Een schrikbarend rapport Sowjet-moraal Wie verdient aan den oorlog De Ballade van X het dagelijksche brood O ZOO! Wien kiest gij Het kapitalisme en de joden. Ten allen tijde zijn er gewetenlooze menschen geweest, die In hun zucht ilaerr gdll glheele volken in nood en ellende brachten. Deze mensehen zijn het dan cols, die de volken altijd weer tot nieuwe oorlogen ophitsen. Een zeer belangrijke bekentenis bracht de Londensche „Times" van 3 Nïaart 19-17. Deze publiciteit is- ook, daarom van bijzonder belang, omdat ze reeds vóór de deelneming van de Vereenigde Staten aan den oorlog plaats vond. Het was den Amerikaansch'en Jood Isaac Mareussohn, wiens volgende woorden weergegeven werden „De oorlog is een reusachtige onder neming, waarin niet de heldenmoed der holdaten, maar de organisatie der zaken het schoonste is. Amerika is trotssh op de gunstige conjunctuur, die het meemaakt I Van alle staten van Europa heeft Frankrijk de meeste oorlogen gevoerd 1 Alleen de 16e en de 17de eeuw brach ten voor Frankrijk 154 oorlogsjaren. Het is nu echter kenmerkend, dat ge durende deze oorlogsjaren en vooral ook gedurende de bloedige twisten tusschen Frankrijk en Engeland, die vcm 1688 tot 1815 duurden, de finan ciers evenals de leveranciers van oor logsmateriaal en legervoorraden bij beide partijen Joden waren. De rol der joden. In Frankrijk heeft' langen tijd Jood Samuel Bernard („le juif Bernard") een rol gespeeld. In Engeland was het o.a. de bankier van den Engelschen veld heer Lord Marlborough, de Jood Me dina. Deze verstrekte den veldheer een jaarltjksch pensioen van 6000 Pond Sterling en kreeg daarvoor als eerste de berichten van den veldtocht. In de kroniek van die dagen slaat woordelijk „De dagen van zegeviering van het Engelsche legor waren even winst- brengend voor hem, als voor de Engel sche wapens roemrijk". Alle kunstgrepen der speculatie, de valsche berichten van het oorlogstoo- neel, de vermeende koeriers, het ge- heele geheime raderwerk van den Mammon waren aan de Joodsche va ders van de Londensche beurs bekend en werden door hen geducht geëxploi teerd Geen enkele staat maakte destijds een uitzondering. De zaken der leve ranciers van wapens en legerbehcef- ten bloeiden in vredes- en in oorlogs tijd. Dadelijk na den dertigjarigen oorlog brachten de Joden Gumpértz en Elias al het in Europa bereikbare oorlogs materiaal in hun bezit en stapelden het in hun filialen te Amsterdam, Lübeck en Hamburg op. Kanonnen, geweren, buskruit, monteeringen, alles bevond zich in hun handen en werd met reus achtige winst verder verkocht. Wetten tegen de joden. Zelfs Frederik de Groote, Koning van Pruisen, die bijzonder scherpe wetten tegen de Joden uitvaardigde, moest een gedeelte van zijn legerbehoeften bij Joden koopen. De geschiedschrijver Brabant be klaagde zich bitter „Zestig leveran ciers, allen Joden, hadden de verple ging van het leger in handen. Voor hen gold alleen het geldelijk voordeel. Uit alle akten der districten en leger leiding blijkt, dat het schaamtelooze exploiteerlngssysteem der leveranciers Zacharias en Elias Gumpertz, Abraham MendeL Levi Seligmann en consorten, overal hetzelfde was." Ook gedurende den Amerikaanschen burgeroorlog werd over het vaak be paald hoogverraderlijk optreden der Joden, geklaagd. Als ware hyena's der slagvelden waren de Joden het leger gevolgd. Dicht achter het front dreven zij een bloeienden handel en brachten buitendien aan hun rasgenooten bij de tegenpartij belangrijke oorlogsberich ten over. De Amerikaansche veldheer Gene raal Grant zag zich op 17 December 1862 tot de volgende legerorder ge noodzaakt „Geen Jood mag zich bin nen 60 mijl van het front ophouden." Hoe groot reeds toenmaals de macht van het jodendom in de Vereenigde Staten was, blijkt uit het feit, dat gene raal Grant zijn bevel op dwang der Joden reeds na-18 dagen moest terug trekken. De nooit kapituleerende dap pere generaal Grant, de held veler veldslagen, moest voor de Joodsche oorlogsleveranciers en exploitanten wijken. Aarts-uitbuiters. Het schaamtelooze uitbuitingssys teem der Joden heeft vaak tot hevigen afweerstrijd der uitgeplunderde volken geleid. fa Engeland waden de Joden ln 1291 uitgewezen, toen men over het geheele land verspreid valsche munters ont dekte, die het geheele Engelsche volk tot den bedelstaf brachten. In Frankrijk hadden de Joden in de 13e en 14e eeuw het-Frcmsche volk door hun woekerzaken zoodanig uitge plunderd, dat het in 1394 de uitzetting van alle Joden doorzette. De rentevoet der Joden bedroeg soms tot 80 In Spanje trad Koningin Isabella in 1492 met draconische middelen tegen de Joden op, toen deze in den Grang- deeschen oorlog wederom de vijanden van Spanje ondersteunden. Toen moesten 300.000 Joden Spanje verlaten. Toch slaagden de Joden er op han dige wijze in om weer in het land te komen en hun oude practijken weer op te nemen. Van landbouw en eerbaar handwerk hielden zij niet. In den handel en op het gebied van geld- en muntwezen zochten ze daarentegen steeds de over hand te krijgen. Dikwijls waren de Joden de eenigen, die over disponibele middelen beschikten. Daarmede ver wierven zij de gunst van vorsten en regeeringen, betaalden de hofhoudin gen en financierden de oorlogen, om daaraan dubbel en drievoudig ie ver dienen. Mei adelsbrieven. In alle landen was het streven der Joden ook hun namen af te leggen en die van eerbare burgers van hun gast land aan te nemen. Met geld verwier ven vele Joden adelsbrieven en verkre gen dan spoedig toegang tot de voor naamste kringen. Nog in het begin van de 20ste eeuw hebben alleen in Oostenrijk 274 Joden het klaar gespeeld, om den erfelijken adel door het Huis Habsburg te ver krijgen. In Engeland werden de Joden Lords, in Frankrijk baronnen. In de negentiende eeuw bereikten de Joden hun volledige gelijkstelling met de burgers van hun gastlanden. De speciale wetten op de Joden werdén opgeheven. Uit kleine smerige geld wisselaars ontstonden nu binnen en kele jaren groote bankiers. Wij herin neren hier slechts aan de Rothschilds. De eerste, Anselm Rothschild (1743 1812) richtte te Frankfort aan den Main een bankzaak op. De eerste groote winsten behaalde deze stichter van de „Dynastie" Rothschild door het ver- koopen van Duitsche soldaten aan het buitenland. De zaak te Franfort werd door zijn oudsten zoon overgenomen, de andere vier zoons richtten zelfstan- ."dige bankzaken te Londen, Parijs, Weenen en Napels op, maar hielden onderling nauw contact met elkaar. Sedert het Congres van Weenen (1815) beheerschten de Rothschilds reeds de geheele leerlingen der onder schulden lasten gebukt gaande staten. Schaamteloos. De .oude Rothschild had zijn zoons den raad gegevenAls je in den oor log trekt, hou je achteraf, 'je kunt dan het eerst weer thuis zijn. Dezen vader lijken raad heeft vooral de Londensche Rothschild behartigd, die zich een naam gemaakt heeft door den zoogenaamden „Coup van Waterloo 1" Hij was na een snelle reis over het Kanaal te Londen aangekomen en was de eenige, die ingelicht was over den werkelijken uit gang van den beslissenden slag van Waterloo. Terwijl aan de beurs een algemeene onzekerheid heerschte, ver spreidde hij de leugen, dat Napoleon de Engelschen en Pruisen bij Waterloo verslagen had. De koersen daalden sterk. Rothschild liet nu door zijn be middelaars zooveel aandeeleri opkoo- pen als ze konden bemachtigen. Toen daarop het bericht van den werkelijken stand van zaken binnenkwam en de Londenaars vernamen, dat niet Napo leon maar de verbonden Pruisen en Engelschen de overwinning behaald hadden, snelden de koersen aan de beurs weer omhoog. In een paar dagen had deze Rothschild door zijn leugen van de ovewrinnlng van Napo leon zeven milltoen Pond Sterling „verdiend". Zoo ook gebeurde het te Londen bij de slag aan het Skagerak in 1918. Over deze Joodsche parvenu's schreef voor niet al ten langen tijd, het dagblad „Chicago Evening American": „De Rothschilds kunnen oorlogen ver oorzaken of voorkomen". Jodensteun, Gedurende den wereldoorlog heeft zich Engeland van den steun van het geheele wereldjodendom verzekerd door de belofte van een eigen nationaal tehuis voor de Joden in Palestina, of schoon dit land ln het geheel niet aan Engeland behoorde. De ln den vorm van een officieele Engelsche regee- ringsverklaring gekleede belofte, de zoogenaamde Balfour-declaratie, werd aan het Joodsche huls Rothschild over handigd. Gedurende den- wereldoorlog be stond er een nauwe samenwerking tus- ICX»C<X}COOÖOO.^50<x5ÖCCÖ<)ÖOOO>xöoöüoooocoöoooooooooocoooooo.>OOS<»oooooc<»ÖC V. Er ligt op 'i binnenplaatsje, op een bank van oom© Jan, een streepje mensch, een bleeke pop, die niet meer verder kar* De dokter ging, de zuster kwam...,. Nu ligt zij sinds een jaar te luist'ren naar 't getier der tram die langs glijdt van en naar. Tweede zang. De wolken komen in de lijst dér muren, recht en hoog, tot elk daaruit weer verder reist langs blauwen hemelboog. De stad spekiakelt en 't gekook uit keuken en fabriek bezoekt haar daaglijks met zijn rook en treit'rende muziek. Tomaten 1 i3 het voorschrift, maar tomaten 2ijp geteld. Zij liggen eerlijk bij elkaar geveild en op de belt. De geur van dennen is zoo goed. In 't Geldersch land is baat. De zuivel roept dat melk zoo voedt 1 Maar vader staat op straat. Er zijn er (ie het licht beschijnt tè veel, te bruin, tè rood. Geef God, die in de schemer kwijnt, wat meer als daagTijksch brood. VI. En op di® groote aarde ligt tusschen zand en wier oen overwolkte gaarne het eigen goed revier. 't Werd van de wind gelouterd geliefkoosd door het licht. Door paarden stuk bekouterd naar leder vergezicht. Rivieren maakten 't vruchtbaar. De zee hield voor hem stand. En 't werd beroemd en ruchtbaar tot over-Engeland. Het heeft zijn reus bestreden, zijn dief en dwingeland. En met zijn Prins gebeden Bewaar ons geuzen lant J De energie en d' orde en zijn geloof in God hebben het groot doen worden, spijt het wangunstig lot. Het koren-goude Noorden, het terwe-gulle Zuid, schonk ons, gestuwd ten boorde een overvollen buit. De wind joeg op zijn vlerken de winst in rijken boot. En ieder^had zijn werk en een ieder had zijn brood. - Wordt vervolgd B.« &öoooooooooooooööooqoöoooöoooo<»o<5oöooo<5'30oöö<>0(x>oc>50<xx>o<»oooooöoöooooooöooöoooooooooc schen de Joodsche bankies te New- York, Londen, Parijs, enz. De vredelie vende burgers van de Vereenigde Sta ten, die niets van een oorlog wilden weten, hadden Wilson onder de leuze Hij houdt ons den oorlog van het lijf 1" als zoogenaamde „President van den vrede" weer gekozen. Maar reeds voor de verkiezing had de Jood Bernhard M. Böruch het geheele oeconomische oorlogsplan der Vereenigde Staten klaar. Zijn medewerkers heetten Meyer, Rosenwald, Eisenmann, Gug genheim, Rosenstamm, Vogelsteïn, Loeb, Lewisohn, allen Joden. Nero Baruch I Toen de Vereenigde Staten aan den oorlog deelnamen, richtte Baruch on middellijk een war dictatuur op. Meer dah 400 takken der industrie beheerde hij. Hij beschikte over alle goederen en over al het materiaal. Hij schreef niet alleen de prijzen maar ook de loonen voor. Geen architect kon een huis bouweri, geen werkman een stuk metaal koopen, zonder de goedkeuring van Baruch. Baruch zelf, die heden tot een der rijkste Joden der wereld be hoort, had in de eerste plaats zijn ras genooten aan de oorlogszaken laten deelnemen. De statistiek bewijst, dat van alle nieuwe oorlogsmillionairs al leen in de stad New-York 70 Joden waren. Op één niet-Joodschen oorlogs- millionair kwamen er 46 Joodsche. Later werd Baruch de intiemste raad gever van President Roosevelt. In het nummer 3 van Januari 1928 bracht het Amerikaansche tijdschrift „The Century Magazine" een lang ar tikel uit de pen van den Jood Marcus Eli Ravage. In dit artikel had de Jood sche schrijver dingen verraden die den Joden zoo gevaarlijk toeschenen, dat ze dadelijk de geheele oplage opkoch ten en een herdruk verhinderden. Een passage van zijn artikel luidt als volgd „Wij z ij n Indringers 1 Wij z ij n vernielers 1 Wij z ij n revolutionairs 1 Wij waren de' diepste oorzaak niet al leen van den laatsten grooten oorlog, maar van bijna alle oorlogen. En wij zijn degenen, wien hoofdzakelijk deze oorlogen ten goede komen." Wie verdient aan den oorlog;? Ge durende den wereldoorlog moesten meer^ dan 10 milltoen menschen hun leven laten. De volken werden arm. Rijk echter werden de Joodsche uit buiters. Klopt dat, of klopt dat niet En thans net zoo. En sindsdien? Wederom bloedden vele volkeren op bevel van Engeland, dat de belangen van de Joden tot zijn eigen zaak maakte. Duivelsche krach ten zijn aan het werk. Juda wil weer groote oorlogszaken doen. - Dat is de diepste zin van de oorlogsophitsing ln de geheele wereld. Eenige citaten uit communis tische literatuur. 1. Het Communisme is de waarheid spreken en de waarheid niet spre ken. Dit is een kwestie van tactisch belang. 2. Jezus Christus is een illusionair figuur, de boeman der bourgeoisie en de maskeradepop voor de dom- gehouden menigte. Weg er mee I 3. Het Communisme is een wereld leer, het zal niet bij eenigen grens halt maken voor het de aarde heeft veroverd en onderworpen aan zijn leerstellingen. Proletariërs aller landen, vereenigt U 1 4. De kunstenaar is de dienaar der proletarische klasse. Zij heeft aan haar behoeften te gehoorzamen. Zonder haar is zij slechts een mid del ter verdoeming. 5. De vrouw is in het huwelijk slechts kameraad. Zij behoeft deze kame raadschap'niet slechts aan één te geven. Deze immers is universeel. 6. Gezinsleven is een burgerlijk be grip. Het Communisme is het .nieuwe gezin. De staat heeft de taak der ouders overgenomen. 7. Echtelijke omgang heeft slechts het nut der hygiëne, meer niet. 8. Het kind is in wezen geen bezit der ouders, doch Staatseigendom. De Staat kan derhalve over de kinderen beschikken, indien zij dat noodig oordeelt. 9. De intellectueelen, die eeuwen lang een bevoorrechte positie In namen, kunnen slechts voortleven indien zij blindelings ln dienst zul len staan der werkende massa's I 10. Tracht in alle standen, rangen, partijen, gelooven en stelsels bin nen te dringen. Breng er verdeeld heid, hol hun organisaties uit en verlaat hen niet eerder, voor ge er verwoestingen hebt aangericht, grondig. •Zi'ethier een tiental Sowjet-geboden. Bij overwinning der Russische legérs zullen deze de tien Christelijke geboden vervangen. Toch zijn er nog Nederlan ders, die op den komst der Sowjets hopen I Daar zij meest tot de zgn. Intellectueelen en niet-arbelders behoo- ren, zullen zij niet veel plezier beleven van de lieve Sowj et-Tommies I O zoo I Barabas of Jezus? Heil Moskou. Deze roep vervulde mij eens met af keer en huivering, toen ik ln mijn studententijd den euvelen moed had een vergadering der C.P. in één onzer groote steden bij te wonen Weer klonk die kreet op Zondagmor gen 22 Juni, en mijn afkeer en huive ring was nu grooter dan destijds. Want toen werd ze uitgekreten op een vergadering van overtuigde Commu nisten, in antwoord op een opruiende, het volk -misleidende rede van den Jood, David Wijnkoop. Thans echter werd deze „heilbede" uitgeschreeuwd door een mensch, die ter kerke toog, alwaar hij straks na het aanhooren van de „hoofdsom der wet God en zijn naaste lief te hebben", te zingen kwam„Och, of wij Uw ge- boón volbrachtenenzijn „heilbede" gold een medemensch en bedoelde over dien naaste dus uit te storten het heil d.i. het geluk a la Moskou. Dfctt deze medemensch een Nationaal-Socialist was, is zeker wel overbodig om te zeggen 1 Deze heilroeper is vervuld met haat, die Gode zij dank niet uit hem zelf opgekomen is, maar door valsche voorlichting via pers en radio en zelfs vanaf kansels, tot op heden toe bij hem aangekweekt en levendig gehouden werd. Ik hoop maar één ding en ieder mensch, die zijn verstand ge bruikt moet deze hoop deelen dat hij nooit de volle realiteit van zijn bede ziet voltrokken worden èn over Duitsch- land niet, èn over Nederland niet, èn dus ook niet over zijn nu nog gehaten naaste ènover hemzelf niet. Want, wat zou het be teekenen, wan neer zijn bede in vervulling ging Zouden dan alle N.S.B.-ers om zeep worden gebracht, van de onschuldig ste kleuters tot de stramste grijsaards t Zeer zeker 1 Maar nog veel meer oók. Dat heeft die heilroeper en zijn stellig vele navolgers ten eenenmale over het hoofd gezien. En toch ls dat „meer", dat daarenboven geschieden zou, wan neer het eens werkelijk heil succes) voor Moskou werd, in den gigantischen strijd, die thans gestreden wordt, waar achtig geen kleinigheid. Ja, dat -is zóó angstwekkend groot, dat het ten eenen male onverklaarbaar ls, dat er nog één weldenkend mensch binnen Nederland leeft, ja zelfs een mensch, die .gezien zijn kerkgang, nog waarde aan de Godsvereering hecht, die in staat ia om een schreeuw uit zijn longen los te krijgen, welke zich in woordklanken omzet tot de bede„Heil Moskou". Want wat is de inhoud dier „heil bede" Deze Moskou vermoordde en ver moordt zijn priesters, verbrandt zijn kloosters, vernielt zijn kerken, roeit uit alles wat aan God herinnert. Roeit het uit met wortel en tak. De ziel van het Russische kind wordt vergiftigd, immers onderwezen hierin: .dat er geen God is en geen Christus en geen Heilige Geest. Gelooft U mij niet? Wel, lees dan de vele brochures van de hand van Dr. F. J. Krop e.a. in de bekende uitgave „Geloof in Vrijheid" en U krijgt Moskou voor U ln zijn voor den godsdienst schrikwekkendsten vorm. Dat is Moskou God moet dood, ab soluut weg uit de ziel van het kind, dusvan het 'volk, dusvan den mensch in 't algemeen En in de lijn van dit godlooze past volkomen zijn valsche spel van de laatste maanden: leugen, bedrog, verraad I Niets is hier heilig dan de Judas-figuur, op alle gebied I Begrijpt ge, voelt ge de dwaasheid, de zondigheid van uw heilroep „Heil Moskou gij, Nederlandsche mensch, gij vooral, Christenmensch I Begrijpt ge niet, dat hier andere waarden op' het spel staan dan de zielige waarden, die uw met onzinnigen haat vervulde ziel waardeert Ziet ge niet den Dam, wilt ge dan niet zien den zegen Gods, ons en Europa gegeven, in menschen als Hitler en Mussolini, Antonescu en Ryti, Mussert en Staf de Klercq en vele anderen, in heel de breede volkeren- schaar, welke één levende dam wil zijn tegen dat alle cultuur 'en- gods dienst vernietigende Moskou? Indien gij het ziet, moet zien, omdat het niet anders is, ach levert uw ziele- heil dan niet langer uit aan valsche leuzen, omdat het zgn. bolwerk van het ChristendomEngeland, als een Judas, het Christelijk Europa uitlevert aan den dienaar van den „tempel" van Stalin. Baarland. B. Dagevos, Ned. Herv. Predikant CORRESPONDENTIE Aan de zich noemende „De Kath. Actie Groep" van Sas van Gent. Mijne Heeren, Ik heb uw anoniem schrijven ont vangen. Indien U lieden van „actie" zijt, dan verzoek ik U allereerst zoo actief en fier te zijn uw naam en afzendadres te vermelden. Indien U dat doet, zal ik de kwestie grondig onderzoeken en zal U eventueel récht worden gedaan als dit noodig is. Het moet U duidelijk zijn, dat voor dien van uw zgn. „eisch" geen notitie kan worden genomen. Overigens zult U waarschijnlijk het huis van den schrijver van het artikel, den groepsleider vcm Axel, wel weten te vinden Welnu, wees dan eens actief ®n ruiterlijk. Red.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1941 | | pagina 3