Uit dagen van terreur Wèg Dat komt er nu van De armen en de groote gezinnen betalen in hoofdzaak de Rijwiel belasting. Daarom t met het fictsplaatje geachte Hoofdopsteller 1 Ook ik wilde gaarne mijn intemee- Ilngs-belevenissen vertellen. In tegen stelling met den anderen kameraad, Vas ik wèl schuldig, in dien zin, dat Ik reeds 6 Jaar Nat Soc. was. En daar- ij openlijk strijder. Echter leverde ik maanden vóór het uitbreken van den porlog nog 4 spionnen over aan de Justitie. Dus het bewijs was toch wel tjeleverd, dat ik een goed Vaderlander Was. Op 10 Mei, 's morgens kwart voor Vijf, stond ik naar de overvliegende vliegtuigen te kijken, toen de politie- inspecteur op mij af kwam (ik woon recht over het politie-bureau) die mij vroeg, even mee naar het bureau te willen gaan. Ik vroeg hem, mijn schoe pen even te mogen aantrekken, daar Jk op pantoffels was. Dit werd mij toegestaan. Ik zegde mijn vrouw en 4 kinderen goeden dag, die niet wilden gelooven dat ik opgesloten zou wor den. Ik wist wel beter, gezien de men taliteit der heeren plutocraten. Op het bureau gekomen, vertelde de hoofd inspecteur mij, dat ik was gearresteerd fai naam van het Commando Zeeland. Als een misdadiger. Ik moest als elke misdadiger mijn Veters uit de schoenen doen, bretels af, das en boord uit, en alles uit de zakken Verwijderen. Daar waren reeds ver scheidene Duitsche burgers aanwezig, die echter apart zaten. Even later kwam mijn patroon binnen. Ik was stom verbaasd, daar ik niet wist, dat hii aan politiek deed. Nu ging mij een I licht op. Men had hem dikwijls willen pressen, mi! te ontslaan, wat hij steeds had geweigerd, daar ik mijn werk tot Volle tevredenheid deed, en in dienst pooit over politiek sprak. Ik had groote deernis met dezen paan, daar zijn oudste zoon vliegenier «erste uren van den oorlog reeds ge sneuveld te zijn. Achtereenvolgens kwamen nog bin nen de Groepsleider en andere kame- laden, zoodat ik gezelschap had. We saten dan ook niet in den put en we maakten zoo nu en dan nog grappen, daar we wisten dat we volkomen on schuldig waren aan eenig vergrijp. De behandeling op het bureau was .fel het begin niet zoo prachtig. Later .Verbeterde dit wat, toen de Groepslei der (een zeer kalme man) de gelegen- jheid kreeg den Commissaris te zeggen Wat wij er van dachten. De burgen hulppolitie, die aanwezig was, deed het meest leelijk tegen ons. Een keer kwam er een binnen, gewapend met een gummi-knuppel, het teeken der democratische humaniteit. Deze kerel, ©en architect, had gedronken, en wilde ons niet eens toestaan, van de privaat gebruik te maken, tot een van de kameraden, die nog al wat van dezen persoon wist, zeide, dat Je dat van oplichters kon verwachten. Toen ver anderde deze lafaard ineens. Den volgenden dag (de vrouwen hadden inmiddels kleeren en tabak enz. laten brengen) 's middags, kregen we onze spullen terug en mochten rooken. Men zei ons, ons gereed te houden voor transport. Zoo vertrokken Wij 's middags per autobus, bewaakt door marechaussee, naar onbekende bestemming. Mijn kinderen, die aan de deur stonden, wuifde ik toe, wat mij een berisping bezorgde van den opper wachtmeester der marechaussee. Het ging Walcheren rond, waar we op ver schillende dorpen kameraden innamen ©n Volks-Duitschers. Het bleek dat Ellewoutsdijk het einddoel was. Daar Werden we weder geregistreerd en ge fouilleerd. Samen In een hok. Op de binnenplaats van 't fort aan gekomen, om dekens en lakens in ont vangst te nemen, ontdekten wij al ver scheidene kameraden, waaronder de Qemachtigde van den Leider, kam. Dekker. Ik trof het, dat ik ook de kazemat Ês woonplaats kreeg, waar kam. Dek- t gelogeerd was. Deze stelde, toen de zaal heelemaal bewoond was, met het gevoel voor orde en tucht, dat den Nat. Soc. eigen is, voor, een zaal-com mandant te benoemen. We kozen, (hoe democratisch klinkt dat), hem direct hiervoor. Een van de kameraden werd be noemd om te zorgen dat 't aanwezige drinkwater niet noodeloos zou worden opgedronken. We wisten niet wat ons boven het hoofd zou hangen. Corvee- dienst werd ingesteld en de tegenwoor dige kompaan-instructeur der W.A., kam. Porton, zorgde voor de lichaams oefeningen. Zoo werd daar de hechte kameraadschap gesmeed. De eerste dagen mochten we buiten, totdat we Maandag 13 Mei 's avonds vroeger dan anders binnen moesten zijn. Later bleek dat een geheimzinnige vracht met geïnterneerden, waaronder kam. Rost van Tonningen, aangekomen was. Dit mochten wij natuurlijk niet weten. Inmiddels maakten we ook kennis met de bewakers dezer onge- lukkigen. Grooter schoften-stel heb ik nooit ontmoet. De behandeling werd ook direct slechter. Het eten werd ons bijna toegesmeten en. men trad zoo provoceerend op, dat het duidelijk was, dat men verzet wilde uitlokken. Bovenmenschelijke zelfbeheersching en vooral 't beleid-vol optreden van kam. Dekker, heeft ons voor erger behoed. Martelgangen. Van de privaat (als men deze gele genheid zoo noemen mag) konden wij zeer sporadisch gebruik maken, waar bij de gang daarheen reeds een mar teling op zichzelf was. De geweren en revolvers op ons gericht, moesten we daar hard heenloopen, en werd er gedreigd dat men zou schieten als we niet vlugger opschoten. Voor velen was het onmogelijk, om bij zulke drei gementen zijn behoefte te doen. Als dit lang zou hebben geduurd, zouden er zieken gekomen zijn. Dit duurde zoo tot Donderdag, toen de situatie begon te veranderen. Kam. Dekker had zoo zijn inlichtingen, die er op wezen, dat de Duitsche troepen niet zoo heel ver meer af konden zijn. Op een keer dat we weer even voor de deur onzer kazemat mochten luch ten, ontdekte ik aan de overzijde van de binnenplaats, tusschen de aard appel-schillende vrouwen, eenige Vlis- singsche kameraadskes, en eindelijk ook mijn vrouw. Ik mocht haar niet spreken voor den volgenden dag, Vrij dag 17 Mei, eenige uren vóór de Duit sche troepen het fort binnenrukten. Onze kinderen verlaten. Ik was nieuwsgierig te vernemen wat er van onze kinderen geworden was. Dat wist mijn vrouw ook niet. Men had haar weggehaald toen de kinderen sliepen, terwijl zij nog ziek was van een ontijdige geboorte. Later bleek, dat men mijn kinderen aan hun lot had overgelaten. Zelfs mijn ouders, broer of zuster, hadden hen verstooten, tot dat Dinsdags de buren hen hadden ondergebracht in het Gasthuis bij de ouden van dagen. Dat was ook op het nippertje, daar dienzelfden dag Vlissingen moest wor den ontruimd. Wat deze arme kinde ren geleden hebben in die dagen, ver stooten door iedereen, is onbeschrijfe lijk. Zelfs waren de twee oudsten van 15 en 12 jaar nog gearresteerd geweest onder beschuldiging, de parachutisten te hebben gewaarschuwd. Krankzinnig waren de machthebbers van toen. Toen mijn vrouw in de Bomvrije Kazerne gevangen was, en bijna gek van angst werd over het lot onzer kinderen, heeft men een dokter laten komen, die haar eenige inspuitingen heeft gegeven, nadat hij de vrouwen had uitgevloekt en hen had beschul digd, de schuld te zijn van den dood onzer soldaten. Men kan begrijpen, wat een vreugde het was, toen wij later onze kinderen weer terug zagen, na ons ontslag uit de interneering. Grappig was het, toen ik thuis kwam, en tegelijk een gemeenteraads lid van een der Christelijke partijen mij opzocht, en mij verzekerde nooit iets tegen mij te hebben gehad, en mij vroeg of ik eens aan hem wou denken. Ik heb hem het juiste ant woord gegeven. Direct ben ik weer uit Vlissingen moeten vluchten, voor de beschieting door de Frcmschen. Ieder die ik tegen kwam, stak de hand op ten groet. Men vreesde waarschijnlijk onze wraak. Nu is dit weer eenigszins anders. Men heeft weer een grooten mond. De op hitsers zijn weer uit de hoeken geko men en menige volksgenoot heeft zich nog steeds door den lokkenden voge laar laten verlokken. Doch, de dag van Mussert komt toch, alle hetserij en terreur ten spijt. Er is voor ons Volk een schoone toekomst weggelegd. Hou Zee Mi L. AMADIO, Konstabel W.A. no. 396, BTeestraat 4, Vlissingen. Koper voor goud. Onder de ontelbare berichten die sinds Mei 1940 door de Engelsche zen ders in ons land verSpreid zijn en die, ondanks de klaar-duidelijke leugen achtigheid, grif worden geloofd, is er één geweest, dat speciaal bestemd was voor de Zeeuwsche vrouwen. Reeds maanden geleden doken zij op, de fantasieën over het wegnemen van gouden sieraden door de Duitschers. Men ging zelfs zóó ver, dat men meende dat de vinger-afdrukken ge nomen zouden worden, om de gouden ringen aan de handen te ontdekken. De goed-geloovigen sloeg echter de schrik Om het hart, toen de Oranje- zender het sensatie-bericht rondzond, dat straks krullen en strikken, oor-ijzers en knoppen zouden worden onteigend. Welk een unfaire gemeenheid 1 Want er waren domme lieden, die in hun angst hun prachtige sierselen verkoch ten of zelfs ruilden voor koperen. Zwendelaars, Joden en handige ham steraars wisten ons onnoozel vrouw volk te bewegen, hun allerbeste goed voor een prikje van de hand te doen. Sommigen begroeven hun goed en als straks dergelijke sieraden niet meer te krijgen zijn, zal menigeen verzuch ten: „Had ik maar niet naar de En- gelschen geluisterd." Zoo zullen er vele volken verzucht hebben. Eigen schuld 1 Hoe vaak is er niet gewaarschuwd tegen de barbaarsche nonsens, die een ondergaand Engeland in zijn doodsangst er uit gooit. Inmiddels is van officieele zijde ge waarschuwd tegen dezen zwendel met goed. Er is geen woord waar van al dtt verachtelijk gelieg. Integendeel, de Duitsche bezetting zal juist al het mo gelijke doen, om de vrouwen en man nen hun prachtige dracht te doen be houden. Immers het Nationaal Socia lisme beschermde altijd den boeren stand en haar karakteristieke kleedij. Wie dat niet gelooft, ga zich overtui gen. Wie echter niet hooren wil, moet dan de schadelijke ondervinding, zoo als nu weer in dit geval, maar slikken. Inmiddels doet de politie onderzoek naar de verspreiders van dit gemeene gerucht, waarvan velen hier helaas de dupe werden, Engelandonze vrienden? Geen hulp, onze fabrieken verbran den, onze bevolking bombardeeren, overal de voorraden verwoesten en ten slotte anderen voor zich laten vechten, zonder succes, ziet daar de engelen van de overzijde. Eng, eng Engeland. Noordgouw e. Dominee van Griethui) sen heeft niet lang geleden aan zijn kinderen op Ca techisatie verteld, dat de Koningin over enkele maanden weer terug zal zijn. Hij had het haar zelf hooren zeggen I Dan zal het ook wel waar zijn. Laten we dus even vastleggenzoo onge veer Juni of Juli zal het dus volgens radio-Oranje zoover zijn. Op de ka lender acmteekenen, a.u.b. 1 Wij herinneren ons vaag een bericht uit de „Telegraaf" van 8 Mei 1940, waarin stond vermeld dat Oranje thuis hoort in Nederland. Of er gevaar is of niet, dat doet er niet toe 1 En wat gebeurde er toen ook weer op Maandag 13 Mei daaraanvolgend, dus slechts 5 dagen later Is dominee Griethuijsen dit na elf maanden reeds vergeten Sluis Op Zaterdag 26 April e.k. zal er een vergadering plaats hebben van onze afdeeling in het hotel van kam. Hiller. De bijeenkomst begint om 7.30 uur. De oud-krlnglelder Rottier zal het woord voeren, terwijl kam. Martien Beversluis uit eigen werk zal voordragen. Hulst. Een opzienbarende arrestatie. In Hulst is verleden week de Direc teur van de R.K. Handelsschool door de Duitsche politie opgebracht. Deze opvoeder was óók leider van een pad- vindersgroep der R.K. Verkenners. Het was ook ons reeds opgevallen, dat Hulst zich steeds meer kon gaan beroemen op een „opstandige jeugd", waarachter de Unie-heeren zich op laffe wijze verborgen houden. Het kwam zelfs een enkele maal voor, dat onze Kómeraden op straat werden na geroepen en uitgejouwd, iets waarvoor ze vroeger niet 't hart hadden. Steeds bleek, dat de belhamels uit hetzelfde milieu kwamen. Worden openbare bijeenkomsten ge houden, dan dringt de jeugd zóó zeer op, en wordt daarbij door de Unie-laf aards zóó aangemoedigd, dat de poli tie reeds éénmaal de straten moest afzetten. De uiterlijk Nederlandsch, innerlijk Engelsche heertjes zijn nog nimmer met onze Weermannen in contact ge weest. Toch schijnt de roem onzer W.A. reeds tot hen te zijn doorgedron gen. Volgens Joden-recept achten de helden het verstandiger de jeugd vóór hen uit te laten gaan. Zij weten immers wel, dat onze W.A. zich niet aan mis leide kinderen zal vergrijpen. Nu de Heer Boezeman, die zoo Duitsch-vijandig is, dat bij hem inge kwartierde militairen een waar honden leven hadden, is gearresteerd (naar we meenen wegens het verspreiden van pamfletten ten gunste van de gevluchte „regeering"), werd door zijn jeugdige volgelingen Vrijdagavond op straat ge demonstreerd en kwam het tot onver kwikkelijke tooneelen. Tegen onze kameraden werden talrijke bedreigin gen geuit en opgehitst tot moord. Het is zoo langzamerhand vanzelfsprekend geworden, dat in zoo'n geval Politie in geen velden of wegen te bespeuren is. Gebruikmakend van het feit, dat de geheele bezetting in de bioscoop zat, werd de Duitsche Weermacht en de Fiïhrer ernstig beleedigd. Reeds in de morgenuren van dien dag werd door de jeugd onder aan voering, althans op voorgaan van den Gemeente-Opzichter De Block de door onze W.A. op de vorige avond netjes en ordelijk opgeplakte aanplakbiljet ten, zoo goed en zoo kwaad als het ging, verwijderd, waarbij andere bil jetten natuurlijk ongemoeid werden ge laten. Onze Kameraden hadden echter hun taak zoo grondig verricht, dat het werk van den Gemeente-Opzichter maar half slaagde. Naast propagan distische waarde, hebben onze biljet ten óók artistieke waarde, en door de half geslaagde verwijderingen van de Unie-man was het stadsbeeld er niet op verfraaid. Het spreekt vanzelf, dat wij ons niet door misleide kwajongens en hun op hitsers laten beïnvloeden. Natuurlijk gaan wij voort met onze heerlijke ar beid voor hereeniging van ons gesple ten Volk en voor de onafhankelijkheid van ons dierbaar Vaderland. Wèl willen we de verantwoordelijke ouders en opvoeders er op wijzen, dat de hier feitelijk de macht uitoefenende, Duitsche Weermacht zich geen beledi gingen zal laten welgevallen. Laten ze vooral bedenken, dat hun drijven de ernstigste gevolgen kan hebben voor de geheele gemeente Hulst. Domburg. Voor de leden van de N.S.B. te Domburg en eenige belangstellenden hield Kam. Martien Beversluis op Dinsdag 15 April in „Schuttershof" een belangrijke rede. Ademloos luisterden de aanwezigen gedurende meer dan anderhalf uur naar hetgeen de spreker in beschouwing nam, n.l. de verhou ding van het nationaal-sociallsme tot a. de democratie en de plutocratie b. de politiek in de kerk; en c. het conservatisme. Hoewel Kam. Beversluis, naar hij op merkte, niet tot de oude garde behoort, heeft hij, zoo in woord als geschrift zich gedurende twaalf lange jaren tegen de vijanden van de Beweging gekeerd. Het ware socialisme, de ware kameraadschap heeft hij ten slotte bij haar gevonden. Beklemming beving de aanwezigen, toen hij in dichtvorm de meer dan er gerlijke toestanden beschreef en hekel de, zooals die zich onder een zooge naamd christelijk bewind konden voor doen. Zoo bijvoorbeeld beschreef hij de toestanden in Drente „de Veentrap- pers" in Friesland ade Aardappelrooi ers" in Zeeland „de Garnalenvis- schers". Ook na de pauze droeg Kam. Beversluis nog eenige gedichten voor, die met warme waardeering werden beluisterd. Kam. Alberts opende en sloot deze bijeenkomst met eenige toepasselijke woorden. Domburg is een van die plaatsen, waar het nationaal-socialisme moeilijk tot ontplooiing kon komen. Star houdt het overgroote gedeelte van de bevol king vast aan het oude „beproefde" systeem, dat ons naar den afgrond voerde. Er begint echter kentering te komen. Deze bijeenkomst, die de eerste was sinds vele jaren, zal voor degenen, die het voorrecht hadden haar bij te wonen, onvergetelijk blijven. Zij zal spoedig door meerderen worden ge volgd. Domburg groeit dus, ten spijt van degenen, die meenden thans hun erger nis daarover te moeten demonstreeren door bij den ingang van „Schutters hof" een „eerehaag" te vormen en ons met verbeten gezichten onder gejoel en gesis te begroeten. Politietoezicht voor kwam echter ordeverstoring. Ov Y e r s e k e. Vrijdagavond 28 Maart J.l. werd op het enkele weken geleden onthulde monument ter nagedachtenis aan. de gevallenen in den oorlog van 10—15 Mei te Yerseke een groot plakaat van de Unie geplakt, met een groote leeuw er op. Als dit de Nederlandsche Leeuw geweest was, zou hij zich geschaamd hebben. Maar aangezien het een Unie-leeuw was, dus een Engelsche, was het voor hem totaal geen ontwij ding. Zoo zijn onze manieren OPVOEDERSGILDE Het Hoofd van het Opvoedersgilde heeft besloten aan het Opvoedersgilde een afdeeling Lichamelijke Opvoeding te verbinden. Als leider dezer afdee ling heeft hij aangewezen J. M. van der Lyke, Soestdijkscheweg Z 203 te Bilt- hoven. Volksgenooten, leeraren en onderwij zers in de lichamelijke opvoeding, die zich tot dusverre niet opgaven als lid van het Opvoedersgilde, worden ver zocht dit thans spoedig te doen bij den Secretaris, Dr. F. Breedvelt, Jozef Israëlslaan 46 te 's-Gravenhage (Tel. 776018). VIERING VAN DEN DAG VAN DEN ARBEID I Door de afdeeling 4, Arbeidszaken van het Hoofdkwartier der N.S.B., ia aan de districten en kringvertegen woordigers Arbeidszaken en andere functionarissen een rondschrijven ge richt van den volgenden Inhoud Hierbij verzoeke wij U om de kame raden-werkgevers op hun plicht als nationaal-socialist te wijzen om hun personeel voor zoover hun bedrijf dit toelaat, op den len Mei, den Dag van den Arbeid, vrijaf te geven met be houd van loon. Wij wijzen er op, dat dit het minste is, wat aan hen gedaan kan worden, doch zullen die nationaal-socialistische werkgevers, welke daarnaast hun ar beiders in staat stellen zich dien dag gepaste ontspanning te kunnen ver oorloven, daarmede blijk geven hun socialistische plichten tegenover hun arbeiders te verstaan. Wij vertrouwen, dat gij met Uw volle instemming Uw medewerking voor het welslagen vcrn het bovenstaande zult geven. Ondergeteekende adreste wenscht nadere inlichtingen en brochures over de N.S.B. te verkrijgen. Te adresseeren aan het bureau Ondertec leening t van „De Zeeuwsche Stroom". FORT ELLEWOUTSDIJK

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1941 | | pagina 4