De N.S.B. en het onderwijs
Van het Terreurfront
Het moet beschavend en veredelend zijn
Wat zal
onze toekomst zijn
I Ons Leidend Beginsel
Veel werd verwaarloosd-
In een vorig nummer hebben wij in
een artikel over het onderwijs terloops
gezegd, dat ook geestelijk een nieuwe
richting moet worden ingeslagen. Wij
bedoelen hier niet mee godsdienstig of
theologisch.
Het is natuurlijk goed, dat op de
scholen de kinderen al vroeg op de
hoogte worden gebracht van de ge
schiedenis van het Christendom en
vooral van het evangelie, dit is: de
blijde boodschap der liefde voor allen,
voor vriend en vijand. Doch dit is een
zeer teere, précaire kwestie. Men bega
daarbij niet meer de kolossale blun
ders en grofheden, als nog pas op
zekere school voorviel, dat men het
kind als straf tien maal de Tien Gebo
den, of vijf maal de Zaligsprekingen
liet overschrijven.
Daardoor krijgt het kind een hekel
aan deze prachtige passages.
Men zij zeer voorzichtig in het kiezen
van de leerstof en late het kind geen
onbegrijpelijke texten afbrabbelen,
waarvan het taal noch inhoud verstaat
en verstaan kan.
De bijbel is in Oostersche vergelij
kingen en soms zware symbolen ge
schreven, en daarmee dient de onder
wijzer rekening te houden. Het is zeer
goed, dat het kind al op de lagere
school in groote trekken de bijbelsche
geschiedenis wordt geleerd. Men kan
daar niet zonder. Zelfs de ouders die
on-godsdienstig zijn dienen in te zien,
dat heel onze beschaving en vooral
ook onze kunstgeschiedenis verweven
is met godsdienstige motieven. Men
kan b.v. Rembrandt niet begrijpen, als
men niets af weet van den bijbel. De
interpretatie hiervan is een tweede.
Maar over deze kwestie willen wij
het nu niet hebben. We staan als een
beweging, die God als de Leider en
draagkracht van alle bestaan erken
nen, als geloovigen en grootendeels
ook kerkelijke belijders, vanzelfspre
kend sympathiek tegenover een onder
wijs in Christelijken geest. Hoe dit
Christelijk onderwijs in de praktijk zal
zijn, zullen wij nader kunnen bespre
ken. Het spreekt vanzelf, dat over de
détails meer binnenskamers dan in
een krant zal moeten worden gespro
ken.
Maar onder de geestelijke ontwikke
ling verstaan wij ook nog iets anders.
Hei volk kent zijn
kunstenaars niet
Het is stellig waar, dat ons volk de
namen en waarden van zijn eigen Ne-
derlandsche groote mannen op kunst
en wetenschappelijke terrein niet of
nauwelijks kent Zeker is dit het geval
bij een meisje of jongen, die de lagere
school verlaat. Misschien weet het, dat
Joost van den Vondel een groot dichter
was en ook dat Vader Cats gedichten
schreef. Misschien heeft moeder nog
wel een bundeltje gedichten van dien
volks-poëet, of bezit zij nog een gezan
genbundel van Jan Luyken of Loden-
steyn. Maar er zullen weinig onder
wijzers zijn, die over de groote dichters
en schrijvers op de lagere school heb
ben gesproken endan nog maar
alleen in het voorbijgaan. Enwat
weet het kind van de schilders en de
beeldhouwers en de muziekwereld?
Natuurlijk kan men in de enkele ja
ren op de lagere school daarover niet
zooveel onderwijs geven. Maar toch,
men kan het kind enkele grondbegin
selen bijbrengen.
Daarvoor is het noodzakelijk, dat de
onderwijzer(es) zelve er begrip van
heeft. En daaraan ontbreekt ook het
noodige, daar ook zijn vak „paedago-
giek" uitermate beperkt was, vooral
kunstzinnig. Hij zelve kent feiten, na
men, verhoudingen, maar in het wezen
der kunst bleef hij een leek, in de
meeste gevallen. Hoe leelijk en on-
aesthetisch wordt er gezongen op vele
scholen, schreeuwerig en hard, vaak
onderbroken door de knal-harde slagen
van maatstok of liniaal. En hoe wor
den versjes apart of in koor afge
dreund, als gold het een soort pro
gramma dat men afleest.
Men kan het kind, mits de onderwij
zer het zelf voelt, al heel vroeg leeren
voelen wat rythme is, wat muzikaal
klinkt, wat een beeld beteekent in een
goed gedichtje.
Daarvoor moeten nieuwe boekjes
met eenvoudige voorbeelden worden
gemaakt, op eenvoudige onderwerpen.
Een versje over een molentje, het
moet klapperen en ratelen. Een vers
over een soldaat moet stappen als die
soldaat en een gedicht over een klok
moet als die klok klinken.
Gevoel bijbrengen.
Zoo kan men het kind, juist in zijn
jonge jaren, al vroeg een gevoel bij
brengen voor maat en kleur en beeld,
en het later doen begrijpen dat „vorm
en inhoud in een vers één zijn", al
staat deze stelling dan ook nu in zeer
wijze en geleerde boeken en begrijpen
zelfs de meeste lezers van dit artikel
dit nu ook niet.
Is de onderwijzer zelve doof voor de
muziek der taal en blind voor de taai-
kleur, dan moet de dichter of decla
mator eens per week een les geven.
Zoodoende schakelt men de kunste
naars zelf in het onderwijs in. Men
voorkomt daardoor tevens, dat de lec
tuur niet zoo droog en taai wordt en
dat er niet meer zoó wanhopig gedi-
lettanteerd wordt in bloemlezingen.
Er zijn verzen van Vondel, Guido
Gezelle, Scheltema en vooral Jan Prins,
die zich uitnemend leenen om de kin
deren al de schoone eigenschappen
der vaderlandsche poëzie te leeren be
grijpen.
Al deze kwesties zijn momenteel
reeds punten van diepgaand onderzoek
in onze nieuwe departementen en het
valt niet te betwijfelen, dat binnen niet
al te langen tijd de verbeteringen zul
len worden ingevoerd.
De leerstof zal dus een groote schoon
maak en een nieuwe injectie moeten
ondergaan. Maar ook aan het perso
neel en de personeel-opleiding zal
groote aandacht worden besteed, laat
men daarvan verzekerd zijn.
Het is uitstekend, dat een kind de
verkeersregelen leert! Maar het moet
later ook den weg leeren naar de lees
zalen en musea.
Nu leest een groot deel van ons volk
óf alleen de krant, óf het leest kitsch
romans, detective-rommel of afgrijse
lijke prikkel-lectuur. Voor de rest lum
melt het jonge volk gcmsche avonden
aan kade en straathoeken en blijft dom
en onontwikkeld. Dit moet veranderen
en zal veranderen. Kunst veredelt en
beschaaft een volkeen half of mate
rialistisch onderwijs stompt het af en
maakt het ruw en onverschillig voor
grootheid en schoonheid.
Het kind dient respect te krijgen voor
de groote mannen des lands en niet
alleen voor hen, die in petroleum spe-
culeeren of een bal in een goal trap
pen.
De mensch en zeker het kind, kan
bij brood alleen niet leven. Neen, het
moet geestelijk voedsel ontvangen, niet
alleen dogmatisch en Christelijk-poli-
tieke spijze, waardoor 't over-verzadigd
en bedorven is, ja, voor-ingenomen te
gen alles wat het niet kent.
In een volgend artikel zullen wij op
dit onderwerp nog nader terug komen.
Het is echter verheugend te bemerken,
dat op enkele scholen de Nat. Soc. on
derwijzers reeds zelfstandig verbete
ringen invoeren.
Dat is uitmuntend, men moet ook
zelve initiatief toonen. Overigens zal
onze toekomstige regeering elk goed
initiatief van onderwijzers en kunste
naars van harte steunen.
Een zeer goede!
Leest Mussert's brochure I
Als uitgave van het Hoofdkwartier
Afdeeling III Propaganda is zooeven
verschenen een kleine, maar buitenge
woon scherpzinnige brochure van den
Leider der N.S.B., ingenieur Mussert.
Wij kunnen onze leden, maar ook onze
lezers, niet genoeg op het hart drukken,
dit kleine boekje aandachtig te lezen
en te bestudeeren. In een vijftal hoofd
stukken zet de Leider de huidige en toe
komstige situatie van Nederland, zijn
verhouding tot zijn koloniën en tot het
buitenland in het huidige conflict glas
helder uiteen. Hier is een man aan
het woord, die niet alleen het verleden
en het heden, doch vooral de toekomst
klaar en nuchter overziet. Hier is geen
phraseologie, geen speculatie, geen
vaag gescherm met toekomstvisioenen,
neen, hier is een ingenieur aan het
woord, die, voor hij het huis van Hol
land optrekt, de oude verrotte funda
menten aantoont en opruimt en een
nieuw en stevig project voor den nieuw
bouw optrekt, waarbij elke steun op
zijn plaats ligt en elk onderdeel ver
antwoord is.
Wij citeeren uit het hoofdstuk Neder
land in het nieuwe Europa het vol
gende
Voor het welzijn
van 't heele volk.
Het tijdperk van de vernietiging van
millioenen kg. voedsel, deze onuit-
wischbare schande van het vergane
democratische stelsel, is voorbij. Tien
tallen millioenen menschen wachten op
de groenten uit het Westland, de
vruchten uit de Betuwe, de bloembol
len, de zuivel enz. Voor ons, Neder
landers, die zoolang en zooveel gepro
fiteerd hebben van een verkeerd toe-
gepasten vrijhandel, zullen vrijhandel
binnen de groote Germaansche levens-
ruimte en onze ligging als Westelijke
toegangspoort van enorm voordeel kun
nen zijn. Vele takken van industrie
zullen tot nieuwen bloei kunnen ge
raken.
Welk een enorme hoeveelheid werk
wacht ons, zoo spoedig als de vrede
zal zijn gekomen en daarmede de mo
gelijkheid tot grondstoffenvoorziening.
De geheele visschersvloot moet worden
vernieuwdde handelsvloot weer wor
den opgebouwd Het lied van den ar
beid zal in alle toonaarden weerklin
ken. Deze arbeid zal welvaart hebben
te brengen aan allen.
Het kapitalistisch-democratisch tijd
vak zal tot het verleden behooren. Het
nationaal-socialistisch tijdperk begint.
Dat wil zeggen, dat er geregeerd zal
worden voor het welzijn van het volk
en niet meer voor het welzijn van een
bepaalde klasse.
Toekomst en Verleden
meten zich in de wereld.
Briefschrijvers zonder naam.
Anonieme briefschrijvers zijn een
apart soort lieden. Zij zijn te vergelij
ken met struikroovers, die stiekum in
het donker uit het verborgen schuil
hoekje op iemand vuren. Zij mijden
een open gevecht uit lafhartigheid. Na
hun aanslag geven zij liefst nog de
schuld aan een ander. Het zijn de
misselijkste lieden, die wij kennen. Zij
maken iemand verdacht, zonder dat
deze zich verweren kan. Zij lasteren
en bedriegen en zij vinden dat ook nog
een heldendaad.
Eén van deze ritmnieme lasteraars
heeft laatst een bitét geschreven aan
den Ned. Herv. predikant Ds. Dagevos
te Baarland.
Verheven uiting.
De brief, die nog nota bene onder
teekend was door„een vaderlan
der" (arm vaderland, dat zulke indivi
duen herbergt), luidde als volgt:
Aan Landverrader Dagevos.
Met deze is mijn vraag of U ge
hoord hebt de Big-Ben van Londen.
Ze klept nog steeds, U moet eens
luisteren, dan branden de slagen in
uw hart, van verrader, moordenaar
en Rotterdam. Bent U nog steeds
van gedachten, dat de Mof wint?
Dan moet U eens op Londen afstem
men, dan moet U eens naar Roose
velt luisteren. Neen, landverrader,
dat is verspeeld. En probeert U hier
maar weg te komen, want zoo zeker
als 2x2 vier is, zoo zeker gaat U
er aan. Voor zulke landverraders is
geen pardon.
Een Vaderlander.
Deze brief is nu gedeponeerd aan
een zeer goed adres. Papier, typeletter,
vinger-afdrukken etc. wijzen den weg
wel verder naar de zeker-schijnende
schuilhoeken.
Ook andere functionarissen ontvin
gen dergelijke verheven uitingen van
vaderlandsliefde. De inhoud is te ge
meen, om dien te publiceeren.
Wie zijn de verraders?
Nog steeds is het geliefde scheld
woord „landverrader". Hoewel ieder
nuchter mensch nu wel weet, dat de
N.S.B. geen verraad kon plegen, daar
haar leden gevangen zaten; hoewel
men daarentegen overal heeft kunnen
constateeren, dat vele reserve-officieren
hun soldaten verrieden, door hen in
den steek te laten; hoewel niemand
ook maar één geval van verraad van
N.ELB.-zijde kon geven, zorgt de Engel-
sche spionnagedienst er voor, dat dit
praatje blijft doorgaan. Het beste is,
dat men eens op het redactiebureau
van „De Zeeuwsche Stroom" komt vra
gen naar de inzage der documenten,
die door Generaal Winkelman zijn ver
vaardigd, waarin van A tot Z te lezen
staat, hoe Nederland reeds in Maart
1940 een geheim verdrag tegen Duitsch-
land had, te samen met Frankrijk, Bel
gië en Engeland.
Het is een memoire pour TEnvoyé
Extraordinaire et Ministro Plénipoten-
tiaire de Sa Majesté a Bruxelles, pa
gina 95 van deze documenten.
Hij of zij, die daarin belang stelt, ven
voege zich aan ons Kringhuls, Kromme
Weele, Middelburg, waar zij do be
doelde briever. kunnen inzien. Wij zijn
bereid tot inlichtingen.
Wil N.S.B.-ers trekken ons niets aan
van deze scheldpartij. Alleen hopen
wij, dat er nog eerzame burgers zullen
zijn, die met ons deze afschuwelijke
strijd-methoden van tegenstanders zul
len bekampen.
Spoedig komt het oogenblik, dat èn
Engeland èn Roosevelt vergeten zijn.
Dat er nog menschen zijn, die zich
laten beetnemen door Engelsche pro
paganda, is alleen jammer van hen,
want de ontgoocheling en spijt en zelfs
woede zal des te erger zijn. Achtereen
volgens zijn belogen en verraden door
EngelandTsjecho-Slowakije, Polen,
Noorwegen, België, Nederland, Frank
rijk, Roemenië, Bulgarije, Griekenland,
Turkije en Joego-Slavië. Mij dunkt, dat
is zoo ongeveer wel voldoende. Maar
voor eenige blinden en dooven blijk
baar niet. Zij moeten dan maar rustig
afwachten en nog enkele maanden ge
duld oefenen.
TERNEUZEN.
Bij kam. G. Schaar, Noordstraat 50,
Terneuzen,•55rarcf"cfe winkelruit inge
gooid. De schade bedroeg in totaal
(ruit, gordijn, vernielde goederen enz.)
f85.—.
KRUININGEN.
Kam. J. Poelman, uit Yerseke, meldde
dat bij zijn bezoek aan Kruiningen de
Unie-mannekes zijn fiets- vernielden.
De banden werden doorgesneden, spa
ken doorgeknipt, terwijl de heeren hun
kaartje achterlieten in den vorm van
een Unie-zegel, dat op de fiets geplakt
werd. Fraai i
De burgemeester ging niet in op zijn
verzoek om schadevergoeding en zei
„Het zou mooi zijn, als er wat vernield
wordt, dat de gemeente dat dan be
talen moet. Het is mogelijk dat, als
de dader gevonden wordt, deze de
schade moet betalen."
Inmiddels móet de gemeente betalen.
POORTVLIET.
Bij kam. M. C. van As te Poortvliet
werd een blind van het raam gelicht
en in de sloot geworpenhet hekwerk
bij zijn huis werd beschadigd Bij sym
pathiseerenden aldaar werden balda
digheden gepleegd, zonder geldelijke
schade aan te richten.
Dal zijn ze die hel
Wilhelmus zingen!
In het stadje Veere woont een anti-
Duitsch en geweldig nationaal voelend
man. Hij is zoo karakter-vol pro-En-
gelsch, dat hij het uithangbord van
zijn pension na de bezetting liet over
schilderen.
Er stond iets op van Dinner en After-
noon-tea, Breakfast, etc., nu kun je er
gewoon „eten, drinken en slapen".
Wij apprecieeren het, dat deze on-
vaderlandsche reclame door Neder-
landsche, door voor iedereen te be
grijpen taal is vervangen. Bravo I
Deze man, die ineens zoo van zijn
eigen taal begon te houden, wist des
tijds ook te vertellen, dat de jassen en
mantels, die ingeleverd moesten wor
den ter verkrijging van een nieuwe
winterjas of -mantel, naar Duitschland
verhuisden. Dit was zeker waar, want
verscheidene menschen hadden, voor
ze hun halfsleten kleedingstuk inlever
den, een briefje in de zakken gestopt
met hun adres, en er waren bedankjes
binnengekomen aan die adressen uit
Duitschland. De man uit het pension
had het natuurlijk van iemand „ge
hoord, die het gezien had" of van „een
nicht van de werkvrouw en daar een
broer van en diens verloofde" enz.
Dat het een zeldzaam groote dwaas
heid was, te gelooven dat Duitschland
inderdaad behoefte zou hebben aan
onze afgedragen spullen, terwijl het
de geheele textiel van Nederland in
handen kan nemen, als er sprake zou
zijn van gebrek aan kleeren, kwam
bij dezen vaderlander niet op.
Maar nu nog mooier!
De genoemde persoon, die artikelen
schrijft over historische onderwerpen
en een niet onverdienstelijk journalist
is, deze anti-Duitsche schrijver was het
die kort na de bezetting een verzoek
richtte aan Göring, om mee te mogen
werken aan Duitsche tijdschriften! En
hij onderteekendeHeil Hitler! Het
geld is n.1. niet verwerpelijk, zoo den
ken er in Veere meerderen. De schrij
ver kreeg stipt antwoord van Göring,
die, zooals men weet, luchtmaarschalk
is en niets met literatuur te maken
heeft. Maar er was tijd gevonden bij
de zoo zeer geminachte buren, om cor
rect te antwoorden, dat Göbbels die
dingen in handen heeft. En zelfs was
er duidelijk bij vermeld, tot welk adres
de schrijver zich moest wenden.
Of dit geschied is, weten wij niet.
Ondanks dit maakt de man zich dik
over Duitsche bezetting en lijdt met
eenige andere Veerenaren aan zware
Engelsche ziekte.
Wij hebben dezen man met twee
aangezichten eenige malen gevraagd,
wat hij tegen ons en onze wereldbe-
Voor het zedelijk en lichamelijk Jj
welzijn van een volk is noodïg J
J een krachtig Staatsbestuur, zelf- !J
respect van de natie, tucht orde,
solidariteit van alle bevolkmgs- J
U klassen en het voorgaan van het
algemeen (nationaal) belang bo-
ven hel groepsbelang en van
het groepsbelang hoven het S
U persoonlijk belang. S
Jï
schouwing heeft Op welke punten hij
het niet met ons eens was. Het bleek
toen, dat hij van het Nationaal Socia
lisme, noch van welke andere politiek
of strooming eenig begrip had.
Nu hebben wij alle respect voor onze
tegenstanders, die met argumenten ko
men, die grond onder de voeten heb
ben en hun eigen ideaal en eigen
ideeën weten te verdedigen. Maar wij
laten het aan onze lezers over om te
begrijpen, hoe wij denken over men
schen, die ons op allerlei acbterbak-
sche manieren bestrijden en laten we
het gerust zeggen, belasteren, terwijl
ze geen flauw idee hebben waar het
eigenlijk over gaat.
Het is jammer, dat er in Veere, en
voornamelijk onder de z.gm. intellec-
tueelen, meer zulke lieden zijn. Zij noe
men zich goede vaderlanders, maar
als ons volk alleen uit zulke menschen
bestond, zag het er treurig uit. Geluk
kig zijn er grootere Nederlanders, ook
onder onze tegenstanders, die weten
waar het om gaat, die zelf denken,
die durven onderzoeken en die hun
oogen open hebben voor wat er in de
wereld gebeurt.
En wij zijn er ook van overtuigd, dat
het groote zuivere deel van ons volk,
de arbeiders en de boeren, er niet in
zullen vliegen, als vaderlanders, van
het soort als deze meneer uit het pen
sion, hen trachten te bepraten en op
te hitsen.
loodsche manieren te
Nieuwerkerk (Duiveland)
Als van nat. socialistische zijde ge
sproken wordt over de enorm sterke
Joodsche beïnvloeding van ons Neder-
landsche Volk, dan ontmoet men vaak
een medelijdend schouderophalen, zoo
in den trant van: „jullie zien nu een
maal overal den Jood in, belachelijk
Onlangs liep de vrouw van een on
zer kameraden over het dorp Nieuwer
kerk, dat zoo in de wandeling den
naam heeft van „nogal Christelijk" te
zijn. Een paar vlegels schraapten in
het voorbijgaan hun keel en spogen
de zoo bij elkaar geschraapte niet na
der aan te duiden onsmakelijkheid
vóór de voeten dezer vrouw neer, die
niets anders had misdaan, dan dat zij
geen echtscheiding had aangevraagd,
toen haar man tot de N.S.B. toetrad!
Tot zoover het verhaal over dit meer
dan onbeschofte optreden. Maar nu het
merkwaardige verband met het Joden
dom.
ProL Dr. H. de Vries de Heekelingen
schrijft In zijn boek „De Joodsche Hoog
moed" op blz. 87 en volgende over
het spuwen op den grond door de Jo
den als teeken van minachting
„Een voorbeeld van deze minach
ting bevindt zich in het gebed Alenu,
een lofzang dien de Joden beschou
wen als een der schitterendste van
hun godsdienst. Volgens de over
levering werd deze lofzang door
Josua samengesteld, toen de Israë
lieten het beloofde land binnentra
den, maar het is waarschijnlijker,
dat 't lied dateert uit de derde eeuw
van onze jaartelling. Het gebed
wordt plechtig gebeden op belang
rijke feesten van het Joodsche jaai
en in de intimiteit 's ochtends en
's avonds. Het omvat een vergelij
king tusschen de loden en de andere
volkeren. Wanneer hei handelt over
Christenen, spuwen de Joden op der»
grond en springen opzij, als wilden
zij een onreine aanraking vermij
den."
Mogen de vele „kerkelijken", die op
gronden aan de Heilige Schrift ont
leend, zoo schijnheilig voor „die arme
Joden" opkomen, maar hun Volksge-
nooten van eigen ras, die N.S.B.-er zijn,
het liefst zouden doodmartelen, dit
schitterendste der Joodsche lofzangen,
het gebed Alenu, eens rustig over
denken.
Missclrien worden deze „kerkelijken"
dan nog wel eens „Christelijken"
HET STANDAARDWERK
van het Nationaal Socialisme:
„Mijn Kamp" van Adolf Hitier
in de Nederlandsche Taal
Prijs gebonden: GlcL f4.70
Verkrijgbaar bij
"DE NAT.-SOC. BOEKHANDEL"
Kr. Weele 19 Postrek. 399483
Tel 539 - MIDDELBURG - TeL 539