Een schrikbarend rapport
Sowjet-moraal
Wie verdient aan den oorlog
De Ballade van
X
het dagelijksche brood
O ZOO!
Wien kiest gij
Het kapitalisme
en de joden.
Ten allen tijde zijn er gewetenlooze
menschen geweest, die In hun zucht
ilaerr gdll glheele volken in nood en
ellende brachten. Deze mensehen zijn
het dan cols, die de volken altijd weer
tot nieuwe oorlogen ophitsen.
Een zeer belangrijke bekentenis
bracht de Londensche „Times" van 3
Nïaart 19-17. Deze publiciteit is- ook,
daarom van bijzonder belang, omdat
ze reeds vóór de deelneming van de
Vereenigde Staten aan den oorlog
plaats vond.
Het was den Amerikaansch'en Jood
Isaac Mareussohn, wiens volgende
woorden weergegeven werden
„De oorlog is een reusachtige onder
neming, waarin niet de heldenmoed
der holdaten, maar de organisatie der
zaken het schoonste is. Amerika is
trotssh op de gunstige conjunctuur, die
het meemaakt I
Van alle staten van Europa heeft
Frankrijk de meeste oorlogen gevoerd 1
Alleen de 16e en de 17de eeuw brach
ten voor Frankrijk 154 oorlogsjaren.
Het is nu echter kenmerkend, dat ge
durende deze oorlogsjaren en vooral
ook gedurende de bloedige twisten
tusschen Frankrijk en Engeland, die
vcm 1688 tot 1815 duurden, de finan
ciers evenals de leveranciers van oor
logsmateriaal en legervoorraden bij
beide partijen Joden waren.
De rol der joden.
In Frankrijk heeft' langen tijd Jood
Samuel Bernard („le juif Bernard") een
rol gespeeld. In Engeland was het o.a.
de bankier van den Engelschen veld
heer Lord Marlborough, de Jood Me
dina. Deze verstrekte den veldheer een
jaarltjksch pensioen van 6000 Pond
Sterling en kreeg daarvoor als eerste
de berichten van den veldtocht.
In de kroniek van die dagen slaat
woordelijk
„De dagen van zegeviering van het
Engelsche legor waren even winst-
brengend voor hem, als voor de Engel
sche wapens roemrijk".
Alle kunstgrepen der speculatie, de
valsche berichten van het oorlogstoo-
neel, de vermeende koeriers, het ge-
heele geheime raderwerk van den
Mammon waren aan de Joodsche va
ders van de Londensche beurs bekend
en werden door hen geducht geëxploi
teerd
Geen enkele staat maakte destijds
een uitzondering. De zaken der leve
ranciers van wapens en legerbehcef-
ten bloeiden in vredes- en in oorlogs
tijd.
Dadelijk na den dertigjarigen oorlog
brachten de Joden Gumpértz en Elias
al het in Europa bereikbare oorlogs
materiaal in hun bezit en stapelden het
in hun filialen te Amsterdam, Lübeck
en Hamburg op. Kanonnen, geweren,
buskruit, monteeringen, alles bevond
zich in hun handen en werd met reus
achtige winst verder verkocht.
Wetten tegen de joden.
Zelfs Frederik de Groote, Koning van
Pruisen, die bijzonder scherpe wetten
tegen de Joden uitvaardigde, moest een
gedeelte van zijn legerbehoeften bij
Joden koopen.
De geschiedschrijver Brabant be
klaagde zich bitter „Zestig leveran
ciers, allen Joden, hadden de verple
ging van het leger in handen. Voor
hen gold alleen het geldelijk voordeel.
Uit alle akten der districten en leger
leiding blijkt, dat het schaamtelooze
exploiteerlngssysteem der leveranciers
Zacharias en Elias Gumpertz, Abraham
MendeL Levi Seligmann en consorten,
overal hetzelfde was."
Ook gedurende den Amerikaanschen
burgeroorlog werd over het vaak be
paald hoogverraderlijk optreden der
Joden, geklaagd. Als ware hyena's der
slagvelden waren de Joden het leger
gevolgd. Dicht achter het front dreven
zij een bloeienden handel en brachten
buitendien aan hun rasgenooten bij de
tegenpartij belangrijke oorlogsberich
ten over.
De Amerikaansche veldheer Gene
raal Grant zag zich op 17 December
1862 tot de volgende legerorder ge
noodzaakt „Geen Jood mag zich bin
nen 60 mijl van het front ophouden."
Hoe groot reeds toenmaals de macht
van het jodendom in de Vereenigde
Staten was, blijkt uit het feit, dat gene
raal Grant zijn bevel op dwang der
Joden reeds na-18 dagen moest terug
trekken. De nooit kapituleerende dap
pere generaal Grant, de held veler
veldslagen, moest voor de Joodsche
oorlogsleveranciers en exploitanten
wijken.
Aarts-uitbuiters.
Het schaamtelooze uitbuitingssys
teem der Joden heeft vaak tot hevigen
afweerstrijd der uitgeplunderde volken
geleid.
fa Engeland waden de Joden ln 1291
uitgewezen, toen men over het geheele
land verspreid valsche munters ont
dekte, die het geheele Engelsche volk
tot den bedelstaf brachten.
In Frankrijk hadden de Joden in de
13e en 14e eeuw het-Frcmsche volk
door hun woekerzaken zoodanig uitge
plunderd, dat het in 1394 de uitzetting
van alle Joden doorzette. De rentevoet
der Joden bedroeg soms tot 80
In Spanje trad Koningin Isabella in
1492 met draconische middelen tegen
de Joden op, toen deze in den Grang-
deeschen oorlog wederom de vijanden
van Spanje ondersteunden. Toen
moesten 300.000 Joden Spanje verlaten.
Toch slaagden de Joden er op han
dige wijze in om weer in het land te
komen en hun oude practijken weer
op te nemen.
Van landbouw en eerbaar handwerk
hielden zij niet. In den handel en op
het gebied van geld- en muntwezen
zochten ze daarentegen steeds de over
hand te krijgen. Dikwijls waren de
Joden de eenigen, die over disponibele
middelen beschikten. Daarmede ver
wierven zij de gunst van vorsten en
regeeringen, betaalden de hofhoudin
gen en financierden de oorlogen, om
daaraan dubbel en drievoudig ie ver
dienen.
Mei adelsbrieven.
In alle landen was het streven der
Joden ook hun namen af te leggen en
die van eerbare burgers van hun gast
land aan te nemen. Met geld verwier
ven vele Joden adelsbrieven en verkre
gen dan spoedig toegang tot de voor
naamste kringen.
Nog in het begin van de 20ste eeuw
hebben alleen in Oostenrijk 274 Joden
het klaar gespeeld, om den erfelijken
adel door het Huis Habsburg te ver
krijgen. In Engeland werden de Joden
Lords, in Frankrijk baronnen.
In de negentiende eeuw bereikten de
Joden hun volledige gelijkstelling met
de burgers van hun gastlanden. De
speciale wetten op de Joden werdén
opgeheven. Uit kleine smerige geld
wisselaars ontstonden nu binnen en
kele jaren groote bankiers. Wij herin
neren hier slechts aan de Rothschilds.
De eerste, Anselm Rothschild (1743
1812) richtte te Frankfort aan den Main
een bankzaak op. De eerste groote
winsten behaalde deze stichter van de
„Dynastie" Rothschild door het ver-
koopen van Duitsche soldaten aan het
buitenland. De zaak te Franfort werd
door zijn oudsten zoon overgenomen,
de andere vier zoons richtten zelfstan-
."dige bankzaken te Londen, Parijs,
Weenen en Napels op, maar hielden
onderling nauw contact met elkaar.
Sedert het Congres van Weenen (1815)
beheerschten de Rothschilds reeds de
geheele leerlingen der onder schulden
lasten gebukt gaande staten.
Schaamteloos.
De .oude Rothschild had zijn zoons
den raad gegevenAls je in den oor
log trekt, hou je achteraf, 'je kunt dan
het eerst weer thuis zijn. Dezen vader
lijken raad heeft vooral de Londensche
Rothschild behartigd, die zich een naam
gemaakt heeft door den zoogenaamden
„Coup van Waterloo 1" Hij was na een
snelle reis over het Kanaal te Londen
aangekomen en was de eenige, die
ingelicht was over den werkelijken uit
gang van den beslissenden slag van
Waterloo. Terwijl aan de beurs een
algemeene onzekerheid heerschte, ver
spreidde hij de leugen, dat Napoleon
de Engelschen en Pruisen bij Waterloo
verslagen had. De koersen daalden
sterk. Rothschild liet nu door zijn be
middelaars zooveel aandeeleri opkoo-
pen als ze konden bemachtigen. Toen
daarop het bericht van den werkelijken
stand van zaken binnenkwam en de
Londenaars vernamen, dat niet Napo
leon maar de verbonden Pruisen en
Engelschen de overwinning behaald
hadden, snelden de koersen aan de
beurs weer omhoog. In een paar
dagen had deze Rothschild door zijn
leugen van de ovewrinnlng van Napo
leon zeven milltoen Pond Sterling
„verdiend". Zoo ook gebeurde het te
Londen bij de slag aan het Skagerak
in 1918.
Over deze Joodsche parvenu's
schreef voor niet al ten langen tijd, het
dagblad „Chicago Evening American":
„De Rothschilds kunnen oorlogen ver
oorzaken of voorkomen".
Jodensteun,
Gedurende den wereldoorlog heeft
zich Engeland van den steun van het
geheele wereldjodendom verzekerd
door de belofte van een eigen nationaal
tehuis voor de Joden in Palestina, of
schoon dit land ln het geheel niet aan
Engeland behoorde. De ln den vorm
van een officieele Engelsche regee-
ringsverklaring gekleede belofte, de
zoogenaamde Balfour-declaratie, werd
aan het Joodsche huls Rothschild over
handigd.
Gedurende den- wereldoorlog be
stond er een nauwe samenwerking tus-
ICX»C<X}COOÖOO.^50<x5ÖCCÖ<)ÖOOO>xöoöüoooocoöoooooooooocoooooo.>OOS<»oooooc<»ÖC
V.
Er ligt op 'i binnenplaatsje, op
een bank van oom© Jan,
een streepje mensch, een bleeke pop,
die niet meer verder kar*
De dokter ging, de zuster kwam...,.
Nu ligt zij sinds een jaar
te luist'ren naar 't getier der tram
die langs glijdt van en naar.
Tweede zang.
De wolken komen in de lijst
dér muren, recht en hoog,
tot elk daaruit weer verder reist
langs blauwen hemelboog.
De stad spekiakelt en 't gekook
uit keuken en fabriek
bezoekt haar daaglijks met zijn rook
en treit'rende muziek.
Tomaten 1 i3 het voorschrift, maar
tomaten 2ijp geteld.
Zij liggen eerlijk bij elkaar
geveild en op de belt.
De geur van dennen is zoo goed.
In 't Geldersch land is baat.
De zuivel roept dat melk zoo voedt 1
Maar vader staat op straat.
Er zijn er (ie het licht beschijnt
tè veel, te bruin, tè rood.
Geef God, die in de schemer kwijnt,
wat meer als daagTijksch brood.
VI.
En op di® groote aarde
ligt tusschen zand en wier
oen overwolkte gaarne
het eigen goed revier.
't Werd van de wind gelouterd
geliefkoosd door het licht.
Door paarden stuk bekouterd
naar leder vergezicht.
Rivieren maakten 't vruchtbaar.
De zee hield voor hem stand.
En 't werd beroemd en ruchtbaar
tot over-Engeland.
Het heeft zijn reus bestreden,
zijn dief en dwingeland.
En met zijn Prins gebeden
Bewaar ons geuzen lant J
De energie en d' orde
en zijn geloof in God
hebben het groot doen worden,
spijt het wangunstig lot.
Het koren-goude Noorden,
het terwe-gulle Zuid,
schonk ons, gestuwd ten boorde
een overvollen buit.
De wind joeg op zijn vlerken
de winst in rijken boot.
En ieder^had zijn werk en
een ieder had zijn brood. -
Wordt vervolgd B.«
&öoooooooooooooööooqoöoooöoooo<»o<5oöooo<5'30oöö<>0(x>oc>50<xx>o<»oooooöoöooooooöooöoooooooooc
schen de Joodsche bankies te New-
York, Londen, Parijs, enz. De vredelie
vende burgers van de Vereenigde Sta
ten, die niets van een oorlog wilden
weten, hadden Wilson onder de leuze
Hij houdt ons den oorlog van het lijf 1"
als zoogenaamde „President van den
vrede" weer gekozen. Maar reeds voor
de verkiezing had de Jood Bernhard
M. Böruch het geheele oeconomische
oorlogsplan der Vereenigde Staten
klaar. Zijn medewerkers heetten
Meyer, Rosenwald, Eisenmann, Gug
genheim, Rosenstamm, Vogelsteïn,
Loeb, Lewisohn, allen Joden.
Nero Baruch I
Toen de Vereenigde Staten aan den
oorlog deelnamen, richtte Baruch on
middellijk een war dictatuur op. Meer
dah 400 takken der industrie beheerde
hij. Hij beschikte over alle goederen
en over al het materiaal. Hij schreef
niet alleen de prijzen maar ook de
loonen voor. Geen architect kon een
huis bouweri, geen werkman een stuk
metaal koopen, zonder de goedkeuring
van Baruch. Baruch zelf, die heden tot
een der rijkste Joden der wereld be
hoort, had in de eerste plaats zijn ras
genooten aan de oorlogszaken laten
deelnemen. De statistiek bewijst, dat
van alle nieuwe oorlogsmillionairs al
leen in de stad New-York 70 Joden
waren. Op één niet-Joodschen oorlogs-
millionair kwamen er 46 Joodsche.
Later werd Baruch de intiemste raad
gever van President Roosevelt.
In het nummer 3 van Januari 1928
bracht het Amerikaansche tijdschrift
„The Century Magazine" een lang ar
tikel uit de pen van den Jood Marcus
Eli Ravage. In dit artikel had de Jood
sche schrijver dingen verraden die den
Joden zoo gevaarlijk toeschenen, dat
ze dadelijk de geheele oplage opkoch
ten en een herdruk verhinderden. Een
passage van zijn artikel luidt als volgd
„Wij z ij n Indringers 1 Wij z ij n
vernielers 1 Wij z ij n revolutionairs 1
Wij waren de' diepste oorzaak niet al
leen van den laatsten grooten oorlog,
maar van bijna alle oorlogen. En wij
zijn degenen, wien hoofdzakelijk deze
oorlogen ten goede komen."
Wie verdient aan den oorlog;? Ge
durende den wereldoorlog moesten
meer^ dan 10 milltoen menschen hun
leven laten. De volken werden arm.
Rijk echter werden de Joodsche uit
buiters. Klopt dat, of klopt dat niet
En thans net zoo.
En sindsdien? Wederom bloedden
vele volkeren op bevel van Engeland,
dat de belangen van de Joden tot zijn
eigen zaak maakte. Duivelsche krach
ten zijn aan het werk. Juda wil weer
groote oorlogszaken doen. - Dat is de
diepste zin van de oorlogsophitsing ln
de geheele wereld.
Eenige citaten uit communis
tische literatuur.
1. Het Communisme is de waarheid
spreken en de waarheid niet spre
ken. Dit is een kwestie van tactisch
belang.
2. Jezus Christus is een illusionair
figuur, de boeman der bourgeoisie
en de maskeradepop voor de dom-
gehouden menigte. Weg er mee I
3. Het Communisme is een wereld
leer, het zal niet bij eenigen grens
halt maken voor het de aarde
heeft veroverd en onderworpen
aan zijn leerstellingen. Proletariërs
aller landen, vereenigt U 1
4. De kunstenaar is de dienaar der
proletarische klasse. Zij heeft aan
haar behoeften te gehoorzamen.
Zonder haar is zij slechts een mid
del ter verdoeming.
5. De vrouw is in het huwelijk slechts
kameraad. Zij behoeft deze kame
raadschap'niet slechts aan één te
geven. Deze immers is universeel.
6. Gezinsleven is een burgerlijk be
grip. Het Communisme is het
.nieuwe gezin. De staat heeft de
taak der ouders overgenomen.
7. Echtelijke omgang heeft slechts het
nut der hygiëne, meer niet.
8. Het kind is in wezen geen bezit
der ouders, doch Staatseigendom.
De Staat kan derhalve over de
kinderen beschikken, indien zij dat
noodig oordeelt.
9. De intellectueelen, die eeuwen
lang een bevoorrechte positie In
namen, kunnen slechts voortleven
indien zij blindelings ln dienst zul
len staan der werkende massa's I
10. Tracht in alle standen, rangen,
partijen, gelooven en stelsels bin
nen te dringen. Breng er verdeeld
heid, hol hun organisaties uit en
verlaat hen niet eerder, voor ge er
verwoestingen hebt aangericht,
grondig.
•Zi'ethier een tiental Sowjet-geboden.
Bij overwinning der Russische legérs
zullen deze de tien Christelijke geboden
vervangen. Toch zijn er nog Nederlan
ders, die op den komst der Sowjets
hopen I Daar zij meest tot de zgn.
Intellectueelen en niet-arbelders behoo-
ren, zullen zij niet veel plezier beleven
van de lieve Sowj et-Tommies I
O zoo I
Barabas of Jezus?
Heil Moskou.
Deze roep vervulde mij eens met af
keer en huivering, toen ik ln mijn
studententijd den euvelen moed had
een vergadering der C.P. in één onzer
groote steden bij te wonen
Weer klonk die kreet op Zondagmor
gen 22 Juni, en mijn afkeer en huive
ring was nu grooter dan destijds.
Want toen werd ze uitgekreten op een
vergadering van overtuigde Commu
nisten, in antwoord op een opruiende,
het volk -misleidende rede van den
Jood, David Wijnkoop.
Thans echter werd deze „heilbede"
uitgeschreeuwd door een mensch, die
ter kerke toog, alwaar hij straks na het
aanhooren van de „hoofdsom der wet
God en zijn naaste lief te hebben", te
zingen kwam„Och, of wij Uw ge-
boón volbrachtenenzijn
„heilbede" gold een medemensch en
bedoelde over dien naaste dus uit te
storten het heil d.i. het geluk a la
Moskou. Dfctt deze medemensch een
Nationaal-Socialist was, is zeker wel
overbodig om te zeggen 1
Deze heilroeper is vervuld met haat,
die Gode zij dank niet uit hem
zelf opgekomen is, maar door valsche
voorlichting via pers en radio en zelfs
vanaf kansels, tot op heden toe bij hem
aangekweekt en levendig gehouden
werd. Ik hoop maar één ding en
ieder mensch, die zijn verstand ge
bruikt moet deze hoop deelen dat
hij nooit de volle realiteit van zijn bede
ziet voltrokken worden èn over Duitsch-
land niet, èn over Nederland niet, èn
dus ook niet over zijn nu nog gehaten
naaste ènover hemzelf niet.
Want, wat zou het be teekenen, wan
neer zijn bede in vervulling ging
Zouden dan alle N.S.B.-ers om zeep
worden gebracht, van de onschuldig
ste kleuters tot de stramste grijsaards t
Zeer zeker 1 Maar nog veel meer oók.
Dat heeft die heilroeper en zijn stellig
vele navolgers ten eenenmale over het
hoofd gezien. En toch ls dat „meer",
dat daarenboven geschieden zou, wan
neer het eens werkelijk heil succes)
voor Moskou werd, in den gigantischen
strijd, die thans gestreden wordt, waar
achtig geen kleinigheid. Ja, dat -is zóó
angstwekkend groot, dat het ten eenen
male onverklaarbaar ls, dat er nog één
weldenkend mensch binnen Nederland
leeft, ja zelfs een mensch, die .gezien
zijn kerkgang, nog waarde aan de
Godsvereering hecht, die in staat ia
om een schreeuw uit zijn longen los
te krijgen, welke zich in woordklanken
omzet tot de bede„Heil Moskou".
Want wat is de inhoud dier „heil
bede"
Deze Moskou vermoordde en ver
moordt zijn priesters, verbrandt zijn
kloosters, vernielt zijn kerken, roeit uit
alles wat aan God herinnert. Roeit het
uit met wortel en tak. De ziel van het
Russische kind wordt vergiftigd, immers
onderwezen hierin: .dat er geen God
is en geen Christus en geen Heilige
Geest. Gelooft U mij niet?
Wel, lees dan de vele brochures van
de hand van Dr. F. J. Krop e.a. in de
bekende uitgave „Geloof in Vrijheid"
en U krijgt Moskou voor U ln zijn voor
den godsdienst schrikwekkendsten
vorm.
Dat is Moskou God moet dood, ab
soluut weg uit de ziel van het kind,
dusvan het 'volk, dusvan den
mensch in 't algemeen
En in de lijn van dit godlooze past
volkomen zijn valsche spel van de
laatste maanden: leugen, bedrog,
verraad I Niets is hier heilig dan de
Judas-figuur, op alle gebied I
Begrijpt ge, voelt ge de dwaasheid,
de zondigheid van uw heilroep „Heil
Moskou gij, Nederlandsche mensch,
gij vooral, Christenmensch I
Begrijpt ge niet, dat hier andere
waarden op' het spel staan dan de
zielige waarden, die uw met onzinnigen
haat vervulde ziel waardeert
Ziet ge niet den Dam, wilt ge dan
niet zien den zegen Gods, ons en
Europa gegeven, in menschen als
Hitler en Mussolini, Antonescu en Ryti,
Mussert en Staf de Klercq en vele
anderen, in heel de breede volkeren-
schaar, welke één levende dam wil
zijn tegen dat alle cultuur 'en- gods
dienst vernietigende Moskou?
Indien gij het ziet, moet zien, omdat
het niet anders is, ach levert uw ziele-
heil dan niet langer uit aan valsche
leuzen, omdat het zgn. bolwerk van
het ChristendomEngeland, als een
Judas, het Christelijk Europa uitlevert
aan den dienaar van den „tempel"
van Stalin.
Baarland. B. Dagevos,
Ned. Herv. Predikant
CORRESPONDENTIE
Aan de zich noemende
„De Kath. Actie Groep"
van Sas van Gent.
Mijne Heeren,
Ik heb uw anoniem schrijven ont
vangen.
Indien U lieden van „actie" zijt, dan
verzoek ik U allereerst zoo actief en
fier te zijn uw naam en afzendadres
te vermelden. Indien U dat doet, zal
ik de kwestie grondig onderzoeken en
zal U eventueel récht worden gedaan
als dit noodig is.
Het moet U duidelijk zijn, dat voor
dien van uw zgn. „eisch" geen notitie
kan worden genomen.
Overigens zult U waarschijnlijk het
huis van den schrijver van het artikel,
den groepsleider vcm Axel, wel weten
te vinden Welnu, wees dan eens
actief ®n ruiterlijk.
Red.