De N.S.B. en het onderwijs Van het Terreurfront Het moet beschavend en veredelend zijn Wat zal onze toekomst zijn I Ons Leidend Beginsel Veel werd verwaarloosd- In een vorig nummer hebben wij in een artikel over het onderwijs terloops gezegd, dat ook geestelijk een nieuwe richting moet worden ingeslagen. Wij bedoelen hier niet mee godsdienstig of theologisch. Het is natuurlijk goed, dat op de scholen de kinderen al vroeg op de hoogte worden gebracht van de ge schiedenis van het Christendom en vooral van het evangelie, dit is: de blijde boodschap der liefde voor allen, voor vriend en vijand. Doch dit is een zeer teere, précaire kwestie. Men bega daarbij niet meer de kolossale blun ders en grofheden, als nog pas op zekere school voorviel, dat men het kind als straf tien maal de Tien Gebo den, of vijf maal de Zaligsprekingen liet overschrijven. Daardoor krijgt het kind een hekel aan deze prachtige passages. Men zij zeer voorzichtig in het kiezen van de leerstof en late het kind geen onbegrijpelijke texten afbrabbelen, waarvan het taal noch inhoud verstaat en verstaan kan. De bijbel is in Oostersche vergelij kingen en soms zware symbolen ge schreven, en daarmee dient de onder wijzer rekening te houden. Het is zeer goed, dat het kind al op de lagere school in groote trekken de bijbelsche geschiedenis wordt geleerd. Men kan daar niet zonder. Zelfs de ouders die on-godsdienstig zijn dienen in te zien, dat heel onze beschaving en vooral ook onze kunstgeschiedenis verweven is met godsdienstige motieven. Men kan b.v. Rembrandt niet begrijpen, als men niets af weet van den bijbel. De interpretatie hiervan is een tweede. Maar over deze kwestie willen wij het nu niet hebben. We staan als een beweging, die God als de Leider en draagkracht van alle bestaan erken nen, als geloovigen en grootendeels ook kerkelijke belijders, vanzelfspre kend sympathiek tegenover een onder wijs in Christelijken geest. Hoe dit Christelijk onderwijs in de praktijk zal zijn, zullen wij nader kunnen bespre ken. Het spreekt vanzelf, dat over de détails meer binnenskamers dan in een krant zal moeten worden gespro ken. Maar onder de geestelijke ontwikke ling verstaan wij ook nog iets anders. Hei volk kent zijn kunstenaars niet Het is stellig waar, dat ons volk de namen en waarden van zijn eigen Ne- derlandsche groote mannen op kunst en wetenschappelijke terrein niet of nauwelijks kent Zeker is dit het geval bij een meisje of jongen, die de lagere school verlaat. Misschien weet het, dat Joost van den Vondel een groot dichter was en ook dat Vader Cats gedichten schreef. Misschien heeft moeder nog wel een bundeltje gedichten van dien volks-poëet, of bezit zij nog een gezan genbundel van Jan Luyken of Loden- steyn. Maar er zullen weinig onder wijzers zijn, die over de groote dichters en schrijvers op de lagere school heb ben gesproken endan nog maar alleen in het voorbijgaan. Enwat weet het kind van de schilders en de beeldhouwers en de muziekwereld? Natuurlijk kan men in de enkele ja ren op de lagere school daarover niet zooveel onderwijs geven. Maar toch, men kan het kind enkele grondbegin selen bijbrengen. Daarvoor is het noodzakelijk, dat de onderwijzer(es) zelve er begrip van heeft. En daaraan ontbreekt ook het noodige, daar ook zijn vak „paedago- giek" uitermate beperkt was, vooral kunstzinnig. Hij zelve kent feiten, na men, verhoudingen, maar in het wezen der kunst bleef hij een leek, in de meeste gevallen. Hoe leelijk en on- aesthetisch wordt er gezongen op vele scholen, schreeuwerig en hard, vaak onderbroken door de knal-harde slagen van maatstok of liniaal. En hoe wor den versjes apart of in koor afge dreund, als gold het een soort pro gramma dat men afleest. Men kan het kind, mits de onderwij zer het zelf voelt, al heel vroeg leeren voelen wat rythme is, wat muzikaal klinkt, wat een beeld beteekent in een goed gedichtje. Daarvoor moeten nieuwe boekjes met eenvoudige voorbeelden worden gemaakt, op eenvoudige onderwerpen. Een versje over een molentje, het moet klapperen en ratelen. Een vers over een soldaat moet stappen als die soldaat en een gedicht over een klok moet als die klok klinken. Gevoel bijbrengen. Zoo kan men het kind, juist in zijn jonge jaren, al vroeg een gevoel bij brengen voor maat en kleur en beeld, en het later doen begrijpen dat „vorm en inhoud in een vers één zijn", al staat deze stelling dan ook nu in zeer wijze en geleerde boeken en begrijpen zelfs de meeste lezers van dit artikel dit nu ook niet. Is de onderwijzer zelve doof voor de muziek der taal en blind voor de taai- kleur, dan moet de dichter of decla mator eens per week een les geven. Zoodoende schakelt men de kunste naars zelf in het onderwijs in. Men voorkomt daardoor tevens, dat de lec tuur niet zoo droog en taai wordt en dat er niet meer zoó wanhopig gedi- lettanteerd wordt in bloemlezingen. Er zijn verzen van Vondel, Guido Gezelle, Scheltema en vooral Jan Prins, die zich uitnemend leenen om de kin deren al de schoone eigenschappen der vaderlandsche poëzie te leeren be grijpen. Al deze kwesties zijn momenteel reeds punten van diepgaand onderzoek in onze nieuwe departementen en het valt niet te betwijfelen, dat binnen niet al te langen tijd de verbeteringen zul len worden ingevoerd. De leerstof zal dus een groote schoon maak en een nieuwe injectie moeten ondergaan. Maar ook aan het perso neel en de personeel-opleiding zal groote aandacht worden besteed, laat men daarvan verzekerd zijn. Het is uitstekend, dat een kind de verkeersregelen leert! Maar het moet later ook den weg leeren naar de lees zalen en musea. Nu leest een groot deel van ons volk óf alleen de krant, óf het leest kitsch romans, detective-rommel of afgrijse lijke prikkel-lectuur. Voor de rest lum melt het jonge volk gcmsche avonden aan kade en straathoeken en blijft dom en onontwikkeld. Dit moet veranderen en zal veranderen. Kunst veredelt en beschaaft een volkeen half of mate rialistisch onderwijs stompt het af en maakt het ruw en onverschillig voor grootheid en schoonheid. Het kind dient respect te krijgen voor de groote mannen des lands en niet alleen voor hen, die in petroleum spe- culeeren of een bal in een goal trap pen. De mensch en zeker het kind, kan bij brood alleen niet leven. Neen, het moet geestelijk voedsel ontvangen, niet alleen dogmatisch en Christelijk-poli- tieke spijze, waardoor 't over-verzadigd en bedorven is, ja, voor-ingenomen te gen alles wat het niet kent. In een volgend artikel zullen wij op dit onderwerp nog nader terug komen. Het is echter verheugend te bemerken, dat op enkele scholen de Nat. Soc. on derwijzers reeds zelfstandig verbete ringen invoeren. Dat is uitmuntend, men moet ook zelve initiatief toonen. Overigens zal onze toekomstige regeering elk goed initiatief van onderwijzers en kunste naars van harte steunen. Een zeer goede! Leest Mussert's brochure I Als uitgave van het Hoofdkwartier Afdeeling III Propaganda is zooeven verschenen een kleine, maar buitenge woon scherpzinnige brochure van den Leider der N.S.B., ingenieur Mussert. Wij kunnen onze leden, maar ook onze lezers, niet genoeg op het hart drukken, dit kleine boekje aandachtig te lezen en te bestudeeren. In een vijftal hoofd stukken zet de Leider de huidige en toe komstige situatie van Nederland, zijn verhouding tot zijn koloniën en tot het buitenland in het huidige conflict glas helder uiteen. Hier is een man aan het woord, die niet alleen het verleden en het heden, doch vooral de toekomst klaar en nuchter overziet. Hier is geen phraseologie, geen speculatie, geen vaag gescherm met toekomstvisioenen, neen, hier is een ingenieur aan het woord, die, voor hij het huis van Hol land optrekt, de oude verrotte funda menten aantoont en opruimt en een nieuw en stevig project voor den nieuw bouw optrekt, waarbij elke steun op zijn plaats ligt en elk onderdeel ver antwoord is. Wij citeeren uit het hoofdstuk Neder land in het nieuwe Europa het vol gende Voor het welzijn van 't heele volk. Het tijdperk van de vernietiging van millioenen kg. voedsel, deze onuit- wischbare schande van het vergane democratische stelsel, is voorbij. Tien tallen millioenen menschen wachten op de groenten uit het Westland, de vruchten uit de Betuwe, de bloembol len, de zuivel enz. Voor ons, Neder landers, die zoolang en zooveel gepro fiteerd hebben van een verkeerd toe- gepasten vrijhandel, zullen vrijhandel binnen de groote Germaansche levens- ruimte en onze ligging als Westelijke toegangspoort van enorm voordeel kun nen zijn. Vele takken van industrie zullen tot nieuwen bloei kunnen ge raken. Welk een enorme hoeveelheid werk wacht ons, zoo spoedig als de vrede zal zijn gekomen en daarmede de mo gelijkheid tot grondstoffenvoorziening. De geheele visschersvloot moet worden vernieuwdde handelsvloot weer wor den opgebouwd Het lied van den ar beid zal in alle toonaarden weerklin ken. Deze arbeid zal welvaart hebben te brengen aan allen. Het kapitalistisch-democratisch tijd vak zal tot het verleden behooren. Het nationaal-socialistisch tijdperk begint. Dat wil zeggen, dat er geregeerd zal worden voor het welzijn van het volk en niet meer voor het welzijn van een bepaalde klasse. Toekomst en Verleden meten zich in de wereld. Briefschrijvers zonder naam. Anonieme briefschrijvers zijn een apart soort lieden. Zij zijn te vergelij ken met struikroovers, die stiekum in het donker uit het verborgen schuil hoekje op iemand vuren. Zij mijden een open gevecht uit lafhartigheid. Na hun aanslag geven zij liefst nog de schuld aan een ander. Het zijn de misselijkste lieden, die wij kennen. Zij maken iemand verdacht, zonder dat deze zich verweren kan. Zij lasteren en bedriegen en zij vinden dat ook nog een heldendaad. Eén van deze ritmnieme lasteraars heeft laatst een bitét geschreven aan den Ned. Herv. predikant Ds. Dagevos te Baarland. Verheven uiting. De brief, die nog nota bene onder teekend was door„een vaderlan der" (arm vaderland, dat zulke indivi duen herbergt), luidde als volgt: Aan Landverrader Dagevos. Met deze is mijn vraag of U ge hoord hebt de Big-Ben van Londen. Ze klept nog steeds, U moet eens luisteren, dan branden de slagen in uw hart, van verrader, moordenaar en Rotterdam. Bent U nog steeds van gedachten, dat de Mof wint? Dan moet U eens op Londen afstem men, dan moet U eens naar Roose velt luisteren. Neen, landverrader, dat is verspeeld. En probeert U hier maar weg te komen, want zoo zeker als 2x2 vier is, zoo zeker gaat U er aan. Voor zulke landverraders is geen pardon. Een Vaderlander. Deze brief is nu gedeponeerd aan een zeer goed adres. Papier, typeletter, vinger-afdrukken etc. wijzen den weg wel verder naar de zeker-schijnende schuilhoeken. Ook andere functionarissen ontvin gen dergelijke verheven uitingen van vaderlandsliefde. De inhoud is te ge meen, om dien te publiceeren. Wie zijn de verraders? Nog steeds is het geliefde scheld woord „landverrader". Hoewel ieder nuchter mensch nu wel weet, dat de N.S.B. geen verraad kon plegen, daar haar leden gevangen zaten; hoewel men daarentegen overal heeft kunnen constateeren, dat vele reserve-officieren hun soldaten verrieden, door hen in den steek te laten; hoewel niemand ook maar één geval van verraad van N.ELB.-zijde kon geven, zorgt de Engel- sche spionnagedienst er voor, dat dit praatje blijft doorgaan. Het beste is, dat men eens op het redactiebureau van „De Zeeuwsche Stroom" komt vra gen naar de inzage der documenten, die door Generaal Winkelman zijn ver vaardigd, waarin van A tot Z te lezen staat, hoe Nederland reeds in Maart 1940 een geheim verdrag tegen Duitsch- land had, te samen met Frankrijk, Bel gië en Engeland. Het is een memoire pour TEnvoyé Extraordinaire et Ministro Plénipoten- tiaire de Sa Majesté a Bruxelles, pa gina 95 van deze documenten. Hij of zij, die daarin belang stelt, ven voege zich aan ons Kringhuls, Kromme Weele, Middelburg, waar zij do be doelde briever. kunnen inzien. Wij zijn bereid tot inlichtingen. Wil N.S.B.-ers trekken ons niets aan van deze scheldpartij. Alleen hopen wij, dat er nog eerzame burgers zullen zijn, die met ons deze afschuwelijke strijd-methoden van tegenstanders zul len bekampen. Spoedig komt het oogenblik, dat èn Engeland èn Roosevelt vergeten zijn. Dat er nog menschen zijn, die zich laten beetnemen door Engelsche pro paganda, is alleen jammer van hen, want de ontgoocheling en spijt en zelfs woede zal des te erger zijn. Achtereen volgens zijn belogen en verraden door EngelandTsjecho-Slowakije, Polen, Noorwegen, België, Nederland, Frank rijk, Roemenië, Bulgarije, Griekenland, Turkije en Joego-Slavië. Mij dunkt, dat is zoo ongeveer wel voldoende. Maar voor eenige blinden en dooven blijk baar niet. Zij moeten dan maar rustig afwachten en nog enkele maanden ge duld oefenen. TERNEUZEN. Bij kam. G. Schaar, Noordstraat 50, Terneuzen,•55rarcf"cfe winkelruit inge gooid. De schade bedroeg in totaal (ruit, gordijn, vernielde goederen enz.) f85.—. KRUININGEN. Kam. J. Poelman, uit Yerseke, meldde dat bij zijn bezoek aan Kruiningen de Unie-mannekes zijn fiets- vernielden. De banden werden doorgesneden, spa ken doorgeknipt, terwijl de heeren hun kaartje achterlieten in den vorm van een Unie-zegel, dat op de fiets geplakt werd. Fraai i De burgemeester ging niet in op zijn verzoek om schadevergoeding en zei „Het zou mooi zijn, als er wat vernield wordt, dat de gemeente dat dan be talen moet. Het is mogelijk dat, als de dader gevonden wordt, deze de schade moet betalen." Inmiddels móet de gemeente betalen. POORTVLIET. Bij kam. M. C. van As te Poortvliet werd een blind van het raam gelicht en in de sloot geworpenhet hekwerk bij zijn huis werd beschadigd Bij sym pathiseerenden aldaar werden balda digheden gepleegd, zonder geldelijke schade aan te richten. Dal zijn ze die hel Wilhelmus zingen! In het stadje Veere woont een anti- Duitsch en geweldig nationaal voelend man. Hij is zoo karakter-vol pro-En- gelsch, dat hij het uithangbord van zijn pension na de bezetting liet over schilderen. Er stond iets op van Dinner en After- noon-tea, Breakfast, etc., nu kun je er gewoon „eten, drinken en slapen". Wij apprecieeren het, dat deze on- vaderlandsche reclame door Neder- landsche, door voor iedereen te be grijpen taal is vervangen. Bravo I Deze man, die ineens zoo van zijn eigen taal begon te houden, wist des tijds ook te vertellen, dat de jassen en mantels, die ingeleverd moesten wor den ter verkrijging van een nieuwe winterjas of -mantel, naar Duitschland verhuisden. Dit was zeker waar, want verscheidene menschen hadden, voor ze hun halfsleten kleedingstuk inlever den, een briefje in de zakken gestopt met hun adres, en er waren bedankjes binnengekomen aan die adressen uit Duitschland. De man uit het pension had het natuurlijk van iemand „ge hoord, die het gezien had" of van „een nicht van de werkvrouw en daar een broer van en diens verloofde" enz. Dat het een zeldzaam groote dwaas heid was, te gelooven dat Duitschland inderdaad behoefte zou hebben aan onze afgedragen spullen, terwijl het de geheele textiel van Nederland in handen kan nemen, als er sprake zou zijn van gebrek aan kleeren, kwam bij dezen vaderlander niet op. Maar nu nog mooier! De genoemde persoon, die artikelen schrijft over historische onderwerpen en een niet onverdienstelijk journalist is, deze anti-Duitsche schrijver was het die kort na de bezetting een verzoek richtte aan Göring, om mee te mogen werken aan Duitsche tijdschriften! En hij onderteekendeHeil Hitler! Het geld is n.1. niet verwerpelijk, zoo den ken er in Veere meerderen. De schrij ver kreeg stipt antwoord van Göring, die, zooals men weet, luchtmaarschalk is en niets met literatuur te maken heeft. Maar er was tijd gevonden bij de zoo zeer geminachte buren, om cor rect te antwoorden, dat Göbbels die dingen in handen heeft. En zelfs was er duidelijk bij vermeld, tot welk adres de schrijver zich moest wenden. Of dit geschied is, weten wij niet. Ondanks dit maakt de man zich dik over Duitsche bezetting en lijdt met eenige andere Veerenaren aan zware Engelsche ziekte. Wij hebben dezen man met twee aangezichten eenige malen gevraagd, wat hij tegen ons en onze wereldbe- Voor het zedelijk en lichamelijk Jj welzijn van een volk is noodïg J J een krachtig Staatsbestuur, zelf- !J respect van de natie, tucht orde, solidariteit van alle bevolkmgs- J U klassen en het voorgaan van het algemeen (nationaal) belang bo- ven hel groepsbelang en van het groepsbelang hoven het S U persoonlijk belang. S Jï schouwing heeft Op welke punten hij het niet met ons eens was. Het bleek toen, dat hij van het Nationaal Socia lisme, noch van welke andere politiek of strooming eenig begrip had. Nu hebben wij alle respect voor onze tegenstanders, die met argumenten ko men, die grond onder de voeten heb ben en hun eigen ideaal en eigen ideeën weten te verdedigen. Maar wij laten het aan onze lezers over om te begrijpen, hoe wij denken over men schen, die ons op allerlei acbterbak- sche manieren bestrijden en laten we het gerust zeggen, belasteren, terwijl ze geen flauw idee hebben waar het eigenlijk over gaat. Het is jammer, dat er in Veere, en voornamelijk onder de z.gm. intellec- tueelen, meer zulke lieden zijn. Zij noe men zich goede vaderlanders, maar als ons volk alleen uit zulke menschen bestond, zag het er treurig uit. Geluk kig zijn er grootere Nederlanders, ook onder onze tegenstanders, die weten waar het om gaat, die zelf denken, die durven onderzoeken en die hun oogen open hebben voor wat er in de wereld gebeurt. En wij zijn er ook van overtuigd, dat het groote zuivere deel van ons volk, de arbeiders en de boeren, er niet in zullen vliegen, als vaderlanders, van het soort als deze meneer uit het pen sion, hen trachten te bepraten en op te hitsen. loodsche manieren te Nieuwerkerk (Duiveland) Als van nat. socialistische zijde ge sproken wordt over de enorm sterke Joodsche beïnvloeding van ons Neder- landsche Volk, dan ontmoet men vaak een medelijdend schouderophalen, zoo in den trant van: „jullie zien nu een maal overal den Jood in, belachelijk Onlangs liep de vrouw van een on zer kameraden over het dorp Nieuwer kerk, dat zoo in de wandeling den naam heeft van „nogal Christelijk" te zijn. Een paar vlegels schraapten in het voorbijgaan hun keel en spogen de zoo bij elkaar geschraapte niet na der aan te duiden onsmakelijkheid vóór de voeten dezer vrouw neer, die niets anders had misdaan, dan dat zij geen echtscheiding had aangevraagd, toen haar man tot de N.S.B. toetrad! Tot zoover het verhaal over dit meer dan onbeschofte optreden. Maar nu het merkwaardige verband met het Joden dom. ProL Dr. H. de Vries de Heekelingen schrijft In zijn boek „De Joodsche Hoog moed" op blz. 87 en volgende over het spuwen op den grond door de Jo den als teeken van minachting „Een voorbeeld van deze minach ting bevindt zich in het gebed Alenu, een lofzang dien de Joden beschou wen als een der schitterendste van hun godsdienst. Volgens de over levering werd deze lofzang door Josua samengesteld, toen de Israë lieten het beloofde land binnentra den, maar het is waarschijnlijker, dat 't lied dateert uit de derde eeuw van onze jaartelling. Het gebed wordt plechtig gebeden op belang rijke feesten van het Joodsche jaai en in de intimiteit 's ochtends en 's avonds. Het omvat een vergelij king tusschen de loden en de andere volkeren. Wanneer hei handelt over Christenen, spuwen de Joden op der» grond en springen opzij, als wilden zij een onreine aanraking vermij den." Mogen de vele „kerkelijken", die op gronden aan de Heilige Schrift ont leend, zoo schijnheilig voor „die arme Joden" opkomen, maar hun Volksge- nooten van eigen ras, die N.S.B.-er zijn, het liefst zouden doodmartelen, dit schitterendste der Joodsche lofzangen, het gebed Alenu, eens rustig over denken. Missclrien worden deze „kerkelijken" dan nog wel eens „Christelijken" HET STANDAARDWERK van het Nationaal Socialisme: „Mijn Kamp" van Adolf Hitier in de Nederlandsche Taal Prijs gebonden: GlcL f4.70 Verkrijgbaar bij "DE NAT.-SOC. BOEKHANDEL" Kr. Weele 19 Postrek. 399483 Tel 539 - MIDDELBURG - TeL 539

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Stroom | 1941 | | pagina 2