Waarom trokken de Duitschers hier binnen?
UITGAVE VAN DE NATIONAAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING.
DISTRICT 2I ZEELAND
a
le Jaargang, No» 6
Belangwekkende onthullingen
De echte verraders.
Woensdag 21 Bloeimaand 1941
Idoover
Ichijn
eder.
zijn
alle
sden
een-
taan,
lende
fstrijd
'/aar-
en
Verschijnt tweemaal per maand van huis tot huis door geheel Zeeland
REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG. Abonnement buiten Zeeland
Hoofdopsteller Martien Beversluis, Veere f 1.50 per jaar.
Hei vlammende protest.
In verschillends Nederlandsche dag
bladen van Vrijdag 10 Mei 1940 lazen
wt) o.m. het volgende „vlammende
protest" van H.M. de Koningin
„Nadat ons land met angstvallende
nauwgezetheid al deze maanden een
stipte neutraliteit had in acht genomen
en terwijl het geen ander voornemen
had dan deze houding streng en con
sequent vol te houden, is in den ai-
geloopen nacht door de Duitsche weer
macht zonder de minste waarschuwing
een plotselingen aanval op ons gebied
gedaan. Dit niettegenstaande de plech
tige toezegging, dat de neutraliteit zou
worden ontzien zoolang wij haar zelf
handhaafden.
Ik richt hierbij een .vlammend protest
tegen deze voorbeeldelooze schending
van de goede trouw en aantasting van
wat tusschen beschaafde staten be
hoorlijk is.
Ik en Mijn regeering zullen ook thans
onzen plicht doen. Doet gij den uwen,
overal en in alle omstandigheden, ieder
op de plaats, waarop hij is gesteld, met
de uiterste waakzaamheid en met die
Innerlijke rust en overgave, waartoe
een rein geweten in staat stelt."
Wanneer men nu bovenstaande re
gelen zonder meer leest, moet men wel
tot de conclusie komen, dat de Duit
schers ons iets heel ergs hebben aan
gedaan. Zóó maar ons land binnen
vallen en met bruut geweld onder den
voet loopen, dat spot toch wel met alle
goede opvattingen over eer en fatsoen I
Eenigszins anders wordt de zaak
echter als men eens verder kijkt dan
zijn neus lang is en een en ander aan
een kritisch onderzoek onderwerpt.
Wat betreft den eersten regel van
de laatste alinea van boven vermeld
„vlammend protest", kunnen wij kort
zijn
Het geheele Nederlandsche volk
weet, dat H.M. en onze regeering de
meening waren toegedaan zich het
beste van hun plicht te kunnen kwijten
door overhaast naar Engeland te vluch
ten en ons met de gebakken peren te
laten zitten. Indien er nu menschen
zijn, die deze opvatting van plicht met
het predicaat „verheven" willen be
stempelen, is dat hun zaakonze
meening hieromtrent is echter eenigs
zins anders.
Slipte neutraliteit?
Dit onderwerp laten wij hiermede
rusten, mede omdat het ook niet de
eigenlijke reden is, wat tot het schrij
ven van dit artikel aanleiding gaf.
Deze aanleiding dan is hoofdzakelijk
te vinden in de eerste regel van meer
genoemd „vlammend protest" en laten
wij dus eens onderzoeken, hoe of het
met „de angstvallige nauwgezetheid
waarmede al die maanden een stipte
neutraliteit werd in acht genomen ter
wijl het geen ander voornemen had
dan deze houding streng en consequent
vol te houden" gesteld was.
De uitslag van dit onderzoek zal dan
tevens een voor eens en al afdoend
antwoord zijn op de vraag, die ons
N.S.B.-ers dikwijls naar het hoofd wordt
geslingerd wanneer wij de menschen
ervan willen overtuigen dat, in tegen
stelling met bijv. de bezetting door ge
kleurde troepen vcm het Rijnland na
den vorigen oorlog, wij toch wel ge
weldig bevoorrecht zijn en het onder
de Duitsche bezetting waarachtig nog
niet zoo kwaad hebben. Deze vraag
dan heeft meestal de volgende strek
king „Waarom hebben ze ons land
eigenlijk bezet, wat doen ze hier eigen
lijk, we hebben ze toch niet geroe
pen
Het antwoord hierop kan een leder,
die niet ziende blind en hoorende doof
is, distilleeren uit het volgende, het
welk hoofdzakelijk ontleend is aan het
boek van Majoor Dr. E. Murawski
„Durchbruch im Westen", Gerhard
Stalling Verlag, welk boek eigenlijk
een samenvatting is van alle Duitsche
weermachtsberichten betreffende den
strijd in Nederland, België en Frankrijk,
en de daarop, in opdracht van het
Opperkommando der Duitsche weer
macht, door Dr. Murawski voor de Duit
sche omroep geleverde commentaren.
Nu zullen er natuurlijk weer men
schen zijn, die zeggen, dat dit alles
toch gelogen is, die, ondanks het feit,
dat alle Duitsche weermachtsberichten
eiken dag opnieuw blijken op waar
heid te berusten, nog maar steeds de
voorkeur aan Maupie Blankenstein
geven, welke deze menschen straks
een geweldige desillusie bezorgt, wan
neer blijkt, dat van al zijn beloofde
landingen van Engelschen in ons land,
niets terecht is gekomen. Men behoeft
nu waarachtig toch niet in Intelligentie
uit te blinken om nu eindelijk eens in
te zien, dat in dezen de waarheid niet
uit het westen, doch uit het oosten
komt
Spionnage in Nederland.
Om dan tot de kem van de zaak
terug te komen, heeft de Duitsche re
geering de onweerlegbare bewijzen
in handen van een innige samenwer-
king van de Duitsch-vijandige spion
nage met het „neutrale" Nederland, in
dier voege, dat uit het hierover verza
melde feitenmateriaal overduidelijk is
gebleken dat hooggeplaatste Holland-
sche ambtenaren, officieren enz. met
de politieke en militaire leiding van
Engeland en Frankrijk nauw samen
werkten, met het doel in Duitschland
een revolutie te bewerkstelligen en aan
de zijde van de Geallieerden daadwer
kelijk aan den oorlog deel te nemen.
In November 1939 was het namelijk
aan ambtenaren van den Duitschen
veiligheidsdienst, die zich als vertegen
woordigers van een zoogenaamde op
positiegroep hadden voorgedaan, na
DE LEIDER BEZOEKT GOES.
Naast den Leider komeraadske Lenshoek. Daarachter de Gevolmachtigde
voor Zeeland, Dr. Münzer en de Districtsleider, J. Dekker.
verschillende bezoeken ln Nederland
gelukt, de hoofdmannen van den En-
gelsch-Hollandschen geheimen dienst
op Duitsch grondgebied te lokken en
gevangen te nemen. Of zijn de lezers
misschien het incident, dat aan de
Duitsche grens bij Venlo plaats vond
en waarover de regeering ondanks
vragen in de Kamers o.a. van Mr. van
Vessem, maar wijselijk heeft gezwe
gen, reeds vergeten?
Hun werkmethoden.
Dit betrof dan de officieren van den
Engelschen geheimen dienst, Majoor
Stevens en Mr. Best, benevens den of
ficier van den Hollandschen Generalen
Staf, genaamd Klop, die zich onder den
schuilnaam van Captain Copper als
Engelschman voordeed. Stevens en
Best vertegenwoordigden den beruch-
ten „Secret-Intelligence-Service", den.
geheimen Engelschen spionnage- en
sabotagedienst, die alh in een spinne-
web alle landen der wereld omvat en
door middel van omkooperij, bedrei
ging en sabotage, ja zelfs met lafhar
tige moorden zijn duistere politieke as
piraties tracht te verwezenlijken. De
P. C. O. (Passport-Control-Office), aan
het hoofd waarvan ervaren officieren
op dit gebied staan, welke, om den
waren aard van hun werkzaamheden
niet te doen uitkomen, diplomatieke
ambtenaren zijn, vormt het organisato
rische geraamte. Majoor Stevens be
kleedde dan ook prompt den post van
eersten secretaris bij het Engelsche ge
zantschap te Den Haag. Een en ander
nu wordt nog belangrijk vervolmaakt
door een onmiddellijk vanuit Londen
geleide bijzondere organisatie en wel
de S.J.S., ook wel Z-organisatie ge
noemd, die vóór alles politieke op
drachten van groote belangrijkheid te
vervullen heeft. Vertegenwoordiger
voor Holland van deze Z-organisatie
was Mr. Best, die als dekmantel voor
zijn ware bedoelingen het beroep van
zakenman had gekozen, door middel
van het tesamen met twee Hollanders
oprichten van de „Holding Maatschap
pij". Hun opgave bestond hoofdzake
lijk in actieve spionnage tegen Duitsch
land. De werkmethoden van Best zijn
typisch die van den Britschen gehei
men dienstde belangrijkste inlichtin
gen door middel van handelsbetrek
kingen en hierdoor ontstane particu
liere referenties, in te winnen.
Zijn betrekkingen met Hollandsche
regeeringskringen, officieel en onoffi
cieel waren dan ook uiterst goed en
werden nog verstevigd door de parti
culiere referenties die zijn vrouw (doch
ter van den bekenden Hollandschen
Generaal van Rees) hem als portret-
schilderes (ze schilderde wijlen Prins
Hendrik en in opdracht van den koning
van Engeland, Prinses Juliana) hem
verschafte ingeval de handelsbetrek
kingen alleen niet toereikend waren.
Kort voor het uitbreken van den oor
log werd door Londen, ter technische
vereenvoudiging van hun arbeid, Capt.
Best en Majoor Stevens bevolen om
samen te werken. Vanaf dit tijdstip
benutte Best de ter beschikking van
den P.C.O.-dienst van Stevens staande
middelen. Voor de vervulling van zijn
opdrachten, in en tegen Duitschland,
bediende de Britsche geheimen dienst
zich van hoofdzakelijk Hollandsche
spionnen.
Ondersteund door
hooge instanties
Dit systeem kon slechts hierdoor met
goed gevolg werken, omdat het de vol
ledige ondersteuning en sympathie had
van hooggeplaatste instanties op mili
tair en politiek gebied, hetgeen kan
blijken uit het feit, dat met toestemming
van den opperbevelhebber van Land
en Zeemacht, Stevens een inlichtingen-
ruil hield met den Chef van den Hol
landschen inlichtingendienst van den
Generalen Staf, Generaal-majoor van
Oorschot. Een en ander werd nog ver
gemakkelijkt omdat van Oorschot's
vrouw Engelsche en hijzelf voorzitter
van de Hollandsch-Engelsche vereenl-
ging ln Den Haag was en ieder jaar
zijn verlof met Admiraal Sinclair en
Capt. Howard in Engeland doorbracht.
Door deze bemiddeling kon Steven3
in Nederland werken alsof hij zelf offi
cier van den Hollandschen Generalen
Staf geweest was. Om nu bij voorbaat
alle moeilijkheden, die zouden kunnen
ontstaan doordat ondergeschikte Hol
landsche gerechtsdienaren, die vanzelf
sprekend niet op de hoogte waren met
de practijken van hun superieuren en
dientengevolge door gevangenneming
van agenten en/of officieren van de
Z-Organisatie roet in het eten zouden
kunnen gooien, te voorkomen, had Ge
neraal van Oorschot met de Engelsche
officieren afgesproken, dat bij plotse
linge gevangenneming, deze agenten
enz. zich steeds als zijnde van Holland
schen inlichtingendienst zouden voor
doen en zich op Generaal van Oor-
schot zouden kunnen beroepen.
Gewoonten en tradities getrouw pro
beerde de Londensche centrale (in dit
geval de Minister van Buitenlcmdsche
Zaken, Lord Halifax) al sedert langen
tijd met alle middelen verbinding te
krijgen met Duitsche oppositiegroepen,
met het doel om de nationaal-socia'is-
tische regeering omver te werpen.
Naar de meening van de overwegend
door emigranten ingelichte Engelsche
regeeringskringen, zou in Duitschland
een voldoend sterke oppositie bestaan I
Probeeren om onrust
te zaaien.
Zoo kreeg Best in October 1939 den
opdracht om verbinding te zoeken met
tusschenpersonen, die tot dusver door
middel van den Duitschen emigrant,
den vroegeren Centrumman en „Minis-
terialdirector" Karl Spiecker, aan de
Engelsche Z-organisatie verbonden ge
weest waren.
Het doel wasversteviging van de
verbinding met de Duitsche oppositie,
zoo mogelijk onderhandeling met een
door dezen gevolmachtigden vertegen
woordiger om te komen tot een volle
dige politieke ommekeer in Duitsch
land, afzetting van den Führer en zijn
belangrijkste medewerkers, vrede in
overeenstemming met de oorlogsdoel
einden van Engeland, d.w.z. het her
stellen van de status quo, in het bijzon
der voor wat betreft Tsecho-Slowakije,
Oostenrijk, Danzig, Polen, enz.
De veiligheidsdienst der S.S. en de
Gestapo (Geheime Staats Polizei) kre
gen op hun beurt door middel van hun
inlichtingendienst kennis van deze
plannen, schakelden zich in als „tus
schenpersonen" en stelden de Rijks-
regeering met het verloop van een en
ander in kennis.
Deze beval hun op hun rol ln de
door Engeland nagestreefde revolutie
plannen verder te spelen, totdat, ter
verkrijging van een documentair be
wijs, tot de arrestatie van de officieren
van den Britschen geheimen dienst kon
worden overgegaan.
Nadat Stevens Generaal van Oor
schot over alles had Ingelicht en de
laatste op zijn beurt weer den Chef
van den Staf van den Opperbevelheb
ber van Land- en Zeemacht Carstens,
kreeg den officier van den Generalen
Staf Klop van Van Oorschot bevel om
daadwerkelijk acm de omwentelings
plannen deel te nemen, waarbij hij
hem de volgende aanwijzingen gaf
1. Alle contrólemoeilijkheden in ver
band met de revolutieplannen uit
den weg te ruimen
2. voor de persoonlijke bescherming
van de officieren van den Britschen
geheimen dienst in te staan
3. zijn meerderen doorloopend over
den stand inzake het omwentelings
plan in te lichten.
Holland's aandeel ln
het verraad.
Om de deelname van het neutrale
Holland aan deze handelingen aan de
zijde van Engeland, ook tegenover de
Duitsche tusschenpersonen te verdoe
zelen, kreeg Klop van Van Oorschot
den opdracht om als Engelsch officier
op te treden en den Engelschen schuil
naam Captain Copper aan te nemen.
Door bemiddeling van Klop kon het
vijfmaal tot een samentreffen van
Stevens, Best en hemzelf met de Duit-
Kringhuis Kromme Weele 19
Telefoon 539 - Middelburg
Spreekuren:
Kringleider
Dinsdag van 1-3 uur en van
17Vi-19 uur, en volgens af
spraak.
schers komen. De onderhandelingen
waren gebaseerd op de volgende, door
de Engelsche regeering draadloos aan
Best doorgegeven voorstellenhet uit
den weg ruimen van den Führer en alle
leidende persoonlijkheden,het omver
werpen van het huidige Duitsche re
gime en het vervangen daarvan door
een Engeland welgezinde regeering.
Verder moest Duitschland zijn econo
mische politiek prijsgeven en terugkee-
ren tot den gouden standaard, terwijl
Engeland niet slechts wilde terugkee-
ren tot het Versailles-systeem, doch om
Duitschland voor eens en al machte
loos te maken, het wilde verdeelen in
een groot aantal kleine staatjes.
De Duitsche tusschenpersonen deden
net alsof zij op het plan ingingen doch
behielden zich de toestemming van den
leider der „oppositie" voor, waarop zij
door de Engelschen verzocht werden
een hooggeplaatste gevolmachtigde
mede te brengen, waarmede men zich
dan nogmaals ln Holland zou kunnen
verstaan.
Het verloop van de onderhandelin
gen werd door Stevens in een telefoon
gesprek, waarbij één der voorgewende
opposanten tegenwoordig was, aan de
Britsche regeering in Londen medege
deeld. Dé toenmalige Chef van den
Engelschen berichtendienst, Admiraal
Sinclair, gaf den agenten, ook telefo
nisch, te kennen, dat Lord Halifax zeer
met dezen gang van zaken was inge
nomen.
Stevens stelde de Duitsche vertegen
woordigers, opdat men zonder direct
gevaar toch met elkaar ln verbinding
kon blijven, in het bezit van een ont
vang- en zendtoestel en een geheime
code, door middel waarvan zij verbin
ding konden houden met den in Den
Haag gestationeerden, onder het Bel
gische roepteeken O.N. werkenden ge
heimen zender.
In de val geloopen I
Ter uitvoering van het hun gegeven
bevel gelukte het nu aan den veilig
heidsdienst der S.S. en de Gestapo,
onder het voorwendsel van grensmoei-
lijkheden en geschaduwd te worden,
om de Engelschen driemaal in een als
smokkellokaal bekend staand café ln
Venlo, tien meter vcm de grens ver
wijderd, te lokken.
Hier arresteerden zij tenslote, na een
vuurgevecht, Stevens, Best, den zwaar-
gewonden officier van den Holland
schen Generalen Staf Klop, benevens
den Hollander Lemmens, chauffeur van
de beide Engelschen.
Na dit voorval stond de Duitsche
positie, cLw.z. de Gestapo,- nog lanCer
dan een week draadloos met de Secret
Service in verbinding, totdat zij op 22
November 1939 de inderdaad groot-
sche samenwerking met het volgende
afbrak
„Op den duur is de onderhouding
met zichzrM ingenomen en boosaar
dige menschen vervelend. U zult wel
begrijpen, dat wij ermede ophouden.
Hartelijk gegroet door de U wel
gezinde „Duitsche oppositie", de Duit
sche Gestapo."
De getuigenissen der gevangen ge
nomen Engelschen en Hollanders
gaven een niet te weerleggen bewijs
van het gekonkel !n Hollandsche re
geeringskringen en van hun afhanke
lijkheid van de Geallieerden.
Alleen door dit alles al, zou een
Duitsche inval ln ons lcmd ruimschoots
te rechtvaardigen zijn geweest, doch
daar komen nu nog de verschillende
oorlogsvoorbereidingen bij, die in Ne
derland tegen Duitschland werden ge
troffen.
Zie verder pag. 2 onderaan.