Uit dagen van terreur
Wèg
Dat komt er nu van
De armen en de groote
gezinnen betalen in
hoofdzaak de Rijwiel
belasting. Daarom t
met het fictsplaatje
geachte Hoofdopsteller 1
Ook ik wilde gaarne mijn intemee-
Ilngs-belevenissen vertellen. In tegen
stelling met den anderen kameraad,
Vas ik wèl schuldig, in dien zin, dat
Ik reeds 6 Jaar Nat Soc. was. En daar-
ij openlijk strijder. Echter leverde ik
maanden vóór het uitbreken van den
porlog nog 4 spionnen over aan de
Justitie. Dus het bewijs was toch wel
tjeleverd, dat ik een goed Vaderlander
Was.
Op 10 Mei, 's morgens kwart voor
Vijf, stond ik naar de overvliegende
vliegtuigen te kijken, toen de politie-
inspecteur op mij af kwam (ik woon
recht over het politie-bureau) die mij
vroeg, even mee naar het bureau te
willen gaan. Ik vroeg hem, mijn schoe
pen even te mogen aantrekken, daar
Jk op pantoffels was. Dit werd mij
toegestaan. Ik zegde mijn vrouw en
4 kinderen goeden dag, die niet wilden
gelooven dat ik opgesloten zou wor
den. Ik wist wel beter, gezien de men
taliteit der heeren plutocraten. Op het
bureau gekomen, vertelde de hoofd
inspecteur mij, dat ik was gearresteerd
fai naam van het Commando Zeeland.
Als een misdadiger.
Ik moest als elke misdadiger mijn
Veters uit de schoenen doen, bretels af,
das en boord uit, en alles uit de zakken
Verwijderen. Daar waren reeds ver
scheidene Duitsche burgers aanwezig,
die echter apart zaten. Even later
kwam mijn patroon binnen. Ik was
stom verbaasd, daar ik niet wist, dat
hii aan politiek deed. Nu ging mij een
I licht op. Men had hem dikwijls willen
pressen, mi! te ontslaan, wat hij steeds
had geweigerd, daar ik mijn werk tot
Volle tevredenheid deed, en in dienst
pooit over politiek sprak.
Ik had groote deernis met dezen
paan, daar zijn oudste zoon vliegenier
«erste uren van den oorlog reeds ge
sneuveld te zijn.
Achtereenvolgens kwamen nog bin
nen de Groepsleider en andere kame-
laden, zoodat ik gezelschap had. We
saten dan ook niet in den put en we
maakten zoo nu en dan nog grappen,
daar we wisten dat we volkomen on
schuldig waren aan eenig vergrijp.
De behandeling op het bureau was
.fel het begin niet zoo prachtig. Later
.Verbeterde dit wat, toen de Groepslei
der (een zeer kalme man) de gelegen-
jheid kreeg den Commissaris te zeggen
Wat wij er van dachten. De burgen
hulppolitie, die aanwezig was, deed
het meest leelijk tegen ons. Een keer
kwam er een binnen, gewapend met
een gummi-knuppel, het teeken der
democratische humaniteit. Deze kerel,
©en architect, had gedronken, en wilde
ons niet eens toestaan, van de privaat
gebruik te maken, tot een van de
kameraden, die nog al wat van dezen
persoon wist, zeide, dat Je dat van
oplichters kon verwachten. Toen ver
anderde deze lafaard ineens.
Den volgenden dag (de vrouwen
hadden inmiddels kleeren en tabak
enz. laten brengen) 's middags, kregen
we onze spullen terug en mochten
rooken. Men zei ons, ons gereed te
houden voor transport. Zoo vertrokken
Wij 's middags per autobus, bewaakt
door marechaussee, naar onbekende
bestemming. Mijn kinderen, die aan
de deur stonden, wuifde ik toe, wat mij
een berisping bezorgde van den opper
wachtmeester der marechaussee. Het
ging Walcheren rond, waar we op ver
schillende dorpen kameraden innamen
©n Volks-Duitschers. Het bleek dat
Ellewoutsdijk het einddoel was. Daar
Werden we weder geregistreerd en ge
fouilleerd.
Samen In een hok.
Op de binnenplaats van 't fort aan
gekomen, om dekens en lakens in ont
vangst te nemen, ontdekten wij al ver
scheidene kameraden, waaronder de
Qemachtigde van den Leider, kam.
Dekker.
Ik trof het, dat ik ook de kazemat
Ês woonplaats kreeg, waar kam. Dek-
t gelogeerd was. Deze stelde, toen
de zaal heelemaal bewoond was, met
het gevoel voor orde en tucht, dat den
Nat. Soc. eigen is, voor, een zaal-com
mandant te benoemen. We kozen, (hoe
democratisch klinkt dat), hem direct
hiervoor.
Een van de kameraden werd be
noemd om te zorgen dat 't aanwezige
drinkwater niet noodeloos zou worden
opgedronken. We wisten niet wat ons
boven het hoofd zou hangen. Corvee-
dienst werd ingesteld en de tegenwoor
dige kompaan-instructeur der W.A.,
kam. Porton, zorgde voor de lichaams
oefeningen. Zoo werd daar de hechte
kameraadschap gesmeed.
De eerste dagen mochten we buiten,
totdat we Maandag 13 Mei 's avonds
vroeger dan anders binnen moesten
zijn. Later bleek dat een geheimzinnige
vracht met geïnterneerden, waaronder
kam. Rost van Tonningen, aangekomen
was. Dit mochten wij natuurlijk niet
weten. Inmiddels maakten we ook
kennis met de bewakers dezer onge-
lukkigen. Grooter schoften-stel heb ik
nooit ontmoet. De behandeling werd
ook direct slechter. Het eten werd ons
bijna toegesmeten en. men trad zoo
provoceerend op, dat het duidelijk
was, dat men verzet wilde uitlokken.
Bovenmenschelijke zelfbeheersching en
vooral 't beleid-vol optreden van kam.
Dekker, heeft ons voor erger behoed.
Martelgangen.
Van de privaat (als men deze gele
genheid zoo noemen mag) konden wij
zeer sporadisch gebruik maken, waar
bij de gang daarheen reeds een mar
teling op zichzelf was. De geweren en
revolvers op ons gericht, moesten we
daar hard heenloopen, en werd er
gedreigd dat men zou schieten als we
niet vlugger opschoten. Voor velen
was het onmogelijk, om bij zulke drei
gementen zijn behoefte te doen. Als
dit lang zou hebben geduurd, zouden
er zieken gekomen zijn.
Dit duurde zoo tot Donderdag, toen
de situatie begon te veranderen. Kam.
Dekker had zoo zijn inlichtingen, die
er op wezen, dat de Duitsche troepen
niet zoo heel ver meer af konden zijn.
Op een keer dat we weer even voor
de deur onzer kazemat mochten luch
ten, ontdekte ik aan de overzijde van
de binnenplaats, tusschen de aard
appel-schillende vrouwen, eenige Vlis-
singsche kameraadskes, en eindelijk
ook mijn vrouw. Ik mocht haar niet
spreken voor den volgenden dag, Vrij
dag 17 Mei, eenige uren vóór de Duit
sche troepen het fort binnenrukten.
Onze kinderen verlaten.
Ik was nieuwsgierig te vernemen wat
er van onze kinderen geworden was.
Dat wist mijn vrouw ook niet. Men
had haar weggehaald toen de kinderen
sliepen, terwijl zij nog ziek was van
een ontijdige geboorte. Later bleek, dat
men mijn kinderen aan hun lot had
overgelaten. Zelfs mijn ouders, broer
of zuster, hadden hen verstooten, tot
dat Dinsdags de buren hen hadden
ondergebracht in het Gasthuis bij de
ouden van dagen.
Dat was ook op het nippertje, daar
dienzelfden dag Vlissingen moest wor
den ontruimd. Wat deze arme kinde
ren geleden hebben in die dagen, ver
stooten door iedereen, is onbeschrijfe
lijk. Zelfs waren de twee oudsten van
15 en 12 jaar nog gearresteerd geweest
onder beschuldiging, de parachutisten
te hebben gewaarschuwd. Krankzinnig
waren de machthebbers van toen.
Toen mijn vrouw in de Bomvrije
Kazerne gevangen was, en bijna gek
van angst werd over het lot onzer
kinderen, heeft men een dokter laten
komen, die haar eenige inspuitingen
heeft gegeven, nadat hij de vrouwen
had uitgevloekt en hen had beschul
digd, de schuld te zijn van den dood
onzer soldaten.
Men kan begrijpen, wat een vreugde
het was, toen wij later onze kinderen
weer terug zagen, na ons ontslag uit
de interneering.
Grappig was het, toen ik thuis
kwam, en tegelijk een gemeenteraads
lid van een der Christelijke partijen
mij opzocht, en mij verzekerde nooit
iets tegen mij te hebben gehad, en
mij vroeg of ik eens aan hem wou
denken. Ik heb hem het juiste ant
woord gegeven.
Direct ben ik weer uit Vlissingen
moeten vluchten, voor de beschieting
door de Frcmschen. Ieder die ik tegen
kwam, stak de hand op ten groet. Men
vreesde waarschijnlijk onze wraak. Nu
is dit weer eenigszins anders. Men
heeft weer een grooten mond. De op
hitsers zijn weer uit de hoeken geko
men en menige volksgenoot heeft zich
nog steeds door den lokkenden voge
laar laten verlokken. Doch, de dag
van Mussert komt toch, alle hetserij en
terreur ten spijt. Er is voor ons Volk
een schoone toekomst weggelegd.
Hou Zee
Mi L. AMADIO,
Konstabel W.A. no. 396,
BTeestraat 4, Vlissingen.
Koper voor goud.
Onder de ontelbare berichten die
sinds Mei 1940 door de Engelsche zen
ders in ons land verSpreid zijn en die,
ondanks de klaar-duidelijke leugen
achtigheid, grif worden geloofd, is er
één geweest, dat speciaal bestemd
was voor de Zeeuwsche vrouwen.
Reeds maanden geleden doken zij op,
de fantasieën over het wegnemen van
gouden sieraden door de Duitschers.
Men ging zelfs zóó ver, dat men
meende dat de vinger-afdrukken ge
nomen zouden worden, om de gouden
ringen aan de handen te ontdekken.
De goed-geloovigen sloeg echter de
schrik Om het hart, toen de Oranje-
zender het sensatie-bericht rondzond,
dat straks krullen en strikken, oor-ijzers
en knoppen zouden worden onteigend.
Welk een unfaire gemeenheid 1 Want
er waren domme lieden, die in hun
angst hun prachtige sierselen verkoch
ten of zelfs ruilden voor koperen.
Zwendelaars, Joden en handige ham
steraars wisten ons onnoozel vrouw
volk te bewegen, hun allerbeste goed
voor een prikje van de hand te doen.
Sommigen begroeven hun goed en als
straks dergelijke sieraden niet meer
te krijgen zijn, zal menigeen verzuch
ten: „Had ik maar niet naar de En-
gelschen geluisterd."
Zoo zullen er vele volken verzucht
hebben.
Eigen schuld 1 Hoe vaak is er niet
gewaarschuwd tegen de barbaarsche
nonsens, die een ondergaand Engeland
in zijn doodsangst er uit gooit.
Inmiddels is van officieele zijde ge
waarschuwd tegen dezen zwendel met
goed. Er is geen woord waar van al
dtt verachtelijk gelieg. Integendeel, de
Duitsche bezetting zal juist al het mo
gelijke doen, om de vrouwen en man
nen hun prachtige dracht te doen be
houden. Immers het Nationaal Socia
lisme beschermde altijd den boeren
stand en haar karakteristieke kleedij.
Wie dat niet gelooft, ga zich overtui
gen. Wie echter niet hooren wil, moet
dan de schadelijke ondervinding, zoo
als nu weer in dit geval, maar slikken.
Inmiddels doet de politie onderzoek
naar de verspreiders van dit gemeene
gerucht, waarvan velen hier helaas de
dupe werden,
Engelandonze vrienden?
Geen hulp, onze fabrieken verbran
den, onze bevolking bombardeeren,
overal de voorraden verwoesten en ten
slotte anderen voor zich laten vechten,
zonder succes, ziet daar de engelen
van de overzijde. Eng, eng Engeland.
Noordgouw e.
Dominee van Griethui) sen heeft niet
lang geleden aan zijn kinderen op Ca
techisatie verteld, dat de Koningin
over enkele maanden weer terug zal
zijn. Hij had het haar zelf hooren
zeggen I
Dan zal het ook wel waar zijn. Laten
we dus even vastleggenzoo onge
veer Juni of Juli zal het dus volgens
radio-Oranje zoover zijn. Op de ka
lender acmteekenen, a.u.b. 1
Wij herinneren ons vaag een bericht
uit de „Telegraaf" van 8 Mei 1940,
waarin stond vermeld dat Oranje thuis
hoort in Nederland. Of er gevaar is
of niet, dat doet er niet toe 1
En wat gebeurde er toen ook weer
op Maandag 13 Mei daaraanvolgend,
dus slechts 5 dagen later Is dominee
Griethuijsen dit na elf maanden reeds
vergeten
Sluis
Op Zaterdag 26 April e.k. zal er een
vergadering plaats hebben van onze
afdeeling in het hotel van kam. Hiller.
De bijeenkomst begint om 7.30 uur. De
oud-krlnglelder Rottier zal het woord
voeren, terwijl kam. Martien Beversluis
uit eigen werk zal voordragen.
Hulst.
Een opzienbarende
arrestatie.
In Hulst is verleden week de Direc
teur van de R.K. Handelsschool door
de Duitsche politie opgebracht. Deze
opvoeder was óók leider van een pad-
vindersgroep der R.K. Verkenners.
Het was ook ons reeds opgevallen,
dat Hulst zich steeds meer kon gaan
beroemen op een „opstandige jeugd",
waarachter de Unie-heeren zich op
laffe wijze verborgen houden. Het
kwam zelfs een enkele maal voor, dat
onze Kómeraden op straat werden na
geroepen en uitgejouwd, iets waarvoor
ze vroeger niet 't hart hadden. Steeds
bleek, dat de belhamels uit hetzelfde
milieu kwamen.
Worden openbare bijeenkomsten ge
houden, dan dringt de jeugd zóó zeer
op, en wordt daarbij door de Unie-laf
aards zóó aangemoedigd, dat de poli
tie reeds éénmaal de straten moest
afzetten.
De uiterlijk Nederlandsch, innerlijk
Engelsche heertjes zijn nog nimmer
met onze Weermannen in contact ge
weest. Toch schijnt de roem onzer
W.A. reeds tot hen te zijn doorgedron
gen. Volgens Joden-recept achten de
helden het verstandiger de jeugd vóór
hen uit te laten gaan. Zij weten immers
wel, dat onze W.A. zich niet aan mis
leide kinderen zal vergrijpen.
Nu de Heer Boezeman, die zoo
Duitsch-vijandig is, dat bij hem inge
kwartierde militairen een waar honden
leven hadden, is gearresteerd (naar we
meenen wegens het verspreiden van
pamfletten ten gunste van de gevluchte
„regeering"), werd door zijn jeugdige
volgelingen Vrijdagavond op straat ge
demonstreerd en kwam het tot onver
kwikkelijke tooneelen. Tegen onze
kameraden werden talrijke bedreigin
gen geuit en opgehitst tot moord. Het
is zoo langzamerhand vanzelfsprekend
geworden, dat in zoo'n geval Politie in
geen velden of wegen te bespeuren is.
Gebruikmakend van het feit, dat de
geheele bezetting in de bioscoop zat,
werd de Duitsche Weermacht en de
Fiïhrer ernstig beleedigd.
Reeds in de morgenuren van dien
dag werd door de jeugd onder aan
voering, althans op voorgaan van den
Gemeente-Opzichter De Block de door
onze W.A. op de vorige avond netjes
en ordelijk opgeplakte aanplakbiljet
ten, zoo goed en zoo kwaad als het
ging, verwijderd, waarbij andere bil
jetten natuurlijk ongemoeid werden ge
laten. Onze Kameraden hadden echter
hun taak zoo grondig verricht, dat het
werk van den Gemeente-Opzichter
maar half slaagde. Naast propagan
distische waarde, hebben onze biljet
ten óók artistieke waarde, en door de
half geslaagde verwijderingen van de
Unie-man was het stadsbeeld er niet
op verfraaid.
Het spreekt vanzelf, dat wij ons niet
door misleide kwajongens en hun op
hitsers laten beïnvloeden. Natuurlijk
gaan wij voort met onze heerlijke ar
beid voor hereeniging van ons gesple
ten Volk en voor de onafhankelijkheid
van ons dierbaar Vaderland.
Wèl willen we de verantwoordelijke
ouders en opvoeders er op wijzen, dat
de hier feitelijk de macht uitoefenende,
Duitsche Weermacht zich geen beledi
gingen zal laten welgevallen. Laten ze
vooral bedenken, dat hun drijven de
ernstigste gevolgen kan hebben voor
de geheele gemeente Hulst.
Domburg.
Voor de leden van de N.S.B. te
Domburg en eenige belangstellenden
hield Kam. Martien Beversluis op
Dinsdag 15 April in „Schuttershof" een
belangrijke rede. Ademloos luisterden
de aanwezigen gedurende meer dan
anderhalf uur naar hetgeen de spreker
in beschouwing nam, n.l. de verhou
ding van het nationaal-sociallsme tot
a. de democratie en de plutocratie
b. de politiek in de kerk; en
c. het conservatisme.
Hoewel Kam. Beversluis, naar hij op
merkte, niet tot de oude garde behoort,
heeft hij, zoo in woord als geschrift
zich gedurende twaalf lange jaren
tegen de vijanden van de Beweging
gekeerd. Het ware socialisme, de ware
kameraadschap heeft hij ten slotte bij
haar gevonden.
Beklemming beving de aanwezigen,
toen hij in dichtvorm de meer dan er
gerlijke toestanden beschreef en hekel
de, zooals die zich onder een zooge
naamd christelijk bewind konden voor
doen. Zoo bijvoorbeeld beschreef hij
de toestanden in Drente „de Veentrap-
pers" in Friesland ade Aardappelrooi
ers" in Zeeland „de Garnalenvis-
schers". Ook na de pauze droeg Kam.
Beversluis nog eenige gedichten voor,
die met warme waardeering werden
beluisterd.
Kam. Alberts opende en sloot deze
bijeenkomst met eenige toepasselijke
woorden.
Domburg is een van die plaatsen,
waar het nationaal-socialisme moeilijk
tot ontplooiing kon komen. Star houdt
het overgroote gedeelte van de bevol
king vast aan het oude „beproefde"
systeem, dat ons naar den afgrond
voerde.
Er begint echter kentering te komen.
Deze bijeenkomst, die de eerste was
sinds vele jaren, zal voor degenen, die
het voorrecht hadden haar bij te
wonen, onvergetelijk blijven. Zij zal
spoedig door meerderen worden ge
volgd.
Domburg groeit dus, ten spijt van
degenen, die meenden thans hun erger
nis daarover te moeten demonstreeren
door bij den ingang van „Schutters
hof" een „eerehaag" te vormen en ons
met verbeten gezichten onder gejoel en
gesis te begroeten. Politietoezicht voor
kwam echter ordeverstoring.
Ov
Y e r s e k e.
Vrijdagavond 28 Maart J.l. werd op
het enkele weken geleden onthulde
monument ter nagedachtenis aan. de
gevallenen in den oorlog van 10—15
Mei te Yerseke een groot plakaat van
de Unie geplakt, met een groote leeuw
er op. Als dit de Nederlandsche Leeuw
geweest was, zou hij zich geschaamd
hebben. Maar aangezien het een
Unie-leeuw was, dus een Engelsche,
was het voor hem totaal geen ontwij
ding. Zoo zijn onze manieren
OPVOEDERSGILDE
Het Hoofd van het Opvoedersgilde
heeft besloten aan het Opvoedersgilde
een afdeeling Lichamelijke Opvoeding
te verbinden. Als leider dezer afdee
ling heeft hij aangewezen J. M. van der
Lyke, Soestdijkscheweg Z 203 te Bilt-
hoven.
Volksgenooten, leeraren en onderwij
zers in de lichamelijke opvoeding, die
zich tot dusverre niet opgaven als lid
van het Opvoedersgilde, worden ver
zocht dit thans spoedig te doen bij den
Secretaris, Dr. F. Breedvelt, Jozef
Israëlslaan 46 te 's-Gravenhage (Tel.
776018).
VIERING VAN DEN
DAG VAN DEN ARBEID I
Door de afdeeling 4, Arbeidszaken
van het Hoofdkwartier der N.S.B., ia
aan de districten en kringvertegen
woordigers Arbeidszaken en andere
functionarissen een rondschrijven ge
richt van den volgenden Inhoud
Hierbij verzoeke wij U om de kame
raden-werkgevers op hun plicht als
nationaal-socialist te wijzen om hun
personeel voor zoover hun bedrijf dit
toelaat, op den len Mei, den Dag van
den Arbeid, vrijaf te geven met be
houd van loon.
Wij wijzen er op, dat dit het minste
is, wat aan hen gedaan kan worden,
doch zullen die nationaal-socialistische
werkgevers, welke daarnaast hun ar
beiders in staat stellen zich dien dag
gepaste ontspanning te kunnen ver
oorloven, daarmede blijk geven hun
socialistische plichten tegenover hun
arbeiders te verstaan.
Wij vertrouwen, dat gij met Uw volle
instemming Uw medewerking voor het
welslagen vcrn het bovenstaande zult
geven.
Ondergeteekende
adreste
wenscht nadere inlichtingen en brochures over de N.S.B. te verkrijgen.
Te adresseeren aan het bureau Ondertec leening t
van „De Zeeuwsche Stroom".
FORT ELLEWOUTSDIJK