saldo om Europa, dus ook om ons land te redden van den ondergang, te bewaren voor bolsjewis tische terreur, vernietiging der persoon lijkheid, en voor de alleronmensche- lijkste G.Peoe-practijken. Het gaat om de instandhouding van ons volksleven, onzen godsdienst, onze gezinsvorming, onzen arbeidseer. Vrijwilligers vóór Bij „Vrijwilli- gersbond Nederland", Stadhouderslaan 132, 's-Gravenhage. Kameraden en Volksgenooten kent uw plicht

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1941 | | pagina 2